Search

Penetrating cardiac injuries are one of the most lethal types of trauma. Early diagnosis, appropriate approach in the emergency department (ED), early resuscitation and immediate surgical intervention are essential in the management of penetrating cardiac injuries. In this study we retrospectively evaluated five patients with penetrating cardiac injuries in a 1-year period before an open heart surgery center was set up in our hospital; and we aimed to underline the importance of an appropriate and early surgical intervention without cardiopulmonary by-pass on survival. Median age of our patients was 26 years (range, 17-42 years) and all of the patients were males. Two patients were presented as cardiac arrest and they could not be survived. Three of our patients presented to our ED with cardiogenic shock and all of them recovered after the operation. Right ventricle injury was determined in two patients and both of them survived after the operation. In 3 patients, left ventricle injury was observed and 2 of them died. While 3 patients presented with gunshot injury, 2 of them presented with sharp object injury. One patient in each group was died. Three patients recovered without any complications, however 2 patients- one before operation and 1 during operation- died (survival rate: 3/5). Those 3 patients did not develop any major stationary sequela with normal LVEF in the follow-up at first and third., Penetran kalp yaralanmaları, travma çeşitleri arasında en öldürücü olanlardır. Penetran kalp yaralanmalarına uygun yaklaşımda erken tanı, acil serviste (AS) doğru müdahale, erken resüsitasyon ve acil cerrahi müdahale önemlidir. Biz bu çalışmamızda hastanemizde açık kalp cerrahisi yapılmaya başlanmasından önceki 1 yıl içerisinde, penetran kardiyak yaralanma ile AS'ye getirilen beş hastayı retrospektif olarak inceledik ve kardiyopulmoner by-pass yapılamadığı durumlarda bile, erken ve doğru cerrahi müdahalenin sağkalım üzerine olan önemini vurgulamayı amaçladık. Çalışmaya alınan hastaların ortalama yaşı 26 (17-42) yıl idi ve tümü erkekti. İki hasta AS'ye kardiyak arrest olarak getirilmişti ve bu hastalar kurtarılamadı. Üç hasta ise AS'ye kardiyojenik şok ile getirildi ve bu hastaların tümü ameliyat sonrası iyileşti. İki hastada sağ ventrikül yaralanması tespit edildi ve bu hastaların her ikisi de operasyon sonrası hayatta kaldı. Üç hastada sol ventrikül yaralanması saptandı ve bu hastaların 2'si öldü. Üç hasta ateşli silah ile yaralanırken, 2 hasta kesici alet ile yaralanmıştı. Her iki grupta birer hasta öldü. Üç hasta herhangi bir komplikasyon olmadan taburcu edildi. İki hasta, biri operasyon öncesi ve biri operasyon sırasında olmak üzere öldü (sağkalım oranı: 3/5). Bu 3 hastanın yapılan birinci ve üçüncü ay kontrollerinde sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonları normal olarak hesaplandı ve herhangi bir major sekel oluşturan komplikasyon gelişmedi.

Secundum atrial sepal defect and patent ductus arteriosus are the most frequently encountered congenital heart diseases. They are treated with percutaneous modalities with high success rates and low morbidity and mortality rates. Peri-procedural complications may occur in the early period or in late follow-up. The most striking feature when complications occur is the high mortality rates observed when surgical treatment is required. Here we report one case with patent ductus arteriosus surgically treated due to broken coil and two cases of atrial septal defect directed to surgery one in the early (with the suspicion of device embolization during the procedure) and one in the late post-procedure period (residual shunt) of device closure. First two patients were directed to emergent surgery, whereas the last one underwent elective surgery. Coil was removed in the case with ductus. There was no embolus due to the device in the second case and defect was closed with a patch. The device was removed and patch closure of the defect was performed in the third case. We believe that, these percutaneous modalities should be employed in centers where cardiac surgical back-up is available., Sekundum atrial septal defekt ve patent duktus arteriozus en sık karşılaşılan konjenital kalp hastalıklarıdır. Bu patolojiler, perktütan girişimlerle yüksek başarı, düşük morbidite ve mortalite oranları ile tedavi edilmektedir. Periprosedürel komplikasyonlar erken dönemde ya da geç takip sırasında oluşabilmektedir. Bu komplikasyonlar oluştuğunda cerrahi tedavi gerekli ise yüksek mortalite oranları ile karşılaşılmaktadır. Biz burada kırılmış 'coil' sebebiyle cerrahi uygulanan bir patent duktus arteriozus vakası ve biri erken (işlem sırasında cihaz embolisi şüphesi), diğeri geç dönemde (rezidü kaçak) komplike olmuş cihaz ile kapatılmış iki atriyal septal defekt vakasını bildiriyoruz. İlk iki hasta acil şartlarda, diğeri ise elektif olarak opere edilmiştir. Duktus vakasında 'coil' çıkarılmıştır. İkinci vakada cihaz embolisi saptanmamış, defekt yama ile kapatılmıştır. Üçüncü vakada ise cihaz çıkartılmış, yama ile defekt kapatılmştır. Biz perkütan girişimlerin, kalp cerrahisi desteğinin sağlanabildiği merkezlerde yapılması gerekliliğine inanıyoruz.