Search

Do źródeł poznania szariatu, oprócz Koranu oraz tekstów sunny, należą również dzieła jurysprudencji islamskiej. Umdat al-Salik jest podręcznikiem tego świętego prawa napisanym w XIV wieku n.e. przez Ahmad ibn Naqib al-Misriego i jest jednym z najbardziej godnych zaufania dzieł szafickiej szkoły prawniczej. Jego tłumaczenie na język angielski dokonane przez N.H.M. Kellera zostało uznane przez autorytety świata muzułmańskiego za dzieło wartościowe i wiarygodne. Uzyskało również akceptację rządów kilku państw muzułmańskich. Podręcznik ten zawiera między innymi opis szczegółowych regulacji dotyczących najpoważniejszych przestępstw prawa islamskiego - hudud. Bezpośrednio godzą one w islam oraz całą społeczność muzułmańską, a karane są z mocy boskiego nakazu. Źródłem ich penalizacji każdorazowo musi być Koran lub sunna. W ich wypadku sędzia nie ma swobody w zakresie wymiaru kary, stwierdza jedynie winę oskarżonego, a sankcja karna jest sztywno określona w źródłach i nie można jej zmienić. Zaliczyć można do nich: cudzołóstwo (zina), oskarżenie o cudzołóstwo bez wymaganych zeznań świadków (qadhf), kradzież (sariqa), rozbój (hirabah albo tariq), picie alkoholu (khamr), bunt przeciw kalifowi (baghy) oraz apostazję (riddah).