Search

Within the framework of WTI, Research and Development of Flood Defence Assessment Tools (Wettelijk Toetsinstrumentarium), which is called in Dutch: WTI-2017 "Onderzoek en ontwikkeling landelijk toetsinstrumentarium", research was carried out to develop an erosion model for grass in the wave run-up zone consistent with the current model in use for the wave overtopping zone. In order to use the erosion model for wave overtopping in the wave run-up zone it was necessary to re-evaluate all wave overtopping tests and to incorporate the flow velocity increase on the slope.

Deze rapportage geeft een validatie van belastingfactoren voor geometrische overgangen, overgangen tussen bekledingen, trappen en overig dijkmeubilair. De validatie is gebaseerd op verschillende praktijkproeven uitgevoerd in Nederland en België, waar de cumulatieve overbelastingsmethode in relatie tot de definities van het schadegetal is toegepast. De engineering tools voor de belastingfactoren zijn deels gebaseerd op theoretische achtergronden en deels op expert judgement. In de validatie is onderscheid gemaakt tussen de toplaagsterkte (talud gerelateerd) en de bezwijksterkte (sterkte van afschuiven). Bovendien is in de bureauanalyse rekening gehouden met omgevingsfactoren zoals stenen die voor aanvang van de beproeving onzichtbaar onder het maaiveld lagen ofwel onderhoudswegenl kruinwegen, die de sterkte van grasbekledingen mogelijkerwijs beïnvloeden. Niet alleen klinkers op parkeerplaatsen en doorgroeistenen, maar ook wandeftecten zijn beoordeeld. De studie toont aan dat eerste stappen zijn gezet in het modelleren van de erosiebestendigheid van overgangen.

Dit rapport is een samenvatting van het onderzoek dat de afgelopen 10 jaar is uitgevoerd op het gebied van de stabiliteit van steenzettingen. Dat onderzoek is gerealiseerd in het kader van het meerjarige project ‘Advisering steenbekledingen Zeeland’ voor het Projectbureau Zeeweringen (PBZ). Het huidige rapport geeft per hoofdstuk een korte omschrijving van het uitgevoerde onderzoek en de daaruit voortgekomen resultaten en conclusies. Het is gecompleteerd met een korte uiteenzetting over de belangrijkste bezwijkmechanismen, waarbij ook verwijzingen zijn opgenomen naar onderzoeksrapporten van voor 2003. Het doel is het geven van achtergrondinformatie bij het ENW Technisch Rapport Dijkbekledingen (deel 2: steenzettingen), dat in 2014 wordt uitgebracht, en het vervullen van een brugfunctie naar de achterliggende onderzoeksrapporten. Dit laatste is gewenst omdat ontwerpers en toetsers van steenzettingen soms behoefte hebben aan gedetailleerde achtergrondinformatie, maar vervolgens moeite hebben om hun weg te vinden in de grote hoeveelheid onderzoeksrapporten.

In het kader van het KPP (Kennis Primaire Processen) project ‘Versterking Onderzoek Waterveiligheid wordt onderzoek uitgevoerd naar overgangen met gras in primaire waterkeringen. Dit rapport beschrijft de bureaustudie welke is uitgevoerd voorafgaande aan de uitvoering van in de toekomst geplande testen. Het doel van dit rapport is viervoudig: • Het categoriseren van overgangen in grasbekledingen • Overzicht creëren van al eerder geteste overgangen • Aandragen van oplossingsrichtingen • Discussie aantoonbaarheid van een oplossingsrichting.

Voor het Nederlandse beleid van kustveiligheid en kustlijnhandhaving is een betrouwbare en robuuste schatting van de zeespiegelstijging belangrijk. Het voorliggende rapport beschrijft verschillende exercities die zijn gedaan om de zeespiegelstijging langs de Nederlandse kust met een hogere betrouwbaarheid vast te stellen ten opzichte van eerdere studies, zoals bijvoorbeeld Deltares (2010). Hiervoor zijn zowel daggemiddelde als jaargemiddelde waterstanden gebruikt. Er is onderzocht of de trend in de tijdreeks met waterstanden en de variantie van dit signaal kunnen worden verklaard aan de hand van diverse verklarende variabelen.

De handreiking heeft als doel om het toepassen van innovaties bij het toetsen, ontwerpen, versterken en beheren van waterkeringen zo eenvoudig te maken dat dit onderdeel wordt van het dagelijks werkproces. De handreiking gaat dieper in op de mogelijkheden waarop interactie tussen het innovatie- en dijkversterkingsproces kan plaatsvinden. De handreiking geeft een overzicht van de aspecten waar innovatieve oplossingen en methoden afwijken van de traditionele oplossing.

In het huidige onderzoek is bekeken in hoeverre het wenselijk is om de stabiliteit van steenzettingen onder golfaanval te berekenen op basis van de spectrale golfperiode T m-1,0 als karakteristieke maat voor de golfperiode, in plaats van met de piekperiode T p.

Dit verslag behandelt de overgangen en potentiele oplossingsrichtingen met betrekking tot overgangen bij grasbekledingen op primaire waterkeringen. Omdat er zeer veel types overgangen mogelijk zijn is er de behoefte om dit te structureren. Een generieke opzet hiertoe is een eerder rapport (Deltares, 2013a) weergegeven. In voorliggend rapport is dit verder uitgewerkt voor grasbekledingen. De structuur (categorisering) is gebaseerd op het bekledingtype / keringtype, geometrie van de overgang, fysica, locatie op de kering en levensfase van de kering.

Dit rapport is het concept ‘Technisch Rapport macrostabiliteit bij Dijken’ (TRMD). In dit technisch rapport worden benodigde stappen gegeven die nodig zijn om een uitspraak over de macrostabiliteit van dijken en dammen ‘dijk’ te kunnen geven. Hierbij wordt ingegaan op de verschillende faalmechanismen, bepaling van de belastingen. Tevens wordt ingegaan op schematiseringen van de (onder)grondopbouw bij dijken en de hierin optredende waterspanningen.

Het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK) onderzoekt de mogelijkheid om de Havendijk bij Den Oever te versterken. Deze dijk is onderdeel van de primaire waterkering in Dijkringgebied Wieringen (Dijkring 12) en bleek bij de landelijke toets op veiligheid een “onvoldoende” te scoren op het toetsspoor “Hoogte”. Een oplossing wordt gezocht in ontwerpvarianten waarbij delen van de dijk een trapvormig talud bevatten. Op basis van eerder door Deltares uitgevoerd 2D fysiek modelonderzoek naar de invloed van een trapvormig talud op de golfoverslag is door het HHNK een conceptueel ontwerp voor de aangepaste dijk gemaakt. Vervolgens is dit conceptuele ontwerp getest in de Oosterscheldegoot van Deltares met een geometrische schaal 1:10. Dit rapport beschrijft de modelopzet en de analyse van deze testen.

In dit rapport is een verkenning uitgevoerd naar de stabiliteit van oneffen steenzettingen. Dit zijn steenzettingen waarbij een of meerdere stenen iets uitsteken boven de andere stenen. Het onderzoek concentreert zich op het stijghoogteverschil bij golfaanval op oneffen steenzettingen, ten opzichte van het stijghoogteverschil over normale steenzettingen. Hieronder wordt verstaan steenzettingen met betonzuilen (Basalton, Hydroblocks, Ronaton, Hillblocks, C-Star, etc.), omdat dit thans het meest toegepaste type is. Het gaat daarbij om oneffenheden welke beperkt blijven tot enkele centimeters (minder dan orde 10 % van de toplaagdikte).

In het kader van een samenwerking tussen de Deltaprogramma’s Kust, Zuidwestelijke Delta en Wadden (3D) is, onder begeleiding van Rijkswaterstaat Dienst Water, Verkeer en Leefomgeving daarom de vraag gesteld in hoeverre de veranderingen in de zeegaten een probleem vormen voor de langetermijn veiligheid en behoud van plaatareaal. Kan een (mega) suppletie in een zeegatsysteem dit tegengaan en in hoeverre kan een suppletie bijdragen aan de kennisvermeerdering ten behoeve van de optimalisatie van toekomstige suppletiestrategieën rondom zeegatsystemen?

Dit verslag behandelt de kennisleemtes met betrekking tot overgangen in primaire waterkeringen. Omdat er zeer veel types overgangen mogelijk zijn is er de behoefte om dit te structureren. In dit rapport is dit gedaan door verschillende categorieën te definiëren zoals keringtype, geometrie, fysica, locatie op de kering en beheer en inspectie. Er is tevens een inventarisatie van veel voorkomende overgangen gegeven. Gebaseerd op een bijeenkomst van experts in de waterbouwkundige sector en ervaringen uit het buitenland blijken vooral overgangen in grasdijken potentiele zwakke plekken te zijn. In dit verslag wordt tevens een overzicht gegeven van de huidige kennisbasis met betrekking tot overgangen.

Het rekenmodel Steentoets wordt gebruikt in het kader van de wettelijk verplichte zesjaarlijkse toetsing van de waterkeringen en wordt daarnaast als hulpmiddel voor het ontwerpen van steenzettingen gebruikt. Vanwege het enorme scala aan soorten steenzettingen en dijkgeometrieen, in combinatie met de diverse aspecten van de golfbelasting, is Steentoets in de loop der jaren een steeds gecompliceerder rekenmodel geworden. Hoewel dit voor de gebruiker geen extra werk oplevert, wordt de complexiteit toch als een nadeel ervaren. Daarnaast wordt overwogen om de deterministische toetsing te verruilen voor een probabilistische toetsing, gericht op het berekenen van de overstromingskans. Het huidige model is te complex om in een probabilistische rekenomgeving te kunnen gebruiken. Daarom is in dit onderzoek een aantal eenvoudige formules afgeleid die ongeveer hetzelfde resultaat geven als Steentoets. Het onderhavige rapport beschrijft de methode waarop deze vereenvoudigde formules zijn afgeleid, en geeft een waardeoordeel over de resulterende formules.

Voorliggend rapport doet verslag van een studie die Deltares, op verzoek van het Ministerie I&M en het Deltaprogramma Kust, heeft uitgevoerd naar de bijdrage van het programma Kustlijnzorg aan het duurzaam handhaven (of vergroten) van de sterkte van duinwaterkeringen op de middellange en lange termijn1 . Hiertoe wordt een antwoord gezocht op de volgende deelvragen: 1) Waar bevinden zich de relatief kwetsbare delen van de Nederlandse zeeweringen die gebaat zijn bij reguliere zandsuppleties? 2) Wat is de relatie tussen het aanwezige zandvolume en de sterkte van de duinwaterkering? 3) Wat is de bijdrage van zandsuppleties aan het zandvolume in de kustzone en de sterkte van de duinwaterkering? Wat is daarbij de invloed van de gekozen uitvoeringswijze van suppleren (duin-, strand-, vooroever- of geulwandsuppleties)? 4) Hoe kunnen de bevindingen worden doorvertaald naar de uitvoering, beleidsvoorbereiding en aanbevelingen voor nader onderzoek?

Op instigatie van het ENW is het onderwerp faalmechanismen bij overgangen en overgangsconstructies in primaire waterkeringen ter hand genomen. Begonnen is met een inventarisatie van de belangrijkste problemen bij en al bestaande oplossingen voor overgangen en overgangsconstructies, aan de hand van raadpleging van een panel van experts uit de waterkeringsector. Die raadpleging heeft plaatsgevonden op 4 november 2011, middels een computerondersteunde brainstorm in de EBR (electronic board room) bij Deltares in Delft. Doel hiervan was het vaststellen van onderwerpen en prioriteiten voor nader onderzoek aan overgangen en overgangsconstructies in SBW kader in de komende jaren. In dit rapport warden de resultaten van de brainstorm weergegeven en warden voorlopige conclusies geformuleerd ten aanzien van onderwerpen en prioriteiten, die vanuit de waterkeringsector zijn aangedragen voor onderzoek in SBW-kader. Aan de hand hiervan kunnen in 2012 vervolgplannen warden opgesteld.

Over more than a thousand years, the Dutch coast has been eroding for large stretches. Coastal retreat puts coastal functions (e.g. safety against flooding) under pressure. Since 1990, the Dutch policy aims at preventing further retreat of the coastline, but in the meantime taking the valuable dynamical behaviour of the coast into account. Therefore, sand nourishments have been preferred over hard structures to counteract the systematic erosion. Due to its strategic importance, the Dutch coastal area is also one of the most extensive studied areas in the world. However, most of the morphological research so far has focussed into the understanding of just part of the Dutch coastal system (e.g. dune area, foreshore). Hardly any attempt has been made to describe in a quantitative way the complete morphodynamic development of the system from the dunes to deep water and the cumulative effect of the past nourishment strategy at various time- and spatial scales. The aim of this study is the assessment of the functioning of the complete coastal system through a number of indicators describing the morphological system at different time scales.

Bij het renoveren van steenzettingen in de tijzone komt het in Zeeland voor dat onder een oude steenzetting een erg zachte ondergrond van klei zit. Voor aannemers is het lastig om hierop een nieuwe steenzetting te plaatsen, en dat komt terug in de prijs. Daarom overweegt Projectbureau Zeeweringen van Rijkswaterstaat Zeeland om op dergelijke locaties de oude steenzetting te laten zitten, en daarop een nieuwe steenzetting te laten plaatsen. De oude steenzetting kan de stabiliteit van de nieuwe steenzetting beïnvloeden doordat hij de leklengte van de steenzetting vergroot. Om dit te verifiëren is in de Deltagoot op schaal 1:2 een Basaltonzetting op filter aangelegd op een basaltzetting op filter. Deze constructie is tot bezwijken toe belast. Met drukopnemers in de twee granulaire lagen is daarbij de invloed van de oude steenzetting gemeten. Het onderzoek werd in oktober - december 2011 uitgevoerd.

Wave overtopping and grass cover strength is part of the project SBW Wave overtopping and revetment strength (SBW: Strength of and loads on water defenses), or ‘SBW Golfoverslag en Sterkte Bekledingen’ in Dutch. The project is one part of the SBW research program to develop the safety assessment tools for primary water defenses in The Netherlands. In the past five years, 2007-2012, research was carried out to determine the grass cover strength in case of wave overtopping. From 2007 to 2012 the research was not conclusive on the effect of objects and transitions from slope to berm and transitions from a grass cover to other (hard) revetment types. Also the wave run-up zone was not yet covered. The report at hand starts a next research period which will take until 2017 and where the aim will be to incorporate the aspects noted above.