Search

De podiumkunstenbranche wil een arboconvenant afsluiten, waarin werkgevers- en werknemerspartijen samen met de overheid afspraken vastleggen voor de gehele branche. In verband hiermee is de arbokennisinfrastructuur in de podiumkunstenbranche geanalyseerd, met als doel: (1) inzicht te krijgen in de werking van de huidige arbokennisinfrastructuur binnen de podiumkunstenbranche, waarbinnen men de afspraken van het arboconvenant gaat realiseren, en (2) van te voren rekening te kunnen houden met sterke en zwakke punten in die arbokennisinfrastructuur om de slaagkans van de toekomstige convenantafspraken te verhogen. Op basis van een literatuuronderzoek, gesprekken met sleutelpersonen in de branche, een vragenlijstonderzoek en een workshop met circa 30 betrokkenen uit de branche wordt in dit rapport een beeld geschetst van de arbokennisinfrastructuur en het functioneren daarvan. Succes- en faalfactoren voor de werking van de arbokennisinfrastructuur zijn geïnventariseerd, en op basis hiervan worden aanbevelingen gedaan voor versterking en goede benutting van de infrastructuur, het kennismanagement en de kennisoutput.

Het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft TNO Arbeid in 1999 de opdracht gegeven om antwoorden te vinden op de vraag ´Hoe kan de arbokennisinfrastructuur in Nederland worden beschreven, geanalyseerd en versterkt?´ Het doel van dit project was om een nauwkeurig beeld van de arbokennisinfratructuur in Nederland te maken om te helpen bij strategische sturing en kennismanagement in de arbokennisinfrastructuur. Tijdens het project bleek het beantwoorden van de centrale vraag en drie operationele vraagstellingen echter zeer complex. Daarop is gekozen voor casuïstiek: een benadering via een branche-insteek rond beperkte 'brokjes arbokennis'. Na de eerste ontwikkeling van het concept-analysemodel hebben deze branches met hun arboknelpunten als praktijkcases gediend, waarmee vervolgens meer algemene antwoorden zijn gevonden over de gehele arbokennisinfrastructuur in Nederland. Op basis van het analysemodel en de drie cases is een 'instrument' ontwikkeld, dat branches in staat stelt zélf hun arbokennisinfrastructuur in beeld te brengen, te analyseren en zo nodig te versterken. Dit instrument is het voorliggende fototoestel met handleiding, beschreven in dit rapport.

In dit rapport wordt een overzicht gegeven van de belangrijkste onderwerpen die aan de orde kwamen tijdens een kennisinvesteringsproject uitgevoerd door het team Arbomanagement in 1999. Adviseurs van dit team bewegen zich steeds meer in complexe politiek-bestuurlijke omgevingen en hebben de behoefte hun adviesgedrag hierop aan te passen. Hans Vermeeren van V.I.A.-Consult begeleidde het traject dat bestond uit enkele bijeenkomsten waarin methoden en concepten werden gepresenteerd en verwerkt door de deelnemers. Zij gebruikten hiervoor hun eigen projecten ter analyse. Achtereenvolgens komen aan de orde: beleidsprocessen bij de opdrachtgever; het speelveld van de opdrachtgever; interventies in het krachtenveld van de opdrachtgever. Het rapport is tevens bedoeld als een leidraad voor collega-adviseurs en -onderzoekers bij TNO Arbeid die opereren in complexe politiek-bestuurlijke omgevingen. Deze kennisinvestering kan ertoe bijdragen dat het lukt effectiever om te gaan met opdrachtgevers in complexe politieke omgevingen.

Reeds enige tijd is men tot het inzicht gekomen dat kennis veel kan bijdragen aan de verbetering van de arbeidsomstandigheden en de oplossing van arbo-gerelateerde problemen in Nederland. Aansluitend bij deze ontwikkeling heeft het ministerie van SZW opdracht gegeven tot het onderzoeken van de vraag hoe de arbokennisinfrastructuur in Nederland kan worden beschreven, geanalyseerd en versterkt. Doel van het onderzoek was tevens een werkmodel van de kennisinfrastructuur te formuleren dat als basis kan dienen voor strategische beleidssturing en het maken van keuzes voor de stimulering van kennisontwikkeling, kennisoverdracht en kennistoepassing op arboterrein. Het rapport introduceert een analysemodel, inventariseert enkele succesfactoren voor een goede werking van de arbokennisinfrastructuur en formuleert een aantal aanbevelingen aan de betrokken actoren.

Goede arbeidsomstandigheden en plezierige verhoudingen op het werk verhogen de betrokkenheid van het personeel en verminderen het verzuim. In het wegvervoerbedrijf gaat het dan om de chauffeurs, de loodsmedewerkers, de planners en andere ondersteunende kantoorfuncties. Het werken in een wegvervoerbedrijf is niet altijd even gemakkelijk. Het betekent veel zitten, laden en lossen, wachttijden, toenemende drukte op de weg, scherpe levertijden. Dergelijke omstandigheden kunnen leiden tot uitval van medewerkers in het bedrijf. Medewerkers in het wegvervoer hebben vooral te maken met: overbelasting van de rug door lange ritten; veiligheid op de weg en veiligheid van het vervoermiddel; blootstelling aan uitlaatgassen en eventuele gevaarlijke stoffen die worden vervoerd; lichamelijke belasting door het trekken, duwen en sjorren aan goederen tijdens het laden en lossen; stress, met als mogelijk gevolg maagklachten, stofwisselingsstoornissen en overspannenheid. Een risico-inventarisatie en -evaluatie (RI&E) helpt de risico's op het gebied van veiligheid, gezondheid en welzijn van medewerkers in het bedrijf op te sporen zodat er wat aan gedaan kan worden. Veilig en gezond werken 4