Search

Voor het professionaliseren van politiecontroles is het van belang dat etnisch profileren bespreekbaar is in politieteams. Door de gevoeligheid van het onderwerp vinden dit soort gesprekken in de praktijk echter nauwelijks plaats. In dit onderzoek wordt daarom getoetst of VR een geschikt middel is om etnisch profileren bespreekbaar te maken onder politieagenten, en hun kennis over het voorkomen ervan te vergroten. Hiertoe is een 360°-VR training ontwikkeld. Iedere deelnemer kan in een virtuele, interactieve omgeving interacteren met burgers en daarin individuele keuzes maken. Na afloop van de ervaring worden de gemaakte keuzes groepsgewijs besproken om op de lesstof te reflecteren en tot nieuwe inzichten te komen. Om te onderzoeken in hoeverre deze VR-training bijdraagt aan kennis en reflectie , is een experiment opgezet waarin de resultaten van deelnemers aan de VR-methode vergeleken met die van deelnemers die hetzelfde cursusmateriaal aangeboden hebben gekregen op een smartphone (de 2D-groep), en een situatie waarin geen trainingsmateriaal werd aangeboden (de controlegroep). De bovengenoemde resultaten suggereren dat trainingen met 360⁰-films in het algemeen, in het bijzonder wanneer deze worden aangeboden met VR (d.w.z., de “360°-VR training”), effectief bij kunnen dragen aan kennis en reflectie omtrent etnisch profileren. Meer specifiek kan geconcludeerd worden dat: •360°-VR trainingen, meer dan dezelfde training in 2D via smartphones, bijdragen aan kennis over (het voorkomen van) etnisch profileren (onderzoeksvraag 1); •360°-VR trainingen, meer dan dezelfde training in 2D via smartphones, bijdragen aan een positieve(re) houding/attitude in relatie tot het onderwerp etnisch profileren (onderzoeksvraag 2); •Zowel 360°-VR trainingen als dezelfde training in 2D via smartphones bijdragen aan een verbeterde dialoog (onderzoeksvraag 3) Ten slotte is gebleken dat wat betreft presence - een eigenschap die van groot belang is voor het effectief overbrengen van trainingsmateriaal – en engagement de 360°-VR trainingen het best beoordeeld werden; hetzelfde was het geval voor het plezier dat de deelnemers ervoeren in de simulatie.

Recent is de nieuwe multidisciplinaire richtlijn ‘Probleemgedrag bij volwassenen met een verstandelijke beperking’ verschenen. Doel van de richtlijn is om de kwaliteit van leven bij volwassenen met een verstandelijke beperking (VB) en probleemgedrag te verbeteren en last en lijden bij deze groep én naastbetrokkenen te verminderen. Belangrijke bijkomende doelen zijn het beter signaleren, vaststellen en behandelen van psychiatrische stoornissen, het verbeteren van de inzet van niet-medicamenteuze behandelingen en de effectieve inzet van psychofarmaca. The new multidisciplinary guideline ‘Challenging behaviour in adults with intellectual disabilities’ has recently been published. The aim of the guideline is to improve the quality of life of people with ID and challenging behaviour, and to reduce the suffering for this group and their relatives. Important additional aims include improvement of the recognition, diagnosis and assessment and treatment of psychiatric conditions, improvement of the use of non-pharmaceutical treatments and the effective use of psychotropic medication.

Probleemgedrag komt regelmatig voor bij mensen met een verstandelijke beperking (VB). Het kan een grote impact hebben op de persoon zelf, diens familie en op anderen in de omgeving. Zo kan probleemgedrag leiden tot een verminderde kwaliteit van leven en (mogelijk vermijdbaar) hoog zorggebruik. De richtlijn ‘Probleemgedrag bij volwassenen met een verstandelijke beperking’ is ontwikkeld om de kwaliteit van leven bij volwassenen met een VB en probleemgedrag te verbeteren en last en lijden bij deze groep én naastbetrokkenen te verminderen. Belangrijke bijkomende doelen zijn het beter signaleren, vaststellen en behandelen van psychiatrische stoornissen, het verbeteren van de inzet van niet-medicamenteuze behandelingen en de effectieve inzet van psychofarmaca.

Over the past 20 years there has been a marked increase in research relating to forensic child and adolescent psychiatry.To review briefly and reflect on this research.First of all, we describe the characteristics of forensic psychiatry and consider the consequences of this type of psychiatry for research in forensic settings. Secondly, we highlight several lines of research; these range from neurobiology to the prevalence of psychiatric disorders in persons who have committed specific types of offences.A majority of young people who have been in contact with the law appeared to have a psychiatric disorder, especially behavioural disorders, ADHD and substance abuse. However, also anxiety and depressive disorders were found in 10-20% of all delinquent young people. Particularly the existence of more than one disorder showed a connection between the nature and the severity of the delinquent behaviour and the disfunctioning of the adolescent. Current research focuses on stress and HPA axis of young people in relation to proactive and reactive aggression.In the past decades research in forensic child and adolescent psychiatry has taken an enormous flight. One of the challenges for the future will be translating the results of the research into practice.

Samen met studenten werken aan een betere toekomst voor de regio. Dat is regioleren. Ondernemers, overheden en maatschappelijke organisaties bepalen de agenda en werken samen met onderwijs en onderzoek aan oplossingen. Waar liggen de uitdagingen? Voor de instellingen is het een belangrijke uitdaging om aansluiting te vinden bij de regio. Hoe verander je van een onderwijsinstelling in een regionaal kenniscentrum? Hoe wordt je een volwaardige partner in een kenniswerkplaats? Een tweede belangrijke uitdaging ligt in de koppeling van het leren in de regio aan de lerende regio. In het programma Regionale Transitie is deze taak bij de kenniswerkplaatsen gelegd. De kenniswerkplaats is gebaseerd op een gezamenlijke regionale kennisagenda van overheid, ondernemers, maatschappelijke organisaties, onderwijs en onderzoek.