Search

This research was conducted to evaluate nurse faculty members’ communication skills from students’ perspective in a nursing department of health school. Descriptive research design included 167 students, and the research sample was 114 students with a response rate of 68%. A questionnaire included several socio-demographic characteristics and Çetinkanat (1998)’s Teacher Communication Skills Scale (T.C.S.S), which has five sub-dimensions namely empathy, transparency, equality, efficiency and sufficiency. In its first use of this scale the internal consistency was 0, 81 whereas it is 0, 93 in this study. The results of this study reveal that students evaluate nurse faculty members more on sufficiency and less on efficiency dimensions. Besides, statistically significant differences were determined among faculty members’ communication skills in terms of students’ class membership and gender. Female students and third year students have more positive and constructive evaluations than male and last year students. It is suggested that carried out courses of measurement and evaluation methods for devoloping effectiveness dimension. Also ıt is suggested that are investigated in huge nursing student population about this subject., Amaç: Bu araştırma, hemşire öğretim elemanlarının iletişim becerilerini öğrenci gözüyle değerlendirmek amacıyla planlanmıştır.Yöntem: Tanımlayıcı nitelikte planlanan araştırmanın evrenini 167 öğrenci, örneklemini 114 kişi oluşturmuştur. Evrenin %68’ine ulaşılmıştır. Araştırmada öğrencilerin bazı sosyo-demografik özelliklerini belirlemek için soru formu ve Çetinkanat(1998) tarafından geliştirilen Öğretmen İletişim Becerileri Ölçeği (Ö.İ.B.Ö) kullanılmıştır. Ölçeğin empati, saydamlık, eşitlik, etkililik ve yeterlilik olmak üzere beş alt boyutu bulunmaktadır Ölçeğin; ilk yapılan çalışmada iç tutarlılık katsayısı.81 olarak belirlenmiş olup, bu çalışmada .93 olarak bulunmuştur. Bulgular ve sonuç: Araştırma sonuçlarına göre öğrenciler öğretim elemanlarını en fazla etkililik en az yeterlilik boyutunda değerlendirmiş, öğrencilerin sınıfları ve cinsiyetlerinin öğretim elemanlarının iletişim becerilerine yönelik görüşleri etkilediği belirlenmiştir. Öğretim elemanlarının iletişim becerilerini erkek öğrenciler kızlara göre; üçüncü sınıf öğrencileri diğer sınıf öğrencilerine göre daha olumlu değerlendirmişlerdir. Etkililik boyutundaki davranışların geliştirilmesine yönelik ölçme ve değerlendirme konularında gerekli eğitimlerin yapılması, hemşirelik eğitim sisteminde etkililik boyutuna yönelik olarak büyük ölçekte araştırmaların yapılması önerilmektedir.

Nursing education is a process that based on theoretical and practical teaching-learning experiences. In this process, it is proposed that professional knowledge is given to students and reflected to their behoviours, help to develop themself, provide to communicate effectively with healthy/ill person, family and society, other professional members and friends. Communication between faculty and students in the teaching-learning process is vitally important to be able to learn desired behaviors. Because the communication process will affect both the individuals' behaviors as well as their learning, healthy communication needs to be established and maintained, particularly in educational environments. Education today, particularly professional and university level education is defined as an interactive process. Failure to have reciprocal relationships in this interactive process will have a negative effect on education . Based on this information the evaluation of the teacher-learner relationship will be evaluated from a different aspect, the individual and communication theory which is the Transactional Analysis., Hemşirelik eğitimi, kuramsal ve uygulamalı öğretim-öğrenim yaşantılarını içeren bir eğitim sürecidir. Bu eğitim sürecinde, öğrenciye mesleği için gerekli kuramsal bilgiler verilerek bu bilgileri davranışa dönüştürmesinin yanında, kendini geliştirmesi ve etkili bir şekilde ifade edebilmesi, hasta/sağlıklı birey/aile/toplumla, diğer disiplin üyeleriyle ve arkadaşlarıyla etkili iletişim kurması ve sürdürmesi amaçlanmaktadır. Öğretme-öğrenme sürecinde eğitimci ve öğrenci arasındaki iletişim, amaçlanan davranışların öğrenilebilmesinde, bireysel ve mesleki alanda gelişmenin sağlanmasında yaşamsal bir öneme sahiptir. İletişim süreci hem bireylerin davranışlarını hem de öğrenmelerini etkileyeceğinden, özellikle eğitim ortamında sağlıklı bir iletişimin kurulması ve sürdürülmesi gerekmektedir. Günümüzde eğitim, özellikle mesleki ve yükseköğretim düzeyindeki eğitim interaktif bir süreç olarak tanımlanmaktadır. Bu interaktif süreçte karşılıklı ilişkilerin istenen yönde gerçekleşmemesi eğitim etkinliklerini de olumsuz yönde etkileyecektir.Bu doğrultuda ele alındığında, makalede iletişim süreçlerinde yaşanan/yaşanabilecek sorunlara ve bu sorunların çözümüne farklı bir açıdan bakmayı sağlayacak, bir kişilik ve iletişim kuramı olarak ele alınan, Transaksiyonel Analiz (İşlemsel Çözümleme) yaklaşımı açıklanmıştır.