Search

Children hospitalized for critical care require increasingly complex and technical care, which can be very stressful for parents. Awareness of the importance of parents’ role while their child is receiving critical care is vital to deliver care within a family-centered philosophy that is mutually beneficial to parents and nurses. This descriptive correlational study examined the relationships between and among parental perception of Family-Centered Care (FCC) nursing practices, parental beliefs regarding their role and their hospitalized child, and parental stress during their child’s admission to the Pediatric Intensive Care Unit (PICU). This study utilized the Family-Centered Care theoretical framework to examine these relationships and obtain a better understanding of the antecedents, characteristics, and consequences of family-centered care in the hospitalized child. The sample consisted of 43 parents whose child was admitted to a single PICU in New Jersey. More than 35% of these parents had a child with chronic medical complexity. All parents completed three established survey instruments while their child was actively admitted to the PICU, which measured the main study variables: Family-centered Care Scale, Parental Beliefs for the Hospitalized Child, and Parental Stressor Scale: Pediatric ICU, in addition to an original demographic instrument developed by the researcher. The results of this study were not statistically significant to address the predictive relationship between FCC, parental beliefs, and parental stress. However, there were statistically significant findings related to parental beliefs and children with medical complexity, particularly if they had had previous PICU admissions. There were also statistically significant findings for the demographic variables of marital status and parental stress, as well as number of days in PICU and parental stress. Finally, there was a small positive correlation with parental beliefs and FCC that was statistically significant. These findings elucidate the importance of parental beliefs and how nurses may influence parents’ experiences when their child is faced with a critical care hospitalization through the provision of FCC. The implications of this study are important for further research on these variables and how to tailor our approach to better understand parents’ role while their child is in the PICU to minimize negative outcomes.

Compassion fatigue and compassion satisfaction are two inter-related concepts. Individuals in helping professions may occasionally face compassion fatigue from giving so much of themselves to others. Compassion fatigue has been studied in a variety of settings: medical, social work, nursing, law enforcement, and fire departments, to name a few. While some researchers have studied nurses, little published work has focused exclusively on nurses who care for specialty pediatric populations. Additionally, there is scant research on whether compassion satisfaction and compassion fatigue are associated with patient satisfaction. The purpose of this study was to determine the level of compassion satisfaction and compassion fatigue among pediatric nurses and whether there was an association with patient satisfaction. This descriptive study was conducted in a large academic medical center in the Southwestern United States. A convenience sample of 231 nurses working with children in inpatient or outpatient settings completed an online demographic questionnaire and the Professional Quality of Life (ProQOL) 5 tool, which measured compassion satisfaction and two dimensions of compassion fatigue: burnout and secondary traumatic stress. Results of this study showed that the nurses had a moderate to high level of compassion satisfaction, a low level of burnout, and a low to moderate level of secondary traumatic stress. There were no differences in the level of compassion satisfaction or burnout related to demographic characteristics, clinical unit type, or years of experience of nurses. There were no differences in the levels of compassion satisfaction or compassion fatigue based on the levels of patient satisfaction according to unit type.

การวิจัยเชิงบรรยายนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการับรู้สมรรถนะแห่งตนในการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 รวมทั้งศึกษาอุปสรรคและความต้องการในการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของบุคลากรทางการพยาบาลที่ดูแลผู้ป่วยเด็ก โรงพยาบาลรามาธิบดี ในกลุ่มตัวอย่างจำนวน 227 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบประเมินความรู้ในการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 และแบบประเมินการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติสหสัมพันธ์แบบสเปียร์แมน ส่วนการสัมภาษณ์เชิงลึกเก็บข้อมูลจากบุคลากรทางการพยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยเด็ก จำนวน 30 ราย และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยวิธีการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า บุคลากรทางการพยาบาลมีคะแนนความรู้และการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 อยู่ในระดับมาก ส่วนความรู้มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของบุคลากรทางการพยาบาลที่ดูแลผู้ป่วยเด็กอย่างมีนัยสำตัญทางสถิติ ผลการวิเคราะห์ข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์เชิงลึกพบว่า อุปสรรคในการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของบุคลากรทางการพยาบาล ได้แก่ 1) การเปลี่ยนแปลงด้านนโยบายหรือแนวปฏิบัติ 2) การจำกัดจำนวนบุคลากรในการดูแล 3) การขาดแคลนอุปกรณ์ที่ใช้ในการป้องกัน 4) ปัญหาในการสื่อสาร และ 5) การขาดความร่วมมือในการปฏิบัติตนจากผู้ป่วยที่เป็นเด็กเล็ก นอกจากนั้นบุคลากรทางการพยาบาลมีความต้องการในการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ได้แก่ 1) อุปกรณ์ป้องกันร่างกายส่วนบุคคลที่เพียงพอ และ 2) การจัดทบทวนความรู้ในการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อและการใช้อุปกรณ์ป้องกันร่างกายส่วนบุคคล ดังนั้น หน่วยงานที่รับผิดชอบควรมีมาตรการการเตรียมความพร้อมทั้งด้านอุปกรณ์ในการป้องกันที่เพียงพอ มีการให้ความรู้ตามความต้องการอย่างต่อเนื่อง และควรมีนโยบายหรือแนวปฏิบัติที่ชัดเจนในการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของบุคลากรทางการพยาบาลที่ให้การดูแลผู้ป่วยเด็กต่อไป