Search

Op verzoek van het ministerie van Infrastructuur en Milieu (I&M) heeft het RIVM verschillende opties bekeken van de methode waarmee de drempelwaarden voor stoffen, zoals zware metalen, in grondwater worden vastgesteld. Drempelwaarden zijn kwaliteitsnormen die beogen mens en ecosystemen te beschermen. Zij zijn voorgeschreven door de Kaderrichtlijn Water. Om de drempelwaarde van een stof te kunnen bepalen moet de concentratie die van nature in het grondwater zit, de natuurlijke achtergrondconcentratie, bekend zijn. Daarnaast moet het bekend zijn hoeveel van de stof verdwijnt door verdunning, afbraak of andere natuurlijke processen voordat het grondwater het oppervlaktewater of de drinkwaterinnamepunten bereikt (de attenuatie- en verdunningsfactoren). De keuze van de methode om de natuurlijke achtergrondconcentratie en de attenuatie- en verdunningsfactoren te bepalen heeft invloed op de hoogte van de drempelwaarden. De opties waarmee de natuurlijke achtergrondconcentratie worden bepaald, leiden soms tot hogere en soms tot lagere drempelwaarden dan de drempelwaarden die momenteel door de overheid zijn vastgesteld. Zo blijkt de hoogte van de achtergrondconcentratie vooral bepaald te worden door de keuze van de percentiel (50, 90 of 95). Het is aan de overheid om een keuze te maken welke variant van de methode gebruikt zal worden om de drempelwaarde te bepalen. Het RIVM beveelt aan om geen attenuatie- en verdunningsfactoren te gebruiken in de methodiek, omdat er op dit moment nog te weinig kennis bestaat over de natuurlijke processen die de concentratie van de stoffen in het grondwater verminderen. Daarnaast wordt aanbevolen om bij het bepalen van drempelwaarden onderscheid te maken tussen de achtergrondconcentratie van stoffen in zoet en in brak/zout grondwater. Dat is nodig, omdat de concentratie van stoffen in deze watertypen doorgaans sterk verschilt.

OBJECTIVE: To increase the potential of membrane-acting peptides as possible novel drug-like compounds by increasing lipophilicity and thereby enhancing membrane affinity. DESIGN: An Fmoc-protected enantiomerically pure lipophilic amino acid (Fmoc-Lad-OH), which contains a nine carbon atom hydrophobic side chain, was designed. Fmoc-Lad-OH can be introduced into any peptide sequence using standard solid phase peptide synthesis to increase the lipophilicity of a peptide without sacrificing important polar segments of a peptide like for instance the N and C-termini. The antimicrobial decapeptide anoplin was chosen as a model peptide to test the hypothesis. METHODS: Fmoc-Lad-OH was prepared via organic synthesis and incorporated into the anoplin peptide sequence using solid-phase peptide synthesis followed by reversed-phase HPLC purification. Biological activity was evaluated using microtiter dilution bacterial growth assays, haemolytic assays and membrane vesicle leakage experiments. RESULTS: All three lipophilic analogues show a dramatic increase in antimicrobial activity: up to 4-8 times better for Escherichia coli (Gram-negative] and over one order of magnitude for Staphylococcus aureus (Gram-positive) compared to anoplin. Although the haemolytic activity was increased for the lipophilic analogues, the concentration at which 50% lysis will occur (EC50) was still one order of magnitude higher than the determined MICs. In the membrane vesicle leakage experiments the lipophilic analogues showed a higher lytic activity than anoplin, in agreement with the observed MIC values. CONCLUSION: Introduction of Lad into anoplin clearly showed a positive effect, which suggests that Fmoc-Lad-OH could be used as a general approach to increase membrane affinity of membrane-acting peptides.

OBJECTIVE: To increase the potential of membrane-acting peptides as possible novel drug-like compounds by increasing lipophilicity and thereby enhancing membrane affinity. DESIGN: An Fmoc-protected enantiomerically pure lipophilic amino acid (Fmoc-Lad-OH), which contains a nine carbon atom hydrophobic side chain, was designed. Fmoc-Lad-OH can be introduced into any peptide sequence using standard solid phase peptide synthesis to increase the lipophilicity of a peptide without sacrificing important polar segments of a peptide like for instance the N and C-termini. The antimicrobial decapeptide anoplin was chosen as a model peptide to test the hypothesis. METHODS: Fmoc-Lad-OH was prepared via organic synthesis and incorporated into the anoplin peptide sequence using solid-phase peptide synthesis followed by reversed-phase HPLC purification. Biological activity was evaluated using microtiter dilution bacterial growth assays, haemolytic assays and membrane vesicle leakage experiments. RESULTS: All three lipophilic analogues show a dramatic increase in antimicrobial activity: up to 4-8 times better for Escherichia coli (Gram-negative] and over one order of magnitude for Staphylococcus aureus (Gram-positive) compared to anoplin. Although the haemolytic activity was increased for the lipophilic analogues, the concentration at which 50% lysis will occur (EC50) was still one order of magnitude higher than the determined MICs. In the membrane vesicle leakage experiments the lipophilic analogues showed a higher lytic activity than anoplin, in agreement with the observed MIC values. CONCLUSION: Introduction of Lad into anoplin clearly showed a positive effect, which suggests that Fmoc-Lad-OH could be used as a general approach to increase membrane affinity of membrane-acting peptides.

De doelmatigheid van de huidige rioleringssystemen, waarbij allerlei soorten afvalwater en regenwater worden gemengd en gezuiverd in een centrale zuiveringsinstallatie, komt steeds meer ter discussie te staan, niet alleen in Nederland, maar ook in andere EU-landen, zoals Polen. De huidige werkwijze leidt tot verdunning van zeer geconcentreerd afvalwater, tot vervuiling van dun afvalwater én verlies van bruikbare grondstoffen

De protozoa Cryptosporidium en Giardia hebben de laatste decennia in de Verenigde Staten en in Groot-Brittannie een aanzienlijk aantal grote en kleine epidemieen van maag-darminfecties via drinkwater veroorzaakt. Wiskundige modellen kunnen worden gebruikt om de verwijdering van pathogene micro-organismen in reservoirs te simuleren. De belangrijkste verwijderings-processen in reservoirs zijn inactivatie, sedimentatie en verdunning. Dit rapport introduceert een simulatiemodel voor reservoirs (SIRES). SIRES is samengesteld uit een aantal eerste orde verwijderings-processen. De temperatuur is tot nu toe de enige variabele die de inactivatie in SIRES bepaalt. In het rapport worden de redenen hiervoor toegelicht. Ondanks deze eenvoudige aanname is er een goede overeenstemming tussen gemeten data en simulaties. Het model kan dus als een hulpmiddel dienen indien vragen met betrekking tot de procesvoering en de invloed daarvan op de verwijdering van pathogene micro-organismen in spaarbekkens moeten worden beantwoord.

De protozoa Cryptosporidium en Giardia hebben de laatste decennia in de Verenigde Staten en in Groot-Brittannie een aanzienlijk aantal grote en kleine epidemieen van maag-darminfecties via drinkwater veroorzaakt. Wiskundige modellen kunnen worden gebruikt om de verwijdering van pathogene micro-organismen in reservoirs te simuleren. De belangrijkste verwijderings-processen in reservoirs zijn inactivatie, sedimentatie en verdunning. Dit rapport introduceert een simulatiemodel voor reservoirs (SIRES). SIRES is samengesteld uit een aantal eerste orde verwijderings-processen. De temperatuur is tot nu toe de enige variabele die de inactivatie in SIRES bepaalt. In het rapport worden de redenen hiervoor toegelicht. Ondanks deze eenvoudige aanname is er een goede overeenstemming tussen gemeten data en simulaties. Het model kan dus als een hulpmiddel dienen indien vragen met betrekking tot de procesvoering en de invloed daarvan op de verwijdering van pathogene micro-organismen in spaarbekkens moeten worden beantwoord.

De doelmatigheid van de huidige rioleringssystemen, waarbij allerlei soorten afvalwater en regenwater worden gemengd en gezuiverd in een centrale zuiveringsinstallatie, komt steeds meer ter discussie te staan, niet alleen in Nederland, maar ook in andere EU-landen, zoals Polen. De huidige werkwijze leidt tot verdunning van zeer geconcentreerd afvalwater, tot vervuiling van dun afvalwater én verlies van bruikbare grondstoffen

De doelmatigheid van de huidige rioleringssystemen, waarbij allerlei soorten afvalwater en regenwater worden gemengd en gezuiverd in een centrale zuiveringsinstallatie, komt steeds meer ter discussie te staan, niet alleen in Nederland, maar ook in andere EU-landen, zoals Polen. De huidige werkwijze leidt tot verdunning van zeer geconcentreerd afvalwater, tot vervuiling van dun afvalwater én verlies van bruikbare grondstoffen

De vacuümregulateur zorgt ervoor dat het vacuüm in de melkinstallatie stabiel blijft. Omdat de meeste vacuümpompen altijd op vol vermogen draaien, wordt voortdurend onnodig veel lucht door de regulateur ingelaten. Het afstemmen van de pompcapaciteit op het luchtverbruik van de installatie betekent besparing van energie.

Stallucht bevat ondermeer een aantal gassen. De belangrijkste, althans meest bekende, gassen in stallucht zijn ammoniak, kooldioxide, zuurstof en waterdamp. Op het Varkensproefbedrijf in Raalte wordt in een dekstal ongeveer 100 m3/dier/uur aan stallucht gerecirculeerd met het BB-Air recyclingsysteem en slechts 10 m3/dier/uur lucht ververst.

OBJECTIVE: To increase the potential of membrane-acting peptides as possible novel drug-like compounds by increasing lipophilicity and thereby enhancing membrane affinity. DESIGN: An Fmoc-protected enantiomerically pure lipophilic amino acid (Fmoc-Lad-OH), which contains a nine carbon atom hydrophobic side chain, was designed. Fmoc-Lad-OH can be introduced into any peptide sequence using standard solid phase peptide synthesis to increase the lipophilicity of a peptide without sacrificing important polar segments of a peptide like for instance the N and C-termini. The antimicrobial decapeptide anoplin was chosen as a model peptide to test the hypothesis. METHODS: Fmoc-Lad-OH was prepared via organic synthesis and incorporated into the anoplin peptide sequence using solid-phase peptide synthesis followed by reversed-phase HPLC purification. Biological activity was evaluated using microtiter dilution bacterial growth assays, haemolytic assays and membrane vesicle leakage experiments. RESULTS: All three lipophilic analogues show a dramatic increase in antimicrobial activity: up to 4-8 times better for Escherichia coli (Gram-negative] and over one order of magnitude for Staphylococcus aureus (Gram-positive) compared to anoplin. Although the haemolytic activity was increased for the lipophilic analogues, the concentration at which 50% lysis will occur (EC50) was still one order of magnitude higher than the determined MICs. In the membrane vesicle leakage experiments the lipophilic analogues showed a higher lytic activity than anoplin, in agreement with the observed MIC values. CONCLUSION: Introduction of Lad into anoplin clearly showed a positive effect, which suggests that Fmoc-Lad-OH could be used as a general approach to increase membrane affinity of membrane-acting peptides.

De vacuümregulateur zorgt ervoor dat het vacuüm in de melkinstallatie stabiel blijft. Omdat de meeste vacuümpompen altijd op vol vermogen draaien, wordt voortdurend onnodig veel lucht door de regulateur ingelaten. Het afstemmen van de pompcapaciteit op het luchtverbruik van de installatie betekent besparing van energie.

De vacuümregulateur zorgt ervoor dat het vacuüm in de melkinstallatie stabiel blijft. Omdat de meeste vacuümpompen altijd op vol vermogen draaien, wordt voortdurend onnodig veel lucht door de regulateur ingelaten. Het afstemmen van de pompcapaciteit op het luchtverbruik van de installatie betekent besparing van energie.

De vacuümregulateur in moderne melkinstallaties speelt een belangrijke rol in het stabiel houden van het vacuüm. Echter de lucht die door de regulateur wordt ingelaten, is grotendeels verspilling van energie. Het PR onderzocht de energiebesparingsmogelijkheden van een frequentieregelaar op de vacuümpomp. Uiteraard moet bij een dergelijke regeling het bedrijfsvacuüm stabiel blijven.

Stallucht bevat ondermeer een aantal gassen. De belangrijkste, althans meest bekende, gassen in stallucht zijn ammoniak, kooldioxide, zuurstof en waterdamp. Op het Varkensproefbedrijf in Raalte wordt in een dekstal ongeveer 100 m3/dier/uur aan stallucht gerecirculeerd met het BB-Air recyclingsysteem en slechts 10 m3/dier/uur lucht ververst.

Stallucht bevat ondermeer een aantal gassen. De belangrijkste, althans meest bekende, gassen in stallucht zijn ammoniak, kooldioxide, zuurstof en waterdamp. Op het Varkensproefbedrijf in Raalte wordt in een dekstal ongeveer 100 m3/dier/uur aan stallucht gerecirculeerd met het BB-Air recyclingsysteem en slechts 10 m3/dier/uur lucht ververst.

De vacuümregulateur in moderne melkinstallaties speelt een belangrijke rol in het stabiel houden van het vacuüm. Echter de lucht die door de regulateur wordt ingelaten, is grotendeels verspilling van energie. Het PR onderzocht de energiebesparingsmogelijkheden van een frequentieregelaar op de vacuümpomp. Uiteraard moet bij een dergelijke regeling het bedrijfsvacuüm stabiel blijven.

Doel van dit onderzoek is om enige eigenschappen van de diethylstilbestrol antisera RIV no. H143280, RIV no. H143281 en RIV no. H143282 vast te stellen. Van de drie antisera worden antiserum-titratiecurven gemaakt om de titer en werkverdunning te bepalen. Om de specificiteit vast te stellen, werd een reeks verbindingen die mogelijk met de DES antisera zouden kunnen kruisreageren in opklimmende concentratie geincubeerd met de drie antisera. Door de concentratie DES die 50% B/Bo geeft te vergelijken met de concentratie van die stof die eveneens een % B/Bo geeft van 50, is het percentage kruisreaktie van die stof berekend.

Enige karaktereigenschappen van het Diëthylstilbestrol antiserum RIV 0646/0647 worden in dit onderzoek vastgesteld. Om de aanwezigheid van antilichamen te kwantificeren kan een antiserum-titratiecurve gemaakt worden. Uit deze curve kan men de titer (= die antiserumverdunning waarbij 50% van de toegevoegde hoeveelheid tracer gebonden wordt) en de werkverdunning (= die anti-serumverdunning waarbij 40 tot 50% van de toegevoegde hoeveelheid tracer gebonden wordt, onder de omstandigheden van de later uit te voeren bepaling) aflezen. Voor de bepaling van de specificiteit van een antilichaam gaat men na in hoeverre het antiserum reageert met andere verbindingen dan het eigen antigeen.

Doel van dit onderzoek is om enige eigenschappen van de diethylstilbestrol antisera RIV no. H143280, RIV no. H143281 en RIV no. H143282 vast te stellen. Van de drie antisera worden antiserum-titratiecurven gemaakt om de titer en werkverdunning te bepalen. Om de specificiteit vast te stellen, werd een reeks verbindingen die mogelijk met de DES antisera zouden kunnen kruisreageren in opklimmende concentratie geincubeerd met de drie antisera. Door de concentratie DES die 50% B/Bo geeft te vergelijken met de concentratie van die stof die eveneens een % B/Bo geeft van 50, is het percentage kruisreaktie van die stof berekend.

Enige karaktereigenschappen van het Diëthylstilbestrol antiserum RIV 0646/0647 worden in dit onderzoek vastgesteld. Om de aanwezigheid van antilichamen te kwantificeren kan een antiserum-titratiecurve gemaakt worden. Uit deze curve kan men de titer (= die antiserumverdunning waarbij 50% van de toegevoegde hoeveelheid tracer gebonden wordt) en de werkverdunning (= die anti-serumverdunning waarbij 40 tot 50% van de toegevoegde hoeveelheid tracer gebonden wordt, onder de omstandigheden van de later uit te voeren bepaling) aflezen. Voor de bepaling van de specificiteit van een antilichaam gaat men na in hoeverre het antiserum reageert met andere verbindingen dan het eigen antigeen.