Search

The thesis traces the evolving attitudes towards rhetoric in the highly-rhetorised English-language prose of the late sixteenth century by focusing on a term that was itself subject to significant change: ‘wit’. To wit’s pre-existing denotations of intellectual acumen, capacity for reason and good judgement was added a novel meaning, related to the capacity for producing lively speech. As a term encompassing widely divergent meanings, many Elizabethan and early Stuart works explored ‘wit’ as a central theme or treated the term as significant to explorations of the human mind, its capacity for rhetoric, and the social and moral dimensions of this relationship. The research centres on how ‘wit’ is seen and how it corresponds to rhetorical wittiness as produced in practice, and questions the implications of this for understanding the social and moral dimensions of the authorial wit. By focusing on the early vernacular manuals of rhetoric by author such as Thomas Wilson and Roger Ascham, on Lyly’s and Greene’s euphuist prose, and on Thomas Lodge’s and Sir Philip Sidney’s prose defences of poetry, the first half of the thesis explores the term’s conceptual ambiguity. Potentially both reformative and deceptive, this ambiguity becomes a useful tool for the author looking to construct a profitable persona as a Wit, or a brilliant-yet-unruly master of rhetoric. The second half of the research notes how ‘wit’ tends to outlive its usefulness as a multivalent term in later writings when these seek to move away from the social commodification of an author’s rhetoric. Examining Sidney’s theological and political aims in The New Arcadia, Thomas Nashe’s carnivalesque questioning of the idea of profit, and Francis Bacon’s systematic interpretation of Nature, the research suggests that rhetoric and ‘wit’ maintain both their significance and their ambiguity into the seventeenth century. A meta-rhetorical signpost, ‘wit’ comes to reflect through its use and disuse both the issues at hand and the inherent self-reflexivity of any attempt to deal directly with rhetoric.

Verpleegkundige Martine werkt op de short-stayafdeling van een ziekenhuis. Op dit moment heeft ze samen met een nauwelijks ingewerkte leerlingverpleegkundige de zorg voor zestien patiënten; draagt ze de afdelingstelefoon bij zich en staat ze op het punt de medicijnen uit te delen aan haar patiënten. Maar helaas kan ze met haar medicijnkar niet de zaal op, doordat daar al de broodserveerwagen en de drankwagen staat van Steffi, die de lunches uitdeelt. Na een half uur zijn de medicijnen uitgedeeld en is Martine 34 keer heen en weer gelopen tussen de medicijnkar, haar patiënten en alle overige werkzaamheden. In deze situatie is de kans groot geworden dat Martine fouten gaat maken. Dit voorbeeld illustreert dat veilige zorg begint bij de directe zorg rondom het bed. En dat is ook het uitgangspunt van dit eerste Nederlandstalige boek over patiëntveiligheid en het SEIPS-model. In dit boek zijn veel levendige en herkenbare casussen opgenomen. Zij geven een goed inzicht in praktijksituaties die de veiligheid van de patiënt in gevaar kunnen brengen. De oplossingen die het boek biedt, zijn bedoeld als inspiratiebron voor verpleegkundigen en andere zorgprofessionals. Daarbij wordt regelmatig over de grens gekeken. De auteurs beperken zich overigens niet tot het ziekenhuis, ze begeven zich ook op het terrein van de ouderenzorg, de GGZ en de thuiszorg. Dit boek biedt de basiskennis over patiëntveiligheid voor (leerling)verpleegkundigen en andere zorgprofessionals die betrokken zijn bij de directe patiëntenzorg. Zo is er aandacht voor het melden van incidenten, de rol van de patiënt, het belang van communicatie en het werken met apparatuur. Daarnaast wordt er gekeken naar de invloed van omgevingsfactoren en de specifieke problemen van de belangrijkste disciplines binnen de zorg. Patiëntveiligheid voor verpleegkundigen is geschikt als studieboek voor mbo- en hbo-verpleegkundigen, maar ook als handleiding voor de dagelijkse praktijk. Het boek is tevens interessant voor veiligheidsdeskundigen die werken of stagelopen in de gezondheidszorg. Aan deze uitgave hebben bijna dertig professionals uit diverse werkvelden meegewerkt.