Search

This (Dutch) report summarises an online survey among labour migrants that examines their housing, work and living situation. The (1st) survey provides insight into a number of relevant categories of labour migrants working on the Dutch labour market. The survey examines both their (objective) situation and the way in which they (subjectively) experience that situation. Labour migrants connect both positive and negative sides to their stay in the Netherlands, with housing and living conditions being mentioned by far the most. Of the 1,634 migrants surveyed, more are negative (40%) than positive (25%) about their housing and living conditions. Almost half of the respondents (46%) would like to exchange their current living situation for a better one. Labour migrants less often have a permanent employment contract than the Dutch labour force. This lower share of permanent contracts is almost entirely on account of the low-skilled working migrants. Also striking is the imbalance between education received and actual work in the category of low-skilled workers from Eastern Europe.

This (Dutch) report summarises an online survey among labour migrants that examines their housing, work and living situation. The (1st) survey provides insight into a number of relevant categories of labour migrants working on the Dutch labour market. The survey examines both their (objective) situation and the way in which they (subjectively) experience that situation. Labour migrants connect both positive and negative sides to their stay in the Netherlands, with housing and living conditions being mentioned by far the most. Of the 1,634 migrants surveyed, more are negative (40%) than positive (25%) about their housing and living conditions. Almost half of the respondents (46%) would like to exchange their current living situation for a better one. Labour migrants less often have a permanent employment contract than the Dutch labour force. This lower share of permanent contracts is almost entirely on account of the low-skilled working migrants. Also striking is the imbalance between education received and actual work in the category of low-skilled workers from Eastern Europe.

This (Dutch) report summarises an online survey among labour migrants that examines their housing, work and living situation. The (1st) survey provides insight into a number of relevant categories of labour migrants working on the Dutch labour market. The survey examines both their (objective) situation and the way in which they (subjectively) experience that situation. Labour migrants connect both positive and negative sides to their stay in the Netherlands, with housing and living conditions being mentioned by far the most. Of the 1,634 migrants surveyed, more are negative (40%) than positive (25%) about their housing and living conditions. Almost half of the respondents (46%) would like to exchange their current living situation for a better one. Labour migrants less often have a permanent employment contract than the Dutch labour force. This lower share of permanent contracts is almost entirely on account of the low-skilled working migrants. Also striking is the imbalance between education received and actual work in the category of low-skilled workers from Eastern Europe.

Boeren moeten een serie verplichte maatregelen doorvoeren die bedoeld zijn om de Europese landbouw natuur- en milieuvriendelijker te maken. De maatregelen vallen onder drie noemers: gewasrotatie, behoud van permanent grasland, en het inrichten van 5 procent van hun areaal voor ecologische doeleinden, de zogenoemde ecological focus areas (EFA’s). Wat denken experts ervan: gaat de vergroening vruchten afwerpen?

Met een enquête is onderzocht welke factoren een rol spelen bij de bereidheid van natuurbezoekers om preventieve maatregelen te willen nemen tegen tekenbeten.

Natuurbeheerders nemen het initiatief bij klimaatbuffers, niet ingenieurs of landschapsarchitecten. Het zijn de landschapsarchitecten, die daar met gemengde gevoelens naar kijken. Enerzijds zijn klimaatbuffers jaloersmakende producten die voor een doorbraak zorgen op een terrein waarop alleen maar bezuinigd leek te worden. Anderzijds lijkt de noodzaak van een ontwerp dat verder gaat dan louter functionaliteit er niet toe te doen. Is er dan helemaal geen rol meer voor de esthetiek omdat de natuur zichzelf vormgeeft? In dit artikel formuleert een landschapsarchitect zijn onderbuikgevoel.

In de eerste uitgave van Vitale Stad stond een artikel over gazons die duurder zouden zijn dan borders met vaste planten of sierheesters. Volgens dit artikel zouden vaste planten dus goedkoper zijn dan gazons. Als wij die vraag stellen aan de gemiddelde groenbeheerder, krijgt je een compleet ander antwoord. Hoe zit het nu eigenlijk?

In Plastic Panda's stelt 'volksfilosoof' Bas Haring het belang van biodiversiteit ter discussie, niet toevallig uitgerekend rond het Internationaal Jaar van de Biodiversiteit. Wanneer soorten in het huidige tempo blijven uitsterven, zal hun aantal rond het eind van deze eeuw gehalveerd zijn. Moeten we ons daarover zorgen maken? Welnee, stelt Haring, het is misschien jammer maar zeker geen ramp. Welnee, stelt Haring, het is misschien jammer maar zeker geen ramp. Er is geen overtuigend wetenschappelijk bewijs dat ons voortbestaan op het spel staat wanneer we de helft van de soorten kwijtraken.

In de vorige aflevering van Landschap 28/2 beklaagt Saris zich over het gebrek aan kritiek in Landschap op het beleid van Bleker. Het is inderdaad relatief stil in de kolommen van dit tijdschrift. Waar komt de afname van kritisch geluiden in Landschap vandaan en wat zou de rechtvaardiging van zo'n geluid zijn? We beantwoorden deze vragen door te kijken naar de (historische) positionering van de landschapsecologie. Wat zijn de gevolgen daarvan, welke strategieën voor tegengeluiden zijn mogelijk en wat kan de rol van Landschap zijn?

Bieden de kabinetsplannen voor de natuur nieuwe kansen voor innovatief landschapsbeheer, of staan ze voor het einde van het Nederlandse landschap? Sinds enkele maanden woedt er een felle discussie over de beoogde bezuinigingen op het Nederlandse natuurbeleid. 'Verblekering' van het landschap is de nieuwe term die staat voor het verkleinen van de Ecologische Hoofdstructuur, bevriezen van bijbehorende grondaankoop, afzien van de geplande robuuste verbindingszones, terugdringen van de invloed van natuurbeheersorganisaties, en meer ruimte voor boeren en bedrijven om bij te dragen aan het beheer van het landschap

Onze natuur staat onder druk, waaronder het stuifzandheidelandschap met de daar levende soorten waarvoor Nederland internationale verantwoordelijkheid draagt. Het beheer - en dus het behoud - wordt bemoeilijkt door klimaatverandering, stikstofdepositie en invasief tankmos. De grootste dreiging gaat uit van de maatschappelijke opvatting dat natuur er vooral is voor onze beleving en benutting. Een fataal tandem, betoogt milieufilosoof Jozef Keulartz. Hij plaatst dan ook kanttekeningen bij het advies over herijking van het natuurbeleid van de Raad van de Leefomgeving en Infrastructuur. Keulartz pleit voor een koers die daadwerkelijk onze natuur in stand houdt.

Als boeren steeds grootschaliger voor een wereldmarkt moeten gaan produceren, krijgt Europa dan een gelijkvormig aanzicht? Ziet Engeland er dan hetzelfde uit als laten we zeggen Spanje, Frankrijk, Duitsland of Zweden? En wordt Nederland dan een eenheidsworst? Onderzoekers van Wageninge UR onderzochten deze vraag in twee afzonderlijke onderzoeken. In het ene onderzoek gingen Willem Rienks en Jacqueline van Rijn naar de streek rond Parma en naar de Southeast en ondervroegen betrokkenen op het platteland naar hun antwoorden op de globalisering. Opmerkelijk genoeg reageren boeren in de twee streken heel verschillend op een zelfde mondiale trend. In het andere onderzoek hebben onderzoekers bekeken hoe Nederlandse individuele agrarische ondernemers kunnen reageren op verschillende toekomstscenario¿s. Het blijkt dat boeren ook in verschillende Nederlandse regio¿s heel verschillend op reageren. Beleid zou hier op in kunnen spelen door meer rekening te houden met regionale verschillen in cultuur, en verschillen in fysieke en cultuurhistorische achtergrond van een regio.

Om een zinvol debat over natuurbescherming te voeren is het nuttig om elkaars natuurvisies te kennen. Cees van Woerkum meent dat kunstenaars de verschillende natuurvisies in een ander daglicht kunnen stellen. Hij beschrijft dat aan de hand van werk en denken van de kunstenaar Herman de Vries. Het gaat daarbij om drie leidende visies: 1. de natuur als iets nuttigs; 2. de romantische kijk op de natuur; 3. De ecologische natuurvisie.

2 ingezonden brieven, waarin het standpunt voor de teelt en het gebruik van biobrandstoffen wordt geplaatst tegenover een tegenstandpunt

Het Faunafonds vraagt zich af hoe op dit moment de communicatie over Faunabeheer is geregeld, hoe dat in de praktijk uitpakt en of de weerstand in het veld of via de politiek de uitvoering van het Faunabeheerplan belemmert. Hiertoe is literatuuronderzoek gedaan en zijn de secretarissen van de FBE’s in alle provincies telefonisch geïnterviewd. De door het Faunafonds verwachte vertraging in de uitvoering van Faunabeheerplannen door publieke en politieke weerstand wordt door FBE’s niet herkend en onderschreven. Er is wel weerstand, maar deze is volgens de FBE’s hanteerbaar en lijkt de laatste jaren af te nemen. De FBE’s geven bovendien aan dat de vertraging vooral in juridische trajecten zit. Ze zien daar geen rol voor communicatie. De FBE’s geven aan wel behoefte te hebben aan ondersteuning in de communicatie, hoewel die behoefte zeer divers is.

Als eerste bijdrage binnen dit themanummer over het werk van Zonneveld en (daaraan gekoppeld) het fenomeen deltalandschap: een uitgebreid interview met de 82 jarige landschapsecoloog (landecoloog, zoals hijzelf zegt). Het betreft zaken als: wat blijft er over van het agrarisch landschap; mag natuur zelfredzaam zijn of moet het beheerd worden; is er herstel mogelijk van het watergetijdegebied, met het open gaan van de Haringvlietsluizen; is er een effect van reorganisaties bij overheidsdiensten op natuur en landschap; hoe verhouden modellen en GIS zich tot het vakgebied; wat is de plaats van de Nederlandse landschapsecologie in internationaal perspectief

Dit artikel beschrijft de analyse van klankbordgroepbijeenkomsten bij de reconstructie van de zandgebieden in de Brabantse Peel. Hierbij is gelet op van welke typen argumenten deelnemers gebruikmaken om geloofwaardigheid op te bouwen en hoe de geloofwaardigheid van de argumenten valt te verklaren

Het storten van bagger in diepe zandwinputten lijkt een eenvoudige en goedkope oplossing voor het baggerprobleem. Deze zandwinputten zijn echter ook onderdeel van het leefmilieu voor vissen. Kun je dan zo maar bagger gaan storten? De deskundigen verschillen van mening

In hoeverre is het toegepaste bomensortiment nog van deze tijd? Moet het sortiment worden vernieuwd, kijkend naar de klimaatverandering en nieuwe boomaantastingen? Deze en andere kwesties zijn verpakt in zes stellingen. Vier vakgenoten reageren er op: kweker Wim Klanderman, onderzoeker Jelle Hiemstra, VHG-voorzitter Bert Gijsberts en afnemer Rob Jansen van de gemeente Den Haag.

Onze natuur staat onder druk, waaronder het stuifzandheidelandschap met de daar levende soorten waarvoor Nederland internationale verantwoordelijkheid draagt. Het beheer - en dus het behoud - wordt bemoeilijkt door klimaatverandering, stikstofdepositie en invasief tankmos. De grootste dreiging gaat uit van de maatschappelijke opvatting dat natuur er vooral is voor onze beleving en benutting. Een fataal tandem, betoogt milieufilosoof Jozef Keulartz. Hij plaatst dan ook kanttekeningen bij het advies over herijking van het natuurbeleid van de Raad van de Leefomgeving en Infrastructuur. Keulartz pleit voor een koers die daadwerkelijk onze natuur in stand houdt.

Staatssecretaris Dijksma slaat voor het Nederlandse natuurbeleid een nieuwe koers in, die uitgaat van de verantwoordelijke samenleving. Hoe burgers en bedrijven samen met de overheid samenhang in het natuurbeleid kunnen ontwikkelen is echter nog onduidelijk. In dit essay combineren we recente inzichten uit de literatuur met eigen ervaringen in projecten tot een systeembenadering waarin landschap (als de resultante van de wisselwerking tussen mens en natuur) centraal staat.

Staatssecretaris Dijksma slaat voor het Nederlandse natuurbeleid een nieuwe koers in, die uitgaat van de verantwoordelijke samenleving. Hoe burgers en bedrijven samen met de overheid samenhang in het natuurbeleid kunnen ontwikkelen is echter nog onduidelijk. In dit essay combineren we recente inzichten uit de literatuur met eigen ervaringen in projecten tot een systeembenadering waarin landschap (als de resultante van de wisselwerking tussen mens en natuur) centraal staat.

Groot wild zoals edelherten, reeën en wilde zwijnen dragen bij aan recreatie en natuurbeleving maar veroorzaken soms ook overlast voor landbouw en verkeer. Onderzoek van Alterra voor Natuurmonumenten onder bijna 40.000 deelnemers toont aan dat natuurliefhebbers opvallend genuanceerd denken over het beheer van groot wild in natuurgebieden. Uitbreiding van natuurgebieden om hiermee wilde dieren, zoals edelherten en wilde zwijnen, meer ruimte te geven krijgt veel steun. Aanleg van ecoducten (84%) wordt hierbij geprefereerd boven de aankoop van landbouwgrond (68%). Als dat onvoldoende oplossing biedt is er ook steun voor diverse andere beheermaatregelen. De aanwezigheid en grotere zichtbaarheid van wild vergroot de bezoekersaantallen, zelfs bij de wolf.

Onze natuur staat onder druk, waaronder het stuifzandheidelandschap met de daar levende soorten waarvoor Nederland internationale verantwoordelijkheid draagt. Het beheer - en dus het behoud - wordt bemoeilijkt door klimaatverandering, stikstofdepositie en invasief tankmos. De grootste dreiging gaat uit van de maatschappelijke opvatting dat natuur er vooral is voor onze beleving en benutting. Een fataal tandem, betoogt milieufilosoof Jozef Keulartz. Hij plaatst dan ook kanttekeningen bij het advies over herijking van het natuurbeleid van de Raad van de Leefomgeving en Infrastructuur. Keulartz pleit voor een koers die daadwerkelijk onze natuur in stand houdt.

Boeren moeten een serie verplichte maatregelen doorvoeren die bedoeld zijn om de Europese landbouw natuur- en milieuvriendelijker te maken. De maatregelen vallen onder drie noemers: gewasrotatie, behoud van permanent grasland, en het inrichten van 5 procent van hun areaal voor ecologische doeleinden, de zogenoemde ecological focus areas (EFA’s). Wat denken experts ervan: gaat de vergroening vruchten afwerpen?

Groot wild zoals edelherten, reeën en wilde zwijnen dragen bij aan recreatie en natuurbeleving maar veroorzaken soms ook overlast voor landbouw en verkeer. Onderzoek van Alterra voor Natuurmonumenten onder bijna 40.000 deelnemers toont aan dat natuurliefhebbers opvallend genuanceerd denken over het beheer van groot wild in natuurgebieden. Uitbreiding van natuurgebieden om hiermee wilde dieren, zoals edelherten en wilde zwijnen, meer ruimte te geven krijgt veel steun. Aanleg van ecoducten (84%) wordt hierbij geprefereerd boven de aankoop van landbouwgrond (68%). Als dat onvoldoende oplossing biedt is er ook steun voor diverse andere beheermaatregelen. De aanwezigheid en grotere zichtbaarheid van wild vergroot de bezoekersaantallen, zelfs bij de wolf.

De Nederlandse Zuivel Organisatie (NZO) en LTO Nederland hebben hun krachten gebundeld in de Duurzame Zuivelketen. Het streven is om samen met de betrokken zuivelondernemingen en de melkveehouders, die bij hen aangesloten zijn, de Nederlandse zuivelsector wereldwijd koploper te maken op het gebied van duurzaamheid. Om die reden heeft de Duurzame Zuivelketen een aantal doelen geformuleerd, die gerelateerd zijn aan klimaat en energie, diergezondheid en dierenwelzijn, weidegang en biodiversiteit en milieu. Door middel van een enquête in het najaar van 2012 onder 150 gangbare en 23 biologische melkveehouders is onderzocht hoe melkveehouders tegen over de (haalbaarheid van de) door de Duurzame Zuivelketen geformuleerde doelen staan en tegenover de activiteiten van de betrokken zuivelondernemingen. Ook is gevraagd naar de maatregelen die melkveehouders al nemen of van plan zijn te gaan nemen om duurzaamheidsdoelen te realiseren en naar de invloed van de omgeving daarop.

Met een enquête is onderzocht welke factoren een rol spelen bij de bereidheid van natuurbezoekers om preventieve maatregelen te willen nemen tegen tekenbeten.

De Nederlandse regering ziet af van samenvoeging van de waterschappen met provincies. Dit is mede gebaseerd op de uitkomsten van het OESO rapport, dat in opdracht van de Unie van Waterschappen verscheen. Henny van Lanen geeft aan, waarom het van belang is dat waterschappen blijven bestaan.

Het substraat is een belangrijk sturingselement in de teelt van potplanten. Toch wordt dit substraat door telers nog weinig ingezet als zodanig. Veelal wordt op basis van het advies van de toeleverancier en door kleinschalig proberen een substraat gekozen en de teelt verder op aangepast. Verschuivingen in marktwensen, problemen met levering en de veranderende substraateigenschappen veroorzaken teeltrisico’s omdat de teler er niet goed op kan anticiperen. In een proces met interviews onder telers en afnemers, analyse van de maatschappelijke belangen rond substraat, een workshop en een landelijke discussie bijeenkomst is een strategie uit gewerkt die de komende jaren kan leiden tot betere beheersing van substraat als sturingsmechanisme voor telers. Beheersing van substraat als sturingsmechanisme voor telers.

Boeren moeten een serie verplichte maatregelen doorvoeren die bedoeld zijn om de Europese landbouw natuur- en milieuvriendelijker te maken. De maatregelen vallen onder drie noemers: gewasrotatie, behoud van permanent grasland, en het inrichten van 5 procent van hun areaal voor ecologische doeleinden, de zogenoemde ecological focus areas (EFA’s). Wat denken experts ervan: gaat de vergroening vruchten afwerpen?

Het substraat is een belangrijk sturingselement in de teelt van potplanten. Toch wordt dit substraat door telers nog weinig ingezet als zodanig. Veelal wordt op basis van het advies van de toeleverancier en door kleinschalig proberen een substraat gekozen en de teelt verder op aangepast. Verschuivingen in marktwensen, problemen met levering en de veranderende substraateigenschappen veroorzaken teeltrisico’s omdat de teler er niet goed op kan anticiperen. In een proces met interviews onder telers en afnemers, analyse van de maatschappelijke belangen rond substraat, een workshop en een landelijke discussie bijeenkomst is een strategie uit gewerkt die de komende jaren kan leiden tot betere beheersing van substraat als sturingsmechanisme voor telers. Beheersing van substraat als sturingsmechanisme voor telers.

Louise Fresco schreef een nieuw boek over wetenschap en cultuur: Kruisbestuiving. Ze houdt een pleidooi voor ‘kennis om het plezier van de kennis’. Wat heeft de schrijver Fresco voor adviezen voor de Wageningse raad van bestuur? Een boekbespreking.

In 1992 werd de aardappelwereld opgeschrikt door een hevige uitbarsting van de aardappelziekte, veroorzaakt door de schimmel Phytophthora infestans. Om de toedracht te achterhalen organiseerde de Plantenziektenkundige Dienst een enquete onder aardappeltelers. In tabellen en figuren wordt een analyse van de enquete gegeven

In het rapport 'Geld als water; over Europese richtlijnen, water en regionale economie' zetten Tom Bade en Olivier van der Schroef (Triple E) eind 2006 in opdracht van Vereniging Natuurmonumenten de baten van investeren in water op een rij. Met deze rapportage weten zij een groot gehoor te vinden met een mooi, literair geschreven, positief verhaal. Aangezien de schrijvers van deze kanttekeningen (Reinhard en Gaaff van het LEI) ook onderzoek verrichten naar kosten en baten van water en natuur, worden zij de laatste maanden overspoeld met vragen over het verschil tussen de maatschappelijke kosten-batenanalyse en de methode van Tom Bade. Dit geeft aanleiding tot het plaatsen van enkele kritische kanttekeningen. In het 'Weerwoord' van Tripl-E wordt de discussie toegejuichd over de verschillende methoden om de economische baten van natuur en water vast te stellen en leveren zij op hun beurt commentaar

Een essay over mentale bakens en hun belang. Bakens zijn niet alleen opvallende fysische verschijnselen, maar kunnen ook als mentale constructies worden opgevat. In die zin zijn ze vaak minder duidelijk zichtbaar, maar daarom niet minder belangrijk. We zouden meer moeten weten hoe mensen zich feitelijk in hun omgeving oriënteren en wat voor betekenis ze aan bepaalde (mentale) bakens hechten. Wat doen die toeschouwers met landschappen?

Interview met Harm Evert Waalkens, biologisch melkveehouder en afgevaardigde voor de PvdA in de Tweede Kamer, en Piet van Ijzendoorn, ontwikkelaar van de biologisch dynamische samenlevingsboerderij De Zonnehoeve in Zeewolde. Zij discussiëren over de rol van de regio en de politiek en de keuze voor regionale- of wereldmarkten

In een brief over het natuurbeleid in Nederland (‘Vooruit met natuurbeleid’, maart 2013) geeft de staatssecretaris van Economisch Zaken aan, vast te willen houden aan wat goed gaat, te investeren in wat beter kan, en daarnaast ook te onderzoeken hoe het natuurbeleid kan inspelen en anticiperen op nieuwe kansen en trends. Daarvoor is een natuurvisie nodig ‘waarin natuur middenin de moderne samenleving staat’. Dit staat in contrast met het natuurbegrip van het huidige natuurbeleid, dat gebaseerd is op een sterke tegenstelling tussen natuur en cultuur: hoe meer menselijke bemoeienis, hoe lager de natuurlijkheid van het systeem. In dit rapport doen we verslag van een onderzoek naar een aantal begrippen die veelvuldig worden gebruikt in het natuurbeleid en het natuurdebat. Het doel is om de begrippen te wegen op hun inhoud, en te onderzoeken hoe de inhoud van de begrippen, met een hernieuwde interpretatie, aansluit bij het streven naar een meer dynamische natuurvisie. De begrippen die werden geanalyseerd waren: ‘natuur’, ‘biodiversiteit’, ‘veerkracht’ en ‘soort’. De resultaten bieden verschillende vernieuwende invalshoeken voor een beleid waarbij natuur middenin de samenleving kan staan.

'Niets was als het leek.’ Een betere manier om de gang van zaken rondom de wolf van Luttelgeest te beschrijven is er niet. Het begon al met de vindplaats. Nadat alle kranten hadden geschreven dat er in Luttelgeest een doodgereden, sterk op een wolf gelijkend dier was gevonden, meldde Omroep Flevoland dat het dier niet in Luttelgeest maar in Marknesse de geest had gegeven. Maar als het eenmaal in alle kranten heeft gestaan, krijg je dat niet meer veranderd, zodat het dier, als het eenmaal is opgezet, gewoon een bordje ‘De Wolf van Luttelgeest’ omgehangen zal krijgen.

Er is veel discussie over de varkenshouderij en zorgen over deze vorm van dierhouderij groeien wereldwijd. Ten gevolge van deze zorgen, worden aanpassingen aangebracht in de varkenshouderij. De aanpassingen worden meestal door wetenschappers in samenwerking met varkenshouders ontwikkeld. Echter, varkenshouders en burgers hebben een verschillend beeld over de varkenshouderij. Daardoor kan er onbegrip ontstaan tussen deze stakeholdergroepen wanneer aanpassingen in de varkenshouderij worden ingevoerd. Het is namelijk de vraag in hoeverre de aanpassingen tegemoet komen aan de zorgen van de burgers. Om aan de zorgen van burgers tegemoet te kunnen komen moet eerst duidelijk worden wat deze zorgen zijn. Ook de zorgen van varkenshouders dienen vastgesteld te worden, zodat aanpassingen ingevoerd kunnen worden met zowel draagvlak binnen de varkenshouderijsector als onder de burgers. Zorgen over de varkenshouderij worden gevormd op basis van het beeld dat mensen hebben over deze vorm van dierhouderij. Dit beeld wordt mede bepaald door basiswaarden en kan afhankelijk zijn van de context. Basiswaarden zijn morele waarden die mensen gedurende hun leven ontwikkelen. Het doel van dit onderzoek was om in Nederland bij verschillende stakeholdergroepen (burgers, varkenshouders, varkensdierenartsen en erfbetreders van varkenshouderijen) te inventariseren wat hun persoonlijke basiswaarden zijn en welk beeld men heeft over de varkenshouderij. Aan de hand van dat beeld kan beoordeeld worden wat men van verschillende aspecten van de varkenshouderij, met betrekking tot mens, dier en omgeving vindt. Daarmee wordt duidelijk waarop zorgen over de varkenshouderij zijn gebaseerd. Ook werd onderzocht of basiswaarden kunnen voorspellen welke beeldvorming mensen hebben ten aanzien van verschillende aspecten van de varkenshouderij.

Natuurbeheerders nemen het initiatief bij klimaatbuffers, niet ingenieurs of landschapsarchitecten. Het zijn de landschapsarchitecten, die daar met gemengde gevoelens naar kijken. Enerzijds zijn klimaatbuffers jaloersmakende producten die voor een doorbraak zorgen op een terrein waarop alleen maar bezuinigd leek te worden. Anderzijds lijkt de noodzaak van een ontwerp dat verder gaat dan louter functionaliteit er niet toe te doen. Is er dan helemaal geen rol meer voor de esthetiek omdat de natuur zichzelf vormgeeft? In dit artikel formuleert een landschapsarchitect zijn onderbuikgevoel.

Discussies over het welzijn van wilde dieren gaan er vaak heftig aan toe. Denk aan de discussies over wintersterfte van grote grazers in de Oostvaardersplassen, de aanpak van de ganzenproblematiek, de orka Morgan en recent nog de bultrug Johannes. Emoties kunnen hierbij hoog oplopen en natuurbeherende organisaties krijgen dan ongezouten kritiek. In dit artikel kijken we naar de ganzendiscussie van de afgelopen jaren zoals die werd gevoerd in de media en op internet. We laten zien welke argumenten, emoties en ethische visies daarin een rol spelen. Dit levert aanknopingspunten op om beter te kunnen voorspellen en begrijpen wanneer maatschappelijke conflicten ontstaan en hoe daar door terreinbeheerders mee kan worden omgegaan.

De afgelopen jaren is gebleken dat veel maatschappelijk debat kan ontstaan over het beheer van in het wild levende dieren. Het ministerie van EZ wil handvatten om mogelijke maatschappelijke discussies rondom faunabeheer tijdig te herkennen. Alterra heeft hiertoe een state of the art studie uitgevoerd van theorievorming rondom ethiek en emoties van burgerreacties in relatie tot in het wild levende dieren, en deze toegepast op twee actuele casussen: orka Morgan en de ganzenproblematiek in Nederland. De state of the art studie maakte duidelijk dat burgers voornamelijk vanuit waarden en emoties redeneren, waar beleidsmakers en natuurbeheerders de focus leggen op kennis. Inzicht in elkaars taal is essentieel om nader tot elkaar te komen. Of een voorgenomen maatregel commotie veroorzaakt is sterk afhankelijk van het dier dat het betreft, de schade die het dier veroorzaakt en de impact van de voorgenomen maatregel. Voorts speelt mee of er partijen zijn die zich hard maken. In de discussie over de orka Morgan is het biocentrisme dominant: debatten gaan vooral over het welzijn van Morgan. In de ganzendiscussie zijn het vooral biocentrische en antropocentrische visies die tegenover elkaar staan in de twee dominante discoursen.

De grensoverschrijdende Vecht heeft klasse. In potentie althans. Momenteel ligt ze er geknot bij: gestuwd en rechtgetrokken - een verstoord, kwetsbaar watersysteem. Hulp is onderweg: het breedgedragen programma Ruimte voor de Vecht beoogt meer veiligheid en meer recreatie in een meer natuurlijke (halfnatuurlijke) laaglandrivier. Maar is dit genoeg? De auteurs pleiten voor meer ambitie.

Verkennend en inventariserend onderzoek onder provincies en Rijk gericht op het in beeld brengen van het draagvlak voor de kerngebiedenbenadering voor weidevogels en agrarisch natuur en de behoeften ten aanzien van de verdere ontwikkeling van de benadering. Het onderzoek is geplaatst binnen de bredere context van de discussie over de effectiviteit van agrarisch natuurbeheer en de herziening van het subsidiestelsel.

De laatste jaren is de belangstelling voor het pluimveehouderijonderwijs sterk gegroeid, vooral door een betere samenwerking tussen de AOC’s. Inmiddels volgen jaarlijks meer dan 40 leerlingen de specialisatie pluimveehouderij. In 2012 is de ontwikkeling van het pluimveeonderwijs op hbo-niveau in gang gezet door onder meer CAHVilentum en HasHogeschool. Voor hbo-studenten bestaat nu ook de mogelijkheid zich verder te verdiepen in de pluimveehouderij. Wat verwachten bedrijven in de pluimveeketen van deze scholing op hbo-niveau?

Discussies over het welzijn van wilde dieren gaan er vaak heftig aan toe. Denk aan de discussies over wintersterfte van grote grazers in de Oostvaardersplassen, de aanpak van de ganzenproblematiek, de orka Morgan en recent nog de bultrug Johannes. Emoties kunnen hierbij hoog oplopen en natuurbeherende organisaties krijgen dan ongezouten kritiek. In dit artikel kijken we naar de ganzendiscussie van de afgelopen jaren zoals die werd gevoerd in de media en op internet. We laten zien welke argumenten, emoties en ethische visies daarin een rol spelen. Dit levert aanknopingspunten op om beter te kunnen voorspellen en begrijpen wanneer maatschappelijke conflicten ontstaan en hoe daar door terreinbeheerders mee kan worden omgegaan.

'Niets was als het leek.’ Een betere manier om de gang van zaken rondom de wolf van Luttelgeest te beschrijven is er niet. Het begon al met de vindplaats. Nadat alle kranten hadden geschreven dat er in Luttelgeest een doodgereden, sterk op een wolf gelijkend dier was gevonden, meldde Omroep Flevoland dat het dier niet in Luttelgeest maar in Marknesse de geest had gegeven. Maar als het eenmaal in alle kranten heeft gestaan, krijg je dat niet meer veranderd, zodat het dier, als het eenmaal is opgezet, gewoon een bordje ‘De Wolf van Luttelgeest’ omgehangen zal krijgen.

Er is veel discussie over de varkenshouderij en zorgen over deze vorm van dierhouderij groeien wereldwijd. Ten gevolge van deze zorgen, worden aanpassingen aangebracht in de varkenshouderij. De aanpassingen worden meestal door wetenschappers in samenwerking met varkenshouders ontwikkeld. Echter, varkenshouders en burgers hebben een verschillend beeld over de varkenshouderij. Daardoor kan er onbegrip ontstaan tussen deze stakeholdergroepen wanneer aanpassingen in de varkenshouderij worden ingevoerd. Het is namelijk de vraag in hoeverre de aanpassingen tegemoet komen aan de zorgen van de burgers. Om aan de zorgen van burgers tegemoet te kunnen komen moet eerst duidelijk worden wat deze zorgen zijn. Ook de zorgen van varkenshouders dienen vastgesteld te worden, zodat aanpassingen ingevoerd kunnen worden met zowel draagvlak binnen de varkenshouderijsector als onder de burgers. Zorgen over de varkenshouderij worden gevormd op basis van het beeld dat mensen hebben over deze vorm van dierhouderij. Dit beeld wordt mede bepaald door basiswaarden en kan afhankelijk zijn van de context. Basiswaarden zijn morele waarden die mensen gedurende hun leven ontwikkelen. Het doel van dit onderzoek was om in Nederland bij verschillende stakeholdergroepen (burgers, varkenshouders, varkensdierenartsen en erfbetreders van varkenshouderijen) te inventariseren wat hun persoonlijke basiswaarden zijn en welk beeld men heeft over de varkenshouderij. Aan de hand van dat beeld kan beoordeeld worden wat men van verschillende aspecten van de varkenshouderij, met betrekking tot mens, dier en omgeving vindt. Daarmee wordt duidelijk waarop zorgen over de varkenshouderij zijn gebaseerd. Ook werd onderzocht of basiswaarden kunnen voorspellen welke beeldvorming mensen hebben ten aanzien van verschillende aspecten van de varkenshouderij.

In de eerste uitgave van Vitale Stad stond een artikel over gazons die duurder zouden zijn dan borders met vaste planten of sierheesters. Volgens dit artikel zouden vaste planten dus goedkoper zijn dan gazons. Als wij die vraag stellen aan de gemiddelde groenbeheerder, krijgt je een compleet ander antwoord. Hoe zit het nu eigenlijk?