Search

Περιέχει βιβλιογρφία (σ. 199-223). Αριθμός δεδηλωμένων πηγών στη βιβλιογραφία: 360 Διατριβή (Διδακτορική) -- Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών Αγωγής, Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015. Η βιβλιοθήκη διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή. Η παρούσα διατριβή μελετά, από τη σκοπιά της πολιτικής επιστήμης, μία πτυχή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας που παρέμεινε ανεξερεύνητη, παρά τη σημασία της για την ποιότητα της δημοκρατίας. Η βασική καινοτομία της διατριβής συνίσταται στην αξιολόγηση της επίδρασης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, μέσω της διαδικασίας του εξευρωπαϊσμού, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ως το επίπεδο διακυβέρνησης που είναι κοντύτερα στον πολίτη. Οι επιδράσεις της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και η ανταπόκριση της Κυπριακής Τοπικής Αυτοδιοίκησης αναλύονται σε όρους δομής και διαδικασιών, χρηματοδοτικών και ανθρώπινων πόρων και αναδεικνύουν τις τάσεις του εξευρωπαϊσμού. Η πρώτη υπόθεση εργασίας είναι ότι τα βαρίδια του παρελθόντος που έχουν κληροδοτηθεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ενδέχεται να λειτουργήσουν ως επιβραδυντές, περιορίζοντας τις επιδράσεις της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η δεύτερη υπόθεση εργασίας εστιάζει στο κατά πόσο οι πιθανές διαφοροποιήσεις στα αποτελέσματα του εξευρωπαϊσμού εξαρτιούνται από τις διαφορές σε όρους προφίλ των τοπικών ηγεσιών και από τις διαφορετικές θεσμικές και οικονομικές δυνατότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η εστίαση στους συγκεκριμένους παράγοντες αναδεικνύει το κατά πόσο οι διαφοροποιήσεις στα αποτελέσματα του εξευρωπαϊσμού εξαρτιούνται από παραμέτρους, όπως τις διαφορετικές θεσμικές και οικονομικές δυνατότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς και από τις διαφορές σε όρους προφίλ των τοπικών ηγεσιών. Ερευνάται η περίοδος μεταξύ 2000-2012 καλύπτοντας την άμεση προενταξιακή και μεταενταξιακή περίοδο. Μεθοδολογικά, μετά την ανασκόπηση της διαθέσιμης βιβλιογραφίας, αναπτύχθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν δομημένα ερωτηματολόγιά και πραγματοποιήθηκαν ημιδομημένες συνεντεύξεις μελών της εκλεγμένης τοπικής ελίτ. Αρχικά, καθορίζεται το θεωρητικό πλαίσιο που χρησιμοποιείται για την ανάλυση των επιδράσεων της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (αστικός εξευρωπαϊσμός Marshall, 2005). Χρησιμοποιείται η ιστορική νεοθεσμική προσέγγιση για να επεξηγηθεί ο ρόλος των προηγούμενων ιστορικών εξελίξεων που ενδέχεται να επηρεάζουν τις στρατηγικές (Lecours, 2011:1107). Τέλος, χρησιμοποιείται το μοντέλο ανάλυσης πόρων για να εξεταστεί πώς η ικανότητα των τοπικών φορέων επηρεάζεται από τους πόρους και τις αρμοδιότητες τους (Carlton, 2002). Στο εμπειρικό κομμάτι της διατριβής, παρουσιάζονται οι Δήμοι και οι Κοινότητες που αποτελούν το δείγμα, εστιάζοντας σε στοιχεία πληθυσμιακά, δομής και στελέχωσης. Παρουσιάζεται η βασική καινοτομία της διατριβής που αφορά τα ευρήματα της έρευνας που επικεντρώνονται στον εξευρωπαϊσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αναδεικνύοντας μίαν εξαρτημένη διαδρομή εξευρωπαϊσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Κυπριακής Δημοκρατίας καθώς και ένα βραδύ εξευρωπαϊσμό. Τέλος, αναπτύσσονται τα συμπεράσματα. Το κύριο συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι τα αποτελέσματα του εξευρωπαϊσμού και οι αντιδράσεις των τοπικών φορέων προς αυτόν ήταν περιορισμένα. Εξάγεται το συμπέρασμα ότι τα βαρίδια του παρελθόντος έδρασαν ως ανασταλτικοί παράγοντες αποτρέποντας την Τοπική Αυτοδιοίκηση από την πλήρη αξιοποίηση των ευκαιριών της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Συγκεκριμένες πτυχές των πιο πάνω παραγόντων, όπως η γενικότερη θεσμική ανωριμότητα που παρατηρείται, έχουν ως αποτέλεσμα την ανεπαρκή λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που βρίσκεται κοντύτερα στους Κύπριους πολίτες. Η σημασία αυτής της διατριβής έγκειται στην μερική κάλυψη ενός σημαντικού βιβλιογραφικού κενού, σε ένα επίπεδο διακυβέρνησης που είναι εξαιρετικά σημαντικό για την δημοκρατία, εκείνο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Προσπαθεί να καλύψει το κενό, θέτοντας ως αναλυτική κατηγορία μελέτης την Τοπική Αυτοδιοίκηση και προσφέροντας την πρώτη μελέτη της σχέσης της με την ΕΕ. Η παρούσα διατριβή αναδεικνύει θέματα που μπορούν να βοηθήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία να προχωρήσει σε κοινωνικούς και πολιτικούς όρους, στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. This dissertation analyses, from a political science perspective, an aspect of the European integration of the Republic of Cyprus that has remained unexplored, despite its importance for the quality of democracy. The basic innovation of this work is the assessment of the impact of European integration, through the process of Europeanization, on the local government as the level of governance, which is closest to citizens. The impact of European integration and the range of actions of local government is analysed in terms of structure, processes, financial and human resources and traces the trends of Europeanization. The first hypothesis is that the historical burdens, inherited to the local government, may act as decelerating factors vis-à-vis Europeanization minimizing the effects of European integration. The second hypothesis focuses on whether the differences in the effects of Europeanization depend on parameters such as the different institutional and financial capacities and on differences in terms of the profile of the local elites. The period under examination is 2000-2012, covering both the immediate pre-accession and the immediate post-accession periods. Methodologically, a literature review took place, followed by the utilization of structured questionnaires and semistructured interviews of members of the elected local elite. Initially, the main theoretical/analytical framework is defined (urban europeanization Marshall, 2005). The historical neo-institutional approach was used to explain the role of past historical developments in influencing strategies (Lecours, 2011:1107). Finally, the recourse analysis model was utilized to examine how local governments’ capacities are being influenced by their role and their competencies (Carlton, 2002). The empirical part of the dissertation starts with the presentation of the sample of the Municipalities and the Communities, focussing on population, structure and personnel data. It presents the basic innovation of this dissertation, focussing on the Europeanization of the Cypriot local government and highlighting its path dependency and its slow development. The last part of this work presents the conclusions. The main conclusion is that the effects of Europeanization and the reactions of the local government towards them have been limited. It is concluded that the burdens of the past have acted as decelerating factors preventing local government from utilizing the opportunities of European integration. Specific aspects of these factors, such as the general institutional immaturity that is observed in Cyprus, have resulted into the inefficient functioning of the local institutions, which are the closest level of governance to the Cypriot citizens. The significance of this dissertation lies in the partial coverage of an important gap in the literature of a governance level that is of particular importance for the functioning of democracy, the one of local government. It does so by establishing local government as an analytical category and by offering the first study of its relationship with the EU. This dissertation highlights issues that can assist the Republic of Cyprus to advance in social and political terms, at the level of the local government.

Περιέχει βιβλιογρφία (σ. 199-223). Αριθμός δεδηλωμένων πηγών στη βιβλιογραφία: 360 Διατριβή (Διδακτορική) -- Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών Αγωγής, Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015. Η βιβλιοθήκη διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή. Η παρούσα διατριβή μελετά, από τη σκοπιά της πολιτικής επιστήμης, μία πτυχή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας που παρέμεινε ανεξερεύνητη, παρά τη σημασία της για την ποιότητα της δημοκρατίας. Η βασική καινοτομία της διατριβής συνίσταται στην αξιολόγηση της επίδρασης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, μέσω της διαδικασίας του εξευρωπαϊσμού, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ως το επίπεδο διακυβέρνησης που είναι κοντύτερα στον πολίτη. Οι επιδράσεις της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και η ανταπόκριση της Κυπριακής Τοπικής Αυτοδιοίκησης αναλύονται σε όρους δομής και διαδικασιών, χρηματοδοτικών και ανθρώπινων πόρων και αναδεικνύουν τις τάσεις του εξευρωπαϊσμού. Η πρώτη υπόθεση εργασίας είναι ότι τα βαρίδια του παρελθόντος που έχουν κληροδοτηθεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ενδέχεται να λειτουργήσουν ως επιβραδυντές, περιορίζοντας τις επιδράσεις της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η δεύτερη υπόθεση εργασίας εστιάζει στο κατά πόσο οι πιθανές διαφοροποιήσεις στα αποτελέσματα του εξευρωπαϊσμού εξαρτιούνται από τις διαφορές σε όρους προφίλ των τοπικών ηγεσιών και από τις διαφορετικές θεσμικές και οικονομικές δυνατότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η εστίαση στους συγκεκριμένους παράγοντες αναδεικνύει το κατά πόσο οι διαφοροποιήσεις στα αποτελέσματα του εξευρωπαϊσμού εξαρτιούνται από παραμέτρους, όπως τις διαφορετικές θεσμικές και οικονομικές δυνατότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς και από τις διαφορές σε όρους προφίλ των τοπικών ηγεσιών. Ερευνάται η περίοδος μεταξύ 2000-2012 καλύπτοντας την άμεση προενταξιακή και μεταενταξιακή περίοδο. Μεθοδολογικά, μετά την ανασκόπηση της διαθέσιμης βιβλιογραφίας, αναπτύχθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν δομημένα ερωτηματολόγιά και πραγματοποιήθηκαν ημιδομημένες συνεντεύξεις μελών της εκλεγμένης τοπικής ελίτ. Αρχικά, καθορίζεται το θεωρητικό πλαίσιο που χρησιμοποιείται για την ανάλυση των επιδράσεων της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (αστικός εξευρωπαϊσμός Marshall, 2005). Χρησιμοποιείται η ιστορική νεοθεσμική προσέγγιση για να επεξηγηθεί ο ρόλος των προηγούμενων ιστορικών εξελίξεων που ενδέχεται να επηρεάζουν τις στρατηγικές (Lecours, 2011:1107). Τέλος, χρησιμοποιείται το μοντέλο ανάλυσης πόρων για να εξεταστεί πώς η ικανότητα των τοπικών φορέων επηρεάζεται από τους πόρους και τις αρμοδιότητες τους (Carlton, 2002). Στο εμπειρικό κομμάτι της διατριβής, παρουσιάζονται οι Δήμοι και οι Κοινότητες που αποτελούν το δείγμα, εστιάζοντας σε στοιχεία πληθυσμιακά, δομής και στελέχωσης. Παρουσιάζεται η βασική καινοτομία της διατριβής που αφορά τα ευρήματα της έρευνας που επικεντρώνονται στον εξευρωπαϊσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αναδεικνύοντας μίαν εξαρτημένη διαδρομή εξευρωπαϊσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Κυπριακής Δημοκρατίας καθώς και ένα βραδύ εξευρωπαϊσμό. Τέλος, αναπτύσσονται τα συμπεράσματα. Το κύριο συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι τα αποτελέσματα του εξευρωπαϊσμού και οι αντιδράσεις των τοπικών φορέων προς αυτόν ήταν περιορισμένα. Εξάγεται το συμπέρασμα ότι τα βαρίδια του παρελθόντος έδρασαν ως ανασταλτικοί παράγοντες αποτρέποντας την Τοπική Αυτοδιοίκηση από την πλήρη αξιοποίηση των ευκαιριών της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Συγκεκριμένες πτυχές των πιο πάνω παραγόντων, όπως η γενικότερη θεσμική ανωριμότητα που παρατηρείται, έχουν ως αποτέλεσμα την ανεπαρκή λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που βρίσκεται κοντύτερα στους Κύπριους πολίτες. Η σημασία αυτής της διατριβής έγκειται στην μερική κάλυψη ενός σημαντικού βιβλιογραφικού κενού, σε ένα επίπεδο διακυβέρνησης που είναι εξαιρετικά σημαντικό για την δημοκρατία, εκείνο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Προσπαθεί να καλύψει το κενό, θέτοντας ως αναλυτική κατηγορία μελέτης την Τοπική Αυτοδιοίκηση και προσφέροντας την πρώτη μελέτη της σχέσης της με την ΕΕ. Η παρούσα διατριβή αναδεικνύει θέματα που μπορούν να βοηθήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία να προχωρήσει σε κοινωνικούς και πολιτικούς όρους, στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. This dissertation analyses, from a political science perspective, an aspect of the European integration of the Republic of Cyprus that has remained unexplored, despite its importance for the quality of democracy. The basic innovation of this work is the assessment of the impact of European integration, through the process of Europeanization, on the local government as the level of governance, which is closest to citizens. The impact of European integration and the range of actions of local government is analysed in terms of structure, processes, financial and human resources and traces the trends of Europeanization. The first hypothesis is that the historical burdens, inherited to the local government, may act as decelerating factors vis-à-vis Europeanization minimizing the effects of European integration. The second hypothesis focuses on whether the differences in the effects of Europeanization depend on parameters such as the different institutional and financial capacities and on differences in terms of the profile of the local elites. The period under examination is 2000-2012, covering both the immediate pre-accession and the immediate post-accession periods. Methodologically, a literature review took place, followed by the utilization of structured questionnaires and semistructured interviews of members of the elected local elite. Initially, the main theoretical/analytical framework is defined (urban europeanization Marshall, 2005). The historical neo-institutional approach was used to explain the role of past historical developments in influencing strategies (Lecours, 2011:1107). Finally, the recourse analysis model was utilized to examine how local governments’ capacities are being influenced by their role and their competencies (Carlton, 2002). The empirical part of the dissertation starts with the presentation of the sample of the Municipalities and the Communities, focussing on population, structure and personnel data. It presents the basic innovation of this dissertation, focussing on the Europeanization of the Cypriot local government and highlighting its path dependency and its slow development. The last part of this work presents the conclusions. The main conclusion is that the effects of Europeanization and the reactions of the local government towards them have been limited. It is concluded that the burdens of the past have acted as decelerating factors preventing local government from utilizing the opportunities of European integration. Specific aspects of these factors, such as the general institutional immaturity that is observed in Cyprus, have resulted into the inefficient functioning of the local institutions, which are the closest level of governance to the Cypriot citizens. The significance of this dissertation lies in the partial coverage of an important gap in the literature of a governance level that is of particular importance for the functioning of democracy, the one of local government. It does so by establishing local government as an analytical category and by offering the first study of its relationship with the EU. This dissertation highlights issues that can assist the Republic of Cyprus to advance in social and political terms, at the level of the local government.

Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. Διατριβή (Διδακτορική) -- Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών Αγωγής, Τμήμα Επιστημών της Αγωγής, 2005. Η βιβλιοθήκη διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή. Βασικός σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η στρατηγική πρόγνωση της μελλοντικής πορείας και εξέλιξης του κυπριακού σχολείου μέχρι το έτος 2020. Ως προγνωστικό εργαλείο αξιοποιήθηκε η τεχνική Delphi, ενώ μελετήθηκε ταυτόχρονα η αποτελεσματικότητά της στην επίτευξη συναινετικών προγνώσεων. Το όλο ερευνητικό εγχείρημα καθοδηγήθηκε από τα ακόλουθα πέντε ερευνητικά ερωτήματα: 1. Σε ποιο βαθμό η τεχνική Delphi συμβάλλει στην επίτευξη συναίνεσης; 2. Ποια μειονεκτήματα και ποια πλεονεκτήματα παρουσιάζει γενικά η εφαρμογή της τεχνικής Delphi; 3. Ποιες στρατηγικές είναι αναγκαίο να εφαρμοστούν σήμερα για προληπτική αντιμετώπιση του μέλλοντος του κυπριακού σχολείου; 4. Ποια προβλήματα είναι πιθανό να αντιμετωπίσει το κυπριακό σχολείο μέχρι το έτος 2020 και ποιος ο βαθμός δυσκολίας του κάθε ενός από αυτά; 5. Ποιες αλλαγές και εξελίξεις είναι πιθανό να επισυμβούν στο κυπριακό σχολείο μέχρι το έτος 2020 και πόσο επιθυμητή είναι η πραγματοποίησή τους; Η συλλογή των δεδομένων για απάντηση των πιο πάνω ερωτημάτων έγινε μέσα από τρεις διαφορετικούς γύρους στους οποίους είχε εμπλακεί μια ομάδα 50 ειδικών στο χώρο της κυπριακής εκπαίδευσης. Η συλλογή των δεδομένων στον πρώτο γύρο έγινε με ατομικές συνεντεύξεις, ενώ στους δύο επόμενους γύρους έγινε με ερωτηματολόγια που συμπληρώθηκαν μέσω διαδικτύου, αξιοποιώντας λογισμικό πρόγραμμα που είχε αναπτυχθεί. Η ανάλυση των απόψεων των συμμετεχόντων έδειξε ότι η τεχνική Delphi, παρά τις επιμέρους αδυναμίες που παρουσιάζει, συνιστά ένα αποτελεσματικό μεθοδολογικό εργαλείο για τη διερεύνηση της μελλοντικής πορείας και εξέλιξης του κυπριακού σχολείου. Μπορεί επίσης να συμβάλει, κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, στην επίτευξη συναίνεσης μεταξύ των συμμετεχόντων. Έναν από τα βασικά ευρήματα, αναφορικά με το μελλοντικό κυπριακό σχολείο, αφορά την ανάγκη για ανάπτυξη συγκεκριμένων στρατηγικών για προληπτική αντιμετώπιση των προκλήσεων του μέλλοντος. Ως οι πιο αναγκαίες τέτοιες στρατηγικές αναδείχθηκαν η ίδρυση φορέα για στρατηγικό σχεδιασμό της εκπαίδευσης, η επιστημονική ανάλυση και αξιολόγηση των αναγκών του συστήματος, η αναδιάρθρωση της διοικητικής δομής του αρμόδιου υπουργείου, η προτεραιότητα στην έρευνα, η συστηματική παρακολούθηση των διεθνών εξελίξεων, η ετοιμασία ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδίου ανάπτυξης και η συστηματική στρατηγική πρόγνωση του μέλλοντος. Τα επικρατέστερα προβλήματα που αναμένεται να αντιμετωπίσει μελλοντικά το κυπριακό σχολείο εκτιμήθηκε ότι θα έχουν σχέση με την έξαρση της μαθητικής βίας και παραβατικότητας, τη σύγχυση για τον φιλοσοφικό προσανατολισμό της εκπαίδευσης, την εξάπλωση των εξαρτησιογόνων ουσιών στα σχολεία και τις δυσκολίες προσαρμογής του εκπαιδευτικού συστήματος στις νέες τεχνολογίες. Από την περαιτέρω ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ότι τα τέσσερα πιο πιθανά χαρακτηριστικά του μελλοντικού κυπριακού σχολείου θα έχουν σχέση με την εξάπλωση του φαινομένου της μαθητικής παραβατικότητας, την πορεία σύγκλισης με το ευρωπαϊκό σχολείο, την έμφαση στη συνεχή αξιολόγηση και την προσπάθεια σύγκλισης του σχολείου με την κοινωνία της πληροφορίας. Τα τέσσερα πιο επιθυμητά χαρακτηριστικά σχετίζονται με τη συνεχή επιμόρφωση του προσωπικού, την ανάδειξη του σχολείου σε οργανισμό που μαθαίνει, τη συνεχή αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και τον ανασχεδιασμό ωρολογίων και αναλυτικών προγραμμάτων. Μέσα από την όλη διαδικασία πρόγνωσης που έχει ακολουθηθεί συγκεκριμενοποιήθηκε και αναπτύχθηκε ένα μοντέλο στρατηγικής πρόγνωσης, που έχει ως βασικούς άξονες τη στοχαστική πρόγνωση, την εκτίμηση του βαθμού επιθυμίας και του βαθμού πιθανότητας για κάθε πρόγνωση, την επισήμανση της απόκλισης που υπάρχει και τη συγκεκριμενοποίηση των αναγκών και των προτεραιοτήτων για προληπτική δράση. The purpose of this study was the strategic foresight of the future of the Cypriot school until 2020. Delphi technique was used as the basic forecasting tool, while simultaneously its effectiveness for the achievement of consensus forecasts was studied. Research was conducted by the following research questions: 1. At what degree does Delphi technique contribute to the achievement of consensus? 2. Which advantages and disadvantages does the application of Delphi technique present? 3. What are the essential strategies for anticipating the future of education in Cyprus? 4. Which problems are likely to be faced by the Cypriot school until 2020 and what is the difficulty degree for each one of them? 5. Which changes are likely to take place at Cypriot school until 2020 and how desirable is each one of them? A three-round Delphi technique was used in order to make predictions about the future of schools and schooling in Cyprus, based on the opinions of a panel of 50 Cypriot experts. Data collection at the first round was achieved through personal interviews, while for the next two rounds was achieved through questionnaires that completed online. Analysis of the participants’ views shows that Delphi technique, despite the deficiencies that presents, constitute an effective methodology tool for the investigation of the future process and improvement of Cypriot school. Under particular conditions, Delphi technique can contribute to the achievement of consensus between participants. One of the basic findings of the research, regarding the future Cypriot school, concerns the need for the development of particular strategies for the preventive treatment of future challenges. The most necessary strategies that highlighted are the establishment of a mechanism for strategic planning of education, the scientific analysis and evaluation of the system’s needs, the restructuring of administrative structure of the ministry, the priority to research, the systematic monitoring of international developments, the preparation of a complete strategic plan for development and the systematic strategic foresight of the future. It’s estimated that the predominant problems that are expected to be faced by the Cypriot school at future will linked with increase of pupils’ violence, the confusion about philosophic orientation of education, the spreading of addictive substances at schools and the adaptation difficulties of the educational system regarding new technologies. From the further data analysis, is emerged that the four most possible characteristics of the future Cypriot school will be related with the expansion of school violence phenomenon, convergence with European school, emphasis on evaluation procedures and the compatibility of the school with the information society. The four most desirable characteristics are related with the emphasis on staff development programs, upgrading the school as a learning organization, the continuous evaluation of educational work and the redesigning of the school infrastructure and programs. Through this process of forecasting that followed, a strategic forecast model was concreted and developed that has as basic elements the reflective prediction, estimation of desire and possibility degree for each prediction, the labeling of deviation that exists and the identification of needs and priorities for preventing action.

Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. Διατριβή (Διδακτορική) -- Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών Αγωγής, Τμήμα Επιστημών της Αγωγής, 2005. Η βιβλιοθήκη διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή. Βασικός σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η στρατηγική πρόγνωση της μελλοντικής πορείας και εξέλιξης του κυπριακού σχολείου μέχρι το έτος 2020. Ως προγνωστικό εργαλείο αξιοποιήθηκε η τεχνική Delphi, ενώ μελετήθηκε ταυτόχρονα η αποτελεσματικότητά της στην επίτευξη συναινετικών προγνώσεων. Το όλο ερευνητικό εγχείρημα καθοδηγήθηκε από τα ακόλουθα πέντε ερευνητικά ερωτήματα: 1. Σε ποιο βαθμό η τεχνική Delphi συμβάλλει στην επίτευξη συναίνεσης; 2. Ποια μειονεκτήματα και ποια πλεονεκτήματα παρουσιάζει γενικά η εφαρμογή της τεχνικής Delphi; 3. Ποιες στρατηγικές είναι αναγκαίο να εφαρμοστούν σήμερα για προληπτική αντιμετώπιση του μέλλοντος του κυπριακού σχολείου; 4. Ποια προβλήματα είναι πιθανό να αντιμετωπίσει το κυπριακό σχολείο μέχρι το έτος 2020 και ποιος ο βαθμός δυσκολίας του κάθε ενός από αυτά; 5. Ποιες αλλαγές και εξελίξεις είναι πιθανό να επισυμβούν στο κυπριακό σχολείο μέχρι το έτος 2020 και πόσο επιθυμητή είναι η πραγματοποίησή τους; Η συλλογή των δεδομένων για απάντηση των πιο πάνω ερωτημάτων έγινε μέσα από τρεις διαφορετικούς γύρους στους οποίους είχε εμπλακεί μια ομάδα 50 ειδικών στο χώρο της κυπριακής εκπαίδευσης. Η συλλογή των δεδομένων στον πρώτο γύρο έγινε με ατομικές συνεντεύξεις, ενώ στους δύο επόμενους γύρους έγινε με ερωτηματολόγια που συμπληρώθηκαν μέσω διαδικτύου, αξιοποιώντας λογισμικό πρόγραμμα που είχε αναπτυχθεί. Η ανάλυση των απόψεων των συμμετεχόντων έδειξε ότι η τεχνική Delphi, παρά τις επιμέρους αδυναμίες που παρουσιάζει, συνιστά ένα αποτελεσματικό μεθοδολογικό εργαλείο για τη διερεύνηση της μελλοντικής πορείας και εξέλιξης του κυπριακού σχολείου. Μπορεί επίσης να συμβάλει, κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, στην επίτευξη συναίνεσης μεταξύ των συμμετεχόντων. Έναν από τα βασικά ευρήματα, αναφορικά με το μελλοντικό κυπριακό σχολείο, αφορά την ανάγκη για ανάπτυξη συγκεκριμένων στρατηγικών για προληπτική αντιμετώπιση των προκλήσεων του μέλλοντος. Ως οι πιο αναγκαίες τέτοιες στρατηγικές αναδείχθηκαν η ίδρυση φορέα για στρατηγικό σχεδιασμό της εκπαίδευσης, η επιστημονική ανάλυση και αξιολόγηση των αναγκών του συστήματος, η αναδιάρθρωση της διοικητικής δομής του αρμόδιου υπουργείου, η προτεραιότητα στην έρευνα, η συστηματική παρακολούθηση των διεθνών εξελίξεων, η ετοιμασία ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδίου ανάπτυξης και η συστηματική στρατηγική πρόγνωση του μέλλοντος. Τα επικρατέστερα προβλήματα που αναμένεται να αντιμετωπίσει μελλοντικά το κυπριακό σχολείο εκτιμήθηκε ότι θα έχουν σχέση με την έξαρση της μαθητικής βίας και παραβατικότητας, τη σύγχυση για τον φιλοσοφικό προσανατολισμό της εκπαίδευσης, την εξάπλωση των εξαρτησιογόνων ουσιών στα σχολεία και τις δυσκολίες προσαρμογής του εκπαιδευτικού συστήματος στις νέες τεχνολογίες. Από την περαιτέρω ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ότι τα τέσσερα πιο πιθανά χαρακτηριστικά του μελλοντικού κυπριακού σχολείου θα έχουν σχέση με την εξάπλωση του φαινομένου της μαθητικής παραβατικότητας, την πορεία σύγκλισης με το ευρωπαϊκό σχολείο, την έμφαση στη συνεχή αξιολόγηση και την προσπάθεια σύγκλισης του σχολείου με την κοινωνία της πληροφορίας. Τα τέσσερα πιο επιθυμητά χαρακτηριστικά σχετίζονται με τη συνεχή επιμόρφωση του προσωπικού, την ανάδειξη του σχολείου σε οργανισμό που μαθαίνει, τη συνεχή αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και τον ανασχεδιασμό ωρολογίων και αναλυτικών προγραμμάτων. Μέσα από την όλη διαδικασία πρόγνωσης που έχει ακολουθηθεί συγκεκριμενοποιήθηκε και αναπτύχθηκε ένα μοντέλο στρατηγικής πρόγνωσης, που έχει ως βασικούς άξονες τη στοχαστική πρόγνωση, την εκτίμηση του βαθμού επιθυμίας και του βαθμού πιθανότητας για κάθε πρόγνωση, την επισήμανση της απόκλισης που υπάρχει και τη συγκεκριμενοποίηση των αναγκών και των προτεραιοτήτων για προληπτική δράση. The purpose of this study was the strategic foresight of the future of the Cypriot school until 2020. Delphi technique was used as the basic forecasting tool, while simultaneously its effectiveness for the achievement of consensus forecasts was studied. Research was conducted by the following research questions: 1. At what degree does Delphi technique contribute to the achievement of consensus? 2. Which advantages and disadvantages does the application of Delphi technique present? 3. What are the essential strategies for anticipating the future of education in Cyprus? 4. Which problems are likely to be faced by the Cypriot school until 2020 and what is the difficulty degree for each one of them? 5. Which changes are likely to take place at Cypriot school until 2020 and how desirable is each one of them? A three-round Delphi technique was used in order to make predictions about the future of schools and schooling in Cyprus, based on the opinions of a panel of 50 Cypriot experts. Data collection at the first round was achieved through personal interviews, while for the next two rounds was achieved through questionnaires that completed online. Analysis of the participants’ views shows that Delphi technique, despite the deficiencies that presents, constitute an effective methodology tool for the investigation of the future process and improvement of Cypriot school. Under particular conditions, Delphi technique can contribute to the achievement of consensus between participants. One of the basic findings of the research, regarding the future Cypriot school, concerns the need for the development of particular strategies for the preventive treatment of future challenges. The most necessary strategies that highlighted are the establishment of a mechanism for strategic planning of education, the scientific analysis and evaluation of the system’s needs, the restructuring of administrative structure of the ministry, the priority to research, the systematic monitoring of international developments, the preparation of a complete strategic plan for development and the systematic strategic foresight of the future. It’s estimated that the predominant problems that are expected to be faced by the Cypriot school at future will linked with increase of pupils’ violence, the confusion about philosophic orientation of education, the spreading of addictive substances at schools and the adaptation difficulties of the educational system regarding new technologies. From the further data analysis, is emerged that the four most possible characteristics of the future Cypriot school will be related with the expansion of school violence phenomenon, convergence with European school, emphasis on evaluation procedures and the compatibility of the school with the information society. The four most desirable characteristics are related with the emphasis on staff development programs, upgrading the school as a learning organization, the continuous evaluation of educational work and the redesigning of the school infrastructure and programs. Through this process of forecasting that followed, a strategic forecast model was concreted and developed that has as basic elements the reflective prediction, estimation of desire and possibility degree for each prediction, the labeling of deviation that exists and the identification of needs and priorities for preventing action.