Search

1990’lıyıllar başlayan yenigelişmeler ve öncesinde meydana gelenbirikimler neticesinde Soğuk Savaş’ın bitmesi veiki kutuplu uluslararası sistemin kaldırılmasından sonra hem eski Sovyetalanlarında hem eski Yugoslavya topraklarında hem de dünyanın birçok yerinde küçük siyasi ve askeri çatışmalar ortaya çıkmıştır. Bu çatışmalar sadecedünya ülkelerinin gündemini oluşturup, II. Dünya Savaşı sonrasında kurulan veuluslararası problemlerin devletlerin lehineolacak şekilde şekillendirilmesinde aktif rol alan uluslararası örgütleringündemini oluşturdu.Buuluslararası örgütlerden birisi Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT) , bugünkendisine üye olan 56 üye ülkesiyle dünya üzerinde en geniş coğrafyada hizmetveren güvenlik organizasyonlarından biridir. Avrupa Güvenlik ve İşbirliğiKonferansı (AGİK) adıyla kurulan bu yapılanmaya üye ülke sayısının, Yugoslavyave Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’nin (SSCB) dağılmasından sonraarttığı görülmüştür. Bu devletlerin dağılmasından sonra AGİK üyesi ülkelerdeçatışmalar yaşandı. Bu dönemdeki çatışmaların çoğu AGİK’e üye ülkelerin coğrafyasında yaşanmasıyla 1994 Budapeşte Zirvesi’nde AGİK’in uluslararası teşkilatadönüşerek AGİT adını aldığı ve bölgesinde etkilibir güvenlik organizasyonuna dönüştü. Bu dönemiçerisinde AGİT, güvenliğin politik, askeri, ekonomik-çevresel ve insaniboyutlarıyla ilgili çalışmalar yaparak, üç boyutlu güvenlik kavramını sundu ve çatışmaların çözülmesinde rol aldı.Çalışmamızdauluslararası alanda AGİT’in rolü, tarihçesi ve dünya üzerinde bazı bölgelerdekietkinliği üzerine yorumlamalar yapılacaktır. Yapılan yorumlamalar ile AGİT’inbirçok yönüyle tanınması ve uluslararası alandaki rolünün daha iyi anlaşılmasıamaçlanmaktadır., As a result of newdevelopments in the early 1990s and the end of the Cold War, a number of earlydevelopments and the disappearance of the international bipolar system in theformer Soviet areas, also the former Yugoslavia and in many different parts ofthe world, small, medium or large scale political and military conflicts began toemerge. These conflicts not only constituted the agenda of the world countriesbut also the agenda of the international organizations which were establishedafter World War II and played an active role in shaping the internationalproblems in favor of the big states.One of these organizations is the OSCE, it is one of the largestsecurity organizations in the world with its 56 member countries. The EuropeanSecurity and Cooperation Conference (CSCE) was established under the name ofthis structure, has increased after the dissolution of Yugoslavia and the Unionof Soviet Socialist Republics (USSR). In the aftermath of the disintegration ofthese states, conflicts occurred on the territory of the CSCE member countries.It was seen that the majority of the conflicts in this period occurred in thegeography of the member countries of the OSCE and at the Budapest Summit in1994, the OSCE became an international organization and took the name of theOSCE and played a role as a more effective security organization in its region.During this period, the OSCE has carried out studies on the political,military, economic-environmental and humanitarian dimensions of security andintroduced the concept of three-dimensional security and started to take a rolein the resolution of conflicts.When we look at thehistorical process, OSCE focused on the prevention of conflicts, resolvingconflicts, returning to the normal process after the conflict and developingits organization in this direction. In our study,I tried to intercept the role of the OSCEin the international arena, its history, andits activities in some regions around the World. With these interpretations, we aim to gain a betterunderstanding of the role of the OSCE and its role in the international arena.

Bu araştırma, objektifyapılandırılmış klinik sınavı (OYKS) kullanarak paramedik öğrencilerin meslekibecerilerinin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı tipte planlanan buçalışmanın verileri Nisan-Mayıs 2018 tarihleri arasında toplanmıştır.Araştırma, 90 paramedik öğrencisi ile yürütülmüştür. Araştırmanın verileri, “objektif yapılandırılmış klinik sınavı (OYKS)” iletoplanmıştır. Veriler, SPSS 18,0 programında tanımlayıcı istatistiklerkullanılarak değerlendirilmiştir. Çalışmada etik kurul ve kurum izni alınmıştır.Araştırmaya katılan öğrencilerin OYKS’den aldıkları puan ortalamaları “MI” vakasıiçin 41,67±9,81 (30-60), “astım” vakası için 30,67±11,39 (19-55), “GİS kanama”vakası için 38,56±8,67 (25-51), “pankreatit” vakası için 50,11±12,24 (24-64)olarak bulundu. Sonuç olarak; Acil Hasta Bakımı-IIdersini alan paramedik öğrencilerinin mesleki klinik becerilerinin yetersizolduğu ancak OYKS’nin öğrencilerin öğrenmesüreçlerinde ve eksik olan mesleki becerilerinin tespitinde yararlı bir ölçmeve değerlendirme aracı olduğu tespit edilmiştir., This study was conducted to evaluate theprofessional skills of paramedic students using the objective structuredclinical examination (OSCE). The data of this study, which is plannedas a descriptive type, are collected between April and May 2018. The study was conducted with90 paramedic students. The data of the study were collected by the"Objectively Structured Clinical Examination (OYKS)". The data wereevaluated using descriptive statistics in the SPSS 18.0 program. Ethicscommittee and institutional permission were obtained in the study. The mean scores of the students receivefrom OSCE who participated in the survey as were found 41,67 ± 9,81 (30-60) for"MI" case, 30,67 ± 11,39 (19-55) for "asthma" case, 38.56 ±8.67 (25-51) for "GİS bleeding" case, and 50.11 ± 12.24 (24-64) for“pancreatitis” case. As a result as; It has been determinedthat the vocational clinical skills of paramedic students who take EmergencyPatient Care-II course are inadequate but that OYKS is a useful measurement andevaluation tool in the learning process and in the detection of missingvocational skills.

Hemşirelik eğitiminde psikomotor beceri eğitiminin iyi yapılandırılması oldukça önemlidir. Bu bağlamda, İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik bölümünde psikomotor beceri eğitiminin klasik yöntemlerin yanı sıra yenilikçi bir yaklaşım olan video destekli öğretim ile gerçekleştirilmesine karar verilmiştir. Beceri eğitimini gerçekleştiren Hemşirelik Esasları Anabilim Dalı öğretim elemanları tüm becerilere ait video çekimleri yapmıştır. Her bir beceriye ait teorik anlatımların hemen ardından videolar öğrencilere ulaştırılmış ve kendilerine bir ders materyali olarak verilmiştir. Böylece, öğrencilerin beceriyi laboratuvar ortamından önce tüm işlem adımları doğrultusunda görmeleri sağlanmıştır. Beceri eğitiminin verilişi kadar değerlendirilmesinin de oldukça önemli olduğundan yola çıkılarak ve değerlendirmede öğrenciler arasında standardizasyonu, objektifliği sağlamak amacı ile Objektif Yapılandırılmış Klinik Sınav uygulanmıştır. Psikomotor becerinin hem öğretimde hem de değerlendirilmesinde kullanılan bu yöntemlerin hemşirelik eğitimine katkıları olumlu yönde olmuştur. Better structuring of psychomotor skills training in nursing education is of great importance. Therefore, innovative approach of video-assisted instruction in addition to conventional methods in psychomotor skills training was decided to be applied in the Department of Nursing of Health Sciences Faculty of Izmir Kâtip Celebi University. The members of the Department of Fundamentals of Nursing who perform skills training made video recordings related to all skills. After theoretical explanations of each skill, related videos were immediately presented to the students and used as course material. Thus, all steps in the process were able to be observed by the students before their application in the laboratory. Considering that evaluation of skills is as important as training, it was decided to implement the Objective Structured Clinical Examination in order to achieve standardization and objectivity in the evaluation of the students. These methods, used both in teaching and evaluation of psychomotor skills, have made a positive contribution to nursing education.

Güney Kafkasya bölgesindeki istikrar ve güven ortamını tehdit eden, bölge ülkeleri arasındaki ekonomik, siyasi ve kültürel ilişkileri olumsuz etkileyen en önemli sorunlardan biri Azerbaycan ile Ermenistan arasında var olan ve yaklaşık iki yüzyıllık bir geçmişe sahip olan Dağlık Karabağ sorunudur. Rusya'nın Kafkasya bölgesine yönelik politikaları ile doğrudan ilişkili olan Dağlık Karabağ sorunu, 90'lı yılların başında etnik anlaşmazlıklardan kaynaklanan bölgesel bir sorun olarak ortaya çıkmıştır. Ancak kısa bir süre içerisinde küresel bir sorun haline gelen Dağlık Karabağ meselesi , küresel alanda güç mücadelesi içerisinde olan bütün aktörlerin yakından takip ettiği bir sorun haline gelmiştir.Dağlık Karabağ bölgesinde meydana gelen çatışmaların sonucunda Karabağ da dahil olmak üzere Hukuken Azerbaycan toprağı olan yerlerin yüzde yirmisi Ermenistan tarafından işgal edilmiş, bir milyondan fazla insan mülteci konumuna düşmüştür. AGİT bünyesinde kurulmuş olan Minsk Grubunun çözüm arayışlarına rağmen 2018 yılı itibarıyla sorun halen çözüme kavuşturulamamıştır. Bunun birçok farklı sebebi olsa da Ermenistan'ın uzlaşmaz tutumları en önemli etken olarak karşımıza çıkmaktadır.Bu çalışmada, Dağlık Karabağ sorununun tarihsel kökenleri , çatışmanın tarafı olan bölgesel ve küresel aktörlerin soruna yönelik yaklaşımları , Sorunun çözüme kavuşturulması için uluslararası alanda ortaya konulan çabalar ve çözümün önündeki engeller incelenerek kalıcı bir barışın sağlanmasının şartları ele alınacaktır. Threatening the environment of stability and confidence in the southern Caucasus region, one of the most important problems that adversely affect the economic, political and cultural relations between the countries of the region is the problem of Nagorno-Karabakh, which exists between Azerbaijan and Armenia and has a history of about two hundred years. Russia's policy towards the Caucasus region is associated directly with the Nagorno-Karabakh issue, at the beginning of the 90s as a regional problem However, the Nagorno-Karabakh issue, which soon became a global problem, has become a matter of close scrutiny by all actors in the global arena of power struggle caused by ethnic disputes. As a result of the conflicts in the Nagorno-Karabakh region, twenty percent of Azerbaijani territories legally including Karabakh were occupied by Armenia and more than a million people became refugees. Despite the search for solutions of the Minsk group, which was established within the OSCE, the problem resolution was not resolved by 2018. Although there are many different reasons for not solving the problem, the irreconcilable attitudes of Armenia are the most important factor. In this study, the historical roots of the Nagorno-Karabakh conflict, the approaches of the regional and global actors, which are the sides of the conflict, and the obstacles in the international arena for resolving the problem, and the obstacles to the settlement will be examined and the conditions for achieving a lasting peace will be revealed. 125

Hazırlanan bu tezde, bölgesel bir teşkilat olarak yapılanan Avrupa Güvenlik İşbirliği Teşkilatı (AGİT)'nın; üyeliği bulunan devletler arasında ortaya çıkan uyuşmazlıkların barışçı yollarla çözümüne ilişkin olarak öngörmüş olduğu sistem ve bir uluslararası uyuşmazlık niteliğinde bulunan Kosova Krizi'nin barışçı yollarla çözümündeki rolü konu edilmiştir.Uluslararası ilişkilerin ve uluslararası hukuktaki düzenlemelerin hızlı bir şekilde gelişmesinin yanında son yıllarda özellikle soğuk savaş sonrası dönemden itibaren uluslararası sistemde meydana gelen istikrarsızlıklar ve her an çatışmaya dönüşmeye hazır uyuşmazlıkların artması ile uluslararası tarafların ilişkilerinde ortaya çıkan uyuşmazlıkların çözümünde, kuvvet kullanımı yerine, her iki tarafı anlaşmaya zorlayan barışçı çözüm yollarına başvurulması gündeme gelmiştir. Uyuşmazlıkların barışçı yollarla çözümüne ilişkin olarak uygulamanın sağlanması ve uygulama alanının genişletilmesi açısından en etkili yollardan birisi ise uluslararası örgütlenmelerdir. Bir bölgesel teşkilat olarak karşımıza çıkan ve birçok katılımcı ülkeyle, Avrasya-Atlantik coğrafyasındaki en geniş bölgesel güvenlik örgütü olma özelliğini taşıyan AGİT'in, katılımcı devletler arasında çıkan uyuşmazlıklardaki ?önleyici diplomasi? alanındaki araçları olarak, erken uyarı, çatışmaların önlenmesi, kriz yönetimi ve bunlarda başarısız olunduğu takdirde, çatışma sonrası rehabilitasyon olmak üzere çeşitli barışçı çözüm yollarının bulunması barış hukuku açısından oldukça önemlidir. Stratejik öneme sahip bir konumda ve AGİT'e üye bir ülke olarak, uyuşmazlıkların barışçı çözüm yolları ile giderilmesi konusu önümüzdeki yıllarda daha da çok artan önemi ile karşımıza çıkacaktır.Bölgesel bir uyuşmazlık alanı olmaktan daha çok, sahip olduğu derin ve karmaşık tarihsel, kültürel, etnik yapısı ile bütün dünya ülkeleri ve örgütlerinin ilgi odağı haline gelen Kosova'da meydana gelen uyuşmazlıkların çözümlenmesinde uygulanan barışçı yollar ile yapılan müdahaleler eserimizin üçüncü bölümünde yer almıştır. Kosova krizinin baş gösterdiği dönem ve içerisinde bulunduğu jeopolitik konum itibariyle Balkanlarda dünya barışını daha fazla tehdit eder hale gelmesini önlemek amacıyla öncelikle barışçı yollarla çözüm getirilmeye çalışılmış ancak söz konusu uyuşmazlığın şiddete dönüşerek artması sonucu uluslararası teşkilatlar nezdinde askeri müdahale süreci başlatılmıştır. Müdahaleler ile sağlanan barış sürecinin devamlılığı ve rehabilitasyonu amacıyla AGİT, bölgedeki faaliyetlerine halen devam etmektedir. In this paper, the system that the Organisation for Security and Co-operation in Europe (OSCE), founded as a regional organisation, has stipulated regarding peaceful means of settlement of disputes arising amongst member states, and its role in the peaceful settlement of the Kosovo Crisis, which stands as an international dispute, are discussed here in.Despite the fact that there has been a great and rapid development and improvement in international relations and international law, in recent years, particularly since the post Cold War period, with instabilities that have arisen in the international system and the increase of disputes which transpire to become a conflict, rather than resorting to force in the settlement of disputes arising in international relations, peaceful settlement which compels both parties to reach an agreement has become a current issue.One of the most effective means of both enabling the implementation of peaceful settlement of disputes and broadening its scope is international organisation. The OSCE, the largest regional organisation in the Eurasia-Atlantic area, with a large number of participatory states, has a number of instruments to deal with conflicts emerging amongst its member states, such as ?preventive diplomacy?, early warning, impeding conflict, crisis management, and in the event that these fail, finding various peaceful means of settlement, such as post-conflict rehabilitation, are of great importance in terms of peace law. As a country of strategically important location and a member of the OSCE the issue of settling disputes peacefully shall emerge with increasing significance in the coming years.The uphill struggles made in peaceful means of settlement and implemented in the settlement of the disputes arising from Kosovo, which has become the focus point for countries and organisations globally, with its deep rooted and complex historical, cultural and ethnic structure which it embraces, instead of being a regional disputant area, are in the third part of our work. With the aim of preventing it becoming a case which threatens the world peace, in the Balkans, more on the grounds of its geopolitical location and the time period when the Kosovo crisis broke out, there have been some efforts to sort out the case peacefully, yet the military intervention process commenced before international organisations as a result of the increasing dispute in question, by turning out to be forceful and violent. With the objective of enabling the continuity and rehabilitation of the peace process without interventions, the OSCE in Europe has been continuing to run its activities in the region. 188

Background: The inability of students to adequately transfer their theoretical knowledge to practice and the inability to evaluate their practice skills objectively are among the most important problems of nursing education in our country. One of the ways to prevent mistakes that students can make is the objective structured clinical exam (OSCE), which provides an opportunity to examine skills without harming the patient.Objectives: The aim of this study is to examine the relationship between nursing students’ OSCE success and their theoretical and practical success. Methods: In the study, the retrospective analysis method was used. The collection of research data was carried out by retrospectively examining the OSCE checklists between October 1, 2020 - January 01, 2021. The sample of the study consisted of 490 students in total as a result of the exclusion of students who did not participate in OSCE, mid-term exam and clinical practice due to absenteeism or individual reasons.Results: When the mean scores of the students were examined, it was determined that the mean score of subcutaneous injection was 35.48 ± 6.62, blood collection application 34.83 ± 9.82, intramuscular injection 33.24 ± 7.13 and three-way stopcock intravenous drug application 31.98 ± 8.6. It was found that the mean score obtained by the students from the OSCE had a significant but very weak relationship with the midterm exam grade averages (p < .001, r = .23) and a significant but weak relationship with the practice grade averages (p < .001, r = .26). In addition, it was found thatthere was a significant but weak (p < .001, r= .39) relationship between the students’ 1st midterm grade point averages and their practice scores.Conclusion: Although it is seen that the skill scores of the students are higher than the average, it is seen that errors are high in many points that may endanger patient safety. Although the OSCE results were significant with the theoretical and practical achievements of the students, it was determined that there was a very low and low correlation., Giriş: Öğrencilerin teorik bilgilerini uygulamaya yeterince aktaramaması ve uygulama becerilerinin objektif olarak değerlendirilememesi ülkemizdeki hemşirelik eğitiminin en önemli sorunları arasında yer almaktadır. Öğrencilerin neden olabileceği hataları önlemenin yollarından biri, hastaya zarar vermeden becerilerin incelenmesine fırsat sağlayan objektif yapılandırılmış klinik sınavdır (OYKS). Amaç: Bu çalışmanın amacı, hemşirelik öğrencilerinin OYKS başarısının teorik ve uygulama başarıları ile ilişkisini incelemektir.Yöntem: Araştırmada, retrospektif inceleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verilerinin toplanması, 1 Ekim 2020 - 01 Ocak 2021 tarihleri arasında OYKS kontrol listelerinin retrospektif olarak incelenmesi ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın örneklemini, devamsızlık ya da bireysel nedenler sebebi ile OYKS, ara sınav ve klinik uygulamaya katılmayan öğrencilerin örneklemden dışlanması sonucunda toplamda 490 öğrenci oluşturmuştur. Bulgular: Öğrencilerin puan ortalamaları incelendiğinde, subkutan uygulamanın 35.48 ± 6.62, kan alma uygulamasının 34.83 ± 9.82, intramüsküler uygulamanın 33.24 ± 7.13 ve üçlü musluktan intravenöz ilaç uygulamanın puan ortalaması 31.98 ± 8.6 olarak belirlenmiştir. Öğrencilerin OYKS uygulamalarından aldıkları puan ortalamasının ara sınav not ortalamaları ile anlamlı fakat çok zayıf (p < .001, r = .23), uygulama not ortalamaları ile anlamlı fakat zayıf ilişkisi olduğu bulunmuştur (p < .001, r = .26). Bunun yanında öğrencilerin 1. Ara sınav not ortalamaları ile uygulama puanları arasında da anlamlı ancak zayıf (p < .001, r = .39) ilişki olduğu bulunmuştur. Sonuç: Öğrencilerin beceri puanlarının ortalamadan yüksek olduğu görülse de, hasta güvenliğini tehlikeye atabilecek birçok noktada hataların yüksek oranda olduğu görülmektedir. OYKS sınavbaşarısının öğrencilerin teorik ve uygulama başarıları ile anlamlı olmasına rağmen çok düşük ve düşük derecede ilişkili olduğu belirlenmiştir.

Article 2 of the EUTreaty refers to respect for human rights including minority rights as one of European values common to the memberstates. In this article, the roles of the EU Charter ofFundamental Rights and of the treaties to which EU member states are parties inthe protection of individuals belonging to minorities are analyzed. And themethod used in the protection of minority rights in EU law, the role of theprotection of minority rights in the EU’s enlargement policy and in its foreignrelations are also examined., AB anlaşmasının2.maddesi AB’nin istinat ettiği üye devletlerde ortak olan değerlerden biriolarak insan haklarına, azınlık hakları dahil olmak üzere saygıgösterilmesinden söz etmektedir.Makalede azınlıkmensubu bireylerin haklarının somutlaştırılması bağlamında AB Temel HaklarŞartı’nın ve AB üyesi devletlerin taraf olduğu anlaşmaların rolü yanısıra, ABhukukunda azınlık haklarının korunmasında uygulanan yöntem, azınlık haklarıkorumasının AB’ne katılımda ve AB’nin dış ilişkilerinde oynadığı rol elealınmaktadır.

Kosova Balkanlar’ın en önemli toprak parçalarından biridir. Uzun tarihi boyunca ve stratejik konumu itibariyle sadece Balkanların değil tüm komşu coğrafyalar içinde de önem arz etmiştir. Soğuk Savaş’ın sona ermesinden sonra Sosyalist Federal Yugoslavya bünyesinde oluşan etnik gerginlikler içinde Kosova’nın özel yeri ve önemi oluşmuştur. Nüfusunun büyük bölümünü Arnavutların meydana getirdiği ve Yugoslavya’nın en geri kalmış bölgelerinden biri olan Kosova’da her geçen yıl artan ekonomik sorunlar, ülkenin diğer bölgelerine oranla daha fazla hissedilmiştir. 1981 yılında bölgede başlayan huzursuzluklar farklı boyutlar kazanarak günümüze kadar gelmiştir. Tito’nun ölümünden sonra Kosova’da ortaya çıkan milliyetçilik hareketleri daha sonra diğer cumhuriyetlerde de kendini göstermiş ve zamanla Yugoslavya’nın dağılmasına yol açmıştır. Bu çalışma ile Tito dönemine kadar olan tarihsel süreç, Tito Dönemi ve ölümünden sonra Yugoslavya’nın iç ve dış politikasındaki gelişmeler çerçevesinde Kosova’nın tek taraflı bağımsızlık ilanında yaşanılan gelişmeler ele alınmıştır. Kosovo is one of the most important region of the Balkans. Throughout its long history, it has gained importance not only in the Balkans but also in all neighboring geographies due to its strategic position. After the Cold War, Kosovo played an important and special role during the rising ethnic tensions in the Socialist Federal Republic of Yugoslavia. The increasing economic problems each passing year were felt in Kosovo, one of the most backward regions of Yugoslavia, where the majority of the population is ethnic Albanians, more than any other region of the country. The unrest in the region, that began in 1981, still persists today by taking on different dimension. After the death of Tito, the nationalist movements emerged in Kosovo and later spread to other republics and led to the breakup of Yugoslavia. In this work, the developments during the unilateral declaration of independence of Kosovo are studied whitin the framework of the developments in domestic and foreign policy of Yugoslavia before, during, and after Tito era.

Bu calisma, tip egitiminde yeterlige dayali ogrenim yaklasimina gore aydinlatilmis onam egitiminde yeni bir yontem gelistirmeyi amaclamistir.Bir mesleksel beceri olarak aydinlatilmis onam alma egitimi, Ankara Universitesi Tip Fakultesi’nde 2004-2005 doneminden beri tip fakultesi egitiminin ucuncu yilinda yer almaktadir. Egitim; mesleksel beceri laboratuvarlarinda, her 10-15 kisilik ogrenci grubuyla bir ogretim elemaninin iki saatlik bir sureci egitim rehberleri kullanmasiyla gerceklestirilmektedir.Bu beceri, simule hastalarin da kullanildigi Nesnel Yapilandirilmis Klinik Sinav (NYKS) ile degerlendirilmekte ve sonuclari cozumlenmektedir. Burada yer verilen NYKS sonuclari ogrencilerin yeterlige dayali bir aydinlatilmis onam egitiminde %94 oraninda basarili olduklarini gostermektedir.

Giriş: Öğrencilerin teorik bilgilerini uygulamaya yeterince aktaramaması ve uygulama becerilerinin objektif olarak değerlendirilememesiülkemizdeki hemşirelik eğitiminin en önemli sorunları arasında yer almaktadır. Öğrencilerin neden olabileceği hataları önlemenin yollarındanbiri, hastaya zarar vermeden becerilerin incelenmesine fırsat sağlayan objektif yapılandırılmış klinik sınavdır (OYKS). Amaç: Bu çalışmanınamacı, hemşirelik öğrencilerinin OYKS başarısının teorik ve uygulama başarıları ile ilişkisini incelemektir.Yöntem: Araştırmada,retrospektif inceleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verilerinin toplanması, 1 Ekim 2020 - 01 Ocak 2021 tarihleri arasında OYKSkontrol listelerinin retrospektif olarak incelenmesi ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın örneklemini, devamsızlık ya da bireysel nedenler sebebiile OYKS, ara sınav ve klinik uygulamaya katılmayan öğrencilerin örneklemden dışlanması sonucunda toplamda 490 öğrencioluşturmuştur. Bulgular: Öğren-cilerin puan ortalamaları incelendiğinde, subkutan uygulamanın 35.48 ± 6.62, kan alma uygulamasının34.83 ± 9.82, intramüsküler uygula-manın 33.24 ± 7.13 ve üçlü musluktan intravenöz ilaç uygulamanın puan ortalaması 31.98 ± 8.6olarak belirlenmiştir. Öğrencilerin OYKS uygulamalarından aldıkları puan ortalamasının ara sınav not ortalamaları ile anlamlı fakat çok zayıf(p < .001, r = .23), uygulama not ortalamaları ile anlamlı fakat zayıf ilişkisi olduğu bulunmuştur (p < .001, r = .26). Bunun yanındaöğrencilerin 1. Ara sınav not ortalamaları ile uygulama puanları arasında da anlamlı ancak zayıf (p < .001, r = .39) ilişki olduğubulunmuştur. Sonuç: Öğrencilerin beceri puanlarının ortalamadan yüksek olduğu görülse de, hasta güvenliğini tehlikeye atabilecek birçoknoktada hataların yüksek oranda olduğu görülmektedir. OYKS sınav başarısının öğrencilerin teorik ve uygulama başarıları ile anlamlıolmasına rağmen çok düşük ve düşük derecede ilişkili olduğu belirlenmiştir. Background: The inability of students to adequately transfer their theoretical knowledge to practice and the inability to evaluate theirpractice skills objectively are among the most important problems of nursing education in our country. One of the ways to prevent mistakes thatstudents can make is the objective structured clinical exam (OSCE), which provides an opportunity to examine skills without harming the patient.Objectives: The aim of this study is to examine the relationship between nursing students’ OSCE success and their theoretical and practicalsuccess. Methods: In the study, the retrospective analysis method was used. The collection of research data was carried out by retrospectivelyexamining the OSCE checklists between October 1, 2020 - January 01, 2021. The sample of the study consisted of 490 students in total as aresult of the exclusion of students who did not participate in OSCE, mid-term exam and clinical practice due to absenteeism or individual reasons.Results: When the mean scores of the students were examined, it was determined that the mean score of subcutaneous injection was 35.48 ± 6.62,blood collection application 34.83 ± 9.82, intramuscular injection 33.24 ± 7.13 and three-way stopcock intravenous drug application 31.98 ± 8.6.It was found that the mean score obtained by the students from the OSCE had a significant but very weak relationship with the midterm exam gradeaverages (p < .001, r = .23) and a significant but weak relationship with the practice grade averages (p < .001, r = .26). In addition, it was found thatthere was a significant but weak (p < .001, r= .39) relationship between the students’ 1st midterm grade point averages and their practice scores.Conclusion: Although it is seen that the skill scores of the students are higher than the average, it is seen thaterrors are high in many points that may endanger patient safety. Although the OSCE results were significant with thetheoretical and practical achievements of the students, it was determined that there was a very low and low correlation.

Aim: In this study on physicians who graduated at 2000 and after, contribution of the pathology education they received in medical faculties to their active professional lives, its adequacy and necessity, and their opinions and suggestions were examined.Methods: An open-ended, multiple choice and Likert scale format digital questionnaire consisting of 12 questions was filled by the consenting physicians who graduated in 2000 and later.Results: Total 107 physicians (39 (36.4%) clinical, 38 (35.5%) surgical sciences and 30 (28%) general practitioners) participated in the study. Forty-one physicians (38%) took the pathology course only in the third year. Didactic training was most frequently accompanied by microscopy (n = 94, 87.9%) training. Sixty-six (61.68%) physicians additionally received macroscopy training. Pathology education was very useful and beneficial for their current professional life for 75% physicians and was very sufficient and quite sufficient in 45% physicians. There was a statistically significant relationship between the benefit of pathology in professional life and the adequacy of the education received (p = 0.01). The usability of the knowledge (n = 89, 83.2%), the educational methods (n = 78, 72.9%), and the characteristics of the educator (n = 75, 70.1%) were rated as the most important factors for its benefit in active professional life. Case discussions (n= 79, 72.9%), macroscopy (n = 65, 60.7%), and microscopy laboratory study (n= 62, 57.9%), problem-based learning (PBL) (n = 61, 57.0%), and observation in hospital laboratory ( n= 51, 47.6%) are recommended besides objective structured practical exam (OSPE) (n = 85, 79.4%) andobjective structured clinical exam (OSCE) (n = 76, 71.0%). Conclusions: Pathology education will be helpful in active professional life if the curriculum is usable, integrated with the clinic and delivered with diversified up-to-date learning methods. The benefit of pathology education increases in parallel to its adequacy. Also, surgical and internal sciences physicians benefit more than practitioners. It would be appropriate to set up-to-date standards on the years, duration, content and method of pathology education., Amaç: Bu çalışmada, 2000 yılı ve sonrasında mezun olmuş hekimlerin tıp fakültelerinde aldıkları patoloji eğitiminin aktif meslek yaşamlarında katkısı, aldıkları eğitiminin yeterliliği ve gerekliliği ile ilgili görüşleri ve önerileri incelenmiştir.Yöntem: 2000 ve sonrasında mezun olmuş hekimlerden onam verenler tarafından açık uçlu, çoktan çok seçmeli ve Likert skalası formatında toplam 12 soruluk bir dijital anket doldurulmuştur.Bulgular: Çalışmaya 107 hekim katılmış olup 39’u (%36.4) dahili, 38’i (%35.5) cerrahi bilimler hekimi ve 30’u (%28) pratisyen hekimdir. Kırk bir hekim (%38) patoloji dersini sadece 3. sınıfta almıştır. Didaktik eğitime sıklıkla mikroskopi eğitimi eşlik etmiştir (n=94, %87.9). Altmış altı (%62) hekim ek olarak makroskopi eğitimi almıştır. Hekimlerin %75’i patoloji eğitiminin şimdiki meslek hayatları için çok yararlı ve oldukça yararlı olduğunu ve %45’i aldıkları eğitimin çok yeterli ve oldukça yeterli olduğunu belirtmiştir. Patolojinin meslek hayatındaki yararı ile alınan eğitimin yeterliliği arasında istatistiksel anlamlı ilişki vardır (p=0.01). Hekimler, bilgilerin kullanılabilir olmasını (n=89, %83.2), eğitim yöntemlerini (n=78, %72.9) ve eğitimcinin özelliklerini (n=75, %70.1) önemli bulmuş ve olgu tartışmaları (n=79, %72.9), makroskopi (n=65, %60.7) ve mikroskopi çalışması (n=62, %57.9), probleme dayalı öğrenme (PDÖ) (n=61, %57.0) ve hastane laboratuvarında gözlem (n=51, %47.6) yapılmasını önermiştir. Değerlendirmelerin objektif yapılandırılmış pratik sınavı (OSPE) (n=85, %79.4) ve objektif yapılandırılmış klinik sınavı (OSCE) (n=76, %71.0) ile yapılması önerilmiştir.Sonuç: Patoloji eğitimi, müfredatının kullanılabilir olması, klinik ile entegre edilmesi ve çeşitlendirilmiş güncel öğrenme yöntemleri ile verilmesi halinde aktif meslek hayatında işe yarayacaktır. Patoloji eğitiminin yeterliliği arttıkça yararı da artmakta olup dahili ve cerrahi bilimler alanlarında çalışan hekimler pratisyen hekimlere göre daha fazla yarar görmektedir. Patoloji eğitiminin hangi yıllarda verileceği, süresi, içeriği ve yöntemi konusunda da güncel standartlar belirlenmesi uygun olacaktır.

Coğrafi Orta Asya'nın sınırları İran ve Pakistan'ın kuzey bölgeleri, Afganistan ve Moğolistan'ı içermektedir. Siyasi Orta Asya ise SSCB sonrasında bağımsızlık kazanan Kazakistan, Kırgızistan, Tacikistan, Türkmenistan ve Özbekistan'dan oluşmaktadır. Bu ülkeleri ihtiva eden bölge, XIX. yüzyıl ortalarında Rus çarlığının denetimi altına alınmadan önce Türkistan olarak adlandırılmıştır. Çin işgali altında kalan Doğu Türkistan haricinde kalan bu bölge, günümüzde Batı Türkistan'ı oluşturmaktadır.Bu çalışma, SSCB sonrası dönemde Batı Türkistan'da bulunan 5 Orta Asya Cumhuriyetinin `ulus oluşturma` ve `devlet oluşturma` projelerine paralel seyir takip eden güvenlik arayışlarını inceleme amacı taşımaktadır. Çalışmanın temel hipotezi şudur: Bölgesel kolektif güvenlik işbirliği; güvenlik sorunları temelinde göreli kazançların ve aynı coğrafyada gücün başka bir devletin ele geçmesini önlemek amacıyla hegemon bir devletin kurallarını ve gelişimini sağladığı bölgesel örgütler içerisinde gerçekleşebilir. Bu kapsamda, bağımlı değişken güvenlik işbirliği, bağımsız değişkenler ise güvenlik sorunları, Orta Asya devletlerinin güvenlik yaklaşımı, büyük ve bölgesel güçlerin bölgedeki güvenlik politikalarından oluşmaktadır.Çalışmanın teorik temeli, Neorealizm'in temel görüşlerine dayanmaktadır. Devletler, anarşik karakter taşıyan uluslararası siyasal sistemde, ulusal güçlerini arttırmak, faydalarını maksimize ve zararlarını minimize etmek için çaba gösterirler, güç dengesi sistemi içerisinde varlıklarını sürdürmeye çalışırlar. Bir devlet için askeri ve güvenlik konuları her zaman önceliklidir ve hayati ehemmiyet taşır. Bu çalışmada Orta Asya devletlerinin bölgesel güvenlik tesisi bakımından süper güç ABD, büyük güçler Rusya Federasyonu ve Çin Halk Cumhuriyeti ile bölgesel güç kategorisinde yer alan Türkiye ve İran ile ilişkileri incelenmiştir. Bölgedeki temel güvenlik sorunları, Afganistan'dan kaynaklanan istikrarsızlık, terörizm, radikalizm, uyuşturucu ticareti, organize suç örgütleri ve devletler arasındaki sınır, su ve toprak anlaşmazlıkları olarak belirlenmiştir.Bölge devletlerinin ve diğer aktörlerin güvenlik yaklaşımlarının birbirinden farklılık gösterdiği ortamda bölgesel güvenlik, büyük güç kategorisinde bulunan Rusya ve Çin Halk Cumhuriyeti'nin baskın pozisyonda bulunduğu Şanghay İşbirliği Örgütü ve Kolektif Güvenlik Anlaşması Örgütü şemsiyesi altında sağlanan işbirliğine dayanmaktadır. Bu bölgesel örgütler Amerika, Avrupa ve Afrika kıtasında kurulan ve güvenlik yönü ağır basan Amerika Devletleri Örgütü, Batı Avrupa Birliği, Arap Birliği, Afrika Birliği ve Batı Afrika Devletleri Ekonomi Topluluğuna kısmen benzerlik göstermektedir.Bölge devletleri, kimi alanlarda NATO ve AGİT gibi kuruluşlarla güvenlik temelinde işbirliği yapmışlar ise de bölgesel güvenlik, esas olarak Orta Asya Devletleri üzerinde doğrudan ve dolaylı olarak nüfuz sahibi olan Rusya ve Çin Halk Cumhuriyeti'nin sınırlarını belirlediği ve yönlendirdiği uluslararası örgütler kanalıyla sağlanmaktadır. Orta Asya'da bu kapsamda sağlanan siyasal istikrar, Neorealizm'in temel kabulleri ile örtüşmektedir. Bölge devletlerinin, ulusal çıkarları temelinde bölgesel ve büyük güçlerle işbirliğine gitmeleri, siyasal istikrarsızlık yaratan unsurlarla mücadele edilmesi, siyasal istikrar ve bölgesel güvenliğe katkı sağlamaktadır.Anahtar Kelimeler: Orta Asya, Güvenlik Sorunları, Güvenlik Yaklaşımı, KGAÖ, ŞİÖ, AGİT Geographical Central Asia borders include Afghanistan, Mongolia and the northern regions of Iran along with Pakistan. Political Central Asia consists of Kazakhstan, Kyrgyzstan, Tajikistan, Turkmenistan, and Uzbekistan, which gained independence after the USSR. The region containing these countries was called Turkestan in the middle of the XIX century before it was taken under the control of the Russian tsarist. Except for East Turkistan, which is under the occupation of China, this region constitutes West Turkistan today.This study aims to examine the security seeking of the 5 Central Asian Republics, located in West Turkistan in the post-USSR period, parallel to the establishing `nation-building` and `state-building` projects in the respective republics. The main hypothesis of the study is as follows; regional collective security cooperation can take place within regional organizations where hegemon state ensures the rules and development of the regional organizations based on security issues to prevent relative gains and power from another state seizing power in the same geography. In this context, the dependent variable consists of security cooperation while independent variables consist of security problems, security approach of Central Asian states, and the security policies of major and regional powers in the region.The theoretical basis of the study is based on the basic views of Neorealism. The states try to increase their national strength, maximize benefits, and minimize losses in an international political system that has an anarchic character, in other words, the states try to survive within the environment, which has the balance of power system. Military and security matters are always a priority and have vital importance for the states. In this study, the relations of the Central Asian state with the superpower US, major powers the Russian Federation and the People's Republic of China, and with the regional powers, Turkey and Iran have been examined in terms of establishing regional security.The main security problems in the region have been identified such as the instability caused by Afghanistan, terrorism, radicalism, illicit drug trade, the activities of organized crime organizations, border issues, water and land disputes. The regional security is based on cooperation under the umbrella of the Shanghai Cooperation Organization and the Collective Security Treaty Organization, where Russia and the People's Republic of China, which is in the major power category, are in the dominant position, in the environment where the security approaches of the regional states and other actors differ from each other. These regional organizations are partially similar to the Organization of the American States, the Western European Union, the Arab League, the African Union, and the Western African States Economic Community, established in the Americas, Europe, and Africa. Although regional states have cooperated on security grounds with organizations such as NATO and OSCE in some areas, the regional security provided through international organizations that Russia and People's Republic of China, which has direct and indirect influence mainly on the Central Asian States, define the limits of relations and control the relations. The political stability achieved in this context in Central Asia coincides with the basic assumptions of Neorealism. The cooperation of regional states with regional and major powers based on their national interests contributes to political stability and regional security and combating the elements that create political instability.Keywords: Central Asia, Security Issues, Security Approach, CSTO, SCO, OSCE 339

Amaç: Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde (AÜTF) uygulanan Fakülte Eğitici Gelişim (FEG) programlarının öğretim üyeleri tarafından değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Bu araştırma 2018-2019 eğitim-öğretim döneminde AÜTF'nde eğitici eğitimi programlarına katılmış öğretim üyeleriyle yürütülen kesitsel nitelikte bir çalışmadır. Öğretim üyelerinin aldıkları FEG programlarının etkinliğinin değerlendirilebilmesi için araştırıcılar tarafından geliştirilen on üç sorudan oluşan bir anket formu, Öğretim Elemanı Performans Değerlendirme Envanterleri Öğretim Elemanı Ölçeği ve öğrencilerden her yıl PDÖ, ders kurulu ve staj sonu alınan öğretim üyesi değerlendirme puanları kullanılmıştır. Araştırma evrenini 2018-2019 eğitim-öğretim döneminde AÜTF'nde görev yapan eğitici gelişim programlarına katılmış öğretim üyeleri oluşturmaktadır. Çalışma evreni 204 öğretim üyesinden oluşmaktadır. Çalışmaya katılım %70,6'dır.Bulgular: Araştırma bulguları FEG programlarının tüm kurslarından öğretim üyelerinin memnun (%85) olduğu ve kendilerini yeterli (%73) hissettiklerini göstermiştir. Özellikle küçük grupta eğitim (%95), görsel işitsel araç kullanma (%90,8), olumlu öğrenme ortamı hazırlama (%88) eğitim başlıklarında çok yüksek oranda kendilerini yeterli hissetmektedirler. Ancak koçluk, mentorluk-danışmanlık, OSCE hazırlama uygulama, CORE hazırlama eğitim başlıklarında daha az yeterli hissetmektedirler. Öğrencilerin vermiş oldukları geri bildirimler de öğretim üyelerinin FEG programlarından yararlandığı ve eğitimlerinde değişikliklere gittiklerinde vurgu yapmaktadır.Sonuç: FEG programlarının tıp eğitimcilerinin bilgi ve becerilerinin gelişiminde yeterli olduğunu göstermektedir. Farklı öğretim yöntemlerinin bir arada kullanımı ile verilen FEG programlarının katılımcıların daha yüksek eğitim performansı elde ettirmelerine katkı sunduğu izlenmiştir.Anahtar Kelimeler: fakülte eğitici gelişimi, probleme dayalı öğrenim, eğitim yönlendiricisi, geribildirim, program değerlendirme Objective: It was aimed to examine FDP programs, which are implemented in Medical Faculty of Akdeniz University (MFAU), by the faculty members.Method: The present study is a cross-sectional study carried out with faculty members, who have participated in educator training in MFAU in educational years 2018-2019. In order for the faculty members to be able to assess the efficiency of FDP programs they received, a 13-item questionnaire developed by the authors, `The Validity and Reliability of the Instructors' Performance Evaluatıon Scales`, Faculty Member Assessment Scale, and PBL obtained annually from students, course council, and faculty member assessment scores obtained from faculty member at the end of internship. The study consists of faculty members, who have participated in educator training programs in MFAU in educational year 2018-2019. There are 204 faculty members in the study. The participation rate was 70.6%.Results: The study results indicate that the faculty members are satisfied (85%) by FDP programs and they feel it sufficient (73%) for them. They feel themselves highly capable in terms of education in small groups (95%), the use of auditory-visual instruments (90.8%), and preparing the positive learning environment (88%). However, they feel less capable in terms of coaching, mentorship – consultancy, preparing and implementing OSCE, and they feel themselves less capable in CORE preparation training. The feedbacks provided by the students indicated that the faculty members made use of educator development programs and they made some modifications in their lectures.Conclusion: It was determined that the FDP programs are useful for the knowledge and skill development of educators in medicine. It was observed that the FDP programs combining different education methods contributed to the better education performance of participants.Key words: faculty development program, problem based learning, training guide, feedback, program evaluation 79

Hemşirelikte Psikomotor Becerilerin Öğretiminde SenaryoTemelli Öğrenme: Bir Deneyim PaylaşımıÖzetAmaç:Psikomotor beceri eğitiminin etkin yapılandırılması, hemşirelikte profesyonel kimlik gelişimi ve klinik öğretimde hasta güvenliğinin sağlanabilmesi açısından önemlidir. Bunu sağlamak için hemşirelik eğitiminde öğrencilerin interaktif öğrenme yöntemleri ile öğrenme sürecine katılmasını sağlayacak eğitim programları önem taşımaktadır. Gereç ve Yöntem: İnteraktif öğrenme yöntemlerinden biri olan senaryo temelli öğrenme, öğrencinin kendini senaryodaki role koyarak karşılaştıkları sorunları çözebilecek hedef ve davranışları gösterebilmesi temeline dayanan bir öğrenme yaklaşımıdır. Bu bağlamda,İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik bölümü Hemşirelik Esasları Anabilim Dalı olarak psikomotor beceri öğretimi, demonstrasyon yöntemi ve video destekli öğretim yönteminin yanı sıra yenilikçi bir yaklaşım olan senaryo temelli öğretim ile gerçekleştirilmiştir. Hemşirelik Esasları dersini alan öğrencilerin (n=184) becerilerini değerlendirmede standardizasyonu sağlamak amacı ile objektif yapılandırılmış klinik sınav (OSCE) uygulanmıştır. Bulgular: Öğrencilerin (n=184) OSCE sınav ortalaması 76.13±11.74 puan olarak bulunmuştur. Sınav sonuçlarının daha önceki yıllar ile karşılaştırıldığında puan ortalaması olarak olumlu yönde değiştiği belirlenmiştir. Senaryo temelli beceri eğitiminin tamamlanmasının ardından öğrencilerden bu öğretim yöntemine ilişkin geri bildirimler alınmış ve bu geri bildirimler doğrultusunda 6 tema belirlenmiştir. Sonuç: Psikomotor becerinin öğretiminde kullanılan senaryo temelli öğrenmenin hemşirelik eğitimine katkıları olumlu yönde olmuştur. Senaryo temelli öğrenmeye ilişkin öğrencilerin geri bildirimleri, senaryo temelli öğrenmenin hasta ile iletişimi başlatma, hastayı bütüncül olarak değerlendirme, klinik öncesi özgüveni arttırma, bilgide kalıcılık sağlama ve karar verme becerisini arttırdığına yönelik ipuçları içermektedir.AnahtarKelimeler: (3-5 Kelime):Hemşirelik, hemşirelik eğitimi, psikomotor beceri, senaryo temelliöğrenme.Scenario Based Teaching in Nursing Psychomotor Skills Education:Sharing of an ExperienceAbstractObjective:Effective structuring of psychomotor skills training is important in terms ofprofessional identity development in nursing and patient safety in clinical teaching. Inorder to achieve this, nursing education programs which will provide students participatein the learning process via interactive learning methods within the nursing education,are important. Material and Method: Scenario-based learning, which is one of theactive learning methods, is a learning approach based on the ability of the student todemonstrate the goals and behaviours that can solve the problems they meet by puttingthemselves in the scenario role. Therefore, Department of Fundamentals of Nursing of theDepartment of Nursing in School of Health Sciences at İzmir Kâtip Çelebi University hasperformed psychomotor skills training with demonstration method and video assistedlearning method as well as scenario based learning which is an innovative approach. Forskill evaluation of the students who attended the course entitled Fundamentals of Nursing(n = 184), objectively structured clinical examination (OSCE) was performed with the aimof providing standardization. Findings: The mean OSCE score of the students (n = 184)was found to be 76.13±11.74. It was determined that the mean score changed positivelywhen the test results were compared with the previous years’. After completion of thescenario-based skills training, feedback about this teaching method was received fromthe students and 6 themes were determined in response to these feedbacks. Conclusion:The contribution of scenario-based learning used in teaching psychomotor training tonursing education was positive. The feedback of students on scenario-based learningincluded tips for scenario-based learners as initiating the communication with the patient,assessing the patient holistically, increasing pre-clinical self-confidence, providinginformation retention and improving decision-making skillsKeywords:(3-5Words): Nursing, nursing education, psychomotor skill, scenario based learning

Despite the fact that the Armenian-Azerbaijani conflict started twenty years ago there is no resolution for this conflict and the one is not expected in the near future. Twenty percent of the Azerbaijan lands are under the Armenian occupation though there has not been hot clashes between two countries. There has not been compromise between two sides and the solution for this problem has been entrusted to the states and the process is accelerated by the OSCE Minsk Group. However, expectations for peace and the final resolution have not been reached since the OSCE Minsk Group launched the negotiation process in 1994. The states and the OSCE Minsk Group declared that the resolution could only be reached between the sides of this conflict and demanding that this resolution will only be reached by the peaceful means not the war. This article argues that there are some factors why there is no resolution for the Armenian-Azerbaijani conflict: Russian factor, Western double standarts policy, Armenian state. The solution to problems will be realized in various ways depending on these factors., Üzerinden 20 seneyi aşkın bir süre geçmesine rağmen çözüme kavuşamayan Ermenistan-Azerbaycan çatışmasının ne zaman çözüleceği belirsizliğini sürdürmektedir. Ateşkesin sağlanmasına rağmen Azerbaycan topraklarının %20’si Ermenistan’ın işgali altındadır. Çatışan taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığından sorunun barışçı yollarla çözümü AGİT üyesi devletlere havale edilmiş ve AGİT’in Minsk Grubu’nun girişimiyle çözüm bulma çabalarına hız verilmiştir. Fakat 1994 senesinden beri devam eden barış görüşmeleri beklentileri karşılayamamış ve nihai aşamaya varamamıştır. İlgili devletler ve AGİT’in Minsk Grubu sorunun yalnız çatışan taraflar arasında çözülebileceğini belirterek bunun kesinlikle savaş yolu ile değil, barışçıl yollarla çözülmesi gerektiği talebinde bulunmaktadır. Bu makalede Ermenistan-Azerbaycan çatışmasının çözüme kavuşamamasındaki önemli etkenler, Rusya faktörü, Batı’nın çifte standartlar politikası ve Ermenistan devleti toprakları olarak belirlenmiştir. Bu etkenlere bağlı olarak problemin çözümü çeşitli şekillerde gerçekleşebilecektir.

The CSCE played an important role in the victory of the Western Bloc in the Cold War and maintained its importance after the Cold War as well. However, the fact that most OSCE countries belong to NATO and the EU as well, and that the OSCE in no way figures as a deterrent power militarily, economically, or politically, resulted in the Organization losing credibility among member states. These and similar factors explored in detail in this paper rendered the future of the Organization problematic. Hence the focus of this study: what will the future hold for the OSCE? With this in mind the study begins by discussing the historical roots of the OSCE, followed by analysis of the Organization’s deployments, institutional structuring, and decisions taken since the Cold War, all in the light of the summits it has organized. The last section of the study explores the future of the OSCE and ventures predictions as to whether the Organization will survive., Batı Bloku’nun Soğuk Savaş’tan galip çıkması noktasında etkin bir rolü olan AGİK süreci, Soğuk Savaş sonrası dönemde de önemini korumaya devam etmiştir. Fakat, AGİT üyesi çoğu ülkenin NATO ve AB’ye üye olmaları, örgütün ekonomik, askeri ve siyasi olarak herhangi bir caydırıcılık gücünün olmaması gibi unsurlar örgütün üyeleri nezdinde itibar kaybetmesine yol açmıştır. Çalışmada ayrıntılı olarak ele alınacak bu ve benzeri sorunlar nedeniyle örgütün geleceği tartışmalı hale gelmiştir. İşte bu noktada çalışmanın temel sorunsalı ortaya çıkmaktadır: AGİT’in geleceği ne olacaktır? Bu kapsamda; çalışmanın ilk bölümünde, AGİT’in tarihsel kökenleri ele alınacaktır. Bu aşamadan sonra örgütün Soğuk Savaş sonrası dönemdeki faaliyetleri, kurumsal yapılanması ve almış olduğu kararlar, düzenlenen zirve toplantıları ışığında, irdelenecektir. Çalışmanın son bölümünde ise AGİT’in geleceği tartışmalarına yer verilecek olup, örgütün varlığını devam ettirip ettiremeyeceği noktasında öngörülerde bulunulacaktır.

Eighty three medical education programs are offered in our country. Department of Medical Education exists in 33 medical schools. Forty-seven medical schools have Clinical Skills Training Laboratory. Mastery learning is targeted in Clinical Skills Training Laboratory which means that each student achieve required mastery level at completion of training. However students may loose their competence in time if they do not re-study or apply the skill immediately after training. The aim of this study is to develop an e-learning module to teach some basic clinical skills in undergraduate medical education and to present basic characteristics of this module in terms of application. A project was developed to create and apply the module. First the project team prepared training guides for ten targeted skills of the project. Then, experienced professionals performed the skills under the guidance of training guides and their performances were recorded by digital cameras. Each stage of the skills in the guides was read by an external voice and digital sound files were obtained. All text, video and sound files were embeded into a user friendly software especially developed for the project. So it is possible for a user to learn how to perform a skill by reading, listening and watching. The e-learning module is accessible at www.onlinetipegitimi.com. In June 2012, a written document presenting the aim and content of the module was sent to Dean Offices of all medical schools in Turkey. All medical schools can access the content of the module free of charge. The unique requirement for each school is to assign a responsible faculty member to apply e-learning in user institution to collaborate with the project manager. The students will be able to use the e-learning material by entering their names and school numbers in addition to information about their institutions and phase of medical education. In this way, frequency of system use among students will be determined from log records. After training period in participant schools, throughout May and June 2013, an objective structured clinical examination (OSCE) will be performed to determine students’ clinical skill levels giving a score to each. At the end of 2012- 2013 academic year an OSCE will be performed in user institutions, a questionnaire will be delivered to the students who used the e-learning material to ask their opinions on and satisfaction with the system and process. Regarding the log records between September 2012-May 2013 frequency of system use among students will be determined. Finally the relation between frequency of use and OSCE scores and satisfaction levels will be analyzed., Ülkemizde 83 tıp eğitimi programı yürütülmektedir. Otuz üç tıp fakültesinde, Tıp Eğitimi Anabilim Dalı, 47’sinde ise Mesleksel Beceriler Laboratuvarı bulunmaktadır. Mesleksel beceri eğitiminde yeterliğe dayalı eğitim son derece önemlidir. Ancak öğrenciler öğredikleri becerileri, kısa bir süre sonra tekrar etmezlerse yeterliklerinde önemli oranda kayıp oluştuğu bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı, mezuniyet öncesi tıp eğitiminde öğrencilere, bazı temel mesleksel becerileri öğretmeye yönelik bir e- öğrenme modülü geliştirmek ve uygulanmasındaki temel özelliklerini tanıtmaktır. Modülü oluşturmak ve uygulamak amacıyla bir proje geliştirilmiştir. Öncelikle proje ekibi tarafından, hedeflenen 10 beceriye yönelik eğitim rehberleri hazırlanmıştır. Sonra, deneyimli profesyoneller eğitim rehberlerini kullanarak ilgili beceriyi uygulamış ve performansları dijital video kameralar aracılığıyla kaydedilmiştir. Video kliplere ilaveten, eğitim rehberlerindeki her beceri basamağı bir dış ses tarafından okunarak dijital ses dosyaları oluşturulmuştur. Elde edilen tüm yazılı beceri rehberleri, video ve ses dosyaları, proje için özel geliştirilen kullanıcı dostu bir yazılım içerisine yerleştirilmiştir. Böylece izleyenin okuyarak, dinleyerek ve seyrederek becerinin nasıl yapıldığını öğrenmesi mümkün olacaktır. Hazırlanan eöğrenme modülüne www.onlinetipegitimi.com adresinden ulaşılabilinmektedir. Haziran 2012’de Türkiye’deki tüm tıp fakültesi dekanlıklarına modülün amacını ve içeriğini tanıtan yazılı bir belge gönderilmiştir. Modülü kullanmak isteyen fakülteler ücretsiz olarak modül içeriğine ulaşabileceklerdir. Fakültelerden beklenen, proje yöneticisi ile işbirliği içinde çalışmak ve uygulamayı kendi kurumunda yürütmek için bir sorumlu öğretim üyesi belirlemeleridir. Öğrenciler, web sitesine ad-soyad, numara, dönem ve fakülte bilgilerini kullanarak sisteme girecektir. Bu yolla sisteme giren öğrencilerin sistemi kullanma sıklığı log kayıtları incelenerek belirlenecektir. 2012–2013 eğitim-öğretim yılı sonunda kullanan fakültelerde OSCE (Objektif yapılandırılmış klinik sınav) yapılacak, öğrencilerin e-öğrenme uygulaması ile ilgili görüş ve memnuniyetini saptamaya yönelik bir anket formu uygulanacaktır. Öğrencilerin Eylül 2012-Mayıs 2103 tarihleri arasında uygulamayı kullanımları üzerinden log kayıtları edilecektir. Bu log kayıtları ile elde edilen kullanım sıklığı, sınav başarısı ve uygulama memnuniyetleri ile karşılaştırılacak ve aralarında bir ilişkinin olup olmadığı araştırılacaktır.

Introduction: Clinical Skills Laboratory (CSL) provides opportunity to practice every skill sufficiently, to give feedback to every student within humanistic medical education principles. Aim: To present Clinical Skills Laboratory program of our medical school which includes basic procedural skills and physical examination techniques. Methods: CSL is a part of “Introduction to Clinical Practice” (ICP) program, which is designed for the purpose of preparation to clinical education and integrated horizontally to the first three years of the education in Marmara Medical School. In the second year CSL education program is composed of 4 sessions, each lasting 3.5 hours; the third year program is composed of 7 sessions each lasting 3.5 hours. Tutors from related disciplines participate to the practices. The program has educational booklets that include basic knowledge, guidelines and drawings related to the procedural skills. All the skills are evaluated by Objective Structured Clinical Examination (OSCE). Skills are graded according to their difficulty and the scores taken from all the skills are gathered to form clinical skill grade which is added to the ICP total grade according to the year percentage and finally added to the end-of-year score. Results: When the CSL scores are evaluated over 100, the lowest average score of the second year was 82.5(SS: 9.3) for the 2001-2002 educational year, the highest average score was 93.1 (SS: 15.3) for the 2003-2004 educational year. The lowest average score was 76.8 (SS: 12.9) in 2004- 2005, the highest average score was 84.7(SS: 12.6) in 2001- 2002. In the student feed-backs related to the last two years; the content and the quality of the course, the contribution to the clinical education and to the professional life were the highest scores, the subjects which have taken the lowest scores were the sufficiency of free study times, of the place and the opportunity of practicing. Conclusion: CSL is an important part of undergraduate medical education in our medical school continuing by improvements since 2001 and supported by the positive feed backs of the students., Giriş: Klinik Beceri Laboratuvarı, insancıl tıp eğitimi prensipleriyle, her becerinin gerektiği kadar tekrar edilebilmesine, her öğrenciye geri bildirim verilebilmesine olanak sağlar. Amaç: Fakültemizin, temel mesleki el becerileri ve fizik muayene yöntemlerini içeren Klinik Beceri Laboratuvarı (KBL) programının ve değerlendirmesinin tanıtılmasıdır. Yöntem: Fakültemizde KBL, “Klinik Uygulamaya Giriş Programı” (KUG) olarak adlandırılan, fakültenin ilk üç eğitim yılına yatay olarak entegre edilmiş, klinik eğitime hazırlık programının bir bileşenidir. II. sınıfta KBL eğitimi her biri 3.5 saatlik toplam 4 seans, III. sınıfta ise her biri 3.5 saat süren toplam 7 seanstan oluşmaktadır. Uygulamalara, ilgili disiplinlerden çeşitli öğretim üyeleri katılmaktadır. Programın becerilerle ilgili temel bilgileri, eğitim rehberlerini ve becerilere ilişkin çizimleri içeren eğitim kitapçıkları mevcuttur. Tüm beceriler, OSCE (objektif yapılandırılmış klinik sınav) ile değerlendirilmektedir. Beceriler ağırlıklarına göre notlandırılmakta ve öğrencilerin her bir beceriden aldığı puan toplanarak Klinik Beceri notu oluşturulmaktadır. Bu not, yılına göre ağırlığı oranında KUG notuna katılmakta ve öğrencinin yılsonu basarı notuna eklenmektedir. Bulgular: KBL notları 100 üzerinden değerlendirildiğinde II. sınıfların en düşük not ortalaması 2001-2002 yılında 82.5 (SS:9.3), en yüksek not ortalaması 2003-2004 yılında 93.1 (SS: 15.3), III. Sınıfların en düşük not ortalaması 2004-2005 yılında 76.8 (SS: 12.9), en yüksek not ortalaması 2001-2002 yılında 84.7 (SS: 12.6)’dır. Son iki yıla ait öğrenci geri bildirimlerinde de kursun içeriği; klinik eğitime ve meslek hayatına katkısı ve kurs eğitiminin niteliği en yüksek puanları alırken, en düşük puan alan konular, serbest çalışma saatlerinin yeterliliği, mekanın yeterliliği ve uygulama yapma olanağı ile ilgilidir. Sonuç: KBL, fakültemizde tıp eğitiminin önemli bir bileşeni olup, 2001-2002 eğitim yılından bu yana gelişerek sürmekte, öğrencilerin olumlu geribildirimleri ile desteklenmektedir.