Search

Η παρούσα μελέτη διενεργήθηκε με σκοπό τη σύγκριση μεταξύ δύο πολυετών καλλιεργειών, συγκεκριμένα της ρίγανης και της λεβάντας ως προς την κατανάλωση ενέργειας και τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά τη διάρκεια της παραγωγής τους. Η περιοχή έρευνας βρίσκεται στο νομό Κοζάνης και Γρεβενών και οι εκτάσεις των καλλιεργειών επιλέχθηκαν με αναλογική στρωματοποιημένη τυχαία δειγματοληψία και μελετήθηκαν κατά τη διάρκεια ενός καλλιεργητικού έτους. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν από τα πληροφοριακά δελτία των παραγωγών της περιοχής που εφαρμόζουν βιολογικό σύστημα παραγωγής. Συνολικά 20 αγροτεμάχια (10 ρίγανης, 10 λεβάντας) συμμετείχαν στην έρευνα. Για την ενεργειακή ανάλυση ελήφθησαν υπόψη όλοι οι συντελεστές παραγωγής, καθώς και το τελικό προϊόν, μεταφρασμένα σε μονάδες ενέργειας και έγινε αποτίμηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και του ανθρακικού αποτυπώματος. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η καλλιέργεια της ρίγανης είχε χαμηλότερες εισροές ενέργειας, με υψηλότερους όμως τους δείκτες της παραγωγικότητας της ενέργειας και της αποτελεσματικότητας χρήσης ενέργειας σε σύγκριση με τη λεβάντα. Οι σημαντικότερες εισροές ενέργειας και στις δύο ομάδες που μελετήθηκαν ήταν τα καύσιμα, τα λιπάσματα και η χρήση μηχανημάτων και έπειτα η ανθρώπινη εργασία. Και τα δύο είδη όμως παρουσίασαν χαμηλές εισροές ενέργειας. Ακόμη, η καλλιέργεια της ρίγανης είχε καλύτερη απόδοση στο δείκτη του ανθρακικού αποτυπώματος. Η ρίγανη βρέθηκε ότι είναι πιο κατάλληλη για καλλιέργεια στις περιοχές που μελετήθηκαν, καθώς παρουσίασε αποδοτική χρήση ενέργειας, χαμηλές εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και υψηλή παραγωγή. Θα μπορούσε να ειπωθεί πως λαμβάνοντας υπόψιν πιθανά μελλοντικά κλιματικά σενάρια (μακρές περίοδοι ξηρασίας, υψηλές θερμοκρασίες, ακραίες βροχοπτώσεις) στην περιοχή της Μεσογείου, φυτά με αντίστοιχη προσαρμοστικότητα θα είναι τα κατάλληλα για τον περιορισμό του ανθρακικού αποτυπώματος από τη γεωργία., The current thesis was conducted to compare two perennial crops, namely oregano and lavender in terms of energy consumption and greenhouse gas emissions during their production. The research area is located in the Prefecture of Kozani and Grevena and the cultivation areas were selected by proportional stratified random sampling and studied during a growing year. The data were collected from the information sheets of the producers of the area that apply a biological production system. A total of 20 plots of land (10 oregano, 10 lavender) participated in the survey. For the energy analysis, all the production coefficients were taken into account, as well as the final product, transformed into energy units and the greenhouse gas emissions and the carbon footprint were assessed. The results showed that oregano cultivation had lower energy inputs, but with higher energy productivity and energy efficiency ratios compared to lavender. The most important energy inputs in both groups studied were fuels, fertilizers and the use of machinery and then human labor. Both species, however, showed low energy inputs. Oregano cultivation also performed better on the carbon footprint index. Oregano was found to be as more suitable for cultivation in the studied areas, since it showed efficient energy use,low greenhouse gas emissions, and high production. It could be said that taking under consideration the possible future climate scenarios (long periods of drought, high temperatures, extreme rainfall) at the Mediterranean region, plants with similar adaptability will be the appropriate to limit carbon footprint from agriculture