Search

Abstract Background High-fidelity simulations play a crucial role in preparing for high-mortality events like cardiopulmonary arrest, emphasizing the need for rapid and accurate intervention. Proficiency in cardiopulmonary resuscitation(CPR) requires a strong self-efficacy(SE); training for both is crucial. This study assesses the impact of Advanced Life Support(ALS) simulation on SE changes in final-year medical students. Methods This mixed-methods prospective simulation study involved medical students in emergency medicine internships, examining self-efficacy perceptions regarding ALS technical skills(ALS-SEP). A comparison was made between students who underwent scenario-based ALS simulation training and those who did not. Competencies in chest compression skills were assessed, and the concordance between ALS-SEP scores and observed CPR performances were evaluated. Focus group interviews were conducted and analyzed using content analysis techniques. Results The study involved 80 students, with 53 in the experimental group(EG) and 27 in the control group(CG). The EG, underwent simulation training, showed a significantly higher ALS-SEP change than the CG(p

Background: Evidence-based medicine (EBM) aims to provide skills that help physicians answer clinically important questions, determine new evidence, and incorporate the acquired knowledge in practice. EBM skills are necessary for the practice of modern medicine, since physicians should use up-to-date knowledge and information to justify their medical decisions. Purpose: We aimed to evaluate the EBM program implemented at Hacettepe University School of Medicine. Methods: In 2004, a spiral program for the teaching and practice of EBM was developed for the first 3 years of medical school. Following this program, a practice of EBM was included in the fourth year during the surgery clerkship, after an introductory lecture. The students worked within collaborative teams of 3–5 and practiced EBM with actual cases seen in the surgical service in which they were involved. Each student was asked to complete a questionnaire that evaluated the more theoretical program from the first 3 years and the practical application in the fourth year. Results: Nearly half of the students stated that the preclinical years of the EBM program were ‘adequate’, but only 30% of the students indicated that the program was practical. They stated that ‘more practical approaches were used in the fourth year, whereas more theory-based approaches were used during the preclinical years’. More than 75% of the students declared that the practice of EBM in the fourth year was useful and appropriate for team-based learning. Conclusions: The EBM program was evaluated as ‘adequate’. EBM courses should be included in the entire curriculum in an integrated manner. The students understand the main philosophy of EBM in the clinical year when involved in its practical application with actual patients.

Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) toplumun her alanında olduğu gibi hekimlik uygulamalarmda da bir takım yeni düzenlemeler getirmiştir. Bu çalışmanın amacı pratisyen hekimler ve çeşitli uzmanlık alanlarından bir grup hekimin 5237 sayılı Türk Ceza Kanu-nu’nun hekimleri ilgilendiren maddeleri ile ilgili bilgi düzeylerinin ve tartışmalı kimi maddelerle ilgili görüşlerinin değerlendirilmesidir. Uzman ve pratisyen hekimlerden oluşan 429 hekime 17.05.2005-20.11.2005 tarihleri arasında Türk Ceza Kanunu’nda yer alan değişiklerle ilgili 13 soruluk bir anket uygulanmış olup elde edilen veriler SPSS 11.0 programında değerlendirilmiştir. Anketi yanıtlayan 429 hekimin %25,9’u 26-30 yaş aralığında, % 24,5’i 31-35 yaş aralığında, %22,6’sı 36-40 yaş aralığında idi. Hekimlerin 111’i (%25,9) 1-5 yıllık hekimdi. Hekimlerin %76,9’u uzman, %19,3’ü pratisyen hekimdi. “5237 sayılı TCK ile ilgili herhangi bir eğitim aldınız mı?” sorusuna hekimlerin %80,9’u hayır yanıtmı verdi. Bildirim yükümlüğü ile ilgili soruya, hastalarının adli bir olaya karıştığından şüphelendikleri durumda adli makamlara bildirim yapıp yapmayacakları sorusuna hekimlerin %69’u bildirimde bulunacakları yanıtını verdi. Yapılan anket sonucunda hekimlerin 5237 sayılı TCK konusunda yeterince bilgi sahibi olmadıkları anlaşılmıştır. Öncelikli olarak hekimler yeni TCK ve cezai sorumlulukları konusunda bilgilendirilmeli, hekimlik uygulamalarmda ciddi sıkıntılar yaratacak maddeler tartışılmalıdır. Bildirim ile ilgili maddenin uygulamada ne denli sıkıntıya yol açacağı göz önünde bulundurulmalıdır. Anahtar kelimeler: Türk Ceza Kanunu, yasal sorumluluklar, hekimler

Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) toplumun her alanında olduğu gibi hekimlik uygulamalarmda da bir takım yeni düzenlemeler getirmiştir. Bu çalışmanın amacı pratisyen hekimler ve çeşitli uzmanlık alanlarından bir grup hekimin 5237 sayılı Türk Ceza Kanu-nu’nun hekimleri ilgilendiren maddeleri ile ilgili bilgi düzeylerinin ve tartışmalı kimi maddelerle ilgili görüşlerinin değerlendirilmesidir. Uzman ve pratisyen hekimlerden oluşan 429 hekime 17.05.2005-20.11.2005 tarihleri arasında Türk Ceza Kanunu’nda yer alan değişiklerle ilgili 13 soruluk bir anket uygulanmış olup elde edilen veriler SPSS 11.0 programında değerlendirilmiştir. Anketi yanıtlayan 429 hekimin %25,9’u 26-30 yaş aralığında, % 24,5’i 31-35 yaş aralığında, %22,6’sı 36-40 yaş aralığında idi. Hekimlerin 111’i (%25,9) 1-5 yıllık hekimdi. Hekimlerin %76,9’u uzman, %19,3’ü pratisyen hekimdi. “5237 sayılı TCK ile ilgili herhangi bir eğitim aldınız mı?” sorusuna hekimlerin %80,9’u hayır yanıtmı verdi. Bildirim yükümlüğü ile ilgili soruya, hastalarının adli bir olaya karıştığından şüphelendikleri durumda adli makamlara bildirim yapıp yapmayacakları sorusuna hekimlerin %69’u bildirimde bulunacakları yanıtını verdi. Yapılan anket sonucunda hekimlerin 5237 sayılı TCK konusunda yeterince bilgi sahibi olmadıkları anlaşılmıştır. Öncelikli olarak hekimler yeni TCK ve cezai sorumlulukları konusunda bilgilendirilmeli, hekimlik uygulamalarmda ciddi sıkıntılar yaratacak maddeler tartışılmalıdır. Bildirim ile ilgili maddenin uygulamada ne denli sıkıntıya yol açacağı göz önünde bulundurulmalıdır. Anahtar kelimeler: Türk Ceza Kanunu, yasal sorumluluklar, hekimler