Search

Achtergrond Nederlandse kinderen krijgen op de leeftijd van 36 maanden op het consultatiebureau een visustest aangeboden met behulp van de Amsterdamse Plaatjes Kaart (APK). Bij een afwijkende APK-uitslag is het mogelijk om een Vroegtijdige Opsporing van Visuele Stoornissen (VOV) onderzoek aan te bieden. Na verwijzing wordt in het ziekenhuis een uitgebreid oogonderzoek gedaan. Een alternatief voor de VOV zou de Brückner Test Variant (BTV) kunnen zijn. In dit onderzoek wordt nagegaan hoeveel kinderen onterecht verwezen worden naar aanleiding van de APK-testuitslag, of de VOV- en BTV-uitslagen onterechte verwijzingen kunnen voorkomen, en hoe de APK-test wordt uitgevoerd. Methode Tussen oktober 2013 en januari 2014 werden kinderen met een afwijkende uitslag van de APK-test geselecteerd en werd hen een VOV- en BTV-onderzoek aangeboden. Deze resultaten werden vergeleken met het uitgebreide oogonderzoek in het ziekenhuis. Resultaten Van de 1950 driejarigen had 21 % een afwijkende score op de APK-test. Bij 1 op de 4 verwijzingen was een uitslag van het oogonderzoek in het ziekenhuis beschikbaar. Amblyopie, de aandoening waarop het onderzoek in de jeugdgezondheidszorg op de leeftijd van 3 jaar (primair) is gericht, werd bij 9 kinderen van de 101 verwezen kinderen gevonden. Bij 57 % van deze 101 kinderen werd ‘een of andere oogafwijking’ gevonden, maar meestal betrof dat een mogelijke risicofactor voor het ontstaan van amblyopie. De huidige APK-kaart wordt volgens professionals niet geheel gebruikt zoals bedoeld. De APK leidt tot een relatief groot aantal onterechte verwijzingen. Het VOV-onderzoek en de BTV hebben volgens dit onderzoek geen ondersteunende of aanvullende waarde bij het visusonderzoek met de APK. Conclusie De APK-test wordt niet altijd volgens de richtlijn uitgevoerd en resulteert in een groot aantal afwijkende uitslagen en onnodige verwijzingen. Bij de groep kinderen met een afwijkende APK was de VOV evenals de BTV niet voorspellend voor één of andere oogafwijking.

Binnen de doelstelling van de publieke gezondheidszorg past het bieden van effectieve zorg voor jeugdigen gericht op gelijke kansen en het ontwikkelen van een goed burgerschap. Als onderdeel van die preventieve jeugdgezondheidszorg is het belangrijk dat lichamelijke visuele afwijkingen tijdig worden gesignaleerd en kinderen zonodig worden verwezen. Het beperken van onnodige extra consulten draagt bij aan een efficiënt zorgsysteem. Het gebruik van een effectief en doelmatig screeningsinstrument is daarbij onontbeerlijk. Publicatie ook te vinden op Academische Werkplaats Publieke Gezondheid Noordelijk Zuid-Holland (AWPG).

This paper presents an analysis of regional variation patterns in the pronunciation of standard Dutch /γ/ as spoken in the Netherlands and Flanders. The subjects are 80 Dutch and 80 Flemish professional speakers of the standard language (Dutch language teachers), stratified for region, gender and age. The speech material used in this paper consists of read carrier sentences, with the fricative in onset position, and in which the participants were maximally focused on standard pronunciation. The analyses are based on auditory transcriptions of voice, place of articulation and scrapiness. Seventeen variants of /γ/ show up in the data, but there is a clear geographical split, not coinciding with the state border between the Netherlands and Flanders: north of the rivers Waal and Maas uvular realizations appear to be the standard, south of them (palato-)velars.