1. Implementacija farmakogenetike za 5-fluorouracil i irinotekan u Hrvatskoj
- Author
-
Begić, Ana and Božina, Nada
- Subjects
gene polymorphisms ,genski polimorfizmi ,dihydropyrimidine-dehydrogenase ,irinotekan ,farmakogenetika ,5-fluorouracil ,dihidropirimidin-dehidrogenaza ,BIOMEDICINA I ZDRAVSTVO. Farmacija. Farmacija ,irinotecan ,pharmacogenetics ,BIOMEDICINE AND HEALTHCARE. Pharmacy. Pharmacy - Abstract
CILJ ISTRAŽIVANJA Cilj je ovoga specijalističkog rada prikupiti i kritički procijeniti relevantne podatke koji se odnose na utjecaj genskih varijanti na ishode terapije 5-fluorouracilom i irinotekanom, prikazati upute i smjernice izdane od međunarodnih tijela, te prisutne dileme u liječenju. MATERIJALI I METODE Za potrebe istraživanja i pisanja rada od dostupnih baza podataka pretraživane su baze podataka Medline i PubMed prema ključnim riječima: 5-fluorouracil, dihidropirimidin-dehidrogenaza, farmakogenetika, genski polimorfizmi i irinotekan. Odabir znanstvenih članaka publiciranih u posljednjem desetljeću obuhvaća važnije članke iz područja farmakogenetike, farmakogenomike i farmakoterapije, starije i novije objave, originalne članke kao i preglede koji zadovoljavaju tematiku i ciljeve istraživanja postavljene u radu. U radu su također prikazani i podatci o implementaciji testiranja DPYD i UGT1A1 u Hrvatskoj dobiveni u okviru doktorske disertacije dr.sc. Ivana Bilića 'Uloga polimorfizama gena dihidropirimidin-dehidrogenaze i UDP-glukuronil-transferaze u toksičnosti kemoterapije fluoropirimidinima i irinotekanom'. U tu svrhu prikazan je pregled rutinskih analiza pacijenata liječenih 5-fluorouracilom i irinotekanom tijekom tri godine (2013.-2016.) u Kliničkom zavodu za laboratorijsku dijagnostiku u Kliničkom bolničkom centru Zagreb. RASPRAVA Bolesnici s toksičnim nuspojavama na fluoropirimidine i irinotekan češće su nositelji polimorfizama gena za dihidropirimidin-dehidrogenazu, između ostalih to su DPYD*2A (c.1905+1G>A ili IVS 14+1 G>A), DPYD 496A>G (c.496A>G), te polimorfizma UGT1A1 (UGT1A1*28), u odnosu na pacijente koji nisu iskusili nuspojave. Na temelju farmakogenetičkih analiza može se u značajnoj mjeri predvidjeti razvoj nuspojava, individualizirati, tj. prilagoditi doza lijeka i time minimalizirati rizik od nastanka štetnih učinaka. ZAKLJUČAK Iako postoje jasni dokazi o vrijednosti farmakogenetičkih testiranja, njihova implementacija u svakodnevnu kliničku praksu zaostaje za tim spoznajama. Poznavanje genskih polimorfizama ne može apsolutno predvidjeti sve neočekivane reakcije pacijenta ali može značajno doprinijeti individualizaciji terapije te minimalizaciji rizika. OBJECTIVES The purpose of this specialist thesis is to collect and critically evaluate relevant data related to the influence of 5-fluorouracil and irinotecan gene variants on the outcome of therapy, to present current guidelines issued by relevant international bodies, and dilemmas in the treatment. MATERIALS AND METHODS For research and writing purposes, Medline and PubMed databases were searched for by following keywords: 5-fluorouracil, dihydropyrimidine-dehydrogenase, pharmacogenetics, gene polymorphisms and irinotecan. The selection of scientific articles published in the last decade includes the most important articles in the field of of pharmacogenetics, pharmacogenomics and pharmacotherapy, older and newer releases, original articles and reviews that meet the topic and goals of the research set in this thesis. This paper presents the latest data on the implementation of DPYD and UGT1A1 testing in Croatia obtained within the doctoral dissertation of Ivan Bilić 'The role of dihydropyrimidinedehydrogenase and UDP-glucuronyl-transferase polymorphisms in fluoropyrimidine and irinotecan toxicity'. For this purpose, the routine analyses of patients treated with 5-fluorouracil and irinotecan during the three years period (2013.-2016.), at the Clinical Institute for Laboratory Diagnosis at Zagreb Clinical Hospital Center have been presented. DISCUSSION Patients with toxic side effects of fluoropyrimidines and irinotecan are more frequent carriers of dihydropyrimidine-dehydrogenase genomic polymorphisms, among others DPYD*2A (1905 + 1G> A or IVS 14+1G> A), DPYD 496A> G (c.496A> G) and UGT1A1 polymorphism (UGT1A1*28), compared to patients who do not experience side effects. Based on pharmacogenetic analysis, it is possible to significantly anticipate the development of side effects, to individualize, i.e. to adjust the dose of the drug and minimize the risk of side effects. CONCLUSION Although there is a clear evidence of pharmacogenetic testing values, the implementation in everyday clinical practice is lagging behind these findings. Knowledge of gene polymorphisms cannot predict all unexpected responses of the patient, but can significantly contribute to the individualization of the therapy and minimizing the risk.
- Published
- 2021