Search

Diatomlar, boğulma vakalarının aydınlatılması amacıyla üzerinde çalışılan önemli canlılardır. Bu canlılar adli olaya karışan kişi veya kişilerin vücuduna, kıyafetlerine veya eşyalarına tutunabilmektedir. Olay yeri inceleme ekipleri tarafından toplanan delillerde diatomların varlığı adli olayı aydınlatmak için kullanılmaktadır. Bu çalışmada, kriminal analizlerde kumaşa tutunan diatomların daha etkin ve kısa yoldan analiz edilebilmesi için uygun ekstraksiyon yönteminin belirlenmesi amaçlanmıştır. Daha önceki çalışmalarla karşılaştırıldığında, farklı kumaş türleri ve farklı inkubasyon süreleri ile çalışılmıştır. Yine yerel diatom türleri üzerinde çalışılması amacıyla Marmara Denizi'ndeki diatomların kumaşlara tutunması sağlanmıştır. Doğal su ortamında gerçekleştirilen bu çalışma, kriminal olaylardaki durumlara uygulanabilirliği açısından önem kazanmaktadır. Tez çalışmasında polyester katkılı viskon kumaş ve polyester katkılı tensel kumaş ile %100 viskon kumaş türü Marmara Denizi'nde bekletilmiştir. Kumaşlar 4 saat, 24 saat ve 96 saatlik inkübasyona tabi tutulmuştur. Daha sonra laboratuvara getirilen kumaş örneklerine su ile yıkama, alkol ile yıkama ve hidrojen peroksit ile parçalama yöntemleri uygulanarak diatomların izolasyonu sağlanmıştır. Elde edilen diatomların ışık mikroskobunda sayımı yapılmıştır. Sayım sonuçlarının istatiksel analizi yapılmış ve en yüksek tutunmanın viskon kumaşa, en az tutunmanın ise tensel ve polyester karışımlı kumaşa olduğu belirlenmiştir. Viskon kumaşın açık ve pürüzlü dokusu diatomların kumaş yüzeyine tutunmasını kolaylaştırırken, polyesterin parlak, pürüzsüz ve yarı açık dokusu diatomların kumaş yüzeyine tutunmasını zorlaştırmıştır. Çalışmada uzun süreli (96 saat) inkübasyonlarda, kısa süreli (4 saat ve 24 saat) inkübasyonlara kıyasla daha fazla diatom sayılmıştır. İnkübasyon süresi arttıkça kumaşa tutunan diatom sayısında artış bulunmuştur. Kumaştan diatom ekstraksiyonunda H2O2 yöntemi ile daha fazla diatom elde edilmiş ve bu yöntemin karşılaştırılan diğer su ve alkol yöntemlerine göre daha kısa sürede sonuç verdiği belirlenmiştir. Diatoms are important creatures that have been studied for the purpose of elucidating drowning cases. These creatures can cling to the body, clothes or belongings of the person or persons involved in the forensic incident. The presence of diatoms in the evidence collected by crime scene investigation teams is used to illuminate the forensic event. In this study, it is aimed to determine the appropriate extraction method in order to analyze the diatoms attached to the fabric in a more efficient and short way in criminal analysis. Compared with previous studies, different fabric types and different incubation times were studied. Again, in order to work on local diatom species, diatoms in the Marmara Sea were provided to cling to fabrics. This study, carried out in a natural aquatic environment, gains importance in terms of its applicability to criminal cases. In the thesis study, polyester added viscose fabric, polyester added tencel fabric and 100% viscose fabric type were kept in the Marmara Sea. Fabrics were incubated for 4 hours, 24 hours and 96 hours. Then, the isolation of diatoms was ensured by applying the methods of washing with water, washing with alcohol and disintegration with hydrogen peroxide on the fabric samples brought to the laboratory. The obtained diatoms were counted under the light microscope. Statistical analysis of the counting results was made and it was determined that the highest adhesion was to viscose fabric, and the least adhesion was to tencel and polyester blended fabric. While the open and rough texture of viscose fabric made it easier for diatoms to adhere to the fabric surface, the shiny, smooth and semi-open texture of polyester made it difficult for diatoms to adhere to the fabric surface. In the study, more diatoms were counted in long-term (96-hour) incubations than in short-term (4-hour and 24-hour) incubations. As the incubation time increased, the number of diatoms attached to the fabric increased. In diatom extraction from fabric, more diatoms were obtained with the H2O2 method and it was determined that this method gave results in a shorter time compared to other water and alcohol methods.

Tarımda plastik malç kullanımı, küresel boyutta tarımsal üretimi büyük ölçüde artıran, ancak çevresel olarak ciddi miktarda plastik kirliliği yaratan bir uygulamadır. Bu çalışmada, 2008 (H1) ve 2017 (H5) yıllarından bu yana çilek üretiminde plastik malç uygulanan Konya ili Hüyük İlçesi tarım topraklarındaki plastik miktar ve türleri araştırılmıştır. Toprak örneklerinde plastikleri ekstrakte etmek için NaCl (1.2 g cm-3) çözeltisi kullanılmıştır. Topraktaki plastik partikül sayıları on dört yıl boyunca plastik malç kaplaması yapılan toprakta 377.33 partikül kg-1 bulunurken, 5 yıl boyunca plastik malç kaplaması yapılan toprakta ise 75.53 partikül kg-1 belirlenmiştir. Ekstrakte edilen tüm plastiklerin ortalama boyutu 2.04±0.12 mm olarak hesaplanmıştır. H1 tarlasına ait toprak örneğinde plastiklerin boyutu 1.98 ± 0.14 mm iken, H5 tarlasında ise 2.30±0.32 mm olarak bulunmuştur. H1 toprak örneğinde % 92.76 mikroplastik ve % 7.24 mezoplastik tespit edilmişken, H5 örneğinde % 82.35 mikroplastik ve % 17.65 mezoplastik tespit edilmiştir. Zayıflatılmış Toplam Reflektans - Fourier Dönüşümü Kızılötesi Spektroskopisi (ATR-FTIR) analizleri sonucu tespit edilen plastiklerin bileşiminin uygulanan malç materyali ile eşleştiği ve tespit edilen polimer türünün polietilen (PE) olduğu, bu durumun da plastik partiküllerin malç materyalinden kaynaklandığını ortaya koymuştur. Elde edilen bu bulgular, tarımda plastik malç materyali kullanımının karasal ortamlarda önemli mikroplastik birikimi oluşturduğunu doğrulamaktadır. Bu plastiklerin de uzun vadede toprakta birikmesi ve daha da küçük partiküllere ayrılması sonucu toprak kalitesinin bozulacağı kaçınılmazdır., Using plastic mulch in agriculture greatly increases agricultural production on a global scale, but creates serious plastic pollution in the environment. The present study investigated the abundance and type of plastics in the agricultural soils of the Hüyük District of Konya, where a large amount of plastic mulch is applied in strawberry production since 2008 (H1) and 2017 (H5). NaCl (1.2 g cm-3) solution was used to extract plastics in soil samples. The number of plastic particules in plastic mulch covered soil for 14 years was 377.33 particles kg-1 while it was 75.53 particles kg-1 in plastic mulch covered soil for 5 years. The average size of all extracted plastics was calculated as 2.04±0.12 mm. The size of the plastics in the soil sample belonging to the H1 field was 1.98 ± 0.14 mm, it was found to be 2.30±0.32 mm in the H5 field. In the H1 field, 92.76% microplastic and 7.24% mesoplastic were detected and 82.35% microplastic and 17.65% mesoplastic were detected in the H5 field. It was revealed that the composition of the plastics determined as a result of Attenuated Total Reflectance- Fourier Transform Infrared Spectroscopy (ATR-FTIR) analyzes matched with the mulch material and the detected polymer type was polyethylene (PE), resulting from the applied mulching materials of the plastic particles. These findings confirm that using plastic mulch material in agriculture creates significant microplastic accumulation in terrestrial environments. Soil quality will inevitably decline day by day as a result of the accumulation of these plastics in the soil in the long term and their disintegration into smaller particles.

Bu çalışma Bursa yöresi zeytin bahçelerinden alınan toprakların 1:2 (v/v) hacim ekstraksiyon yöntemi kullanılarak pH, EC ve kimi alınabilir besin elementi içeriklerinin belirlenmesinde kullanım olanağının araştırılması amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada Bursa’nın Gemlik, İznik, Mudanya ve Orhangazi ilçelerinde 50 zeytin bahçesi belirlenmiştir. Bu bahçelerden erken ilkbaharda 0 - 30 cm ve 30 - 60 cm derinlikten alınan toplam 100 karma toprak örneği, ocak ayında alınan toplam 50 yaprak örneği ve hasat olgunluğunda alınan 50 meyve örneği araştırma materyalini oluşturmaktadır. Zeytin yetiştirilen topraklarda mevcut standart rutin analiz yöntemleriyle karşılaştırmalı olarak 1:2 (v/v) ekstraktlarında belirlenen pH, EC ve kimi alınabilir besin elementi içerikleri arasındaki ilişkiler ile test bitkilerinin besin elementi içerikleri arasındaki ilişkiler birlikte değerlendirilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; mevcut analiz yöntemleriyle belirlenen bitki besin elementi içerikleri ile 1:2 (v/v) ekstraktında belirlenen bitki besin elementi içeriklerinden P, K, Ca, Na, Fe, Cu, Zn, Mn ve B arasında istatiksel olarak önemli ilişkiler belirlenmiştir. Yaprakta bulunan K, Mn ve Cu içerikleriyle topraktaki içerikleri arasında yüksek düzeyde ilişkiler olduğu görülürken, meyvede bulunan Fe, Zn, Mn, B, K ve Na içerikleriyle toprakların içerikleri arasında önemli ilişkiler verdiği görülmüştür. Toprakların verimlilik analizlerinde 1:2 hacim ekstraksiyon yönteminin mevcut rutin analiz yöntemlerine alternatif olarak kullanılabileceği, özellikle organik madde içeriği yüksek topraklarda iyi sonuçlar verdiği görülmüş, ancak mineral ve diğer özellikteki topraklarda ise sonuçların birbirinde farklı olduğu değerlendirilmiştir. Bununla birlikte yöntemin kullanılmasıyla toprakların alınabilir besin elementi içeriklerinin, daha düşük maliyetle ve daha kısa sürede belirlenebileceği düşünülmektedir. This study was carried out to investigate the possibility of using soils taken from olive orchards in Bursa region by using 1:2 (v/v) volume extraction method in determining pH, EC and some available nutrient content. In the study, 50 olive orchards were determined in Gemlik, Iznik, Mudanya and Orhangazi districts of Bursa. A total of 100 composed soil samples taken from 0 - 30 cm and 30 - 60 cm depths from those orchards in early spring, 50 leaf samples taken in January and 50 fruit samples taken at harvest maturity were the research materials. The relations between pH, EC and some available nutrient elements contents determined in 1:2 (v/v) extracts in olive growing soils were compared with the current standard routine analysis methods and the relations between the nutrient contents of the test plants were evaluated. According to the results of the research; statistically significant relationships were determined between available nutrient element contents determined by current analysis methods and nutrient element contents determined in 1:2 (v/v) extract P, K, Ca, Na, Fe, Cu, Zn, Mn and B. It was observed that there were significant correlations between the contents of K, Mn and Cu in the leaves and their contents in the soil, while it was observed that there were significant relations between the contents of Fe, Zn, Mn, B, K and Na in the fruit and the contents in soil. It has been seen that 1:2 (v/v) volume extraction method could be used as an alternative to the existing routine analysis methods in soil analyzes and it gives good results especially in soils contained high organic matter, but it has been evaluated that the results were different from each other in mineral and other soils. However, by using the method, it has been seen that the available nutrient content of the soils could be determined at lower cost and in a shorter time.

Yapılan çalışmada brokoliden klasik ekstraksiyon metodu kullanılarak biyoaktif bileşen ekstraksiyonu yapılmıştır. Klasik ekstraksiyon yönteminde, belirlenen en yüksek toplam fenolik madde, antioksidan aktivite değeri ve askorbik asit miktarı, sırasıyla 690.94 mg GAE/kg kuru madde (20°C/15dk), 5.08 mg/ml (20°C/15 dk) ve 66.74 mg/100g (20°C/15 dk) olarak tespit edilmiştir. Yapılan ekstraksiyonda Taguchi yöntemi kullanılarak ekstraksiyon koşulları belirlenmiştir. Buna göre ekstraksiyonda toplam fenolik madde, antioksidan aktivite ve askorbik asit değerinin en iyi olduğu proses koşulları 20°C/15dk olarak Taguchi metodu ile de kanıtlanmıştır. Renk değerleri incelendiğinde brokoli ekstrakstında elde edilen renk değerleri üzerinde sıcaklığın önemli bir etkisinin olduğu tespit edilmiştir., In the study, bioactive component extraction was performed using the classical extraction method from broccoli. In the classical extraction method, the highest total phenolic substance (TPS), antioxidant activity (AOX) value and ascorbic acid content (AAC) determined were 690.94 mg GAE/kg dry matter (20°C/15min), 5.08 mg/ml (20°C/15 min) and 66.74 mg/100g dry matter (20°C/15 min), respectively. Extraction conditions were determined by using the Taguchi method. Accordingly, the best process conditions with the highest total phenolic substance, antioxidant activity and ascorbic acid value in the extraction were proved by the Taguchi method as 20°C/15min. When the colour values were examined, it was determined that the temperature had a significant effect on the colour values obtained in broccoli extract.

Tıbbi ve aromatik bitkiler (TAB), tüketicilerin doğal beslenme ve yaşama olan ilgisinin artmasıyla birlikte son yirmi yılda ön plana çıkmıştır. Türkiye, bulunduğu coğrafi konum, sahip olduğu iklim ve bitki çeşitliliği sayesinde TAB açısından önemli bir yere sahiptir. Oldukça geniş bir varyete gösteren TAB‘ın; lezzet, koku, tat verici, antimikrobiyal, antioksidan ve terapötik gibi etkileri nedeniyle çeşitli formlarda (bütün, öğütülmüş, toz, ekstrakt, ekstre, hidrosol veya uçucu yağlar) kullanımları mevcuttur. Bileşimlerindeki sekonder metabolitlerden dolayı tıp ve eczacılık alanlarının yanı sıra fonksiyonel gıda bileşeni ve takviye edici gıda olarak kullanımları da önem taşımaktadır. Son yıllarda dünya ölçeğinde artarak yaşanan küreselleşme, kentleşme, değişen yaşam koşulları ve beslenme alışkanlarının farklılaşması ile birlikte ortaya çıkan yetersiz ve dengesiz beslenme sonucu tüketicilerin takviye edici gıdalara yönelimini artırmıştır. Takviye edici gıdalar pazarında TAB‘ın kullanımına daha fazla yer verilmesiyle bu alanda gerekli düzenlemelere gidilmiştir. Bu derlemede, TAB ile bunların takviye edici gıda üretiminde kullanımı üzerine bazı bilgilere yer verilmiştir.

Soğan (Allium cepa L.) dünya çapında bir mutfak malzemesi olup, hemen hemen tüm yemeklerde kullanılan bir çeşit sebzedir. Bu nedenle, soğan katı atığı (OSW) çevremizde bol miktarda bulunur ve keskin kokusu ve fito patojenlerin hızla çoğalması nedeniyle bir çevre sorunu oluşturur. Bu çalışmada, yüksek besin değeri, çevresel ve ekonomik yönden soğan atıklarının nasıl değerlendirileceği konusu ele alınmıştır. Soğan atıklarının daha iyi ekstraksiyonu ve kullanımı için kullanılan yöntemler belirli başlıklar altında açıklanmıştır. Bu çalışma ile, soğan atıklarının fonksiyonel bileşiklerin bir kaynağı olarak kullanılması için, gıda teknolojisi uzmanları, gıda kimyagerleri, beslenme uzmanları ve toksikologların disiplinler arası araştırmalarına ışık tutması umulmaktadır.

Naproksen günümüzde en çok kullanılan ilaçlardan biridir. Bu nedenle, naproksen tayini içinyeni ve basit yöntemlerin geliştirilmesi önemlidir. Bu çalışmanın amacı tavşan plazmasında naprokseninanalizi için bir gaz kromatografisi-kütle spektrometri yöntem geliştirmek ve farmakokinetik çalışmayauygulamaktır. Tavşan kan örnekleri sıvı-sıvı ekstraksiyon yöntemi ile hazırlanmıştır. Naprokseninayırımı HP-5 MS kolon ile yapılmıştır. Yöntemin kalibrasyon eğrisi 0.1 ve 5.0 μg mL-1 arasında çizildi.Tavşan plazmasında naproksenin kesinlik sonuçları %4.17’den küçüktü ve doğruluk sonuçları%2.18’den daha iyiydi. Yöntemin tavşan plazmasındaki tüm örnekler için geri kazanım değerleri>%94.2’tür. Ayrıca, tavşanlarda naproksenin farmakokinetiğini incelemek için valide edilen yöntemuygulanmıştır. Maksimum naproksen plazma konsantrasyonu 42.1±4.243 μg mL-1 idi. Naprokseninmaksimum konsantrasyona ulaşma süresi ve eğrinin altındaki alan (AUC0-16 h) sırasıyla 1.50±0.196 h ve566.3±41.72 μg mL-1 idi., Naproxen is one of the most used drugs today. Therefore, it is important to develop new and simple methods for the determination of naproxen. The goal of this research is to develop a gas chromatography-mass spectrometry method for analyzing naproxen levels in rabbit plasma and apply this method to the pharmacokinetic study. The liquid-liquid extraction technique was used to prepare blood samples from rabbits. Separation of naproxen was achieved on an HP-5 MS column. The method’s calibration curve was plotted between 0.1 and 5.0 μg mL-1. The accuracy results were better than 2.18% and the precision results were less than 4.17% in rabbit plasma for naproxen. The method had recovery values >94.2% for all samples in rabbit plasma. In addition, the validated method was used to study naproxen pharmacokinetics in rabbits. The maximum naproxen plasma concentration is 42.1±4.243 μg mL-1. The duration to attain the greatest naproxen concentration and the area under the curve from (AUC0-16 h) were 1.50±0.196 h and 566.3±41.72 μg mL-1 h.

In this study, pectin was obtained from dried grapefruit peels by microwave assisted extraction and the extraction conditions were optimized for pectin yield. Response surface method was used for the optimization and optimum extraction conditions were determined as 30 ml/g solvent solid ratio, 90 s and pH 1. The yield of pectin extracted at these conditions was found to be 20.93% and the properties of the extracted pectin were compared to pectin obtained by conventional extraction. FT-IR analysis was performed for both pectins. Pectin obtained by microwave assisted extraction was compared with pectin obtained by the conventional method and their structures were found to be similar to each others. It was determined that the pectin obtained had high degree of esterification. Bu çalışmada kurutulmuş greyfurt kabuklarından mikrodalga destekli ekstraksiyon ile pektin elde edilmiş ve ekstraksiyon koşulları pektin verimi için optimize edilmiştir. Optimizasyon için yanıt yüzey yöntemi kullanılmış ve optimum ekstraksiyon koşulları 30 ml/g, solvent katı oranı 90 s ve pH 1 olarak belirlenmiştir. Bu koşullarda gerçekleştrilen ekstraksiyonda verim %20,93 olarak bulunmuş olup, elde edilen pektinin özellikleri klasik yöntemle elde edilen pektinle karşılaştırılmıştır. Pektinlerde FT-IR analizi yapılmış, mikrodalga destekli ekstraksiyon ile elde edilen pektin, klasik yöntemle elde edilen pektin ile karşılaştırılmış ve yapıları benzer bulunmuştur. Elde edilen pektinin yüksek esterleşme derecesine sahip olduğu tespit edilmiştir.

Olive leaves which is one of the by-products of olive tree cultivation and olive processing industry, have been used in traditional folk medicine for centuries. In recent studies, it has been determined that olive leaf has many bioactivities and these effects have been associated with high phenolic compound content. The most dominant phenolic compound of olive leaf is oleuropein, which is the heterosidic ester of elenolic acid and 3,4-dihydroxyphenylethanol. Therefore, some studies have been carried out for extracting high value added compounds from olive leaves in recent years. Antioxidant and antimicrobial activities of crude phenolic extract and oleuropein have been investigated. Moreover, some studies have been carried out to increase the possibility of using olive leaf extract and oleuropein in food industry due to increasing suspicion of side effects and toxicity of synthetic food preservatives. In this review, it was aimed to investigate phenolic compounds of olive leaf extract, phenolic compound extraction from olive leaf as well as antioxidant, antimicrobial activity of olive leaf extract and oleuropein and possibilities of use in foods. Zeytin ağacı yetiştiriciliği ve zeytin işleme endüstrisinin yan ürünlerinden biri olan zeytin yaprağı yüzyıllar boyunca geleneksel halk hekimliğinde kullanılmıştır. Son yıllarda yapılan çalışmalarda ise zeytin yaprağının birçok biyoaktiviteye sahip olduğu belirlenmiş ve bu etkiler içeriğinde bulunan yüksek fenolik bileşik miktarı ile ilişkilendirilmiştir. Zeytin yaprağında bulunan en baskın fenolik bileşik elenolik asit ve 3,4-dihidroksifeniletanolün heterozidik esteri olan oleuropeindir. Bundan dolayı, zeytin yaprağından katma değeri yüksek bileşiklerin ekstrakte edilmesine yönelik bazı çalışmalar gerçekleştirilmiş ve elde edilen ham fenolik ekstrakt ve oleuropeinin antioksidan ve antimikrobiyal aktiviteleri incelenmiştir. Ayrıca sentetik gıda koruyucularının yan etkisi ve toksisitesine karşı şüphelerin artmasından dolayı zeytin yaprağı ekstraktı ve oleuropeinin gıda sanayiinde kullanım olanaklarının arttırılmasına yönelik bazı çalışmalarda gerçekleştirilmiştir. Bu derlemede, zeytin yaprağı fenolik bileşikleri ve zeytin yaprağından fenolik bileşik ekstraksiyonu, zeytin yaprağı ekstraktı ve oleuropeinin antioksidan kapasitesi, antimikrobiyal aktivitesi ile gıdalarda kullanım olanaklarının incelenmesi amaçlanmıştır.

Diyabet, dünya çapında 537 milyon insanı etkileyen, her yıl artan mortalite ile ciddi komplikasyonlara ve hastalıklara neden olabilen metabolik ve kronik bir hastalıktır. Diyabet tedavisinde kullanılan sentetik ilaçların tedavi maliyetleri ve yan etkilerinin yüksek olması nedeniyle, tıbbi bitkiler ve bitkilerden izole edilen biyoaktif bileşikleri, tip 2 diyabet (T2D) tedavisinde antidiyabetik ilaçların kaynağı olmuştur. Dikenli bir bodur çalı olan Sarcopoterium spinosum (S. spinosum) bitkisi ve biyoaktif bileşikleri diyabet tedavisinde önemli bir rol oynamaktadır. İn vivo ve in vitro modellere ek olarak, diyabet ve diyabet kaynaklı komplikasyonları incelemek ve mevcut modellerle ilişkilendirmek için in ovo bir model olarak tavuk embriyo modelinin geliştirilmesi bitki ekstrelerinin ve onların biyoaktif bileşiklerinin etkilerinin incelenmesi sürecini hızlandıracaktır. Bu çalışmada, S. spinosum bitkisinin toprak üstü kısmının ekstraksiyon optimizasyonu ile elde edilen etanolik ekstrenin ve ekstreden preparatif ince tabaka kromatografisi (PREP İTK) yöntemi ile izole edilen biyoaktif bileşiklerin antidiyabetik aktivitesi tavuk embriyo modeli ile incelendi. Streptozotosin (STZ) ve farklı dozlarda yüksek glikoz enjekte edilen tavuk embriyolarında diyabet modeli oluşturuldu. Diyabetik tavuk embriyoları, etanolik ekstre ve onun biyoaktif bileşikleri ile tedavi edildi. Kan şekeri ve insülin seviyeleri üzerindeki etki, metformin ile tedavi edilen grup ve kontrol grubunun sonuçları ile kıyaslandı. Bitki ekstresi ve α-tokoferol olduğu belirlenen biyoaktif bileşik ile tedavi edilen gruplarda kan şekeri seviyeleri ölçüldü ve diyabetik tavuk embriyolarında metformin ile tedavi edilen grup ile kıyaslanabilir önemli bir düşüşe neden oldu. Sonuç olarak, S. spinosum bitki ekstresi ve izole edilmiş α- tokoferol biyoaktif bileşiği, in ovo model sistemi ile diyabetik tavuk embriyolarında kan şekeri seviyelerini, insülin seviyelerini ve lipid profillerini düzenleyerek antidiyabetik aktivite göstermiştir., Diabetes is a metabolic and chronic disease that affects 537 million people worldwide and can cause serious complications and diseases with increasing mortality every year. Since the treatment costs and side effects of synthetic drugs used to the treatment of diabetes are high, medicinal plants and their bioactive compounds isolated from plants have been source of antidiabetic drugs in the treatment of type 2 diabetes (T2D). Sarcopoterium spinosum (S. spinosum) plant, a dwarf shrub thorny, and its bioactive compounds play an important role in the treatment of diabetes. In addition to in vivo and in vitro models, the development of the chicken embryo model as in ovo model to examine and correlate diabetes and diabetes-related complications with existing models will accelerate the process of examining the antidiabetic effects of plant extracts and their bioactive compounds. In this study, the antidiabetic activity of the ethanolic extract obtained by the extraction optimization of the aerial part of S. spinosum plant and the bioactive compounds isolated from the extract with preparative thin layer chromatography (PREP TLC) method were investigated with a chicken embryo model. A diabetes model was established in chicken embryos injected with streptozotocin (STZ) and different doses of high glucose. Diabetic chicken embryos were treated with ethanolic extract and its bioactive compounds. The effect on blood glucose and insulin levels was compared with the results of the metformin-treated group and the control group. Blood glucose levels were measured in the groups treated with the plant extract and the bioactive compound determined to be α-tocopherol, resulting in a significant decrease in diabetic chicken embryos comparable to the metformin-treated group. As a result, S. spinosum plant extract and its isolated α- tocopherol bioactive compound are showed antidiabetic activity by regulating blood sugar levels, insulin levels and lipid profiles in diabetic chicken embryos with the in ovo model system.

COVID-19 ilk olarak Çin'de gözlenmiştir ve kısa sürede tüm dünyaya hızla yayılmıştır. Bu durum Dünya Sağlık Örgütü'nün COVID-19 salgınını küresel bir pandemi olarak açıklamasına yol açmıştır. COVID-19 pandemisinin sebep olduğu yüksek sayıda ölümler ve diğer türde zararlar dikkate alındığında, yeni koronavirüsü potansiyel olarak durdurabilecek, güvenilir, bulaşıcılığını azaltacak ve/veya enfeksiyon semptomlarını hafifletebilecek tedavilerin bulunmasına acil ihtiyaç duyulmaktadır. Propolisin içerdiği flavonoidlerin pek çok antiviral etkileri olduğu önceki araştırmalarda tespit edilmiştir ve antiviral mekanizması sebebiyle 2019'da çok hızlı yayılan COVID-19 tedavisi sürecinde kullanılabilirliği konusunda araştırılması gereken bir bileşen olarak görülmüştür. Biyoaktif bitki parçaları ve reçineden arılar tarafından yapılan doğal bir ürün olan propolis, bağışıklık sistemini düzenleyici etkisiyle sağlığı destekleyici olarak bilinirliği sebebiyle, önceden beri dünyanın pek çok bölgesinde büyük oranda kullanılmaktadır. Ham propolisin kimyasal bileşimi ve biyolojik aktiviteleri bitki türü kaynağına, arı türüne, iklim özellikleri gibi çevresel faktörlere, propolisin hasat zamanı ve tekniğine göre, hatta kullanılan ekstraksiyon sıvısı ve metoduna göre değişkenlik göstermektedir. Propolisin botanik kaynağının tespit edilmesi, propolisi tanımlamada ve propolis standartlaştırma çalışmalarında çok önemlidir. Genel olarak propolis, polifenol (flavonoidler, fenolik asitler ve esterler), fenolik aldehitler ve ketonlar, vb. içermektedir. Propolis ile yapılan diğer laboratuvar araştırmaları propolisin; antiseptik, antienflamatuar, antioksidan, antibakteriyel, antimikotik, antifungal, natiülser, antikanser, yara iyileştirici ve bağışıklığı düzenleyici özellikler gibi pek çok biyolojik etkinliğe sahip olduğunu kaydetmiştir. Propolis ekstraksiyon metodları son ürün özelliklerini etkileyebilmektedir çünkü farklı çözücüler farklı bileşenleri çözmekte ve ekstrakte etmektedir. Propolis içeren gıda takviyelerinin güvenilirliği tüketiciler için çok önemlidir. Bu amaçla yasal düzenlemeler, HACCP, iyi arıcılık uygulamaları gıda takviyesinin güvenilirliğini sağlayan önemli etkenlerdir. Propolis içeren gıda takviyelerinin güvenilirliği ve izlenebilirliği için yasal düzenlemeler yapılmalıdır.

In this thesis, cellulose is extracted by recycling of aseptic food packaging wastes, and environmentally friendly and high value added cellulose nanocrystals have been produced. Cellulose nanocrystals have become one of the most preferred biopolymers in recent years due to biodegradable, biocompatible, non-toxic structure and high mechanical resistance. This study contributes an environmentally sensitive way in the disposal of aseptic food packages, which have a high municipal solid waste rate worldwide. In the cellulose extraction step, the paper layer separated from the aseptic food packages was subjected to two-stage alkaline treatment with NaOH solution. NaClO solution was used during the bleaching process in which lignin and hemicellulose were extracted from the alkaline treated product. The resulting cellulose was subjected to acid hydrolysis with H2SO4 solution and subjected to a series of mechanical processes and finally cellulose nanocrystals were produced. The properties of cellulose nanocrystals, which vary depending on temperature and time parameters, were investigated by characterization methods such as FTIR, XRD, TGA, AFM, SEM and OM., Bu tezde, aseptik gıda ambalaj atıklarının geri dönüştürülmesi ile selüloz ekstrakte edilmiş olup, selülozdan katma değeri yüksek ve birçok kullanım alanına sahip, çevre dostu selüloz nanokristal üretimi gerçekleştirilmiştir. Selüloz nanokristal, biyobozunur, biyouyumlu, toksik olmayan yapısıyla ve yüksek mekanik dayanımı ile son yıllarda en çok tercih edilen biyopolimerler arasına girmiştir. Bu çalışma, dünya genelinde yüksek bir kentsel katı atık oranına sahip olan aseptik gıda ambalajlarının bertarafında çevreye duyarlı bir yol izlenmesine katkıda bulunmaktadır. Selüloz ekstraksiyonu aşamasında, aseptik gıda ambalajlarından ayrılan kâğıt katmanı, NaOH çözeltisi ile çift aşamalı alkali muameleye tabi tutulmuştur. Ekstrakte edilen üründen lignin ve hemiselülozun ayrıştırıldığı ağartma işlemi sırasında NaClO çözeltisi kullanılmıştır. Elde edilen selüloz, H2SO4 çözeltisi ile asit hidrolizi işlemine tabi tutulduktan sonra bir dizi mekanik işlemden geçirilmiş ve selüloz nanokristal üretimi gerçekleştirilmiştir. Selüloz nanokristallerin, sıcaklık ve zaman parametrelerine bağlı olarak değişen özellikleri, FTIR, XRD, TGA, AFM, SEM, OM gibi karakterizasyon yöntemleri ile incelenmiştir.

Yüksek Lisans Tezi, Bu tez çalışmasında halk arasında çörekotu olarak bilinen Nigella sativa L. tohumunu süperkritik CO2 ekstraksiyonu, soğuk sıkım ekstraksiyonu, soxhlet ekstrasksiyonu ve süperkritik CO2 ekstraksiyon (Yardımcı çözgen: Etanol) yöntemleriyle elde edilen ekstraktlarının timokinon içeriği ve bazı kalite parametreleri kıyaslanmıştır. Yüzde serbest yağ asitliği, timokinon miktarı, yağ asitleri kompozisyonu ve oksidasyona karşı dayanıklığın belirlenmesi amacı indüksiyon periyodu ve 600C’de 30 gün süre ile fırın testi uygulanmış olup, depolama sürecinin farklı aşamalarında çörekotu ekstraktlarının peroksit değerleri izlenmiştir. Elde edilen ekstraktların timokinon miktarı en yüksek SK-CO2 ekstraksiyonu ile elde edilen ekstraktlarda (18.0229 mg/gr), en düşük ise SK-CO2 ekstraksiyonu (Yardımcı çözgen: Etanol) ile elde edilen ekstraktlarda (2.6314 mg/gr) tespit edilmiştir. Serbest yağ asitliği en yüksek soxhlet ekstraksiyonu örneklerinde (%46.10), en düşük ise soğuk sıkım örneklerinde (%4.43) tespit edilmiştir. Soğuk sıkım örnekleri ve soxhlet ekstraksiyonu örneklerinin indüksiyon periyodu sonuçları sırasıyla, 9.27 saat ve 6.57 saat olarak belirlenmiştir. Her iki Süperkritik CO2 yönteminde ise indüksiyon periyodu değerli ölçülememiştir. 30 günlük depolamanın (600C) ardından dört farklı yöntemle elde edilen ekstraktların peroksit değerleri incelendiğinde, her bir ekstraktın farklı karakter gösterdiği, kiminin depolama sürecinde peroksit değerinde azalma kiminin ise artma eğilimi gösterdiği gözlenmiştir. Elde edilen verilere göre, SK-CO2 ekstraksiyon yöntemi ile elde edilen timokinon miktarının diğer ekstraksiyon yöntemlerinden elde edilen ekstraktlara göre yüksek miktarda olduğu tespit edilmiştir. Çörekotunun timokinon içeriği sağladığı foksiyonel özellikler açısından da dikkat çekmektedir. Timokinonun SK-CO2 ekstraksiyonu ile elde edilen ekstraktta, diğer ekstrakt yöntemlerine kıyasla daha yüksek oranda edilebildiği görülmüştür. Elde edilen verilere göre timokinon ekstraksiyonu ya da saflaştırılması amacına yönelik olarak SK-CO2 ekstraksiyonu önerilebilir., In this thesis, the thymoquinone content and some quality parameters of the extracts of Nigella sativa L. seed, known as black cumin, obtained by supercritical CO2 extraction, cold-pressed extraction, soxhlet extraction and SCO2 extraction (Co-solvent: Ethanol) methods were compared. In order to determine the percent free fatty acid, thymoquinone content, fatty acid composition and resistance to oxidation, the induction period and the oven test at 600C for 30 days were applied. The thymoquinone amount of the extracts obtained was highest in the extracts obtained by SCO2 extraction (18.0229 mg/gr), and the lowest in the extracts obtained by SCO2 extraction (Co-solvent: Ethanol) (2.6314 mg/gr). The highest free fatty acid value was found in soxhlet extraction samples (46.10%) and the lowest in cold pressed samples (4.43%). Induction period results of cold pressed samples and soxhlet extraction samples were determined as 9.27 hours and 6.57 hours, respectively. In both supercritical CO2 methods, the induction period could not be measured. When the peroxide values of the extracts obtained by four different methods after 30 days of storage (600C) were examined, it was observed that each extract showed a different character, some tended to decrease in the peroxide value during the storage period, and some showed an increasing tendency. According to the data obtained, it was determined that the amount of thymoquinone obtained by the SCO2 extraction method was higher than the extracts obtained from other extraction methods. The thymoquinone content of black cumin also draws attention in terms of the functional properties it provides. It has been observed that thymoquinone can be obtained at a higher yield in the extract obtained by SCO2 extraction compared to other extract methods. According to the data obtained, SCO2 extraction can be recommended for the purpose of thymoquinone extraction or purification.

Bu çalışma mercanköşk (Origanum onites L.) bitkisinin çeşitli gıda patojenleri üzerindeki antibakteriyel etkinliğinin belirlenmesi amacıyla yapıldı. 5 değişik çözgende (aseton, etanol, metanol, kloroform, kaynatılmış su) ekstrakte edilen bitkinin 5 farklı bakteriye (Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Campylobacter jejuni, Salmonella enteritidis ve Brucella spp.) karşı etkisi disk-diffüzyon tekniği kullanılarak incelendi. Bu ekstraktların 4 bakteri türüne (Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Campylobacter jejuni ve Salmonella enteritidis) karşı farklı düzeylerde etki gösterdiği, Brucella spp.’ye karşı ise antibakteriyel bir etki ortaya koymadığı saptanmıştır. Oluşan zon çapları itibariyle Etanol ile hazırlanmış ekstraktın Staphylococcus aureus üzerine gösterdiği etkinin en yüksek düzey (18 mm), kloroform ekstraktının Campylobacter jejuni’ye gösterdiği etkinin en düşük düzey (9 mm) olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak mercanköşk ekstraktlarının antibakteriyel etkiye sahip olduğu ve gıda koruma alanında kullanılabileceği ortaya koyulmuştur.

Gıda sanayinin gelişmesiyle, gıdaların işleme, depolama ve satışa sunum aşamalarında çevresel etkenlerden dolayı renk kaybı meydana gelmektedir. Renk kaybı tüketicilerin ürün alımında en önemli unsurlardan birisidir. Bu durum, üreticileri renk kaybını önlemek için doğal veya sentetik renklendirici kullanımına yönlendirmektedir. Sanayinin gelişmesi ve sağlık sorunlarının artması ile tüketicilerin ilgisi doğal ürünlere kaymış ve doğal ürünlere artan ilgi sonucunda da üreticiler doğal renklendirici kullanımına yönelmiştir. Betalain, çiçeklerde, meyvelerde ve Caryophyllales familyasına ait bitkilerde bulunan doğal bir renklendiricidir. Antioksidan, antiproliferatif, antikanser ve antilipidemik etkileri ile sağlığı desteklemektedir. Böylece betalainin doğal renklendirici olarak kullanımı günümüzde ilgi çeken konular arasına girmektedir. Bu derlemede, betalainin moleküler ve kimyasal yapısı, stabilitesini etkilyen faktörler, betalain ekstraksiyonu, ekstraktların gıdalarda kulanımı ve sağlık üzerine etkileri ile ilgili bilgi verilmesi amaçlanmıştır., With the development of the food industry, changes in environmental factors create an effect of color loss in the stages such as, processing, storing and selling the food. Colour los is one of the most important factor for consumers purchasing the product. That’s why for preventing the color loss natural and synthetical colorants are used. Consumers directed to use of natural products with the increasing health issues as a result of industrialization. With increasing attention of usage of natural products, producers are directed to use of natural colorants. Betalain is a natural colorant that was used in flowers and fruits also, it belongs to Caryophyllales family. At the same time, through its antioxidant, anticancer and antilipidemic effects, it creates a positive effect on health. Thus, nowadays using betalain as a natural colorant became an interesting subject. In this article, it was purposed giving information in the areas of the molecular and chemical structure of betalain, their stability, extraction, and usage in foods of betalain and its effects on the health.

Smyrnium connatum Boiss. and Kotschy is known as “yabani kereviz” in Turkey and its roots are used to treat asthma. Smyrnium species are used by people in different regions as diuretic, depurative and laxative. The aim of this analysis was to test the biological activities of methanol extracts obtained from aerial parts and roots of S. connatum using a Soxhlet extractor, ultrasonic assisted extraction, and maceration procedures. The extracts of S. connatum aerial parts and roots were tested for their acetylcholinesterase, butrylcholinesterase, and tyrosinase inhibitory activities, radical scavenging activity, and iron chelating activities at various concentration using microplate reader. In this study, significant differences were found in acetylcholinesterase, and butrylcholinesterase inhibition and antioxidant determinations between plant extracts prepared using different extraction methods. S. connatum aerial parts generally was detected to be more active in terms of antioxidant activity assay. S. connatum aerial parts and roots showed high inhibition activity against both cholinesterase enzymes. All extracts showed moderate inhibitory activity against tyrosinase. The biological activity of the aerial parts of S. connatum was generally found to be more active than roots of S. connatum. It was assumed that the determination of enzyme inhibitor and antioxidant capacity of the plant had remarkable potentials on the treatment of neurodegenerative diseases., Smyrnium connatum Boiss. and Kotschy bitkisi Türkiye'de "yabani kereviz" olarak bilinir ve bitkinin kökleri astım tedavisinde kullanılır. Farklı bölgelerde Smyrnium türleri insanlar tarafından diüretik, depuratif ve laksatif amaçlarla kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Soxhlet ekstraktörü, ultrasonik destekli ekstraksiyon ve maserasyon yöntemleri kullanılarak S. connatum toprak üstü ve köklerinden hazırlanan metanol ekstrelerinin biyolojik aktivitelerini değerlendirmektir. S. connatum toprak üstü ve kök ekstreleri, çeşitli konsantrasyonlarda asetilkolinesteraz, bütirilkolinesteraz ve tirozinaz inhibitör aktiviteleri, radikal temizleyici potansiyelleri ve demir şelatlama kapasiteleri bakımından mikroplaka okuyucu kullanılarak test edildi. Yapılan araştırmalarda, farklı ekstraksiyon yöntemleri kullanılarak hazırlanan bitki ekstreleri arasında hem enzim inhibisyonu hem de antioksidan aktiviteleri önemli ölçüde farklı bulunmuştur. S. connatum toprak üstü kısımlarının antioksidan aktivitesi bakımından genel olarak daha yüksek tespit edilmiştir. S. connatum toprak üstü kısımları ve kökleri, her iki kolinesteraza karşı da yüksek inhibitör aktivite göstermiştir. Tüm ekstreler, tirozinaza karşı orta düzeyde inhibitör aktivite göstermiştir. Genel olarak S. connatum'un toprak üstü kısımlarının biyolojik aktivitesi köklerine göre daha aktif bulundu. Enzim inhibitörü ve antioksidan kapasite tayinlerinin sonucunda bitkinin nörodejeneratif hastalıkların tedavisinde kayda değer sonuçlar verebilecek potansiyellere sahip olduğu düşünülmektedir.

Buçalışmada, Zingiber officinale’den toplam polifenollerin ekstraksiyonunkinetiği incelenmiştir. Numuneler farklı sıcaklıktaki suyla ekstrakte edilmişve kinetik değişimleri gözlemlemek için ekstraksiyon karıştırılmış vekarıştırılmamış ortamlarda gerçekleştirilmiştir. Ekstraksiyonun fizikseldavranışını matematiksel ifadelerle tanımlamak için Peleg, Kütle Aktarımı,Logaritmik ve Page Modelleri olmak üzere dört farklı model kullanılmıştır.Gallik asit eşdeğeri olarak belirlenen polifenol verimlerinin sıcaklık vekarıştırma koşullarına bağlı olarak 2.29-5.23 mg/g arasında değiştiğibulunmuştur. Araştırılan tüm koşullarda en yüksek regresyon katsayısına sahipolan Peleg Modeli’nin yatışkın durumda, Kütle transfer modelinin ise yatışkınolmayan koşulların ifadesinde deneysel verilere en uygun model olduğubelirlenmiştir. Ayrıca, bu çalışmada ekstraksiyonun moleküler ve konvektif difüzivitesive aktivasyon enerjisi de hesaplanmıştır. Ekstraksiyonun aktivasyon enerjisiniazalttığı için sıcaklık ve karıştırma hızındaki artışın difüzyon katsayılarınıarttırdığı belirlenmiştir. Proseste, sıcaklığın karıştırma hızına oranla çokdaha etkili olduğu tespit edilmiştir., Inthis paper, kinetics of extraction of total polyphenols from Zingiberofficinale was investigated. Samples were extracted using water at differenttemperatures and the extraction was realized under mixed and unmixed medium toobserve the changes in the kinetics. Four different models, namely Peleg, MassTransfer, Logarithmic and Page’s Models, were used for mathematicallydescribing the physical behavior of the extraction. The yields of polyphenolsdetermined as gallic acid equivalents ranged between 2.29-5.23 mg/g dependingon the temperature and mixing conditions. Peleg’s model, having the highestregression coefficients at all conditions investigated for steady-stateconditions, and Mass transfer model for unsteady-state conditions were found asthe best fit to the experimental data. Also, molecular and convectivediffusivities and activation energy of extraction were evaluated in this study.It was found that increase in temperature and mixing rate increased thediffusion coefficients because they decreased the activation energy ofextraction. It has been found that temperature was much more effective thanmixing rate, on the process.

Son yıllarda gıdaların yapısında bulunan yağ, esansiyel yağ, renk maddesi, polifenol, protein ve pektin gibi değerli bileşenlerin eldesinde kullanılan ekstraksiyon yöntemlerinin bazı olumsuz yönlerinin olduğu bazı olumsuz yönlerinin iyileştirilmesi amacıyla güncel alternatif yöntemleri üzerine yapılan çalışmalar artmaktadır. Ekstraksiyon işlemi ile gıdaların yapısındaki değerli bileşenleri yüksek verim ve kalitede elde edebilmek amaçlanmaktadır. Güncel yöntemler arasında yer alan düşük frekansta elektrik işlem ile desteklenmiş ekstraksiyon yöntemleri, geleneksel yöntemlere kıyasla yüksek ekstraksiyon ve enerji verimliliği, daha az solvent tüketimi ve daha kısa işlem süresi gibi bazı avantajlar sağlamaktadır. Bu çalışmada, ohmik ısıtma, ılımlı elektrik alan ve vurgulu elektrik alan gibi düşük frekansta uygulanan elektriksel işlemlerin ekstraksiyon mekanizması üzerine etkileri, etki eden işlem parametreleri (sıcaklık, frekans, dalga tipi, voltaj gradyanı ve elektriksel iletkenlik) ve gıda endüstrisindeki uygulama alanları derlenmiştir., In recent years, studies on novel extraction methods have been increasing to eliminate some disadvantages of conventional extraction methods to extract valuable components as oil, essential oil, color compounds, polyphenol, protein, pectin etc. from foodstuff. The aim of the extraction process is to obtain valuable components from food materials with high product yield and quality. The low-frequency electrical process assisted extraction methods, which are the novel extraction methods, provide advantages such as high extraction efficiency, less solvent consumption, short processing time and high energy efficiency compared to conventional methods. In this study, the effects of low-frequency electrical assisted extraction methods such as ohmic heating, moderate electric field and pulsed electric field on extraction mechanism, the effective process parameters (temperature, frequency, wave type, voltage gradient, electrical conductivity), and application areas in the food industry were reviewed.

Bursa ilinde faaliyet gösteren BUSKİ çamur yakma ve enerji geri kazanım tesisinde kentsel arıtma çamurları yakılmaktadır. Tesiste yanma sonucu oluşan gazların arıtımı torba filtre ve multisiklon ünitelerinde gerçekleştirilmektedir. Torba filtre külü % 17,36 P2O5, multisiklon külü % 11,49 P2O5 oranıyla yüksek fosfor içerikleri ile dikkat çekmektedir. Bu çalışmanın amacı torba filtre ve multisiklon küllerinin fosfor geri kazanımında değerlendirilebilirliğinin araştırılmasıdır. Bu amaçla arıtma çamuru küllerinin kimyasal kompozisyonları, morfolojik yapıları, faz analizleri gerçekleştirilmiştir. Fosfor geri kazanım potansiyellerinin araştırılması için oksalik asit, sitrik asit, sülfürik asit ve nitrik asit ile kimyasal ekstraksiyon yöntemi kullanılmıştır. Fosfor ekstraksiyonu farklı konsantrasyonlarda incelenmiştir. Kül ve asit çözeltisi 1/20 katı/sıvı (mg/ml) oranında 2 saat süreyle karıştırılmıştır. Ekstrakte edilen fosforun ölçümü kolorimetrik olarak, ağır metallerin ölçümü ICP-OES ile gerçekleştirilmiştir. Ekstraksiyon sonrası oluşan kalıntılarda XRD, SEM-EDS, ICP-OES analizleri gerçekleştirilmiştir. Ekstrakte edilen fosfor, torba filtre külünde 0,01-91,42 mg/g, multisiklon külünde 0,01-59,82 mg/g’ dır. Ekstrakte edilen en yüksek fosfor torba filtre külünde oksalik asit kullanıldığında 91,42 mg/g olmuştur. Torba filtre külünde fosfor geri kazanım potansiyeli multisiklon külünden daha yüksektir. Asit ekstraksiyonu hem küldeki fosforun hem de ağır metallerin çözülmesine sebep olmuştur. Bu nedenle yönetmelikteki sınır değerler aşılmıştır. Torba filtre külü ve multisiklon külü ağır metallerin uzaklaştırılması koşuluyla gübre üretiminde fosfat kayaçlara bir alternatif olabilir. Urban sewage sludges are incinerated at an incineration and energy recovery plant of BUSKİ in Bursa. The gasses that are generated from combustion in the plant are removed by bag filter and multi-cyclone units. Sewage sludge ashes with high phosphorus contents of 17.36% (bag filter ashes) and 11.49% (multi-cyclone ashes) draw attention as a source of P2O5. The aim of this study is to investigate the evaluation of ashes from bag filter and multi-cyclone in phosphorus recovery. For this purpose, chemical composition, morphological structures, phase analysis of sewage sludge ashes were examined. This study investigated phosphorus recovery using chemical extraction by oxalic acid, citric acid, sulphuric acid and nitric acid. Phosphorus extraction was investigated at different concentrations. Ashes were mixed with acids at a solid to liquid ratio of 20 ml/mg-1 for 2 hours. The extracted phosphorus was measured colorimetrically and analyses for heavy metals were measured by ICP-OES. The residues analyzed with XRD, SEM-EDS, ICP-OES. The extracted phosphorus amount range of is 0.01-91.42 mg/g in bag filter ash and 0.01-59.82 mg/g in multi-cyclone ash. When oxalic acid is used in the highest phosphorus bag filter ash extracted, it was 91.42 mg/g. The phosphorus recovery potential of bag filter ash is higher than multi-cyclone ash. Acid extraction resulted in the dissolution of both phosphorus and heavy metals in ash. Therefore the limit values in the regulation were exceeded. Bag filter ash and multi-cyclone ash can be an alternative to phosphate rock in fertilizer production providing that removal of heavy metal. Bursa Su ve Kanalizasyon İdaresi

Safran Standardına göre (TS/ISO 3632, 2011) kalite açısından birinci derece bir safran baharatının, 13 farklı çözgen sistemi (saf su, metanol, etanol, asetonun farklı oranlarda karışımı) kullanılarak elde edilen ekstraktlarının toplam fenolik ve flavonoid madde miktarlarıyla antioksidan aktiviteleri üzerine etkileri incelenmiştir. Sonuçlar incelendiğinde en yüksek toplam fenolik madde miktarı 2265.00 mg GAE/100 g KM ile su/etanol/metanol (v/v/v, 30/30/40) ekstraktında saptanırken, en düşük toplam fenolik madde miktarı 40.00 mg GAE/100 g KM ile aseton ekstraktında saptanmıştır. Toplam flavonoid madde açısından en yüksek miktar 587.14 mg KE/100 g KM ile su/etanol/metanol (v/v/v, 30/30/40) ekstraktında tespit edilirken, aseton ekstraktında flavonoid bileşeni tespit edilememiştir. Antioksidan aktivite açısından DPPH ve ABTS+ analiz yöntemlerinde en yüksek değerler sırasıyla 1202.68 mg TE/100 g KM ve 1383.74 mg TE/100 g KM ile su/etanol/metanol (v/v/v, 30/30/40) ekstraktında saptanırken, en düşük miktar DPPH için 232.43 mg TE/100 g KM etanolde ve ABTS+ için 251.23 mg TE/100 g KM aseton ekstraktında saptanmıştır., This study examines various activities of the saffron, first quality according to Saffron Standard (TS/ISO 3632, 2011) extracts by using 13 different solvent systems, (distilled water, methanol, ethanol, acetone and their mixtures at different levels). Total phenolic measured in water, ethanol, methanol, (v/v/v, 30/30/40) extract with 2265.00 mg GAE/100 g DM as highest and, the acetone extract with 40.00 mg GAE/100 g DM as lowest. The highest amount of total flavonoids was detected in water, ethanol, methanol (v/v/v, 30/30/40) extract with 587.14 mg CE/100 g DM, flavonoid component was not detected in acetone extract. As antioxidant activity in DPPH and ABTS+ analysis methods, the highest values were detected in water, ethanol, methanol (v/v/v, 30/30/40) extract with 1202.68 mg TE/100 g DM and 1383.74 mg TE/100 g DM, respectively. The lowest were detected 232.43 mg TE/100 g DM (DPPH) in ethanol and 251.23 mg TE/100 g DM (ABTS+) in acetone extract.

Bu araştırma kapsamında, hammadde olarak üzümün sadece suyunu kullanarak üretim yapan işletmelerde ortaya çıkan bir tarımsal atık olan cibrenin fenolik bileşiklerinin geri kazanılarak, fonksiyonel zenginleştirici olarak meyve sularında kullanım olanakları incelenmiştir. Ekstraksiyon uygulaması olarak, yeni nesil yeşil ekstraksiyon tekniklerinden olan ultrasonik destekli ekstraksiyon tercih edilmiştir. Ekstraksiyon parametreleri incelenen optimizasyon çalışmalarına göre belirlenmiştir. Araştırma kapsamında hem cibre hem de cibreyi oluşturan kabuk ve çekirdek kısımlarında ayrı ayrı ekstraksiyon yapılmıştır. Elde edilen ekstraktlar vişne suyu, karışık meyve suyu ve üzüm suyuna %2,5, %5, %7,5 ve %10 oranlarında ilave edilerek fenolik bileşiklerce zenginleştirilmiş meyve suları elde edilmiştir. Elde edilen meyve sularında fenolik bileşik içeriği ve duyusal özellikleri bakımından hangi ekstrakt çeşidinin, hangi oranda ilave edilmesinin daha uygun olacağının değerlendirilmesi yapılmıştır. Elde edilen analiz sonuçlarına göre cibre, kabuk ve çekirdek ekstraktlarında toplam fenolik bileşik içeriği sırasıyla çekirdek 139,233 mg GAE/mL, cibre 115,167 mg GAE/mL ve kabuk 85,500 mg GAE/mL olarak belirlenmiştir. Analiz sonuçlarına göre tüm meyve suyu çeşitlerinde %7,5 cibre ve %10 kabuk ekstraktı oranına kadar tüm konsantrasyonlarda fonksiyonel olarak zenginleştirilmiş bir meyve suyu üretim potansiyeli olduğu belirlenmiştir. İlaveten, üzüm suyu ise aroma profili bakımından ekstraktlarla daha uyumlu olduğu için çekirdek ekstraktı olan örneklerde %5e kadar ilave edildiğinde kabul sınırlarının içinde kalmıştır. Within the content of this research, the possibilities of using the phenolic compounds of the grape pomace, which is an agricultural waste produced by the plants that use only the juice of the grape as raw material, in fruit juices as functional enricher were examined. As the extraction application, ultrasonic-assisted extraction, which is one of the new generation gren extraction techniques, has been preferred. Extraction parameters were determined according to the optimization studies examined.Within the scope of there search, grape pomaces and the parts of forming pomace both the skin and the seeds were extracted separately. The extracts were added to sour cherry juice, mixed fruit juice and grape juice at 2.5%, 5%, 7.5% and 10%, and fruit juices enriched with phenolic compounds were obtained. In terms of phenolic compound content and sensory properties of the fruit juices was evaluated which type of extract and what proportions would be more appropriate to add. According to the analysis results, the total phenolic compound content in grape pomace, skin and seed extracts was determined as 139.233 mg GAE/mL for seed, 115.167 mg GAE/mL for grape pomace and 85,500 mg GAE/mL for skin. According to the analysis results, in all fruit juices in all concentrations up to 7.5% grape pomace and 10% skin extract there is a fruit juice production potential that is enriched functionally. In addition, since grape juice is more compatible with extracts in terms of aroma profile, it remained within the acceptance limits when added up to 5% in samples with seed extracts.

Bu çalışmada, süperkritik karbondioksit (SC-CO2) ve distilasyon yöntemleriyle ekstrakte edilen kekik (Thymus vulgaris L.), biberiye (Rosmarinus officinalis L.) ve defne (Laurus nobilis L.) uçucu yağların kimyasal bileşimi belirlenmiştir. SC-CO2 ekstraktsiyon yöntemiyle elde edilen kekik, biberiye ve defne uçucu yağlarında sırasıyla %14.565, %4.134 ve %2.755 linalool tespit edilirken, aynı bitki yağlarında sırasıyla %37.057, %2.942 ve % 2.742 karvakrol teşhis edilmiştir. Distilasyon yöntemiyle elde edilen kekik uçucu yağı %3.589 linalool, %72.160 karvakrol, %1.626 borneol ve % 1.920 timol içerirken, biberiye uçucu yağı %3.331 linalool, %10.449 1,8-sineol, %11.224 kamfor, % 6.669 borneol ve %0.207 timol içermiştir. Her iki yöntemle elde edilen kekik uçucu yağın dominant bileşeni karvakrol iken, biberiye ve defne uçucu yağının ise 1,8-sineol olmuştur. In this study, the chemical composition of thyme (Thymus vulgaris L.), rosemary (Rosmarinus officinalis L.) and laurel (Laurus nobilis L.) essential oils extracted by supercritical carbon dioxide (SC-CO2) and distillation methods were determined. While 14.565%, 4.134% and 2.755% linalool were detected in thyme, rosemary and laurel essential oils obtained by SC-CO2 extraction method, respectively, 37.057%, 2.942% and 2.742% carvacrol were detected in the same plant oils, respectively. While thyme essential oil obtained by the distillation method contains 3.589% linalool, 72.160% carvacrol, 1.626% borneol and 1.920% thymol, rosemary essential oil contained 3.331% linalool, 10.449% 1,8-cineol, 11.224% camphor, 6.669% borneol and 0.207% thymol. While the dominant component of thyme essential oil obtained by both methods was carvacrol, the major constituent of rosemary and laurel essential oils was 1,8-cineol.

Bu tez çalışmasında ohmik ısıtma destekli ekstraksiyon (OIDE) sistemin kurulumu gerçekleştirilerek, kırmızı pancar örneğinden 40 ℃ işlem sıcaklığında 1 saat süresince OIDE ve geleneksel ekstraksiyon (GE) yöntemleriyle renk maddesi ekstrakte edilmiştir. OIDE yönteminde 3 farklı çözgen tipi (tuzlu su, tuzlu su-etanol ve asitlendirilmiş tuzlu su-etanol) üç farklı voltaj gradyanı (11, 17, 23 V/cm) ve üç farklı frekans değeri (25, 100, 400 Hz) uygulanmıştır. GE yönteminde de aynı çözgen tipleri ile çalışılmıştır. OIDE yönteminde, ısıtma ve ekstraksiyon süreçleri olarak iki farklı bölgede efektif elektriksel iletkenlik (EEİ) katsayısı değerlerinin değişimi incelenmiştir. Ekstraksiyon yöntemlerinin ekstrakt ve posanın bazı kalite özellikleri (renk, TKM, suda çözünür kuru madde) ve ekstraksiyon verimleri (betasiyanin, betaksantin, toplam renk maddesi verimleri) üzerine etkileri incelenmiştir. OIDE işlemi kuramsal olarak incelenerek, model öngörülerinin deneysel verilerle uyumu belirlenmiştir. Ohmik ısıtma uygulama süresinin uygulanan voltaj gradyanı arttıkça azaldığı tespit edilmiştir. Uygulanan frekans değerlerinin işlem süresini etkilemediği belirlenmiştir (p>0.05). Isıtma bölgesinde EEİ değerinin sıcaklık artışı ile doğrusal olarak arttığı tespit edilmiştir. Ekstraksiyon süreci sabit sıcaklıkta gerçekleştiği için örneğin elektriksel iletkenlik değerinin sıcaklığa ve süreye bağlı değişiminin önemsiz olduğu belirlenmiştir (p>0.05). OIDE yönteminin enerji ve ekserji verimliliğinin GE yönteminden %40 daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Tüm frekanslarda, 17 ve 23 V/cm voltaj gradyanlarında, tuzlu su-etanol çözgeni ile betasiyanin ve betaksantin veriminin daha yüksek olduğu belirlenmiştir (p, In this thesis, ohmic heating assisted extraction (OHAE) system was set up, and red beet was extracted about 1 hour at 40℃ process temperature by OHAE and conventional extraction (CE) methods. OHAE method was performed at 3 different voltage gradient (11, 17, 23 V/cm) and 3 different frequencies (25, 100, 400 Hz) with 3 different solvent types (salt solution, salt solution-ethanol, and acidified salt solution-ethanol). Also, GE method was performed with similar solvent types. The changes of effective electrical conductivity (E.C.) in two different regions of extraction process, named as heating and extraction periods, were investigated. The effects of OHAE and CE methods on some quality characteristics (color, total dry matter content, total soluble solids content) of extract and pomace, and extraction yields (betacyanin, betaxathin and total color matters yield) were investigated. OHAE method was mathematically modelled and suitability of model predictions with experimental data was determined. The ohmic heating treatment time decreased as the voltage gradient increased, (p0.05). In heating region, EEC increased linearly as the temperature increased. In extraction region, it was determined that the change of EEC depending on temperature and time was insignificant since the process was performed at a constant temperature (p>0.05). The energy and exergy efficiency values of the OHAE method were found to be 40% higher than the CE method. It was determined that the betaxanthine yield was obtained better with salt solution ethanol solvent at all frequencies and voltage gradient of 17 and 23 V/cm (p

Bu çalışma kapsamında Aksaray ilinden temin edilen hünnap (Zizyphus jujuba Mill.) meyvesinin kabuk ve iç (pulp) fraksiyonlarının karbonhidrat, protein, yağ, nem, kül tayini olmak üzere kimyasal ve fiziksel analizleri ve in vitro ortamda test mikroorganizmaları kullanılarak antimikrobiyal etkisinin tespiti yapılmıştır. Bu amaçla hünnap kabuk ve iç (pulp) fraksiyonları ultrases yöntemi ile ekstrakte edilmiştir. Elde edilen ekstraktlar antimikrobiyal tespit için L.monocytogenes ATCC 13932, E.coli ATCC 25922, Enterecoccus faecalis ATCC 51559, Staphylococcus aureus ATCC 43300, Bacillus cereus ATCC 14579, E.coli O157:H7 KHEN 1461, Klebsiella pneumoniae ATCC 13883, Salmonella subsp. enterica serovar Abony BA 2162 mikroorganizma suşları referans alınarak disk difüzyon yöntemine tabi tutulmuştur. Araştırma bulguları hünnap kabuk ve iç (pulp) fraksiyonlarının değişen oranlarda antimikrobiyal özellikte olduğunu göstermiştir. Hünnap kabuk fraksiyonunun K.pneumoniae ATCC 13883, Salmonella subsp. enterica serovar Abony BA 2162, E.coli O157:H7 KHEN 1461 ve E.coli ATCC 25922 suşlarına karşı sırasıyla % 21.67, % 38.52, % 32.58 ve % 42.69 zon genişliği tespit edilmiştir. Hünnap iç (pulp) fraksiyonunun ise Staphylococcus aureus ATCC 43300, Klebsiella pneumoniae ATCC 13883, Salmonella subsp. enterica serovar Abony BA 2162, E.coli O157:H7 KHEN 1461 ve E.coli ATCC 25922 suşlarına karşı sırasıyla % 16.08, % 19.57, % 45.94, % 40.17, % 31.89 zon genişliği tespit edilmiştir. L.monocytogenes ATCC 13932, Enterecoccus faecalis ATCC 51559 ve Bacillus cereus ATCC 14579 gram pozitif suşlarına karşı ise antimikrobiyal etki tespit edilmemiştir. Antimikrobiyal etkiler değerlendirildiğinde hünnap kabuk fraksiyonunda sadece gram negatif bakterilere karşı antimikrobiyal aktivite gözlemlenmiştir. Hünnap iç (pulp) fraksiyonunun ise gram negatif bakterilere karşı inhibe edici etkisinin gram pozitif bakterilere kıyasla daha yüksek olduğu tespit edilmiştir., Within the scope of this study, chemical and physical analysis including the determination of carbohydrate, protein, fat, moisture and ash of the peel and pulp fractions of jujube (Zizyphus jujuba Mill.) fruit obtained from Aksaray province and its antimicrobial effect were determined by using test microorganisms in vitro. For this purpose, jujube peel and pulp fractions were extracted by ultrasound method. The extracts obtained were subjected to disc diffusion method with reference to L.monocytogenes ATCC 13932, E.coli ATCC 25922, Enterecoccus faecalis ATCC 51559, Staphylococcus aureus ATCC 43300, Bacillus cereus ATCC 14579, E.coli O157:H7 KHEN 1461, Klebsiella pneumoniae ATCC 13883 and Salmonella subsp. enterica serovar Abony BA 2162 microorganism strains for antimicrobial detection. It was subjected to disk diffusion method with reference to it. Research findings showed that the jujube peel and pulp fractions have antimicrobial properties at varying rates. The zone widths of jujube peel fraction against K.pneumoniae ATCC 13883, Salmonella subsp. enterica serovar Abony BA 2162, E.coli O157:H7 KHEN 1461 and E.coli ATCC 25922 strains was determined as 21.67%, 38.52%, 32.58% and 42.69%, respectively. The zone widths of jujube pulp fraction against Staphylococcus aureus ATCC 43300, Klebsiella pneumoniae ATCC 13883, Salmonella subsp. enterica serovar Abony BA 2162, E.coli O157:H7 KHEN 1461 and E.coli ATCC 25922 strains was determined as 16.08%, 19.57%, 45.94%, 40.17%, 31.89%, respectively. Inhibition effect was not detected against gram positive strains of L.monocytogenes ATCC 13932, Enterecoccus faecalis ATCC 51559 and Bacillus cereus ATCC 14579. When the antimicrobial effects were evaluated, the inhibition effect of the jujube peel fraction was observed only against gram negative bacteria. On the other hand, jujube pulp fraction was found to have a higher inhibitory effect on gram negative bacteria compared to gram positive bacteria.

Bu çalışmada propolis ekstraksiyonunda farklı çözücüler kullanarak elde edilen ekstraktların özellikleri araştırıldı. Su, gliserol, glikol ve etanolik ekstraktlarının antioksidan aktiviteleri kıyaslandı. İstatistiksel olarak etanolik ekstraktlar fenolik madde miktarı, flavonoid madde miktarı ve FRAP antioksidan kapasitesi bakımından diğerlerinden yüksek bulundu. Ekstraktların antioksidan kapasiteleri ile çözücülerin dielektirik sabitleri arasında paralellik gözlendi. Numunelerin toplam fenolik madde miktarları 0,79-87,56 mg GAE/mL; toplam flavonoid madde miktarları 0,73-24,72 mg KE/mL arasında ve FRAP antioksidan kapasite 7,52-870,121 mM Troloks E/mL arasında bulundu. Bulgular etanolik ekstraktlara glikol ekstraktlarının alternatif olabileceğini göstermiştir. Ekstrelerin farklı biyoaktif özellikleri ile birlikte çözücülerin kullanım limitlerinin göz önüne alınması gerekliliği tartışıldı. In this study, properties of extracts obtained by using different solvents in propolis extraction were investigated. The antioxidant activities of water, glycerol, glycol and ethanolic extracts were compared. Statistically ethanolic extracts were higher than others in terms of phenolic content, flavonoid content and FRAP antioxidant capacity. A parallelism was observed between the antioxidant capacities of the extracts and the dielectic constants of the solvents. Total phenolic amount of samples was 0.79-87.56 mg GAE/mL; total flavonoid substance amounts were between 0.73-24.72 mg KE/mL and FRAP antioxidant capacity was between 7.52-870.112 mM Trolox E / mL. Findings showed that glycol extracts may be an alternative to ethanolic extracts. The different bioactive properties of the extracts, along with the need to consider the limits of the use of solvents were discussed.

Bu çalışmada, Merrifield reçinesine desteklenmiş kaliks[4]aren dinitro türevi (DNK[4]MR) hazırlanarak, sulu ortamda bulunan önemli organik kirleticilerden olan fenol (FEN), p-klorofenol (PKF), m-nitrofenol (MNF) ve p-nitrofenol (PNF) gibi bazı fenolik türlere karşı ekstraksiyon özellikleri incelendi. Sentezlenen bileşiklerin, FT-IR analizleri ile karakterizasyonları gerçekleştirildi. Sonuçlara göre, yukarıda bahsi geçen fenolik türlere karşı sırasıyla % 24,3, 40,5, 62,4 ve 65,9 ekstraksiyon verileri elde edildi. Ayrıca, farklı fenolik tür konsantrasyonlarına karşı DNK[4]MR'nin ekstraksiyon özellikleri incelendi. Son olarak, DNK[4]MR'nin fenolik türlere karşı ekstraksiyon kabiliyetlerinin ayrıntılı bir şekilde incelenmesi için farklı konsantrasyonlarda ligand çözeltileri hazırlanarak log D'ye karşı log [L] grafiği çizilerek etkileşim sonucu oluşan ekstraksiyon denge sabitleri (Kex) hesaplandı. Hem literatür bilgileri hem de yapılan bu çalışmanın sonuçlarına göre, kaliksaren türevlerinin kendisine özgü üç boyutlu yapısı ve hidrojen bağı yapabilme kabiliyetleri sayesinde, fenolik türlerin sulu ortamlardan uzaklaştırılması konusunda oldukça kullanışlı olabileceklerini göstermiştir., This article describes the preparation of calix[4]arene dinitro derivative supported in Merrifield resin (DNC[4]MR) and the investigation of its extraction properties towards some phenolic species such as phenol (PHE), p-chlorophenol (PCP), m-nitrophenol (MNP) and p-nitrophenol (PNP) which are important organic contaminants in aqueous media. Synthesized compounds were characterized by FT-IR analysis. According to results, % extraction values of phenolic species above mentioned were found 24,3, 40,5, 62,4 ve 65,9 %, respectively. Additionally, the extraction properties of DNK[4]MR were investigated towards phenolic species towards different concentrations. Finally, the extraction properties of DNK[4]MR were also evaluated for different concentrations of the ligand. Extraction equilibrium constants were calculated by log D vs. log [L] graphs. Consequently, according to both literature and this study, calixarene derivatives which have a unique three-dimensional structure and hydrogen bonding capabilities can be useful for removal of phenolic species from aqueous media.

Bu çalışmada sıvı membran tekniklerinden biri olan “Çok Damlacıklı Sıvı Membran Sistemi (ÇDSMS)’’ kullanılarak, Zr(IV) iyonlarının ekstraksiyon çalışmaları yapılmıştır. Membran sistemimizde taşıyıcı ligand olarak kerosen içinde çözünmüş Tri oktilamin (TOA) kullanılmıştır. Zr(IV) iyonlarının ekstraksiyonunda (sıcaklık, donör fazın pH'sı, akseptör fazdaki Na2CO3 ve organik fazdaki TOA'nın derişimi vb.) ekstraksiyonu etkileyen parametreler çalışılmıştır. 100 mgL-1’lik Zr(IV) iyonunun donör fazdan akseptör faza TOA organik taşıyıcı ile yapılan çalışmada ekstraksiyon verimi >%99 olarak gerçekleştirilmiştir. Fazlararası Zr(IV) iyonlarının transportunun ard arda tersinmez birinci mertebeden olduğu tespit edilmiştir. Değişen sıcaklık aralıklarında Zr(IV) iyonlarının taşınımına ait aktivasyon enerji değeri saptanmış ve Zr(IV) iyonlarının taşınım mekanizmasının difüzyon veya kimyasal kontrollü olup olmadığı araştırılmıştır. Optimum koşullarda gerçekleştirilen Zr(IV) iyonlarının diğer metal iyonlarının (Zn2+, Cu2+, Cd2+, Co2+ ve Ni2+) varlığında ekstraksiyonunun seçimli olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, ÇDSM sistemi ile kerosen içinde çözünmüş TOA ligandın Zr(IV) iyonunun ekstraksiyon ve geri kazanımında etkili bir taşıyıcı ligand olduğu bulunmuştur. Ağır metallerin ekstraksiyon çalışmalarında ÇDSMS yönteminin literatürdeki diğer sistemlere göre göre daha ekonomik, modüler ve basit sistem olduğu saptanmıştır. In this study, extraction of Zr(IV) ions was performed by using a “Multi-drop Liquid Membrane System (MDLMS)” which is one of the liquid membrane techniques. In our membrane system, Tri octylamine (TOA) dissolved in kerosene was used as carrier ligand. In the extraction of Zr(IV) ions, the parameters affecting the extraction (temperature, pH of donor phase, Na2CO3 in acceptor phase and TOA concentration in organic phase etc.) were studied. In the study of 100 mgL-1 Zr(IV) ion with donor phase to acceptor phase by TOA organic carrier, the extraction efficiency was >99%. It has been determined that the transport of Zr(IV) ions between phases is irreversible first order. Activation energy value of the transport of Zr(IV) ions was determined at varying temperature ranges and the transport mechanism of Zr(IV) ions was investigated for diffusion or chemical control. Extraction of Zr (IV) ions performed under optimum conditions in the presence of other metal ions (Zn+2, Cu+2, Cd+2, Co+2 and Ni+2) was found to be selective. As a result, it was found that TOA ligand dissolved in kerosene with MDLM system is an effective carrier ligand in extraction and recovery of Zr(IV) ion. In the extraction studies of heavy metals, MDLMS method was found to be more economical, modular and simple system than other systems in the literature. Bu tez çalışması Pamukkale Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından PAÜBAP 2018FEBE008 nolu proje ile desteklenmiştir.

Rosmarinik asit, karnozol ve karnosik asit, biberiye (Rosmarinus officinalis) 'de bulunan önemli doğal antioksidandır. Rosmarinik asit (RA), Bu bileşiklerin, özellikle de Rosmarinik asitin biyolojik aktivitelerini rapor eden çok sayıda çalışma bulunmaktadır. Rosmarinik asitin in-vitro çalışmalarda anti-HIV-1, antibakteriyel, antioksidan, anti-kanserojen ve anti-alerjik aktiviteler, antiviral özellikler gibi bazı biyolojik faaliyetleri olduğu bildirilmiştir. In vivo çalışmalar da Rosmarinik Asitin antialerjik, antitromboz ve antikanserojenik özellikler sergilediğini göstermiştir. Endüstri pek çok faydalı etkileri nedeniyle doğal gıda koruyucuları, antimikrobiyal ve antioksidanlar ile giderek daha fazla ilgilenmektedir. Bu çalışmada, biyolojik olarak güçlü bir antioksidan olan rosmarinik asit bileşimi, Biberiye yapraklarından ekstrakte edildi. Ultrasonik Destekli Ekstraksiyon ve Yüzey Yanıt Metodolojisi Biberiye yapraklarından antioksidanların ekstraksiyon koşullarını optimize etmek için kullanılmıştır. En yüksek Rosmarinik Asit düzeyi (% 6,77) için öngörülen optimum koşullar % 34,37 etanol, 37,15 dk ekstraksiyon zamanı ve 73,38 °C ekstraksiyon sıcaklığı olarak tespit edilmiştir. Tahmin edilen optimum koşullarda, deneysel değerler tahmin edilen değerlere çok yakındı.

Bu tez çalışması Pamukkale Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü tarafından 2017FEBE058 nolu proje ile desteklenmiştir. Bu yüksek lisans tez çalışmasında ağır metal iyonlarından olan Mn(II) iyonlarının diizooktil ditiyofosfonik asit (DİODFA) taşıyıcı ligand ile Çok Damlacıklı Sıvı Membran sistemi (ÇDSM) kullanılarak geri kazanılması amaçlanmıştır. Mn(II) iyonlarının ekstraksiyonunda etkili olan parametrelerden ortam sıcaklık, donör pH’ı, akseptör faz olarak HCl ve H2SO4 derişimi, organik fazdaki trietanol amin (TEA) ve DİODFA derişiminin etkileri incelenmiştir. 100 mg/L’likMn(II) iyonunun donör fazdan akseptör faza optimum taşınımı için DİODFA taşıyıcı ligand derişimi 3.75x10-3 mol/L olarak belirlenmiştir. Akseptör fazda farklı H2SO4 derişimleri kullanılarak, gerçekleştirilen deneylerden elde edilen veriler tüm derişimler (0.125, 0.250, 0.500, 0.750, 1.00 ve 1.50 M) için sırasıyla reaksiyon hız sabiti k1 değerleri (2.43x10-2, 3.83x10-2, 7.56x10-2, 5.66x10-2, 9.91x10-2, 2.78x10-2 dak-1) olarak bulunmuştur. Farklı sıcaklık aralıklarında Mn(II) iyonlarının ekstraksiyon çalışmalarında sistem için aktivasyon enerji değeri 9.87 kkal/mol olarak hesaplanmış olup, taşınım mekanizmasının difüzyon kontrollü olduğu tespit edilmiştir. DİODFA ile Mn(II) iyonlarının seçimli olarak diğer metal iyonlarının Ni(II), Co(II), Zn(II) ve Cu(II) varlığında ayrı ayrı ekstraksiyon çalışmalarında geri alım verimleri >%81’nin üzerinde olduğu ve geri alım sürelerinin ise uzadığı görülmüştür. Yapılan deneyler çalışmalar sonucunda, kullandığımız ÇDSMS sisteminin basit modüler yapıda, daha ekonomik olması, karıştırıcılara göre peristaltik pompa ile daha yüksek ayırma faktörü elde edilmesi yanında çözelti ortamından DİODFA taşıyıcı ligand ile Mn(II) iyonlarının kısa sürede ekstrakte ettiği tespit edilmiştir In this master thesis, it is aimed to recover Mn(II) ions which is one of the heavy metal ions with diizooctyl dithiophosphonic acid (DIODFA) carrier ligand by using Multi Droplet Liquid Membrane System (MDLMS). The effects of Mn(II) ions on ambient temperature, donor pH, concentration of HCl and H2SO4 as acceptor phase, triethanol amine (TEA) and DIODFA concentration in organic phase were investigated. For optimum transport of 100 mg/L Mn(II) ions from the donor phase to the acceptor phase, the DIODFA carrier ligand concentration was 3.75x10-3 mol/L. Using different H2SO4 concentrations in the acceptor phase, the data obtained from the experiments carried out for all concentrations (0.125, 0.250, 0.500, 0.750, 1.00 and 1.50 M) respectively, k1 values (2.43x10-2, 3.83x10-2, 7.56x10-2, 5.66x10-2, 9.91x10-2, 2.78x10-2 min-1). In the extraction studies of Mn(II) ions at different temperature ranges, the activation energy value of the system was calculated as 9.87 kcal/mol and the transport mechanism was found to be diffusion controlled. DIODFA and Mn(II) ions selectively other metal ions in the presence of Ni(II), Co(II), Zn(II) and Cu(II) in the separate extraction studies in the recovery efficiency is >%81 and the recovery time is over prolonged. As a result of the experiments, it was determined that the MDLM system we used was simple modular structure, more economical, higher separation factor was obtained with peristaltic pump compared to the mixers, and it was determined that Mn(II) ions were extracted from solution medium by DIODFA carrier ligand in a short time.

Dr. Öğr. Üyesi Mustafa Abdullah YILMAZ bu tez çalışmasının ikinci danışmanıdır., Bu çalışmada, besin olarak tüketilen ve Irak’ tan temin edilen Khastawi, Maktum, Zuhtimutawi, Chukleti, Tiberzal, Khadrawi, Birem ve Barhi olmak üzere 8 farklı hurma çeşidi kullanılmıştır. Çalışılan hurma çeşitlerinin ağır metal içerikleri kantitatif olarak AAS (Atomik Absorpsiyon Spektrofotometresi) ve ICP-OES (İndüktif Olarak Eşleşmiş Plazma Optik Emisyon Spektrometresi) teknikleri ile çalışıldı. Etli kısımlarındaki Bakır (Cu) miktarları (0,5-1,90 mg/kg), Demir (Fe) miktarları (7,13-21.99 mg/kg), Çinko (Zn) miktarları (2,79-6,37 mg/kg), Potasyum (K) miktarları (5223,18-8074,56 mg/kg), Magnezyum (Mg) miktarları (363,14-768,89 mg/kg), Fosfor (P) miktarları (775,95-1100,85 mg/kg), Kalsiyum (Ca) miktarları (311,86-482,79 mg/kg) ve Mangan (Mn) miktarları (4,60-18,50 mg/kg) arasında tespit edildi. Çekirdek kısımlarında ise; Bakır (Cu) miktarları (2,39-6,26 mg/kg), Demir (Fe) miktarları (10,15-15,09 mg/kg), Çinko (Zn) (10,63-12,96 mg/kg), Potasyum (K) (2255,75-2886,88 mg/kg), Magnezyum (Mg) miktarları (676,41-981,93 mg/kg), Fosfor (P) miktarları ise (1427,93-1963,86 mg/kg), Kalsiyum (Ca) miktarları (169,10-237,57 mg/kg) ve Mangan (Mn) miktarları (4,60- 18,50 mg/kg) olarak tespit edildi. Ayrıca, Elementel Analiz Cihazı (Dumas metodu) ile tayin edilen hurma numunelerinin etli kısımlarındaki Karbon (C) miktarları (% 43,2-45,36), Hidrojen (H) (% 7,1-7,79), Azot (N) miktarları (% 0,99-1,15) olarak tespit edilmiştir. Çekirdek kısımlarında ise Karbon (C) miktarları (%37,48-39,76), Hidrojen ( H ) (%7,82-8,51), Azot ( N ) miktarları (% 0,51-0,64) olarak tespit edilmiştir. Hurma numunelerinin etli kısımlarında bulunan protein miktarları (% 3,38-3,81), çekirdek kısımlarında ise (% 5,88-7.19) olarak tespit edilmiştir. Çalışmada tüm hurma numunelerinin etli kısımlarının toplam yağ miktarları (0,126-0,175 g/100g), çekirdek kısımlarının toplam yağ miktarları ise (4,750-7,125 g/100 g) olarak tespit edilmiştir. Yağ asidi içerikleri GC-MS ile GC-FID dedektörü kullanılarak semikantitatif olarak tespit edildi. Bütün hurma umunelerinin çekirdek ve etli kısımlarında aynı 14 çeşit yağ asitlerine rastlanılmıştır. Bunlardan en yüksek tespit edilen yağ asiti miktar ise (% 42.706-49.069) ile oleik asittir. Numunelerdeki etanol ekstrelerinin fenolik içerikleri LC-MS/MS cihazı ile tespit edildi., In this study, 8 different types of dates such as Khastawi, Maktum, Zuhtimutawi, Chukleti, Tiberzal, Khadrawi, Birem and Barhi which are consumed as food and supplied from Iraq were used. Heavy metal contents of the studied palm varieties were quantitatively studied with AAS (Atomic Absorption Spectrophotometry) and ICP-OES (Inductively Coupled Plasma Optical Emission Spectrometry) techniques. Copper (Cu), iron (Fe), zinc (Zn), potassium (K), magnesium (Mg), phosphorus (P), calcium (Ca) and manganese (Mn) amounts in the flesh parts of the studied date varieties ranged from 0.5 to 1.90 mg / kg, 7.19 to 21.99 mg / kg, 2.79 to 6.37 mg / kg, 5223,18 to 8074,56 mg / kg, 363,14 to 768,89 mg / kg, 775,95 to 1100,85 mg/kg, 311,86 to 482,79 mg/kg and 4,60 to 18,50 mg/kg, respectively. On the other hand, in the seed parts, those heavy metals were determined as 2.39 to 6.26, 10.15 to 15.09, 10.63 to 12.96, 2255.75 to 2886.88, 676.41 to 981.93, 1427.93 to 1963.86, 169.10 to 237.57 and 4.60 to 18.50, respectively. Additionally, carbon (C), hydrogen and nitrogen (N) percentages (mass/mass) of the flesh and seed parts of the studied date varieties were determined by Elementel Analysis Instrument (Dumas Method). According to this method C,H and N amounts were detected to be 43.2 to 45.36 %, 7.1 to 7.79 %, 0.99 to 1.15 and 37.48 to 39.76, 7.82 to 8.51, 0.51 to 0.64 in flesh and seed parts of the dates, respectively. The protein amounts found in the fleshy and seed parts of the palm date samples were determined to be among 3.38-3.81 % and 5.88 - 7.19, respectively. Total oil amount of the flesh and seed parts of the studied date varieties were between 0.126-0.175 g/100 g plant and 4.750-7.125 g/100 g plant, respectively. The fatty acid compositions were determined by using GC-FID and GC-MS techniques. Same 14 fatty acids were detected in the studied date varieties. Among those, oleic acid was the most abundant fatty acid (between 42.706 % and 49.069%).The phenolic contents of ethanol extracts of the studied date samples were determined by LC-MS / MS.

Bu çalışmada, termal kağıtlardaki bisfenol A’nın (BPA) kantitatif olarak saptanması için kesin ve hassas bir yöntem geliştirilmiştir. BPA termal kağıtlardan asetonitril-su karışımı ile ekstrakte edilmiştir. BPA’nın ektraksiyon verimi üzerine organik çözücü konsantrasyonunun, ekstraksiyon sıcaklığı ve süresinin, pH’ın etkileri incelenmiştir. Optimize edilen koşullar altında (asetonitril:su oranı 40:60, pH=7, 60 ºC’de, 8 saat), geliştirilen metot beş farklı tipteki termal kağıttan (kasa fişi, POS cihazı fişi, hastane barkodu, ATM fişi, uçak bileti) BPA’nın ekstrakte edilmesi amacıyla uygulanmış ve BPA konsantrasyonları 8.91–10.27 mg g-1 aralığında saptanmıştır. Ayrıca, 5 ve 10 mg g-1 BPA seviyelerindeki spike örnekler için % RSD değerleri sırasıyla 1.80 ve 2.90 olarak belirlenmiştir, In this study, a sensitive and accurate method for the quantitative determination of bisphenol A (BPA) in thermal printing paper was developed and validated. BPA was extracted from the thermal printing papers using acetonitrile- water. The effects of organic solvent concentration, extraction temperature and time, pH were investigated. Under the optimized conditions (acetonitrile:water 40:60, v/v, pH=7, 60 ºC, 8 hours), the proposed method was applied to the determination of BPA in five types of thermal printing papers (receipt, POS receipt, hospital barcode, ATM receipt, flight ticket), and the concentration of BPA was found in the range of 8.91-10.27 mg g-1. Furthermore, spiked RSD % of BPA at 5 and 10 mg g-1was found to be 1.80 and 2.90, respectively.

Yüksek Lisans Tezi, Yeşil ve 4 farklı kavurma süresi (5 dk, 10 dk, 15 dk ve 20 dk) sonunda kahve çekirdeklerinde renk, toplam yağ oranı ve elde edilen yağda serbest yağ asitliği ile ekstraktlarda ise; pH, yüzde asitlik, toplam fenolik madde miktarları ve serbest radikal süpürücü etkilerinde oluşan değişiklikler belirlenmeye çalışılmıştır. Elde edilen ekstraktlar ayçiçekyağına katılarak ayçiçek yağına katılan kahve ekstraktlarının oksidasyonu engelleme kabiliyeti arasında kıyaslamalar yapılmıştır. Duyusal değerlendirme sonucu 15 dakikalık bir kaynatma süresinin en yüksek beğeni toplayan örnekler olduğu anlaşılmıştır. Kavurma işlemi açısından da 10. dakika dönüm noktası olarak görünmektedir. Antioksidan aktivite açısından değerlendirilmek istendiğinde ise 10 dakikalık kavurma yapılması gerekliliği ortaya çıkmaktadır., Green coffee beans and the 4 different roasting times (5 min, 10 min, 15 min and 20 min) applied coffee and extracts were analysed. Kernel color, total oil and free fatty acidity of the obtained oil; pH, percent acidity, total phenolic content and free radical scavenging effects were investigated. The extracts obtained were added in sunflower oil and the ability of prevention of oxidation were tested. As a result of sensory evaluation, it was found that boiling time of 15 minutes was the most appreciated prepation proccess to serve. In terms of roasting process, 10 th minute roasting appears to be the important point. In the case of antioxidant activity, 10 minutes roasting may be offered.

Salvia hispanica L., chia adıyla bilinen, tropik ya da ılıman iklimde yetişen, beyaz ya da siyah renkli olup üzerinde koyu renkli noktalar bulunan Lamiaceae temsilcisidir. Bu çalışmada, S. hispanica tohumları metanol ve kloroform ile ayrı ayrı ekstre edilerek fitokimyasal ve biyolojik profilleri araştırılmıştır. Kimyasal kompozisyonları, taşıdığı toplam fenol ve flavonoit miktarları, serbest radikal süpürücü etkileri, Troloks'a eşdeğer antioksidan kapasitesi, anti-α-amilaz aktivitesi araştırılmıştır. Serbest yağ asitlerinin verimi (SYA) %75,7, polar ve apolar ekstrelerin ise sırasıyla %1,6 ve %12,7 olarak saptanmıştır. Tüm ekstrelerin serbest radikal süpürücü etkileri model DPPH• radikalini kullanarak spektrofotometrik yöntemle tayin edilmiştir. Metanollü ekstre en yüksek inhibisyon etkisini göstermiştir (IC50 1,63±0,15 mg/mL). Lipofilik ekstre ve SYA fraksiyonu sırasıyla %55,08±5,0 ve %27,5±0,4 aktivite göstermiştir. Tüm ekstrelerin kimyasal profilleri kromatografik tekniklerle aydınlatılmıştır (GC-FID/MS, LC-MS/MS, UPCC). GC/MS tekniği ile tohumun %99,5'ini oluşturan toplam 14 yağ asidi teşhis edilmiştir. Linolenik (%62,4), linoleik (%19,8), oleik (%5,5), palmitik (%7,2) ve stearik (%3) asit olarak saptanmıştır. SYA fraksiyonunda UPCC-MS tekniği ile oleik, linoleik, palmitik, stearik, 11-eikosenoik, palmitoleik, linolenik ve behenik asitler tespit edilmiştir. Metanollü ekstrede LC-MS/MS analizi sonucunda; rozmarinik asit glukozit ve rozmarinik asit tespit edilmiştir. Toplam fenolik bileşik miktarı en yüksek metanollü ekstrede tespit edilmiştir (0.107 mgGAE/g). Kloroformlu ekstre fenolik bileşikler açısından daha zayıf bulunmuştur. Toplam flavonoit miktarları kloroformlu ekstrede (0.019 RuE mg/g) metanollü ekstreye göre (0.010 RuE mg/g) daha yüksek bulunmuştur. Sabit yağların TEAK deneyinde kayda değer etkiye sahip olmadığı ancak metanollü ekstrenin (TEAK 0,25 mM) belirgin bir etki ortaya koyduğu gözlemlenmiştir. Ekstrelerin -amilaz enzimi üzerinde düşük etkisi olup en yüksek inhibisyon SYA fraksiyonunda saptanmıştır (24,23 mg/mL).

Gıda atıkları genellikle çok yüksek miktarlarda besleyici, sağlığa faydalı bileşenler içerir. Bunun bilinmemesinin sebebi ise bu atıklarla ilgili henüz araştırma yapılmamış olması veya o atığın nasıl değerlendirileceğine dair bir fikrin henüz oluşmamasıdır. Gıda kaynaklarının giderek azaldığı, nüfus sayısının da tam tersi oranda arttığı günümüzde atık değerlendirme büyük önem taşımaktadır. Hem çevreye atıldığında verilen ekolojik zararlar, dönüştürmek için kullanılan kimyasallar, ve yine o kimyasalların çevreye atılması ile sonuçlanan daha büyük zararlar. Ayrıca ekonomik boyut düşünüldüğünde katma değeri yüksek bir ürün, yan ürün üretimi söz konusu iken çöpe giden atıklar maliyet kaybına sebebiyet vermektedir. Nitekim bu gibi sebepler ile birlikte atık değerlendirme konusunda yapılan çalışmalar hız kazanmıştır. Bu çalışmada bir domates atığı olan domates çekirdeğinden yağ elde edilmesi hedeflenmiştir. Yağ eldesinde iki farklı ekstraksiyon yöntemi kullanılmıştır. Bu yöntemler çevre dostu, yeşil ekstraksiyon olarak da adlandırılan yöntemlerden ikisi olan soğuk sıkım ve enzim destekli sulu ekstraksiyon yöntemleridir. Mümkün olan en yüksek miktarda yağ elde edilebilmesi için ise Cevap Yüzey Yöntemi ile ekstraksiyonların optimum koşulları belirlenmiştir. Optimizasyon tamamlandıktan sonra belirlenen optimum koşullarda elde edilen domates çekirdeği yağları; karakterizasyonu amacıyla da fiziksel, kimyasal, ısıl özelliklerinin belirlenmesi ve biyokimyasal analizlere tabi tutulmuştur. Ayrıca iki ekstraksiyon yönteminden elde edilen yağların özellikleri karşılaştırılmış ve literatüre zenginlik katılması hedeflenmiştir. Mevcut çalışmanın atık değerlendirme ile ilgili sanayide yapılabilecek uygulamalara yol gösterici olması, ayrıca seçilen ekstraksiyon yöntemlerinin diğer gıda atıklarından da değerli bileşenlerin geri kazanılmasına, hatta diğer gıda atıklarından da en iyi şekilde yararlanılmasına ve çevresel açıdan bakıldığında atıkların değerlendirilmesinde önemli bir katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Proje kapsamında üretilecek olan çekirdek yağının karakterizasyonu sonucunda üretime değer görülürse ekonomimize kazandırılmış olacaktır. Çalışma sonucunda 189,58±1,10 ve 201,88±0,00 mgTE/kg yağ antioksidan aktivitesi, 2,97±0,01 ve 3,3±0,00 mgGAE/L fenolik bileşenleri, Fe, Mg, Cu, Zn, Na, K, Ca gibi mineralleri yüksek oranda barındırması dolayısıyla domates çekirdeği yağının diğer bitkisel yağlara alternatif olabileceği öngörülebilmektedir., Food waste generally contains very high amounts of nutrient, health beneficial components. The reason for this is not known is that there is no research on these wastes yet or there is no idea about how to manage this waste. Today, as food sources are gradually decreasing and the number of population is increasing at the opposite rate, waste evaluation is of great importance. Both ecological hazards when disposed of in the environment, chemicals used to convert them, and even greater damages resulting in disposal of those chemicals in the environment. In addition, when the economic dimension is considered, a high value-added product and by-product production lead to cost loss. As a matter of fact, studies on waste assessment have accelerated due to such reasons. In this study, it is aimed to obtain oil from tomato seed which is a tomato waste. Two different extraction methods were used to obtain oil. These methods are environmentally friendly, cold press extraction and enzyme assisted aqueous extraction methods which are two of the so-called green extraction methods. In order to obtain the highest possible amount of oil, optimum conditions of the extractions were determined by the Response Surface Method. Tomato seed oils obtained under the optimum conditions determined after the optimization is completed; in order to characterize the physical, chemical, thermal properties and biochemical analysis were determined. In addition, the properties of oils obtained from two extraction methods were compared and it was aimed to add richness to the literature. It is thought that the present study will guide the applications in the industry related to waste evaluation, and that the selected extraction methods will also contribute to the recovery of valuable components from other food wastes, to make the best use of other food wastes and to evaluate the wastes from an environmental point of view. If the value of production is considered as a result of the characterization of the seed oil to be produced within the scope of the project, it will be gained to our economy. As a result of this study, tomato seed oil has 189,58±1,10 and 201,88 ± 0,00 mgTE/kg fat antioxidant activity, 2,97±0,01 and 3,3±0,00 mgGAE/L phenolic components, high amount minerals such as Fe, Mg, Cu, Zn, Na, K, Ca so it can be predicted that tomato seed oil may be an alternative to other vegetable oils.

Bu çalışmada, tereyağı ve margarin gibi katı yağlarda eser düzeyde bulunan bazı eser elementlerin Alevli Atomik Absorpsiyon Spektrometresi ve/veya Grafit Fırınlı Atomik Absorpsiyon Spektrometresi ile tayinleri öncesi emülsiyon kırınımı ile ekstraksiyon yöntemi kullanılarak ayrılması/zenginleştirilmelerini esas alan bir yöntem geliştirilecektir. Uygulanması düşünülen bu yöntemde non-iyonik surfactant tipi ve konsantrasyonu, asit tipi ve konsantrasyonu, örnek miktarı ve emülsiyon kırınım sıcaklığı ve zamanı gibi analitik parametreler optimize edilecektir. Son olarak bu yöntem çeşitli katı yağ örneklerine uygulanarak eser element tayini yapılacaktır. : This procedure describes the development of a new method for the determination of some trace element contents in solid oil samples (animal, butter, margarine e.c.t.) samples by using Flame Absorption Spectrometry (FAAS) or/and Graphite Furnace Atomic Absorption Spectrometry (GFAAS). The procedure is based on formation of water-in-oil emulsions by vigorous mixing of the oil samples with different types of surfactant solutions containing different type of acids and then breaking of the emulsion by heating. After the emulsion breaking, three well-separated phases were obtained: (i) the upper phase, which is an organic phase containing only the diesel oil, (ii) an acidic aqueous phase containing the extracted metals and (iii) the lower phase, which is a surfactant-rich phase. The metals were concentrated in the aqueous phase determined by FAAS or GFAAS. Several parameters that could influence the extraction efficiency and the time required to break the emulsions were evaluated such as the concentration and nature of the surfactant, the type and concentration of the acid, and the temperature. Afterwards, the emulsions were broken by heating and then, the aqueous phase was collected and the metals were determined by using FAAS or/and GFAAS. In addition, a recovery test was performed by spiking the samples with known amounts of the metals in the form of organometallic standards and thus applying the above procedure. 55

Salvia hispanica L., chia adıyla bilinen, tropik ya da ılıman iklimde yetişen, beyaz ya da siyah renkli olup üzerinde koyu renkli noktalar bulunan Lamiaceae temsilcisidir. Bu çalışmada, S. hispanica tohumları metanol ve kloroform ile ayrı ayrı ekstre edilerek fitokimyasal ve biyolojik profilleri araştırılmıştır. Kimyasal kompozisyonları, taşıdığı toplam fenol ve flavonoit miktarları, serbest radikal süpürücü etkileri, Troloks'a eşdeğer antioksidan kapasitesi, anti-α-amilaz aktivitesi araştırılmıştır. Serbest yağ asitlerinin verimi (SYA) %75,7, polar ve apolar ekstrelerin ise sırasıyla %1,6 ve %12,7 olarak saptanmıştır. Tüm ekstrelerin serbest radikal süpürücü etkileri model DPPH• radikalini kullanarak spektrofotometrik yöntemle tayin edilmiştir. Metanollü ekstre en yüksek inhibisyon etkisini göstermiştir (IC50 1,63±0,15 mg/mL). Lipofilik ekstre ve SYA fraksiyonu sırasıyla %55,08±5,0 ve %27,5±0,4 aktivite göstermiştir. Tüm ekstrelerin kimyasal profilleri kromatografik tekniklerle aydınlatılmıştır (GC-FID/MS, LC-MS/MS, UPCC). GC/MS tekniği ile tohumun %99,5'ini oluşturan toplam 14 yağ asidi teşhis edilmiştir. Linolenik (%62,4), linoleik (%19,8), oleik (%5,5), palmitik (%7,2) ve stearik (%3) asit olarak saptanmıştır. SYA fraksiyonunda UPCC-MS tekniği ile oleik, linoleik, palmitik, stearik, 11-eikosenoik, palmitoleik, linolenik ve behenik asitler tespit edilmiştir. Metanollü ekstrede LC-MS/MS analizi sonucunda; rozmarinik asit glukozit ve rozmarinik asit tespit edilmiştir. Toplam fenolik bileşik miktarı en yüksek metanollü ekstrede tespit edilmiştir (0.107 mgGAE/g). Kloroformlu ekstre fenolik bileşikler açısından daha zayıf bulunmuştur. Toplam flavonoit miktarları kloroformlu ekstrede (0.019 RuE mg/g) metanollü ekstreye göre (0.010 RuE mg/g) daha yüksek bulunmuştur. Sabit yağların TEAK deneyinde kayda değer etkiye sahip olmadığı ancak metanollü ekstrenin (TEAK 0,25 mM) belirgin bir etki ortaya koyduğu gözlemlenmiştir. Ekstrelerin -amilaz enzimi üzerinde düşük etkisi olup en yüksek inhibisyon SYA fraksiyonunda saptanmıştır (24,23 mg/mL).

Hümik maddeler, doğada bozunmuş olan bitki ve hayvan kalıntılarının kimyasal ve biyolojik olarak parçalanması sonucu oluşan organik maddelerdir. Ayrıca, hümik maddeler sarıdan siyaha renkleri değişen yüksek molekül ağırlığına sahip heterojen maddeler olarak bilinirler. Özellikle, linyitler, leonarditler, organik atıklar ve biyolojik atıklar hümik maddeler için iyi bir kaynak olarak görülmektedir. Bu çalışmada, Muğla-Milas ve Kahramanmaraş-Elbistan bölgelerine ait leonarditler Ilgın TKİ AŞ'den temin edilmiştir. Numuneler üzerinde ekstraksiyon işlemleri 4 farklı ekstraksiyon süresinde yapılmıştır. KOH ve NaOH alkali çözeltileri kullanılarak hümik asit elde edilmiştir. Ekstraksiyon yüzdesinin süreye bağlı olarak değişimi incelenmiştir. Hem standart hümik asit hem de leonarditten elde edilen hümik asitlerin fonksiyonel gruplarının belirlenmesi için Fourier dönüşümlü infrared spektroskopisi (FTIR) spektrumları çekilmiş, ayrı ayrı ve çakıştırmalı olarak spektrumlar değerlendirilmiştir., Humic substances are organic substances formed as a result of chemical and biodegradation of plant and animal residues degraded in nature. In addition, humic substances are known as high molecular weight heterogeneous substances whose colors vary from yellow to black. In particular, lignites, leonardites, organic wastes and biological wastes are seen as a good source of humic substances. In this study, leonardites belonging to Muğla-Milas and Kahramanmaraş-Elbistan regions were obtained from Ilgın TKİ joint stock company. Extraction was carried out on the samples in four different extraction times. Humic acid was obtained by using KOH and NaOH alkali solutions. The variation of percentage of extraction based on time was investigated. FTIR spectra were taken to determine the functional groups of humic acids obtained from both standard humic acid and leonardite.

Salvia hispanica L., chia adıyla bilinen, tropik ya da ılıman iklimde yetişen, beyaz ya da siyah renkli olup üzerinde koyu renkli noktalar bulunan Lamiaceae temsilcisidir. Bu çalışmada, S. hispanica tohumları metanol ve kloroform ile ayrı ayrı ekstre edilerek fitokimyasal ve biyolojik profilleri araştırılmıştır. Kimyasal kompozisyonları, taşıdığı toplam fenol ve flavonoit miktarları, serbest radikal süpürücü etkileri, Troloks'a eşdeğer antioksidan kapasitesi, anti-α-amilaz aktivitesi araştırılmıştır. Serbest yağ asitlerinin verimi (SYA) %75,7, polar ve apolar ekstrelerin ise sırasıyla %1,6 ve %12,7 olarak saptanmıştır. Tüm ekstrelerin serbest radikal süpürücü etkileri model DPPH• radikalini kullanarak spektrofotometrik yöntemle tayin edilmiştir. Metanollü ekstre en yüksek inhibisyon etkisini göstermiştir (IC50 1,63±0,15 mg/mL). Lipofilik ekstre ve SYA fraksiyonu sırasıyla %55,08±5,0 ve %27,5±0,4 aktivite göstermiştir. Tüm ekstrelerin kimyasal profilleri kromatografik tekniklerle aydınlatılmıştır (GC-FID/MS, LC-MS/MS, UPCC). GC/MS tekniği ile tohumun %99,5'ini oluşturan toplam 14 yağ asidi teşhis edilmiştir. Linolenik (%62,4), linoleik (%19,8), oleik (%5,5), palmitik (%7,2) ve stearik (%3) asit olarak saptanmıştır. SYA fraksiyonunda UPCC-MS tekniği ile oleik, linoleik, palmitik, stearik, 11-eikosenoik, palmitoleik, linolenik ve behenik asitler tespit edilmiştir. Metanollü ekstrede LC-MS/MS analizi sonucunda; rozmarinik asit glukozit ve rozmarinik asit tespit edilmiştir. Toplam fenolik bileşik miktarı en yüksek metanollü ekstrede tespit edilmiştir (0.107 mgGAE/g). Kloroformlu ekstre fenolik bileşikler açısından daha zayıf bulunmuştur. Toplam flavonoit miktarları kloroformlu ekstrede (0.019 RuE mg/g) metanollü ekstreye göre (0.010 RuE mg/g) daha yüksek bulunmuştur. Sabit yağların TEAK deneyinde kayda değer etkiye sahip olmadığı ancak metanollü ekstrenin (TEAK 0,25 mM) belirgin bir etki ortaya koyduğu gözlemlenmiştir. Ekstrelerin -amilaz enzimi üzerinde düşük etkisi olup en yüksek inhibisyon SYA fraksiyonunda saptanmıştır (24,23 mg/mL).

Tıbbi aromatik bitkiler günümüzde sağlık alanı başta olmak üzere kozmetik, ilaç, gıda gibi birçok sektörde kullanılmaktadır. Bu bitkilerin kullanım alanları kimyasal içerikleri aydınlatıldıkça daha da artmaktadır. İnsanlar çoğu zaman sağlıklı yaşam için önleyici ya da tedavi edici aktar ürünleri olarak da bitkileri kullanmaktadırlar. Bu çalışmada 12 farklı tıbbi aromatik bitki içerisindeki tokoferol miktarları araştırılmıştır. Tokoferoller yapı itibari ile 4 farklı (alfa, beta, gama, sigma) türden oluşmaktadırlar. Bu çalışmada 12 tıbbi aromatik bitki (Oğul otu, Adaçayı türleri, Lavanta, Alman papatyası, İzmir kekiği, Çördük otu, Nane, Altın otu ve Rezene) kullanılmış ve en yüksek yağ miktarı 1.83 g ile Altın otunda en az yağ miktarı ise 0.14 g ile adaçayının Salvia officinalis türünde çıkmıştır. Daha sonra yağ numuneleri HPLC analizleri için hazırlanmış ve AOCS Official Method Ce 8-89 metodu ile analizler yapılmıştır. HPLC 'den elde edilen kromatogramlar neticesinde numunelerdeki 4 farklı tokoferol türünün de miktarları hesaplanmıştır. Buna göre; elde edilen en yüksek toplam tokoferol miktarı 2798.56 mg ile Salvia officinalis de, en az miktar ise 5.88 mg ile Altın otunda hesaplanmıştır. Analizleri yapılan numunelerin tokoferol içerikleri incelendiği zaman bitkilerin bazen sadece bir tokoferol türünü bazen de aynı anda 4 farklı tokoferol türünü de içerdiği görülmüştür., Medicinal aromatic plants are used in many sectors such as cosmetic, medicine, food and especially in health sector. The usage areas of these plants increase as the chemical contest are illuminated. People often use plants as preventive or therapeutic herbal products for healthy living. In this study, the amounts of tocopherol in 12 different medicinal aromatic plants were investigated. Tocopherols are composed of 4 different types (alpha, beta, gamma, sigma). In this study, 12 medicinal aromatic plants (Lemon balm, Sage species, Lavender, German chamomile, Izmir thyme, Hyssop, Mint, Gold grass and Fennel) were used and the highest oil amount was 1.83 g Gold grass and the minimum oil amount was 0.14 g Salvia officinalis species of sage. The oil samples were then prepared for HPLC analysis and analyzed by the AOCS Official Method Ce 8-89 method. As a result of the chromatograms obtained from HPLC, the amounts of 4 different tocopherol species in the samples were calculated. According to this; the highest total tocopherol was obtained in Salvia officinalis with 2798.56 mg and the lowest amount was calculated in Gold grass with 5.88 mg. When the tocopherol contenst of the analyzed samples were examined, it was seen that the plants sometimes contained only one tocopherol species and sometimes 4 different tocopherol species simultaneously.

Bu tez çalışmasında, ekstrasellüler matriks bileşenlerinden kolajen ve glukozaminoglikanların (GAG) ultrason destekli esktraksiyonu ve saflaştırılması hedeflenmiştir. Çalışma kapsamında, kuzu ayakları, hammadde kaynağı olarak kullanılmış ve en yüksek düzeyde verim eldesi için uygun ekstraksiyon koşulları belirlenmiştir. Farklı sıc aklık ve sürelerde uygulanan ultrason işleminin kolajen ve GAG yapısı üzerine etkileri incelenmiştir. Çalışmanın ilk aşamasında, kolajen eldesi için uygun ekstraksiyon parametreleri belirlenmiştir. Ekstraksiyon işleminde enzimatik hidroliz yöntemi seçilmiş ve pepsin enzimi kullanılmıştır. Ön işlemleri tamamlanan kuzu ayakları, ekstraksiyon işlemi için % 0.1 (w/v) pepsin içeren 1:20 (w/v) oranda %5'lik laktik asit çözeltisi içinde 6 saat bekletilmiştir. Ardından 3 farklı sıcaklık (20± 2°C, 25± 2°C ve 30± 2°C) ve sürede (20, 40, 60 dk.) ultrason destekli ekstraksiyon gerçekleştirilmiştir. Ekstraksiyon işleminin ardından örnekler saflaştırma işlemi için diyaliz edilerek -56°C'de 32 sa boyunca dondurarak kurutulmuştur. En yüksek kolajen konsantrasyonuna 25°C-60 dk parametresinde (5061,75±171,41 μg/μl) ulaşılmıştır. SDS-PAGE elektroforez ve FTIR analizi sonuçları, farklı sıcaklık ve sürelerde uygulanan ultrason işleminin, kolajen yapısına zarar vermediğini ve tüm kolajenlerin yapısal bütünlüğünü koruduğunu göstermiştir. SEM analizi sonucunda, tüm kolajen örneklerinin lifli ve gözenekli yapıya sahip olduğu gözlenmiştir. viii Kolajen örneklerinin b* ve L* değerleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Örneklerin a* değerleri arasındaki fark ise sadece dört grup için anlamlı bulunmuştur (p, In this thesis, ultrasound-assisted extraction and purification of collagen and glucosaminoglycans (GAG), one of the extracellular matrix components, was aimed. Within the scope of the study, lamb legs were used as raw material source and suitable extraction conditions were determined for obtaining the highest yield The effects of ultrasound treatment on collagen and GAG structure were investigated at different temperatures and durations. In the first stage of the study, suitable extraction parameters for the production of collagen were determined. Enzymatic hydrolysis method was selected for extraction and pepsin enzyme was used. The lambs which were pre-treated were left for 6 hours in a 1:20 (w / v) 5% lactic acid solution containing 0.1% (w / v) pepsin for extraction. Then, ultrasound-assisted extraction was performed at 3 different temperatures (20± 2°C, 25± 2°C and 30± 2°C) and time (20, 40, 60 min). After extraction, the samples were dialyzed for purification and freeze-dried at -56 ° C for 32 hours. The highest collagen parameter was reached at 25°C-60 min (5061,75±171,41 μg/μl). The results of SDS-PAGE electrophoresis and FTIR analysis showed that ultrasound applied at different temperatures and times did not damage the collagen structure and retain the structural integrity of all collagen. As a result of SEM analysis, it was observed that all collagen samples have fibrous and porous structure. The difference between b * and L * values of collagen samples was statistically significant x (p

Yüksek Lisans Tezi, Son yıllarda ultrason teknolojisi kullanımı çok yaygın bir prosestir. Ultrason uygulanması verim artırıcı özelliği, zamandan tasarruf etmesi, düşük maliyette ve özellikle etken maddelere daha az zarar verme özelliğinden dolayı tercih edilmektedir. Bu çalışmada lignan içeriği yüksek olan susamlara farklı Amplitude (Genlik) (%30, %65, ve %100) ve sürelerde (5 dakika, 10 dakika ve 20 dakika) ultrason uygulanarak ekstrakt elde edilmiştir. Elde edilen susam ekstraktlarının verim değerleri %6.82 ile %14.04 arasında bulunmuştur. Dolayısıyla genlik ve süre artışı ile ekstraksiyon verimi artmıştır. İndüksiyon zamanı açısından ele alındığında 110ºC'de 5.30 ile 5.94 saat arasında bulunmuştur. İndüksiyon zamanı 120ºC'de ise bütün ekstraktlar kontrol ayçiçek yağına (KA) göre etkili bulunmuştur. %DPPH inhibisyonu oranları %1.85-3.87 arasında bulunmuştur. BHT eşdeğeri antioksidan aktivitesi ise %100 genlik ve 20 dakika uygulamasında en yüksek değer (32.38 ppm) iken %30 genlik ve 5 dakika uygulamasında en düşük değer (3.23 ppm) görülmüştür. BHT konsantrasyonuna göre %DPPH inhibisyonu ele alındığında ultrason uygulama süresindeki artış ile antioksidan kabiliyetinde artış görülmektedir. Ekstraktların toplam fenolik madde miktarı bakımından incelendiğinde ise 804.57 ve 1324.04 mg/kg susam olarak bulunmuştur. Ancak %DPPH inhibisyonu ve BHT eşdeğeri antioksidan aktivitesi, toplam fenolik madde miktarı ile uyumlu çıkmamıştır. Ekstrakların sesamol içerikleri 2295.45 ile 2676.38 mg/kg yağsız susam arasında bulunmuştur. Sesamin içerikleri ise 5041.50 ile 7535.53 mg/kg yağsız susam arasında bulunmuştur. Sesamolin içerikleri 829.62 ile 1175.12 mg/kg yağsız susam arasında bulunmuştur. Dolaysıyla toplam lignanlar 8347.48 ile 11595.80 mg/kg yağsız susam arasında bulunmuştur. Ultrason uygulaması susamın ekstraksiyonunda tavsiye edilebilir., Ultrasound technology is a process that has become popular in recent years. The application of ultrasound is preferred because of its efficiency in extraction yield, which saves time, cost, and especially because of its ability to cause less harm to active substances. In this study, the extracts were obtained by ultrasound in different amplitude (30%, 65%, and 100%) and durations (5 minutes, 10 minutes and 20 minutes). The values of the sesame extracts obtained were between 6.82% and 14.04%. Therefore, the efficiency of extraction was increased with amplitude and time increase. The induction time was between 5.30 and 5.94 hours at 110ºC. At an induction of 120ºC, all extracts were found to be effective according to the control sunflower oil. DPPH % inhibition rates were found between 1.85-3.87%. The maximum value (32.38 ppm) for BHT equivalent was found at 100% amplitude and 20 minutes application. The lowest value (3.23 ppm) was at 30% amplitude and 5 minutes. An increase in the antioxidant capacity and increase in ultrasound application time were observed when DPPH % inhibition was observed according to BHT concentration. The total phenolic content of the extracts was 804.57 and 1324.04 mg/kg sesame. However, the inhibition of DPPH % and the equivalent of BHT were not consistent with the total phenolic content. The sesamol contents of the extracts were between 2295.45 and 2676.38 mg/kg non-oil sesame. Sesamin contents were found between 5041.50 and 7535.53 mg/kg non-oil sesame. Sesamolin contents were found between 829.62 and 1175.12 mg/kg non-oil sesame. Thus, total lignans were found between 8347.48 and 11595.80 mg/kg non-oil sesame. Ultrasound application may be recommended in the extraction of sesame seeds.

The aims of this study were to determine the physicochemical properties of extracted gelatins from mackerel (Scomber scombrus) and sea bass (Dicentrarchus labrax) bones and compare with those of commercial fish and bovine gelatins. The yield of gelatin obtained from the bone of mackerel and sea bass were 5.98 and 6.20%, respectively. Two extracted gelatins showed higher protein content, lower moisture content compared to both commercial gelatins, indicates that the gelatin has considerably high purity. Melting temperatures of mackerel and sea bass bone gelatins were 25.5 and 23°C, respectively. Mackerel bone gelatin was yellow in appearance and higher L* value than both commercial gelatins. It can be concluded from the present study that mackerel and sea bass bone are a prospective source to produce gelatin in good yield with desirable functional properties comparable to commercially available mammalian and fish gelatins.

Bu araştırma, Alabalık (Oncorhynchus mykiss) 'in iç organlarından elde edilecek olan proteinaz tripsin enziminin geri kazanılması ve çıkarılması, karakterize etmeyi ve bir takım fonksiyonel özelliklerinin belirlenmesini amaçlamıştır. Ekstre edilen tripsin aktivitesi için optimum sıcaklık 45 °C olarak belirlenmiştir. Enzim (20–60 °C) sıcaklık aralıklarında aktif olmuştur, ve 60 °C'de başlangıç aktivitesinin %85–90 'ı korunmuştur. 80 °C'de enzim aktivitesinin %85 'ini kaybetmiştir. Alabalık tripsinin optimal pH değeri 8 olarak belirlenmişitr, başlangıç etkinliğinin %90 'ı korunmuştur. Enzim, nötr ve alkali pH aralıkları arasında stabil kalmıştır. %75–85 nispi aktivite korunmakta ve maksimum aktivite pH 7–8 arasında gözlenmiştir. Enzim, başlangıç aktivitesinin %80 'ini muhafaza ederek, 6.0–11.0 arasında geniş bir pH aralığında kararlı olmuştur. Ancak 55 °C'nin üzerindeki sıcaklıklarda kararsız kalmıştır, enzim 55 °C'den yüksek sıcaklıklarda aktivitesini kademeli bir şekilde kaybetmiştir. Proteolitik aktivite, bazı tripsin inhibitörleri tarafından güçlü bir şekilde önlenmiştir. Benzamidin HCl varlığında, tripsin nispi aktivitesinin %38 'ini kaybetmektedir. Fenilsimetilsülfonil florür (PMSF), tripsin aktivitesini %67 düşürürken, Etilendiamintetraasetik asit (EDTA) varlığında, tripsin aktivitesinin %81'i kaybolmuştur. Hem EDTA hem de PMSF'nün, tripsin aktivitesi üzerinde önemli inhibe edici etkiye sahip olduğu gözlenmiştir. Enzim aktivitesi, artan NaCl konsantrasyonu ile sürekli olarak azalmıştır. %0 NaCl 'de, tripsinlerin nispi aktivitesi %100 iken, %1 NaCl 'de 53.31 aktivite gözlenmiştir. %3, 5, 7.5, 10, 12.5 ve 15 NaCl aralıklarında, tripsin sırasıyla 47.55, 43.52, 40.98, 37.82, 44.33 ve 37.16 nispi aktiviteye sahip olmuştur. 40 °C'de CaC, tripsin enzimi üzerinde aktivatör etkisi olduğunu gözlenmiştir. Alabalık tripsinin moleküler ağırlığı SDS-PAGE Elektroforezine göre 25 kDa olarak belirlenmiştir., This investigation aimed to extract, characterize and to study the effect of some parameters on trypsin proteinase recovery from visceral organs of Rainbow Trout (Oncorhynchus mykiss). Optimal temperature for the activity of extracted Trypsin was determined as 45 °C. Enzyme was active at temperature ranges of (20–60 °C), where maintained 85–90% of initial activity at 60 °C. At 80 °C enzyme lost 85% of its activity. The optimal pH for the trout trypsin determined to be 8, where 90% of activity was retained. Enzyme was stable between neutral and alkaline pH ranges in which 75–85% of relative activity maintained and maximum activity observed between pH 7–8. The enzyme was stable in a wide pH ranges of 6.0–11.0 maintaining 80% of its initial activity. But unstable at the temperatures greater than 55 °C, where enzyme gradually lost its activity at temperatures greater than 55 °C. The proteolytic activity was strongly inhibited by some trypsin inhibitors. In the presence of Benzamidine HCl, trypsin lost 38% of its relative activity. While Phenylmethylsulfonyl fluoride (PMSF) decreased activity by 67%, and at the existence of Ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA), 81% of trypsin activity was lost. Both EDTA and PMSF were observed to have significant inhibiting impact on trypsin activity. Enzyme activity continuously decreased with increasing NaCl concentration. While at 0% NaCl, relative activity of trypsin was 100%, at 1% NaCl 53.31 activity was observed. Trypsin at %3, 5, 7.5, 10, 12.5, and 15 NaCl ranges, showed 47.55, 43.52, 40.98, 37.82, 44.33 and 37.16 relative activity respectively. At 40 °C, CaC performed as an activator on trypsin enzyme. The molecular weight of trout trypsin was determined to be 25 kDa based on SDS-PAGE Electrophoresis.

Siyanobakteriler (mavi-yeşil alg) ve mikroalgler fikobiliprotein (PBP), karotenoidler ve çoklu doymamış yağ asitleri gibi önemli yüksek değerli ürünler, sayısız önemli biyoaktif ve biyoteknolojik olarak önemli kimyasalların gıda, kozmetik, ilaç ve nutrasötik endüstrilerinde uygulanan değerli bir kaynağı oluştururlar. Bu tezin ilk bölümünde, kültür koşullarının optimizasyonu ile siyanobakteri ve mikroalglerin biyokütle ve yüksek değerli bileşiklerin (fikosiyanin ve fukoksantin) arttırılması için yanıt yüzey yöntemi (RSM) kullanılarak gerçekleştirilmiştir. RSM ile tahmin edilen Arthrospira platensis'nin maksimum biyokütle ve fikosiyanin içeriği sırasıyla 1,06 g L−1 ve 107 mg L−1 bulunmasına rağmen maksimum biyokütle ve fikosiyanin içeriği optimize edilmiş koşullar (sıcaklık 33 ± 2 ºC, ışık şiddeti 44 μmol photons m−2 s−1 ve karıştırma hızı 120 rpm) altında validasyon deneylerinde 1,32 g L−1 ve 127 mg L−1 olarak elde edilmiştir. Ayrıca, optimize edilmiş koşullarda (sıcaklık 33 ± 2 ºC, ışık şiddeti 44 μmol fotonlar m−2 s−1 ve 2,5 L dak−1 hava akış oranı) 7L Panel foto-biyoreaktörde (PPBR) Arthrospira platensis'in büyüme ve fikosiyanin içeriği üzerindeki etkisi araştırılmıştır ve PPBR'de büyüme hızı 0,202 gün−1 ve 228 mg L−1 fikosiyanin içeriği ile 2,42 g L−1 maksimum biyokütle veriminin elde edildiği gözlenmiştir. Benzer şekilde Phaeodactylum tricornutum tarafından fukoksantin üretimi için kültür koşullarının optimizasyonu yapılmış, RSM tarafından tahmin edilen maksimum fukoksantin içeriği 7,9 mg g-1 iken, maksimum fukoksantin içeriği 10,22 mg g-1 optimize edilmiş koşullar altında (sıcaklık 15 °C, ışık şiddeti 55 μmol photons m−2 s−1 ve karıştırma hızı 130 rpm) doğrulama deneylerinde elde edilmiştir. Ayrıca, optimize edilmiş koşullarda (sıcaklık 15 °C, ışık şiddeti 55 μmol photons m−2 s−1 ve 2,5 L dak−1 hava akış oranı) 7L Panel fotobiyoreaktörde (PPBR) P. tricornutum'un fukoksantin içeriği üzerindeki etkisi araştırılmıştır ve PPBR'de maksimum fukoksantin içeriği 44,13 mg g-1 elde edilmiştir. Ek olarak, farklı azot kaynaklarının büyüme ve fikobiliprotein (PBP: PC, APC ve PE) bileşimleri üzerindeki etkisi üç siyanobakteri suşunda incelenmiştir. 12 günlük kesikli üretimde, Phormidium sp. ve Pseudoscillatoria sp. test edilen tüm nitrojen kaynaklarını kullanabilmişler olmasına rağmen her iki suş için de en iyi azot kaynağı amonyum klorür ve maksimum büyüme oranları sırasıyla µ=0,284±0,03 ve µ=0,274±0,01 gün–1, fikobiliprotein içerikleri %19,38±0,09 ve %19,99±0,14 kuru ağırlık olarak belirlenmiştir. Oysaki, Arthrospira platensis için en yüksek büyüme oranı µ= 0,304 ± 0,0 gün – 1 ve fikobiliprotein içeriği %22,27 ± 0,21 kuru ağırlıkta sodyum nitratla elde edildi. Bu tezin ikinci bölümünde, çeşitli ekstraksiyon tamponlarının kullanıldığı farklı ekstraksiyon metotlarının A. platensis ve P. tricornutum'dan elde edilen fikoksiyanin ve fukoksantin ekstraksiyonu için ekstraksiyon yöntemlerinin etkinliğinin belirlenmesi değerlendirilmiştir. Bu çalışmada değerlendirilen farklı hücre parçalama yöntemleri arasından ultrasonikasyon (2 dak) ile birlikte donma-çözmede (bir kez) ekstraksiyonu tamponu olarak Na-fosfat kullanılarak yapılan fikosiyanin ekstraksiyonu ve maksismum C-PC eldesi için etkili yöntem olduğu kanıtlanmıştır. Ayrıca, fikosiyanin iki aşamalı kromatografik yöntem kullanılarak saflaştırıldı ve analitik dereceli saflıkta (A620/A280 oranı> 4) elde edilmiştir. Saflaştırılan C-fikosiyanin ve  ve β alt birimlerine karşılık gelen iki bandın varlığı SDS-PAGE de gösterilmiştir. P. tricornutum'dan fukoksantin ekstraksiyonu için araştırılan farklı ekstraksiyon yöntemleri arasında ekstraksiyon çözücüsü olarak metanol kullanılarak yapılan ultrason destekli ekstraksiyon yönteminin (UAE) en etkili yöntem olduğu kanıtlanmıştır. Ekstraksiyondan sonra fukoksantin açık silika kolon kromatografisi kullanılarak başarıyla saflaştırılmıştır. Ayrıca, ham ekstraktların ve saflaştırılmış fikosiyanin ve fukoksantinin biyoaktivitesi farklı patojen bakterilere (Escherichia coli, Moraxella catarrhalis, Staphylococcus aureus ve Candida albicans) karşı değerlendirilmiştir ve aktiviteleri gözlemlenmiştir., Cyanobacteria (blue- green algae) and Microalgae have emerged as an important source of high-value products, counting important bioactive and biotechnologically significant chemicals like phycobiliprotein (PBP), carotenoids and polyunsaturated fatty acids with potential biotechnological application in food, cosmetic, pharmaceuticals and nutraceuticals industries. In the first part of this thesis, optimization of culture conditions to enhance biomass and high value added compounds (phycocyanin and fucoxanthin) of cyanobacteria and microalgae was carried out by using response surface methodology (RSM). The predicted maximum biomass and phycocyanin content of Arthrospira platensis by RSM was 1.06 g L−1 and 107 mg L−1, respectively, whereas maximum biomass and phycocyanin content of 1.32 g L−1 and 127 mg L−1 was obtained in the flask validation experiments under optimized conditions (temperature 33±2 ºC, light irradiance 44 μmol photons m−2 s−1 and agitation speed 120 rpm). Further, influence of optimized conditions (temperature 33±2 ºC, light irradiance 44 μmol photons m−2 s−1 and air flow rate of 2.5 L min−1) on growth and phycocyanin content of A. platensis in 7L Panel photobioreactor (PPBR) cultivation was investigated and it was observed that a maximum biomass yield of 2.42 g L−1 with a specific growth rate 0.202 day−1 and phycocyanin content of 228 mg L−1 was obtained in the PPBR. In case of optimization of culture conditions for fucoxanthin production by P. tricornutum, the predicted maximum fucoxanthin content by RSM was 7.9 mg g−1, whereas maximum fucoxanthin content of 10.22 mg g−1 was obtained in the flask validation experiments under optimized conditions (temperature 15°C, light irradiance 55 μmol photons m−2 s−1 and agitation speed 130 rpm). Further, influence of optimized conditions (temperature 15°C, light irradiance 55 μmol photons m−2 s−1 and air flow rate of 2.5 L min−1) on fucoxanthin content of P. tricornutum in 7L Panel photobioreactor (PPBR) cultivation was investigated and it was observed that a maximum fucoxanthin content of 44.13 mg g−1 was obtained in the PPBR. Moreover, the effect of different nitrogen sources on growth, and phycobiliprotein (PBP: PC, APC and PE) composition of three cyanobacterial strains were investigated. In the batch culture period of 12 days, Phormidium sp. and Pseudoscillatoria sp. were able to utilize all tested nitrogen sources, however, ammonium chloride was the best nitrogen source for both strains to achieve maximum growth rate µ=0.284±0.03 and µ=0.274±0.01 day–1, phycobiliprotein contents 19.38±0.09% and 19.99±0.14% of dry weight, respectively. Whereas, for Arthrospira platensis, the highest growth rate of µ=0.304±0.0 day–1 and phycobiliprotein content of 22.27±0.21% of dry weight were achieved with sodium nitrate. In the second part of this thesis, different extraction methods using various extraction buffers were evaluated to understand the efficiency of extraction methods for phycocyanin and fucoxanthin extraction from A. platensis and P. tricornutum, respectively. Among the different extraction methods evaluated in this investigation, a combined method of freeze & thaw plus ultrasoication using Na-phosphate as an extraction buffer was proved to be an effective method for phycocyanin extraction and observed a maximum C-PC yield. Furthermore, phycocyanin was purified using two-step chromatographic method and the analytical grade purity (A620/A280 ratio > 4) was attained. SDS-PAGE demonstrated the purity and presence of two bands corresponding to α and β subunits of the C-phycocyanin. Whereas, among the different extraction methods studied for fucoxanthin extraction from P. tricornutum, Ultrasound assisted extraction method (UAE) using methanol as an extraction solvent was proved to be an effective method. Furthermore, fucoxanthin was successfully purified using open silica column chromatography. Moreover, the bioactivity of crude extracts and purified phycocyanin as well as fucoxanthin was assessed against different pathogenic bacteria and observed the activity against Escherichia coli, Moraxella catarrhalis, Staphylococcus aureus and Candida albicans.

Bu çalışmada; ülkemizde büyük bir potansiyele sahip olan kızılçam (Pinus brutia) türünün kabuk tanen verimi ve bileşimi incelenmiştir. Ülkemizde kızılçamın yayılış gösterdiği Yalova ili bölgesindeki ağaçların kesilmesi ile oluşan kabuk artıklarından örnekler alınmıştır. Alınan bu örnekler ekraksiyon işlemlerine tabi tutularak ardından fenolik bileşik analizleri yapılmıştır. Bu analizler sonrasında elde edilen sonuçlar doğrultusunda ekstraksiyon yöntemleri birbiri ile kıyaslanmıştır.Kızılçam kabuk taneni için en yüksek verim ve tanen içeriği geleneksel yöntemlere kıyasla gelişmiş ekstraksiyon yöntemlerinde bulunmuştur. Mikrodalga destekli ekstraksiyon ve ultrases destekli ekstraksiyon kıyaslandığında ise aynı kabuk çözücü oranlarında mikrodalga destekli ekstraksiyonda daha yüksek verim değerleri elde edilmiştir. Solvent tüketimine bakıldığında en fazla solvent tüketim miktarı soxhlet ekstraksiyonu ve klasik sulu çözelti ekstraksiyonunda olmuştur. Bu ekstraksiyon yöntemlerinin uzun ekstraksiyon süresi ihtiyacı gelişmiş ekstraksiyon yöntemlerine göre dezavantajıdır.Günümüzde çevre dostu biyo bazlı materyallerin üretiminde kullanımı gün geçtikçe artmaktadır. Ekstraksiyon aşaması yenilenebilir biyopolimerin üretiminde kritik önem taşır. Klasik sulu çözelti ekstraksiyonu sırasında yüksek ekstraksiyon sıcaklığı ve uzun ekstraksiyon süresi ekstrakt verimini artırırken, kabuk tanenlerinde oksidatif etki, kondenzasyona, termal bozunmaya ve yüksek safsızlık gibi olumsuz sonuçlara neden olmaktadır. Bu çalışma kapsamında yapılan ekstraksiyon yöntemlerinin kızılçam kabuk taneni ekstraksiyonunda kullanılması ile ekstraksiyon aşamasının iyileştirilerek yüksek verim ve saflığı, daha az solvent ve kimyasal kullanmak ve düşük enerji tüketimi değerlerine ulaşılması amaçlanmıştır.Anahtar kelimeler: Ekstraksiyon, tanen, kızılçam kabuğu, ultrases, mikrodalga, fenolik bileşik. In this study; phenolic components of the red pine (Pinus brutia) bark, which has a great potential in our country, have been examined. Samples were taken from Yalova province region where the red pine widelly spreads as the crust residues formed by the cutting of the trees. These samples were subjected to additional extraction procedures and analyzed for phenolic compounds by separating them into their chemical components. Extraction methods are compared with each other in the direction of the results obtained in the case of these analyzes.The highest tannin yield and contents in red pine have been found in improved extraction methods compared to traditional methods. Microwave assisted extraction and ultrasound assisted extraction yielded higher yield values in microwave assisted extraction at the same shell solvent ratios. When solvent consumption is considered, the maximum amount of solvent consumption is in the case of soxlet extraction and conventional aqueous solution extraction. This extraction is disadvantageous compared to the advanced extraction methods because long time extraction is required.Today, the use of environmentally friendly bio-based materials in production is increasing. In the production of this renewable biopolymer, the extraction stage is critical. While high extraction temperature and long extraction time increase the yield of extract during classical aqueous solution extraction, it causes negative results such as condensation, high impurity, thermal degradation and oxidative effect in shell tannins. In this study, it is aimed to achieve high efficiency and purity, less solvent and chemical usage and low energy consumption values in red pine bark tannin extraction with improving stage extraction specific extraction methods.Keywords: Extraction, tannin, redpine bark, ultrasonic, microwave, phenolic compounds. 63

Bu çalışma, bir kelebek türünün (Argynnis pandora) kanatları ve kanatları hariç diğer vücut kısımlarından izole edilen kitinlerin fizikokimyasal özelliklerindeki farklılıkları ortaya koymak için gerçekleştirilmiştir. Kelebeğin, seçilen her iki vücut bölgesinden deaynı izolasyon metodu kullanılarak kitin ekstre edilmiştir. Kanatların kitin içeriği (%22) diğer vücut kısımlarından (%8) daha yüksek olarak kaydedilmiştir. İzole edilen kitin numuneleri FT-IR, TGA, XRD, SEM ve elementel analiz teknikleri aracılığıyla karakterize edilmiştir. Karakterizasyonun sonuçlarında ise her iki vücut yapısının kitinleri, yüzey morfolojileri hariç diğer sonuçların çok benzer olduğu gözlenmiştir. SEM sonuçları ise kanattan elde edilen kitinin tek bir yüzey morfolojisine sahip olduğunu gösterirken diğer vücut kısımları için dört farklı yüzey morfolojisi gözlenmiştir. Bu sonuçlara göre kitinin yüzey morfolojisinin, canlının vücut kısımları ile büyük ölçüde bağlantılı olduğu hipotezine varılmıştır., This study was carried out to understand the differences in the physicochemical properties of chitin samples obtained from the wings and the other body parts except the wings of a butterfly species (Argynnis pandora). The same isolation method was followed for obtaining chitin specimens from both types of body parts. The chitin content of the wings (22%) was observed as being much higher than the other body parts (8%). The isolated chitin samples were characterized by FT-IR, TGA, XRD, SEM, and elemental analysis techniques. Results of these characterizations revealed that the chitins from both structures (wings and other body parts) were very similar, except for their surface morphologies. SEM analysis results demonstrated one type of surface morphology for the wings and four different surface morphologies for the other body parts of butterfly. Thus, it can be hypothesized that the surface morphology of the chitin is highly related with the body part of butterfly.

Bu tez çalışması Pamukkale Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından 2017FEBE055 nolu proje ile desteklenmiştir. In this study, the aims are to obtain phenolic extract from walnut green husks with ultrasonic bath (indirect method) and ultrasonic probe (direct method), to determine the effects of extraction conditions on total phenolic content and antioxidant activity kinetics of extracts and to optimize extraction conditions by response surface methodology. In the study, shadow dried, ground and sized walnut green husks were used. Extraction conditions were ethanol concentration (0, 30 and 60 %), temperature (20, 40 and 60 ˚C) and ultrasonic amplitude (30, 60 and 90 %) for ultrasonic probe extraction; and ethanol concentration (0, 30 and 60 %), temperature (20, 40 and 60 ˚C) and ultrasound power (30, 60 and 90 %) for ultrasonic bath extraction. The extraction kinetics were expressed successfully by Peleg model. Response surface methodology was used for optimization of extraction conditions. Independent variables were ethanol concentration (0, 15 and 30 %), temperature (20, 45 and 70 ˚C) and ultrasonic amplitude (10, 50 and 90 %) in ultrasonic probe extraction; ethanol concentration (0, 30 and 60 %), temperature (20, 45 and 70 ˚C) and ultrasound power (20, 60 and 100 %) in ultrasonic bath extraction. Optimum conditions were found as 56.32 oC, 38.85 % ethanol concentration and 76.52 % power level for ultrasonic bath, 52.43 oC, 17.81 % ethanol concentration and 64.68 % amplitude level. Optimum values were found as: 33.19 mg GAE/g sample and 9.39 mmol TE/g sample for ultrasonic bath and 29.19 mg GAE/g sample and 7.36 mmol TE/g sample for ultrasonic probe, respectively. Bu çalışmada cevizin yeşil kabuğundan ultrasonik banyo (dolaylı yöntem) ve ultrasonik prob (doğrudan yöntem) ile fenolik madde ekstraksiyonu gerçekleştirerek, ekstraktların toplam fenolik madde ve antioksidan aktivite kinetiklerine ekstraksiyon koşullarının etkisinin belirlenmesi ve yanıt yüzey metoduyla ekstraksiyon koşullarının optimizasyonunun gerçekleştirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada gölgede kurutulmuş ve parçalayıcıda parçalanarak boyutlandırılmış ceviz yeşil kabukları kullanılmıştır. Ekstraksiyon koşulları ultrasonik prob ekstraksiyonunda, etanol konsantrasyonu (% 0, 30 ve 60), sıcaklık (20, 40 ve 60 ˚C) ve ultrases genliği (% 30, 60 ve 90) olarak; ultrasonik banyo ekstraksiyonunda; etanol konsantrasyonu (% 0, 30 ve 60), sıcaklık (20, 40 ve 60 ˚C) ve ultrases gücü (% 30, 60 ve 90) olarak seçilmiştir. Ekstraksiyon kinetikleri Peleg modeli ile başarılı bir şekilde ifade edilmiştir. Yanıt yüzey yöntemi kullanarak, farklı ekstraksiyon yöntemleri için optimum ekstraksiyon koşulları belirlenmiştir. Bağımsız değişkenler ultrasonik prob ekstraksiyonunda, etanol konsantrasyonu (% 0, 15 ve 30), sıcaklık (20, 45 ve 70 ˚C) ve ultrases genliği (% 10, 50 ve 90) olarak; ultrasonik banyo ekstraksiyonunda, etanol konsantrasyonu (% 0, 30 ve 60), sıcaklık (20, 45 ve 70 ˚C) ve ultrases gücü (% 20, 60 ve 100) olarak seçilmiştir. Optimum koşullar Ultrasonik banyo için 56,32 oC, % 38,85 etanol konsantrasyonu ve % 76,52 güç seviyesi, ultrasonik prob için 52,43 oC, % 17,81 etanol konsantrasyonu ve % 64,68 genlik seviyesi olarak saptanmıştır. Toplam fenolik madde içeriği ve antioksidan aktivite için optimum değerler sırasıyla: ultrasonik banyo için 33,19 mg GAE/g örnek ve 9,39 mmol TE/g örnek, ve ultrasonik prob için 29,19 mg GAE/g örnek ve 7,36 mmol TE/g örnek olarak bulunmuştur.

Yara örtüleri, teknik tekstiller içerisinde büyük bir paya sahip alanlarından birisi olan medikal tekstillerin bir alt dalıdır. Yara iyileştirme amacıyla yapılan çalışmalar çok eski yıllara dayanmaktadır ve bu konuda ilk olarak bitkilerden yararlanılmıştır. Çam kabuğu yıllardan beri birçok alanda kullanılmasına rağmen son zamanlarda sağlık ve medikal alanında geniş bir uygulama alanına sahiptir. Bu tez çalışmasında, Türk Çamı olarak bilinen, fenolik bileşikler içeren kızılçam (Pinus brutia) ekstreleri kullanılarak, yara örtüleri tasarlanmış ve yara iyileştirme performansları tespit edilmiştir. Çalışmada sokslet ekstraksiyonundan farklı olarak mikrodalga ve ultrasonik ekstraksiyon gibi modern ekstraksiyon teknikleri kullanılarak, Pinus brutia ekstreleri elde edilmiştir. Optimum ekstraksiyon koşulları, Box-Bhenken tasarımı kullanılarak, su-etil asetat ile mikrodalga ekstraksiyonu için 70° C, 10 dk., 900 W olarak belirlenmiş ve bu koşullarda fenol miktarı 987.32 mg gallik asit eşdeğeri (GAE), flavonoid miktarı 23.7 mg quercetin /g ekstre, serbest radikal süpürme kapasitesi % 86.2 olarak bulunmuştur. Ultrasonik destekli ekstraksiyonda ise optimum koşullar 70º C, 20 dk. ve % 50 güç olarak belirlenmiş ve 811.84 mg gallik asit eşdeğeri (GAE) fenol içeriği, 30.1 mg quercetin / g ekstre flavonoid ve % 90.8 serbest radikal süpürme kapasitesi elde edilmiştir. Mikrodalga etanol (1083.5 mg / g ekstre), ultrasonik etanol (1014.8 mg / g ekstre) ve sokslet etanol ekstreleri (813.9 mg / g ekstre) toplam fenol miktarı açısından su-etilasetat ekstrelerine göre daha iyi sonuç vermiştir. Ayrıca, toplam flavonoid konsantrasyonunda, en yüksek değer (99.4 mg kersetin/g ekstre) mikrodalga ekstraksiyonu ile etanol kullanıldığında elde edilmiştir. Belirlenen optimum koşullar ile elde edilen ekstreler ve aljinat jel kullanılarak kumaş üzerinde jelleştirme yöntemi ile yara örtüleri hazırlanmıştır. Ekstreler içeren yara örtülerinin yara iyileştirme performansları sıçanlar üzerinde denenmiştir. Birinci haftanın sonunda kızılçam ekstre içerikli yara örtüsü uygulanan hayvan grubunun yaralarında % 75.7 oranında iyileşme görülürken, kontrol grubu hayvanların yaralarında ise % 48.6 oranında iyileşme görülmüştür. Sonuç olarak hazırlanan yara örtülerinin uygulandığı sıçanlarda kendi kendine iyileşen sıçan grubuna göre daha hızlı iyileşme görülmüştür., Wound dress which has largest share of medical textiles, is one of the significant applications. Studies carried out for wound healing purposes date back to ancient years. Firstly, plants were used and synthetic antioxidants replaced those. Although it has been used for many years, Pine bark has recently a wide area of application in nutrition health and medicine. The aim of this thesis is to design wound dressings using the extracts of Pinus brutia known as Turkish Pine, and to determine the wound healing performances of the obtained products in vivo experiments. In the study, Pinus brutia extracts were obtained using modern extraction techniques such as microwave and ultrasonic extraction apart from the traditional soxhlet extraction method. Optimum extraction conditions obtained using with Box-Bhenken design were elicited as 70ºC, 10 min., 900 W which yielded 987.32 mg gallic acid equivalent (GAE), 23.7 mg quercetin/g extract and 86.2% free radical scavenging capacity for microwave-assisted water/ethylacetate extraction; while 70 ºC, 20 min. and %50 power which yielded 811.84 mg gallic acid equivalent (GAE), 30.1 mg quercetin/g extract and 90.8% free radical scavenging capacity for ultrasonically-assisted water-ethylacetate extraction. Total phenol result of microwave ethanol extract (1083.5 mg/g extract), ultrasound ethanol extract (1014.8 mg/g extract) and soxhlet ethanol extract (813.9 mg/g extract) performed better than water/ethylacetate extract. Moreover, total flavonoid concentration showed that the highest value was attained with microwave (99.4 mg quercetin/g extract) while ethanol was used as solvent. After the extraction, the sodium alginate solution was prepared using Pinus Brutia extract and the gel was formed on the fabric by treatment CaCl2 solution to obtain wound dress. Wound healing performances of the wound dressings obtained using with extracts were tested on rats. At the end of the first week, 75.7 percent wound area of rats which treated with wound dress containing Pinus brutia gel, was healed, while in control group rats 48.6 percent wound area was healed.

Bu çalışmada atık meyve ve sebzelerden, farklı çözeltiler kullanılarak ekstrakte edilen antosiyaninlerin mikroorganizmalar üzerindeki etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Pazarlardaki atık meyve ve sebzeler toplanmış (üzüm, çilek, dut, kırmızı lahana, nar, pancar, siyah havuç ve vişne) ve bu örneklerden farklı ekstraksiyon çözeltileri kullanılarak antosiyaninler ekstrakte edilmiştir. Antosiyaninler, farklı konsantrasyonlarda etanol, metanol ve bunların sulu karışımları kullanılarak elde edilmiştir. Elde edilen ekstraktların toplam monomerik antosiyanin miktarları pH diferansiyel metodu kullanılarak tespit edilmiştir. Ekstraktların antimikrobiyal etkileri Staphylococcus aureus (ATCC 6538), Escherichia coli (ATCC 8739), Salmonella typhimurium (ATCC 14028), Listeria monocytogenes (NCTC 11994), Aspergillus brasiliasis (ATCC 16404) ve Candida albicans (ATCC 10231) için Minimum İnhibisyon Konsantrasyon testi (MIC) ile belirlenmiştir., In this study, it was aimed to determine the effect of anthocyanins on microorganisms extracted from waste fruits and vegetables using different solutions. Waste fruits and vegetables(grape, strawberry, mulberry, red cabbage, pomegranate, black carrot, beet and cherry) were collected in the markets and anthocyanins were extracted from these samples using different extraction solutions. Anthocyanins were obtained from using different concentrations etanol, metanol and their aqueous mixtures. The amounts of the total monomeric anthocyanins of the extracts obtained were determined using the pH differantial method. Antimicrobial effects of the extracts were determined by the detection of Minimum Inhibitory Concentration (MIC) values for Staphylococcus aureus (ATCC 6538), Escherichia coli (ATCC 8739), Salmonella typhimurium (ATCC 14028), Listeria monocytogenes (NCTC 11994), Aspergillus brasiliasis (ATCC 16404) ve Candida albicans (ATCC 10231).

Bu tez çalışmasında; aktinomiset üyesi olan mikroorganizmaların izolasyonu, antimikrobiyal aktivitelerin taranması ve üretim ortamının optimizasyonu gerçekleştirilmiştir. İzmir'in İnciraltı bölgesinde bulunan lagün sedimentinden 16 adet aktinomiset izolatı elde edilmiştir. Cross-streak (Cs) metodu kullanılarak birincil antimikrobiyal aktivite taranmıştır. Birincil antimikrobiyal aktivite tarama sonuçlarına göre, ERS13 izolatı en yüksek aktiviteyi göstermiştir. İzolatın fenotipik ve genotipik özelliklerine göre; beyazımtrak koloni tipinde, aerobik, sıvı ortamda pellet oluşturan, hareketsiz, filamentli, gram pozitif ve Streptomyces variabilis VITUMVB03 suşuna %99 oranında benzerlik gösterdiği belirlenmiştir. İkincil antimikrobiyal aktivite taranmasında disk difüzyon metodu kullanılmıştır. Tarama sonuçlarına göre ERS13 izolatının, Bacillus cereus ATCC 7064, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Escherichia coli ATCC 29998, Salmonella typhimurium, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Staphylococcus aureus ATCC 6538/P, Aspergillus niger ve Candida albicans patojenlerine karşı sırasıyla 10 mm, 24 mm, 13 mm, 15 mm, 20 mm, 16 mm, 18 mm ve 12 mm inhibisyon zonu oluşturduğu gözlemlenmiştir. Üretim ortamı optimizasyonu ise ERS13 izolatının ekstrakte ürünün kullanıldığı disk difüzyon testi ile belirlenmiştir. Test sonuçlarına göre en aktif üretim ortamı; soya unu (20,0 g/l), glukoz (5,0 g/l), riboz (5,0 g/l), gliserol (5,0 g/l), patates nişastası (5,0 g/l), amonyum sülfat (0,2 g/l), maya ekstraktı (2,0 g/l) ve Bacto pepton (2,0 g/l) besiyeri bileşenlerine sahip Carbohydrate carcode medium (CCM) olarak belirlenmiştir., In this thesis, the isolation of microorganisms which are the member of actinomycetes, the screening of antimicrobial activities and optimization of production medium has been carried out. 16 actinomycete isolates were obtained from lagoon sediment which is located in Inciralti, Izmir region. Primary antimicrobial activity was screened using the Cross-streak method. According to the primary antimicrobial activity screening results, the ERS13 isolate has showed the highest activity. According to phenotypic and genotypic characteristics of the isolate; it has been determined that it is whitish in colour, aerobic, pellet forming in broth culture, non motile, filamentous, gram positive and 99% similar to Streptomyces variabilis strain VITUMVB03. Disc diffusion method was used for secondary antimicrobial activity screening. The ERS13 isolate has showed the highest inhibition zone against Bacillus cereus ATCC 7064, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Escherichia coli ATCC 29998, Salmonella typhimurium, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Staphylococcus aureus ATCC 6538/P, Aspergillus niger and Candida albicans with a zone of inhibition of 10 mm, 24 mm, 13 mm, 15 mm, 20 mm, 16 mm, 18 mm ve 12 mm, respectively. The production medium optimization was determined by disc diffusion test using extracts of the ERS13 isolate. According to the test results, Carbohydrate carcode medium (CCM) was determined as the most active production medium which contain soyaflour (20.0 g/l), glucose (5.0 g/l), ribose (5.0 g/l), glycerol (5.0 g/l), potato starch (5.0 g/l), ammonium sulphate (0.2 g/l), yeast extract (2.0 g/l) and Bactopeptone (2.0 g/l).