Search

Nieczęsto dziś przywoływana monumentalna praca Hansa Mersmanna Angewandte Musikästhetik jest imponującym przykładem „wielkiej narracji” w muzykologii I połowy XX wieku. Artykuł przybliża filozoficzne i naukowe źródła myśli Mersmanna, przedstawiając książkę jako kontynuację pomysłów zawartych w tych źródłach, a zarazem pionierskie przedsięwzięcie w muzykologii, zmierzające do stworzenia wielkiej syntezy wiedzy o muzyce, bazującej na konstatacjach nauk ścisłych i zmierzającej do ukazania muzyki, w jej poszczególnych przejawach historycznych, jako sztuki uniwersalnej, ogarniającej prawa kosmosu. The monumental work by Hans Mersmann Angewandte Musikästhetik, rarely cited today, is an impressive example of the “great narrative” in musicology of the first half of the 20th century. The article shows the philosophical and scientific sources of Mersmann’s thoughts, presenting the book as a continuation of the ideas contained in these sources, and at the same time as a pioneering undertaking in musicology, aimed at creating a great synthesis of knowledge about music, based on the conclusions of the sciences and tending to show music in its subsequent historical manifestations as universal art embracing the laws of the cosmos.