Search

Tekst przedstawia spojrzenie na nową rolę kar i środków karnych, których celem nie jest pozbawianie wolności skazanych, ze szczególnym uwzględnieniem środków o charakterze majątkowym. Autorka opracowania stara się odpowiedzieć na pytanie, czy akceptacja politycznokryminalnych założeń kodeksu karnego i wprowadzenie i stosowanie środków o charakterze majątkowym nie stoi w sprzeczności z założeniami poprzedniego represyjnego modelu karnego. W tym celu Z. Sienkiewicz dokonuje szczegółowej i pogłębionej charakterystyki poszczególnych środków o charakterze majątkowym takich jak grzywna odgrywająca największą rolę w zwalczaniu drobnej przestępczości. Obok nich w artykule znajduje się analiza środków takich jak: przepadek korzyści majątkowej, obowiązek naprawienia szkody, nawiązka, przepadek przedmiotów czy konfiskata mienia. Autorka opracowania zwraca również uwagę odbiorców na problem nadmiernej kumulacji w wymierzaniu środków karnych o charakterze majątkowym przed nowelizacją kodeksu karnego w 1997 r. W swojej charakterystyce Z. Sienkiewicz podkreśla znaczenie wprowadzenia nowego środka karnego wobec sprawcy, jakim było świadczenie pieniężne. W tekście wymienione zostały również sytuacje, w ramach których stosowanie środków o charakterze majątkowym ma charakter obligatoryjny jak w przypadku czynów o charakterze chuligańskim czy też w ramach obowiązków probacyjnych. Na zakończenie autorka podkreśla, że przepisy kodeksu karnego stanowią tylko punkt wyjścia do praktycznego stosowania ich przez sądy. Według niej niezwykle ważna w tym zakresie jest praktyczna możliwości oceny stanu majątkowego sprawców a tym samym racjonalne stosowanie środków o charakterze majątkowym.