Search

Çocukluk dönemi din eğitiminin gerekliliği, yöntemi ve içeriği ülkemizde ve dünyada çeşitli açılardan tartışılmaktadır. Farklı dinlerin bir arada yaşadığı İngiltere’de uygulanan ‘Gift to the Child’ eğitim yöntemi psikolojik, pedagojik ve teolojik temelleri olan seküler bir din eğitimi yaklaşımıdır. Yetişkin din eğitiminden farklı metotlarla ve eğitim-bilimsel çıkarımlar gözetilerek geliştirilen bu yönteme göre çocuklar dinlerden yola çıkarak pek çok bilgi ve beceriyi öğrenebilmekte ve bunu yaşamlarında olumlu kazanımlara dönüştürebilmektedir. ‘Gift to the Child’ yöntemi; Allah, peygamber, vahiy, dua gibi kavramları sorumluluk, empati, hoşgörü ve sevgi gibi değerlerle işlemektedir. Çocuğun kutsallık hissini ön plana çıkarmayı hedefleyerek diğer din eğitimi uygulamalarından ayrılmaktadır. Bu çalışmada çocukluk dönemi din eğitimi yaklaşımlarından ‘Gift to the Child’ yönteminin içerisinde yer alan ‘Namaza Çağrı’ (The Call to Prayer) bölümünün Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinde işlenmesinin çocukların dini gelişimine etkisi incelenmektedir. Çocukları dini içeriklerle karşılaştırarak eğitim-bilimsel çıkarımlar elde etmeyi hedefleyen ‘Gift to the Child’ yönteminin eğitim süreci, öğretmen-öğrenci-materyal boyutu ve din eğitimi açısından uygulanabilirliği ele alınmaktadır. Dini gelişim kuramı ile gelişim kuramlarını birlikte değerlendiren, kazanımları yönüyle değerlendirilebilen bu yaklaşımın uygulanabilirliğinin incelenmesinde; konuyla ilgili kaynaklardan literatür taraması yapıldıktan sonra nitel araştırma yöntemlerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile araştırmanın verileri toplanmıştır. Çalışmanın verileri kesitsel araştırma yöntemi ile yapılan öğretmen mülakatları yoluyla toplanmıştır. Millî Eğitim Bakanlığı’na bağlı resmi eğitim kurumlarının ortaokul kademelerinde görev yapan 10 öğretmen ile yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Öğretmenler dersin işlenmesi sırasında öğrencilerin konuyla ilgili fikir yürütmelerine izin vermiş, sorularına ve cevaplarına herhangi bir müdahalede bulunmamıştır. Verilerden elde edilen bulguların sonucu olarak, din eğitiminde ‘Gift to the Child’ yöntemine göre hazırlanmış kazanım ve materyallerin kullanımının öğrencilerin dini gelişimini olumlu olarak etkilediği görülmüştür.