Search

Η κόπωση αναφέρεται στην αδυναμία του ανθρώπινου οργανισμού να παράγει ή να διατηρήσει την απαιτούμενη δύναμη ή το αναμενόμενο έργο, για την ολοκλήρωση μιας σωματικής εργασίας. Η μελέτη γύρω από αυτό το φαινόμενο έχει απασχολήσει τους ερευνητές πολλές δεκαετίες και έχει τεκμηριωθεί ότι η ανάπτυξη της οφείλεται σε κεντρικούς ή περιφερικούς παράγοντες. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η συσχέτιση της δραστηριότητας του προσθιοπλάγιου προμετωπιαίου λοβού με την περιφερική κόπωση που αναπτύσσεται στη διάρκεια επαναλαμβανόμενων συστολών του κοινού εκτείνοντα των δακτύλων, σε δοκιμασία δακτυλογράφησης. Στην έρευνα συμμετείχαν εθελοντικά δέκα ενήλικα άτομα δίχως παθολογικά και μυοσκελετικά προβλήματα. Οι εξεταζόμενοι πραγματοποίησαν επαναλαμβανόμενες κρούσεις του πλήκτρου «Α», με τη χρήση μόνο του μεσαίου δακτύλου του δεξιού χεριού τους, σε συνδυασμό με ταυτόχρονη πρόκληση ισχαιμίας προς τον ενεργοποιημένο μυ, χρησιμοποιώντας περιχειρίδα αναλογικού πιεσόμετρου διογκωμένη με αέρα. Η δοκιμασία επαναλαμβανόμενων συστολών διήρκησε εκατόν είκοσι δευτερόλεπτα. Αξιολογήθηκε η μυϊκή τάση και η ποσότητα της ολικής αιμοσφαιρίνης, με τη βοήθεια ηλεκτρομυογράφου επιφανείας και υπέρυθρης ακτινοβολίας, αντίστοιχα. Έγινε ανάλυση των δεδομένων με βάση χρονικά γεγονότα, κατά τη διάρκεια της προσπάθειας. Η μυϊκή τάση είχε σημαντική διαφορά μεταξύ της έναρξης και της λήξης της δοκιμασίας. Η αιμοδυναμική του εγκεφάλου παρουσίασε διαφορά, κατά τη διάρκεια τριών επιλεγμένων χρονικών μετρήσεων, αυξανόμενη κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας και με μικρή μείωση μετά την αφαίρεση της περιχειρίδας. Ο ρυθμός αλλαγής της μυϊκής τάσης δεν συσχετίστηκε με το ρυθμό αλλαγής της ολικής αιμοσφαιρίνης και, παρομοίως, ούτε με τη συχνότητα της μυϊκής ενεργοποίησης. Ομοίως, ο ρυθμός αλλαγής της ολικής αιμοσφαιρίνης και η συχνότητα της μυϊκής ενεργοποίησης, δεν συσχετίστηκαν μεταξύ τους. Συμπερασματικά, η κόπωση εντοπίστηκε σε περιφερικό επίπεδο και αποδίδεται, πιθανότατα, σε βιοχημικές, ενεργειακές και δομικές μεταβολές του μυός, δίχως κεντρική επίδραση από τη δράση του προσθιοπλάγιου προμετωπιαίου λοβού., Fatigue refers to the inability of human body to produce or maintain the required force or expected work, to complete a physical task. The study of this phenomenon has occupied researchers for many decades and it has been documented that its development is due to central or peripheral factors. The purpose of the present study is to correlate the activity of the dorsolateral prefrontal lobe with the peripheral fatigue develops during repeated contractions of the common extensor digitorum of the fingers, in a typing test. Ten adult subjects, without pathological and musculoskeletal problems, voluntarily participated in the research. Subjects performed repeated taps of the "A" key, using only the middle finger of their right hand, in conjunction with simultaneous ischemia to the activated muscle, using an air-inflated analog sphygmomanometer cuff. The test of repeated contractions lasted one hundred and twenty seconds. Muscle tension and total hemoglobin were assessed using surface electromyography and infrared, respectively. The data was analyzed based on time events, during the effort. Muscle tension had a significant difference between the start and the end of the test. Brain hemodynamics showed a difference, during three selected time measurements, increasing during the test and with a slight decrease after removal of the cuff. The rate of change in muscle tension was not correlated with the rate of change in total hemoglobin and, similarly, not with the frequency of muscle activation. Similarly, the rate of change of total hemoglobin and the frequency of muscle activation were not correlated with each other. In conclusion, the fatigue was located at a peripheral level and is attributed, most likely, to biochemical, energetic and structural changes of the muscle, without a central effect from the action of the dorsolateral prefrontal lobe.