Search

In dit artikel beschrijven we een eerste aanzet gegeven tot een kwantitatief microbieel verspreidingsmodel. Dit moet een onderdeel gaan vormen van een modelketen die leidt tot een risico beoordelingsmodel voor de volksgezondheidseffecten van endotoxinen uit de landbouw.

Dit rapport bevat een erratum d.d. 17-7-2018 op de laatste pagina Het gebruik van rubbergranulaat op kunstgrasvelden kan schadelijk zijn voor het milieu in de directe omgeving van de velden. Uit de rubberkorrels kunnen stoffen lekken die terecht komen in de grond om de velden heen (de bermgrond) en in de bagger in sloten. Dat is slecht voor het ecosysteem omdat het de biodiversiteit aantast. Spelende kinderen en huisdieren die per ongeluk bermgrond binnenkrijgen lopen geen gevaar. Slootwater en grondwater in de natuurlijke ondergrond zijn niet verontreinigd door het rubbergranulaat op de velden. Dit water kan dus naar verwachting zonder bezwaar gebruikt worden om bijvoorbeeld moestuinen mee te besproeien. Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM rond 10 kunstgrasvelden van voetbalclubs in Nederland die zijn ingestrooid met rubbergranulaat van autobanden. In het onderzoek is de kwaliteit van het milieu rondom kunstgrasvelden met rubbergranulaat van autobanden vergeleken met de milieukwaliteit rondom echte grasvelden. Op diverse locaties overschrijden de concentraties zink, kobalt en minerale olie bij kunstgrasvelden de geldende normen voor bodem en waterbodem (Besluit bodemkwaliteit), terwijl dat bij echte grasvelden niet het geval is. Het milieu is vooral gevoelig voor hoge concentraties zink; voor de mens vormt zink geen gezondheidsrisico. De milieubelasting ontstaat doordat rubbergranulaatkorrels worden meegesleept door mensen of bijvoorbeeld door bladblazers tot enkele meters naast het veld op de bermgrond terechtkomen. Daarnaast lekken stoffen uit rubbergranulaat weg naar het drainagewater: dat is regenwater dat via de sportvelden in de bodem terechtkomt en van daaruit via buizen wordt afgevoerd naar een sloot. In het slootwater worden de concentraties zodanig verdund dat ze geen schade veroorzaken. Wel binden de meeste stoffen zich vervolgens aan deeltjes die neerslaan als bagger op de slootbodem, waarin wel effecten zijn gemeten. Kobalt, zink en minerale olie die uit rubbergranulaat weglekken, kunnen zich ook ophopen in de technische onderlagen van het kunstgrasveld. Vandaaruit kunnen ze zich, op korte of lange termijn, verder verspreiden naar de omgeving. Dat bleek uit onderzoeken van verschillende gemeentes, die het RIVM als onderdeel van deze studie heeft geëvalueerd. De conclusies uit dit onderzoek worden grotendeels bevestigd door een studie van de Stichting Toegepast Onderzoek Waterbeheer (STOWA), het kenniscentrum van regionale waterbeheerders in Nederland. Hierin zijn in een deel van de monsters van drainagewater en waterbodem effecten op levende organismen gevonden. Het RIVM beveelt aan om maatregelen te treffen om de verspreiding van rubberkorrels naar de bermgrond te voorkomen en om de uitstoot van stoffen via het drainagewater te beperken.

In Nederland bestaan drie monitoringsprogramma's die data verzamelen over de kwaliteit van het grondwater: een van het RIVM (het Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit, LMG) en twee van de provincies (het KRW Monitoringsprogramma Grondwaterkwaliteit, KMG, en het Provinciale Monitoringsprogramma grondwaterkwaliteit, PMG). Er wordt aan gewerkt om deze data in één systeem onder te brengen, de Basisregistratie Ondergrond (BRO). Het is dan ook belangrijk dat de data onderling vergelijkbaar zijn. In dat verband heeft het RIVM in kaart gebracht hoe de data worden gevalideerd. Het bestaande protocol, dat de partijen voor de validatie gebruiken, geeft ruimte voor vrijheden op dit gebied. Uit de verkenning blijkt dat voor het protocol uiteenlopende software wordt gebruikt om de data te controleren en te beoordelen. Bovendien worden de controle en beoordeling door verschillende partijen uitgevoerd (het RIVM, de provincies of een ingehuurde partij). Ook verschilt de manier waarop de data uiteindelijk worden vastgelegd. Deze constatering heeft geleid tot de afspraak in het Platform Meetnetbeheerders Bodem- en Grondwaterkwaliteit om te komen tot een geautomatiseerde standaard voor de controle en beoordeling van de data. Het is van belang dat dit gebeurt onder de verantwoordelijkheid van de partijen die de data aanleveren, de zogeheten bronhouders. Ondanks deze verschillen kan naar verwachting minstens 90 procent van de data gevalideerd en met voldoende kwaliteitsborging in de BRO worden opgenomen. 5 tot 10 procent behoeft een aanpassing die met feiten kan worden onderbouwd. Ongeveer 2 procent van de data staat dan nog ter discussie. Over dit laatste deel moet een panel van experts afwegen welke informatie in de BRO wordt opgenomen en op welke wijze. Ook voor de behandeling van deze groep data is het belangrijk om tot een uniforme werkwijze te komen.

Monitoring en benchmarking heeft gezorgd voor betere beheersing van het antibioticagebruik in de melkveesector. Mogelijk neemt hierdoor antibioticaresistentie af. Invoering van een formularium leidde ertoe dat vaker werd gekozen voor eerste en tweede keus antimicrobiële middelen in plaats van antibiotica van tweede en derde keus.

Item does not contain fulltext

Due to medication use, comorbidities and/or age, an increasing number of patients have an impaired immunity to infection.- Impaired immunity may lead to an increased risk of (opportunistic) infection, complications from infections, and difficulties in the diagnosis of infections.- Guided by clinical parameters, a general practitioner can classify an impaired immunity as 'clinically irrelevant', 'limitedly relevant' or 'potentially serious'.- Tocilizumab impairs the production of CRP, which makes it unreliable as an infection parameter.- In case of a suspected infection in patients with severe immunosuppression, it will often be necessary to consult a specialist as quickly as possible about further diagnostic procedures and the need for, type and administration route of antimicrobials.- In patients with an impaired immunity, adaptation of the antibiotic policy and prophylactic measures, such as vaccination, may be indicated.- Patients with (functional) asplenia should immediately start antibiotic treatment in case of fever, pending clinical evaluation by a physician.

Available at Bohn, Stafleu en van Loghum, Houten. price: 34 euro.

Curve matching is a new big data technique to predict an outcome given earlier measurements. Here we apply curve matching to predict the future growth of a specific child, the target child. The method searches in large datasets of longitudinal growth data for other children who are similar to the target child in terms of factors that influence growth. The observed growth curves of these matched children provide valuable insights into the future growth of the target child. The TNO Groeivoorspeller (TNO Growth Predictor) plots the expected growth of the target child, as well as the uncertainty of the prediction. Curve matching is a general technique that can also be used for other health measures. The key requirement is the availability of relevant longitudinal data on the outcome and its determinants.

Bij dit rapport behoort een appendix onder hetzelfde nummer

Print: ECN Petten

Bij de aankoop van relatief goedkope CO2-emissierechten in het buitenland worden binnenlandse synergetische neveneffecten op de emissies van luchtverontreinigende stoffen gemist en zullen extra kosten moeten worden gemaakt voor het realiseren van de nationale emissieplafonds van NOx, SO2, en NMVOS. Hiermee is tot op heden geen rekening gehouden in het nationale klimaatbeleid. In dit rapport worden de implicaties van bovenstaande conclusie nader onderzocht, en wel voor de middellange termijn tot 2010 en voor zover het gaat om de emissie van NOx. De analyse in dit rapport toont aan dat de kostenbesparing van aanvullende binnenlandse klimaatmaatregelen voor het NOx-emissiebeleid beperkt is en slechts in geringe mate opweegt tegen de snel stijgende kosten voor het klimaatbeleid. Additionele binnenlandse klimaatmaatregelen blijven dus relatief duur ook als er rekening wordt gehouden met de synergetische neveneffecten op de nationale NOx-uitstoot. Behoudens een additionele binnenlandse reductie van circa 2 Megaton CO2 is het kosteneffectief om de reductie van broeikasgasemissies in het buitenland te realiseren en de nationale NOx-emissie omlaag te brengen met specifieke op NOx gerichte technische maatregelen. Het synergieeffect is in deze studie onderschat doordat niet gekeken is naar de potentiele synergieeffecten voor andere luchtverontreinigende stoffen dan NOx zoals SO2, NMVOS, fijn stof en roet, en doordat voor de broeikasgasemissies alleen is gekeken naar CO2.

Er wordt verslag gedaan van 3 jaar milieubeleidsanalyse voor de milieubalans, met nadruk op de onderbouwing van de in MB95, MB96 en MB97 getrokken conclusies. Samen met de RUU en CSTM zijn kwantitatieve en kwalitatieve methoden ontwikkeld. Aan de hand van een instrumententheorie van Glasbergen is een inventarisatie en karakterisering van beleidsinstrumenten uitgevoerd. De beleidsmixen zijn geanalyseerd per doelgroep en per thema. In de vergelijkende beleidsanalyse zijn voor een groot aantal kwantitatieve en meer kwalitatieve factoren tijdseries opgesteld voor 44 cases (doelgroep-stof-combinaties) over de periode tussen 1970 en 1995. Met behulp van het zo opgebouwde gegevensbestand was het mogelijk kwantitatieve relaties te leggen tussen de beleidsimpuls, maatschappelijke aandacht, kosten van maatregelen enerzijds en de emissiefactor anderzijds. Inzicht is verkregen in het verloop en de duur van beleidsprocessen en het effect van het aandeel juridische, financiele en communicatieve instrumenten in de beleidsmix. Een aparte analyse is gewijd aan de milieu-convenanten en meerjarenafspraken over energie met de industrie.

Bestellen bij uitgeverij Bohn Stafleu Van Loghum / Available at publishers Bohn Stafleu Van Loghum

De Volkskrant

The cost of mental health care has possibly risen more than costs in other sectors of health care in the Netherlands. In an attempt to control the rising costs, new policies have been implemented that include the introduction of selective financial penalties for those in need of mental health care as well as the start of performance-based mental health care reimbursement. In order to achieve the latter goal, a nation-wide large-scale data collection was introduced based on clinical routine outcome monitoring (ROM) data, with a view to using these data for benchmarking.Closer inspection of the benchmarking efforts in terms of scientific validity.Qualitative review and analysis.Analysis shows that the type of ROM data that is collected in the Netherlands is valid for tracking the outcomes of individual patients, but unsuitable for performance comparisons between institutions for reasons of case-mix, instrument-mix, bias and lack of sensitivity.Attempts to introduce benchmarking based on rom will probably have a negative impact on the practice of mental health care in the Netherlands. More input from mental health professionals and scientists is required in order to identify more rational and efficient ways of spending scarce resources.

De Volkskrant

In deze rapportage wordt beschreven of de doelstellingen van de ‘Echt stoppen met roken kan met de juiste hulp’ campagne zijn behaald. De doelgroep voor deze campagne betrof rokers met een stopintentie met een accent op lager opgeleiden. Rokers met een lage (lager onderwijs, lager beroepsonderwijs en MAVO) en middelbare (MBO en HAVO) opleiding behoorden tot de groep lager opgeleiden; rokers met een afgeronde HBO of universitaire opleiding behoorden tot de groep hoog opgeleiden. De bereikdoelstelling dat 80% van de rokers met een stopintentie iets van de campagne heeft gezien is gehaald. Hierbij hadden lager opgeleiden vaker iets van de campagne gezien dan hoog opgeleiden. De campagne werd voornamelijk als informatief beoordeeld. De kennisdoelstelling dat 60% van de rokers met een stopintentie na de campagne weet dat hulp bij het stoppen met roken wordt vergoed is niet gehaald: in totaal wist 58% van de rokers die de campagne hadden gezien dat hulp werd vergoed. Echter, de campagne heeft de kennis over de vergoeding sterk bevorderd: er was een sterke toename in kennis over de vergoeding onder rokers met een stopintentie die iets van de campagne hadden gezien ten opzichte van rokers met een stopintentie die niets van de campagne hadden gezien. Een belangrijke bevinding is dat de campagne het aantal stoppogingen lijkt te hebben vergroot: 16% van de rokers die de campagne wel hadden gezien hadden een stoppoging ondernomen, tegenover 11% van de rokers die de campagne niet hadden gezien. Verder lijkt het gebruik van hulpmiddelen te zijn toegenomen. Door de constructie van de vragenlijst was het echter niet mogelijk duidelijke conclusies te trekken of dit effect aan de campagne toe te schrijven was. Ten slotte heeft de campagne waarschijnlijk een positieve invloed gehad op de intentie van rokers om in de toekomst hulp te gaan gebruiken bij het stoppen met roken, het waargenomen belang om een toekomstige stoppoging te plannen en de perceptie dat de omgeving het belangrijk vind dat men stopt met roken. Concluderend kan worden gesteld dat de campagne succesvol was in het bereiken van de doelgroep, het bevorderen van het aantal stoppogingen en het veranderen van belangrijke gedragsdeterminanten. De doelstelling wat betreft het bevorderen van kennis is te optimistisch gebleken.

De Volkskrant