Search

Aim: In this study, we aimed to evaluate the survival of Salmonella typhi and Shigella flexneri, which have significance for public health, in various aqueous media (distilled water, 0.9% NaCl solution, chlorinated water) and at different temperatures. Materials and Methods: The water samples mentioned above were contaminated with approximately 5 x 105 bacteria/ml of S. typhi and S. flexneri, and then stored at 37 ºC, room temperature, in refrigerator (4 to 6 ºC) and in deep freezer (-20 ºC). From the water materials prepared accordingly, cultures were done beginning in the first 24 hours and later every other day for viability control of the bacteria until no growth was detected in three consecutive cultures. Results: We observed that S. flexneri in both 0.9% NaCl solution and distilled water survived the longest (87 and 83 days, respectively) when stored in the refrigerator. Similarly, S. typhi was found to be viable as long as 65 days in both 0.9% NaCl solution and distilled water, when stored in the refrigerator. No bacterial growth was determined in the cultures of chlorinated water samples stored at all four temperatures in the first 24 hours. Conclusions: We concluded that S. flexneri generally survived longer than S. typhi in the different water media. Having a prolonged survival of S. flexneri in aqueous media would present more risk than S. typhi for the transmission of waterborne infections.

Aim: The aim of the present study was to investigate the survival time of some nosocomial infectious agents on the surface of various covering materials. Materials and Methods: Four kinds of flooring materials (vinyl and ceramic tile as floor covering material; and laminate and inox sheet as bench covering material) were experimentally contaminated with Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus and vancomycin-resistant (VR) Enterococcus faecalis, which were frequently encountered in nosocomial infections. The survival periods of representative agents on the tested flooring materials were detected by culturing from the surfaces. Results: It was found that the survival periods were shorter for all the tested bacteria on the vinyl surfaces, as compared to the ceramic surfaces; the difference was significant (P < 0.05). On the other hand, all the test bacteria survived shorter on the inox sheet than on the laminate surfaces (P < 0.05). On all of the 4 covering materials tested gram-positive bacteria were found to survive longer than the gram-negative ones. Conclusions: It was concluded that vinyl as flooring material and inox sheet as surface material for benches and laboratory tables may be preferred in order to reduce bacterial colonisation in the hospital environment.

A 5-year-old child living in Erzurum, Turkey, complaining of otalgia, otorrhea and pruritus in the right ear for three days, was examined. Otoscopic examination at the Department of Otorhinolaryngology revealed live maggots in the external auditory canal. Ten maggots were recovered and were identified as third stage larvae of Wohlfahrtia magnifica (Diptera: Sarcophagidae). Local and systemic antibiotic therapies were applied. No pathological findings were present at the follow-up examination after 15 days of therapy.

The aim of this study was to evaluate the in vitro hemolytic activities of 107 Candida strains isolated from different clinical samples in liquid medium, and to examine the impact of glucose on this activity.A total of 107 Candida isolates representing seven species (C. albicans, n=28; C. glabrata, n=23; C. tropicalis, n=17; C. parapsilosis, n=16; C. kefyr, n=14; C. krusei, n=5; C. guilliermondii, n=4) were included in the study. The hemolytic activities of the strains were tested on two different Sabouraud dextrose liquid media (SDB) containing 7% defibrinated human blood, one of which is supplemented with 3% glucose and the other without glucose. Cultures were evaluated at the end of a 48-hour incubation. The hemolysis in the media was detected spectrophotometrically by measuring the amount of released hemoglobin and compared with a standard hemolysate which was prepared prior to testing. The degree of hemolysis (percentage value) by an individual strain was calculated according to the following formula below: (Absorbance of supernatant media at 540 nm / Absorbance of standard hemolysate at 540 nm X 100).In the liquid medium without glucose, strains generally produced hemolysis at low levels. The degree of hemolysis produced by all species increased noticeably in the liquid medium with glucose. Strains of C. albicans and C.kefyr had demonstrated significant hemolytic activity, whereas others had lower activity. C. parapsilosis exerted very little hemolytic activity in the medium with glucose and showed no activity in the medium without glucose.The hemolytic activities of most Candida species was found to be higher in the human blood-enriched SDB medium containing 3% additive glucose than in the one free from additives. This result indicates that increased blood glucose concentration may contribute to increased hemolytic activity in Candida species, and it suggests a parallel with possible pathogenesis of Candida in patients with diabetes mellitus.Bu çalışmanın amacı değişik klinik örneklerden izole edilen 107 Candida kökeninin hemolitik aktivitelerini ve glikozun bu aktivite üzerindeki etkisini araştırmaktır.Çalışmada, 7 farklı türden (C. Albicans, n=28; C. Glabrata, n=23; C. Tropicalis, n=17; C. Parapsilosis, n=16; C. Kefyr, n=14; C. Krusei, n=5; C. Guilliermondii, n=4) toplam 107 kökenin invitro hemolitik aktivitesi araştırıldı. Çalışmada kullanılan kökenlerin hemolitik aktivitesi, %3 glikoz ilaveli insan kanlı Sabouraud Dextrose Broth (SDB) ve glikozsuz insan kanlı SDB olmak üzere iki farklı besiyerinde 48 saatlik inkubasyon süresi sonunda test edildi. Bu besiyerlerinde oluşan hemoliz, ortama salınan hemoglobin miktarının spektrofotometrik olarak ölçülüp standart hemolizat ile karşılaştırılması yöntemiyle belirlendi. Hemoliz yüzdesi her bir köken için (besiyeri süpernatantının 540 nm dalga boyundaki absorbansı / Standart hemolizatın 540 nm dalga boyundaki absorbansı X 100) formülü ile hesaplandı.Çalışmada kullanılan Candida türlerinin hemoliz yüzdesi glikozsuz besiyerinde düşük oranda tespit edildi. C. albicans ve C. kefyr türlerinin hemolitik aktivitesi her iki besiyerinde diğer türlere göre yüksek bulundu. C. parapsilosis kökenleri %3 glikoz ilaveli SDB besiyerinde düşük aktivite gösterirken glikozsuz SDB besiyerinde hemolitik aktivite göstermedi.Candida türlerinin hemolitik aktiviteleri %3 glikoz ilaveli SDB besiyerinde glikozsuz besiyerine göre daha yüksek bulundu. Kandaki yüksek glikoz oranının Candida türlerinin hemolitik aktivitelerinin artmasına neden olabileceği sonucuna varıldı.

45 VII. ÖZET Stafilokoklar insan normal florasında bulunmakla birlikte hastalık etkeni olarak en sık izole edilen bakterilerdendir. Bunlardan S. aureus'larda pek çok virulans faktörünün yamsıra Protein A diye bilinen bir yüzey proteininin bulunduğu ve bu maddenin antifagositik etki yoluyla bakteriye patojenlik özelliği kazandırdığı bilinmektedir. Diğer taraftan yaklaşık 10 yıl öncesine kadar klinik örneklerden özellikle kan kültür örneklerinden izole edilen Koagülaz Negatif Stafilokoklar (KNS) kontaminasyon olarak değerlendirilmekte iken günümüzde bu mikroorganizmaların da infeksiyonlara sebep olabileceği belirtilmektedir., özellikle teknolojik gelişmelere bağlı olarak son yıllarda sıkça kullanılan prostetik alet, kateter ve shunt uygulamalarının artmasına paralel olarak bu gibi aletlerin uygulandığı kişilerde KNS lar daha sık olarak izole edilmektedir. Bu KNS ların bir kısmında slime adı verilen yapışkan bir madde bulunduğu;. bu maddenin KNS ların kolonizasyonuna katkı sağladığı ve KNS ların patojenliğini arttırdığını belirten çalışmalar mevcuttur. Yukarıdaki bilgilerden yola çıkarak planladığımız çalışmamızda çeşitli klinik örneklerden izole ettiğimiz 240 stafilokok susu basitrasin, novobiyosin ve koagülaz testleri yardımıyla tür ayrımına tabi tutulmuş; bunlarda protein A ve slime faktörü varlığı araştırılmıştır. Suşlar ayrıca yoğun tuzlu ortamda üreme, mannitolü fermente etme, çeşitli gruptan insan kanlarıyla hazırlanmış kanlı agar besiyerlerinde hemolitik etki ve 7 farklı antibiyotiğe karşı duyarlılık durumları yönünden de incelenmiştir. Sonuçta 240 susun 38 ( %15.8 ) inde protein A, 51 ( 21.3 ) inde slime faktörü bulunduğu görülmüştür. Protein A pozitif suşların tümünün S. aureus; slime pozitif suşların da 50 sinin S. epidermidis, 1'inin de S. saprophytics olduğu anlaşılmıştır. Bulunan bu sonuçlar ve çalışılan diğer özellikler ile ilgili bulgular literatür bilgileri ışığında tartışılmıştır. 53