Search

Le Van Ha onderzocht de invloed van het beloningsbeleid van ambtenaren op corruptie. Op basis van een steekproef van 76 landen toont Le aan dat het effect van ambtelijke lonen op corruptie wordt beïnvloed door het inkomen per capita. Als het inkomen per capita relatief laag is, leidt een toename van ambtelijke lonen tot minder corruptie. Dit negatieve effect wordt kleiner naarmate het inkomensniveau stijgt. De intuïtie is dat onbeduidende corruptie (‘petty corruption’) gangbaarder is in arme landen en dat goedbetaalde ambtenaren hiervan afzien. Naarmate het inkomensniveau stijgt, neemt corruptie ook een meer omvangrijke vorm aan. Deze zogenaamde ‘grand corruption’ leidt tot opbrengsten waartegen, in de ogen van de corrupte ambtenaar, een hoger salaris niet opwegen. Grand corruption is ook moeilijker om op te sporen. Het verhogen van ambtelijke lonen is dan geen efficiënte maatregel om deze vorm van corruptie tegen te gaan.

Le Van Ha onderzocht de invloed van het beloningsbeleid van ambtenaren op corruptie. Op basis van een steekproef van 76 landen toont Le aan dat het effect van ambtelijke lonen op corruptie wordt beïnvloed door het inkomen per capita. Als het inkomen per capita relatief laag is, leidt een toename van ambtelijke lonen tot minder corruptie. Dit negatieve effect wordt kleiner naarmate het inkomensniveau stijgt. De intuïtie is dat onbeduidende corruptie (‘petty corruption’) gangbaarder is in arme landen en dat goedbetaalde ambtenaren hiervan afzien. Naarmate het inkomensniveau stijgt, neemt corruptie ook een meer omvangrijke vorm aan. Deze zogenaamde ‘grand corruption’ leidt tot opbrengsten waartegen, in de ogen van de corrupte ambtenaar, een hoger salaris niet opwegen. Grand corruption is ook moeilijker om op te sporen. Het verhogen van ambtelijke lonen is dan geen efficiënte maatregel om deze vorm van corruptie tegen te gaan.

Le Van Ha onderzocht de invloed van het beloningsbeleid van ambtenaren op corruptie. Op basis van een steekproef van 76 landen toont Le aan dat het effect van ambtelijke lonen op corruptie wordt beïnvloed door het inkomen per capita. Als het inkomen per capita relatief laag is, leidt een toename van ambtelijke lonen tot minder corruptie. Dit negatieve effect wordt kleiner naarmate het inkomensniveau stijgt. De intuïtie is dat onbeduidende corruptie (‘petty corruption’) gangbaarder is in arme landen en dat goedbetaalde ambtenaren hiervan afzien. Naarmate het inkomensniveau stijgt, neemt corruptie ook een meer omvangrijke vorm aan. Deze zogenaamde ‘grand corruption’ leidt tot opbrengsten waartegen, in de ogen van de corrupte ambtenaar, een hoger salaris niet opwegen. Grand corruption is ook moeilijker om op te sporen. Het verhogen van ambtelijke lonen is dan geen efficiënte maatregel om deze vorm van corruptie tegen te gaan.

Background: An individual's current status of physical activity and nutrition and readiness to change can be determined using PACE assessment forms. Practitioners have suggested that feedback on the fitness and health components can produce a change in a subject's awareness of their behaviour and thereby lead to a beneficial change in stage of behaviour change. Objective: To evaluate the short term effect of personalised feedback on fitness and health status on self reported appraisal of the stage of change. Methods: A total of 299 civil servants were randomised to an intervention or a reference group. After having been tested for fitness and health, the intervention group received immediate feedback on their test results, whereas the reference group did not. PACE assessment forms were completed twice: before testing and after testing (reference group), or after testing and feedback (intervention group). The time interval between was one hour. The influence of feedback was determined using a x2 test and analysis of variance. Results: On the basis of the x2 test, no significant effect of feedback was found on the stage of change of physical activity, nor on the stage of change with regard to nutrition. Analysis of variance results showed no significant effect on the raw PACE score as to physical activity, intake of fruit and vegetables and dietary fat. However, a significant effect was observed on the PACE score of "calorie intake and weight management". Subjects in the intervention group significantly more often regressed on their PACE score on this topic than the reference subjects. Conclusions: Feedback at baseline on measurements of an intervention study can influence PACE scores and can be considered as a small but relevant start of the intervention itself.

BACKGROUND: An individual's current status of physical activity and nutrition and readiness to change can be determined using PACE assessment forms. Practitioners have suggested that feedback on the fitness and health components can produce a change in a subject's awareness of their behaviour and thereby lead to a beneficial change in stage of behaviour change.OBJECTIVE: To evaluate the short term effect of personalised feedback on fitness and health status on self reported appraisal of the stage of change.METHODS: A total of 299 civil servants were randomised to an intervention or a reference group. After having been tested for fitness and health, the intervention group received immediate feedback on their test results, whereas the reference group did not. PACE assessment forms were completed twice: before testing and after testing (reference group), or after testing and feedback (intervention group). The time interval between was one hour. The influence of feedback was determined using a x(2) test and analysis of variance.RESULTS: On the basis of the x(2) test, no significant effect of feedback was found on the stage of change of physical activity, nor on the stage of change with regard to nutrition. Analysis of variance results showed no significant effect on the raw PACE score as to physical activity, intake of fruit and vegetables and dietary fat. However, a significant effect was observed on the PACE score of "calorie intake and weight management". Subjects in the intervention group significantly more often regressed on their PACE score on this topic than the reference subjects.CONCLUSIONS: Feedback at baseline on measurements of an intervention study can influence PACE scores and can be considered as a small but relevant start of the intervention itself.