Search

Cel: Analiza perspektyw i koncepcji rozwoju polskiego medioznawstwa w zmieniających się warunkach organizacji życia naukowego w Polsce. Autorka porównuje wąską koncepcję medioznawstwa powiązanego z paradygmatem politologicznym oraz koncepcję luźnej federacji wielodyscyplinarnej. Rozważa negatywny wpływ na rozwój polskiego medioznawstwa mechanizmów dyscyplinujących, mających zwiększać performatywność i mierzalność wyników naukowców oraz wymuszających publikowanie w pismach zagranicznych po angielsku. Metody badań: Autorka dokonała przeglądu konceptualizacji dyscypliny od czasu powstania w Polsce nauki o mediach oraz proponowanych nowych rozwiązań systemowych. Wyniki i wnioski: (1) Konieczność celowych działań środowiska na rzecz wzmocnienia statusu medioznawstwa jako dyscypliny naukowej, a nie jedynie zbioru technik i pragmatyk; (2) Potrzeba świadomego przewartościowania kryteriów sukcesu i jakości naukowej we wspólnym polu. Wartość poznawcza artykułu: Wiąże się z jego charakterem polemicznym i programowym – dyskusja o statusie i przyszłości dyscypliny jest obecnie pilną potrzebą środowiska medioznawczego. Pismo medioznawcze jest natomiast odpowiednim kontekstem dla tego typu dyskusji. Scientific objective: Analysis of the perspectives and the diversified conceptualisations of the development of the Polish media and communication studies within the context of the changing conditions of the organisation of the Polish academic life. The author calls for the consideration of the gains and the dangers of the narrow, strictly delineated concept of the media study associated with the political science paradigm, and of the concept of the loose, multidisciplinary federation. They ponder the negative impact of the disciplinary mechanisms aimed at raising the performativity and measurability of the results and forcing researchers to publish abroad in English, on the development of media research in Poland. Research methods: The author carried out the overview of the conceptualisations of the discipline since its early days in Poland, and the meta-analysis of the proposed new systemic solutions. Results and conclusions: The author points to the possible solution of the problem through 1/ intentional actions of the profession leading to the reinforcement of the status of the media and communication studies as the academic study, and not just the set of the skills and techniques, 2/ purposeful re-definition of the criteria of success and scholarly quality within the shared field of academic production. Cognitive value: Discussion about the status and the future of media and communication science is nowadays the urgent need within the media studies community. Media studies journal is the fitting context for the discussion of such kind.

The starting point in the article is the philosophy of science by Paul K. Feyerabend. The author discusses possible consequences of accepting and applying that project in the humanities. In his critical analysis he shows that a preferred vision of science – the one that applies and emphasizes such values as: freedom, pluralism, diversity, humanism, free choice, individualism, subjectivity, irony – is actually a scientific and political program reflecting the paragon of the liberal democracy. The solutions proposed in the field of humanities are a projection of socio-political demand. Hence, paradoxically, modern openness of the humanities, abolition of the inner barriers and divisions, blending of genres etc. may meet that demand. Punkt wyjścia w artykule stanowi filozofia nauki Paula K. Feyerabenda. Autor zastanawia się nad tym, jakie mogłyby być konsekwencje przyjęcia i stosowania owego projektu w humanistyce. W krytycznej analizie wskazuje, iż preferowana wizja nauki – aplikująca i akcentująca takie postawy i wartości jak: wolność, pluralizm, różnorodność, humanizm, możliwość wyboru, indywidualizm, podmiotowość, ironia – jest w istocie programem naukowo-politycznym odzwierciedlającym ideał demokracji liberalnej. Postulowane na gruncie humanistyki rozwiązania są projekcją społeczno-politycznego zapotrzebowania. Paradoksalnie więc współczesne otwarcie humanistyki, znoszenie wewnętrznych granic i podziałów, mieszanie gatunków etc może służyć takiemu zapotrzebowaniu.