Search

SamenvattingIn dit prospectieve, in vivo haalbaarheidsonderzoek met 20 patiënten met recidiverend prostaatkanker is onderzocht of een geminiaturiseerde DROP-IN-gammaprobe mogelijkheden biedt voor robotgeassisteerde op PSMA gebaseerde radiogeleide chirurgie (RGC) (NCT03857113). Patiënten met ≤ 3 prostaatkankerrecidieven in het kleine bekken (lokaal of lymfeklier) op een PSMA PET-CT-scan na primaire behandeling werden geïncludeerd. Na intraveneuze toediening van een 99mTechnetium-gelabeld PSMA-ligand (99mTc-PSMA-I&S) vond met de DROP-IN-gammaprobe robotgeassisteerde PSMA-RGC plaats. Primair werd de haalbaarheid van robotgeassisteerde PSMA-RGC onderzocht. Met behulp van de DROP-IN-probe konden 19 van de 21 (90%) preoperatief geïdentificeerde laesies gereseceerd worden. Op laesieniveau bedroeg de ex-vivosensitiviteit van PSMA-RGC 86% en de specificiteit 100%. Bij één patiënt trad een Clavien-Dindo-graad V‑complicatie op. Wij concluderen dat de DROP-IN-gammaprobe robotgeassisteerde PSMA-RGC mogelijk maakt. Met deze procedure is de intraoperatieve detectie en resectie van zowel nodale als lokale prostaatkankerrecidieven mogelijk.

SamenvattingHet doel van deze studie was om de rol van PSMA-PET/CT vast te stellen bij patiënten met biochemische persistentie (BCP) van prostaatkanker na robotgeassisteerde laparoscopische radicale prostatectomie (RALP). Geïncludeerd werden 150 patiënten met BCP na RALP, bij wie een PSMA-PET/CT-scan werd gemaakt. Een multivariabele logistische regressieanalyse werd uitgevoerd ter identificatie van voorspellers voor de detectie van metastasen buiten de prostaatloge (≥miN1) op PSMA-PET/CT. Bij 89/150 patiënten waren er aanwijzingen voor prostaatkanker buiten de prostaatloge (≥miN1). Een hogere PSA-waarde na RALP (p = 0,004) en een positieve pathologische lymfeklierstatus (p = 0,006) waren voorspellers voor PSMA-avide laesies buiten de prostaatloge. Het bleek dat bij een groot deel van de patiënten op de PSMA-PET/CT-scan met BCP na een RALP vanwege gelokaliseerd prostaatkanker, metastasen buiten de prostaatloge werden gezien. Hogere PSA-waarden en een positieve pathologische lymfeklierstatus waren significant geassocieerd met metastasen buiten de prostaatloge. De conclusie luidt dat bij patiënten met BCP een PSMA-PET/CT-scan is geïndiceerd om tot salvagebehandelbeslissingen te komen.

SamenvattingWe presenteren hier een model dat de kans op het detecteren van een prostaatkankerrecidief buiten de prostaatfossa op de prostaatspecifiek membraanantigeen (PSMA) positronemissietomografie/computertomografie (PET/CT)-scan voorspelt bij patiënten met een biochemisch recidief (BCR) na radicale prostatectomie (RP). 419 patiënten met een BCR prostaatspecifiek antigeen (PSA) 68Ga-PSMA PET/CT-scan ondergingen, werden geïncludeerd. Met multivariabele logistische regressieanalyse werden voorspellers voor de detectie van prostaatkankerrecidief buiten de prostaatfossa geïdentificeerd. Bij een mediane PSA-waarde van 0,40 ng/ml (interkwartielafstand 0,30–0,70) werd met PSMA PET/CT bij 174 (42%) patiënten een prostaatkankerrecidief buiten de prostaatfossa gedetecteerd. Significante voorspellers voor het detecteren van prostaatkankerrecidief buiten de prostaatfossa waren de PSA-waarde ten tijde van de PSMA PET/CT-scan en de Gleason-score, het lymfeklierstadium en het snijrandstadium van het RP-preparaat. De PSA-waarde ten tijde van de PSMA PET/CT en de Gleason-score, het lymfeklierstadium en het snijrandstadium van het RP-preparaat waren belangrijke voorspellers voor het vinden van prostaatkankerrecidief buiten de prostaatfossa met de PSMA PET/CT. Het dashboard (https://psma.prostatecancer-riskcalculator.com/) kan gebruikt worden om het klinisch meest relevante moment voor het verrichten van een PSMA PET/CT-scan te bepalen.