Search

Approximately one quarter of polytrauma patients has facial injuries, which usually lead to loss of form and function. Several specialties are involved in the acute and reconstructive phases of facial injuries, such as oral and maxillofacial surgery, otorhinolaryngology, plastic surgery, ophthalmology and dentistry.A 25-year-old man with severe facial injuries was brought to the shock room after sustaining high-energy trauma. He had a panfacial fracture that required reconstruction. This was done with two surgeries, with an interval of 4 days. The patient recovered successfully after this.Because of the complexity of facial trauma, many factors are involved in acute care and treatment. It is therefore important to designate one coordinating specialty to guide this process. The oral and maxillofacial surgeon plays a vital role in this.

Achtergrond: Ongeveer een kwart van de multitraumapatiënten heeft aangezichtsletsel, wat meestal leidt tot verlies van vorm en functie. In de acute en reconstructieve fase van aangezichtsletsel zijn verschillende specialismen betrokken, zoals mondziekten-, kaak- en aangezichtschirurgie, kno-heelkunde, plastische chirurgie, oogheelkunde en tandheelkunde.Casus: Een 25-jarige man werd met ernstig aangezichtsletsel naar de shockroom gebracht na een hoogenergetisch trauma. Hij had een panfaciale fractuur waarvoor reconstructie nodig was. Deze vond plaats tijdens twee operaties, met een tussenpoos van 4 dagen. Hierna herstelde patiënt voorspoedig.Conclusie: Door de complexiteit van aangezichtstrauma spelen veel factoren een rol bij de opvang en behandeling. Het is daarom belangrijk één coördinerend specialisme aan te wijzen dat dit proces in goede banen leidt. De MKA-chirurg speelt hierin een belangrijke rol.

Hoofd-halskankerpatiënten kunnen functionele slik- en/of stemproblemen ontwikkelen als gevolg van volumeverlies of atrofie van de tongbasis of farynxachterwand na behandeling met chirurgie, radiotherapie en/of chemoradiatie. Indien reguliere (logopedische) therapie geen uitkomst biedt en de problemen lang aanhouden, kan behandeling door middel van transplantatie van autoloog vetweefsel (lipofilling) mogelijk de functionele problemen verhelpen door bestaande weefseldefecten en weefselverlies op te vullen. In deze studie beschrijven wij de toepassing vanlipofilling bij negen hoofd-halskankerpatiënten met chronische dysfagie en/of dysfonie. Op basis van de resultaten tot nu toe lijkt lipofilling een veilige en vaak ook effectieve methode om de slik- en stemfunctie te verbeteren.