Search

Ο κύριος σκοπός της έρευνας είναι να διερευνηθεί η σχέση μεταξύ της αερόβιας ικανότητας (μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου, VO2max) και της ικανότητας απόδοσης σε επαναλαμβανόμενα σπριντ σε ευθεία γραμμή (RSA) και τις επαναλαμβανόμενες αλλαγές κατεύθυνσης (RCOD) σε δοκιμασίες αξιολόγησης πεδίου σε υψηλού επιπέδου νεαρούς ποδοσφαιριστές. Στην έρευνα συμμετείχαν 44 νεαροί Έλληνες ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου (U15 n=14, U17 n=14, U19 n=16) από τον ίδιο σύλλογο. Κάθε αθλητής αξιολογήθηκε στο Yo-Yo Intermittent Recovery test Level 1 (YYIRL1) καθώς και στις δοκιμασίες RSA σε ευθεία γραμμή και RCOD με αλλαγές κατεύθυνσης σε γωνία 100º ανά 4m. Οι παράμετροι που καταγράφηκαν στις δοκιμασίες RSA και RCOD ήταν ο γρηγορότερος χρόνος (FT), ο μέσος χρόνος (AT), ο συνολικός χρόνος (TT), το ποσοστό μείωσης της απόδοσης (%Dec) και ο δείκτης RSA/RCOD σε κάθε μία από τις προαναφερόμενες πέντε παραμέτρους. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης διακύμανσης έδειξαν ότι η U15 είχε στατιστικά σημαντικά χαμηλότερη απόδοση από την U17 και από την U19 στα RSA-FT, RSA-AT και RSA-TT (p < 0,01), η U15 διέφερε στατιστικά σημαντικά από την U19 στους Index-FT, Index-AT και Index-TT (p < 0,01) και η U17 διέφερε από την U19 στον Index-FT (p < 0,01). Τα αποτελέσματα της ανάλυσης συσχέτισης έδειξαν μία στατιστικά σημαντική υψηλή αρνητική συσχέτιση της VO2max με τις παραμέτρους του RSA (RSA-FT, RSA-AT και RSA-TT) (r = -0,616 έως -0,657, p < 0,01) και μία μέτρια αρνητική συσχέτιση της VO2max με τις παραμέτρους του Index (Index-FT, Index-AT και Index-TT) (r = -0,485 έως -0,487, p < 0,01). Συγκεκριμένα τα αποτελέσματα της ανάλυσης συσχέτισης στην U15 έδειξαν μία υψηλή αρνητική συσχέτιση της VO2max με τις παραμέτρους RCOD-FT, RCOD-AT και RCOD-TT (r = -0,536 έως -0,546, p < 0,05) και στην U17 έδειξαν μία υψηλή αρνητική συσχέτιση με τις παραμέτρους RSA-FT (r = -0,694, p < 0,01), RSA-AT, RSA-TT (r = -0,606 και -0,607, p < 0,05) , Index-FT, Index-AT και Index-TT (r = -0,589 έως -0,594, p < 0,05). Συμπερασματικά, χρειάζεται να σχεδιαστεί και να εφαρμοστεί εξειδικευμένη προπόνηση με έμφαση στην αερόβια ικανότητα, για την ανάπτυξη της κάθε ικανότητας εκτέλεσης (RSA ή RCOD) ξεχωριστά., The main purpose of this study is to investigate the relationship between the aerobic capacity (maximal oxygen uptake, VO2max) and the performance in repeated sprint ability in straight line (RSA) and repeated change of direction (RCOD) in field tests in elite youth soccer players. 44 Greek elite youth soccer players (U15 n=14, U17 n=14, U19 n=16) members of the same club participated in this study. Each player was assessed in Yo-Yo Intermittent Recovery test Level 1 (YYIRL1), as well in RSA straight line and RCOD test including four 100º change of direction at every 4 m. The fastest time (FT), average time, (AT), total time (TT), percentage of decrement score (%Dec) and RSA/RCOD Index were recorded during RSA and RCOD tests. Variance analysis results showed that U15 had significant lower performance than U17 and U19 in RSA-FT, RSA-AT και RSA-TT (p < 0,01), significant differences were found between U15 and U19 in Index-FT, Index-AT και Index-TT (p < 0,01) and between U17 and U19 in Index-FT (p < 0,01). Correlation analysis results showed a significant high negative correlation between VO2max and RSA parameters (RSA-FT, RSA-AT and RSA-TT) (r = -0,616 to -0,657, p < 0,01) and a moderate negative correlation between VO2max and Index parameters (Index-FT, Index-AT and Index-TT) (r = -0,485 to -0,487, p < 0,01). Specifically results of the correlation analysis in U15 showed a high negative correlation between VO2max and RCOD-FT, RCOD-AT and RCOD-TT (r = -0,536 to -0,546, p < 0,05) parameters and in U17 showed a high negative correlation between VO2max and RSA-FT (r = -0,694, p < 0,01), RSA-AT, RSA-TT (r = -0,606 and -0,607, p < 0,05), Index-FT, Index-AT and Index-TT (r = -0,589 to -0,594, p < 0,05) parameters. In conclusion a specific training should be designed and implemented with emphasis to the aerobic capacity in order to develop each ability (RSA or RCOD) separately.

Στο άθλημα του ποδοσφαίρου παρατηρούνται με μεγάλη συχνότητα δραστηριότητες υψηλής έντασης με μικρές περιόδους αποκατάστασης εξαιτίας του διαλειμματικού χαρακτήρα του αθλήματος. Η διατήρηση υψηλής έντασης για μεγαλύτερα και πιο συχνά χρονικά διαστήματα αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για υψηλή ανταγωνιστική απόδοση. Η ικανότητα ενός ποδοσφαιριστή να εκτελεί επαναλαμβανόμενα σπριντ μικρής διάρκειας με μικρές περιόδους αποκατάστασης ενδιάμεσα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για την υψηλή απόδοση στο ποδόσφαιρο και χαρακτηρίζεται ως ικανότητα απόδοσης επαναλαμβανόμενων σπριντ. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της επίδρασης ενός εξειδικευμένου παρεμβατικού προγράμματος προπόνησης στην ικανότητα απόδοσης για επαναλαμβανόμενα σπριντ, ανάλογα με τη θέση του ποδοσφαιριστή στον σχηματισμό της ομάδας. Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν νεαροί ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου (μέσης ηλικίας 16 ±0,4 έτη), οι οποίοι χωρίστηκαν σε δύο ομάδες (πειραματική ομάδα, n=22 και ομάδα ελέγχου, n=20). Επιπλέον, διαχωρίστηκαν με βάση τη θέση τους στον σχηματισμό (1-4-3-3) σε πέντε κατηγορίες (κεντρικοί αμυντικοί, ακραίοι αμυντικοί, κεντρικοί μέσοι, ακραίοι επιθετικοί και κεντρικοί επιθετικοί). Η διάρκεια του παρεμβατικού προγράμματος ήταν 12 εβδομάδες, όπου η πειραματική ομάδα πραγματοποίησε ένα πρόγραμμα προπόνησης επαναλαμβανόμενων σπριντ δύο φορές ανά εβδομάδα ανάλογα με τη θέση στο σχηματισμό της ομάδας. Οι ποδοσφαιριστές υποβλήθηκαν σε δυο δοκιμασίες επαναλαμβανόμενων σπριντ στο πεδίο και στο ισοκινητικό δυναμόμετρο για την αξιολόγηση της μυϊκής δύναμης στην αρχή και στο τέλος της μελέτης. Από τα αποτελέσματα των μετρήσεων παρουσιάστηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στον παράγοντα χρόνο, μόνο στη δεύτερη δοκιμασία των επαναλαμβανόμενων σπριντ, χωρίς όμως να υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ομάδων. Στην ισοκινητική αξιολόγηση της μυϊκής δύναμης παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στον παράγοντα χρόνο, κυρίως στους εκτείνοντες μυς και στις τρείς γωνιακές ταχύτητες (60°,180°,300°·sec-1), ωστόσο διαφορές εμφανίστηκαν στον παράγοντα ομάδα μόνο στη μέγιστη δύναμη. Επιπλέον, η προπόνηση δε φάνηκε να έχει σημαντική επίδραση στον παράγοντα θέση των ποδοσφαιριστών, όπως επίσης και δεν εμφανίστηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των θέσεων των ποδοσφαιριστών στις δοκιμασίες (δοκιμασίες αξιολόγησης ικανότητας απόδοσης επαναλαμβανόμενων σπριντ, δοκιμασία ισοκινητικής αξιολόγησης μυϊκής δύναμης). Συμπερασματικά, διαπιστώθηκε ότι η προσομοίωση της προπόνησης στις αγωνιστικές συνθήκες φαίνεται να επηρεάζει την απόδοση των ποδοσφαιριστών στην ικανότητα απόδοσης επαναλαμβανόμενων σπριντ και η εξειδικευμένη προπόνηση στην αγωνιστική θέση μέσα στον σχηματισμό να εμφανίζει θετική επίδραση στη μυϊκή ισχύ των ποδοσφαιριστών., In the sport of football, high-intensity activities with short recovery periods are very common due to the intermittent character of the sport. Maintaining as high intensity as possible for longer and more frequent periods of time is a key factor in a high level of performance. The ability of a football player to perform repetitive short sprints with short recovery periods in between is particularly useful for high performance in football and is called as repeated sprint ability. The purpose of this study is to investigate the effect of a specific interventional training program on the repeated sprint ability, according to the position of the player in the formation of the team. The sample of the study consisted of elite youth football players (mean age 16± 0.4 years) divided into two groups (experimental group, n=22 and control group, n=19).In addition, they were divided based on their position in the formation (1-4-3-3) into five categories (central defenders, wide defenders, central midfielders, wingers and central attackers).The duration of the interventional training program was 12 weeks, where the experimental group performed a training program of repeated sprints twice a week according to the position in the formation of the team. The players underwent two repeated sprint ability tests on the field and on the isokinetic dynamometer to evaluate the muscle strength at the beginning and end of the study. The results of the measurements showed that there were statistically significant differences in the factor time, only in the 2nd repeated sprint ability test, but there were no differences between the groups. In the isokinetic evaluation of muscle strength, statistically significant differences were observed in the factor time, mostly in the extensors at the three angular velocities (60 °,180 °,300°·sec-1), however differences appeared in the factor group only in the maximum force. In addition, training did not appear to have a statistically significant effect on the factor players’ position and there were not any statistically significant differences between the players’ positions in the tests (repeated sprint ability tests, isokinetic evaluation of muscle strength).In conclusion, the simulation of training on game conditions seems to affect players’ performance on repeated sprint ability and the specific training in the players’ position according to the team formation has a positive effect on the muscle power of football players.