Search

Örnekler; bir kavrama ait tanımları açıklamak, kavrama ait olan ya da olmayan durumları detaylandırmak veya somutlaştırmak amacıyla, kavramın özel durumlarını oluşturan yapılardır. Bu araştırmada ortaokul matematik öğretmenlerinin; oran-orantı konusunda örnekleri nasıl belirlediklerini, derslerin farklı aşamalarında ne tür örnekleri kullandıklarını tespit etmek ve örnekleri kullanırken yararlandıkları kaynakların neler olduğunu ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Araştırmada tarama yöntemi türlerinden biri olan kesitsel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcıları, uygun örnekleme yöntemiyle belirlenen 97 ortaokul matematik öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırmanın verileri, öğretmenlere uygulanan açık uçlu sorulardan oluşan anket ve yarı-yapılandırılmış mülakatlar yardımıyla toplanmıştır. Elde edilen veriler betimsel olarak analiz edilmiştir. Öğretmenlerin verdikleri cevaplara göre kategoriler oluşturulmuştur. Araştırma sonucunda öğretmenlerin kullandıkları örnek türlerinin dersin aşamalarına göre farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Bununla birlikte öğretmenlerin günlük hayatla ilişkili örnekleri dersin her aşamasında kullandıkları belirlenmiştir. Öğretmenlerin örnekleri kullanırken yararlandıkları kaynakların; “yardımcı kaynaklar”, “z-kitap”, “ders kitabı”, “internet” ve “EBA” ile “ÖDSGM” olduğu görülmüştür. Bazı öğretmenler ise herhangi bir kaynaktan yararlanmadan kendilerinin örnekler hazırladıklarını ifade etmişlerdir. Öğretmenlerin örnek seçiminde sadece bir kaynağa bağlı kalmadıkları, farklı kaynaklardan yararlandıkları tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra öğretmenlerin mesleki kıdemi arttıkça EBA ve internet gibi dijital kaynaklar yerine daha çok ders kitaplarındaki örnekleri tercih ettikleri belirlenmiştir.

Bu çalışmada ortaokul 7. sınıf matematik ders kitaplarında yer verilen etkinliklerin matematiksel potansiyel düzeyleri incelenmiştir. Çalışmada doküman incelemesi yöntemi kullanılmıştır. Doküman olarak Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu (MEB-TTK) tarafından ders kitabı olarak okutulması için onay verilen iki kitap seçilmiştir. Bu kitaplar A ve B kitabı olarak isimlendirilmiştir. A kitabında 36 ve B kitabında ise 13 etkinliğe yer verilmiştir. Kitaplarda yer verilen etkinliklerin matematiksel potansiyel düzeyleri derinlik, matematiksel odak ve komplekslik bileşenlerine göre betimsel olarak analiz edilmiştir. Etkinlikler bu bileşenlerin her birine göre çok düşük (0 puan), düşük (1 puan), orta (2 puan) ve yüksek (3 puan) olmak üzere dört düzeye göre puanlanmıştır. Derinlik bileşeni kapsamında her iki kitapta yer verilen etkinliklerin ağırlıklı olarak orta ve yüksek puanlı etkinlikler olduğu gözlenmiştir. Matematiksel odak bileşeni kapsamında B kitabında yer verilen etkinliklerin A kitabındaki etkinliklere göre daha yüksek puanlı etkinlikler olduğu görülmüştür. Her iki kitapta da özellikle komplekslik bileşeni düzeyleri düşük çıkmıştır. Veri analizlerinden elde edilen bulgular incelenen her iki ders kitabında yer verilen etkinliklerin matematiksel potansiyel bileşenleri kapsamında farklı öğrenme fırsatları sunduklarını göstermiştir. Ayrıca her iki kitapta yer verilen ve aynı kazanıma yönelik olan bazı etkinliklerin aynı bağlama sahip olmalarına rağmen matematiksel potansiyel bileşenleri özelinde farklı puan dağılımlarına sahip olabildikleri görülmüştür.

Araştırmada öğrencilerin hazırladıkları videolardan hareketle su konusundaki bakış açılarının ve sürece yönelik görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden biri olan durum çalışması temelinde yürütülmüştür. Köy, ilçe ve il merkezinde 5. sınıfta öğrenim görmekte olan 53 öğrenci çalışmaya dâhil edilmiştir. Veriler, öğrencilerin hazırlamış oldukları videolar ve görüşme formuna verdikleri yanıtlar aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin analizinde betimsel ve içerik analizi birlikte kullanılmıştır. Öğrenciler hazırlamış oldukları videolarda su tasarrufu, suyun önemi, su kaynaklarının temizliği, su kirliliği ve suda yaşam konularına yer vermişlerdir. Öğrencilerin bir kısmı ele aldığı konuya ilişkin doğrudan bilgilendirmeler yaparken bir kısmı ise belirli senaryolar oluşturarak ilgili konuyu hikâyeleştirerek izleyicisine sunmuştur. Video içeriklerini zenginleştirmek için öğrencilerin görsel araçlardan faydalandıkları tespit edilmiştir. Öğrencilerin görüşleri gerekçe, mesaj ve yönlendirme başlıkları altında değerlendirilmiştir. Su konusunda verilecek olan eğitimlerde ilgili konunun günlük yaşamla daha fazla ilişkilendirilerek tüm boyutlarıyla ele alınması ve okul dışı öğrenme ortamlarından faydalanılması önerilmiştir.

Bu çalışmada; özel okullarda öğrenim gören ortaokul öğrencilerinin müzik dersine karşı olan tutumlarının ölçülmesinde kullanılabilecek bir ölçek geliştirilmesi ve süreçleri ele alınmıştır. Araştırmada likert tipi tutum ölçeği modelinden faydalanılmıştır. Uzman görüşlerinden yararlanılarak geliştirilen ve toplam 16 madde ile 4 alt boyuttan oluşan ölçeğin, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları, Ankara ilinde özel okullarda aktif olarak öğrenim görmekte olan 146 öğrenci aracılığı ile elde edilmiştir. Belirlenen alt boyutlar bilişsel, duyuşsal, davranışsal ve devinimsel olarak adlandırılmıştır. Analiz için IBM SPSS istatistik 22 paket programı kullanılmıştır. Özel Ortaokul Öğrencilerinin Müzik Dersine Yönelik Tutum Ölçeği'nin yapı geçerliliğini ortaya koymak maksadıyla faktör çözümlemesi yapılmış olup, yapılan analizde varimax dönüşümlü temel bileşenler çözümlemesi metodu kullanılmıştır. Hazırlanan yapının güvenirliği için iç tutarlık sayısı (Cronbach Alfa) ve bu bağlamda soruların toplamlarının korelasyonları hesaplanmıştır. Toplam dört ana faktörden oluşan ve faktör ağırlıklarının 0.62 ile 0.84 aralığında farklılaştığı, Kaiser-Meyer Olkin (KMO) değerinin 0.71, güvenirliğin sağlanması için analiz edilen iç tutarlılık kat sayısı (Cronbach Alfa) değerinin 0.75 olduğu belirlenmiştir. Bu bulgulardan hareketle, geliştirilen ölçeğin özel okullarda öğrenim gören ortaokul öğrencilerinin müzik dersine yönelik tutumlarını belirlemede kullanılabilecek, geçerlik ve güvenirlik değerlerinin yeterli düzeyde bulunduğu bir araç olduğu belirlenmiştir.

Bu araştırmada, ortaokul öğrencilerinin FeTeMM mesleklerine yönelik ilgileri cinsiyet, anne öğrenim durumu, baba öğrenim durumu, öğrenim görülen sınıf seviyesi ve gelir durumu, değişkenlerine göre incelenmiştir. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Verilerin toplanmasında, Kier, Blanchard, Osborne ve Albert (2013) tarafından geliştirilen, Ünlü, Dökme ve Ünlü (2016) tarafından Türkçeye uyarlanan “Fen, Teknoloji, Matematik ve Mühendislik Mesleklerine Yönelik İlgi Ölçeği” ve araştırmacı tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgiler Formu” kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan veriler 2017-2018 eğitim öğretim yılında Gaziantep ili Şahinbey ilçesinde bulunan Nuri Pazarbaşı Ortaokuluna devam eden 200 öğrenciden toplanmıştır. Araştırma sonucu, ortaokul öğrencilerinin FeTeMM mesleklerine yönelik ilgi düzeylerinin; cinsiyet, anne öğrenim durumu, baba öğrenim durumu ve öğrenim görülen sınıf seviyesi, değişkenlerinde anlamlı fark olduğunu göstermiştir. Çalışmada ortaokul öğrencilerinin FeTeMM mesleklerine yönelik ilgi düzeyleri gelir durumu değişkenine göre incelendiğinde ise anlamlı fark bulunamamıştır.

Günümüzün önemli bilgi kaynağı konumunda olaninternet, öğrenciler için bazı sorunları da beraberinde getirmektedir. Buaçıdan öğrencilerin bilinçli bir şekilde internet kullanımı yani internettebulunan bilginin farkındalığı önem taşımaktadır. Bu kapsamda ortaokulöğrencilerinin internette buldukları bilgilerin farkındalıklarıaraştırılmıştır. 200 ortaokul öğrencisinin katılımı ile gerçekleştirilenaraştırmada, araştırmacılar tarafından geliştirilen 33 maddelik anketkullanılmıştır. Araştırma sonucunda ise öğrencilerin internette bulduklarıbilgilerin kısmen farkında oldukları, bunun yerine daha çok ödevi bitirme telaşındaoldukları, bilginin güvenirliği ve doğruluğu ile bilginin kontrolü ve kullanımıaçısından farklı konulara önem verdikleri ve stratejiler izlediklerigörülmüştür. Ayrıca internetteki bilgiye yönelik farkındalıkları cinsiyet veevlerinde internet bulunmasına göre farklılaşmazken, internette ortalamageçirilen süreye göre değişmektedir. Bu değişimde 60 dakika ve üzerindeortalama ile internette süre geçirenlerin daha az farkındalığa sahip olmasışeklinde olmuştur.

Bu araştırmanın temel amacı ortaokul sosyal bilgiler ders kitaplarında Küresel İklim Değişikliği (KİD) konusuna nasıl yer verildiğinin incelenmesidir. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesine göre desenlenmiştir. Araştırmada 2020-2021 eğitim öğretim yılında Millî Eğitim Bakanlığı’na bağlı ortaokullarda kullanılan 5, 6 ve 7. sınıf sosyal bilgiler ders kitapları incelenmiştir. Ortaokul sosyal bilgiler ders kitapları araştırmanın amacı doğrultusunda betimsel analiz yaklaşımı benimsenerek analiz edilmiştir. Araştırmada incelenen ders kitaplarının analizi sonucunda KİD ile ilişkili bilgilere yalnızca 5 ve 7. sınıf sosyal bilgiler ders kitaplarında yer verildiği, 6. sınıf sosyal bilgiler ders kitabında KİD ile ilişkili olarak sunulan bilgilerin bulunmadığı belirlenmiştir. 5. sınıf sosyal bilgiler ders kitabında yalnızca KİD’in temel nedeni olan küresel ısınmaya ilişkin yüzeysel bilgilerin verildiği görülmüştür. 7. sınıf sosyal bilgiler ders kitabındaki KİD ile ilgili bilgiler incelendiğinde, özellikle KİD’in oluşumu, nedenleri ve olası etkilerine ilişkin oldukça sınırlı bilgilere yer verildiği belirlenmiştir. Diğer yandan KİD’in yakın gelecekte olası ekonomik, sosyal ve psikolojik etkilerine ilişkin yüzeysel açıklanmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Bunların yanında KİD’in gelecekteki olası etkilerini en az indirgemek için alınması gereken önlemlere ilişkin de oldukça sınırlı bilgilere yer verildiği görülmüştür. Araştırmanın sonuçları göz önünde bulundurularak, sosyal bilgiler ders kitaplarına ve sosyal bilgiler dersi öğretim programına yönelik birtakım öneriler sunulmuştur.

Bu araştırmanın amacı Kastamonu ili genelinde öğrenim görmekte olan ortaokul öğrencilerinin köy, ilçe veya il merkezi gibi farklı bölgelere göre, yakın çevrelerinde bulunan yaşam alanlarına ve canlılara yönelik farkındalıklarını ortaya koymaktır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2017-2018 eğitim öğretim yılında Kastamonu ilinde öğrenim görmekte olan toplam 720 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen, “Yakın Çevre Farkındalık Testi” kullanılmıştır. Elde edilen veriler analiz edildiğinde öğrencilerin belirlenen yaşam alanları ile ilgili farkındalık düzeylerinin düşük olduğu, bununla beraber yakın çevrelerinde bulunan çeşitli bitki, hayvan ve mantarlar ile ilgili farkındalıklarının ise orta düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Yapılan analizler il merkezindeki öğrencilerin yaşam alanlarına ilişkin farkındalık düzeylerinin ilçedeki öğrencilere göre istatistiksel olarak daha yüksek olduğunu, benzer şekilde ilçedeki öğrencilerin yaşam alanlarına ilişkin farkındalık düzeylerinin de köyde bulunan öğrencilerden anlamlı şekilde yüksek olduğunu ortaya koymuştur. Öğrencilerin bölgede yaşamını sürdüren canlılar hakkında farkındalık düzeyleri incelendiğinde köyde yaşayan öğrencilerin hem il merkezinde hem de ilçe merkezinde yaşayan öğrencilere göre farkındalık düzeylerinin anlamlı şekilde yüksek olduğu görülmüştür. İl ve ilçe merkezlerinde yaşayan öğrenciler arasında bölgede yaşamını sürdüren canlılar hakkında farkındalık düzeyleri açısından anlamlı bir farklılık bulunmamıştır.

Bu araştırmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin matematiğe yönelik tutumlarının incelenmesidir. Araştırma örneklemini 2018-2019 eğitim-öğretim yılında İstanbul ilinin altı farklı ilçesindeki birer ortaokul, özel ortaokul ve imam hatip ortaokulunda öğrenim gören toplam 1080 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Önal (2013) tarafından geliştirilmiş Matematiğe Yönelik Tutum Ölçeği (MTÖ) kullanılmış; toplanan veriler Mann-Whitney U ve Kruskal-Wallis H testleri kullanılarak yorumlanmıştır. Ortaokul öğrencilerinin matematiğe yönelik tutumları yüksek bulunmuştur. Öğrencilerin sınıf seviyesi arttıkça matematiğe yönelik tutumlarının daha olumsuz olduğu görülmüştür. Özel ortaokulda öğrenim gören, gelir seviyelerinin yüksek olduğunu düşünen, okul kurs/etütüne katılan, matematik dersi ortalaması yüksek olan, algıladıkları matematik başarıları yüksek olduğunu düşünen, matematik öğretmenini seven, anne ve baba eğitim seviyesi yüksek öğrencilerin matematiğe yönelik tutumlarının aynı analizdeki diğer gruplara göre daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Kız ve erkek öğrenciler ile okul dışında takviye matematik dersi alan ve almayan öğrencilerin tutumları arasında fark bulunmamıştır.

Öğrencinin eğitim sürecine aktif olarak katıldığı ve araştırarak öğrendiği öğretim yöntemlerinden biri olan Probleme Dayalı Öğrenme (PDÖ), problem çözme sürecinde öğrencilerin çok yönlü çözüm yolları üretmelerine olanak sağlayarak onları gerçek hayatta karşılaşabilecekleri sorunlarla baş edebilme becerisi kazandırır. Bu araştırmanın amacı probleme dayalı öğrenme yönteminin Işık Ünitesi örneğinde ilköğretim 7. Sınıf öğrencilerinin bilimsel süreç becerileri, bilimsel tutumları ve akademik başarılarına etkisini belirlemektir. Araştırma ön ve son-test kontrol gruplu yarı deneysel modele göre desenlenerek gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubunu 2013-2014 öğretim yılında Tekirdağ ili, Çorlu ilçesi Atatürk Ortaokulunda farklı iki şubede öğrenim görmekte olan toplam 82 yedinci sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Şubelerden biri deney diğeri kontrol grubu olarak rasgele atanmıştır. Deney grubunda Işık ünitesi probleme dayalı öğrenme yöntemi kullanılarak yürütülürken, kontrol grubunda 7. sınıf Fen Bilimleri ders kitabı kullanılarak işlenmiştir. Araştırmanın uygulama aşaması, 5 hafta toplam 20 saat sürmüştür. Araştırmada veri toplama araçları olarak bilimsel süreç değerlendirme testi, bilimsel tutum ölçeği ve akademik başarı testi ön ve son-test olarak kullanılmıştır. Normalliğin olduğu yerlerde t testi, karşılamadığı yerlerde Mann-Whitney U testi yapılmıştır. Elde edilen veriler doğrultusunda probleme dayalı öğrenme yönteminin öğrencilerin bilimsel süreç becerileri ve akademik başarılarına olumlu etkisinin olduğu görülmüştür. Bilimsel tutum açısından ise deney ve kontrol grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır.

Web teknolojileri ve uygulamaları hızla gelişim göstermektedir. Buna bağlı olarak hayatımızın her alanında yer etmektedir. Bu alanlardan biri de hiç şüphesiz eğitimdir. Web 2.0 teknolojilerinin eğitimde kullanılması ve bu ortamlara entegre edilmesi büyük önem taşımaktadır. Web 2.0 uygulamaları ile öğrencilere işbirliğine dayalı öğrenme ortamlarında kendi içeriklerini oluşturma, paylaşma ve etkileşim imkânı sunmaktadır. Bu çalışmanın amacı Bozkır Atatürk Ortaokulunda 5. Sınıfta öğrenim görmekte olan 63 öğrencinin Bilişim Teknolojileri ve Yazılım dersinde Web 2.0 teknolojileri kullanılarak dizayn edilmiş işbirliğine dayalı öğrenme ortamlarının motivasyonlarına, akademik başarılarına ve problem çözmeye yönelik yansıtıcı düşünme becerilerine etkisinin incelenmesidir. Araştırmada öğrenciler deney ve kontrol grubu olmak üzere iki gruba ayrılmaktadır. Çalışmada araştırmacı tarafından geliştirilen “Akademik Başarı Testi” , Kızılkaya ve Aşkar (2010) tarafından geliştirilmiş ” Problem Çözmeye Yönelik Yansıtıcı Düşünme Becerisi Ölçeği” , Özerbaş (2003) tarafından geliştirilmiş “Motivasyon Ölçeği” ve araştırmacı tarafından Web 2.0 uygulamasına yönelik görüşlerini öğrenmek için hazırlanmış nitel sorular kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda deney grubunda bulunan öğrencilerin daha başarılı oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Öğrencilerinin motivasyonları incelendiğinde de deney grubu lehine bir sonuç elde edilmiştir. Problem çözmeye yönelik yansıtıcı düşünme becerileri incelendiğinde deney grubunun son test puanları kontrol grubuna göre yüksek çıkmıştır.

Bu çalışma İlkokul ve Ortaokul Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi ders kitaplarındaki görsellerin toplumdaki cinsiyet kalıpların etkisinde olmasının bir problem olarak görülmesi nedeniyle, görsellerin iyileştirilmesi ihtiyacına dikkat çekmek için hazırlanmıştır. Kitaplar dönemlere ayrılarak, içerik analizi yöntemi ile incelenmiştir. Kitaplardaki görsellerde vakit namazı kılmak ve dua etmek dışında kadınlar yer almadığı, kadınların genellikle evde, erkeklerin ise ev dışında gösterildiği, meslek kolları ile ilgili görsellerin toplumdaki cinsel kimliklere yönelik geleneksel yargıları desteklediği saptanmıştır. Görsellerdeki kadın imgesinin, kitabın hazırlandığı dönemdeki Milli Eğitim Bakanlığı’nın politikalarına, yazara ve görselleri hazırlayanın çocuk ya da yetişkin oluşuna göre ve farklılaştığı belirlenmiştir. Sonuçlar alanyazındaki çalışmalarla ilişkili olarak tartışılmıştır

Communication is a skill that people have used since ancient times. Although communication differs in terms of its features in the process, it can be basically defined as the ability to understand and explain. The concept of "writing" has a special place in the skill of telling. Because the development of civilizations has generally been thanks to written culture. Knowledge and culture have been transferred to future generations through writings and have preserved their importance until today. The aim of this study is to examine the 6th grade students' ability to express their feelings, thoughts, dreams and impressions in writing, considering the importance of writing skills, in terms of various variables. In this direction, the case study design, one of the qualitative research methods, was preferred in the study. The research group of the study consists of 75 students at the 6th grade level in a state secondary school located in the southeast of Turkey and 5 Turkish teachers working in the same institution. In the data collection process of the study, firstly, a text with a free theme was written to the students. The data obtained from these texts were analyzed with the writing skill level determination rubric prepared by Bahşi (2018). In addition, student writings were evaluated in accordance with the scoring directive by using the attitude scale developed by Can and Ünal (2017) to determine the students' attitudes towards writing. Then, semi-structured interviews were conducted with Turkish teachers. In these interviews, teachers' opinions were taken on the variables that affect the students' writing skill levels. When the findings obtained from the study were interpreted, it was seen that the students' writing skill levels were not sufficient, but their attitudes towards writing were positive. In addition, this situation was affected by teacher, student, program and environment variables as a whole. However, it is seen that the environment variable negatively affects the level of writing skill in a dominant way.

This study aimed to determine the geometry problem solving processes and geometric habits of mind of the middle school students. Within the qualitative inquiry, case study design was implemented. The participants consisted of 4 eighth grade students enrolled in a public school. Three open-ended questions that have the potential to reveal geometric habits of mind were used and clinical interviews were conducted. The solution approaches of the students were determined and then analyzed using Geometric Habits of Mind (GHoM by Driscoll et al., 2007) framework by the stages of content analysis. The solution approaches of the students for each problem were analyzed and codes and themes were defined in line with the theoretical framework. This study indicated that the students were able to reason in various ways in the context of the components and indicators of the GHoM. In addition, while students’ geometric thinking examined in accordance with the components, it is clearly seen that the students have adequate geometric habits of mind.

Bu çalışmada 2019 yılında yayımlanan Uluslararası Matematik ve Fen Eğilimleri Araştırması 2019 verileri kullanılarak, Türkiye'deki sekizinci sınıf öğrencilerinin fen başarısını etkileyen bazı değişkenlerinin başarıyı ne kadar açıklayabildikleri incelenmiştir. Değişkenlerin etkisini inceleyebilmek için bir nitel araştırma yöntemi olan doküman analizi kullanılmıştır. TIMSS 2019 araştırmasına 8.000 okuldan 250.000 öğrenci ve 30000 öğretmen katılmıştır. Verilerin analizinde basit regresyon tekniğinden yararlanılarak SPSS programı kullanılmıştır. Değişkenlerin fen başarısı üzerine etkileri incelendiğinde; laboratuvar varlığı, öğrencilerin deneylere katılım durumu, derste öğrencilerin kullanabileceği bilgisayar varlığı, derste kişi başına düşen bilgisayar sayısı, konuların yakın zamanda öğretilme yüzdesi gibi değişkenlerin fen başarısını anlamlı ve pozitif yönlü etkilediği tespit edilmiştir (p lt;.05). Ancak deney ve bilgisayar etkinlikleri yapma sıklığının fen başarısını yordayamadığı görülmüştür (p gt;.05). Bu durumun, her konunun aynı etkinlik için uygun olmayışından veya farklı düzeydeki öğretmen yeterliklerinden kaynaklandığı düşünülmektedir. Bu noktada fen derslerinde sunuş yöntemi ve çeşitli etkinlikleri dengeli bir şekilde sürece yaymak daha etkili olabilir. Ayrıca ülkemiz öğrencilerinin üst bilişsel basamaklara yönelik sorularda ortalama olarak daha başarılı oldukları görülmüştür. TIMSS konularının yakın zamanda öğretilmesinin bilme alandaki ortalama başarıya anlamlı ve olumlu katkı yapmasına rağmen muhakeme alanındaki ortalama başarının daha yüksek çıkması dikkat çekicidir. Bu durum, son yıllarda eğitim alanında yapılan yatırımlar ve müfredat değişiklikleri sonucunda, bilginin ezberlenmesine olanak tanıyan öğretim yaklaşımlarından uzaklaşılarak bilginin yapılandırılarak kullanılmasını sağlayan daha yenilikçi öğretim yaklaşımlarına geçişin bir kanıtı olabilir.

Bu çalışmanın amacı yapılandırmacı yaklaşımyoluyla sosyobilimsel konulara (SBK) dayalı fen eğitiminin 7. sınıföğrencilerinin sosyobilimsel konulara bakış açıları, bilimsel ve yansıtıcıdüşünme becerileri üzerine etkisini incelemektir. Çalışma 2016-2017 akademikyılının bahar döneminde Türkiye’nin kuzey batısında bir il merkezindeki devletortaokulunda öğrenim görmüş olan toplam 51 öğrenci ile yürütülmüştür. Çalışmadaöntest-sontest kontrol gruplu yarı deneysel araştırma yöntemi kullanılmıştır.Her iki gruptaki dersler MEB 7.sınıf fen bilimleri dersi programındaki kazanımlara uygun olarak 5E öğrenme modeline göre planlanmış ve derslerde temeli yapılandırmacıyaklaşıma dayalı birçok öğrenme-öğretme yöntem ve teknikleri kullanılmıştır.Deney grubunda kontrol grubundan farklı olarak maddenin yapısı ve özellikleri ünitesinde kimya endüstrisi konusunda SBK bağlamında bölgesel bir konu olarak Ergene NehriKirliliği ve ayrıca Gıda Katkı Maddelerinin Kullanımı, insan ve çevre ünitesindeki biyoçeşitlilik konusunda da yinebölgesel bir konu olan Gala Gölü MilliParkı entegre edilmiştir. SBK olarak bölgesel konuların seçilmesi ileodaklanılan fen konuları ve katılımcıların yaşadığıbölgenin sorunları ilişkilendirilmiştir. Veri toplama araçları olarakSosyobilimsel Konulara Bakış Ölçeği, Bilimsel Düşünme Yetenekleri Testi veYansıtıcı Düşünme Ölçeğideney ve kontrol gruplarına ön ve sontest olarak uygulanmıştır. Çalışmadan eldeedilen tüm verilerin istatistiksel analizi SPSS programıaracılığıyla uygun betimsel ve çıkarımsalistatistiksel analiz teknikleri kullanılmış; analiz için gerekli varsayımlarınkarşılandığı tespit edildikten sonra, ilgili testlerin öntest puanlarına göredüzeltilmiş sontest ortalama puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı birfarklılığın olup olmadığı ANCOVA analiz tekniği kullanılarak incelenmiştir. Araştırmadan elde edilenbulgulara göre; SBK’a dayalı fen eğitiminin 7. sınıf öğrencilerinde SBK’abakışlarında deney grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı bir farklılıktespit edilirken, bilimsel ve yansıtıcı düşünmeleri üzerine anlamlı bir farklılıkelde edilmemiştir.

Bu çalışmada, pandemi sonrası okullarda yaşanan öğrenci sorunları incelenerek bu sorunların nedenlerini belirlemek amaçlanmıştır. Çalışma kapsamında pandemi öncesinde ve sonrasında ortaokul ve liselerde yaşanan istenmeyen öğrenci davranışları ve disipline konu olan davranışlar incelenmiştir. Pandemi öncesi ve sonrası okullarda yaşanılan disiplin olaylarını karşılaştırmak, pandemi sonrası yaşanan disiplin olaylarının nedenlerini ortaya koymak ve öğretmenler ve yöneticilerce geliştirilen önerileri belirlemek amacıyla araştırma kapsamında nitel araştırma yaklaşımlarından olgubilim (fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. Çalışma grubu, amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Çalışma grubunda yer alan öğretmen ve idarecilerin ölçüt olarak en az üç yıllık deneyim süresine sahip olması istenmiştir. Çalışma grubunu 2022-2023 eğitim öğretim yılında Kars’ın Selim ilçesinde bulunan ortaokul ve liselerde görev yapan 23 öğretmen ve 12 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Veriler, yarı yapılandırılmış görüşme formu hazırlanarak yüz yüze görüşmeler yoluyla toplanmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi yöntemine göre analiz edilmiştir. Katılımcıların verdiği cevaplar üzerinden kodlar, alt temalar ve temalara ulaşılmıştır. Verilerin analizi sonucunda pandemi sonrası yaşanan sorunlar arasında en çok okul kavgalarında artış, kavgalarda kesici delici alet kullanımı, kılık kıyafet kurallarına uymama olarak belirlenmiştir. Sorunların nedenleri ailevi etmenler, öğrenci kaynaklı etmenler, psikolojik etmenler, toplumsal etmenler, eğitim sistemi ile ilgili etmenler olarak ortaya çıkmıştır. Araştırmanın bulgularına göre karantina sürecinde, öğrencilerin sosyal ve akademik hayattan uzak kalmaları sonucunda öfke patlamaları, şiddete yönelim, ölçüsüz tepki ve davranışlarda artış görülmüştür. Yaşanan öğrenci sorunlarının çözülmesinde katılımcıların verdiği öneriler arasında disiplin yönetmeliğinin güncellenmesi, öğretim programının güncellenmesi, sınıf geçme sisteminin değişmesi, ders saatlerinin azaltılması, öğretmen özerkliğinin ve okul kaynaklarının arttırılması gibi öneriler yer almaktadır.

Bu araştırmanın amacı, pandemi döneminde EBA aracılığıyla gerçekleştirilen İngilizce öğretimine ilişkin öğretmenlerin, öğrencilerin ve velilerin görüşlerinin incelenmesidir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden fenomenoloji (olgubilim) kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Erzurum ilinde bulunan ortaokullarda görev yapan 10 İngilizce öğretmeni, 10 ortaokul öğrencisi ve 10 ortaokul öğrenci velisi oluşturmaktadır. Araştırmada katılımcılara yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırma sonucunda öğrencilerin derslere katılımının yetersiz olduğu ve akademik başarılarının düştüğü, öğrencilerin İngilizce dil becerilerinden dinleme ve okuma becerilerinin geliştiği; yazma ve konuşma becerilerinin ise gelişmediği görülmüştür. Öte yandan öğrencilerin derse tutumlarına ve ders sürelerine ilişkin eğitim paydaşları arasında bir fikir birliğine varılamamıştır. Uzaktan eğitimde internet sorunları, teknolojik yetersizlikler ve öğrencilerin motivasyonlarının düşük olması sorunları tespit edilmiştir. Ayrıca bu süreçte veli-öğrenci ve öğretmen iletişiminin sağlandığı ve uzaktan eğitimin tüm olumsuzluklara rağmen faydalı bulunduğu görülmüştür.

Bu çalışmada 2010-2020 yılları arasında fen bilimleri dersinde bilimsel öykü ve eğitsel oyunların kullanımına yönelik yüksek lisans tezleri bazı değişkenler açısından incelenmiştir. Çalışmada incelenen yüksek lisans tezleri Ulusal Tez Merkezi veri tabanından elde edilmiştir. Ulaşılan 43 yüksek lisans tezi arasından ortaokul fen bilimleri dersine yönelik olarak 33’ü incelemeye alınmıştır. Doküman analizi yöntemi kullanılarak yüksek lisans tezleri incelenmiştir. Elde edilen verilerin analizinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Yıllara göre bakıldığında eğitsel oyunlara ilişkin en fazla çalışma 2019 yılında yapıldığı tespit edilmiştir. Ortaokul seviyelerinde en çok 6. sınıf düzeyine yönelik çalışmalar yapıldığı, konu alanı olarak en çok çalışmanın “Canlılar ve Yaşam” konu alanında yapıldığı görülmüştür. Yöntem olarak daha çok nicel araştırma yöntemlerinden yararlanıldığı, oyun çeşidi olarak kartlı oyunlara ve karma oyunlara ağırlık verildiği belirlenmiştir. Fen bilimleri, akademik başarı, başarı, eğitsel oyun gibi anahtar kelimelerin daha sık kullanıldığı ve rekabete yer verilen oyunların daha çok sayıda olduğu ortaya koyulmuştur. Araştırma sonuçlarının fen öğretiminde eğitsel oyuna ve bilimsel hikâyelere dayalı öğrenmeyi kullanacak araştırmacılara bu tekniği farklı fen konularına uygulayıp farklı sonuçlara ulaşmaları açısından yol göstereceği düşünülmektedir.

Bu araştırma temel eğitimden ortaöğretime kadar olan süreçte matematik dersi yürüten öğretmenlerin Teknolojik Pedagojik Alan Bilgisi (TPAB) algılarını bütüncül bir yaklaşımla incelemek amacıyla yapılmıştır. Öğretmenlerin TPAB’leri cinsiyet, fakülte türü, alan, mesleki deneyim süreleri ve öğrenim düzeyine göre incelenmiştir. Araştırmada “Öğretmen Bilgi Formu ve TPAB Ölçeği” olmak üzere iki tane veri toplama aracı kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi 343 öğretmenden oluşmaktadır. Verilerin analizinde betimsel istatistik, bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans analizi ve Welch testleri kullanılmıştır. Öğretmenlerin TPAB algıları cinsiyet ve mezun olunan fakülte türüne göre istatistiksel olarak anlamlı bir biçimde farklılaşmazken, öğretmenlerin öğrenim düzeyi, mesleki deneyim süresi ve alanlarına göre anlamlı bir biçimde farklılık göstermiştir. Ortaokul ve lise matematik öğretmenlerinin TPAB algılarının birbirine yakın olduğu, lise matematik öğretmenlerinin TPAB algıları en yüksek iken sınıf öğretmenlerinin ise en düşük olduğu tespit edilmiştir.

Bu araştırmada, eğitim ortamlarında akıllı tahta kullanımına yönelik araştırmaları bibliyometrik yöntemlerle analiz ederek akıllı tahta ile ilgili araştırma alanının kavramsal yapısını ve eğilimlerini incelemek amaçlanmıştır. Araştırmanın veri kaynağını WoS ve Scopus veri tabanlarından yapılan tarama sonucu dâhil dilen 287 çalışma oluşturmaktadır. Araştırma sonuçları, akıllı tahta kullanımıyla ilgili yayın sayısında genel bir artış olduğunu ancak zaman zaman düşüşlerin de yaşandığını göstermektedir. Teknolojideki hızlı değişimlerin eğitimi etkilediği ve yeni öğrenme tasarımları ve pedagojik uygulamaların geliştirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Araştırma sonuçları, akıllı tahta kullanımına ilişkin en ilgili dergileri ve en çok atıf alan çalışmaları belirlemiştir. Lotka Yasası analizi, alanda uzmanlaşmanın düşük olduğunu göstermiştir. Türkiye'nin akıllı tahta araştırmalarında en üretken ülke olduğu ve alanda ülkeler arası iş birliğinin zayıf olduğu belirlenmiştir. Akıllı tahta ile ilgili aştırmaların genellikle ilkokul/ortaokul kademelerinde yapıldığı ve öğretmen tutumları üzerine odaklanıldığı tespit edilmiştir. Öğretmenlerin mesleki gelişimi ve tutumları alanın güncel konularıdır. Sonuçlar; akılla tahta kullanımı üzerine araştırmalarda teknoloji entegrasyonu, teknoloji kabulü, sınıf içi öğretim ve öğrenme deneyimleri, yükseköğretim gibi tematik alanların öne çıktığını göstermiştir. Yeni araştırma alanlarının gelişimi için alandaki uzmanlığın arttırılması, ülkeler arası iş birliğinin güçlendirilmesi ve güncel konularda araştırmalar yapılması önerilmektedir.

Dünya genelinde birçok girişim platformuna ve eğitimciye göre yaratıcılık ve hesaplamalı düşünme geleceğin insan gücü ve günümüzün öğrencileri için oldukça önemli beceriler arasında yer almaktadır. Bu iki önemli beceri günümüzde öğretim programlarına da dâhil edilmeye çalışılmaktadır. Bu çalışmada özel yetenekli öğrencilerin yaratıcılık ve hesaplamalı düşünme beceri düzeyi algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi ve yaratıcılık düzeyi algısının hesaplamalı düşünme beceri algısını yordama düzeyinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın amacı doğrultusunda ilişkisel tarama modeli araştırma modeli olarak belirlenmiştir. Örneklemin seçilmesinde seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden biri olan uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Bilim ve Sanat Merkezine (BİLSEM) devam eden ortaokul düzeyinde 92 özel yetenekli öğrenci örneklemi oluşturmuştur. Özel yetenekli öğrencilerin hesaplamalı düşünme beceri düzeyi algısının belirlenmesi amacıyla “Bilgisayarca Düşünme Beceri Düzeyleri Ölçeği” ve kendilerine yönelik yaratıcılık algılarını belirlemek amacıyla “Ne Kadar Yaratıcısınız? Ölçeği” kullanılmıştır. Pearson korelasyon analizi ve basit doğrusal regresyon analizi verilerin analizinde kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre yaratıcılık ve hesaplamalı düşünme algısı arasında pozitif, düşük düzeyde ve anlamlı ilişki belirlenmiştir. Araştırmanın bir diğer bulgusu ise özel yetenekli öğrencilerin yaratıcılık düzeyi algısı, hesaplamalı düşünme düzeyi algısının anlamlı bir yordayıcısı olduğudur. Araştırma bulguları alan yazındaki yaratıcılık ve hesaplamalı düşünme arasındaki ilişkiyi destekler niteliktedir. Sonuç olarak özel yetenekli öğrencilerin yaratıcılık eğitimlerinin desteklenmesinin hesaplamalı düşünme becerilerinin gelişimine katkı sunacağı önerilebilir. Konuya ilişkin ileride gerçekleştirilecek farklı araştırmalar ile gerçekleştirilen çalışmanın sonuçları karşılaştırmalı olarak değerlendirilebilir.

Proje tabanlı öğrenme, bilimsel bir yaklaşıma sahip olması ve öğrenci merkezli olması nedeniyle öğrencilerin yaratıcılık sorunlarının üstesinden gelmek için de uygun bir öğrenme yöntemi ya da yaklaşımı olarak gösterilmektedir. Öğretim sürecinde öğrencilerin öğrenme çıktılarını desteklemek ve becerilerini geliştirmek için çeşitli alanlarda ve kademelerde tercih edilen proje tabanlı öğrenme yaygın olarak kullanılmaktadır. Öğrenme sürecinde öğrenenin aktif olması, süreç değerlendirmesinin yer alması ve süreç sonunda ürün elde edilmesi gibi unsurları ön plana çıkan özellikleri arasındadır. Bu araştırmanın amacı proje tabanlı öğrenmeyi kullanan 2012-2022 yılları arasındaki yüksek lisans ve doktora tezlerinin bazı değişkenlere göre incelenmesidir. Buna göre bu araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden olan doküman analizi tercih edilmiştir. 47 yüksek lisans, 20 doktora olmak üzere toplam 67 tez araştırma verilerini oluşturmuştur. Çeşitli değişkenlere göre analiz edilen bu tezler çalışılan bölümlere, alanlara, kademelerine göre çalışılan konulara, becerilere ve çeşitli değişkenlere göre incelenmiş ve istatistikleriyle verilmiştir. Buna göre en çok fen ve matematik alanlarında çalışıldığı görülmüştür. Çalışılan örneklemlerin okul kademelerine bakıldığında en çok ortaokul öğrencileriyle, sonrasında ilkokul ve üniversite öğrencilerinin tercih edildiği bulunmuştur. Bu araştırmalarda kullanılan yöntemlere bakıldığında ise açık ara farkla deneysel yöntemin kullanıldığı sonu da elde edilmiştir. Doktora tezlerinde araştırma değişkenlerinde çoğunlukla beceri ve düşünme becerilerinin incelendiği görülmüştür. Yüksek lisans tezlerinde ise daha çok akademik başarı, motivasyon, tutum gibi değişkenlerin incelendiği görülmüştür. Proje tabanlı öğrenmenin gerek geniş aralıktaki kademelerde kullanılabilmesi, gerekse çeşitli beceri ve düşünme becerileri geliştirme konusunda çalışılması bu yöntemin kullanışlı ve etkili olabileceğini destekler niteliktedir.

2018’de Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programının revize edilmesiyle birlikte müfredattaki konulardan bazıları sınıf seviyesi ve kapsam bakımından değişikliğe uğramıştır. Bu durum kazanımları ölçen, öğretim programına uygun yeni ölçme ve değerlendirme araçlarına ihtiyaç duyulmasına neden olmuştur. Bu çalışmanın amacı; ortaokul 7. Sınıf “Saf Madde ve Karışımlar” ünitesi konu ve kavramlarına yönelik, öğretim programındaki kazanımlara uygun, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmektir. Buna yönelik olarak öncelikle Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programındaki kazanımlar listelenmiş ve kazanımlara uygun, öğrencilerin üst düzey zihinsel becerilerini ölçmeye yönelik, araştırmacı ve öğretmenlerin kullanabileceği 40 maddeden oluşan bir test hazırlanmıştır. İlgili ünite konu ve kazanımları doğrultusunda belirtke tablosu oluşturulmuştur. Ayrıca Fen Bilgisi eğitimi alanından iki öğretim üyesi ve iki Fen Bilimleri öğretmeninin görüşlerine başvurularak testin kapsam geçerliğine sahip olması sağlanmıştır. Geliştirilen Saf Madde ve Karışımlar Ünitesi Başarı Testi (SMVKÜBT) 2018-2019 eğitim-öğretim yılında Amasya ilinde 6 ortaokulda toplam 358 sekizinci sınıf öğrencisine uygulanmıştır. Örneklem belirlenirken maksimum çeşitlilik örnekleme yönteminden faydalanılmıştır. Güvenirlik katsayısı KR-200.85 olarak bulunmuştur. Testin ortalama madde güçlüğü (Pjx) 0.45 ve ortalama ayırıcılığı (rjx) 0.43 olarak hesaplanmıştır. Madde analizleri sonucunda ayırt ediciliği düşük olduğu saptanan 4 madde testten çıkarılmıştır. Testin son hali 36 maddeden oluşmaktadır. Sonuç olarak ilgili konuya yönelik hem araştırmacıların hem de öğretmenlerin faydalanabileceği geçerli ve güvenilir bir başarı testi geliştirilmiştir.

Eğitim sistemine yön verebilmek adına yapılan tartışmalardan yola çıkarak, eğitimin verimliliğinin ve kalitesinin artırılması, bireylerin ve toplumun değişen ihtiyaçlarının karşılanması için öğretim programlarının güncel ve dinamik olması önemlidir. Bu bağlamda yapılan araştırmada genel eğitim okullarında ilkokul ve ortaokul düzeyi için hazırlanan “Türkçe Dersi Öğretim Programı” (2018), özel eğitim uygulama okulları (ÖEUO) I. ve II. kademede öğrenim gören orta ağır zihinsel yetersizliği olan öğrenciler ile otizm spektrum bozukluğu olan öğrenciler için hazırlanan “Türkçe Okuma Yazma Dersi Öğretim Programı” (2019) ve “Türkçe Dersi Öğretim Programı” (2019) karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Kullanılan yöntem doğrultusunda Türkçe öğretim programları; amaçları, değerleri, yetkinlikleri, güncellenebilir olması, öğrenme ve öğretme yaklaşımları ile ölçme ve değerlendirme yaklaşımları açısından değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda, genel eğitim okulları için hazırlanan Türkçe Dersi Öğretim Programında yer alan etkinliklerin kaynaştırma öğrencilerine yönelik uyarlanabilir olma özelliği sınırlı bulunmuştur. Her iki programda da Türkçeyi konuşma yazma kurallarına uyması, temel okuma yazma becerileri edinmesi, dinleme, izleme, konuşma becerilerinin geliştirilmesi gibi temel yeterliklerin kazanımı amaçlanmaktadır. Ancak programlarda yer alan yetkinliklerin içeriği her iki grupta da aynı şekilde ifade edilmiştir. Türkçe öğretim programlarında özel gereksinimli bireylerin öğrenimini kolaylaştıracak öğretim durumlarına yer verilmesi gerektiği ortaya çıkmıştır. Özel gereksinimli öğrencileri merkeze alarak hazırlanan ve zamanla gelişim gösteren Türkçe programlarının daha kapsamlı ve etkili olacağı düşünülmektedir. Bu nedenle Türkçe öğretim programlarında özel gereksinimli öğrencilerin eğitim ortamlarına uyum sağlayabilmeleri için, akademik ve kişisel gelişimlerine yardımcı olacak yöntem, teknik ve stratejilere yer verilmesi gerektiği sonucu ortaya çıkmıştır.

Bu araştırmanın amacı, 2019 yılında ülkemizde etkileri görülmeye başlamış olan COVID-19 pandemisinden dolayı uygulanan uzaktan eğitim sürecinde okul yöneticilerinin teknoloji liderliği yeterliklerine ilişkin öğretmen görüşlerini incelemektir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim yaklaşımı tercih edilmiş, görüşme tekniğinden faydalanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2021-2022 eğitim öğretim yılında Artvin ili Merkez ilçesindeki ana sınıfı, ortaokul ve liselerde görev yapan ve rastgele seçilen 16 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından önceden hazırlanmış 7 sorunun bulunduğu yarı yapılandırılmış gözlem formu kullanılmıştır. Veriler araştırmacı tarafından pandemi koşullarına uygun bir ortamda öğretmenlerle yüz yüze görüşmelerle toplanmıştır. Verilerin analizinde, nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın bulguları uzaktan eğitim sürecinde okul müdürlerinin teknoloji liderliği yeterliklerine ait öğretmen görüşlerinden oluşmaktadır. Bu görüşler; alınan önlemler, mesleki gelişimi desteklemek, zaman yönetimi, öğretmenlerin görev ve sorumlukları, yöneticilerin teknoloji liderliği yeterlikleri, değişkenler bazında teknoloji liderliği rolü, öğrencinin derse devam takibi olmak üzere 7 alt temada kümelenmiştir. Araştırmanın sonucuna göre, okul müdürlerinin COVID-19 sürecinde sergiledikleri teknoloji liderliği davranışları öğretmenler tarafından yetersiz bulunmuştur.

Bu çalışmada, yedinci sınıf öğrencilerinin ‘‘Evsel atıklar ve geri dönüşüm’’ konusunda, yaşam temelli öğrenme yaklaşımına dayalı olarak yapılan öğretimin, öğrencilerin çevre bilinci ve çevresel duyarlılık kazanımlarına etkisi araştırılmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Akdeniz Bölgesindeki bir ilimizde yedinci sınıfta öğrenim gören, 21 deney grubu, 21 kontrol grubu öğrencisi olmak üzere toplamda 42 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak çevre bilinci ve çevresel duyarlılık ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS paket programında Eşleştirilmiş İki Grup Arasındaki Fark Testi (paired-samples t-test) ile analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre; Yaşam Temelli Öğrenme Yaklaşımı uygulamalarının deney grubu öğrencilerinin kirlilik bilinci, tasarruf bilinci ve geri dönüşüm bilinci puan ortalamalarında olumlu yönde farklılık oluşturduğu, bilişsel tepkiler, duyuşsal tepkiler ve etkinlik ve faaliyetlere katılım puan ortalamalarında artış meydana getirdiği tespit edilmiştir. Ayrıca deney ve kontrol grubu öğrencilerinin çalışma öncesinde, orta düzeyde çevre bilinci ve çevresel duyarlılık kazanımına sahip oldukları ancak çalışma süreci sonunda, deney grubu öğrencilerinin çevre bilinci ve çevresel duyarlılık kazanımlarının çok iyi seviyeye yükseldiği görülmüştür. Bu çalışma, ortaokul yedinci sınıf öğrencilerinin çevreye karşı tam bilinçli olmasını, çevre duyarlılığının oluşumunu ve bu bilinç ve duyarlılığın sürekli olmasını sağlamak için geleneksel öğretim yöntemleri yerine Yaşam Temelli Öğrenme Yaklaşımı kullanımının daha uygun olduğunu ortaya koymaktadır.

Bu çalışma Gülten Dayıoğlu eserlerindeki kalıp söz varlığını kategorik olarak ortaya koymayı amaçlamaktadır. Kalıp sözler iletişimi düzenleyen dil birimleridir. Atasözü, deyim ikileme gibi kalıplaşmış ifadelerden farklı olarak kalıp sözlerin yaşamın her alanında ve anında kullanıldığı bilinmektedir. Bu sebeple günlük hayatta sıkça kullanılan kültürel bir yanı bulunan kalıp sözler her ne kadar Türkçe ders kitaplarındaki bazı metinlerde yer bulsa da kalıp sözlerin MEB Türkçe öğretim müfredatında bir kazanım maddesi olarak yer almaması, kalıp söz ediniminin edebi eserler yoluyla düzenlenmesini ihtiyaç haline getirmektedir. Ortaokul düzeyinde öğrenim gören bireyler için Gülten Dayıoğlu eserleri, ruhsal ve bilişsel gelişimlerine olduğu kadar kalıp söz dağarcıklarının gelişimine de katkı sunabilir. Bu doğrultuda alan uzmanı 3 Türkçe öğretmeni ve bir Türkçe eğitimi bölümü öğretim üyesinin ortak önerisi olan Gülten Dayıoğlu’na ait ‘Yurdumu Özledim’ ve ‘Tuna’dan Uçan Kuş’ adlı eserlerdeki kalıp söz varlığı, kullanım alanları yönünden kategorik olarak incelenmiştir. Çalışmanın yöntemi betimsel araştırmaya göre desenlenmiş, verileri doküman inceleme yoluyla elde edilmiştir. Ulaşılan veriler içerik analizi ile ele alınıp yorumlanmıştır. Bulguların frekans değerleri tablolar halinde gösterilmiştir. Buna göre eserlerin ‘hayır dua ve iyi dilek bildiren’, ‘duygusal tepkileri dile getiren’, ‘dini inanç bildiren’ kalıp sözler yönünden yeterli olduğu görülmüştür. Her iki eserde de ‘batıl inanç bildiren’ kalıp sözlere yer verilmediği dikkat çekmektedir. Sonuç olarak eserlerin kalıp sözlerin kategorik olarak belirli durumlarda kullanılmak üzere kazandırılmasında etkili birer kaynak olduğu düşünülmektedir.

Copyright of Turkish Journal of Family Practice / Türkiye Aile Hekimligi Dergisi is the property of Deomed Publishing and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Turkish Journal of Family Practice / Türkiye Aile Hekimligi Dergisi is the property of Deomed Publishing and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Özel eğitime ihtiyaç duyan öğrencilerin önemli bir bölümünü özel öğrenme güçlüğü (ÖÖG) gösteren çocuklar oluşturmaktadır. Fiziksel ve zihinsel açıdan akranlarından önemli bir farklılıkları bulunmayan bu öğrencilerin genel olarak okuma, okuduğunu anlama, yazım becerileri, matematik ve dil gelişimlerinin biri ya1 da bir kaçında akranlarına göre gerilikleri olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada, ÖÖG olan öğrencilerle çalışan öğretmenlerin, ÖÖG alan bilgisi yeterliklerini belirlemek için beşli Likert tipi bir ölçme aracı geliştirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya Ankara, İstanbul, Konya, Aksaray, Mersin, Afyon ve İzmir illeri ilkokul ve ortaokul seviyesindeki Özel Öğrenme Güçlüğü olan öğrencilerle çalışan sınıf öğretmenleri, özel eğitim sınıf öğretmenleri ve özel rehabilitasyon merkezlerinde çalışan sınıf öğretmenleri ile özel eğitim sınıf öğretmenliği görevini yürüten 305 öğretmen katılmıştır. Araştırmada Açımlayıcı Faktör Analizi ve Doğrulayıcı Faktör Analizleri yapılmış ve üç faktörlü bir yapı elde edilmiştir. Üç faktörün toplam varyansa % 78.113 oranında katkı yaptığı tespit edilmiştir. Ölçeğin Cronbach Alfa katsayısı 0.985, test yarılama 0.942, test tekrar test güvenirlik katsayısı 0.862 ve RMSEA değerinin ise 0,070 olduğu bulunmuştur.

Örgütsel sinizm; iş ortamlarında, kişilerin olumsuz duygu ve davranışlara sahip olmasına yol açan bir tutumdur. Bu tutumun; eğitim örgütlerinde yönetici ve öğretmenlerin dikkate almaları gereken güçlü bir psikolojik yönü bulunmaktadır. Bu araştırmada; öğretmenlerin algıladıkları örgütsel sinizm ve alt boyutlarının (bilişsel, duyuşsal ve davranışsal), örgütsel özdeşleşme ile arasındaki ilişkinin tespit edilmesi amaçlanmaktadır. Araştırma, ilişkisel tarama modelinde tasarlanmıştır. Hatay ilinin Antakya ilçesinden yansız olarak seçilen 38 ortaokul ve lisede çalışmakta olan 245 öğretmen, bu araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Öğretmenlerin; örgütsel sinizm algılarını ölçmek için “Örgütsel Sinizm Ölçeği” ve örgütsel özdeşleşme düzeylerini ölçmek için “Örgütsel Özdeşleşme Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler; betimleyici istatistikler, korelasyon ve yapısal eşitlik modellemesinden yararlanılarak analiz edilmiştir. Yapısal eşitlik modellemesi analizleri sonuçlarına göre; örgütsel sinizm ve alt boyutlarına ilişkin algılar, öğretmenlerin örgütsel özdeşleşme düzeylerini negatif olarak etkilemektedir. Öğretmenlerin, okullarının değerli bir üyesi olarak hissetmelerini ve üretime katkı yapmalarını sağlamak için örgütsel sinizm algılarının azaltılması yönünde çalışmalar yapılmasında yarar görülmektedir.

Zonguldak’ta madencilik öğretimi 1924’de Zonguldak Maden Mühendis Mektebi’nin açılmasıyla başlamıştır. Bu okulun 1931’de kapatılmasının ardından 1949 yılına kadar geçen süre içinde Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü (MTA) tarafından orta derecede madencilik teknisyenleri yetiştirmek üzere okullar açılmıştır. Bunlardan biri de 1940’da açılan ve ortaokul mezunlarını alan Zonguldak Maden Teknisyen Mektebi’dir. Bu okul 1949’da Milli Eğitim Bakanlığı’na devredilmiş ve kapatılarak yerine maden mühendisi yetiştiren Zonguldak Maden Teknik Okulu açılmıştır. Bu makalede Zonguldak Maden Teknisyen Mektebi’nin kuruluşu, yapısı ve 1940 – 1949 dönemindeki çalışmaları ele alınmıştır

Araştırmanın kavramsal çerçevesi özne, iktidar, direniş kavramlarına yönelik tanımlamalar ve açımlayıcı bilgilere yer verilerek kurulmuştur. Millî Eğitim Bakanlığına (MEB) bağlı eğitim kurumlarında öğretmenlerin tahakküm ilişkilerine ve özne olarak karşılaştıkları durumlara yönelik geliştirdikleri direniş stratejilerinin, Foucault ve Scott’un paradigmalarından yararlanılarak saptanmasıdır. Bu amaç çerçevesinde araştırma soruları şu şekilde belirlenmiştir: Öğretmenlerin direniş stratejisi olarak: 1. “İhlale” ilişkin görüşleri nelerdir? 2. Yeni nesil teknolojilere ve uygulamalara direniş, kaçma ve oyun performansına ilişkin görüşleri nelerdir? 3. Sahte uygunluk/sahte uyum gösterme ile ilgili görüşleri nelerdir?4. “Gizli senaryolara ilişkin görüşleri nelerdir? Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden olgu bilim deseniyle gerçekleşmiştir. Araştırmada çalışma grubunu amaçlı örneklem ile belirlenen; Eskişehir il merkezindeki devlet okullarında ortaokul ve lise düzeyinde görev yapmakta olan, amaçlı örneklem ile seçilen 21 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, nitel araştırma tekniklerinden, araştırmacılar tarafından geliştirilen ve uzman görüşleri ile son hali verilen yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Araştırma sonuçları genel olarak değerlendirildiğinde; öğretmenlerin ihlal başta olmak üzere, sahte uyum, rol yapma, öz denetim, gizli senaryoları bireysel direniş stratejileri olarak kullandıkları görülmektedir.