Search

Neighbourhood interventions are important for creating supportive structures for parents and children and for other community members. Little is known, however, about what works for whom in what situation. The aim of this study was to gain a better understanding of what works for whom in community interventions in the neighbourhood. Realist synthesis was used as a review methodology to examine community interventions. Six databases were searched for studies published between January 1st, 2000 and May 8th, 2020 and 28 community programs reported in 34 publications were included. Multiple rounds of coding and several discussions with experts and the project team were conducted to analyze these studies and programs, and to understand underlying assumptions of neighbourhood interventions. This resulted in the definition of ten important mechanisms of change in specific contexts. These were found on two levels: on an interpersonal level (e.g. social support) and on a community level (e.g. social norms). Positive mechanisms of change varied from supportive professionals to participants in the intervention, to co-production in developing the intervention. Negative mechanisms were only found on the community level and were related to professionals’ and community members’ skills. Mechanisms of change were found to be related to specific contexts, such as implementation strategies and the type of intervention. Professionals and municipalities can use these mechanisms of change to improve their interventions and neighbourhood practices.

Background and aims The aim of this study was to gain insight in the effect of a preschool-based intervention for Early Childhood Education and Care (ECEC) teachers on promoting healthy eating and physical activity in toddlers. Methods In a cluster randomized controlled trial, 37 preschools of child care organization Impuls in Amsterdam Nieuw-West, the Netherlands, were randomly allocated to an intervention or control group. In total, 115 female ECEC teachers (mean age 42 ± 9 years) participated. The intervention for ECEC teachers consisted of two existing Dutch programs: ‘A Healthy Start’ and ‘PLAYgrounds’. The practices and knowledge of ECEC teachers concerning healthy eating and physical activity and the level of confidence in promoting healthy eating and physical activity in toddlers was assessed at baseline and 9 months of follow-up. To examine the effect of the intervention linear mixed models were used. Results Preliminary analyses of the practices indicated that Activity-related-Teaching/Autonomy-Support was increased in the intervention group (mean difference: 0.181), but not in the control group (mean difference: -0.048; p-value group*time: 0.025). Food-related-Pressure-to-Eat was decreased in the intervention group (mean difference: -0.580), but not in the control group (mean difference: -0.158; p-value group*time: 0.014). No effect of the intervention was found on knowledge (p-value group*time: 0.24) and the level of confidence (p-value group*time: 0.98) of ECEC teachers. Conclusions The preschool-based intervention seems to increase Activity-related-Teaching/Autonomy-Support and to decrease Food-related-Pressure-to-Eat. No effects were seen on knowledge and level of confidence of ECEC teachers in promoting healthy eating and physical activity in toddlers.

De kwaliteit van de pedagogische omgeving rond een kind hangt af van de samenwerking tussen de professionals in jeugdwerk, vrijwilligers en de ouders. Deze studie onderzocht hoe jeugdzorgwerkers, jeugdwerkers en onderwijsprofessionals samenwerking ervaren met andere professionals, ouders en vrijwilligers. Hierbij is gekeken of er verschillen zijn in hoe zij de samenwerking ervaren op het vlak van wederzijdse afhankelijkheid en reflectie.

Nederland kent inmiddels zo’n veertig jaar ouderparticipatiecrèches (opc’s). Dit is een vorm van kinderopvang waarbij de ouders (die ‘draaiers’ worden genoemd als zij op de groep staan) gezamenlijk verantwoordelijk zijn voor de kinderopvang van elkaars kinderen en voor het gevoerde pedagogische beleid. De pedagogische kwaliteit van de ouderparticipatiecrèches, is niet eerder wetenschappelijk onderzocht. Een eerste kwaliteitspeiling is uitgevoerd met een evaluatie van de interactievaardigheden (op groepsniveau) en de pedagogische relatie tussen draaiers en hun eigen kinderen enerzijds en andere kinderen anderzijds (dyadisch niveau). Op de basale vaardigheden sensitieve responsiviteit, respect voor autonomie, structureren en grenzen stellen laten de draaiers gemiddeld voldoende tot goede kwaliteit zien. Ook de meer educatieve vaardigheid praten en uitleggen is gemiddeld voldoende tot goed. De kwaliteit van de vaardigheden ontwikkelingsstimulering en begeleiding van interacties is gemiddeld onvoldoende. De draaiers ervaren zowel meer nabijheid als afhankelijk- en conflictueus gedrag van hun eigen kind in vergelijking met andere kinderen in de groep die niet van de ouder zelf zijn.

Voor welke uitdagingen staan professionals die werken in de (grote) stad? En welke specifieke kennis en vaardigheden hebben pedagogen en leerkrachten nodig in een stedelijke omgeving?

Er is veel onderzoek gedaan naar de relatie tussen de leerpsychologische basisbehoeften van leerlingen en hun leermotivatie. Er is echter nog nauwelijks gekeken naar de samenhang tussen deze basisbehoeften en uiteenlopende vormen van ongewenst gedrag in de klas, terwijl ongewenst gedrag in de klas wel een grote impact kan hebben op het onderwijs. Inzicht krijgen in de relaties van dergelijk gedrag met andere factoren in de klas is van belang om dit gedrag te voorkomen of te doorbreken. In het voorliggende onderzoek staat de vraag centraal in hoeverre ongewenst gedrag van leerlingen in het voortgezet onderwijs gerelateerd is aan de mate waarin zij percipiëren dat zowel docenten als medeleerlingen hun behoefte vervullen aan competentie, autonomie en verbondenheid. De resultaten laten voor de verschillende schooltypen een significante samenhang zien tussen bepaalde vormen van ongewenst gedrag in de klas en de mate waarin tegemoet wordt gekomen aan deze leerpsychologische basisbehoeften. Bij ongewenst gedrag ten aanzien van schoolwerk en teruggetrokken gedrag spelen zowel docenten als medeleerlingen een rol. Daarnaast spelen docenten vooral een rol bij onvriendelijk gedrag in de klas, terwijl bij delinquent gedrag juist de opstelling van medeleerlingen bepalend is.

The Internet provides a popular and convenient source of information and support on parenting, offering many opportunities for both peer and professional support. Recent studies have also shown that both parents and children can benefit from online parenting support. In this chapter, we describe the current variety of online services for parents, distinguishing between peer support and professional support. Specifically we will focus on the design characteristics of these web-based resources. Since Internet technology is still rapidly developing, many new opportunities for social networking are available. The provision of multilayered interaction (many-to-many, one-tomany, one-to-one) and the use of multiple components in websites may enhance the way parents feel supported. Also, training can be added to online programs, which aims to change parental knowledge, behavior and attitude. Furthermore, we discuss experimental results from recent meta-analytic study on the effects of online parental education. Providing an overview of the past decade, we discuss two major trends which give direction to future research and development: missing aspects of research on online social networking and inspiring opportunities for online professional support for parents.

Er is veel onderzoek gedaan naar de relatie tussen de leerpsychologische basisbehoeften van leerlingen en hun leermotivatie. Er is echter nog nauwelijks gekeken naar de samenhang tussen deze basisbehoeften en uiteenlopende vormen van ongewenst gedrag in de klas, terwijl ongewenst gedrag in de klas wel een grote impact kan hebben op het onderwijs. Inzicht krijgen in de relaties van dergelijk gedrag met andere factoren in de klas is van belang om dit gedrag te voorkomen of te doorbreken. In het voorliggende onderzoek staat de vraag centraal in hoeverre ongewenst gedrag van leerlingen in het voortgezet onderwijs gerelateerd is aan de mate waarin zij percipiëren dat zowel docenten als medeleerlingen hun behoefte vervullen aan competentie, autonomie en verbondenheid. De resultaten laten voor de verschillende schooltypen een significante samenhang zien tussen bepaalde vormen van ongewenst gedrag in de klas en de mate waarin tegemoet wordt gekomen aan deze leerpsychologische basisbehoeften. Bij ongewenst gedrag ten aanzien van schoolwerk en teruggetrokken gedrag spelen zowel docenten als medeleerlingen een rol. Daarnaast spelen docenten vooral een rol bij onvriendelijk gedrag in de klas, terwijl bij delinquent gedrag juist de opstelling van medeleerlingen bepalend is.

This study evaluated the effect of single session email consultation (SSEC) on empowerment of parents. Practitioners in a control group (n = 19) received no training and practitioners in an experimental group (n = 21) were trained to use empowerment-oriented techniques in online consultation. Parental empowerment was measured (n = 96) through a questionnaire based on the Family Empowerment Scale before and after receiving advice from a trained or a non-trained practitioner. Parents showed a significant increase in the subscale of self-confidence (Cohen's d = 0.33). Study findings lend support to the feasibility of SSEC as a brief intervention to improve self-confidence of parents. A training for practitioners did not influence the outcomes.

A content analysis of the textbooks used in the Dutch early childhood teacher education shows clear inconsistencies with the intended curriculum. Neither the content standards found in the professional profile for teachers nor the content standards from the educational profile of their training courses are adequately covered in the books. Whilst they pay considerable attention to the teacher's educational duties, other tasks outside the primary work process are either dealt with in much less detail or ignored altogether, including the need for strategic planning, for reflection and evaluation, for the development of educational policy, and for co-operation and liaison with colleagues from other disciplines.

Item does not contain fulltext 47 p.

Item does not contain fulltext 64 p.

Center-based child care settings are a common form of non-parental child care for many families worldwide. However, according to earlier studies, children can experience stress when they attend child care. The aim of the current dissertation was to elucidate the correlates of physiological and behavioral stress (especially around transitions) for young children (aged 0 – 4 years, with a specific focus on infants) and their parents in the context of center-based child care, and to examine whether and how we can support families with the aim of reducing stress. We did this by conducting a meta-analysis, a large-scale correlational study, and a small-scale intervention study combining questionnaires, observations, and physiological measures. Results showed that a significant part of children and parents experienced stress during and beyond the transition to center-based child care, irrespective of the quality of child care, and that several child (age and number of hours at child care) and parental (sensitivity and separation anxiety) factors were correlated. We also identified some clues as to what type of support can be helpful to assist families within this context, with the ultimate goal of promoting well-being in both young children and their parents.

Meidenwerk: kwetsbare meiden ondersteunen bij het zelf vormgeven van hun leven. Meiden in de leeftijd van 10 tot 23 jaar ontwikkelen een (volwassen) identiteit. Hoewel de meeste meiden hierbij geen ondersteuning nodig hebben van beroepskrachten, heeft een aanzienlijke en bovendien groeiende groep meiden hier wel hulp bij nodig. Deze meiden zijn kwetsbaarder dan anderen doordat zij er alleen voor staan, de achterstand of problemen te groot zijn, hun netwerk niet in staat is om de benodigde ondersteuning te bieden of omdat zij zich niet bewust zijn van hun potentiële kwetsbaarheid. Om deze meiden (extra) te ondersteunen, bieden veel jongerenwerkorganisaties in Nederland meidenwerk aan. Meidenwerk is een specifieke methodiek van het jongerenwerk en ondersteunt meiden tussen de 10 en 23 jaar in kwetsbare situaties bij hun identiteitsontwikkeling, zodat zij zelf hun leven kunnen vormgeven. Hoewel het meidenwerk een lange traditie kent en veel jongerenwerkorganisaties het aanbieden, ontbreekt een met onderzoek onderbouwde methodiek. Jongerenwerkorganisaties hebben behoefte aan een onderbouwde methodiek, die toepasbaar is voor de diversiteit aan meiden, ontwikkelingsvragen en contexten waarmee en waarbinnen zij werken. Doel van dit proefschrift is daarom onderzoeken of en hoe het meidenwerk meiden in kwetsbare situaties ondersteunt bij het zelf vorm (kunnen) geven aan het eigen leven. Om dat te onderzoeken zijn er verschillende studies uitgevoerd. In de eerste studie is onderzocht wat de theoretische onderbouwing van het meidenwerk is. In de tweede studie is met behulp van een vragenlijst onder 393 meiden die deelnemen aan het meidenwerk gezocht naar een empirische onderbouwing van het meidenwerk. Tot slot is in de derde studie middels een creatieve onderzoeksinstrument onderzocht wat de rol is van de omgeving van meiden bij het zelf vorm (kunnen) geven aan het eigen leven. Het gehele onderzoek is gedaan in een partnership-approach met 8 jongerenwerkorganisaties door heel Nederland. Per organisatie hebben 2 ervaren meidenwerkers meegewerkt aan het onderzoek in een zogenaamde masterclass en daarnaast ook 2 meiden per organisatie in de ‘meidengroep’. Samen met hen zijn de onderzoeksvragen geformuleerd, zijn de onderzoeksmethoden ontwikkeld en hebben we de resultaten besproken en bekeken wat de resultaten betekenen. Hierdoor zorgden we ervoor dat de onderzoeksmethoden daadwerkelijk aansloten bij de doelgroep en zorgden we ervoor dat de uitkomsten passend waren voor het meidenwerk. Het proefschrift helpt jongerenwerkers en andere betrokkenen te begrijpen of en hoe het meidenwerk bijdraagt aan dit doel. De bevindingen 1) bevestigen dat het meidenwerk bijdraagt aan de manier waarop meisjes hun eigen leven vormgeven (hoewel vooral op het stellen van intenties) en 2) zijn gebruikt om het onderliggende mechanisme van het meidenwerk te demonstreren. Dit is vertaald naar een model, waarin de methodiek van het meidenwerk zowel theoretisch als empirisch onderbouwd wordt. Jongerenwerkers kunnen hiermee de kwaliteit en professionalisering van het meidenwerk aantonen en versterken.

The studies presented in this thesis have been conducted as part of the Netherlands Consortium for Research in Child Care (Nederlands Consortium Kinderopvang Onderzoek, NCKO) research program, which has received funding from the Dutch Ministry of Social Affairs and Employment since 2002. The general purpose of the NCKO project was to assess and to improve child care quality for 0- to 4-year-olds in The Netherlands. The main aim of this thesis has been the development and evaluation of an intervention program to improve the quality of child care. The first study describes the validation of the Caregiver Interaction Profile (CIP) scales. Next, this thesis reports on the application of the CIP scales in combination with the widely used Infant/Toddler Environment Rating Scale-Revised (ITERS-R) and Early Childhood Environment Rating Scale-Revised (ECERS-R) in a nationally representative sample of Dutch child care centers. Outcomes of this second study were the starting point for quality improvement. To this purpose, we developed a broad intervention program that aimed to improve both the quality of caregiver-child interactions as assessed with the CIP scales (described in study 3) and the more global quality of the child care environment as measured with the ITERS-R/ECERSR (described in study 4) in the same care group.