Search

Bu çalışmanın amacı, Cumhuriyetin ilanından günümüze (1924-2018) ortaokul matematik öğretim programları geometri ve ölçme öğrenme alanındaki kazanımları, geometrik düşünme alışkanlıkları bakımından incelemektir. Araştırma, Cumhuriyet döneminde uygulanan 1924, 1930, 1938, 1949, 1951, 1962, 1970, 1988, 1995, 1997, 2002, 2005, 2009, 2013, 2015 ve 2018 ortaokul matematik öğretim programlarını kapsamaktadır. Bu on altı öğretim programında geometri ve ölçme öğrenme alanındaki kazanımlar geometrik düşünme alışkanlıkları bakımından incelenmiştir. Bu incelemede ortaokul matematik öğretim programları değerlendirilirken Driscoll, DiMatteo, Nikula ve Egan’ın (2007) önerdiği ilişki kurarak muhakeme etme, geometrik fikirlerin genelleştirilmesi, değişmeyenlerin incelenmesi ile keşfetme ve yansıma dengesi kurma şeklindeki alışkanlık sınıflandırması temel alınmıştır. Bu araştırmanın sonucunda 2005 yılına kadar uygulanan ortaokul matematik öğretim programlarının geometri ve ölçme öğrenme alanına ilişkin kazanımlarının ağırlıklı olarak ilişki kurarak muhakeme etme alışkanlığını kazandırmaya yönelik olduğu, 2005 ve sonrası uygulanan ortaokul matematik öğretim programlarının geometri ve ölçme öğrenme alanı kazanımlarının ise tüm geometrik düşünme alışkanlıklarını kazandırmaya dönük olduğu tespit edilmiştir

Bu çalışmada, ortaokul 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin aile ilişkileri ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma kapsamında, 2015-2016 eğitim öğretim yılında Uşak il merkezinde çeşitli okullarda ortaokul eğitimine devam eden % 48’i (362 kız öğrenci) kadın ve % 52’si (385 erkek öğrenci) olmak üzere toplam 747 öğrenci değerlendirmeye alınmıştır. Verilerin toplanmasında, öğrencilerin aile ilişkilerine ilişkin veriler için “Çocuklar İçin Aile İlişkileri Ölçeği” ve çocukların mutluluk düzeyleri için “Okul Çocuklarının Mutluluk Envanteri” kullanılmıştır. Verilerin analiz işlemleri SPSS’in 20.0 paket programı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Mutluluk ve aile ilişkileri arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığına ilişkin korelasyon katsayılarına bakılmıştır. Ayrıca destekleyici ve engelleyici aile ilişkilerinin, mutluluğu ne derecede yordadığını belirlemek amacıyla aşamalı regresyon analizi yapılmıştır. Mevcut araştırmanın bulguları ortaokul öğrencilerinin destekleyici aile ilişkileri arttıkça mutluluk düzeylerinin de arttığını göstermektedir. Elde edilen sonuçlar ilgili literatür kapsamında değerlendirilerek önerilerde bulunulmuştur.

Bu çalışmanın amacı, ortaokul 7. ve 8.sınıf öğrencilerinin bilimsel sorgulama becerilerini belirmeye yönelik çoktan seçmeli bir test geliştirmek olarak belirlenmiştir. Çalışma, tarama modelinde gerçekleştirilmiştir. Testin geliştirilme sürecinde Wenning (2007) tarafından ileri sürülen bilimsel sorgulama becerileri ile fen bilimleri dersi öğretim programında (2018) yer alan sorgulama becerilerinin eşleştirilmesi ile belirlenen beceriler temel alınarak, bu becerilere yönelik toplam 30 maddeden oluşan çoktan seçmeli bir test oluşturulmuştur. Testin kapsam ve yapı geçerliği için uzman görüşüne başvurulmuştur. Uzman görüşleri doğrultusunda düzeltmeleri yapılan test, uygun örnekleme yöntemiyle seçilmiş bir devlet okulunda öğrenim görmekte olan 120 7. sınıf ve 130 8. sınıf öğrencisi olmak üzere toplam 250 öğrenciye uygulanmıştır. Uygulama sonrası elde edilen veriler, MS Excel ve istatistik paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda, madde ayırt edicilik değeri 0,20’den düşük olan sekiz maddenin testten çıkarılmasıyla toplam 22 maddeden oluşan “Bilimsel Sorgulama Becerileri Testi (BSBT)” elde edilmiştir. BSBT’nin ortalama güçlüğünün orta düzeyde (p = 0,48), ayırt edicilik düzeyinin ise çok iyi (rjx= 0,55) olduğu tespit edilmiştir. Yapılan KR-20 güvenirlik analizi sonucunda ise testin güvenirlik katsayısı 0,82 olarak bulunmuştur. Elde edilen bulgular ışığında, Bilimsel Sorgulama Becerileri Testi’nin öğrencilerin bilimsel sorgulama becerilerini belirlemede kullanılabilecek düzeyde geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Bu araştırmanın amacı Ortaokul Matematik Öğretmenlerinin matematik öğretiminde eğitsel matematik oyunlarının (EMO) kullanımına ilişkin görüşlerini incelemektir. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden olgubilim (fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. Çalışma grubu, amaçlı örnekleme yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemine göre belirlenmiş ve 2017-2018 eğitim öğretim döneminde Osmaniye ilinde farklı okullarda görev yapan ve farklı kıdemlerde olan araştırmaya katılmaya gönüllü 15 ortaokul matematik öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak 11 sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesi ve yorumlanması içerik analizi ile yapılmıştır. Yapılan araştırma ortaokul matematik öğretmenlerinin, eğitsel matematik oyunlarının, ortaokul matematik öğretim programındaki kazanımları gerçekleştirmede etkili olduğunu düşündüklerini göstermektedir. Ayrıca katılımcılar, EMO’ların matematik derslerinde kullanılmasının gerekli ve etkili olduğunu, matematiğe karşı olan önyargıların azaltacağını ve bu sayede matematik dersini soyutluktan kurtarıp daha somut ve eğlenceli hale getireceğini belirtmişlerdir. Bununla beraber öğretmenler sınıf içi uygulamalar esnasında bazı sıkıntılarla (sınıf yönetiminin zorlaşması, oyunların çok fazla zaman alması, her kazanım için oyun hazırlamanın kolay olmaması, kalabalık sınıflarda kullanımının zor olması vb.) karşılaştıklarını belirtmişlerdir. Araştırmanın sonunda bu sorunların giderilmesine yönelik önerilere yer verilmiştir.

Bu çalışmanın amacı ortaokullarda okutulan matematik ders kitaplarının içinde yer alan görsellerin cinsiyetçi unsurlar açısından incelenmesidir. Araştırmada ortaokul matematik ders kitaplarında yer alan görsel öğelerde yetişkin kadın ve erkekler ile kız ve erkek çocukların “kimlerle birlikte, hangi cinsiyetten bireylerle, hangi eylemler içerisinde, hangi mekânlarda ve hangi mesleklerde gösterildikleri” incelenmiştir. Araştırmanın örneklemini 2014-2015 eğitim öğretim yılında okutulan MEB ortaokul 5, 6, 7, 8. sınıf matematik ders kitaplarından Mersin İlinde dağıtımı yapılmış olan 4 kitabın görselleri oluşturmaktadır. Bu çalışma nitel bir çalışma olup doküman incelemesi tekniği ile matematik ders kitaplarında yer alan resimler üzerine yapılan bir içerik çözümlemesini içermektedir. Yapılan araştırma sonucunda incelenen ortaokul matematik ders kitaplarının cinsiyetçi öğeleri içerdiği tespit edilmiştir. Ders kitapları bu yolla cinsiyet ayrımcılığının toplumsal yeniden üretimine katkı sağlamaktadır. Ortaokul matematik ders kitaplarında yer alan yetişkin kadın ve erkekler ile kız ve erkek çocuk görselleri toplumsal cinsiyet ilişkileri ile bağlantılıdır. Çalışmada elde edilen en dikkat çekici bulgular ise şu şekildedir: İncelenen ders kitaplarında hem yetişkin ve hem de çocuklarda erkek görsel sayısının kadın/kız çocuk sayısından oldukça fazla olduğu tespit edilmiştir. Yetişkin erkeklerin tek başına resmedilme oranı yetişkin kadınların resmedilme oranının iki katından daha fazladır. Çocuklar açısından yapılan incelemede ailesi ile resmedilme durumu bakımından kızların oranı daha yüksektir. ‘Çocuk figürlerin birlikte gösterildikleri kişilerin cinsiyeti’ incelendiğinde gerek kız çocuk ve gerekse erkek çocuk figürlerinin daha çok yetişkin erkeklerle resmedildikleri ve kız çocukların hemcinsleriyle resmedilme oranının erkeklerin hemcinsleriyle resmedilme oranından daha düşük olduğu ortaya çıkmıştır. Erkekler daha çok ve çeşitli eylemler içerisinde bulunmaktadır. Bu eylemlerin çoğunluğu da işe yönelik olup eve yönelik herhangi bir eylem içerisinde resmedilmemişlerdir. Kadınlar ise daha çok evde resmedilmişlerdir. Yetişkin figürlerin meslekleri incelendiğinde erkeklerde meslek alanlarının kadınlara oranla çok daha geniş olduğu dikkat çekmektedir.

Bu çalışmada, öğretmen ve yönetici görüşlerine göre yöneticilerin kriz yönetme becerilerinin ne düzeyde olduğunu belirlemek amaçlanmıştır. Mersin ili merkez ilçelerinde (Akdeniz, Mezitli, Toroslar, Yenişehir) 122 ortaokulda görev yapan 735 öğretmen ve 149 yönetici oluşturmaktadır. Katılımcılara, Aksu ve Deveci (2009) tarafından geliştirilen “İlköğretim Okulu Müdürlerinin Kriz Yönetim Becerileri” ölçeği uygulanmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre okul yöneticilerinin kriz yönetim becerileri, kriz öncesi ve kriz sonrası dönemde “çoğunlukla” düzeyinde; kriz anında ise “bazen” düzeyindedir. Öğretmenlerin kıdem ve yaş değişkenlerine göre yöneticilerin kriz yönetim becerilerine ilişkin görüşleri anlamlı düzeyde farklılaşmamaktadır. Öğretmenlerin kriz eğitimi alıp-almama değişkenine göre yöneticilerinin kriz durumlarını yönetme becerileri, kriz öncesi boyutta ve kriz dönemi boyutunda anlamlı bir farklılık yaratırken, kriz sonrası dönemde anlamlı bir farklılık yaratmamaktadır. Yönetici görüşlerine göre kriz yönetim becerileri kriz öncesi ve kriz sonrası dönemde “çoğunlukla” düzeyinde, kriz döneminde ise “bazen” düzeyindedir. Yöneticilerin görüşleri kıdem, yaş ve kriz eğitimi alıp-almama değişkenlerine göre kriz öncesi, kriz dönemi ve kriz sonrası dönemde anlamlı düzeyde farklılaşmamaktadır. Yönetici ve öğretmen görüşlerine göre yöneticilerin kriz durumlarını yönetmelerine ilişkin görüşleri konum değişkenine göre, yöneticilerin kriz yönetim becerilerine ilişkin görüşleri arasında kriz sonrası dönemde anlamlı farklılık vardır.

Bu calisma ortaokul matematik ogretmenlerinin matematik ogretiminde bilisim teknolojileri (BT) kullanimina iliskin goruslerinin ortaya cikarilmasi amaciyla gerceklestirilmistir. Calisma grubu olarak Nigde’deki merkez ve merkeze bagli ortaokullarda gorev yapan matematik ogretmenleri arasindan olcut orneklemeyle secilmis 24 matematik ogretmeni belirlenmistir. Calismada nitel arastirma desenlerinden durum calismasi yontemi kullanilmistir. Calisma kapsaminda arastirmaci tarafindan hazirlanan yari yapilandirilmis gorusme formundaki sorular, ogretmenlerle roportaj yapilarak yoneltilmistir. Ses kaydi kullanilarak gorusleri alinan ogretmenlerden elde edilen veriler arastirmaci ve farkli bir alan uzmani tarafindan es zamanli olarak icerik analizi teknigi ile cozumlenmistir. Bu sayede %100 gorus birligi ile kodlayici guvenirliligi saglanmistir. Calismada bilisim teknolojileri ile matematik ogretimine iliskin olarak gorusme yapilan ogretmenlerin buyuk cogunlugu bu konuda olumlu dusunduklerini ve bu tur uygulamalara sicak baktiklarini dile getirmislerdir. Ayrica matematik ogretmenlerinin BT kullanimiyla ilgili hizmet ici egitimlerin universitelerle isbirligi icinde alaninda uzman ogretim elemanlarinca gerceklestirilmesi daha faydali olacagi dusunulmektedir.

Bu arastirmanin amaci, ilkogretim ogrencilerinin bilim insanina yonelik algilariyla cinsiyet ve ogrenim duzeyleri arasindaki iliskiyi incelemektir. Arastirmaya Duzce merkez ilcedeki dort farkli ortaokulda ogrenim goren 422 altinci ve yedinci sinif ogrencisi katilmistir. Fakat 66 ogrencinin metafor ifadelerini yanlis doldurmalari veya bos birakmalari nedeniyle 356 ogrencinin verisi analiz birimine dahil edilmistir. Arastirmada uygulama 2013-2014 ogretim yilinda yapilmistir. Ogrencilerin bilim insanina yonelik algilarini belirlemek icin metafor teknigi kullanilmistir. Bu cercevede ogrencilerden “Bilim insani……………………’dir/dir. Cunku ……….” ifadesindeki birinci cumlede bos birakilan bolume bilim insanini bir seye benzeterek mecazlamalari, ikinci cumlede ise ortaya koyduklari mecazi aciklamalari istenmistir. Verilerin analizinde ilk olarak metaforlar araciligiyla elde edilen veriler icerik analiziyle analiz edilerek bilim insanina yonelik kavramsal kategoriler tanimlanmistir. Ikinci asamada ise, cinsiyet ve ogrenim duzeyi ile bilim insanina yonelik kavramsal kategorilerin frekanslari arasinda istatistiksel olarak anlamli bir iliski olup olmadigini belirlemek icin ise parametrik olmayan testlerden Ki Kare Testi kullanilmistir. Analiz sonucunda cinsiyet ile ogrencilerin bilim insani algilari arasinda istatistiksel olarak anlamli bir iliski olmadigi bulunmustur. Ogrenim kademesi acisindan ise istatistiksel olarak anlamli bir iliski oldugu tespit edilmistir. Bu cercevede ogrencilerin ogrenim kademesi yukseldikce bilim insanina yonelik daha olumlu algiya sahip olduklari dusunulmektedir.

Bu araştırmanın amacı, kamu ilkokul ve ortaokullarda görev yapmakta olan öğretmenlerin, örgütsel sinizm tutumlarının işe yabancılaşma düzeyine etkisini araştırmaktır. Örgütsel sinizm en yalın haliyle çalışanların örgütlerine karşı olumsuz tutum içinde olmalarıdır. Örgütsel sinizmin sonuçlarından biri olan yabancılaşma, günümüzde birçok şekilde karşımıza çıkabilmektedir. İşe yabancılaşmanın iş gören üzerindeki etkilerinin bazıları; iş ve yaşam doyumunun azalması, verimliliğin düşmesi, motivasyonsuzluk, işten kaçma ve işe karşı soğumadır. Araştırma tarama modelindedir. Araştırmada “Öğretmenlere Yönelik Örgütsel Sinizm Ölçeği” (Sağır-Akpolat ve Oğuz, 2012) ile Elma (2003) tarafından geliştirilmiş “İşe Yabancılaşma Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi Samsun Büyükşehir Belediyesine bağlı dört merkez ilçede (Atakum, Canik, İlkadım, Tekkeköy) görev yapan 407 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmanın bulgularına göre, öğretmenler örgütsel sinizmi, en çok performansı düşüren etkenler boyutunda hissetmekte ve işe yabancılaşma düzeyleri ise en çok güçsüzlük boyutundadır.

Bu arastirmanin amaci, ortaokullarda gorev yapan ogretmenlerin orgutsel guvene iliskin goruslerini cinsiyet, medeni durum ve kidem degiskenine gore incelemektir. Arastirmaya 2013-2014 egitim ogretim yilinin ikinci doneminde Ankara ili ortaokullarinda gorev yapmakta olan 325 ogretmen katilmistir. Veriler ‘Orgutsel Guven Olcegi-OGO’ ile elde edilmistir. Katilimcilardan toplanan veriler aritmetik ortalama, standart sapma ve yuzdelik deger gibi betimsel istatistiklerin yani sira cok degiskenli istatistik tekniklerinden biri olan MANOVA ile cozumlenmistir. Analiz sonuclari katilimcilarin guven algisinin orta duzeyde oldugunu gostermistir. Ayrica ogretmenlerin paydaslara guven boyutundaki algilarinin cinsiyete gore farklilastigi gorulmustur. Bulgulara gore erkek ogretmenler kadin ogretmenlere gore paydaslara daha fazla guvenmektedir. Bununla birlikte, katilimcilarin orgutsel guvene iliskin goruslerinin medeni durum ve kidem degiskenine gore farklilik gostermedigi belirlenmistir.

Örüntü matematik eğitiminde her düzeyde en önemli konulardan biridir. Bazı araştırmacılar örüntünün matematiğin kalbi ve ruhu olduğunu belirtmektedirler. Öğrencilerin bir çok becerisi ve matematiksel bilgisi örüntü etkinlikleri ile geliştirilebilir. Bu çalışmada öğrencilerin sayı örüntülerine bağlı olarak oluşturdukları şekil örüntülerinin yapıları analiz edilmiştir. Çalışmaya toplam 474 ortaokul öğrencisi (254 kız ve 220 erkek) katılmıştır. Çalışmanın verileri lineer ve lineer olmayan sayı örüntülerinin bulunduğu örüntü görevi ile toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler iki düzeyde analiz edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara bakıldığında katılımcıların 18 lineer yapı ve 33 lineer olmayan yapı lineer sayı örüntüsü için, 13 lineer yapı ve 20 lineer olmayan yapı quadratik örüntüler için üretmişlerdir. Örüntü oluşturma sırasında katılımcılar daire, üçgen ve kare gibi geometrik şekiller kullanmayı tercih etmişlerdir. Ayrıca, katılımcıların 3, 5, 7, 9, 11,.. sayı örüntüsü için oluşturdukları şekiller, 2, 6, 12, 20, 30,..sayı örüntüsü için oluşturdukları şekillerden daha fazladır. Katılımcılardan bazıları şekil örüntüsü oluştururken örüntü olmayan yapılar oluşturma, yanıt verememe, ilgisiz örüntü oluşturma ve örüntüyü devam ettirme gibi sorunlar yaşamışlardır.

Bostan, Ayberk Sarıoğlan (Balikesir Author), Fen öğretim programının vizyonu fen okuryazarı bireyler yetiştirilmesi olarak belirtilmiştir. Fen okuryazarı bireyler bilimsel bilgi ile birlikte bilimsel becerileri de kullanabilen kişilerdir. Öğrencilerin sahip olduğu bilimsel süreç becerilerinin geliştirilmesi bu açıdan önemlidir. Bu çalışma ile de ortaokul öğrencilerinin Kuvvet ve Hareket ünitesi için geliştirilen etkinliklerde bilimsel süreç becerilerini kullanma düzeylerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışma grubu olarak her bir sınıf düzeyinden 30'ar olmak üzere, ortaokul 5, 6, 7 ve 8. sınıf düzeyinden toplam 120 öğrenci belirlenmiştir. Araştırmacılar tarafından geliştirilen etkinlikler her sınıfta birer ders saati uygulanmış ve öğrencilerin bu etkinliklerde kullandıkları bilimsel süreç becerileri basamakları analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda farklı sınıf düzeylerinde bilimsel süreç becerileri ile karşılaşılma sıklıklarının değişiklik gösterdiği belirlenmiştir. Gözlem yapma ve önceden kestirme becerilerinin bütün sınıflarda karşılaşılma oranı yüksek iken, verileri yorumlama ve karar verme becerileri ile karşılaşılma oranı daha azdır. Daha üst düzeydeki sınıflarda öğrenim gören öğrencilerde bile karşılaşılma oranı düşen beceriler mevcuttur. Verileri kullanma ve model oluşturma becerisi en fazla 5. sınıf öğrencilerinde karşılaşılmış ve üst düzeydeki sınıflarda karşılaşılma oranı azalmıştır. Bu sonuçlar ışığında araştırmada öğrencilerde karşılaşılma sıklığının az olduğu becerilerin geliştirilmesine yönelik uygulamalar yapılması önerilmektedir, The vision of science curriculum is expressed in cultivating individuals science literacy. Science literate individuals are people who can use scientific skills with scientific knowledge. The development of the science process skills that students have is important in this regard. This study also developed activities aimed to compare the levels of science process skills for middle school students in force and motion unit. The working group is determined such as 30 students from each grade for 5. 6. 7. and 8. and a total of 120 students. The activities developed by their searchers applied an hour in each class and science process skills of students used in these activities are analyzed. The result of the study was determined that the scientific process skills vary with frequency encountered in different grade levels. The rate of observing and predicting skills when faced high in all classes, data interpretation and decisionmaking skills with less experienced rate. Students in grade encountered great, even though the rate of falling skills are available. At the light of these results using data and modeling skills up to 5th grade students who met and fell in the face of large class rate. It is recommended that practices can be done for the development of skills in students that encountered low frequency

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de 2014-2020 yılları arasında 5-12. sınıf düzeyindeki matematiksel kavram yanılgılarına yönelik yürütülen çalışmaların sistematik olarak derlenmesidir. Bu amaç doğrultusunda incelenen çalışmaların konu alanı ve yöntemsel eğilimleri belirlenmiştir. İlgili alan yazın ERIC, Web of Science, Science Direct, Dergipark ve Ulusal Tez Merkezi olmak üzere beş farklı veri tabanı üzerinden taranmıştır. Alan yazın taraması araştırmacılar tarafından belirlenen veri arama protokolüne göre yapılmış ve veriler Yayın Sınıflama Formu aracılığıyla toplanmıştır. Sistematik derleme için dahil etme kriterlerine göre seçilen 46 çalışma bu araştırmanın verilerini oluşturmaktadır. Matematiksel kavram yanılgısı çalışmalarının konu alanı eğilimleri incelendiğinde çalışmaların lise kademesine kıyasla ortaokul kademesinde yoğunlaştığı görülmektedir. Ayrıca lise kademesinde en fazla çalışmanın sayılar ve cebir öğrenme alanında yapıldığı görülmüştür. Benzer şekilde ortaokul kademesinde çalışmaların sayılar ve işlemler ile cebir öğrenme alanlarında yoğunluk gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmaların yöntemsel eğilimleri incelendiğinde ise nitel yöntemlerin nicel yöntemlere kıyasla daha fazla kullanıldığı görülmüştür. İncelenen çalışmaların veri toplama araçlarında ise ağırlıklı olarak açık uçlu sorular içeren başarı testlerinin kullanıldığı tespit edilmiştir.

Özellikle matematiğin önemli bir alt öğrenme alanı olarak ifade edilen geometri son dönemlerde öğrenci merkezli öğrenme sürecine destek olmakta, somut nesnelerin soyut hale getirilmesinde ciddi manada kolaylık sağlamaktadır. Dolayısıyla matematik öğrenme alanına ve geometri alt öğrenme alanına dönük tutum ve inançlar öğretim süreçleri doğrultusunda değişkenlik göstermektedir. Bu çalışmada ortaokul öğrencilerinin geometri tutumu ve inancının matematik başarıları üzerinde olan etkisinin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi amaçlanmıştır. Geometri tutumu ve inancının matematik başarısı üzerindeki doğrudan ve dolaylı etkiler araştırılan bir diğer konudur. Çalışma nicel yöntemli, tarama modeliyle tasarlanmıştır. Araştırma 493 (258 kız ve 235 erkek) ortaokul öğrencisi ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak “Kişisel Bilgi Formu”, “Geometri Tutum Ölçeği” ve “Geometri İnanç Ölçeği” uygulanmıştır. Verilerin analizinde korelasyon analizi ve yapısal eşitlik modeli kullanılmış, bulgular sonucunda ortaokul öğrencilerinin geometri tutum ve inançları ile matematik başarısı arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, geometri tutum ve inancının matematik başarısı üzerinde doğrudan, dolaylı ve toplam etkileri bulunmak üzere anlamlı birer yordayıcısı olduğu da bulunmuştur. Bu doğrultuda öğretim süreçlerinde kullanılan öğretim programları hazırlanırken geometri tutumu ve inancını artıran etkinliklerin yapılması önerilmiştir.

Bu çalışmanın amacı ortaokul matematik öğretmenlerinin dikdörtgenler prizmasının hacmine ilişkin öğrenci düşünüşündeki mesleki fark etme becerilerini belirlemektir. Bu amaca bağlı olarak, çalışmada Türkiye’nin 6 farklı ilinde Millî Eğitim Bakanlığı’na bağlı devlet okullarında görev yapan ve öğretmenlik deneyimi 15 yılı aşmamış 35 öğretmen ile çalışılmıştır. Veri toplama aracı olarak Tekin-Sitrava’nın (2014) geliştirmiş olduğu dikdörtgenler prizmasının hacminin bulunmasına dair bir probleme verilen farklı öğrenci cevapları temel alınmıştır. Bu cevaplar öğretmenlere sunulmuş ve öğretmenlerden Jacobs, Lamb ve Philipp’in (2010) ortaya koyduğu “Öğrencilerin Matematiksel Düşünmelerine yönelik Mesleki Fark Etme” kuramsal çerçevesi dâhilinde öğrenci cevabını yorumlamaları beklenmiştir. Veriler Kılıç ve Doğan’ın (2021) geliştirdikleri “Öğretmen Fark Etme Becerileri” çerçevesi ve elde edilen veriler ışığında uyarlanan kodlama tablosu aracılığı ile analiz edilmiştir. Çalışmanın bulguları, ortaokul matematik öğretmenlerinin dikdörtgenler prizmasının hacmine yönelik öğrencinin matematiksel stratejisini dikkate alma becerilerinin genellikle sınırlı ve tam düzeyde olduğunu göstermektedir. Ayrıca, öğretmenlerin büyük çoğunluğunun yetersiz ve sınırlı düzeyde yorumlama becerisine sahip olduğu gözlenirken, verilen öğrenci düşünüşüne genellikle ilgisiz ve yineleme düzeyinde karşılık verdikleri görülmektedir. Çalışmanın bulguları öğretmenlerin mesleki fark etme becerilerinin özellikle yorumlama ve karşılık verme boyutlarının geliştirilmesi gerektiğine işaret etmektedir.

Bu araştırma ile öğretmenlerin, okul müdürlerinin kaotik liderlik rollerine ilişkin algılarını belirlemek için geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmek amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini, 2020-2021 öğretim yılında Sakarya ili merkez ilçelerinde (Serdivan-Adapazarı-Erenler) görev yapan 5088 ilkokul, ortaokul ve lise öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada tabakalı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Örneklemde yer alan öğretmenlerin çalıştıkları okul türleri açısından tabakalara dağılımında oransal dağılım gerçekleştirilmiştir. Bu araştırmada iki çalışma grubundan alınan veriler kullanılarak geçerlik ve güvenirlik analizleri yapılmıştır. Geçerlik analizlerinde, 202 öğretmen ile açımlayıcı faktör analizi (AFA), 251 öğretmen ile de doğrulayıcı faktör analizi (DFA) yapılmıştır. Yapılan geçerlik ve güvenirlik analizleri sonucunda ölçek yapısı, üç boyut ve 22 maddeden oluşmuştur. Ölçeğin toplam varyansı açıklama oranı %58,54 olarak belirlenmiştir. Maddelerin faktör yükü değerleri 0,52 ile 0,95 arasında yer alırken, maddelerin standart regresyon yükleri 0,70’ten yüksek olduğu, alt (%27) gruplar ile üst (%27) gruplar arasındaki madde ortalamalarının anlamlı düzeyde farklılık gösterdiği belirlenmiştir. Cronbach alfa iç tutarlık katsayısı ise 0,95 olarak belirlenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, Kaotik Liderlik Ölçeğinin geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu ortaya çıkmıştır.

Örnekler, kavramın daha somut ve anlaşılır hale gelmesini kolaylaştırdığı için kavramların öğrenilmesini olumlu yönde etkilemektedir. Bu çalışmada, Türkçe dersinde zarf kavramının öğretiminde örnek ayrıntılama stratejisinin kavram öğrenme başarısına, kalıcılığa ve transfere etkisi araştırılmıştır. Öntest-sontest kontrol gruplu deneysel modele göre desenlenen bu çalışma, ortaokul yedinci sınıf öğrencileri ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubu, deney grubunda 30, kontrol grubunda 30 öğrenci olmak üzere 60 öğrenciden oluşmaktadır. Veriler, okuduğunu anlama testi (OAT), kavram öğrenme testi (KÖT) ve transfer testi kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, bağımsız gruplar t testi ve kovaryans analizi (ANCOVA) kullanılmıştır. Araştırma sonucunda deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin okuduğunu anlama ve kavram öğrenme öntest toplam başarı puanları kontrol edildiğinde, kavram öğrenme sontest düzeltilmiş ortalamaları arasında deney grubu lehine anlamlı bir farklılık saptanmıştır. Kalıcılık testi ve transfer testi düzeltilmiş ortalamaları açısından deney ve kontrol grupları arasında anlamlı bir farklılık belirlenmemiştir. Araştırmada ulaşılan bulgulara göre örnek ayrıntılama stratejisinin kavram öğrenmede kısmen etkili bir strateji olduğu belirtilebilir.

Bu çalışmada ortaokul matematik ders kitaplarında soyutlama becerisine ne sıklıkla yer verildiğinin ortaya koyulması amaçlanmıştır. Bu amaçla Milli Eğitim Bakanlığı’nca önerilen ve Hatay’da kullanımı tercih edilen ders kitapları çalışma grubu olarak kullanılmış ve toplamda 157 etkinlik incelenmiştir. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi kullanılmış olup elde edilen dokümanlara betimsel analiz uygulanmıştır.Etkinliklerin birçoğunda soyutlama ile ilgili karşılaştırma, yansıtma, farkındalık, sentezleme ve genelleme gibi bilişsel kavramlara rastlansa da pek azının (%12.7) soyutlama becerisini geniş ölçüde sağladığı ifade edilebilir. Elde edilen bulguları sınıf bazında değerlendirecek olursak, 6. sınıf etkinliklerinin (%31) soyutlama becerisini diğer sınıfların etkinliklerine nazaran daha iyi temsil ettiği fark edilmiştir. Ayrıca geometri ve ölçmede soyutlama becerisini ortaya çıkarmaya yönelik eylemlerin diğer öğrenme alanlarına kıyasla daha çok yer verildiği tespit edilmiştir. Sonuç olarak müfredatın önerdiği ve problem çözme, ispat yapma, ilişkilendirme gibi matematiğin etkili yapılandırılması için gerekli olan soyutlama becerisinin, ders kitaplarında yeteri kadar yer bulmadığı belirlenmiştir.

Bu araştırmanın amacı; ortaokul ve liselerde yaşanan disiplin problemlerini, bu disiplin problemlerinin nedenlerine ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşlerini ortaya koymaktır. Araştırmada betimsel yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın verileri öğretmen ve öğrencilere uygulanan anket ve ölçeklerle elde edilmiştir. Araştırmanın verilerinin analizinde betimsel istatistik analizleri, Mann Whitney U ve Kruskall Wallis testleri, bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans analizi yapılmış, eta- kare (η²) ve Cohen’s d katsayıları hesaplanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; sınıfın huzurunu bozma, kavga, sigara içme, okul malına zarar verme ve öğrencileri tehdit etme okullarda en yoğun şekilde yaşanan disiplin problemleridir. Mesleki ve Teknik Liselerde araştırmada belirtilen bütün disiplin problemlerinin yaşanma sıklığının diğer lise türlerine göre daha yaygın olduğu belirlenmiştir. Disiplin problemlerinin nedenleri konusunda araştırmaya katılan öğretmen ve öğrenci görüşlerinin ölçeğin bütün boyutlarında anlamlı bir şekilde farklılaştığı ve ölçeğin bütün boyutlarında öğretmenlerin daha yüksek aritmetik ortalamalara sahip oldukları görülmektedir.

Bu araştırmada beşinci sınıf öğrencilerinin fen bilimlerine yönelik motivasyon ve tutumlarının birbirleri üzerinde ve fen bilimleri dersi başarısı üzerindeki etkisinin belirlemesi amaçlanmıştır. Araştırma, İzmir şehir merkezindeki bir devlet ortaokulunda öğrenim gören 188 (98’i kız, 90’ı erkek) beşinci sınıf öğrencisi ile yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak Fen öğrenmeye yönelik motivasyon ölçeği (FÖMÖ), Ortaokul öğrencilerine yönelik fen ve teknoloji tutum ölçeği (FBTÖ) ile fen başarı notu için birinci dönem sonu fen bilimleri dersi karne notu kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistik tekniklerinin yanı sıra, Pearson Momentler Çarpım Korelasyon tekniği ile çoklu doğrusal regresyon analizinden yararlanılmıştır. Elde edilen bulgular, öğrencilerin fen öğrenmeye yönelik motivasyonları ile fen bilimlerine yönelik tutumları arasında pozitif, anlamlı ve orta düzeyde ilişki bulunduğu, öğrencilerin yüksek motivasyon düzeyinde olduğu, tutum düzeylerinin orta seviyede olduğu, fen öğrenmeye yönelik motivasyon ve fen bilimlerine yönelik tutumları ile fen bilimleri dersi başarısı arasında pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğunu göstermiştir. Ayrıca, FÖMÖ ve FBTÖ arasındaki ilişkiye yönelik gerçekleştirilen regresyon analizi sonuçlarına göre; FÖMÖ’nün tüm alt boyutlarının öğrencilerin fen bilimlerine yönelik tutumları üzerinde anlamlı bir ilişki sergilediği ile FBTÖ’nün tüm alt boyutlarının öğrencilerin fen öğrenmeye yönelik motivasyonları üzerinde anlamlı bir ilişki sergilediği belirlenmiştir. Sonuç olarak, motivasyon ve tutum gibi duyuşsal faktörlerin öğrencilerin fen bilimleri dersi başarısı üzerinde olumlu etkiler oluşturduğu belirlenmiştir.

Araştırmada, bağlam temelli öğrenmenin, 5. sınıf öğrencilerinin “Maddenin Değişimi” ünitesine yönelik başarılarına etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma, gerçek deneme modellerinden olan ön test - son test kontrol gruplu modele göre tasarlanmıştır. Araştırma, yarı deneysel yöntem kullanılarak yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini ortaokul 5. sınıfta öğrenim gören 22 deney ve 22 kontrol grubunda olmak üzere toplam 44 öğrenci oluşturmaktadır. Uygulamada kullanılmak üzere “Maddenin Değişimi” ünitesine yönelik bağlam temelli öğrenme kapsamında 5E öğrenme modeline dayalı günlük yaşamdan bağlamlar içeren hikâyelerin yer aldığı 8 ders planı araştırmacılar tarafından hazırlanmıştır. “Maddenin Değişimi” ünitesi deney grubunda bağlam temelli öğrenmeye göre işlenmiş, kontrol grubunda ise herhangi bir müdahale yapılmadan her iki grupta da 20 ders saatinde tamamlanmıştır. Veriler, uygulama öncesi ön test ve uygulama sonrası son test olarak kullanılan “Akademik Başarı Testi” ile elde edilmiştir. Araştırmada “Maddenin Değişimi” ünitesinin öğretiminde deney grubuna uygulanan günlük yaşamdan bağlamlar içeren bağlam temelli öğrenmenin ders kitabının takip edildiği kontrol grubuna göre öğrencilerin üniteye yönelik başarılarında daha etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

The Turkish military, one of the significant actors in Turkey’s nationalisation and modernisation, has had a dominant position within the Turkey’s state system. Its political autonomy in the state system and its interventions in politics have not complied with the norms and principles of democracy. By using public discourse production means like education, the military has attempted to normalise and legitimise its anti-democratic status and behaviours that constitute an anomaly according to democratic norms. Existing studies have not paid sufficient attention to ways in which the discourses legitimising the military’s anti-democratic status and behaviours were re-produced via social education. The present research aims to illustrate how militarist discourses was resonated in education by providing a critical discourse analysis of 16 middle school level citizenship and social studies textbooks, which were taught from 1950 to 2012. Findings revealed that, from the 1950s, the militarist discourses had found their expressions in the textbooks with varying degree of intensity and culminated in the post-1997 coup years. The militarist discourses in the textbooks normalised, legitimised and even glorified the anti-democratic political autonomy of the military within the state system and the military’s interventions in politics that either disrupted or harmed the functioning of Turkey’s democratic order. After the European Union (EU) recognised Turkey as a candidate state for membership in the 1999 Helsinki Summit, the militarist discourses in the textbooks began to dissipate and disappeared to a great extent in the 2010s. The present study, which puts forward that the EU membership reforms played a decisive role in clearing the textbooks from the militarist discourses, can contribute to the prevention of a possible come-back of militarist discourses in education and the democratisation of social education in Turkey., Türkiye uluslaşma ve modernleşme tarihinin enönemli aktörlerinden birisi olan ordunun devlet sistemi içerisindeki politikotonomisi ve politikaya müdahil eylemleri demokrasi norm ve ilkeleriylebağdaşmayan bir görünüm sergilemiştir. Ordu, demokrasi normlarına göre biranomali teşkil eden bu konum ve eylemlerini, eğitim gibi kamusal diskur üretmearaçları ile meşrulaştırma yoluna gitmiştir. Mevcut eğitim araştırmaları,Türkiye’de ordunun anti-demokratik konum ve eylemlerini meşrulaştıran militaristdiskurların sosyal eğitim yoluyla nasıl yeniden üretildiklerine veyaygınlaştırıldıklarına yeterli ilgi göstermemiştir. Bu çalışma, militaristdiskurların eğitimde nasıl yankılandığını, 1950-2012 yılları arasında okutulmuş16 adet ortaokul (8. sınıf) vatandaşlık ve sosyal bilgiler ders kitabınınkritik söylem analizini yaparak göstermeyi amaçlamaktadır. Araştırmanınbulgularına göre, militarist diskurlar, 1950’den itibaren değişen yoğunlukta derskitaplarında yer bulmuş ve 28 Şubat 1997 askeri müdahalesi sonrası zirveyapmıştır. Ders kitaplarında tespit edilen militarist diskurlar ordunun devletsistemi içerisindeki politik otonomisini ve demokratik sistemin işleyişinezarar veren veya onu kesintiye uğratan müdahalelerini normalize etmiş,doğallaştırmış ve hatta yüceltmiştir. Türkiye’nin Avrupa Birliği (AB) üyeliğiiçin adaylık statüsü aldığı 1999 Helsinki Zirvesi sonrası azalmaya başlayanmilitarist diskurlar, 2010’lu yıllarda büyük ölçüde ders kitaplarındankaybolmuştur. Ders kitaplarının militarist diskurlardan temizlenmesinde ABüyelik reformlarının çok belirgin bir rol oynadığını ileri süren mevcutçalışma, militarist diskurların eğitimde tekrar yankılanmasını önlemeye ve Türkiye’desosyal eğitimin demokratikleşmesine katkılar sunabilir.

Hegemonik erkeklik, Connell’in dört erkeklik tipinden biridir. Connell, bu kategoriyi oluşturan erkeklerin, kadınları ve geri kalan diğer erkek kategorilerini de baskıladığını söylemektedir. Erkeklik kategorilerinin sayıca en az olduğu bu grup erkekler, sistemin ihtiyaç duyduğu değişikliklere ayak uydurarak sürekli bir yenilenme halindedir. Hegemonik erkeklik toplumsal kurumlar tarafından yeniden ve yeniden üretilerek var olagelmektedir. Özellikle medya ve eğitim alanlarında hegemonik erkekliğin temsiliyetine dair çalışmalar son zamanlarda önem kazanmıştır. Okul, çocukların aileden sonra sosyalleştiği ikinci kurumdur. Çocuğun hayatının büyük bir kısmını kapsaması, öğretim ayağı ile birlikte eğitim ayağının da bulunması sebepleriyle okulun; çocukların kişiliklerine, duygusal ve düşünsel algılarına olan etkisi tartışmasızdır. Hegemonik erkeklik, toplumsal kurumlarca üretilmektedir. Bir toplumsal kurum ve çocuklar için sistematik bir eğitim öğretim kalıbı olan okullarda hegemonik erkeklik; ders materyalleri, öğretmen tutum ve davranışları gibi araçlarla yeniden üretilmektedir. Bu çalışma, hegemonik erkekliğin ortaokul Türkçe ders kitaplarındaki yansımalarını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Yapılan çalışmada literatürdeki hegemonik erkeklik tanımlarından yola çıkılarak elde edilen özellikler listelenmiş ve bu özelliklerin incelenen metinlerdeki erkek karakterler üzerinden görünürlüğü araştırılmıştır. Araştırma sonucunda hegemonik erkeklik imajına ait bazı özelliklerin metinlerde geçen erkek karakterlerce temsil edildiği görülmüştür.

Araştırmalarda kullanılan ölçme aracının geçerli ve güvenilir olması, araştırmanın sonuçları bakımından çok önemlidir. Bu çalışmanın amacı Akran Zorbalığına Uğrayan Kurbana Karşı Empati ölçeğini Türk Kültürü’ne uyarlamaktır. Ölçek Pöyhönen, Karna ve Salmivalli (2008) tarafından geliştirilmiş olup likert tipi yedi maddeden oluşmaktadır. Ölçeğin Türkçe formu Türkiye’de (Yozgat İlinde) 5-12. sınıflara devam eden 343 öğrenciye uygulanmıştır. Ölçeğin Türkçe formunun yapı geçerliği açımlayıcı faktör analizi ve doğrulayıcı faktör analiziyle incelenmiştir. Analizler sonucunda ölçek analiz değerlerinin normal olduğu görülmüştür. Analizler sonunda ölçeğin 7 maddeden oluştuğu, ayrıca bilişsel empati ve duyuşsal empati olarak iki boyutlu bir yapı oluşturduğu görülmüştür. Bu çalışmada adaptasyonu yapılan ölçeğin iki boyutlu olarak Türkiye’de ortaokul ve lisede 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 ve 12. sınıflarda eğitim gören 10-19 yaşlarındaki öğrencilere uygulanabileceği belirlenmiştir.

Bu çalışmanın amacı öğretmenlerin mesleki benlik saygıları ile psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerine yönelik tutumları arasındaki ilişkinin belirlenmesidir. Ayrıca öğretmenlerin psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerine yönelik tutumları çeşitli değişkenler açısından incelenmiştir. Nicel araştırma yaklaşımı çerçevesinde yürütülen bu araştırmanın çalışma grubunu anaokulu, ilkokul, ortaokul ve lisede görevli 427 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmada “Arıcak Mesleki Benlik Saygısı Ölçeği” (Arıcak, 1999b), “Rehberlik ve Psikolojik Danışma Faaliyetlerine Yönelik Öğretmen Tutumları Ölçeği” (Abbasoğlu, 2014) ve “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda mesleki benlik saygısı, cinsiyet ve psikolojik danışma ve rehberlik ile ilgili hizmet içi eğitim alma durumu değişkenlerinin birlikte psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerine yönelik tutum ile orta düzeyde anlamlı şekilde ilişkili olduğu ve değinilen değişkenlerin psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerine yönelik tutumun % 11’ini açıkladığı anlaşılmıştır (R= .330, F(3-423)= 17.194, p< .001). Regresyon katsayılarının anlamlılığı ile ilgili yapılan t-testi sonuçları incelendiğinde ise yordayıcı değişkenlerden sadece mesleki benlik saygısı (β=.269, p< .001) ve psikolojik danışma ve rehberlik ile ilgili hizmet içi eğitim alma durumu (β=.170, p< .001) değişkenlerinin rehberliğe yönelik tutumu anlamlı şekilde açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır.

Bu araştırmada, öğretmenlerin pozitif psikolojik sermayeleri ile yeterlik inançları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Tarama modelindeki araştırmanın örneklemi Kütahya il merkezi ve ilçelerindeki kamu okullarında görev yapan 424 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmada ilkokul, ortaokul, imam hatip ortaokulu, genel lise, meslek lisesi, imam hatip lisesi öğretmenlerinin görüşlerine başvurulmuştur. Araştırma verilerinin toplanmasında, Pozitif Psikolojik Sermaye Ölçeği (Tösten ve Özgan, 2014) ve Öğretmen Yeterlik İnançları Ölçeği (Woolfolk ve Hoy, 1990) kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü ANOVA ve Pearson momentler çarpımı korelasyon teknikleri kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, öğretmenlerin pozitif psikolojik sermaye düzeyleri çok yüksek, öğretmen yeterlik inançları boyutları olan kişisel yeterlik inançları yüksek, genel yeterlik inançları ise orta düzeydedir. Öğretmenlerin pozitif psikolojik sermayelerinde görev yeri değişkenine göre gruplar arasında fark vardır. Öğretmenlerin yeterlik inançlarında branş ve okul türü değişkenlerine göre gruplar arasında fark vardır. Öğretmenlerin pozitif psikolojik sermayeleri ile kişisel yeterlik inançları arasında pozitif yönde orta düzeyde bir ilişki vardır. Öğretmenlerin pozitif psikolojik sermayeleri ile genel yeterlik inançları arasında ise pozitif yönde düşük düzeyde ilişki vardır. Öğretmenlerin pozitif psikolojik sermayeleri yükseldikçe kişisel yeterlik ve genel yeterlik inançları yükselmektedir, In this study, it has aimed to determine the relationship between teachers' positive psychological capital and their efficacy beliefs. The population of the survey model study consists of teachers working in public schools in Kütahya districts. In the study sample size it was determined as 424. The perception of teachers was measured that they are working in primary school and secondary school and religious secondary school and general high school and vocational high school and, religious high schools. In the collection of research data, Positive Psychological Capital Questionnaire and Teacher Efficacy Belief Scale was used. In analyzing the data, descriptive statistics and Independent Sample t-test and, One Way ANOVA and, Pearson Product Moment Correlation techniques were used. According to the results, positive psychological capital of teachers are high level. Their personal efficacy beliefs are high level and general efficacy beliefs are moderate level that the component of teacher efficacy beliefs. There is a difference between the groups according to place of serve variables in the positive psychological capital of teachers. There is a difference between the groups according to profession and school type variables in the efficacy beliefs of teachers. Between the positive psychological capital and the personal efficacy beliefs of teachers moderate level and positive correlation was found. Between the positive psychological capital of teachers and their general efficacy beliefs low level and positive correlation was found. When positive psychological capital levels of teacher rising, their personal efficacy and general efficacy levels rises

This research was conducted to examine the reflections on the school culture of the types of school administrators’ appointments according to administrators’ view. This research has been designed as a case study which is one of the qualitative methods. In order to determine study group of the research, maximum variety sampling method, which is one of the purposeful sampling methods, was used. The working group of this research has been formed among 12 school administrators employed in high schools, secondary schools and elementary schools depending on the Ministry of National Education and located in Çorlu, Tekirdağ. The data on this research were collected in 2014-2015 academic year. A semistructured interview form was prepared in order to collect data from the school administrators in the working group. The data obtained in the study were analyzed using content analysis technique. The findings from this study may be summarized as follows; all of the participants in the research think that school administrators should be appointed by examination. Most of the school administrators are of the opinion that the administrators should be appointed after taking post-graduate in educational administration trainings. Most of the administrators who have interviewed have assessed that the application as the assignment of school administrators negative. School administrators think that the examination of school administrators, post-graduate in educational administration training and the assignment of taking office have some effects on the school culture, Bu araştırma okul yöneticilerinin göreve geliş biçimlerinin okul kültürüne yansımalarını yönetici görüşlerine dayalı olarak incelemek amacıyla yapılmıştır. Bu araştırma nitel araştırma yöntemlerinden biri olan durum çalışması ile desenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu belirlemek üzere amaçlı örnekleme yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örneklemesi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Tekirdağ ili Çorlu ilçesinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı bulunan lise, ortaokul ve ilkokullarda görev yapan 12 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Araştırma ile ilgili veriler 2014-2015 eğitim-öğretim yılında toplanmıştır. Çalışma grubunda yer alan yöneticilerden veri toplanabilmesi için yarı yapılandırılmış görüşme formu geliştirilmiştir. Araştırmada elde edilen veriler içerik analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Araştırma sonuçları şöyle özetlenebilir; yöneticilerin tamamı, okul yöneticilerinin sınavla göreve gelmeleri gerektiğini düşünmektedir. Okul yöneticilerinin çoğu yöneticilerin eğitim yönetimi alanında lisansüstü eğitim alarak göreve gelmeleri gerektiği görüşündedir. Araştırmaya katılan yöneticilerin çoğu, okul yöneticilerinin görevlendirilmesi uygulamasını olumsuz olarak değerlendirmiştir. Okul yöneticileri okul yöneticilerinin sınavla, yönetim alanında lisansüstü eğitimle ve görevlendirilme ile göreve gelmelerinin okul kültürüne birçok açıdan etkileri olduğunu düşünmektedirler.

The aim of this study was to determine the levels of organizational values based on the perceptions of teachers working in primary and secondary schools. Organizational values have been drawn attention as an issue in organizational and managerial processes in recent years. The sample of the study consists of teachers working in public primary and secondary schools located in Erzincan. In order to determine the level of organizational values, "Organizational Values Scale" developed by Yılmaz (2007) was used. The data was analyzed by arithmetic average, standard deviation, frequency and percentage as descriptive statistics, and t-test, one-way ANOVA. The results indicated that the perceptions of teachers toward organizational values in their schools were high (X= 3,88). However, male teachers perceived higher levels of organizational values than female teacher regarding gender variable and also primary school teachers found to perceive higher levels of organizational values than secondary school teachers in terms of the grade levels of primary education, Bu araştırmanın amacı, örgütsel ve yönetsel süreçlerde son yılların dikkat çeken konularından olan örgütsel değerlerin öğretmen algılarına göre ilköğretim kurumlarında incelenmesidir. Tarama modelindeki bu araştırmanın çalışma evrenini Erzincan il merkezinde ilköğretim kurumlarında görev yapan öğretmenler oluşturmaktadır. Örgütsel değerlerin düzeyini belirlemek amacıyla Yılmaz (2007) tarafından geliştirilen “Örgütsel Değerler Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçeğin uygulanmasıyla elde edilen verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, frekans ve yüzde işlemleri; t testi, tek yönlü varyans analizi teknikleri kullanılmıştır. Çalışma sonucunda okullardaki örgütsel değerlere ilişkin öğretmen algılarının yüksek düzeyde görülmüştür (=3,88). Cinsiyet değişkeni açısından erkek öğretmenlerin, ilköğretimin kademeleri (ilkokul-ortaokul) açısından ilkokul öğretmenlerinin algılarında daha yüksek oran gözlenmiştir.

Bu calismanin amaci ogretmenlerin calistiklari okulda kisilerarasi iliskilerinde affedicilik davranisina iliskin goruslerini belirlemek amaciyla orgutsel affedicilik olcegini gelistirmek, gecerlik ve guvenirlik calismalarini yapmak ve ogretmenlerin orgutsel affedicilikle ilgili goruslerini cesitli degiskenlere gore ortaya cikarmaktir. Bu arastirma tarama modelindedir. Arastirmanin verileri 2014-2015 egitim ogretim yilinda Ankara il merkezinde kamu okullarinda (ilkokul, ortaokul, lise) gorevli 650 ogretmenden elde edilmistir. Toplanan verilerin 605’inin analize uygun oldugu gorulmustur. Verilerin analizinde acimlayici faktor analizi (AFA), madde toplam korelasyonu, Cronbach alfa katsayisi ve dogrulayici faktor analizi (DFA), t-testi, ANOVA, betimsel istatistikler kullanilmistir. Veriler analiz edilirken veri seti ikiye bolunmus AFA analizi 305 veri, DFA analizi 300 veri, istatiksel analizler ise AFA verisi uzerinden yapilmistir. AFA sonuclarina gore olcek 21 madde ve 3 faktorden olusmaktadir. DFA sonuclarina gore uyum indekslerinin χ2= 400.94; p= 0.00, sd=186, χ2/sd = 2.15, IFI = .95, RFI = .90, RMR = .061, GFI = .89, AGFI = .86, CFI = .95, NNFI = .95, NFI = .91 ve RMSEA = .062 oldugu gorulmustur. Olcegin guvenirligi icin yapilan analizlere gore Cronbach Alfa katsayisi 70 sinirinda ve uzerinde oldugu icin olcek guvenilirdir. Dolayisiyla 21 madde ve uc faktorden olusan “orgutsel affedicilik olceginin” gecerli ve guvenilir bir olcek oldugu soylenebilir. Arastirma bulgularina gore ogretmenlerin gorusleri cinsiyet, cocuk sahibi olma durumu, medeni durum ve gelir duzeyi degiskenlerine gore hic bir boyutta anlamli bir fark gostermemektedir

Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin eğitime inanma düzeylerini belirlemek ve öğretmenlerin eğitime inanma durumlarının okul kademesi, kıdem, eğitim durumu, yöneticilik yapmış olma, karamsar ya da iyimser olma değişkenlerine göre farklılaşıp farklılaşmadığını incelemektir. Araştırmada, öğretmenlerin Türk eğitim sisteminin amaçlarına ulaşma durumuna ilişkin inançları, genel olarak eğitime inanma olarak kavramlaştırılmıştır. Araştırmaya Tokat'taki kamu ilköğretim ve ortaöğretim okullarında çalışan 546 öğretmen katılmıştır. Veriler, Akın ve Yıldırım (2015) tarafından geliştirilen Öğretmenlerin Eğitime İnanma Düzeyleri Ölçeği (ÖEİDÖ) aracılığıyla toplanmıştır. Ölçek toplumsallaştırma, bireysel farklılıklar, çok yönlü gelişim ve üst öğrenime hazırlama olmak üzere dört alt boyuttan oluşmaktadır. Araştırma sonuçlarına göre, öğretmenler eğitimin toplumsallaştırma, çok yönlü gelişim ve üst öğrenime hazırlama ile ilgili amaçlarına ulaşıldığına orta düzeyde inanırken, bireysel farklılıklara ilişkin amaçlara ulaşıldığına çok az inanmaktadır. Tüm boyutlar birlikte değerlendirildiğinde öğretmenlerin en çok öğrencilerin üst öğrenime en iyi biçimde hazırlandığına inandıkları görülmektedir. Bunun yanında, öğretmenler öğrencilere fırsat eşitliği sağlandığına en az düzeyde inanmaktadırlar. İlkokul öğretmenleri eğitimin belirlenen amaçlara ulaştığına ortaokul ve lise öğretmenlerine göre daha fazla inanmaktadır. Sonuçlar, kıdemi 20 yıldan fazla olan öğretmenlerin eğitimin çok yönlü gelişimi sağlama ve üst öğrenime hazırlama ile ilişkilendirilen amaçlarına ulaştığına diğer öğretmenlerden daha fazla inandıklarını göstermektedir. Eğitim durumuna göre anlamlı farklılık bulunmazken; yöneticilik deneyimi olan ve kendisini daha çok iyimser olarak tanımlayan öğretmenlerin eğitimin amacına ulaştığına daha fazla inandıkları tespit edilmiştir The aim of this study was to determine the teachers' level of believing in the education and analyze this based on their level of school, seniority, level of education, having experience as an administrator, and having a pessimistic or an optimistic character. Teachers' belief that the Turkish education system achieves its set objectives was conceptualized generally as believing in education. Five hundred and forty-six teachers working in public primary and secondary schools in Tokat participated in the survey. The data were collected using the Teachers' Level of Believe in Education Scale (TLBES) developed by Akın and Yıldırım (2015). The scale is composed of four dimensions, including socialization, individual differences, multi-faceted development, and preparing to upper education. According to the results, teachers believe that the education achieves its socialization, multi-faceted development, and preparing to upper education at medium level while they hardly believe that the objective around individual differences is achieved. When all dimensions are assessed together, the teachers believe the most that the students are prepared for upper education in the best possible way. Moreover, teachers believe that students are given equal opportunities at the minimum level. Primary school teachers believe that the education achieves its set objectives more than secondary school and high school teachers. The results show that teachers with more than 20 years of seniority believe that the education achieves its objectives of providing a multi-faceted development and preparation for upper education more than other teachers. While no significant difference is found with respect to the level of education, teachers who have managerial experience and who define themselves as more optimistic believe that the education achieves its aim more than others

Araştırmanın amacı, öğretmenlerin algılarına göre ilkokul ve ortaokul müdürlerinin etik liderlik davranışları ile öğretmenlerin örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Tarama modelinin kullanıldığı araştırmanın çalışma evrenini 2014-2015 eğitim öğretim yılında Balıkesir ilinin Bandırma ve Erdek ilçelerinde bulunan resmi ilkokul ve ortaokullarda görev yapmakta olan 693 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmada Yılmaz (2005) tarafından geliştirilmiş “Etik Liderlik Ölçeği” ile Basım ve Şeşen (2006) tarafından geliştirilmiş “Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Ölçeği” uygulanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde SPSS for Windows 21.0 programı kullanılmıştır. Verilerin gruplar halinde frekans, yüzde, aritmetik ortalama ve standart sapma dağılımları gösterilmiştir. Alt amaçlara uygun olarak demografik değişkenlere göre gruplar arası farklılaşma olup olmadığını belirlemek için “t-testi” ve “Tek Yönlü Varyans Analizi” (ANOVA) yapılmış; anlamlı farklılığa neden olan grubun tespitinde “Tukey Post Hoc” testi kullanılmıştır. Ayrıca araştırmaya katılan öğretmenlerin algılarına göre okul müdürlerinin etik liderlik düzeyleri ile öğretmenlerin örgütsel vatandaşlık davranışı düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemede “Korelasyon Analizi” kullanılmıştır ve sonuçlar tablo haline getirilmiştir. Araştırma sonuçları incelendiğinde araştırmaya katılan öğretmenlerin algılarına göre okul müdürlerinin etik liderlik davranışları ve öğretmenlerin genel örgütsel vatandaşlık davranışları ortalamalarının yüksek olduğu görülmüştür. Etik liderlik düzeyleri ile örgütsel vatandaşlık düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi için yapılan korelasyon analizi sonucuna göre algılanan genel etik liderlik ile genel örgütsel vatandaşlık arasında istatistiksel açıdan anlamlı ilişki bulunmuştur. Buna göre okul müdürlerinin genel etik liderlik davranışı düzeyi öğretmenlerin genel örgütsel vatandaşlık davranışı düzeyini arttırmaktadır