Search

De evidentie voor geintegreerde behandeling van dubbele diagnose middels de IDDT-methode is nog beperkt. Doel van dit artikel is het vaststellen van geobserveerde veranderingen bij patienten opgenomen op een klinische afdeling voor dubbele problematiek waar IDDT wordt toegepast. Daartoe werden ROM-gegevens (HoNOS, CGI, CGI-VZ en GAF) van 196 klinische patienten die in 2016 met ontslag gingen verzameld bij opname en ontslag, en werden de uitkomsten vergeleken. De gemiddelde totaalscore en twaalf van de vijftien items van de HoNOS waren significant lager bij ontslag. Ook de CGI en CGI-VZ waren lager; de GAF was juist significant hoger. Dit duidt op afname van klachten en op toename van kwaliteit van leven. IDDT blijkt nog opvallend weinig onderworpen aan onderzoek. Deze studie laat zien dat een behandeling waarbij IDDT wordt toegepast kan leiden tot positieve uitkomsten.