Search

In 2000 is TVVL, in samenwerking met BNA en de TU Delft, gestart met het project ‘Integraal ontwerpen’. Er is gekeken naar de meerwaarde van het toepassen van methodisch ontwerpen bij het conceptuele ontwerpproces in de gebouwde omgeving. Het betreft een ontwerpmethode van Van den Kroonenberg [1]. Er volgde een ontwerpwedstrijd ‘Integraal ontwerpen’ aan de TU Delft en TU/e [2], in het kader van de multidisciplinaire/integrale benadering van het onderwijs. Dit heeft in 2005 een vervolg gekregen in het onderwijs aan de TU Eindhoven [3,4]. Met name het ontwikkelde concept van multidisciplinaire, conceptuele ontwerpworkshops werd overgenomen [5].

Voor de uiteindelijke levensduur van een gebouw blijkt steeds vaker dat de zogenaamde functionele gebruiksduur in plaats van de technische levensduur doorslaggevend is. Dit komt doordat eisen die gebruikers aan hun gebouw stellen, steeds vaker en sneller veranderen. Om in te spelen op onzekerheden ten aanzien van toekomstige gebruikerseisen, kan Flexibiliteit als ontwerpstrategie worden ingezet. Een moeilijkheid van Flexibiliteit als antwoord op toekomstige ontwikkelingen, is de onduidelijkheid van het begrip. Iedereen verstaat er iets anders onder, en het begrip is onderhevig aan erosie. Om een betere en duurzamere invulling te geven aan de prestatie-eisen op het gebied van bruikbaarheid, is het noodzakelijk dat flexibiliteit nauwkeurig wordt gedefinieerd. In dit artikel wordt het kader gegeven voor het ontwikkelen van een methode om constructieve flexibiliteit te evalueren en te kwantificeren, zodat Flexibiliteit als designtool kan worden gebruikt voor nieuw te ontwerpen gebouwen, en voor de beoordeling van bestaande gebouwen in het kader van hergebruik en/of renovatie.

Document uit de collectie Chemische Procestechnologie

Overzicht voor het technisch beroepsonderwijs: alle toepasbare normen en regels voor het ontwerpen van bouwconstructies.