Search

Hoe hangt kindermishandeling met gehechtheid samen, en wat zijn de risicofactoren die de kans op kindermishandeling vergroten? Het proefschrift van Eveline Euser geeft antwoord op deze vragen, en presenteert de laatste stand van zaken met betrekking tot preventie van mishandeling. Kindermishandeling en gehechtheid Alle mishandelde kinderen zijn gehecht aan hun ouders, zelfs als die ouders de daders zijn. De meta-analyse in dit proefschrift laat echter zien dat mishandelde kinderen vaker onveilig en gedesorganiseerd gehecht zijn, in vergelijking tot kinderen die opgroeien in risicogezinnen (bv. in armoede of met een drugsverslaafde ouder) maar niet mishandeld worden. Kinderen met meer dan vier risicofactoren lopen echter wel evenveel gevaar gedesorganiseerde gehechtheid te ontwikkelen. Verrassend is dus dat de opeenstapeling van sociaal-economische risico’s en kindermishandeling beide een negatieve invloed hebben op de kwaliteit van de gehechtheidsrelatie. Preventie en interventie op het gebied van kindermishandeling. In Nederland zijn momenteel geen wetenschappelijk onderbouwde interventies beschikbaar die specifiek tot doel hebben om kindermishandeling te bestrijden. Evidence-based programma's zullen daarom ontwikkeld moeten worden en getoetst in gecontroleerde experimenten. De huidige praktijk in ons land is dat preventieve opvoedingsprogramma’s die eigenlijk ontworpen zijn voor andere problematiek of in andere landen zijn beproefd (bijv. Triple P, een programma gericht op gedragsproblemen) worden ingezet bij Nederlandse gezinnen met een hoog risico op mishandeling. Uit onderzoek zal nog moeten blijken of deze preventieprogramma’s ook effectief zijn in het voorkomen van kindermishandeling. Nu worden opvoedingsprogramma’s soms overhaast breed uitgerold zonder dat er grondige experimentele evaluaties van eigen bodem voorhanden zijn. De preventie van kindermishandeling is te belangrijk om aan het toeval te worden overgelaten.