Search

Ferdinand Wilhelm Bronners "Schmelz, der Nibelunge" comedy (1905) reflects anti-Semitism and anti-Slavism in Vienna around 1900. The main character suffers painfully from the inner conflict between her German-national identification and her Jewish descent. The author of the comedy converted to Protestntism and denied all his life his Jewish heritage. The aim is to clarify whether the Galician Jew and writer Ferdinand Bronner offers on stage a solution to the Jewish question that transcends racial anti-Semitism and Zionism beyond the seemingly opposite tendencies in time.

Against the background of Brecht’s de-familiarization (epic theater) and Beckett’s tragicomedy (absurdist theater), this essay compares scenes of incapacitation and mutilation, of deaths and corpses, shrouds and burials in Mother Courage and Endgame. It places its specific emphasis on the last rites, which, whether granted or refused, relentlessly permeate both plays. This comparison of two exilic plays about loss is based in obvious difference (e.g. in setting, character constellation, and, to some degree, in dramatic intention), as well as in resemblance (e.g. the two playwrights’ shared interest in distancing). Mother Courage and Endgame are marked by the ghostly ubiquity of violence, and portray in complex fashion the human struggle with the barest of realities: death., COSMO | Comparative Studies in Modernism | Rivista del Centro Studi Arti della Modernità | centroartidellamodernita.it, No 5 (2014): Beckett Modern/Postmodern

Dieser Beitrag gilt dem bislang erfolgreichsten Theaterstück von Janusz Głowacki – Antygona w Nowym Jorku (Antigone in New York). Die 1992 erstmals gedruckte, in viele Sprachen übersetzte und in vielen Ländern gespielte Tragikomödie enthält ein breites Angebot zur Schaffung von theatralem Sinn: Neben Bezügen zur Tragödie des Sophokles stehen kohärente aktuelle Themen wie Migration, Obdachlosigkeit, Exzesse der Konsumgesellschaft u. a. Die drei hier miteinander verglichenen Versionen des Stücks, die polnische, englische und deutsche, weisen eine bemerkenswerte Diversifizierung auf. Unterschiede in der Rezeption des Stückes sind dabei nicht allein durch Änderungen am Text, sondern auch durch die persönlichen, subjektiven Bedingungen der Leser und Theaterbesucher (allgemeine kulturelle Kompetenz, Herkunftsland etc.) und auch durch politische Veränderungen im 21. Jhd. gegeben. This paper concerns Janusz Głowacki’s up to now most successful theatre play – Antigone in New York. The tragicomedy, published for the first time in 1992, translated into many languages and performed in many countries, contains wide offer for the creation of theatrical sense: besides references to Sophocles’ tragedy Antigone, there are several topical themes such as migration, homelessness, excesses of consumer society etc. Compared to one another, all three language versions of the play (Polish, English and German) show remarkable diversification. The differences in reception of the play stem not only from change in the text itself but also from personal, subjective conditions of readers and theatre-goers alike (i.e., concerning general cultural competence, the country of origin etc.), and also from political change in the beginning of the 21th century. Niniejszy artykuł dotyczy uwieńczonej największym sukcesem sztuki teatralnej Janusza Głowackiego – Antygony w Nowym Jorku. Tragikomedia, po raz pierwszy wydana w 1992 roku, przetłumaczona na wiele języków i przedstawiona w wielu krajach, zawiera szeroką ofertę kreacji sensu scenicznego: oprócz referencji do tragedii Sofoklesa są tu aktualne tematy jak temat migracji, bezdomności, ekscesów społeczeństwa konsumpcyjnego i inne. Porównane między sobą wersje dramatu – polska, angielska i niemiecka – wykazują znaczne dywergencje. Przy tym różnice w recepcji owej sztuki teatralnej wynikają nie tylko ze zmian w samym tekście, lecz również z indywidualnej, subiektywnej kondycji czytelników i widzów teatralnych (z ogólnej kompetencji kulturowej, kraju pochodzenia itd.), a również ze zmian politycznych na początku XXI stulecia.