Search

De droge en warme zomer van 2018 heeft geleid tot grote regionale verschillen in gewasopbrengsten en inkomens tussen de grondgebonden bedrijven.

De grondgebondenheid van de Nederlandse melkveehouderij is een belangrijk vraagstuk geworden door de afschaffing van de Europese melkquotering in 2015. In een poging de verwachte expansie op te vangen is in 2014 de Wet verantwoorde groei melkveehouderij (Melkveewet) tot stand gekomen. Vervolgens zijn met de Algemene Maatregel va n Bestuur grondgebonden groei melkveehouderij (hierna: AMvB grondgebondenheid) extra voorwaarden gesteld aan de groei op bedrijfsniveau. Een en ander bleek echter onvoldoende om de groei van de mestproductie op nationaal niveau te stuiten. In 2017 zijn ing rijpende reductiemaatrege len genomen om de overschrijding van het nationale fosfaatplafond ongedaan te maken. Om het verlaagde niveau te kunnen handhaven is per 1 januari jongstleden het fosfaatrechtenstelsel ingevoerd. Dit themabericht licht de opeenvolgende stappen nader toe en laat zien dat de grondgebondenheid van de melkveehouderij sterk verschilt per bedrijf, gebied en regio. Ook zijn er uiteenlopende visies op het beleid om de grondgebondenheid te versterken.

Pacht heeft een belangrijke rol als financieringsinstrument voor de landbouw, zo-wel bij bedrijfsovername als bedrijfsvergroting. Daarnaast biedt pacht flexibiliteit in de bedrijfsvoering, bijvoorbeeld in verband met vruchtwisselingseisen. Afhanke-lijkheid van pacht heeft echter ook nadelen: minder zekerheid over de continuïteit van het grondgebruik, minder zekerheden voor het afsluiten van leningen en hoge pachtprijzen bij schaarste aan grond. Die nadelen doen zich vooral voor bij kortlo-pende pachtvormen. Voor bedrijven is een mix van eigendom, langlopende, en kortlopende pacht van de grond dan ook aantrekkelijk.