Search

Adaylık eğitimi kısaca öğretmenlerin resmi olarak bir okula atanmalarıyla başlayan mesleki gelişim sürecidir. Bu süreçte öğretmenler sınıflarını, diğer öğretmenleri, okullarını, okul içinde yer alan süreçleri tanırken örgütsel ve mesleki bağlılık geliştirler. Bu nedenle öğretmenlerin mesleğini benimsemelerinde ve etkili bir öğretmenlik yaşamı oluşturmalarında adaylık dönemi önemli bir aşamayı oluşturur. Bu çalışmanın temel amacı aday öğretmenlerin mesleğe uyum sürecinde yaşadıkları deneyimleri yine öğretmenlerin bakış açılarıyla ortaya koymaktır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmış ve verilerin çözümlenmesinde içerik analizi kullanılmıştır. Veriler Çanakkale’de 2016 yılında lise ve ortaokulda göreve başlayan dört aday branş öğretmenine Aday Öğretmelerin Mesleğe Uyum Süreci adlı yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulanarak elde edilmiştir. Araştırmada aday öğretmenlerin görüşleri doğrultusunda aday öğretmenlikte mesleğe uyum sürecinde bürokratik işlemlerde yaşanan zaman kaybı haricinde rehber/danışman öğretmen uygulaması katkısıyla etkin ve nitelikli bir program uygulandığı sonucuna ulaşılmıştır.

Objective: In the present study, the aim was to evaluate the beliefs and attitudes of school counselors about mental illnesses, and reasons why counselors referred students to psychiatrists. Method: The study was carried out with 118 school counselors. Data were collected with sociodemographic information form and Beliefs toward Mental Illness Scale (BMIS). Results: According to study results, 15.3% of school counselors stated that they referred to a psychiatrist for their own psychological problems atsome time, and 32% of subjects referred their own children to a child and adolescent psychiatrist. The proportion of teachers who referred their students to a child and adolescent psychiatrist was 89.8%. Scores of school counselors were80.41±9.32 in overall BMIS, 28.82±5.35 in dangerousness, 43.83±4.93 in poor social and interpersonal skills, and 7.76±1.81 points in incurability subscales. No statistically significant relationship was determined between mean scores of participants and gender, age, marital status, institution where they work, working duration, and graduate program they attended. The four most frequent student referral causes were conduct disorder (31.10%), attention deficit (16.10%), depressive mood (14.72%) and hyperactivity (12.20%). Conclusion: It is noticed that school counselors have negative beliefs about mental disorders, feel shame because of them, and they regard these patients dangerous. On the other hand, participants believe that these disorders lead to despair in individuals and impair interpersonal communication. According to the literature search, this study is the first investigating beliefs and attitudes of school counselors about mental illnesses, and reasons why they refer students to psychiatrists. [ABSTRACT FROM AUTHOR]