Search

[eng] Objective: Colistin susceptibility tests become more importance because of the need for colistin use increases especially treatment of the multidrug-resistant (MDR) bacterial infections. In addition, biofilm formation by microorganisms is an important cause of antibiotic resistance. The aim of this study was to evaluate the colistin susceptibility by broth microdilution (BMD) method, biofilm formation, and antibiotic resistance profiles in the Acinetobacter baumannii (A. baumannii) strains. Materials and Methods: Fifty A. baumanni strains which were isolated from clinical specimen were included. Identification of the isolates were studied with the BD Phoenix100 automated system by using the Phoenix NMIC-400/ID panels. The antimicrobial susceptibility test for the colistin were studied by the Mueller-Hinton BMD method according to EUCAST. The biofilm production were investigated using Congo Red Agar. Results: Of the 50 isolates, colistin resistance by BMD method was found 2% (n:1). The rates of biofilm formation and MDR were %92 (46/50) and %76 (38/50), respectively. It was determined that the biofilm formation rate increased in parallel with the age of the patients (p=0.008). Moreover, MDR positive strains were found to produce biofilms more frequently than negatives (p=0.038). Conclusion: Unfortunately, our study is the first report for the colistin resistance in Northern Cyprus. Biofilm formation of A. baumannii strains examined in our study were found to be high. Therefore, we think that the application of correct diagnostic methods, full sterilization/disinfection procedures, and rational use of antibiotics may affect the morbidity and mortality rates, as they will prevent the development of MDR microorganisms., [spa] Objetivo: Las pruebas de susceptibilidad a la colistina adquieren mayor importancia debido a que aumenta la necesidad de utilizar colistina, especialmente en el tratamiento de las infecciones bacterianas multirresistentes (MDR). Además, la formación de biopelículas por parte de los microorganismos es una causa importante de resistencia a los antibióticos. El objetivo de este estudio fue evaluar la susceptibilidad a la colistina por el método de microdilución en caldo (BMD), la formación de biofilms y los perfiles de resistencia a los antibióticos en las cepas de Acinetobacter baumannii (A. baumannii). Materiales y métodos: Se incluyeron 50 cepas de A. baumanni aisladas de muestras clínicas. La identificación de los aislados se estudió con el sistema automatizado BD Phoenix100 utilizando los paneles Phoenix NMIC-400/ID. La prueba de susceptibilidad antimicrobiana para la colistina se estudió mediante el método Mueller-Hinton BMD según el EUCAST. La producción de biofilm se investigó mediante el uso de Agar Rojo Congo. Resultados: De los 50 aislados, se encontró una resistencia a la colistina por el método BMD del 2% (n:1). Las tasas de formación de biofilm y de MDR fueron del 92% (46/50) y del 76% (38/50), respectivamente. Se determinó que la tasa de formación de biofilm aumentaba en paralelo a la edad de los pacientes (p=0,008). Además, se observó que las cepas MDR positivas producían biofilms con mayor frecuencia que las negativas (p=0,038). Conclusiones: Lamentablemente, nuestro estudio es el primer informe sobre la resistencia a la colistina en el norte de Chipre. La formación de biopelículas de las cepas de A. baumannii examinadas en nuestro estudio resultó ser elevada. Por lo tanto, creemos que la aplicación de métodos de diagnóstico correctos, procedimientos de esterilización/desinfección completos y el uso racional de antibióticos pueden afectar a las tasas de morbilidad y mortalidad, ya que evitarán el desarrollo de microorganismos MDR.

ÖzetBu çalışma, Bolu ili Göynük ilçesinde yetişen Göynük Armudu’nun agromorfolojik özelliklerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Yörede fındık, ceviz, ayva, kiraz, armut gibi birçok meyve türü yetişmektedir. Bu meyvelerin bazıları kültür çeşidi iken bazılan ise mahalli çeşit olarak kalmıştır. Yörede Göynük armudu sevilerek ve beğenilerek tüketilen mahalli bir çeşittir. Göynük ilçesi Hacı Mahmut köyü ve çevresinde yetişen mahalli Göynük armut çeşidinden alman meyve örneklerinde pomolojik analizler yapılarak, bu çeşidin tanıtılmasına çalışılmıştır. Buna göre, Göynük armut çeşidinin ortalama meyve ağırlığı 81.16 g, suda eriyebilen kuru madde miktarı (ŞÇKM) % 14.25, pH 5.47 ve titre edilebilir asitlik %0.07 olarak tespit edilmiştir. Çalışmada, Göynük armudunun meyve özelliklerinin standart armut çeşitleri ile yarışabilecek nitelikte olduğu, ileride yapılacak çalışmalarla standart armut çeşitlerimiz arasında yer alacağı kanaatine varılmıştır.Anahtar kelimeler: Göynük Armudu, Yerel çeşit, GöynükArgomorfolojik Proporties of The Göynük Pear

Sıtma, Plasmodium parazitlerinin neden olduğu ve halen dünyayı etkileyen ciddi bir enfeksiyon hastalığıdır. Dünyada en sık görülen tür Plasmodium vivax (P. vivax)’tır. Vivax sıtması, karaciğerde latent kalıp, aylar hatta yıllar sonra relapslara neden olan hipnozoit formlar ile karakterizedir. Bunun yanında, P. vivax enfeksiyonunda uzamış inkübasyon sürelerinden bahsedilmektedir. Bu çalışmada, sekiz gün ara ile hastanemize başvuran ve P. vivax tanısı alan iki sıtma olgusu incelenmiştir. Hastalarımızdan biri en son 7 ay, diğeri ise 12 ay önce ülkeleri olan Pakistan’dan ülkemize gelmiş ve bu sürede bir daha yurt dışına çıkmamışlardı. İkisinin de daha önceden sıtma öyküsü bulunmamaktaydı. Ülkemizde, 1950 yılından itibaren Plasmodium parazitlerini bulaştıran Anofel cinsi sivrisineklerin adadan elimine edilmesi sonucu sıtma enfeksiyonu eradike edilmiş ve o tarihten günümüze kadar geçen sürede yerli sıtma vakasına rastlanmamıştır. Buna rağmen, son yıllarda değişen sivrisinek faunası ile birlikte yurt dışı kaynaklı vakaların artmasının, yeniden yerli sıtma olgularının görülmesi açısından risk teşkil ettiği düşünülmektedir. Sonuç olarak, güncel araştırmaların ve sürveyans çalışmalarının yapılması ile daha doğru ve kesin veriler elde edilebilecektir., Malaria is a serious infectious disease caused by Plasmodium parasites that still affects worldwide. The most common species in the world is Plasmodium vivax (P. vivax). Vivax malaria is characterized by hypnozoides forms that remain latent in the liver and cause relapses months or even years later. In addition, prolonged incubation periods are mentioned in P. vivax infection. In this study, two malaria cases who applied to our hospital with an interval of eight days and diagnosed with P. vivax were examined. One of our patients come to our country 7 months ago and the other 12 months ago from Pakistan and they did not go abroad again during this time. Neither had a previous history of malaria. In our country, malaria infection has been eradicated as a result of the destruction of Anopheles mosquitoes that transmit Plasmodium spp. since 1950, and no endemic malaria cases have been encountered since then. Despite this, it is thought that the increase in import malaria cases together with the changing mosquito fauna in recent years poses a risk in terms of endemic malaria cases. As a result, more accurate and precise data will be obtained by conducting up-to-date research and surveillance studies.

Üzüm, dünyada üretilen en önemli mahsullerden biridir. Yüksek miktarlarda üretilmesine rağmen depolama sırasında yaşanan bazı problemler nedeniyle meyve suyu fazla tüketilmemektedir. Asitleşme, ana sorunlardan biridir. Bu çalışmada üzüm suyunun kısa süreli (20 gün) buzdolabında saklandıktan sonra stabilitesi açısından farklı işlemler ve işleme süreleri incelenmiştir. Kırmızı ve beyaz olmak üzere iki tür üzüm suyu, bazı ana kalite kriterlerindeki değişikliklere göre değerlendirilmiştir. Sonuçlar, farklı konsantrasyon ve sürelerde UV-C (Ultraviyole-C) ve ultrason uygulamalarının üzüm suyunun stabilitesini önemli ölçüde etkilediğini göstermiştir. Kontrol uygulaması bazı özelliklerde daha yüksek miktarlar göstermesine rağmen, miktarlar kararsızdı ve çok büyük aralıklarda değiştiği görüldü. Aksine, uygulamalar yüksek stabilite sağlamıştır. Tüm bu bilgiler ışığında UV-C ve Ultrason uygualamlarının güvenilir saklama koşulları sağlaması açısından çok önemli olduğu değerlendirilmiştir., Grape is one of the most important crops propagated in the world. Although it is produced in high amounts, the juice is not consumed much due to some problems during storage. Acidification is one of the main problems. In this study, different treatments and durations were studied in terms of the stability of grape juice after short-term (20 days) refrigerator storage. Two types of grape juice, red and white, were evaluated according to changes in some main quality criteria. The results showed the treatments of UV-C (Ultraviolet-C) and ultrasound in different concentrations and durations significantly affected the stability of grape juice. Although control showed mostly higher amounts in some traits, the amounts were unstable and changed very large intervals. On the contrary, treatments provided very high stability. In light of all this information, the UV-C and Ultrasound treatments were considered crucial in terms of providing much reliable storage conditions.

The Crataegus genus has many species growing as wild that have positive effects on human health. The information about the phenotypic diversity of this species is rather inadequate. Phenotypic diversity among forty-four genotypes belonging to four Crataegus species (C. monogyna, C. orientalis, C. astrosanguinea, and C. meyeri) was determined based on morphological and physicochemical characteristics. Significant differences were observed among the species in terms of studied characteristics. Fruit weight ranges from 1.60 to 2.50 g for C. orientalis, 1.53 to 2.33 g for C. meyeri, 1.26 to 2.41 g for C. astrosanguinea, and 0.38 to 1.98 g for C. monogyna. The highest fruit length (15.19 mm) and width (17.58 mm) were determined in C. orientalis. The heights color values, L*, a*, and hueo values were highest in C. meyeri, while b* value was highest in C. monogyna and Chroma* was in C. orientalis. The highest TSS and pH were found in C. monogyna as 3.99% and 4.33%, respectively. TA was highest in C. monogyna with 1.83 mg L-1. Seed size ranged from 1.36 (C. monogyna) to 4.33 (C. orientalis), while seed weight ranged from 0.23 g to 0.45 g in C. mongyna and C. astrosanguinea, respectively. The correlation analysis indicated significant correlations between morphological characters. The principal component and clustering analyses revealed high phenotypic variety among and within the species, showing that the studied characters were useful for describing Crataegus species. The results provided valuable insights for morphological and colorimetric characterization of hawthorn species and their utilization., İnsan sağlığı üzerinde olumlu etkileri olan ve yabani olarak yetişen Crataegus cinsinin birçok türü mevcuttur. Bu türlerin fenotipik değişkenlikleri ile ilgili bilgiler oldukça yetersizdir. Morfolojik ve fizikokimyasal özellikler bakımında dört Crataegus türüne (C. monogyna, C. Orientalis, C. astrosanguinea ve C. meyeri) ait kırk dört genotipte fenotipik değişkenlikler incelenmiştir. İncelenen özellikler açısından türler arasında önemli farklılıklar gözlenmiştir. İncelenen türlerin meyve ağırlığı 1.60-2.50 g (C. orientalis), 1.53-2.33 g (C. meyeri), 1.26-2.41 g (C. astrosanguinea) ve 0.38-1.98 g (C. monogyna) arasında değişmiştir. En yüksek meyve boyu (15.19 mm) ve genişliği (17.58 mm) C. orientalis türünde tespit edilmiştir. En yüksek L*, a*, ve hueo değerleri C. meyeri türünde bulunurken, en yüksek b* değeri C. monogyna ve Chroma* değeri ise C. orientalis türünde belirlenmiştir. En yüksek SÇKM ve pH sırasıyla %3.99 ve 4.33 ile C. monogyna'da tespit edilmiştir. Toplam Asitlik ise 1.83 mg L-1 ile C. monogyna'da en yüksek belirlenmiştir. Tohum sayısı 1.36 adet (C. monogyna) ile 4.33 adet (C. orientalis) arasında değişirken, tohum ağırlığı sırasıyla C. mongyna ve C. astrosanguinea'da 0.23 g ile 0.45 g arasında belirlenmiştir. Morfolojik karakterler arasında önemli ilişkilerin olduğu korelasyon analiziyle belirlenmiştir. Temel bileşen ve küme analizi, çalışılan tür içinde ve türler arasında yüksek fenotipik çeşitliliğin olduğu ve bu karakterlerin Crataegus türlerinin tanımlanması için yararlı olduğunu göstermiştir. Çalışma sonuçları, alıç türlerinin morfolojik karakterleri, renk karakterizasyonun belirlenmesinin ve kullanımları hakkında faydalı bilgiler ortaya çıkarmıştır.

Üzüm hem taze hem de kuru tüketilebilen, suyundan ve meyve etinden pek çok ikincil ürünün yapıldığı ve dünyada üretimi en çok yapılan meyvelerden biridir. Türkiye’de de en çok üretilen meyve konumundadır. Ülkemizde üretilen üzümlerin büyük çoğunluğunu Sultani Çekirdeksiz üzüm çeşidi oluşturmaktadır. Bu çalışma Sultani Çekirdeksiz üzüm çeşidinin oda koşullarında muhafaza olanaklarının belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışma bölünen bölünmüş parseller deneme desenine göre kurulmuş olup 4 farklı uygulama (Kontrol, UV-C, Ultrason ve MAP) ve 3 farklı zaman (3 gün, 6 gün, 9 gün) denenmiştir. Çalışma bulgularına göre, MAP uygulamasının ağırlık kaybı bakımından diğer uygulamalara nazaran daha başarılı olduğu görülmüştür (%2.99). Ağırlık kayıpları zamana göre değerlendirildiğinde ise tüm uygulamalar için artan bekleme süreleri ağırlık kayıplarını da istatistiki olarak artırmıştır. Uygulamaların renk değerleri üzerine etkisi kısıtlı görülürken, zamanlar arasında renk değerleri bakımından istatistiki farklılıklar oluşmuştur (p>0.05). Bu araştırma sonucunda Sultani Çekirdeksiz üzüm çeşidinin muhafazasında MAP uygulamasının diğer uygulamalara nazaran öne çıktığı görülmüştür. Grapes are one of the most produced fruits in the world that can be consumed both fresh and dry, which many secondary products are made from juice and fruit flesh. It is also the most produced fruit in Turkey. The majority of the grapes produced in our country are Sultani Çekirdeksiz grape variety. This study was carried out to determine the possibilities of preserving the Sultani Çekirdeksiz grape variety fruits under room conditions. The study is established in split-split plot arrangement and 4 different treatments (Control, UV-C, Ultrasound and MAP) and 3 different times (3 days, 6 days, 9 days) were tried. According to the findings of the study, it was seen that MAP application was more successful than other applications in terms of weight loss (2.99%). When the weight losses are evaluated by time, the increased waiting times for all treatments also increased the weight losses statistically. While the effects of the applications on the color values were limited, there were statistical differences between the times in terms of color properties (p>0.05). As a result of this research, it was observed that MAP treatment was more prominent in preserving the Sultani Çekirdeksiz grape variety compared to other treatments.

This study was carried out to determine some agromorphological features and promising genotypes of productive medlar (Mespilus germanica) genotypes that naturally grown in Beykoz district of İstanbul in 2019. 17 wild genotypes were evaluated for the purpose of this study. Fruit weight of the evaluated genotypes varied between 4.9-14.8 g; while fruit width 19.8-28.4 mm; fruit height 23.3-31.7 mm; fruit volume 5.4-15.6 ml; depth of the ostiol 2.1-5.4 mm; ostiol width 10.2-20.4 mm ; seed weight 0.4-1.2 g; fruit flesh percent 96.5-98.6 %; total solube solids 9.6-18.1 %; ph 2.8-3.4, total dry matter vaired from 21.24 to 39.11 % and C vitamin from 4.3 to 4.8 mg/100g. According to ‘Weighted Grading Method’, was used to determine promising genotypes, and as a result of the study, in terms of fruit weight, fruit flesh ratio, total solube solids and dry matter BYZ 16, BKZ 2, BYK 17, BYK 14 and BYK 15 genotypes were found to be promising., Bu çalışma 2019 yılında, İstanbul Beykoz İlçesinde doğal olarak yetişen verimli muşmula (Mespilus germanica L.) genotiplerinin bazı agromorfolojik özelliklerini belirlemek ve ümitvar genotipleri seçmek amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada 17 genotip üzerinde değerlendirme yapılmıştır. Değerlendirilen genotiplerin meyve ağırlığı 4.9-14.8 g, meyve eni 19.8-28.4 mm; meyve boyu 23.3-31.7 mm; meyve hacmi 5.4 -15.6 ml; çiçek çukuru derinliği 2.1-5.4 mm; çiçek çukuru genişliği 10.2-20.4 mm; tohum ağırlığı 0.4-1.2 g; meyve eti oranı %96.5-98.6; suda çözünür kuru madde miktarı %9.6-18.1; pH’sı 2.8-3.4; toplam kuru madde miktarı %21.24-39.11 ve C vitamini 4.3-4.8 mg/100g arasında değişmiştir. Ümitvar genotiplerin belirlenmesi için ‘Tartılı Derecelendirme Metodu’ kullanılmış olup, çalışma sonucunda meyve ağırlığı, meyve eti oranı, suda çözünür kuru madde miktarı ve toplam kuru madde miktarı bakımından BYK 16, BYK 2, BYK 17, BYK 14 ve BYK 15 no’lu genotipler ümitvar olarak belirlenmiştir.

Carnation is an ornamental plant that has a very important place in world cut flower cultivation. In this study, six different types of spray carnations were grown in Bolu province under greenhouse conditions and the varieties were evaluated in terms of some important features. In the study, plant height values of varieties were found between 64.10 cm and 75.60 cm, while flower diameters were determined between 42.08 mm and 52.25 mm. In terms of the number of bud, which is another important feature in spray carnations, the varieties varied between 2.70 and 5.00. The results of the study showed that spray carnations in greenhouse conditions in Bolu give quite satisfactory values in terms of performance and products can be brought to the market in the summer period when the gap occurs. This situation highlights Bolu as a hopeful province in cut floristry both in terms of its geothermal existence and its climate., Karanfil, dünya kesme çiçek yetiştiriciliğinde oldukça önemli bir yeri olan bir süs bitkisidir. Bu çalışmada altı farklı sprey karanfil çeşidi Bolu ilinde, sera koşullarında yetiştirilmiş ve çeşitler kesme çiçekçilikte önemli olan bazı özellikler bakımından değerlendirilmiştir. Çalışmada çeşitlerin bitki boyu değerleri 64.10 cm ile 75.60 cm arasında bulunurken, çiçek çapları 42.08 mm ile 52.25 mm arasında tespit edilmiştir. Sprey karanfillerde diğer bir önemli özellik olan gonca sayısı bakımından ise çeşitler ortalama 2.70 adet ile 5.00 adet arasında değişiklik göstermiştir. Bolu ekolojisinde ve sera koşullarında sprey karanfiller performans bakımından oldukça tatmin edici değerler vermiş ve pazarda boşluğun oluştuğu yaz döneminde piyasaya ürün çıkartılabileceği kanaatine varılmıştır. Bu durum, Bolu’yu hem jeotermal varlığı bakımından hem de sahip olduğu iklim nedeniyle kesme çiçekçilikte ümitvar bir il olarak öne çıkarmaktadır.

Bu çalışma, Seben (Bolu) ilçesinde var olan ve son yıllarda yoğun bir şekilde kurulan ceviz bahçelerinin durumu, üreticilerin karşılaştıkları sorunlar ve bunlara yönelik bazı önerilerde bulunmak amacıyla yürütülmüştür. Çalışmanın ana materyalini Seben yöresinde kurulu bulunan ceviz bahçesi sahipleri ile yapılan yüz yüze anket çalışması oluşturmuştur. Çalışma sonuncuna göre üreticilerin bahçe yerinin seçiminde %50 oranında uzman desteği aldığı, kurulan bahçelerin %60'nın 6×8 m aralıklarla dikildiği, ilkbahar dikimin (%80) güz dikimine tercih edildiği, kapama bahçe oranın %55 olduğu ve fidan dikiminde yabancı çeşitlerin (%70 Chandler/Franquette) tercih edildiği görülmüştür. Üreticilerin tüplü fidan dikimini tercih ettiği ve ceviz bahçelerinin 1-15 yaş aralığında olduğu belirlenmiştir. Yörede bahçelerin kapama bahçe ve standart çeşitlerle kurulması, sık dikimin tercih edilmesi ve ceviz bahçesi tesisine yönelik teşvikler yörede ceviz yetiştiriciliğinin gelişmesine olumlu katkılar sağlayacak niteliktedir AN OVERVIEW ON PROBLEMS AND SOLUTIONS OF WALNUT (Juglans regia L.) PRODUCTION IN SEBEN (BOLU) REGION The survey was conducted to get information about the situation of pre–existed and intensive establishment of new walnut gardens, problems faced by growers and to suggest some recommendations about these problems faced by producers in Seben region of Bolu province. The Questionnaire have been done by face to face survey from local walnut gardener in Seben region of Bolu province. Survey results depicted that 50% of nurseryman selected garden’s locations according to the recommendation of concerned expert, 60% gardeners established gardens in 6×8 m planting distances, 80% fall planting was preferred over spring planting, percentage of only walnut garden is 55% and 70% farmers preferred foreign varieties (Chandler/Franquette) over local, The producers preferred tubed planting and the age of walnut gardens was determined between 1 and 15 years. In the region, farmers preferred only walnut garden with the standard commercial varieties, prefer narrow plant distance and encouraging the walnut gardeners to grow walnut which has capacity to provide a positive contribution to the development of walnut cultivation

Bu çalışmada Bolu ili Mudurnu ilçesinde ailelerin ceviz tüketim alışkanlıkları ile işletmelerin ceviz tüketim profilleri incelenmiştir. Mudurnu merkez ilçede sosyo-ekonomik düzeyleri birbirinden farklı olan 104 aile ile anket çalışması yapılırken, ilçede bulunan işletmeler ile yüz yüze mülakat çalışması gerçekleştirilmiştir. İlçede eğitim seviyesi arttıkça sağlık açısından tüketiminin de arttığı görülmüştür. Bireylerin yarısı cevizi günlük olarak ya da haftada iki kez tüketmektedir. Tüketimde kabuklu, yerli ceviz tercih edilmekte ve bireylerin yarısından fazlası tükettiği cevizi kendi bahçesinden karşılamaktadır. Ceviz meyvesi sırasıyla baklava, cevizli çörek, makarna ve kaşıksapı yapımında kullanılmakta ve beyni kuvvetlendirdiği düşüncesiyle daha fazla tercih edilmektedir. İşletmelere bakıldığında, bir fırın ve üç lokanta tarafından tüketim yapıldığı belirlenirken, lokantalar cevizi kaşıksapı, baklava ve sütlaç için kullanırken, fırın hamursuz, çörek ve katmer için tercih edilmektedir. Tüm işletmeler cevizi ilçede bulunan köylü pazarından iç ceviz olarak satın almakta, cevizin beyazlığı ile tazeliğine dikkat etmektedirler. İşletmelerde aylık iç ceviz tüketimi ise 5-30 kg arasında değişmektedir in walnut district, paying attention to freshness with walnut whiteness. Monthly consumption of walnuts in enterprises varies between 5–30 kg

Kullanım alanı geniş olan cevizin kültür tarihi çok eskilere dayanmakta olup biyokimyasal içeriği bakımından insan beslenmesinde vazgeçilmez meyve türleri arasında yerini almıştır. Özellikle son yıllarda yapılan araştırmalarda fitoaleksin, allelopati, antioksidant, antikanser, antimutagen ve anti bakteriyel gibi özelliklere sahip metebolitlerin içeriği bakımından cevizin önem arz ettiği ortaya konulmuştur. Sekonder metabolitler içersinde sınıflandırılan ve meyve türlerinde yoğun olarak bulunan maddelerin başında fenolik bileşikler yer almaktadır. Bu bileşikler özellikle cevizin kabuğunda yoğun bir şekilde olup fizyolojik olarak meyve kalitesini pomolojik ve biyokimyasal olarak etkilemektedir. Flavonoidler yoğun olarak ceviz yaprağında yer almaktadır. p-Kumarik asit, o-kumarik asit, vanilik ve klorojenik asit gibi fenolik bileşikler yaprak ve meyvede bulunan bitkinin savunma sistemini oluşturan sekonder metabolitler arasında yer almaktadır. Ceviz meyvesi, yaprağı ve diğer organlarının içerdiği biyoaktif içerikler sayesinde yaygın kullanım alanı olan ve özellikle sağlık sektöründe etkin olarak tüketilen bir meyve türüdür content of walnut in human nutrition and with large areas and date a long history cultures and, the usage area of walnut is broad and culture dates back to ancient times. Especially in recent years, in researches have been revealed importance of walnut in terms of the content of metabolite as phytoalexin, allelopathy, antioxidant, anticancer, antimutag, and anti–bacterial properties. Phenolic compounds that in secondary metabolites classified are located in the beginning of dense substances found in fruit species. These compounds are densely located particularly in walnut shell and its impact on biochemical and pomolojik fruit quality as physiological. Flavonoids are located as dense in walnut leaves. Phenolic compounds such as p–coumaric acid, o–coumaric acid, chlorogenic acid and vanilic acid that forming plant’s defense system are among the secondary metabolites in the leaves and fruit. Walnut fruit, leaves and other organs are widely used thanks to its bioactive ingredients and it is a kind of fruit that particularly as effective consumed in the health sector

Anadolu'nun farklı medeniyetlere ev sahipliği yapması, önemli ticaret ve göç yollarının üzerinde bulunması çok zengin genetik kaynağa sahip olmasını sağlamıştır. Ceviz yetiştiriciliği, Türkiye'nin tarımsal ekonomisinde önemli bir yer işgal ettiği halde, standart çeşitlerle tesis edilen kapama bahçeler ancak son yıllarda kurulmuştur. Devamlı tohumla çoğaltma yoluyla memleketimizin hemen her bölgesinde farklı genetik yapılara sahip geniş bir ceviz popülasyonu meydana gelmiş ve bu sayede oluşan geniş varyasyon üstün özellikli tiplerin seleksiyonuna imkân sağlamıştır. Bu çalışma Karadeniz Bölgesi ceviz üretiminde büyük paya sahip olan Artvin il merkez ilçede yetişen cevizlerin meyve özelliklerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada 127 ceviz genotipinden alınan meyve örnekleri fiziksel özellikler açısından değerlendirilmiştir. Çalışmada; ağacın güneşlenme durumu, ağacın sulanma durumu, ağacın yaşı, taç genişliği, salkımda meyve sayısı gibi meyve harici özelliklerin yanı sıra kabuk rengi, kabuk pürüzlülüğü, meyve ve iç ağırlık (g), randıman (% iç oranı), kabuk kalınlığı, içte büzüşme, iç rengi, iç çürüklüğü, damarlılık, meyve şekli, iç dolgunluğu gibi meyve özellikleri incelenmiştir FRUIT CHARACHTERIZATIONS OF ARTVIN PROVINCE WALNUTS Our country has become a very rich genetic resource due to its hosting of civilizations and its presence on major trade and migration routes. Although walnut farming has occupied an important place in Turkey’s agricultural economy, closed gardens established with standard varieties have only been established in recent years. Through continuous seed propagation, a large walnut population with different genetic constructs in almost every region of our country has come to the fore, and the wide variation on this count allows for the selection of highly featured species. This study was carried out in order to determine the walnut trees which gives fruit of superior character in the province of Artvin which has a great share in the production of walnut in the Black Sea Region. In this study, fruit characteristics from 127 walnut types were evaluated physically. In this study; fruit characteristics like shell thickness, fruit roughness, internal weight (g), yield (% internal ratio), inner color, inner rot, vainness, fruit shape, inner filling crustal thickness, internal shrinkage, shrinkage, as well as non–fruit characteristics such as tree sunbathing, tree watering statu, age of tree, crown width were evaluated

Türkiye cevizin gen merkezleri arasındadır. Bu durum Türkiye'yi ceviz yetiştiren ülkeler arasında önemli yere sahip kılmaktadır. Türkiye en güçlü ceviz yetiştirin 4. ülkedir. Türkiye'nin gen merkezleri arasında yer alması zengin ceviz popülasyonuna sahip olması önemli bir avantaj sağlamaktadır. Türkiye ceviz ağacı varlığı 15.044.456 adet olup, bunun 5 milyonunun aşılı, geri kalan 10 milyon adetin aşısız çöğür ağaçları olduğu tahmin edilmektedir. Türkiye ceviz üretimi 180.807 olup, ağaç başı verim ortalama 33-37 kg arasında değişmektedir the walnut–cultured countries. Turkey ranks 4th among countries that have grown walnuts. The presence of Turkey among the walnut gene centers has provided an important advantage and it has a rich and wide population in this kind of fruit. Turkey has around 13.2 million walnut trees and it is estimated that about 5 million of these trees are grafted, while the remaining 10 million are not–garfted of walnut trees. The walnut production in Turkey is 180.807 thousand tons and the yield per tree is about 33–37 kg

This research was conducted in 2014 at the Department of Horticulture of Mustafa Kemal University.’Ora’, ‘Prima’, ‘Early Sweet’ grape cultivars were grafted on ‘41B’, ‘SO4’ and ‘1103 P’ American rootstocks using omega (Ω) grafting method. Ambient temperature and humidity values were recorded during the term of the trial. Bud burst ratio (%), callus formation ratio (%), callus formation degree , rooting ratio (%), rooting degree , first grade grafted vines (%), shoot length (cm) and shoot diameter (mm), shoot node number (n), mean leaf area (cm2), total leaf area (cm2), total dry weight (g), chlorophyll content and nutrient element (N, K, Mg, Ca, Fe, Mn) content were analyzed in the research. Differences were observed between rootstocks and cultivars on the basis of analyzed characteristics. 1103 P rootstock yielded higher values than 41B and SO4 rootstocks in terms of bud burst ratio, callus formation ratio, callus formation degree, total leaf area, rooting ratio. 1103 P (88,89%) was found to be significantly higher in terms of first grade grafted vine ratio than 41 B (61,11%) and SO4 (51,11%) rootstocks. While the influence of rootstocks were not found to be significant in terms of Mg, Ca in nutrient element content of cultivars; statistical differences were observed in terms of N, K, Mn contents, Bu araştırma, Mustafa Kemal Üniversitesi Bahçe Bitkileri Bölümünde 2014 yılında yürütülmüştür. ‘41B’, ‘SO4’ ve ‘1103 P Amerikan asma anaçları üzerine ‘Ora’, ‘Prima’, ‘Early Sweet’ üzüm çeşitleri omega (Ω) aşı yöntemi ile aşılanmıştır. Deneme süresince, ortam sıcaklık ve nem değerleri kaydedilmiştir. Çalışmada aşı sürme oranı (%), kallus oluşum oranı (%), kallus derecesi , köklenme oranı (%), kök derecesi , birinci sınıf fidan randımanı (%), sürgün uzunluğu (cm) ve sürgün çapı (mm), sürgün boğum sayısı (n), ortalama yaprak alanı (cm2), toplam yaprak alanı (cm2), toplam kuru ağırlık (g), klorofil içeriği ve besin elementi (N, K, Mg, Ca, Fe, Mn) içeriği incelenmiştir. İncelenen özelliklere göre anaçlar ve çeşitler arasında farklılıklar görülmüştür. 1103 P anacı sürme oranı, kallus oluşum oranı, kallus derecesi, toplam yaprak alanı, köklenme oranı bakımından, 41 B ve SO4 anaçlarından yüksek değer vermiştir. Birinci sınıf fidan randımanı bakımından 1103 P (%88,89) anacı, 41 B (% 61,11) ve SO4 (% 51,11) anaçlarına göre önemli düzeyde yüksek bulunmuştur. Çeşitlerin besin elementi içeriğinde anaçların etkisi Mg, Ca bakımından önemli bulunmazken, N, K, Mn içerikleri bakımından istatistiksel farklılıklar görülmüştür

Bu çalışma, Mudurnu (Bolu) ilçesi Taşkesti kasabası fındık popülasyonu içerisinde verimli ve kaliteli genotiplerin araştırılması amacıyla 2015-2016 yıllarında yürütülmüştür. Bu amaçla, bölgede 35 farklı genotip belirlenmiş ve yörede yaygın olarak yetiştirilen Delisava, Yomra ve Karayağlı çeşitlerinden de veriler alınarak, genotiplerin verim ve kalite özellikleri çeşitlerle mukayeseli olarak iki yıl süre ile izlenmiştir. 2015 yılında 35 genotip için dal verimi 45.9 g (T-30) ile 775.9 g (T-19) arasında bulunmuştur. Delisava, Karayağlı ve Yomra çeşitlerinde dal verimi 376.1 g ile 529.1 g (Karayağlı-2) arasında tespit edilmiştir. 2016 yılında yalnızca sekiz genotipe ait dal verimi değerleri ölçülebilmiş olup, bu değerler 67.86 g (T-35) ile 297.2 g (T-32) aralığında değişmiştir. Aynı yıl, sadece Delisava-2 klonlarından ürün alınırken, dal verimi 513.2 g olarak kaydedilmiştir. Çotanaktaki meyve sayısı 2015 yılında genotiplerde 1.12 (T-25) ile 5.35 (T-1); Delisava, Karayağlı ve Yomra çeşitlerinde 1.91 ile 4.47 aralığında değişmiştir. 2016 yılında ise ürün veren 8 genotipte 1.25 (T-32) ile 3.63 (T-4) aralığında, Delisava-2 klonu için ise 2.10 olarak kaydedilmiştir. 2015 yılında, 35 genotipte meyve ağırlığı 0.94 g ile 2.39 g, Delisava, Karayağlı ve Yomra çeşitlerinde 1.42 g ile 2.18 g; iç oranı 35 genotipte %41.16 ile %58.53, Delisava, Karayağlı ve Yomra çeşitlerinde %47.29 ile %53.70; çotanaktaki meyve sayısı 35 genotipte 1.19 ile 5.35, Delisava, Karayağlı ve Yomra çeşitlerinde 1.91 ile 4.47 aralığında belirlenmiştir. 2016 yılında kabuklu meyve ağırlığı ürün alınabilen 8 genotipte 0.87-1.76 g, Delisava çeşidinde 2.13 g; iç oranı 8 genotipte %41.95-52.25, Delisava çeşidinde %56.67; çotanaktaki meyve sayısı 8 genotipte 1.25-3.63, Delisava çeşidinde 2.10 olarak tespit edilmiştir. Araştırma soncunda, şiddetli don yılı sonrası dal verimleri 400-500 g üzerinde olan genotipler ile, üst üste iki yıl ürün veren genotipler ve Delisava-2 klonu dikkat çekici bulunmakla beraber, bunlar üzerinde daha uzun süreli çalışmalar yapılması gerekmektedir., This study was carried ot in 2015-2016 with the aim of determining genotypes which has high yield and quality. In this prupose, 35 different genotypes were labeled and standart varieties, which is widely propagated in the region, Delisava, Yomra and Karayağlı were used for comparison. Genotypes were evaluated based on their branch yield. Branch yield was averagely determined based on three branches of ‘Ocak’. In 2015, while branch yield was ranging from 45.89 g (T-30) to 775.9 g (T-19), it was higher than 500 g for 3 genotypes, 400 g for 3 genotypes and 300 g for 14 genotypes. Branch yield was found between 376.1 g and 529.1 g for Delisava, Karayağlı and Yomra clones. In 2016, only eight genotypes were yielded and branch yield was between 67.86 g (T-35) ile 297.2 g (T-32) in them. In the same year only Delisava-2 clones were yielded and branch yield was 513.2 g. Number of fruits in cluster were between 1.12 (T-25) - 5.35 (T-1) in genotypes and it was 1.91 - 4.47 g in varieities in 2015. In the eight genotypes which were yielded in 2016 had 1.25 (T-32) - 3.63 (T-4) fruits per cluster, while Delisava-2 clone had 2.10. In 2015, the fruit weight in 35 genotypes was 0.94 g - 2.39 g, while Delisava, Karayağlı and Yomra varieties were 1.42 g - 2.18 g; the kernel ratio was 41.16% - 58.53% in 35 genotypes, and was 47.29% - 53.70% in Delisava, Karayağlı and Yomra cultivars; The number of fruits in the cluster was recorded between 1.19 - 5.35 in 35 genotypes, and between 1.91 - 4.47 in Delisava, Karayağlı and Yomra varieties. In 2016, shelled fruit weight was 0.87-1.76 g in genotypes and 2.13 g in Delisava variety while kernel raito was %41.95-52.25 in genotypes and was %56.67 in Delisava. The results of study suggested the genotypes yielded over 400 g branch-1 and Delisava-2 clone as promising for further studies.