Search

Malawi'de kapsamlı bir büyüme ve sürdürülebilir kalkınmanın görülmesi için elektriğe büyük ölçüde erişim sağlanması gerekmektedir. Şu anda 18 milyonluk nüfusun ancak %9'una elektrik hizmeti verilmektedir. Yenilenebilir enerji, tüm ülkelerin sürdürülebilir kalkınması için büyük bir fırsattır. Bu çalışma Malawi'deki güncel enerji talebini ve tedariğinideğerlendirmekte, büyük enerji kaynaklarını, onlarınhâlihazırdaki kullanım durumunuve bununla birlikte, ülkenin elektrik tedariğine potansiyel katkılarını incelemektedir.Aynı zamanda Malawi'nin coğrafi konumunu ve bu konum sebebiyle nasıl yıl boyunca büyük ölçüde güneş ışığına maruz kaldığını tartışmakta ve son olarak güneş enerjisinin kullanımı ile enerji tedariğine karşı olan güçlükleri yenmek için uygulanması gereken stratejileri tanımlamaktadır. Bu çalışma, Malawi Meteoroloji Departmanı'ndan elde edilen küresel günlük radyasyon yoğunluğu ve hava sıcaklığıkayıtlarına ek olarak; Uluslararası Enerji Ajansı IRENA'nın 1984-2015 yılları arasında yürüttüğü bir çalışmanın önemli analizlerini içeren ikinci el verileri kullanarak, potansiyel bir güneş enerjisi santralinin, Net Şimdiki Değer Yöntemi ve RETscreen analiz programı ile hesaplanmış tahmini finansman maliyetini sunmaktadır.Analiz sonuçları Malawi'nin yıl boyunca muazzam ölçüdegüneş ışığıaldığını ve ortalama hava sıcaklıklarının büyük ölçekli bir güneş enerjisi projesinin yapılması için elverişli olduğunu ortaya koymaktadır. Sonuç olarak, makale sürdürülebilir sosyal ve ekonomik büyümenin bir önkoşulu olan yeterli ölçüde modern enerji tedariğinin sağlanması için kullanılabilecek stratejilerin altını çizmektedir., Achieving inclusive growth and sustainable development in Malawi will require massive expansion of access to electricity currently reaching only about 9% of the 18 million population. Renewable energy can provide a great opportunity for sustainable development of any country. This paper reviews the current status of energy demand and supply in Malawi, examines the major sources of energy and their current exploitation status as well as their potential contribution to the electricity supply of the country, discusses Malawi's geographical location and how it offers tremendous solar insolation throughout the year and finally identifies broad strategies to be implemented to tackle the energy supply challenges through adoption of solar energy. Using secondary data of global daily radiation intensity and air temperature records obtained from the Malawi Department of Meteorology and IRENAfor its critical analysis for a study period from 1984-2015, the paper also presents the financing costs of a potential solar energy plant which were estimated using the Net Present Value Method and run through the RETscreen software. Results from the analysis suggests that Malawi is endowed with vast solar insolation throughout the year and its average cool temperatures make the feasibility of a large scale solar energy project to be possible. In conclusion, the paper outlines strategies that could be utilized to ensure adequate supply of modern energy which is a prerequisitein achieving sustainable social and economic growth.

Bu araştırmada ECOWAS üyesi on ülkede dış ticaretin açıklığı ile ekonomik büyüme arasındaki ilişki incelenmektedir. Dünya Bankası veri tabanından elde edilen panel veriler kullanılarak açıklık ile büyüme arasındaki ilişki tahmin edilmiştir. Çalışma ECOWAS'taki 10 büyük ticaret ülkesini örneklendiren 31 yıllık süreç (1985-2015) kapsar. Nijerya, Gana, Cote D'Ivore, Senegal, Mali, Burkina Faso, Benin, Gambiya, Nijer ve Togo'nun ticaret hacmi ECOWAS toplam ticaretinin yaklaşık % 98,5'ini temsil eder. Sonuçlar ticaret açıklığının (GSYH yüzdesi olarak toplam ticaret ölçütü) büyüme üzerinde olumsuz etkisi olduğunu ve istatistiksel olarak anlamlı olmadığını gösteriyor. GSYH yüzdesi olarak ticaret payında yüzde bir artış; diğer faktörler sabit kalmak üzere kişi başına düşen gayri safi yurt içi hasılada yüzde birlik bir düşüşe yol açacaktır. Açıklık ve büyüme arasındaki ilişkinin sağlamlığı kontrol etmek için GSYH yüzdesi olarak ithalat açıklığı ölçmek için ölçüt (araç) olarak kullanılmıştır. GSYH yüzdesi olarak ithalattaki yüzde birlik artışın; diğer hususlar sabit kaldığında, kişi başı GSYH'de yüzde ikilik bir düşüşe yol açacağı görüldü. İthalatın olumsuz etkisi, ekonomi için gelir üretmeyen veya yeniden yatırıma olanak sağlamayan tüketim mallarının ithalatına dayandırılabilir. Bu nedenle bu tez, son otuz yılda ticaret açıklığının ECOWAS'taki ekonomik büyüme üzerinde olumsuz etkisi olduğunu ve bu ülkelerin uluslararası kuruluşlardan kredi ve yardımlar elde etmek için ticaret yoluyla sınırlarını açmalarının teşvik edildiği önermesini savunuyor., This paper examines the relationship between trade openness and economic growth in the ECOWAS member states. Panel data obtained from the World Bank database was used to estimate the relationship between trade openness and growth. The study covered 31 year (1985-2015) sampling 10 major traders in ECOWAS. The trade volume of Nigeria, Ghana, Cote D'Ivore, Senegal, Mali, Burkina Faso, Benin, The Gambia, Niger and Togo represent approximately 98.5 percent of the total trade in ECOWAS. The F statistic favored pooled OLS and regression results obtained from the data shows that trade openness (proxy by total trade as a percentage of the GDP) has a negative impact on growth and statistically insignificant. A percentage increase in trade share as a percentage of GDP will lead to a percentage decrease in GDP per capita ceteris paribus. In order to check the robustness of the relationship between openness and growth, import as a percentage of GDP was introduced as a proxy to measure openness. Here the Hausman test favored REM and results indicate that, a percentage increase in import as a percentage of GDP will lead to a 2 percent fall in GDP per capita growth ceteris paribus. The negative effect of import can be attributed to the importation of consumer goods which do not generate revenue for an economy or facilitate reinvestment. Furthermore, a set of four countries were chosen from the sampled 10 countries to check the individual effect of openness on their economy. The results shows that the larger the economy the higher the real GDP growth rate. This paper therefore defends the proposition that trade openness has negatively contributed to economic growth in ECOWAS during the last three decades, and these countries were motivated to open up their borders for trade in order to obtain loans and aids from international organizations.

Günümüz Ruanda Cumhuriyeti gerek bulunduğu coğrafya gerekse tarihi dokusu bakımından stratejik konuma sahip bir ülkedir. İnişli çıkışlı yapısı ile zorlu bir süreç yaşanmıştır. Uganda, Tanzanya, Burundi ve Kongo Demokratik Cumhuriyetine komşu bir ülke olarak Doğu Afrika’nın çalkantılı bir noktasında bulunarak çatışmaların, kavgaların ve sorunların yaşandığı bir yapıya sahip olmuştur. Coğrafi yükseltileri kadar tarih boyunca insanlık krizleri de yükseldikçe yükselmiştir. Batılı güçlerin bölgede sömürgelerini oluşturana kadar Ruanda oldukça sakin ve huzurlu bir ülke olmuştur. Ülke topraklarını önce Almanlar, daha sonra Belçikalılar sömürgeleştirmiştir. Almanlar da Belçikalılar da ülkede varlıklarını devam ettirmek adına ülke halklarını kamplaştırmışlar, etnik yapıya dayalı bir toplum modeli oluşturmuşlar ve kitleleri birbiriyle çatışmaya itmişlerdir. Konuyu dört dönem özelinde ele almaya çalışacağız: Alman sömürgesi ve Belçika sömürgesi döneminde etnik çatışma zeminin hazırlanması, bağımsızlık dönemindeki resmi uygulamaların ülkede ayrışma ve toplumsal bozulmaya yol açması, 1994 yılında gerçekleşen soykırımla acı sonucun yaşanması. Yaşanan trajediler, modern dünyanın gözü önünde gerçekleşen soykırımlar, Ruanda’da tetiklenen etnik çatışmalar üzerinde dikkatlice düşünülmesi gereken hususlardır. Yeraltı ve yerüstü kaynaklarıyla kendi kendine yetmesi gereken ülkenin makus tarihi hakkında yeniden değerlendirme yapmamız gerekmektedir. İncelememizde Ruanda’da da yaşanan insanlık dramının perde arkasına dikkat çekmeye çalışacağız. Ülkede 1450-1890 yılları arasında Gisaka Krallığı hakimiyet sürmüştür. Geçmişe ait bu 540 yıllık dönemde Ruanda toprakları genelde sakin bir konuma sahip olup çatışmalardan uzak, farklı kabile ve aşiretlerin birlikte yaşadıkları bir coğrafyadır. Bu tarihlerde Ruanda kendi kendine yeten bir coğrafya olarak dikkat çekmektedir. Farklı kabilelerin geçiş alanı ve ikamet sahası olarak görülen Ruanda topraklarında birlikte yaşama ruhu bilinen bir özelliktir. Diğer Afrika halkları gibi Ruanda topraklarında yaşayan kitleler arasında da kimi bölgesel sorunlar yaşanmakla birlikte kitlesel çatışma ve kamplaşmaya rastlanmamaktadır. Halklar arasında sosyal ilişkiler ve ticari aktiviteler güçlü bir şekilde sürdürülmüştür. Sömürge dönemi ve sonrasında ise bu huzurlu ve geleneksel yapı bozulmuştur. Bildirimizde bozulan bu toplumsal dokunun değişim sürecini ele almaya çalışacağız., Today's Republic of Rwanda is a country with a strategic location in terms of both its geography and historical texture. It has been a difficult process with its bumpy structure. Being a neighboring country to Uganda, Tanzania, Burundi, and the Democratic Republic of Congo, it has been in a turbulent point in East Africa and has had a structure where conflicts, fights, and problems are experienced. Throughout history, as well as geographical elevations, human crises have increased as they rose. Rwanda was a very calm and peaceful country until the Western powers established their colonies in the region. The territory of the country was colonized first by the Germans, then by the Belgians. In order to maintain their existence in the country, the Germans and the Belgians divided the peoples of the country, created a social model based on ethnic structure, and pushed the masses to conflict with each other. We will try to deal with the subject in four terms: Preparing the ground for ethnic conflict during the German and Belgian colonies, the official practices during the independence period leading to disintegration and social deterioration in the country, and the painful result of the genocide that took place in 1994. Experienced tragedies, genocides that took place before the eyes of the modern world, and ethnic conflicts triggered in Rwanda are issues that need to be carefully considered. We need to re-evaluate the wicked history of the country, which should be self-sufficient with its underground and surface resources. In our review, we will try to draw attention to the behind-the-scenes of the human drama experienced in Rwanda. The Kingdom of Gisaka ruled the country between 1450 and 1890. In these 540 years of the past, the lands of Rwanda generally have a quiet location and are geography where different tribes and tribes live together, away from conflicts. On these dates, Rwanda draws attention as self-sufficient geography. The spirit of coexistence in the territory of Rwanda, which is seen as the transition area and residence of different tribes, is a well-known feature. Although there are some regional problems among the masses living in Rwanda, as with other African peoples, mass conflict and polarization are not encountered. Social relations and commercial activities between peoples were maintained strongly. During and after the colonial period, this peaceful and traditional structure was destroyed. In our paper, we will try to deal with the process of change in this deteriorated social fabric.

Bu çalışmada, 1950 sonrası Kuzey Afrika Sineması'ndan seçilen filmler, Kuzey Afrika'nın bağımsızlık döneminin siyasi atmosferi içinde değerlendirilmiştir. Postkolonyal teorinin, bağımsızlık sonrası eski sömürgeci güçler ile yerli burjuvazi arasındaki işbirliğinin dinamiklerini incelemesi ile `madun` sınıfın bir anatomisini çıkarması, bölgenin bağımsızlık dönemindeki sinemasal hareketlerin incelenmesi açısından bir temel oluşturmuştur. Ayrıca çalışmada incelenen hafıza, postkolonyal çalışmalarda ortaya çıkan `geçmiş` olgusunun temellendirilmesinde önemli bir kaynak sağlamaktadır. Bu çalışmada, postkolonyal çalışmalara referansla, `yeniden tarihyazımı` olarak değerlendirilen sinemanın incelenmesinde, `Madun Film Yapabilir mi?` sorusunun bir tartışması sunulmuştur. Bu tartışma zemininin sürdürüldüğü alan olarak, uzun yıllar Fransız kolonyalizm uygulamalarına maruz kalmış Fas, Tunus ve Cezayir seçilmiştir. Birinci bölümde ele alınan hafıza olgusu öncelikle resmi tarihin ortaya çıkışı ile nasıl dönüştüğü tartışılmıştır. Daha sonra tarihin önemli bir kısmını oluşturan kolonyal hareketlerin hafızaların dönüşümünü nasıl etkilediği incelenmiş ve bu inceleme kolonyalizm tarihinin öznesi olmuş halkların sinemasını anlamlandırmamızda yol gösterici olmuştur. İkinci bölümde, eski kolonyal toplumların bağımsızlık sonrasında Batı ile sürdürdüğü bağımlılık ilişkileri postkolonyal teori çerçevesinde incelenmiştir. Yerli burjuvazi ile Batı arasında sürdürülen bu ilişkiler, bağımsızlığın sadece kağıt üstünde gerçekleştiğini gösteren somut ifadeler olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu bağlamda, eski kolonyal bölgede ortaya çıkan sinema, bu bağımlılık ilişkilerinin sonucunda meydana gelen bazı sınırlılıklara sahiptir. Çalışmada bu sınırlıklar, `Madun Film Yapabilir mi?` tartışmasından ortaya çıkan `kendi kendine oryantalizm` olgusuyla açıklanmıştır. Çalışmanın sonucunda, kolonyalizmin yoğun etkilerini yaşamış Kuzey Afrika toplumlarının postkolonal dönemde oluşturdukların sinemalarında, hem kolonyal dönemde hafızalarında meydana gelen dönüşümler hem de postkolonyal dönemde Batı ile sürdürülen ekonomik bağımlılığın izleri görülmüştür. Bu etkiler kendilerine ait bağımsız bir sinemanın oluşumunu sınırlandırmaktadır.Anahtar Kelimeler: Hafıza, Postkolonyalizm, Postkolonyal Sinema, Madun, Kendi Kendine Oryantalizm In this study, selected films from post-1950 North African Cinema were examined within in the political conditions of the independence period of North Africa. Post-colonial theory is used in this study to examine the cinema of independence since it led to the creation of an anatomy of `the subaltern class` by examining the cooperation between former colonial powers and the native bourgeoisie after independence. Furthermore, `the collective memory` examined in the study provides an important source based on the `past` phenomenon that arises in postcolonial studies. In this study, the discussion of the question `Can the subaltern make film?` is presented with reference to postcolonial works within the review of the cinema that examined as `re-writing history`. Morocco, Tunusia and Algeria, which have been subjected to French colonialism for many years, were chosen as the area on which this debate continues. In the first chapter, the memory phenomena discussed firstly in relation to the emergence of official history. Then, it was examined how colonial movements, which constitute a significant part of history, affected the transformation of memories, and this examine has been guide for us to make sense of the people's cinema, which became the subject of the history colonialism. In the second part, the post-independence relations of the former colonial societies with the West were examined with in the context of postcolonial theory. These relations, which are maintained between the native bourgeoisie and the West, appear as concrete expressions of independence only on paper. In this context, the cinema that emerges in the old colonial region has some limitations that are the result of these dependency relations. In the study, these limitations are explained as `self-orientalism` arising from the discussion `Can The Subaltern Make Film?`. As a result of the study, traces of North African societies in the postcolonial period, which experienced intense colonialism, showed signs of both colonial memory and economic dependency in the postcolonial period. These effects limit the formation of an independent cinema of their own.Key Words: Memory, Postcolonialism, Postcolonial Cinema, Subaltern, Self-Orientalism 119

Bu çalışmada, Etiyopya'nın ekonomisi üzerine dışa açıklık ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki analiz edilmiştir. Literatürde iki değişken arasındaki ilişkinin sonucu ile ilgili farklı çalışmalar bulunmaktadır. Araştırmada, sonuçların büyük bir kısmı olumlu bir ilişkiyi desteklemesine rağmen, olumsuz ilişkinin olduğunu ya da hiçbir ilişkinin olmadığını bulan çalışmalar da bulunmaktadır. Bu araştırma, 1981 ve 2015 yılları arasındaki yıllık veriler kullanılarak yapılmıştır. Değişkenlerin durağanlığı, ADF testi kullanılarak test edilmiş ve birinci farkta durağan olduğu tespit edilmiştir. Diğer yandan, değişkenler arasındaki eş bütünleşme, Johansen eş bütünleşme testi kullanılarak test edilmiştir. Son olarak, kısa ve uzun vadeli ilişkileri tespit etmek için VECM kullanılırken, nedensellik yönünü belirlemek amacıyla Granger nedensellik testi kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, açıklık 1 ve Açıklık 2 eş-bütünleşik olduğu tespit edilirken, açıklık 3 eş-bütünleşik olmadığı görülmüştür. Uzun vadede değişkenler arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki olduğu halde, kısa vadede anlamlı bir ilişki bulunmadığı sonucu elde edilmiştir. Ayrıca, Dışa açıklığından ekonomik büyümeye uzanan tek yönlü nedensellik bulunmuştur. Son olarak, bulgulara dayanarak potansiyel politika reformları önerilmiştir.Anahtar kelimeler: Dışa Açıklık, Ekonomik Büyüme, Zaman Seri Analizi, Etiyopya This paper examines the relationship between trade openness and economic growth on Ethiopia's economy. The relationship between the two has been controversial in literature. Even though most findings support positive relationships, there are still plenty of findings claiming negative or no relationship at all. This research is carried out using annual data for the period between 1981 and 2015. The stationarity of variables is tested using ADF and was found to be stationary at first difference. The co-integration of variables was tested using Johansen co-integration test. Finally, VECM was used to identify short-term and long-term relationships while Granger causality test is used to identify the direction of causality.Based on the analysis, it was found that trade openness (when measured in the form of Openness 1 and Openness 2) and economic growth are co-integrated in Ethiopia. However, trade openness is not co-integrated to economic growth when measured ın the form of Openness 3. While a significant and positive relationship is found between the variables in the long run, it is found that there are no significant relationships between openness and growth in the short run. On the other hand, there exists unidirectional causality extending from trade openness to economic growth. 101

Afrika Birliği Örgütü, bir bölgesel uluslararası örgüt olarak 1960'ların başında Addis Ababa'da kurulmuş, 2002 yılında dünyadaki gelişmelere göre kendini revize etmiş ve Afrika Birliği adını almıştır. Günümüzde 55 üyesi bulunan Afrika Birliği, bir yandan Afrika kıtasını etkileyen açlık, kuraklık, eğitim ve sağlık gibi kronik sorunlar, öte yandan barış ve güvenliğin tesis edilmesi için çaba göstermektedir. İdealist bir düşünce ile kurulan Afrika Birliği, öngörülen hedeflere ulaşma bakımından mali ve insani eksiklikler nedeniyle sıkıntı yaşamaktadır. Bu noktada Batılı büyük devletler ve BM gibi global uluslararası örgütlerle işbirliği yapılmıştır. Afrika Birliği'nin Afrika kıtasında barış ve güvenliğe sağladığı katkıyı incelemeyi amaçlayan bu çalışmanın giriş bölümünde kavramsal /teorik çerçeve ve soru cümlesine yer verilmiştir. İlk bölümde Afrika Birliği örgütünün kuruluşu, amaçları, örgüt yapısı ve tarihsel gelişimi incelenmiştir. İkinci bölümde Afrika Birliğinin kıtada barışa sağladığı katkı örneklerle ortaya konmuştur. Son bölümde ise 1991'de Siad Barre'nin devrilmesinden bugüne `başarısız devlet` özelliği gösteren Somali incelenmiştir. Bu ülkede barış ve istikrarın tesisi için BM başta olmak üzere uluslararası toplumun çabaları ve özellikle Afrika Birliği'nin katkıları analiz edilmiştir. Afrika Birliği, idealist olduğu kadar gerçekçi bir örgüttür de. Zira, ne kadar gayri adil ve sömürgeciler arasındaki dengeyi yansıtacak biçimde çizilmiş olursa olsun Afrika'daki sınırlar değişmeyecek ilkesini benimsemiştir. Sınırların değişmesi yeni acılara sebep olacak, kıtada barış ve güvenliği tehdit edecektir. Tam bir başarı ortaya koyamamış olsa da Afrika Birliği'nin Afrika'nın diğer çatışma bölgelerinde ve Somali'de ortaya koyduğu performans barış ve güvenliğe katkı sağlamıştır. Anahtar Kelimeler: Afrika Birliği, Somali, Barış ve Güvenlik, Başarısız Devletler, Uluslararası Barış Gücü The Organization of African Unity was established as a regional organization at the beginning of the 1960's in Addis Ababa, and in 2002 was revised according to the developments in the world and was renamed into African Union. The African Union, which actually numbers 55 members, on the one hand performs activities in solving chronic problems affecting Africa, such as famine, drought, education and health, while on the other hand tries to establish peace and security. The African Union was established on an idealistic idea, while experiencing problems due to financial and human insufficiencies in terms of achieving its goals. In this regard, the Union is in cooperation with major Western countries and global international organizations such as the United Nations (UN). This paper aims to analyze the contribution of the African Union on peace and security in Africa. The introductory section includes a conceptual and theoretical framework and questions. In the first section was analyzed the organization's founding, its objectives, structure and historical development. Meanwhile, in the second section, with examples, was described the contribution of the African Union to the peace. The final section analyzes Somalia, a state which has shown a feature of being `Failed State` since the overthrow of Siad Barre in 1991. Moreover, this section analyzes the activities of the international community, led by the UN, and especially the contributions of the African Union, to the peace and stability in this country. The African Union, apart from being an idealistic organization, it is equally realistic as well, given that the organization has adopted the principle that African borders will not change, no matter that the continent was designed in a way that reflects the balance between injustice and colonialism. The change of the borders would cause new sufferings and would threaten peace and security in the continent. Although the African Union has failed to establish a comprehensive peace, with its performance in other conflict regions of Africa and particularly in Somalia, the organization has contributed to peace and security. Keywords: African Union, Somalia, Peace and Security, Failed States, the International Peacekeeping Forces 88

Sahra-Altı Afrikasında eğitimde yapılan özelleştirmeler ve eğitim kalitesi üzerinde durmaktadır ve bu çalışmanın asıl amacı eğitimde yapılan özelleştirmeler ve eğitim kalitesini araştırmak ve elde edilen sonuçlara bağlı olarak öneriler sunmaktır. Sahra- Altı Afrika'da özel eğitimin birçok önemi ve avantajı olmasına rağmen dikkat edilmesi gereken ve zayıf yönleri de bulunmaktadır.Sahra-altı Afrika'daki mevcut özel eğitimin, tüm öğretme-öğrenme süreci içerisinde müfredat ve öğretmenlerin yeterliliği de dahil olmak üzere sıkı bir denetime ve düzenlenmeye ihtiyacı vardır. Eğitimi sağlayan şahıslarla hükümet yetkilileri arasında herhangi bir sözleşmenin olmaması durumunda etkili bir düzenleme yapılması oldukça zor olacaktır. Özelleştirmenin şans eseri meydana geldiği ve aynı zamanda bir yatırım stratejisinden ziyade planlanmış bir misyon için gerçekleştiği görülmektedir. Bu nedenle, eğitimin özelleştirilmesi konusunda, eğitimin erişim ve denkliği ile ilgili olarak önceden belirlenmiş hükümet politikalarının olması gerekir.Bu nedenle, eğitimin özelleştirilmesi konusunda, eğitimin erişim ve denkliği ile ilgili olarak önceden belirlenmiş hükümet politikalarının olması gerekir. Eğitim politikaları bu sorunu ağırlaştırmaktadır, bölgedeki mevcut politikaların çoğunda birtakım değişikliklere ihtiyaç duyulmaktadır ve dahası uygun yeni politikaların hayata geçirilmesi gerekmektedir. The paper is about the effect of privatization of education in Sub Sahara Africa and the main objective of this study is to investigate the impact of privatization of education on quality of education and provide recommendations based on the findings. Despite the many importance and advantages of private education in Sub Sahara Africa it has some disadvantages and weaknesses that need attention. Currently private education in SSA needs extra degree of control and regulation over all teaching learning process including the curricula and qualification of teachers. An effective regulation will be very much difficult if there is no any contract between education providers and government authorities. It is observed that privatization always occurs by lucky and for investment strategies rather than a deliberate mission.For this matter privatization of education should have predetermined polices from the side of the government regarding the access and the equity of education. Education policies weight the problem, most current polices of the region need amendment, and furthermore new appropriate policies must be developed and adopted. 91

Tarih içerisinde Türk insanının dışa açılımını inceleyerek, günümüz Türkiye'sinin de tarihinde olduğu gibi dünyaya açılması gerektiğini ortaya koyan bu çalışmada, Kuzey Afrika- Mağrip Bölgesi özelinden hareketle Afrika ülkeleri ile ilişkilerini geliştirmesi için bir model oluşturulmaya çalışılmıştır. Mağrip Ülkelerinin coğrafi özellikleri, Bölge ülkelerinin genel sosyal oluşumları, geçmişten günümüze bu bölgelerde yaşanan küresel rekabetin sonucu olarak ?Sömürgecilik? kavramı ele alınmıştır. Dünya politikasında en önemli yeri alan ülkelerin enerji ihtiyaçları ve bu toprakların Dünya enerji koridorundaki önemi, özellikle AB ülkeleri için etkisi ve küresel boyutta oluşumlar ortaya konulmaya çalışılmıştır.Çalışmada Mağrip Bölgesi ülkeleri ile Osmanlı'nın tanışma sürecinden başlayan ilişkiler bölgenin Osmanlı Devleti'nce yönetimi, Osmanlı sonrası Sömürge İmparatorluklarının bu bölgeleri paylaşmaları, sömürgeci yönetimlere karşı iki asır süren bağımsızlık mücadeleleri kısaca özetlenmektedir.1950'lerden itibaren bölgede bağımsızlığını kazanan devletlerle, Türkiye Cumhuriyeti'nin ?Soğuk Savaş? konjonktürünün etkisindeki ikili ilişkileri ele alınmıştır. Türk dış politikasında Afrika açılım süreciyle başlayan ikili ve toplu görüşmeler, yapılan Afrika Zirveleri ve İş Konseyleri sayesinde bölge ülkeleri ile ekonomik ilişkilerin boyutu ortaya konulmuştur. Bu çerçevede Türkiye'nin bölgesel aktör olabilme yolunun Kuzey Afrika bağlamında genel olarak Afrika'dan geçtiği yaklaşımı tartışılmıştır. Küresel rekabetin çok dinamik ve had safhada yaşandığı bölgede, Türkiye'nin yaşanan bölgesel karışıklıklar ve çatışmaları değerlendirme potansiyeli üzerinde durulmuş; başlattığı Afrika açılım sürecinin boyutları tartışılmıştır. This project aims to draw a road map for Turkey?s international relations, using African Countries as an example, with special focus on Maghreb region in particular.The role of this region is analyzed by outlining the geography of Maghreb, social structures and impact of colonization in the region, global energy policies as well as the crucial role it plays in the ?World Energy Corridor? and the relations with European Union influence.The first part of the chapter covers the history of the region under 400 years of Ottoman Empire rule and how the region was shielded from the colonizing countires during this period; Second part of the the chapter focuses on the last 200 years of European colonization up to their independence struggles.Bi-lateral relations with the Turkish Republic in the 1950s are covered. The question of why the ?Cold War Era? Turkish Republic and the newly independent Maghreb countries were not able to establish warm relations until the 1990s is addressed. The improvements in bi-lateral relations since the 1990s through African Summits and business councils are also analyzed.Turkey has to carefully navigate the current political situation and turmoil and come up with strong solutions for the region. This transitional period is a great opportunity to stake Turkey?s claim as a regional leader and powerhouse. The opportunities and challenges for Republic of Turkey have been discussed in the final chapter of this paper. 175

Bu çalışmada, Küba'da Yoruba ve Hıristiyanlık dinlerinden senkretik ögeler barındıran Santeria dini ve bu din bağlamındaki müzik pratiği olan bata müziği, senkretizm perspektifinde ele alınarak, Santeria'nın Küba'da kök saldığı süreçte meydana gelen değişimler ve bu değişimlerin senkretizm çerçevesi içinde olup olmadığı araştırılır. Bu bilgiler ışığında Yoruba kültüründeki din ve müzik kültür bileşenlerinin senkretizmden ne şekilde etkilendiği, neden ve sonuçları saptanır.Senkretizm kavramı, bir araya gelen farklı kültür ve kültür bileşenlerinin, tamamen birbiri içinde erimeden, bir araya gelmeden önceki hallerinden farklı, yeni bir kültür ve yeni bir kültür bileşeni oluşturmaları tanımıyla sınırlanır. Bu çerçevede Yoruba dininin ve bu dinin müzik pratiğinin Afrika'dan Küba'ya kültürel değişimden ve özelde senkretizmden nasıl etkilendiği araştırıldığında, Yoruba kültüründeki din bileşenin Hıristiyanlıkla senkretik bir ilişki içine girdiği, ancak dinsel pratiğin bir parçası olan bata geleneğinin, Hıristiyanlıkla ilgili herhangi bir sözel veya müziksel senkretik karşılığının olmadığı, Yoruba topraklarından getirildiği halini koruduğu görülür.Bunun başlıca nedeni bata pratiğinin, tonal bir dil olan Yoruba dili ve Küba'daki uzantısı olan Lucumi diliyle olan organik bağıdır. Bir konuşan davul olarak bata davulunun repertuarını, orişa adı verilen tanrıların sözleri veya hayatlarından hikayeler anlatan metinler oluşturur. Bu kutsal metinlerin Yoruba dilindeki üç tonlu yapısını taklit eden bata davulu, tonal olmayan bir dilin kullanıldığı Hıristiyanlık ilahileri ve öğretileriyle senkretik bir kaynaştırmaya girmez. Ayrıca bata repertuarının kutsallığı ve bata davulunun yeni din içindeki stratejik öneminin artması da bata davulunun Hıristiyan dinindeki söz ve müzik ögeleriyle senkretik ilişkiye girmesini engeller. In this paper, the Santeria religion, which incorporates syncretic elements from Yoruba and Christianity religions in Cuba, and the bata music, the musical practice of this religion, is handled through the syncretism perspective and changes occurred during the period when Santeria took roots in Cuba and whether these changes are within the framework of syncretism or not are examined. In the light of this information, it is determined how cultural components of religion and music in the Yoruba culture are affected and what the causes and results of this effect are.The concept of syncretism is restricted by the description that different cultures and cultural components coming together constitute a new culture and a new cultural component, which is different from their previous state, without completely melting in each other. In this framework, when it is studied how the Yoruba religion and musical practice of this religion is affected by the cultural change from Africa to Cuba and particularly by syncretism, it is seen that the religion component in the Yoruba culture gets into a syncretic relationship with Christianity; however, the bata tradition, a piece of the religious practice, has no oral or musical syncretic counterpart related to Christianity and maintains its state brought from the lands of Yoruba.The major reason for that is the organic bond of the bata practice with the Yoruba language, a tonal language, and the Lucumi language, its extension in Cuba. Repertory of the bata drum, which is a speaking drum, consists of sayings or lyrics telling stories about lives of gods, which are called orisha. The bata drum, which imitates the triple-tone structure of these holy lyrics in the Yoruba language, does not get into a syncretic fusion with hymns and doctrines of Christianity, where a non-tonal language is employed. Moreover, holiness of the bata repertory and increase of the bata drum?s strategic importance in the new religion prevents it from getting into syncretic relationship with lyrics and musical components of the Christianity religion. 116