Search

1. Van verschillende chemische middelen bleek FeCl3 het eenige te zijn, dat in potproeven de schurft sterk deed verminderen. 2. De verschillende typen schurft bij dezelfde aardappelvarieteit worden door verschillendeActinomyces-stammen veroorzaakt. 3. EenActinomyces-stam kan op verschillende aardappelvarieteiten verschillende typen schurft verwekken; het type is specifiek voor iedere varieteit. 4. EenzelfdeActinomyces-stam kan virulent zijn voor sommige aardappel-varieteiten, terwijl hij andere varieteiten in het geheel niet aantast; deze laatste gedragen zich tegenover and ere stammen weer geheel anders. 5. In reincultuur ging de virulentie van vele stammen achteruit, van enkele bleef zij gelijk, bij een ging zij vooruit. 6. Door verblijkf op groeiende, levende aardappelknollen werd de verzwakte virulentie weer versterkt. 7. Het is wenschelijk, om in ons land de invloed van wisselbouw op het optreden van schurft na te gaan.

1. Een methode werd vastgesteld door middel van cultuursoorten om de uitbreidingsvatbaarheid van aardappelknollen voorPhytophthora infestans te bepalen. Het doel is deze methode op nieuwe soorten toe te passen. Er werd gewerkt bij 10° C, de verschillen tusschen de cultuursoorten zijn dan grooter en beter in maten vast te leggen dan bij optimale temperatuur. 2. De tijdsduur, die verloopt tusschen het doorsnijden van de knollen, 5 dagen na de inoculatie, en het optreden van luchtmycelium werd als norm gebruikt. Deze werd in cijfers omgezet en vergeleken met de vatbaarheidscijfers van de Nederlandsche rassenlijst. 3. Drie verschillende typen van necrose, tengevolge van aantasting door de parasiet, werden onderscheiden. 4. In het algemeen is het naveleinde vatbaarder dan de top. 5. Twee isolaties van de schimmel werden gebruikt, die in virulentie verschilden, dit wijst eventueel op het bestaan van verschillende physiologische rassen. Door gebrek aan een goed testsortiment is het nauwkeurig vaststellen hiervan niet mogelijk. 6. De varieteit, waarop de schimmel gegroeid is, heeft invloed op de zwermsporenontwikkeling. Deze directe werking van de voeding op sterkte en virulentie van het inoculatiemateriaal moet niet verward worden met dezelfde eigenschappen eigen aan een bepaalde Phytophthora-stam.

1. 4–6 jaar vruchtomloop in potten met besmette aarde met alleen ŕadijs of klaver verminderde de oppervlakkige schurftaantasting bij Bintje sterk, bij die met alleen gras of tarwe iets, bij alleen aardappelen bleef de ziektegraad gelijk of werd sterker.

1. Water- en glaszand-culturen zonder en met verschillende hoeveelheden MnSO4 bewezen, dat de kwade harten van de erwten veroorzaakt worden door mangaangebrek.

1. Tengevolge van mechanische beschadiging kunnen cellen van een aardappelknol afsterven en dientengevolge een blauwzwarte kleur krijgen, hetgeen een normale reactie bij afsterven van aardappelweefsel zonder vernietiging van de enzymen is. 2. De gevoeligheid voor mechanische beschadiging hangt nauw samen met het S.G. van het getroffen celcomplex. 3. De S.G. van verschillende deelen van eenzelfden knol zijn niet gelijk, de celcomplexen met het hoogste S.G. bevinden zich in de navelhelften van den knol, slechts bij doorgegroeide knollen heeft de tophelft het grootste S.G. Ook de tyrosinase-tyrosine reactie van de navelhelften is sterker dan die van de tophelften. 4. Het S.G. van den knol en daarmede gevoeligheid voor stootblauw neemt toe tijdens de bewaring. 5. Bij potproeven ontwikkelden zich bij overmaat van K knollen met een laag S.G.,bij overmaat van N knollen met een hoog S.G.; bij veldproeven bleken andere factoren dan de bemesting een sterkeren invloed dan deze te hebben en het S.G. van de knollen mede te bepalen. 6. Er bestaat een ziekteverschijnsel bij aardappelen, dat zich kan manifesteeren door het ontstaan van necrotische plekken onder de schil. Deze plekken nemen in omvang en aantal toe in den eersten tijd na het rooien. 7. Dit ziekteverschijnsel treedt niet of in geringe mate op bij zware K-bemesting, zeer sterk bij overmaat van N. 8. Bij gevoeligheid voor stootblauw treedt bij dergelijke zieke knollen na stooten een intensieve verkleuring op, die zich over een grooter gedeelte dan de plaats van de stoot uitstrekt. 9. Het «blauw» worden, waargenomen in de praktijk is een samengaan van bovengenoemd ziekteverschijnsel met mechanische beschadiging.