Search

Na een langdurig conflict tussen mosselsector en natuurbeschermers werd in 2009 een overeenkomst gesloten over de mosselvisserij in de Waddenzee. Daarin werd afgesproken dat de mosselvisserij op natuurlijke zaadbanken stapsgewijs verminderd zou worden, te vervangen door andere manieren van mosselzaadwinning. Op die manier, zo was de verwachting, zou de waddennatuur gespaard worden, terwijl de mosselsector kon overleven. We zijn inmiddels drie jaar verder. Worden de verwachtingen waargemaakt, en wat zijn de vooruitzichten?

Hoe staat het met de schelpdieren in de Waddenzee? Aan de hand van langjarige tijdreeksen geven we een overzicht van de ontwikkeling van Mossel (Mytilus edulis), Kokkel (Cerastoderma edule), Nonnetje (Macoma balthica) en nieuwkomer de Japanse oester (Crassostrea gigas). Hierbij speelt de vraag welke factoren bepalend zijn voor de aantalsontwikkeling van de verschillende soorten

Hoe staat het met de schelpdieren in de Waddenzee? Aan de hand van langjarige tijdreeksen geven we een overzicht van de ontwikkeling van Mossel (Mytilus edulis), Kokkel (Cerastoderma edule), Nonnetje (Macoma balthica) en nieuwkomer de Japanse oester (Crassostrea gigas). Hierbij speelt de vraag welke factoren bepalend zijn voor de aantalsontwikkeling van de verschillende soorten.

Voor veel vissoorten is de Waddenzee een belangrijk opgroeigebied. Voor veel andere soorten vormt de ondiepe, relatief voedselrijke Waddenzee een belangrijk leefgebied. Ze trekken er door heen, brengen er een deel van het jaar of hun hele leven door. Maar hoe is het eigenlijk gesteld met de vis in de Waddenzee? Een gebied dat tevens intensief gebruikt wordt door de visserij.

In de Waddenzee liggen langs de noordkust van het vasteland van Groningen en Friesland 6000 ha voormalige 'landaanwinningswerken'. Door middel van rijshoutdammen en begreppeling zijn daarin halfnatuurlijke kwelders ontstaan. Sturing van de natuurlijke processen heeft de opslibbing bevorderd, waarna zich spontaan kweldervegetatie heeft gevestigd. Meer dan 50 jaar monitoring blijkt een belangrijke kennisbasis voor beheer van kwelders, biodiversiteit en zeespiegelstijging.