Search

Veel bestaande faunavoorzieningen in Nederland, zoals dassentunnels, looprichels, amfibieschermen en rasters, functioneren niet naar behoren en dat is een kwestie van slordigheden, verwaarlozing en ontwerpfouten. Desinteresse bij beheerders en gedeelde, onduidelijke verantwoordelijkheden zijn daar mede schuldig aan. Er worden zo veel kosten gemaakt zonder dat er opbrengsten tegenover staan. In deze fotorapportage wordt een overzicht gegeven van voorbeelden daarvan. Wie de schoen past trekke hem aan. En dan hebben we het nog niet eens over niet aangelegde, maar wel verplichte voorzieningen.

Veel bestaande faunavoorzieningen in Nederland, zoals dassentunnels, looprichels, amfibieschermen en rasters, functioneren niet naar behoren en dat is een kwestie van slordigheden, verwaarlozing en ontwerpfouten. Desinteresse bij beheerders en gedeelde, onduidelijke verantwoordelijkheden zijn daar mede schuldig aan. Er worden zo veel kosten gemaakt zonder dat er opbrengsten tegenover staan. In deze fotorapportage wordt een overzicht gegeven van voorbeelden daarvan. Wie de schoen past trekke hem aan. En dan hebben we het nog niet eens over niet aangelegde, maar wel verplichte voorzieningen.

Vorig jaar kleurde op sommige plaatsen de droge heide niet zo mooi paars als je wel zou willen. Hierover verscheen in het Vakblad van november 2008 een kort artikel, waarin enkele heidebeheerders aangaven wat ze hiervan vonden. Een beetje wisselend beeld, matige bloei meestal, maar een echte aantasting van heidehaantje meldden de betreffende beheerders vorig jaar niet . Dit jaar is er toch een wat ander beeld: matige tot slechte bloei, maar op plaatsen ook gewoon goed, en meldingen van aanwezige heidehaantjes. In het begin was de oorzaak wat onduidelijk, misschien wel omdat sommige beheerders het beestje onvoldoende kennen, want de laatste jaren waren er nauwelijks aantastingen.

Vorig jaar kleurde op sommige plaatsen de droge heide niet zo mooi paars als je wel zou willen. Hierover verscheen in het Vakblad van november 2008 een kort artikel, waarin enkele heidebeheerders aangaven wat ze hiervan vonden. Een beetje wisselend beeld, matige bloei meestal, maar een echte aantasting van heidehaantje meldden de betreffende beheerders vorig jaar niet . Dit jaar is er toch een wat ander beeld: matige tot slechte bloei, maar op plaatsen ook gewoon goed, en meldingen van aanwezige heidehaantjes. In het begin was de oorzaak wat onduidelijk, misschien wel omdat sommige beheerders het beestje onvoldoende kennen, want de laatste jaren waren er nauwelijks aantastingen.

Het stuiven van zand blijkt een natuurlijk en autonoom ecologisch proces te zijn, dat niet persé het gevolg is van overmatig menselijk gebruik van hei en bos. Instandhouden van zandverstuivingen is volgens de auteurs het instandhouden van aardkundig en natuurlijk erfgoed. Veel meer dan het corrigeren van menselijke fouten