Search

Objectives To evaluate and compare the efficiency of orthodontic treatment and surgical uprighting of first and second mandibular molars. Materials and Methods An electronic literature search in PubMed, Science Direct, Embase, Scopus, Web of Science, Cochrane Library, LILACS, and Google Scholar, as well as a hand search was conducted by two independent researchers to identify relevant articles up to January 2022. In addition, a manual search was done that included article reference lists, grey literature, and dissertations. The risk of bias of the included prospective and retrospective studies was assessed with the Risk Of Bias Tool In Non-randomized Studies of Interventions (ROBINS-I) assessment tool. Results A total of six nonrandomized clinical trials (non-RCT) evaluating the efficiency of mandibular molar orthodontic and/or surgical uprighting were included. The quality analysis showed certain defects of the Non-RCTs included and, according to the criteria used, the majority of the articles were judged to be of moderate quality. Conclusions Based on the evidence, orthodontic and surgical uprighting appear to be effective treatment methods for mandibular molars. Surgical uprighting may be associated with more complications than orthodontic uprighting. However, the existing literature on the subject is limited, heterogeneous, and methodologically limited. Therefore, the outcomes should be interpreted carefully.

Dijital ve manuel indirekt braketleme tekniklerinde braket pozisyonlandırmafarklıllıklarının değerlendirilmesiÖğrencinin Adı, Soyadı : Frantzeska KarkaziDanışmanın Adı, Soyadı : Dr. Öğr. Üyesi Ece AbuhanProgramın Adı: Ortodonti (İngilizce) Tezli Yüksek LisansAmaç: Bu çalışmanın amacı fasiyal eksen noktasına göre braket yerleşimi sırasındadijital ve manuel indirekt braketleme teknikleri arasındaki farkın karşılaştırılmasıdır.Gereç ve Yöntem: Bu randomize çalışmada 36 ağız içi model üç grup altında incelenmiştir.Her bir modele toplam 10 adet braket (kesici, kanin ve premolar dişler) yerleştirilmiştir. Kontrolgrubu için braketler otomatik olarak Ortho Analyzer yazılımı tarafından, dijital grupta braketleraynı yazılım yardımıyla kullanıcı tarafından, manuel grupta ise braketler alçı modeller üzerinekullanıcı tarafından yerleştirilmiştir. Modeller dijital ortamda üç boyutlu çakıştırılarak kontrolgrubu modelleri ile karşılaştırılmıştır (3D slicer). Lineer ve açısal ölçümlerin istatistikselanalizinde eşleştirilmiş örneklem için Mann Whitney U testi, ve hata frekansını belirlemekiçin Ki-kare testi kullanılmıştır. P ≤ 0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.Bulgular: İki teknik arasında kesici dişlerde 4 değişkende (vertikal, devrilme, tork verotasyon), kanin dişlerde 2 değişkende (horizontal ve tork) istatistiksel olarak anlamlıfarklılıklar saptanmıştır. Dijital grupta 4 parametrenin, manuel grupta ise 11parametrenin kabul edilebilir hata aralığını aştığı saptanmıştır.Sonuç: Dijital indirekt braketleme ile daha hassas bir braket yerleşimisağlanabilmektedir. Tüm diş gruplarında ve kullanılan tekniklerde horizontal eksenyerleşim doğruluğu yüksek bulunmuştur. Dijital braket yerleşiminde hata frekansıdaha düşüktür. Bracket position differences in digital indirect bonding vs manual indirectbonding techniqueStudent Name, Surname: Frantzeska KarkaziSupervisor Name: Asst. Prof. Dr. Ece AbuhanProgram Name: Orthodontics (English) Master's with ThesisAim: The aim of this study is to compare the difference in bracket position betweenthe digital and the manual impromptu bracket placement according to the Facial Axis(FA) point.Material and Methods: This randomized study was conducted using 36 casts dividedinto three groups. A total of 10 brackets were placed in each cast (incisors, canines andpremolars). In the control group, brackets were placed by using automatically by thesoftware (Ortho Analyser). In the digital group, brackets were placed impromptu inthe same software. In the manual group, brackets were placed on the plaster models.Models were digitally superimposed and compared with the control models (3Dslicer). The linear and angular measurements were analysed with Mann Whitney Utestfor paired samples. Chi-square tests to determine the frequency of errors. P ≤ 0,05was considered statistically significant.Results: Between the two techniques, there were statistically significant differencesin 4 variables (vertical, tipping, torque, and rotation) in incisors; 2 variables (verticaland toque) in canines. 4 parameters in the digital group exceeded the range ofacceptable error, while 11 parameters in the manual indirect bonding group did.Conclusion: A more precise bracket placement can be achieved with digital indirectbonding. The horizontal axis was found to be accurate in all tooth groups andtechniques used. Digital bracket placement showed a decreased error frequency.