Search

This study examines the operation process and difficulties encountered in the implementation of regional “fishing village revitalizing plans.” First, data published by the Fisheries Agency is examined and the efforts of local villages are classified into two categories: efforts related to the usage and management of the local coastal area and efforts related to the distribution and sales of fish products. Second, the process of forming and implementing plans of action is examined and problems concerning the operation of such plans are identified. Finally, case studies of commendation winners are examined in order to identify the features of the operation process. This study concludes that the driving force for change and the construction of networks are very important for the success of “fishing village revitalizing plans.”

Global Fishing Watch (GFW) provides global open-source data collected via automated monitoring of vessels to help with sustainable management of fisheries. Limited previous global fishing effort analyses, based on Automatic Identification System (AIS) data (2017–2020), suggest economic and environmental factors have less influence on fisheries than cultural and political events, such as holidays and closures, respectively. As such, restrictions from COVID-19 during 2020 provided an unprecedented opportunity to explore added impacts from COVID-19 restrictions on fishing effort. We analyzed global fishing effort and fishing gear changes (2017–2019) for policy and cultural impacts, and then compared impacts of COVID-19 lockdowns across several countries (i.e., China, Spain, the US, and Japan) in 2020. Our findings showed global fishing effort increased from 2017 to 2019 but decreased by 5.2% in 2020. We found policy had a greater impact on monthly global fishing effort than culture, with Chinese longlines decreasing annually. During the lockdown in 2020, trawling activities dropped sharply, particularly in the coastal areas of China and Spain. Although Japan did not implement an official lockdown, its fishing effort in the coastal areas also decreased sharply. In contrast, fishing in the Gulf of Mexico, not subject to lockdown, reduced its scope of fishing activities, but fishing effort was higher. Our study demonstrates, by including the dimensions of policy and culture in fisheries, that large data may materially assist decision-makers to understand factors influencing fisheries’ efforts, and encourage further marine interdisciplinary research. We recommend the lack of data for small-scale Southeast Asian fisheries be addressed to enable future studies of fishing drivers and impacts in this region.

This article approaches the environmentalization of fisheries policy carried out by the Brazilian Institute of the Environment and Renewable Natural Resources (IBAMA), between 1989 and 1998, and outlines its repercussions, including the penalization that this brought to artisanal fishing. We consider as environmentalization the way in which sustainable development (SD) ideals were incorporated into the body of Brazilian environmental policy (during the 1990’s), promoting deep consequences in the regulatory policy toward artisanal fishing, by means of a technical justification (in ecological terms) to the modernization of the sector. However, this demand for modernization had already started in the 1920's, when fishing colonies were created by Brazilian Navy, but it gained a new direction with IBAMA’s performance. As a result the fishing population was stigmatized, instituting an increase in the means of control over their lives, techniques and artisanal knowledge. El artículo analiza el proceso de ambientalización de la política pesquera llevado a cabo por el Instituto Brasileño de Medio Ambiente y Recursos Naturales Renovables (Ibama), entre 1989 y 1998, y analiza sus repercusiones, incluidas las sanciones para la pesca artesanal. Por ambientalización entendemos cómo los ideales de desarrollo sustentable (DS) fueron incorporados al cuerpo de la política ambiental brasileña, durante este período, y sus formas de repercutir en la política reguladora de la pesca artesanal, a través de una justificación técnica (en moldes ecológicos) para la modernización del sector. Sin embargo, mostramos que este deseo modernizador ya había comenzado con la creación de las colonias pesqueras por parte de la Armada de Brasil, en la década de 1920, asumiendo, sin embargo, un nuevo rumbo con la actuación del Ibama. Como resultado, se profundizó la estigmatización de estas poblaciones pesqueras y se establecieron formas de controlar sus formas de vida, sus técnicas y conocimientos artesanales. O artigo discute o processo de ambientalização da política pesqueira executado pelo Instituto Brasileiro do Meio Ambiente e Recursos Naturais Renováveis (Ibama), entre 1989 e 1998, e problematiza as suas repercussões, incluindo as penalizações dirigidas à atividade da pesca artesanal. Por ambientalização entendemos o modo como os ideais do desenvolvimento sustentável (DS) foram incorporados ao corpo da política ambiental brasileira, nesse período, e seus modos de reverberação na política regulatória da pesca artesanal, por meio de uma justificativa tecnicista (em moldes ecológicos) à modernização do referido setor. Todavia, mostramos que esse anseio modernizador já havia tido início com a criação das colônias de pesca pela Marinha do Brasil, na década de 1920, assumindo, contudo, um novo direcionamento com a atuação do Ibama. Como resultado, houve o aprofundamento da estigmatização dessas populações pescadoras e a instituição de formas de controle dos seus modos de vida, das suas técnicas e do saber artesanal.

Article 4 of EU Regulation 1380/2013 on the Common Fisheries Policy (CFP) define 'technical measure' as “a measure that regulates the composition of catches by species and size and the impacts on components of the ecosystems resulting from fishing activities by establishing conditions for the use and structure of fishing gear and restrictions on access to fishing areas.” Thus, these are a set of rules that govern where, when and how fishing can take place. Most of the fisheries management systems in place worldwide employ technical measures based on control of inputs and outputs. For Europe, the European Commission is reforming the CFP legislative framework and has updated and amended the rules for technical measures (EU Regulation 2019/1241). This is particularly important for management systems in the European parts of the Mediterranean, where input measures play a major role, in contrast to management systems in the North East Atlantic, which uses mainly output measures (catch quota). We discuss here the main advantages and disadvantages of these instruments with a particular focus on the European part of the Mediterranean Sea, our main aim being to foster a debate on the best measures for fisheries management, Sí

Deltas are home to a large and growing proportion of the world's population, often living in conditions of extreme poverty. Deltaic ecosystems are ecologically significant as they support high biodiversity and a variety of fisheries, however these coastal environments are extremely vulnerable to climate change. The Ganges-Brahmaputra-Meghna (Bangladesh/India), the Mahanadi (India), and the Volta (Ghana) are among the most important and populous delta regions in the world and they are all considered at risk of food insecurity and climate change. The fisheries sector is vital for populations that live in the three deltas, as a source of animal protein (in Bangladesh and Ghana around 50 60% of animal protein is supplied by fish while in India this is about 12%) through subsistence fishing, as a source of employment and for the wider economy. The aquaculture sector shows a rapid growth in Bangladesh and India while in Ghana this is just starting to expand. The main exported species differ across countries with Ghana and India dominated by marine fish species, whereas Bangladesh exports shrimps and prawns. Fisheries play a more important part in the economy of Bangladesh and Ghana than for India, both men and women work in fisheries, with a higher proportion of women in the Volta then in the Asian deltas. Economic and integrated modelling using future scenarios suggest that changes in temperature and primary production could reduce fish productivity and fisheries income especially in the Volta and Bangladesh deltas, however these losses could be mitigated by reducing overfishing and improving management. The analysis provided in this paper highlights the importance of applying plans for fisheries management at regional level. Minimizing the impacts of climate change while increasing marine ecosystems resilience must be a priority for scientists and governments before these have dramatic impacts on millions of people's lives. © 2018 Elsevier B.V. Jose A. Fernandes received further funding through the Gipuzkoa Talent Fellowships programme, by the Gipuzkoa Provincial Council, Spain.

This paper is the report of the research trip to South-East Asian countries organized by JICA. Purpose of this trip is to obtain information about current situations and problems of fisheries industry and administration in Vietnam and Thailand and also figure out the needs of the training programs in Japan, including training course given by National Fisheries University. After field observation and interview in Vietnam as one of those countries, we found some critical problems of fishery industry in this country. First one is that there are few human resource who have acquired enough techniques and skills in the field of fish distribution, processing, cold storage, marketing and aquaculture. Second one is that collecting fishery data system have not been established yet. Third one is that there is absence of cooperation between fisheries cooperatives and fisheries administration. Taking into account of the result of this research, we should instruct JICA trainees about good practice of strong relationship between fisheries cooperatives and fisheries administration in Japan in the next training program at NFU.

This review presents information on the status of selected shellfish stocks in Ireland. In addition, data on the fleet and landings of shellfish species (excluding Nephrops and mussels) are presented. The intention of this annual review is to present stock assessment and management advice for shellfisheries that may be subject to new management proposals or where scientific advice is required in relation to assessing the environmental impact of shellfisheries especially in areas designated under European Directives. The review reflects the recent work of the Marine Institute (MI) in the biological assessment of shellfish fisheries and their interaction with the environment. Stock status and exploitation status indicators are presented, where estimated, as a contribution to the assessment of Good Environmental Status (GES) of shellfish for Descriptor 3 (Commercial Fisheries) of the Marine Strategy Framework Directive (MSFD). Mitigation measures to protect habitats within Natura 2000 sites, which have been developed in response to Habitats Directive Article 6 assessments and in consultation with the industry, are summarised. The competent authority for the management of these sites is the National Parks and Wildlife Service (NPWS). The Department of Housing, Planning and Local Government oversees the implementation of the MSFD in Ireland. The information and advice presented here for shellfish is complementary to that presented in the MI Stock Book on demersal and pelagic fisheries. Separate treatment of shellfish is warranted as their biology and distribution, the assessment methods that can be applied to them and the system under which they are managed, all differ substantially to demersal and pelagic stocks.

El cambio climático, con la progresiva disminución del groso y de la extensión de la capa de hielo, está acelerando los riegos medioambientales globales y regionales en el Océano Ártico. Entre los múltiples problemas a los que habrá que hacer frente, en este estudio se analiza la posible introducción de actividades de pesca comercial en las aguas de alta mar del Océano Ártico central y la rgeulación internacional de la pesca en alta mar y de la protección del medio marino ártico. Foco central de este estudio es el análisis del recientemente adoptado Acuerdo para impedir la pesca no reglamentada en alta mar en el Océano Ártico central, del que son signatarios los cinco Estados ribererños árticos y otros cinco actores internacionales con flotas pesqueras de altura y con interés real en las pesquerías árticas., Climate change, with the progressive decrease in the thickness and extension of the ice sheet, is accelerating global and regional environmental risks in the Arctic Ocean. Among the many problems that will have to be tackled, this study analyses the possible introduction of commercial fishing activities in the waters of high seas of the central Arctic Ocean and the international regulation of high sea fisheries and theprotection of the Arctic marine environment. Focus central of this study is the analysis of the recently adopted Agreement to Prevent Unregulated High Seas Fisheries in the Central Arctic Ocean, of which the five Arctic coastal States and five other subjects of International Lawwith high-seas fisheries fleets and with real interest in Arctic fisheriesare signatories.

The study covers two important deltaic systems of the north-east coast of India, viz. the Bengal and Mahanadi delta that support about 1.25 million people. The changes in potential marine fish production and socio-economic conditions were modelled for these two deltas under long-term changes in environmental conditions (sea surface temperature and primary production) to the end of the 21st century. Our results show that an increased temperature (by 4 °C) has a negative impact on fisheries productivity, which was projected to decrease by 5%. At the species level, Bombay duck, Indian mackerel and threadfin bream showed an increasing trend in the biomass of potential catches under the sustainable fishing scenario. However, under the business as usual and overfishing scenarios, our results suggest reduced catch for both states. On the other hand, mackerel tuna, Indian oil sardine, and hilsa fisheries showed a projected reduction in potential catch also for the sustainable fishing scenario. The socio-economic models projected an increase of up to 0.67% (involving 0.8 billion USD) in consumption by 2050 even under the best management scenario. The GDP per capita was projected to face a loss of 1.7 billion USD by 2050. The loss of low-cost fisheries would negatively impact the poorer coastal population since they strongly depend upon these fisheries as a source of protein. Nevertheless, adaptation strategies tend to have a negative correlation with poverty and food insecurity which needs to be addressed separately to make the sector-specific efforts effective. This work can be considered as the baseline model for future researchers and the policymakers to explore potential sustainable management options for the studied regions. © 2020 Elsevier B.V. This work was funded with the support from the Deltas, Vulnerability and Climate Change: Migration and Adaptation project (IDRC 107642) under the Collaborative Adaptation Research Initiative in Africa and Asia (CARIAA) program with financial support from the Department for International Development, UK Government (DFID) and the International Development Research Centre (IDRC), Canada This work was funded with the support from the Deltas, Vulnerability and Climate Change: Migration and Adaptation project (IDRC 107642) under the Collaborative Adaptation Research Initiative in Africa and Asia (CARIAA) program with financial support from the Department for International Development, UK Government (DFID) and the International Development Research Centre (IDRC), Canada

This review presents information on the status of selected shellfish stocks in Ireland. In addition, data on the fleet (

Maintaining and developing the expertises needed to execute the Dutch fisheries monitoring and advice statutory obligations is the core of the KB WOT Fisheries programme. As fisheries management and policy needs, and thus the WOT requirements, change over time, the KB WOT programme needs to be flexible to respond to these changes. The KB WOT programme seeks to be inventive and participate in the fisheries science development, while maintaining the core expertises and flexibility. The programme operates within the context of the Common Fisheries Policy (CFP), the EU Marine Strategy Framework Directive (MSFD) and the EU Maritime Policy. The KB WOT fisheries programme is established annually and positioned around a number of themes. In 2016 17 projects were originally awarded. However, one project could not meet all the original objectives and with the remaining budget a new project was started on the tool development for monitoring catches on board commercial vessels. The 18 projects within the programme were successfully completed. The focus of the programme in 2016 was on research into mapping the seafloor, development of tools and framework for monitoring catches on board commercial vessels, data storage and accessibility and method development for assessment of marine resources. As the basis of the KB WOT Fisheries is maintaining and developing key expertise for the WOT programme, a considerable part of the funds was used for projects that standardise fish ageing, fish and shellfish monitoring and development of fisheries acoustics techniques and expertise. These subjects are essential for ensuring the high quality of fish stock assessments and management. Of the 18 projects funded in 2016, six were carried out in international collaboration with other institutes in- and outside Europe. These partnerships provide a large amount of added value, since resources and expertise from these other countries contribute to the outcomes of the KB WOT Fisheries programme. Also, a large part of the KB WOT resources is specifically dedicated to international collaboration and exchange of science. This ensures that Wageningen Marine Research researchers remain at the centre of scientific developments and international fisheries research. The programme was also very productive in terms of publications, presentations and developing new methods or tools for fisheries research. Over 20 international presentations were given at meetings, workshops and symposia, and 24 international and national reports were written. 9 new methods or models were developed, 4 peer reviewed publications published and 1 scientific publication prepared Het onderhouden en ontwikkelen van de kernexpertises, welke nodig zijn voor het uitvoeren van de wettelijke taken van Nederland op het gebied van visserij monitoring en advisering, vormt de basis van het KB WOT Visserij programma. Het is een flexibel programma dat probeert in te spelen op veranderingen in de WOT behoeften, maar ook aanpassingen in het visserij beleid en beheer. Het KB WOT Visserij programma is daarnaast ook innovatief om te kunnen inspelen en deelnemen in wetenschappelijke ontwikkelingen. Het programma wordt uitgevoerd binnen de kaders van de Common Fisheries Policy (CFP), de EU Marine Strategy Framework Directive (MSFD) en de EU Maritime Policy. Het KB WOT Visserij programma wordt jaarlijks vastgesteld rond een aantal thema’s. Het programma van 2016 startte met14 projecten. Binnen een project was het niet mogelijk om alle geplande activiteiten uit te voeren. Met het vrijgekomen budget een nieuw project gestart waarin een nieuwe tool ontworpen en gemaakt is voor de monitoring van de vangst aan boord van kotters. De 18 projecten zijn verder succesvol uitgevoerd. Het KB WOT programma was in 2016 gericht op onderzoek naar het in kaart brengen van de zeebodem, ontwikkeling van middelen voor het monitoren van vangsten aan boord van commerciële schepen, data opslag en toegankelijkheid en het ontwikkelen van methoden voor bepaling van de grootte van vis- en scheldierbestanden. De kern van het programma is de ontwikkeling en het onderhouden van de kern expertises welke noodzakelijk zijn voor het WOT Visserij programma. Een groot deel van het budget is dan ook besteed aan projecten voor het standaardiseren van leeftijdsbepaling van vis, vis en schelpdier monitoring en de ontwikkeling van visserij akoestische technieken. Dit zijn onderwerpen die essentieel zijn voor het behouden van de hoge kwaliteit van assessments en beheer van visbestanden. Van de 18 projecten die in 2016 zijn uitgevoerd, zijn er zes uitgevoerd in samenwerking met instituten binnen, maar ook buiten Europa. Door deze samenwerking wordt er extra waarde bijgedragen, in de vorm van kennis en middelen uit deze andere landen, aan de uitkomsten van het KB WOT Visserij programma. En ander groot deel van het budget van het programma was specifiek ingezet voor internationale samenwerking en uitwisseling van kennis en wetenschap. Dit geeft onderzoekers van Wageningen Marine Research de mogelijkheid in het centrum van wetenschappelijke ontwikkelingen en internationaal visserij onderzoek te blijven. In 2016 is er ook veel gepubliceerd binnen het KB WOT programma. Meer dan 20 presentaties zijn gepresenteerd tijdens internationale bijeenkomsten, vergaderingen, workshops en symposia. In totaal zijn er 24 internationale en nationale rapporten geschreven en 9 nieuwe methoden of modellen ontwikkelt. Daarnaast zijn er ook nog 4 peer reviewed wetenschappelijke artikelen gepubliceerd en 1 wetenschappelijk manuscript opgezet.

El 22 de diciembre del 2016 se publicó el Decreto Legislativo 1273 con la finalidad de facilitar el desarrollo de la actividad pesquera artesanal marítima a través de la formalización de embarcaciones de hasta 6.48 de arqueo bruto. Entiéndase que el sistema de formalización pesquera artesanal (Siforpa) se materializa cuando se logra obtener el permiso de pesca, y para tal fin, el Ministerio de la Producción señaló que el tiempo estimado para el proceso de formalización sería de 180 días con un resultado estimado de 25,000 pescadores artesanales sumado a los armadores de las embarcaciones. Si no se obtiene dicho permiso, el comportamiento seguirá siendo informal, y con ello, el desorden recurrente del subsector en un mercado nada competitivo.

This thesis addresses how knowledge is used and produced in stakeholder-led collaborations to make long-term management plans for European fishery management. Boundary object theory is applied and developed to explain how stakeholders from the fishing industry interact with each other, and with fishery scientists and managers, in initiatives to produce management plans. Using a qualitative case study approach, two initiatives were investigated in-depth: the North Sea Advisory Council’s development of a long-term management plan for North Sea Nephrops fisheries, and the Pelagic Advisory Council’s development of a long-term management plan for a new boarfish fishery in the Northeast Atlantic. A conceptual framework with emphasis on boundary spaces was developed to analyse knowledge exchange and the interaction between actors, objects and activities. The findings point to the importance of entry points for actors to become directly involved in knowledge-production processes. Direct stakeholder engagement in management plan production created a sense of ownership of the problems identified and triggered solution-oriented ways of working. The findings highlight the multiple roles played by fishery scientists in the diverse settings where management plans for European fisheries are produced, and draw attention to the need for clear procedures to ensure that different roles are acted out transparently.

Entre el 2000 y el 2012, el sector pesquero creció en promedio 7%, mientras que –en el mismo período– el PBI real aumentó en 6%. Del 100% del PBI nacional, el sector pesca apenas representa el 1.2%. De esta cifra, el sector extractivo implica el 0.5% y los productos elaborados, el 0.7%.

The KB WOT Fisheries programme is established to maintain and develop the expertise needed to carry out the statutory obligations of the Netherlands in fisheries monitoring and advice. It is also a flexible program which responds to changes over time in WOT requirements, fisheries management and policy needs. While maintaining the core expertise and flexibility, the KB WOT programme also strives to be innovative and participate in the development of fisheries science. The programme operates within the context of the Common Fisheries Policy (CFP), the EU Marine Strategy Framework Directive (MSFD) and the EU Maritime Policy. The KB WOT fisheries programme is established annually and positioned around a number of themes. In 2015 14 projects were originally awarded. However, one project could not meet all the original objectives and with the remaining budget a 15th project was started on the tool development for fish ageing and maturity staging. These 15 projects were successfully completed. The programme focused on the research into the impact of fisheries on the seafloor, development of tools for electronic monitoring, data storage and dissemination and method development for assessment of marine resources. As always the core element of the KB WOT Fisheries was maintaining and developing key expertise for the WOT programme. A large part of the budget was therefore used for projects that standardise fish ageing, provide quality control of discard, ichthyoplankton and shellfish monitoring and development of fisheries acoustics techniques and expertise. These topics are vital for the quality of fish stock assessments and management. Of the 15 projects funded in 2015, seven were carried out in collaboration with institutes outside the Netherlands. As resources and expertise from these other countries contribute to the KB WOT Fisheries programme, these collaborations provided a large amount of added value to the programme. Another large part of the KB WOT resources is specifically dedicated to international collaboration and exchange of science. This ensures that Wageningen Marine Research researchers remain at the centre of scientific developments and international fisheries research. The programme was also very productive in terms of publications, presentations and developing new methods or tools for fisheries research. Over 15 international presentations were given at meetings, workshops and symposia, and 22 international and national reports written. 8 new methods or models were developed, 3 peer reviewed publications published and 5 scientific publications prepared. Het KB WOT Fisheries programma is ontwikkeld om de expertise te onderhouden en ontwikkelen, die nodig is voor het uitvoeren van de wettelijke taken van Nederland op het gebied van visserij monitoring en advisering. Daarnaast, is het een flexibel programma dat ook inspeelt op veranderingen in WOT behoeften en visserij beleid en beheer. Naast de kernexpertise en flexibiliteit probeert het KB WOT programma ook innovatief te zijn om te kunnen participeren in wetenschappelijke ontwikkelingen. Het programma wordt uitgevoerd binnen de kaders van de Common Fisheries Policy (CFP), de EU Marine Strategy Framework Directive (MSFD) en de EU Maritime Policy. Het KB WOT Visserij programma wordt jaarlijks vastgesteld rond een aantal thema’s. Het programma voor 2015 bevatte origineel 14 projecten. Een daarvan was niet in staat om alle geplande doelstellingen te halen. Met het budget dat daardoor vrij kwam is een 15e project uitgevoerd waarin een tool ontwikkeld is voor de kalibratie van leeftijds- en rijpheidsbepaling van vis. Deze 15 projecten zijn succesvol uitgevoerd. De focus van het programma was gericht op onderzoek naar de invloed van visserij op de zeebodem, ontwikkeling van methoden voor elektronisch monitoren en ontwikkeling van methoden voor het assessment van visbestanden. De kern van het programma was natuurlijk de ontwikkeling en het onderhouden van noodzakelijke kern expertises voor het WOT programma. Een groot deel van het budget is daarom besteed aan projecten voor het standaardiseren van leeftijdsbepaling van vis, kwaliteitscontrole en verbetering van bijvangst, ichthyoplankton en schelpdier monitoring en ontwikkelen van visserij akoestische technieken en kennis. Deze onderwerpen zijn van essentieel belang voor het behouden van de hoge kwaliteit van assessments van visbestanden. Van de 15 projecten in 2015 zijn er zeven uitgevoerd in samenwerking met instituten buiten Nederland. Deze samenwerking zorgt voor extra toegevoegde waarde aan het KB WOT Visserij programma doordat andere landen kennis en middelen bijdragen. En ander groot deel van het KB WOT programma was specifiek gebruikt voor internationale samenwerking en uitwisseling van kennis en wetenschap. Op deze manier blijven Wageningen Marine Research onderzoekers in het centrum van wetenschappelijke ontwikkelingen en internationaal visserij onderzoek. Het KB WOT programma heeft in 2015 ook veel gepubliceerd en geproduceerd. Meer dan 15 internationale presentaties zijn gepresenteerd tijdens bijeenkomsten, vergaderingen, workshops en symposia. In totaal zijn er 22 (inter-)nationale rapporten geschreven en 8 nieuwe methoden of modellen ontwikkelt. Tot slot zijn er 3 peer reviewed wetenschappelijke artikelen gepubliceerd en 5 wetenschappelijke manuscripten opgezet.

Peru is the top exporter of fishmeal and fish oil (FMFO) worldwide and is responsible for half and a third of global production, respectively. Land- ings of ''anchoveta'' (Engraulis ringens) are used nearly exclusively for FMFO production, despite a proactive national food policy aimed at favoring the direct human consumption of this inexpensive species. It may be surprising that in a country where malnu- trition and caloric deficit constitute major issues, a low-priced and highly nutritious fish such as anchovy does not have stronger domestic demand as a food fish. Here, we review and assess eight potential politico- socio-economic processes that can explain this situa- tion. The main explanation are dietary habits, the preference for broiler and the higher profit from anchovy sold as feed fish compared to its use as a food fish due to historically high FMFO prices, boosted by an increasing demand for aquaculture in a context of finite forage and trash fish resources. In addition, the recent introduction of an individual quota system has shifted bargaining power from processors to fishers, thereby increasing competition for the raw material. This competition results in an increase in anchovy prices offered by the feed fish industry due to its onshore processing overcapacity, which is detrimental to the food fish industry. In the end, although the dominant use of anchovy for fish feed is largely explained by integrating these market mechanisms and other minor ones, this use raises other issues, such as rent redistribution through public policies, employ- ment, equitability and utility (low social costs), and resource management (threats to ecosystems or global change). Different policy scenarios are proposed in relation to these issues.

De zeebaarspopulatie neemt sinds 2010 sterk af door een hoge visserij-inspanning en een lage aanwas van jonge zeebaars sinds 2008. Zeebaars is een langlevende soort die zich pas op latere leeftijd gaat voortplanten. Op een leeftijd van ca 4 jaar en met een lengte vanaf ca 42 cm (vrouwtjes) en 32 cm (mannetjes) beginnen ze paairijp te worden. De huidige minimum aanlandingsmaat van 42 cm heeft als gevolg dat veel vrouwtjes al gevangen worden voordat ze voor het eerst hebben kunnen paaien. Naast vangstbeperkende maatregelen wordt gezocht naar maatregelen ter bescherming van paai- en opgroeigebieden. Hiervoor is ecologische kennis nodig, die voor de Nederlandse wateren nog grotendeels ontbreekt. Aanwezigheid van paaiende volwassen zeebaarzen is direct bewijs voor een paaigebied. Het alternatief is om aan paaigebieden vast te stellen aan de hand van de verspreiding van eieren in een vroeg ontwikkelstadium. Een relatief groot aantal larven en juveniele zeebaars kan wijzen op het belang van een gebied als opgroeigebied. Aanbevelingen voor beleid Gezien de huidige staat van onze kennis, kunnen we nu geen steekhoudende aanbevelingen voor maatregelen gericht op bescherming van gebieden of habitats te geven. De evidentie voor paaigebieden is nog erg dun, de opgroeigebieden zijn wel redelijk bekend, maar over het relatieve belang van elk gebied voor de populatie is nog geen inzicht. Het is duidelijk dat overbevissing een probleem is gezien de ontwikkelingen in de aanlandingen en de afname in gemiddelde lengte bij aanlanding. Het is ook duidelijk dat de zeebaars die in Nederland gevangen wordt in ieder geval voor een groot deel afkomstig is uit het Kanaal en dat de visserij daar in het vroege voorjaar van grote invloed is op de hoeveelheid zeebaars, die later in het jaar in onze wateren terechtkomt. Op basis van de huidige gegevens en inzichten is een verdere inperking van de vangsten door zowel commerciële als recreatieve vissers in ieder geval een effectieve maatregel om de zeebaarsstand te vergroten. Of er in aanvulling daarop ook noodzaak is om gericht gebieden of habitats te beschermen of te verbeteren is met de huidige kennis en gegevens niet vast te stellen en kan alleen met aanvullend onderzoek worden vastgesteld.

De zeebaarspopulatie neemt sinds 2010 sterk af door een hoge visserij-inspanning en een lage aanwas van jonge zeebaars sinds 2008. Zeebaars is een langlevende soort die zich pas op latere leeftijd gaat voortplanten. Op een leeftijd van ca 4 jaar en met een lengte vanaf ca 42 cm (vrouwtjes) en 32 cm (mannetjes) beginnen ze paairijp te worden. De huidige minimum aanlandingsmaat van 42 cm heeft als gevolg dat veel vrouwtjes al gevangen worden voordat ze voor het eerst hebben kunnen paaien. Naast vangstbeperkende maatregelen wordt gezocht naar maatregelen ter bescherming van paai- en opgroeigebieden. Hiervoor is ecologische kennis nodig, die voor de Nederlandse wateren nog grotendeels ontbreekt. Aanwezigheid van paaiende volwassen zeebaarzen is direct bewijs voor een paaigebied. Het alternatief is om aan paaigebieden vast te stellen aan de hand van de verspreiding van eieren in een vroeg ontwikkelstadium. Een relatief groot aantal larven en juveniele zeebaars kan wijzen op het belang van een gebied als opgroeigebied. Aanbevelingen voor beleid Gezien de huidige staat van onze kennis, kunnen we nu geen steekhoudende aanbevelingen voor maatregelen gericht op bescherming van gebieden of habitats te geven. De evidentie voor paaigebieden is nog erg dun, de opgroeigebieden zijn wel redelijk bekend, maar over het relatieve belang van elk gebied voor de populatie is nog geen inzicht. Het is duidelijk dat overbevissing een probleem is gezien de ontwikkelingen in de aanlandingen en de afname in gemiddelde lengte bij aanlanding. Het is ook duidelijk dat de zeebaars die in Nederland gevangen wordt in ieder geval voor een groot deel afkomstig is uit het Kanaal en dat de visserij daar in het vroege voorjaar van grote invloed is op de hoeveelheid zeebaars, die later in het jaar in onze wateren terechtkomt. Op basis van de huidige gegevens en inzichten is een verdere inperking van de vangsten door zowel commerciële als recreatieve vissers in ieder geval een effectieve maatregel om de zeebaarsstand te vergroten. Of er in aanvulling daarop ook noodzaak is om gericht gebieden of habitats te beschermen of te verbeteren is met de huidige kennis en gegevens niet vast te stellen en kan alleen met aanvullend onderzoek worden vastgesteld.

Het Ministerie van Economische Zaken (EZ) wil komen tot wetenschappelijk onderbouwd duurzaam beheer van snoekbaars, baars, blankvoorn en brasem in het IJsselmeer en Markermeer. Voor alle vier bestanden is de beleidsdoelstelling voor visseizoen 2016/2017 geformuleerd als “een zekere mate van herstel”. Voor het behalen van deze beleidsdoelstelling zijn inspanningsadviezen gevraagd over de staandwantvisserij en de zegenvisserij, gecombineerd voor het IJsselmeer en Markermeer. Dit rapport bevat een primair en, op verzoek van de opdrachtgever, een alternatief advies. Het primaire advies is beschreven in hoofdstuk 1, het alternatieve advies is uitgewerkt in hoofdstukken 2 tot en met 8. Deze adviezen hebben als doelstelling het voorkomen van verdere achtergang van de visbestanden. Voor de doelstelling ‘een zekere mate van herstel’ worden aanvullende adviezen gegeven. Alle drie adviezen zijn samengebracht in hoofdstuk 9.

Het Ministerie van Economische Zaken (EZ) wil komen tot wetenschappelijk onderbouwd duurzaam beheer van snoekbaars, baars, blankvoorn en brasem in het IJsselmeer en Markermeer. Voor alle vier bestanden is de beleidsdoelstelling voor visseizoen 2016/2017 geformuleerd als “een zekere mate van herstel”. Voor het behalen van deze beleidsdoelstelling zijn inspanningsadviezen gevraagd over de staandwantvisserij en de zegenvisserij, gecombineerd voor het IJsselmeer en Markermeer. Dit rapport bevat een primair en, op verzoek van de opdrachtgever, een alternatief advies. Het primaire advies is beschreven in hoofdstuk 1, het alternatieve advies is uitgewerkt in hoofdstukken 2 tot en met 8. Deze adviezen hebben als doelstelling het voorkomen van verdere achtergang van de visbestanden. Voor de doelstelling ‘een zekere mate van herstel’ worden aanvullende adviezen gegeven. Alle drie adviezen zijn samengebracht in hoofdstuk 9.

The European Common Fisheries Policy has received much criticism. In the first place for failing to implement effective management measures aimed at rebuilding and maintaining fish stocks at a sustainable level. In addition, it is said current fisheries policy fails to integrate the wider ecosystem effects of fishing into policy making, such as reducing pressure on non-target species and habitats. Especially discarding (i.e. throwing back unwanted catches at sea) in commercial fisheries has received an increased amount of negative attention. Public campaigns stressed discarding is a wasteful and disruptive practice as natural resources are extracted from the ecosystem only to be thrown back to sea dead. In response, the European Commission agreed to enforce a discard ban for European fisheries, obliging all European fishing vessels to retain and land their entire catch, including small sized individuals, of all species subject to quota management. This thesis explores how management measures can mitigate the adverse effects of fishing to support the development of an ecosystem-based approach to fisheries management. I evaluate how fleet dynamics, i.e. the decision of individual skippers on when and where to fish, while competing for similar resources, may influence the performance of management measures. In particular the thesis focusses on how location choice and discard decisions made by individual fishers in a mixed fishery are influenced by management, resource distribution and technological innovations. Using a generic dynamic state variable model (DSVM), specific applications are built to address the behavioural dynamics for the Dutch North Sea flatfish fisheries and the French mixed demersal fisheries in the Channel in response to new management regulations and economic opportunities. The first research chapter of this thesis (Chapter 2) explores how a combination of quota management with a discard ban may improve the regulation of fishing mortality for a depleted stock that is exploited in a mixed fishery. Our finding show that under a discard ban, when properly enforced, individual fishers reallocate fishing effort away from areas and weeks with high catch rates of the quota constrained species, reducing over-quota discarding and thus contributes to the conservation of vulnerable species. However, discard reduction measures which coincide with a reduction in the economic performance of the fishery may jeopardise compliance as fishers may trade-off economic gains of non-compliance against the costs. Fishers will discard marketable fish when quota are exhausted (over-quota discarding) or by trying to optimize their economic return by discarding size or age classes with the lowest economic value (high-grading). In chapter 3 observations of over-quota discarding and high-grading are reviewed to gain insight in the conditions under which discard decisions may occur. The review suggest that high-grading occurs under different management systems for a large variety of fisheries worldwide. In addition, outcomes of the simulation model illustrate fishers have the ability to strategically plan their fishing activities to optimize the composition of their catch taking account of the availability of quota and seasonal price variations. As a result, the size composition of the high-graded catch differs from the landed catch. Difficulties in accounting for this difference may undermine the accuracy of the stock assessments and quality of scientific advice. Chapter 4 addresses the question how a ban on discarding may promote the transition towards more selective fishing gears. Model results suggest that under a discard ban, fishing activities are restricted and reallocated away from areas and weeks of high catches of small fish constrained by quota. Activities are allocated to areas and weeks where a maximum revenue can be realised landing other species and economically more valuable length classes of the quota restricted species. When using more selective fishing gear, fishing activities will be less restricted. Fewer small fish are landed which would otherwise be counted against the quota, fetching a low price and reduce the economic value of the landings. Hence, there is an economic advantage and fishers can continue fishing for a longer period of time, including areas where a higher density of small fish as well as more economically valuable fish co-occur. As such, if properly enforced, a discard ban can incentivise the use of more selective gear to reduce the catch of undersized fish. Trawl fisheries targeting demersal fish and shellfish cause mortality on target and non-target species, but impact benthic ecosystems. Fisheries managers mainly resort to technical management measures, such as gear restrictions or spatial measures to mitigate these impacts. Chapter 5 explores the potential of a habitat credit system as an alternative management approach to achieve sustainable exploitation of target species while minimizing the impact on the benthic ecosystem. Results show that a habitat credit system has the potential to reduce the benthic impact and maintain profitable fisheries as vessels can adjust their behaviour by reallocating fishing activities to make optimal use of the available credits. Fishers can adapt and change their behaviour in relation to imposed constraints, which can lead to unintended and unexpected consequences of fisheries management. To date, the effect of behavioural adaptations of individual fishers on the success of fisheries management is often overlooked by policymakers. The models developed in this thesis provide a strong basis to explore possible unexpected effects of management measures resulting from the adaptive behaviour of fishers to these measures. Outcomes of this thesis draw attention to the importance of making fleet dynamics an integral part of fisheries management and the need to develop innovative analytical methodologies which deliver sufficiently robust insights into complex socioeconomic and ecosystem issues to improve the basis of decision making.

Dit rapport beschrijft een aanpassing van het bestaande aalmonitoringsprogramma dat ingezet kan worden voor het te ontwikkelen beleidskader. De aanpassingen zijn op basis van bestaande data. Dit nieuwe protocol is voor het eerst toegepast op het aal monitoringsprogramma in 2016.

Dit rapport beschrijft een aanpassing van het bestaande aalmonitoringsprogramma dat ingezet kan worden voor het te ontwikkelen beleidskader. De aanpassingen zijn op basis van bestaande data. Dit nieuwe protocol is voor het eerst toegepast op het aal monitoringsprogramma in 2016.

Voor veel vissoorten is de Waddenzee een belangrijk opgroeigebied. Voor veel andere soorten vormt de ondiepe, relatief voedselrijke Waddenzee een belangrijk leefgebied. Ze trekken er door heen, brengen er een deel van het jaar of hun hele leven door. Maar hoe is het eigenlijk gesteld met de vis in de Waddenzee? Een gebied dat tevens intensief gebruikt wordt door de visserij.

De toekomst van de visteelt in Nederland was één van de thema's die begin 2010 binnen de Nederlandse aquacultuursector veel aandacht trok. Op dit moment is dit thema ook bij onze buren in Vlaanderen actueel. In dit artikel wordt het project AquaVlan belicht dat zich tussen Nederland en België afspeelt. AquaVlan richt zich op de duurzame kweek van schelpdieren, vissen en zilte groenten. Het algemeen projectdoel is het leggen van de fundamenten van een economisch, sociaal en ecologisch duurzame aquacultuursector binnen de Grensregio, zodat de huidige, zeer beperkte, aquaculuursector kan uitgroeien tot een sector van economische betekenis. Het Interreg IVa programma, Vlaamse provincies, de Vlaamse Overheid en de provincie Zeeland financiëren het project.

Een van de beleidsdoelstellingen van de ministeries van LNV en VROM is het faciliteren van een duurzame ontwikkeling van de aquacultuur. In dit kader heeft de overheid in 2008 de opdracht gegeven om een Maatlat Duurzame Aquacultuur (MDA) te ontwikkelen. Hieronder volgt nadere uitleg over de Meetlat.

De visteelt in Nederland heeft het zwaar de afgelopen jaren. Naar aanleiding van een vraag van Landbouw Natuurbeheer en Voedselkwaliteit onderzocht he Landbouw Economisch Instituut (LEI), in samenwerking met IMARES en externe deskundigen de oorzaken van de achteruitgang. Tijdens de NGVA bijeenkomst van 21 januari 2010 in Wageningen werden de voorlopige resultaten gepresenteerd. Belangrijke elementen zijn de toegenomen concurrentie van importproducten, hoge kosten en een gebrek aan ondernemerschap. Het rapport over de achteruitgang van de visteelt zal in de loop van 2010 uitkomen

“Jurisprudence of Fisheries” is a newly-coined term that represents a course offered by National University of Fisheries. In terms of contents, this course consists of two parts : Part 1 deals with national legislation on fisheries, and Part 2 with international regulations on marine fisheries. However, it is undeniable that the term “Jurisprudence of Fisheries” is somewhat ambiguous in meaning, not to mention that there is no such academic discipline as corresponds to the term. Nevertheless, in view of the fact that this course is actually being lectured and researched at universities. I think it is imperative to define the term as clearly as possible. Therefore, in this paper I will explore the concept of “Jurisprudence of Fisheries”, both as a course and as a research subject. This paper is composed of three main parts: in Part 1, I will consider the definition of the term: in Part 2, I will suggest what should be taught in the course； in Part3, I will discuss the possibility of “Jurisprudence of Fisheries” as a research subject.

This article attempts to analyse the social interface between formal institutions and local fishing communities along the Pamba-Achankovil River Basin in Kerala, India. It examines primarily the nature of the relationship between state agencies and traditional fishing communities in the context of (i) enforcing certain formal regulations of resource use and (ii) implementing resource enhancement programmes. The article also analyses the nature of social interfaces that emerge when local level formal organizations, such as cooperatives and gram panchayats, take up resource management or community welfare schemes on behalf of the traditional fisherfolk in the study region. Social interfaces can be understood in terms of social processes, such as cooperation, accommodation and conflicts between various actors involved in fisheries management. The article is based on ethnographic fieldwork. Interview guides and focus group discussions were the primary tools of data collection. The findings show that the relationships between formal institutions and traditional riverine fishing communities lack mutual trust. Conflicts between fishing communities and state agencies emerge when the formal institutions threaten or contradict those elements of local culture that sustain livelihood needs. Conflicts and discontent with a particular formal institution can also lead to the modification or violation of coexisting institutional arrangements. � 2007 The Author. Journal compilation � 2007 United Nations.

This report is the culmination of a cross-African countries analytical and empirical study commissioned by the World Bank, which set out to improve the understanding of the characteristics and environmental, economic, and social performances of small-scale fisheries in Africa. It applies a common evaluation tool, called Fishery Performance Indicators (FPIs), which evaluates the ecological, social, and economic performances of a particular fishery. This paper is a compilation of a series of case studies to cast some light on the status of SSFs in Africa. The fisheries case studies range from inland to marine, single to multispecies, East to West African, and from artisanal to semi-industrial fisheries. A template was developed to provide structure and guidance for these case studies. Each case study involved the following elements: (a) characterization of SSFs (at both the national and case-study levels); (b) legal and institutional framework for case-study countries and communities; and (c) social, economic, and environmental performance of case-study fisheries. This synthesis report focuses on element (c) by using the standard Fishery Performance Indicators (FPIs) to do the comparison analysis. This report uses the quantitative results from the FPIs to explore commonalities and differences among and between the nine African fisheries in six countries (Ghana, Kenya, Liberia, Malawi, Senegal, and Sierra Leone) and to infer their relative strengths and weaknesses. Overall, there are large performance gaps in the recent African SSFs in terms of the output performance. These fisheries have unhealthy fish stock, high-risk volatility, weak market performance, and postharvest performance.

The programme WOT-05 Fishery Research is carrying out statutory research tasks related to the management of the fishery and aquaculture in the Netherlands. The programme is developed in consultation with the Ministry of Economic Affairs (EZ). This report is a technical report and summarises the progress made in carrying out the work plan of 2014. Fisheries policy makers and managers are dependent on up-to-date information. The aim of this programme is to contribute to the collection of essential data needed for the management of fisheries, fish stocks and aquaculture through sampling programmes in as well marine and inshore areas. Deze voortgangsrapportage informeert het Ministerie van Economisch Zaken (EZ) over het onderzoek dat in 2014 is uitgevoerd binnen het programma WOT-05 Visserijonderzoek van DLO. In dit programma worden wettelijke onderzoekstaken uitgevoerd die betrekking hebben op het beheer van de visserij op zee, in Nederlandse kust- en binnenwateren en in de aquacultuur.

To increase scientific knowledge and stimulate discussion on management of data-limited species, Ekofish Group B.V., the North Sea Foundation (NSF) and IMARES started a research project. This project consisted of two phases. In the first phase, IMARES and NSF performed a literature study on the constrains in management and biological knowledge for species selected by Ekofish. After phase one, Ekofish Group B.V. requested IMARES to set up an industrial survey to gather more information on turbot, brill and lemon sole. A pilot-survey was designed and performed for these species to test whether an industrial survey is feasible and valuable for biological knowledge and if so, how this survey should be designed. To test the design of the survey, research will be done on the haul duration and mesh size. To examine the added value of the pilot survey, results are compared with the BTS. In this report, the results of this pilot survey are presented and answer will be given to the following research question: “Is an industrial survey for turbot, bill and lemon sole feasible and does it increase knowledge with respect to scientific surveys?” Het commerciële visserijbedrijf Ekofish Group B.V. heeft IMARES gevraagd een bedrijfssurvey te ontwerpen, met als doel het verzamelen van wetenschappelijke betrouwbare CpUEs van tarbot (Scopthalmus maximus), griet (Scopthalmus rhombus) en tongschar (Microstomus kitt). In 2014 werd een pilot-survey uitgevoerd om de praktische haalbaarheid en wetenschappelijke toegevoegde waarde van een dergelijke bedrijfssurvey vast te stellen. Hiervoor werden de resultaten vergeleken met de gegevens van de wetenschappelijke Boomkor survey (BTS). In dit rapport worden de resultaten van de pilot-survey gepresenteerd en wordt er antwoord gegeven op de volgende onderzoeksvraag: "Is een bedrijfssurvey voor tarbot, griet en tongschar uitvoerbaar en vergroot het de kennis met betrekking tot wetenschappenlijke surveys?"

Deze jaarrapportage informeert het Ministerie van Economisch Zaken (EZ) over het onderzoek dat in 2014 is uitgevoerd binnen het programma WOT-05 Visserijonderzoek van DLO. In dit programma worden wettelijke onderzoekstaken uitgevoerd die betrekking hebben op het beheer van de visserij op zee, in Nederlandse kust- en binnenwateren en in de aquacultuur. De tabellen met financiële informatie in deze rapportage zijn een samenvatting van een uitgebreidere rapportage zoals deze afzonderlijk aan EZ verstrekt wordt door DLO.

In het kader van de komende aanlandingsplicht van ondermaatse vis is de sector geïnteresseerd in mogelijkheden om deze aanvoer te laten bijdragen tot het inkomen. De vraag werd gesteld welke producten zouden kunnen worden gemaakt uit visafval (snijafval als koppen en staarten en ingewanden en discards). Monsters van dergelijk visafval werden verzameld aan boord van de FD283 van de firma Geertruida B.V. en geanalyseerd in een verscheidenheid van mogelijke verwerkingsprocessen, zowel aan boord (continue en batch hydrolyse met toegevoegde enzymen) als aan de wal (productie van bioactieve peptiden door hydrolyse, productie van vismeel en visolie) door Food and Bio-based Research (FBR) van Wageningen UR en VFC/Lipromar te Cuxhaven.

De pelagische diepvriestrawler visserij richt zich volledig op vis die geschikt is voor humane consumptie. Per 1 januari 2015 is de pelagische zeevisserij in de Europese wateren geconfronteerd met een verplichting om alle gevangen soorten waarvan een vangst quotum is vastgesteld, aan land te brengen en niets van deze vissoorten over boord te zetten. Dit is de eerste realisatie van een reeks aanlandverplichtingen van vis in het kader van het Europese Gemeenschappelijke Visserij Beleid. De aanlanding van deze visserij zal als gevolg van de aanlandplicht veranderen. In dit deelrapport wordt ingegaan op (i) de omvang en samenstelling van de hoeveelheid vis die onder het voormalige systeem als discards beschouwd wordt en (ii) in de hoeveelheid vis die als basis van mogelijke verwerkingsstappen voor valorisatie gebruikt kunnen worden. Daarnaast wordt een verwachting geschetst van de te verwachten hoeveelheid discards die aangeland moeten gaan worden onder de aanlandverplichting die vanaf 1 januari 2015 van kracht is. Dit geeft inzicht in de mogelijkheden voor industriële benutting van de “discards” die een waarde verhoging ten opzichte van laagwaardige verwerking tot vismeel meebrengt.

The EKOFISH Group, the North Sea Foundation (NSF) and WWF-Netherlands partnered up with IMARES in 2013 to explore whether an industrial survey can be used to strengthen scientific assessment of key commercial by-catch species in the North Sea flatfish fishery. The project was broken down in two consecutive phases. The first phase of the project served to establish the potential role of an industrial survey.The second phase of the project was used to run a pilot-survey and served to determine the practical feasibility of an industrial survey. This report synthesises the findings of the research that was carried out in phase one and two of the project and discusses the main findings to give answer to the main question that has guided this research project 'can an industrial survey for North Sea brill, dab, lemon sole and turbot strengthen scientific assessment of these stocks?'.

WWF Netherlands has developed a proposal for a network of Marine Protected Areas (MPAs) in the North Sea. Most of the MPAs in this network are already protected under the Natura 2000 framework and/or the Marine Strategy Framework Directive. WWF Netherlands aims to engage with stakeholders and build support for this proposed MPA network. One of the most prominent of these stakeholders is the fishing industry. To provide input for the discussion with stakeholders, the current study investigates potential fishery effects of a total fishery ban in each of the marine protected areas. This represents a hypothetical choice to facilitate comparison with existing scientific literature and calculations of quantity and value of catches and does not reflect a proposal for a total fishery closure of the entire network by either IMARES or WWF Netherlands.

IMARES geeft visserij-advies (vangst-/inspanningsadvies) voor de schubvisbestanden snoekbaars, baars, blankvoorn en brasem op het IJsselmeer en Markermeer. Gezien de lage kwantiteit en kwaliteit van gegevens over de visbestanden en met name de visserij erop, wordt momenteel het advies gebaseerd op een methodiek binnen het ICES-raamwerk, welke is ontwikkeld voor data-gelimiteerde bestanden (‘DLS’). Het ministerie van Economische Zaken (EZ) wil toewerken naar nauwkeuriger advies en wil de relatie tussen beheer en bestandsontwikkelingen kunnen kwantificeren (Kaderbrief 2015). Dit rapport bevat een overzicht van de mogelijkheden en beperkingen voor verbeteringen in de adviezen. Het tijdsgewricht voor deze ontwikkelingen is met name 2017-2019 maar met een doorkijk naar de jaren erna. Dit rapport beschrijft drie aspecten van het advies voor de schubvisbestanden: (1) langetermijn verbeteringen in de toegepaste modellen, (2) beschrijving van hoe de referentieperiode te kiezen in de komende jaren, en (3) beschrijving van mogelijke problemen rond toestaan van verhuur en verkoop van visserijrechten tussen vergunninghouders in de komende jaren.

The programme WOT-05 Fishery Research is carrying out statutory research tasks related to the management of the fishery and aquaculture in the Netherlands. The programme is developed in consultation with the Ministry of Economic Affairs (EZ). This report is a technical report and summarises the progress made in carrying out the work plan of 2014. Fisheries policy makers and managers are dependent on up-to-date information. The aim of this programme is to contribute to the collection of essential data needed for the management of fisheries, fish stocks and aquaculture through sampling programmes in as well marine and inshore areas.

De Nederlandse overheid is verplichtingen opgelegd door de Europese Commissie met betrekking tot het rapporteren van vangsten door recreatieve vissers. Deze regelingen verplichten Nederland tot het verzamelen van gegevens over de omvang van de vangsten in de recreatieve visserij op kabeljauw, aal, haaien en roggen. Sinds 2009 verricht IMARES onderzoek en het wordt uitgevoerd in samenwerking met Sportvisserij Nederland en recreatieve vissers. Dit rapport geeft een overzicht van de vangstschattingen van de meest gevangen zout en zoetwatersoorten uit de logboek survey van 2012-2013.

Steeds meer gebieden op de Noordzee worden gebruikt voor verschillende activiteiten waaronder visserij, olie en gaswinning, energie en scheepvaart. Een van deze activiteiten is windenergie op zee. Scheepvaart in windmolenparken is momenteel verboden met uitzondering van onderhoud-, monitoring- en onderzoekvaartuigen. Dit heeft als gevolg dat vissers niet worden toegelaten in windmolenparken en steeds meer visgronden kwijtraken. Vissers zoeken naar mogelijkheden om in gebieden waar windparken staan toch activiteiten te kunnen ontplooien. Een aantal bedrijven en organisaties (waaronder een aantal staandwant vissers, de overheid en de wind-energiesector) zijn een project gestart op zoek naar mogelijkheden voor het openstellen van windparken. Aan IMARES en LEI is gevraagd om bestaande kennis van de (on)mogelijkheden van visserij in windmolenparken op een rij te zetten.

The review reflects the recent work of the Marine Institute (MI) in the biological assessment of shellfish fisheries., This review presents information on the status of selected shellfish stocks in Ireland. In addition, data on the fleet (

Desde la promulgación de la Ley General de Pesca (Decreto Ley N° 25977), la llamada pesca artesanal marítima adolece de falta de coordinación entre el Estado, el pescador y el distrito donde habitan, por ser una actividad informal.

Het doel van dit rapport is om de tot op heden verzamelde gegevens met betrekking tot het voorkomen van mosselbanken en oesterbanken in de Nederlandse Waddenzee samen te voegen en toegankelijk te maken voor een breed publiek. In dit rapport wordt ruimtelijke informatie gepresenteerd, zonder in te gaan op achterliggende factoren en oorzaken. Voor dat laatste wordt verwezen naar de literatuurverwijzingen zoals opgenomen. De verzamelde gegevens zijn geaggregeerd tot kaarten waarin inzichtelijk wordt gemaakt waar en in welke frequentie mosselbanken aanwezig zijn geweest. Het is daarbij goed mogelijk dat er nu ter plaatste geen mosselen liggen. De kaarten laten evenwel zien waar ze hebben gelegen en de omstandigheden klaarblijkelijk dus geschikt zijn om ze te laten ontstaan. De gebieden waar frequent mosselbanken hebben gelegen worden daarom aangeduid als ‘mosselgebieden’.

WWF Netherlands has developed a proposal for a network of Marine Protected Areas (MPAs) in the North Sea. Most of the MPAs in this network are already protected under the Natura 2000 framework and/or the Marine Strategy Framework Directive. WWF Netherlands aims to engage with stakeholders and build support for this proposed MPA network. One of the most prominent of these stakeholders is the fishing industry. To provide input for the discussion with stakeholders, the current study investigates potential fishery effects of a total fishery ban in each of the marine protected areas. This represents a hypothetical choice to facilitate comparison with existing scientific literature and calculations of quantity and value of catches and does not reflect a proposal for a total fishery closure of the entire network by either IMARES or WWF Netherlands. Dit rapport geeft de resultaten weer van een verkennend onderzoek naar de mogelijke visserij-effecten van een voorstel van de opdrachtgever (WWF Nederland), voor een netwerk van beschermde gebieden op de Noordzee (Fig. 1.). In dit onderzoek wordt uitsluitend gekeken naar visserij-effecten van volledige sluiting van deze gebieden voor visserij. Volledige sluiting van alle gebieden is een hypothetische keuze om discussie te faciliteren. Deze keuze vormt geen voorstel tot volledige sluiting, noch van WWF Nederland, noch van IMARES.

Fisheries targeting brown shrimp (Crangon crangon) in the North Sea in European waters are largely unregulated in terms of landings and effort. A license system exists, but this did not prevent the current situation of overcapacity of the shrimp fleet. The governments of the North Sea brown shrimp fisheries (Netherlands, Germany, Denmark, Belgium, United Kingdom) have shown little interest in management of the shrimp fisheries, which leads to a consequent lack of action to establish a management system for shrimp, as well as little resources for research and monitoring. Initiatives in the Netherlands of the industry to self-manage their fisheries, in terms of effort limitation and/or landing, were not accepted by the Dutch Authority for Consumers and Markets (ACM). Due to a lack of research, no ecological arguments for effort limitation were available and therefore any proposals by the industry to limit fishing effort and/or landings were deemed illegal price manipulations. Although the need for management was expressed by the industry, environmental NGOs, as well as scientists (ICES WGCRAN), the issue of management of brown shrimp fisheries was at a standstill. Therefore, IMARES was asked in 2011 by the Dutch sector to close the knowledge gaps and to determine if there is an ecological need for the management of the fisheries on brown shrimp in the North sea.