Search

Mahsum EREN1, Gamze Ekici2, Halil ALKAN3Purpose: Cerebral Palsy (CP) is a non-progressive lesion in the developing brain due to prenatal, perinatal and postnatal causes; however, it is a permanent motor function, posture and movement development disorder that can change with age. Our aim in this study is to investigate the cross-cultural adaptation, validation and reliability of Children’s Hand-use Experience Questionnaire (CHEQ).Methods: Ninety-five children between 6 and 18 years of age with hemiparetic Cerebral Palsy (CP) were included in this study. Gross Motor Function Classification System (GMFCS) was used to determine their motor levels, Manual Ability Classification System (MACS) was used to determine their manual ability, Pediatric Evaluation of Disability Inventory (PEDI) was used to determine their disability level and Children’s Hand-use Experience Questionnaire (CHEQ) was used to determine their hand use ability.Results: Investigating reliability of CHEQ, 35 children with hemiparetic CP were evaluated 1week interval. The test-retest reliability was described by using intra-class correlation coefficient (ICC). Convergent and divergent construct validities were assessed by examining the Spearman’s correlation coefficients of the CHEQ compared to MACS and GMFCS and PEDI. Reliability were tested by using ICC and found to be 1.00. The ‘activities performed independently’ section of the CHEQ had statistically significant and good correlations (p=0.001) with the MACS and the self-care section of the PEDI. It had statistically significant but weak correlation (p=0.001) with the GMFCS.Conclusion: The Turkish version of the CHEQ is found to be valid and reliable questionnaire and the cultural adaptation of it is appropriate for Turkish population.Keywords: Children’s hand-use experience questionnaire, Cerebral palsy, Hemiparetic, Validity and reliability.1PT, Ph.D., Assistant Prof. Beykent University, 4441997, Vocational School, Department of Therapy and Rehabilitation, mahsumeren@beykent.edu.tr 2 Professor, Hacettepe University, 0. 312 305 50 00, Faculty of Health Sciences, Department of Ergotherapy, fztgamze@yahoo.com 3PT, Ph.D., Assistant Prof., Muş Aplarslan University, +90 416 249 49 49, Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, fzthalilalkan@hotmail.com

Purpose: Neuromuscular disorders consists of a group of various hereditary and acquired diseases. Activity and participation are important issues in children with neuromuscular disorders for social inclusion in community. The study aimed to analyse and compare the occupational performance of children with neuromuscular disorders from the perspectives of children and their parents.Methods: Fifty-seven children with neuromuscular disorders and their parents were included in the study. Brooke Upper and Lower Extremity Functional Classifications were used to determine the functional levels of children. The occupational performance was analyzed by Canadian Occupational Performance Measurement. Disability was investigated by using Pediatric Evaluation of Disability Inventory and functional independence by Wee Functional Independence Measurement.Results: Fifteen (26.32%) girls and 42 (73.68%) boys with neuromuscular disorders and their parents were included in the study. The mean ages of the children were 9.66±3.16 years. Functional mobility activities were determined to be the most important occupational area by both the children and parents. The second most important area was their social roles for children and independence-oriented activities for parents. Occupational performance score of the children was 6.69±2.98 from the point of children, while 5.69±2.84 according to their parents (p, Amaç: Nöromusküler hastalıklar çeşitli kalıtsal ve edinsel hastalıklardan oluşan bir grup bozukluktan oluşur. Aktivite ve katılım, nöromusküler hastalığa sahip olan çocuklarda toplumsal katılım için oldukça önemlidir. Bu çalışma, nöromusküler hastalığı olan çocukların aktivite performanslarını çocuk ve ebeveyn gözünden analiz edip karşılaştırmayı amaçlamıştır.Yöntem: Çalışmaya 57 nöromusküler hastalığa sahip olan çocuk ve ebeveynleri dahil edildi. Çocukların fonksiyonel seviyelerini belirlemek için Brooke Üst ve Alt Ekstremite Fonksiyonel Sınıflandırmaları kullanıldı. Aktivite performansı Kanada Aktivite Performans Ölçümü ile analiz edildi. Özür seviyesini belirlemek için Pediatrik Özürlülük Değerlendirme Envanteri ve fonksiyonel bağımsızlık için Çocuklar için Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği kullanıldı.Bulgular: Çalışmaya nöromusküler hastalığı olan 15 (%26,32) kız, 42 (%73,68) erkek çocuk ve anne babası dahil edildi. Çocukların yaş ortalaması 9,66±3,16 yıl idi. Fonksiyonel mobilite aktiviteleri hem çocuklar hem de ebeveynleri tarafından bildirilen en önemli aktivite alanıdır. İkinci önemli aktivite alanı ise çocuklar tarafından sosyal roller, ebeveynleri tarafından bağımsızlıkla ilişkili aktiviteler olarak belirlendi. Çocukların aktivite performans puanları kendilerine göre 6,69±2,98 olarak belirlenirken ebeveynlerine göre 5,69±2,84 puan idi (p

Purpose: The aim of this study was to adapt the Pain Disability Questionnaire (PDQ) to Turkish language, and analyze its psychometric properties in patients with chronic low back pain (LBQ). Methods. Ninety-one patients with LBP (51 females and 40 males, age=41.71±12.53 years) for at least three months were included in the study. The PDQ was translated into Turkish in the light of international rules. The patients completed the Turkish PDQ and Oswestry Disability Index (ODI), and functional status was evaluated. Test-retest reliability was determined in 31 patients within one-week using intraclass correlation coefficient (ICC) and Pearson correlation analysis. The relationship between Turkish PDQ and ODI was investigated using Pearson correlation analysis and construct validity. Results. The internal consistency value (Cronbach’s alpha) for Turkish PDQ was a=0.897. The ICC for the test-retest reliability was 0.947. The correlation coefficient for the functional status component of Turkish PDQ and ODI was r=0.583 (p, Amaç: Bu çalışmada, kronik bel ağrılı hastalarda Ağrı Özürlülük Anketi’nin (ADA) Türkçe’ye adaptasyonunun ve psikometrik özelliklerinin analizinin yapılması amaçlandı. Yöntem: En az üç aydır bel ağrısı olan 91 hasta (51 kadın ve 40 erkek, yaş=41,71±12,53 yıl) çalışmaya dahil edildi. Türkçe ADA uluslararası kurallara uygun olarak Türkçe diline çevirildi Türkçe ADA ile Oswestry Özürlülük İndeksi (OÖİ) hastalar tarafından doldurularak fonksiyonel durum değerlendirildi. Test-tekrar test güvenirliği için anket bir hafta içinde 31 hastada tekrar uygulandı ve sınıf içi korelasyon katsayısı (ICC) ve Pearson korelasyon analizi kullanılarak belirlendi. Geçerliğin tespiti için Türkçe ADA ile OÖİ arasındaki ilişki Pearson korelasyon analizi ve yapı geçerliği incelendi. Sonuçlar: Türkçe ADA için iç tutarlılık (Cronbach’s alfa) değeri a=0,897’ydi. Anketin test-tekrar test güvenirliği için ICC=0,947’dı. Pearson’un Türkçe ADA ve OÖİ’nin fonksiyonel durum bileşeni için korelasyon katsayısı r=0,583 olarak belirlendi (p

Konya Kapalı Havzası tarımsal ve endüstriyel üretim açısından Türkiye'nin önemli merkezlerinden biridir. Konya Kapalı Havzası içinde yer alan Eski Konya Gölü, Kuvaterner süresince iklimsel değişmelere bağlı olarak bir kaç kere genişlemiş ve daralmış, yaklaşık 6 bin yıl önce ise tamamen kurumuştur. Havza içerisinde Kuvaterner döneme ait gölsel sedimentler kesintisiz ve iyi korunmuş olarak bulunmaktadır. Bu tez çalışmasında Eski Konya Gölünün Kuvaterner dönemini aydınlatmak amacıyla, Konya Kapalı Havzasının doğu bölümünde 4 lokasyon (Adakale, Sazlıkpınar, İsmil, Hotamış Gölü) belirlenmiş ve bu yerlerden stratigrafik kesitler ölçülmüştür. Sedimantolojik ve paleontolojik olarak değerlendirmelerin ardından, bu lokasyonlarda yoğun olarak izlenen gölsel kabuklar (Dreissena iconica, Valvata piscinalis, Bithynia tentaculate, Unio pictorum) Elektron Spin Rezonans (ESR) tekniği ile ayrıntılı olarak analiz edilmiş ve tarihlendirilmiştir. Doğal ve ışınlanmış örneklerin farklı spektrometre koşullarında kaydedilmiş ESR spektrumları incelenmiş ve örneklerin yapısındaki paramanyetik merkezlerin türleri belirlenerek bu merkezlerin karakteristik özellikleri ortaya konmuştur. Doz cevap ve kinetik çalışmalar yapılarak paramanyetik merkezlerin radyasyon dozuna bağlı değişimleri ve ısıl kararlılıkları belirlenmiştir. Radyasyona duyarlı ve kararlı olduğu tespit edilen paramanyetik merkezler ESR tarihlendirme çalışmaları için kullanılmıştır. Bu çalışmayla Eski Konya Gölü doğu bölgesinden alınan 24 adet yumuşakça kavkı örneği ESR tekniği ile ilk kez tarihlendirilmiş ve stratigrafik olarak uyumlu yaşlar elde edilmiştir. Ayrıca, bazı örnekler 14C ve Th/U tarihlendirme tekniğiyle de tarihlendirilmiştir. Dört lokasyon için 6.3±0.5 ile 138±38 ky değerleri arasında elde edilen ESR yaşları jeolojik ve fiziksel olarak değerlendirilerek havzanın palecoğrafik ve paleoiklimsel özelliklerinin yorumlanmasında kullanılmıştır.Bu çalışma 114Y237 nolu TÜBİTAK projesiyle desteklenmiştir. Anahtar Kelimeler: Konya Kapalı Havzası, Eski Konya Gölü, Elektron Spin Rezonans (ESR), ESR Tarihlendirme Metodu, Yumuşakça Kavkıları, Kuvaterner Dönem Konya Closed Basin is one of the important centers of Turkey in terms of agricultural and industrial productions. Old Konya Lake, located in the Konya Closed Basin, has expanded and narrowed several times due to climatic changes during the Quaternary period and completely dried up about 6 thousand years ago. In the basin, the lacustrine sediments of the Quaternary period are uninterrupted and well preserved.In this thesis study, 4 locations (Adakale, Sazlıkpınar, İsmil, Hotamış Lake) were determined in the eastern part of the Konya Closed Basin in order to illuminate the Quaternary period of the Old Konya Lake and stratigraphic sections were measured from these locations. After sedimentological and paleontological evaluations, lacustrine shells (Dreissena iconica, Valvata piscinalis, Bithynia tentaculate, Unio pictorum), which are observed intensively in these locations, are analyzed and dated in detail by Electron Spin Resonance (ESR) technique. The ESR spectra of natural and irradiated specimens recorded under different spectrometer conditions were examined and the types of paramagnetic centers in the structure of samples were determined and the characteristics of these centers were revealed. Dose response and kinetic studies were carried out to determine the parametric centers' dependence on radiation dose and thermal stability. Paramagnetic centers that are sensitive to radiation and determined to be stable have been used for ESR dating studies.In this study, 24 mollusc shell samples taken from the eastern part of Konya Lake were dated for the first time with ESR technique and the stratigraphically matched ages were obtained. In addition, some samples were dated with 14C and Th/U dating techniques. The ESR ages obtained between 6.3 ± 0.5 and 138 ± 38 thousand years for four locations were used to interpret the paleogeographic and paleoclimatic characteristics of the basin for geological and physical evaluation.This study is supported by TUBITAK project, with the number 114Y237.Keywords: Konya Closed Basin, Old Konya Lake, Electron Spin Resonance (ESR), ESR Dating Method, Mollusc Shells, Quaternary Period 211

Amaç: Çalışmamızın amacı multiple sklerozlu bireylerde enerji koruma eğitiminin yorgunluğa ve aktiviteperformansına etkisini incelemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 4 MS’li birey dahil edildi. Bireylere 4hafta, haftada 2 seans olmak üzere toplam 8 seans enerji koruma eğitimi verildi. Değerlendirme ölçekleri olarakyorgunluk için Yorgunluk Şiddet Ölçeği (YŞÖ) ve Yorgunluk Etki Ölçeği (YEÖ), aktivite performansı vememnuniyetini ölçmek için ise Kanada Aktivite Performans Ölçümü (KAPÖ) kullanıldı. 8 seansın sonundaölçekler tekrar uygulandı ve eğitimin etkinliği incelendi. Sonuçlar: Çalışmamızın sonucunda ilk ve son ölçümlerarasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmamasına rağmen bireylerin yorgunluk puanlarında azalma ,aktivite performansında ve memnuniyetinde artış görüldü. Tartışma: Enerji koruma eğitiminin MS’li bireylerinyorgunluk ve aktivite performans ve memnuniyeti üzerine olumlu etkileri olduğu düşünülmektedir. Bu yüzdenMS’li bireylerin rehabilitasyon programları enerji koruma eğitimini içermelidir. Daha büyük örneklemgruplarının dahil edildiği, kontrollü ve takipli çalışmalara ihtiyaç vardır.&nbsp

Amaç: Nöropati, diyabetes mellitüsün en önemli komplikasyonlarından biridir ve günlük yaşamı etkilemektedir. Bu çalışmanın amacı uyku, ağrı ve yaşam kalitesi ve ilişkili semptomlar aracılığıyla diabetik nöropatinin risk farktörlerini belirlemekti.Yöntemler: Çalışmaya 276 diyabetes mellitüsü olan birey dahil edildi ve nöropatiye sahip olma veya olmamaya göre rastgele ikiye ayrıldı. Fiziksel ve klinik özellikler kaydedildi. Ağrı yoğunluğu, sosyal ve iş yaşamı kalitesi ve dinlendirici olmayan uyku şikâyeti Görsel Analog Skala ile değerlendirildi. Zaman bağlı değişiklikler analiz etmek için "Mann-Whitney U testi" ve "Bağımsız Örneklem T testi" kullanıldı. Ki-Kare testi ile zamana bağlı olmayan değişiklikler analiz edildi. Lojistik regresyon ise gruplar içerisinde birden fazla risk faktörünü analiz etmek için yapıldı. Sonuçlar: Gruplar arasında takip eden parametreler için istatistiksel olarak anlamlılık bulunmadı; yaş, cinsiyet, sigara içme alışkanlığı, alkol tüketimi, diyabet tipi, beden-kütle indeksi (p>0,05). Nöropatik hastalarda hastalık süresi (p=0,007), ağrı yoğunluğu (p< 0.001), dinlendirici olmayan uykudan şikâyet (p=0.046) daha yüksek, sosyal ve iş yaşamı kalitesi (p=0.038) ise daha düşüktü. Tartışma: Diyabetik nöropati için hastalık süresi potansiyel bir risk faktörüdür; ağrı yoğunluğu, uyku şikâyetleri ve yaşam kalitesi ise koruma, erken teşhis ve uygun tedavi için dikkate alınması gereken çok şikâyet edilen semptomlardır Purpose: Neuropathy is one of the most common complications of diabetes mellitus and affects the quality of life. The aim of this study was to investigate the risk factors in terms of sleep, pain and quality of life and associated symptoms for diabetic neuropathy.Methods: Two hundred and seventy-six individuals with diabetes mellitus were included the study, and divided into two groups randomly according to having neuropathy or not. Physical and clinical characteristics were recorded. Pain intensity, social and working life quality, and complaint of non-restorative sleep were assessed by Visual Analogue Scale. The Mann Whitney U test and independent samples t-test were used to analyze time-dependent changes. Non-time-dependent changes were analyzed by the chi-square test. Logistic regression was done for analyzing the multiple risk factors in the groups.Results: There were not significant differences between the groups for the following characteristics: age, gender, smoking habit, alcohol consumption, type of diabetes, body mass index (p> 0.05). Duration of disease (p=0.007), pain intensity (p< 0.001), complaint of non-restorative sleep (p=0.046) were higher, social and working life quality (p= 0.038) were lower in neuropathic patients. Discussion: Duration of disease as a potential risk factor, pain intensity, sleeping complaints and quality of life as the most complained symptoms for diabetic neuropathy should be taken into account for prevention, early detection, and appropriate treatment

WOS: 000404841400005 Purpose: Neuropathy is one of the most common complications of diabetes mellitus and affects the quality of life. The aim of this study was to investigate the risk factors in terms of sleep, pain and quality of life and associated symptoms for diabetic neuropathy. Methods: Two hundred and seventy-six individuals with diabetes mellitus were included the study, and divided into two groups randomly according to having neuropathy or not. Physical and clinical characteristics were recorded. Pain intensity, social and working life quality, and complaint of non-restorative sleep were assessed by Visual Analogue Scale. The Mann Whitney U test and independent samples t-test were used to analyze time-dependent changes. Non-time-dependent changes were analyzed by the chi-square test. Logistic regression was done for analyzing the multiple risk factors in the groups. Results: There were not significant differences between the groups for the following characteristics: age, gender, smoking habit, alcohol consumption, type of diabetes, body mass index (p>0.05). Duration of disease (p=0.007), pain intensity (p

Amaç: Bu çalışma şizofrenili bireylerde aktivite performansı ve tatmin düzeyi, yaşam memnuniyeti, depresyon ve anksiyete bulguları arasındaki ilişkilerin incelenmesi amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 45’i erkek ve 36’sı kadın, 81 şizofreni tanılı birey dahil edildi. Aktivite performansları ve tatmin düzeyleri Kanada Aktivite Performans Ölçümü (KAPÖ), yaşam memnuniyet düzeyleri ise Yaşam Memnuniyet Anketi (YMA) ile değerlendirildi. Calgary Şizofrenide Depresyon Ölçeği (CŞDÖ) ile bireylerin depresyon bulguları, Hamilton Anksiyete Değerlendirme Ölçeği (HAM-A) ile ruhsal ve bedensel anksiyete bulguları belirlendi. Sonuçlar: Bireylerin yaş ortalaması 35,35±11,87 yıl, eğitim süresi ortalaması ise 9,43±3,87 yıl olarak kaydedildi. CŞDÖ skoru ile HAM-A ruhsal (p=0,001, r=0,739) ve bedensel bulgular (p=0,001, r=0,628) arasında pozitif yönde korelasyonlar bulundu. Yaşam memnuniyeti ile anksiyetenin ruhsal (p=0,001, r=-0,561) ve bedensel belirtileri (p=0,001, r=-0,43) ayrıca depresyon bulguları (p=0,001, r=-0,92) arasında negatif yönde ilişkiler tespit edildi. Olguların aktivite performansı ve tatmin düzeyleri ile yaşam memnuniyeti, depresyon ve anksiyete bulguları arasında anlamlı ilişki bulunmadı (p>0,05). Tartışma: Çalışmadan elde edilen veriler ışığında bireyin yaşam memnuniyeti ile ruhsal durum arsındaki ilişki ortaya koyulmuştur. Ergoterapi bakış açısıyla şizofrenili bireylerin ruhsal durumlarına yönelik spesifik programlar planlanırken, bireyin yaşam memnuniyet düzeyinin de dikkate alınması değerli olacaktır. Bu bulgulara rağmen, şizofrenili bireylerin dahil edildiği daha büyük gruplarda ileri kontrollü çalışmaların yapılmasına ihtiyaç vardır., Purpose: This study was conducted to examine activity performance, life satisfaction, and mental status of patients with schizophrenia. Materials and Method: 45 male and 36 female, 81 patients with schizophrenia in total participated to the study. Activity performances were evaluated using the Canadian Occupational Performance Measure (COPM), and life satisfactions were evaluated using the Satisfaction Life Scale (SWLS). Depression evidence were determined using the Calgary Depression Scale For Schizophrenia (CDSS) and mental and somatic anxiety evidence were determined by using the Hamilton Anxiety Rating Scale (HAM-A). Results: Patients’ average ages were recorded as 35.35±11.87 and education years were recorded as 9.43±3,87. Positive correlations were found using CDSS between HAM-A mental (p=0.001, r=0.739) and somatic (p=0.001, r=0.628) evidences. Negative correlations were found between life satisfaction with depression (p=0.001, r=- 0.492) and anxiety mental (p=0.001, r=-0.561) and somatic (p=0.001, r=-0.43) evidences. Differently, there weren’t found any significant relationship between activity performance and life satisfaction, and between anxiety and depression (p>0.05). Conclusion: In light of the data obtained from the study the relationship between life satisfaction and mental state of the individual has been revealed. By the Occupational therapy perspective while the specific programs are planned for the mental state of patients with schizophrenia, taking into account the individual’s life satisfaction will be valuable.Despite these findings, further studies are needed which includes larger samples with individuals with schizophrenia and controlled group

Amaç: Bu çalışma, şiddet gören kadınlarda benlik saygısı, başa çıkma becerileri ve aktivite performansı arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Çankaya Belediyesi Kadın Konuk Evi’nde kalan, 18 yaş üzeri, şiddet görmüş ve gönüllü olan 10 kadın dahil edildi. Kadınların sosyo-demografik bilgileri kaydedildi. Kadınların benlik saygısını değerlendirmek için Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ) ve buna bağlı stresle başaçıkma becerilerini incelemek amacıyla ise Stresle Başaçıkma Tarzları Ölçeği (SBTÖ) kullanıldı. Ayrıca kişilerin yaşamlarındaki önemli buldukları aktiviteleri belirlemek ve bu aktivite performansını değerlendirmek amacıyla Kanada Aktivite Performans Ölçümü (KAPÖ) ile değerlendirme yapıldı. Sonuçlar: Aktivite performansı ile başa çıkma becerileri ve benlik saygısı arasında anlamlı bir ilişki bulunmamış, fakat aktivite tatmini ve başa çıkma becerileri ile arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Tartışma: Başa çıkma becerileri daha iyi olan şiddet görmüş kadınların aktivitelerinden tatmininin, beceri geliştirmeyenlere göre daha yüksek olduğu belirlenmiş, şiddet gören kadınlarda başa çıkma becerilerinin artırılması ile aktivite tatmininin artırılabileceği öngörülmektedir. Aktivite tatmininin ise aktivite performansıyla dinamik bir ilişkide olduğu göz önüne alındığında aktivite performansının da artırılabileceği düşünülmüştür. Ayrıca, çalışmada kadınların aktivite performans problemleri olduğu görülmüş, ileride bu konuya müdahale içeren çalışmaların yapılmasına ihtiyaç vardır., Purpose: This study was conducted to examine the correlation between self-esteem, coping skills and occupational performance in battered women. Materials and Method: 10 battered women at the ages of 18 or above, who were staying at Sheltered Home of Çankaya Municipality, volunteered to take part and were included in the study. Information on women’s socio-demographic and violence was recorded. For the assessment of self-esteem Rosenberg Self-Esteem Scale (RSE) and coping skills Coping Styles Inventory (SCI) were used. Canada Occupational Performance Measurement (COPM) was used to identify the occupations and occupational performance that people find important in their lives. Results: A correlation between self-esteem, coping skills and occupational performance was not found. However, a significant correlation between occupational satisfaction and coping skills was found. Conclusion: The occupational satisfaction of battered women who develop coping skills was higher than the ones who do not develop them. It was thought that occupational satisfaction of battered women can be increased by increasing their coping skills. Considering the occupational satisfaction has a dynamic relationship with the occupational performance, it was thought that performance can be enhanced. Moreover, it was seen that women have occupational performance problems, which suggested that future studies that interfere in this matter should be made.

Amaç: Kalp hastalıkları içerisinde en sık görülen koroner arter hastalığı (KAH) aynı zamanda en önde ölüme neden olan hastalıklar arasındadır. Bu çalışmada, asemptomatik sedanter bireylerde KAH riski ve sağlıkla ilişkili yaşam kalitesi (SİYK) ilişkisini incelemeyi amaçladık. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 120 birey dahil edildi. 61’i kadın, 59’u erkekti. KAH riski Framingham Risk Skorlama İndeksi ile (FRSİ) belirlendi. Ek olarak, SİYK Nottingham Sağlık Profili (NSP) ile değerlendirildi. Sonuçlar: Bu çalışamada NSP skoru yüksek olanalar da FRSİ skoru da yüksekti. Pearson’s korelasyon analizine göre, FRSİ ve NSP toplam skorları arasında istatistiksel anlamlı pozitif korelasyon bulundu (r=;0,.237 p=0,.011). Ayrıca ağrı , uyku ve fiziksel yetenekler gibi NSP’nin alt grupları ve FRSİ ile anlamlı korelasyonlar vardı (sırasıyla, r=0,.260, p=0,.005; r=0,.273, p=0,.003, and r=0,.241, p=0,.010). Tartışma: Araştırmacılar SİYK seviyesi iyi olduğunda, KAH riskinin düşük olduğu sonucuna varmıştır. Bu nedenle, tedavi stratejileri planlanırken ve KAH’tan korunmak için SİYK’in iyileştirilmesine odaklanmak çok önemlidir. Bu çalışma, KAH riski ve SİYK arasındaki ilişkiyi göstermiş olmasına ragmen, ileri bilgiler için daha geniş çalışmalara ihtiyaç vardır, Purpose: Coronary heart disease (CHD) is the most common form of heart diseases and is a leading cause of death worldwide. In this study, we aimed to evaluate the relation between CHD risk and health related quality of life (HRQoL) in asymptomatic sedentary individuals.Materials and methods: One hundred and twenty individuals who were included the study. Sixty-one of them were female and 59 were male. The risk for CHD was determined by Framingham Risk Scoring Index (FRSI). Moreover, HRQoL was assessed by the Nottingham Health Profile (NHP). Results: In this study, who had high scores for NHP, had also high scores for FRSI. Significant correlation was found between FRSI and NHP total score (r=0.237 p=0.011). And also, for the subgroups of NHP, for NHP-pain, NHP-sleep, and NHP-physical abilities, they had significant correlations with FRSI (r=0.260, p=0.005; r=0.273, p=0.003, and r=0.241, p=0.010, respectively). conclusion: The investigators concluded that when the level of HRQoL is good, the CHD risk will be low. So, while planning the treatment strategies and for protecting from CHD focusing on and improving the HRQOL is very important. Although, the study demonstrated relation between CHD risk and HRQoL, large scale studies are required for further information

Amaç: Bu çalışmanın amacı, yaşlı bireylerin Musculus Quadriceps Femoris (MQF) ve Hamstring (HST) kas kuvvetleri ve oranlarının, denge, düşme sayısı ve yaşam kalitesi ile ilişkilerini incelemektir. Gereç ve yöntem: Yaşlı bireylerin sosyo-demografik özellikleri kaydedildi. Kas kuvvetleri izokinetik dinamometre ile değerlendirildi. Statik ve dinamik denge testleri yapıldı. Hem kas kuvveti hem de denge testleri birbirini takip eden üç hafta içinde tüm katılımcılara üç kez uygulandı. Son bir yıl içindeki düşme sayıları da kaydedildi. Yaşam kalitesi ise, Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Anketi-Yaşlı Modülü ile belirlendi. Sonuçlar: Yaş ortalaması 68,84±4,26 yıl olan 85 erkek ve 87 kadın yaşlı birey çalışmaya dahil edilmiştir. Statik ve dinamik denge ile 60º/sn ve 180º/sn açısal hızlarda ölçülen MQF-HST kas kuvvetleri ve düşme sayıları ile anlamlı ilişkiler bulunmuştur (p, Purpose: The aim of this study was to investigate the relationships between of Musculus Quadriceps Femoris (MQF) and Hamstring (HST) muscle strengths and ratios, balance, falling number and quality of life of elderly people. Materials and Method: Socio-demographic information were recorded. Muscle strength was assessed by isokinetic dynamometer. Static-dynamic balance tests were performed. Both muscle strength and balance tests were applied three times in following three weeks. Falling numbers during the last one year were recorded, too. Quality of life was determined by World Health Organization Quality of Life-Old module. Results: Eighty five men and 87 women elderly whose mean ages 68.84±4.26 years were included study. Significant correlations were found between static-dynamic balance, falling numbers and MQF-HST muscle strengths at 60º/sec and at 180º/sec angular velocity (p

Bu çalışmanın amacı, yaşlı bireylerin Musculus Quadriceps Femoris (MQF) ve Hamstring (HST) kas kuv- vetleri ve oranlarının, denge, düşme sayısı ve yaşam kalitesi ile ilişkilerini incelemektir. Gereç ve yöntem: Yaşlı bireylerin sosyo-demografik özellikleri kaydedildi. Kas kuvvetleri izokinetik dinamometre ile değerlendirildi. Sta- tik ve dinamik denge testleri yapıldı. Hem kas kuvveti hem de denge testleri birbirini takip eden üç hafta içinde tüm katılımcılara üç kez uygulandı. Son bir yıl içindeki düşme sayıları da kaydedildi. Yaşam kalitesi ise, Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Anketi-Yaşlı Modülü ile belirlendi. Sonuçlar: Yaş ortalaması 68 , 84±4, 26 yıl olan 85 erkek ve 87 kadın yaşlı birey çalışmaya dahil edilmiştir. Statik ve dinamik denge ile 60º/sn ve 180º/sn açısal hız- larda ölçülen MQF-HST kas kuvvetleri ve düşme sayıları ile anlamlı ilişkiler bulunmuştur (p

Amaç: Bu araştırma, şizofreni tanılı bireylerde genel yorgunluk şiddeti ile stres, uyku problemi, anksiyete bulguları ve bazı demografik özellikler arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla planlandı. Gereç ve yöntem: Araştırmaya yaş ortalaması 35,73±11,80 yıl olan, 49’u (%40,5) erkek, 72’si (%59,5) kadın, 121 şizofreni tanılı birey dahil edildi. Bireylerin yorgunluk şiddeti, stres düzeyleri ve uyku problemlerinin şiddeti görsel analog skalası ile, anksiyete düzeyleri ise Hamilton Anksiyete Değerlendirme Ölçeği ile değerlendirildi. Değişkenler normal dağılım göstermediği için istatistiksel analiz Spearman Korelasyon Analizi ve Mann-Whitney U Testi ile yapıldı. Sonuçlar: Çalışmanın sonucunda şizofrenili bireylerde genel yorgunluk ile stres düzeyi (r=0,387, p=0,001), uyku problemi (r=0,418, p=0,001) ve anksiyete bulguları (r=0,448, p=0,001) arasında pozitif yönde orta düzeyde istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler bulundu. Bireylerin genel yorgunluk şiddeti ile yaş, eğitim yılı ve hastalık süresi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki yoktu (p>0,05). Bireylerin cinsiyete göre genel yorgunluk şiddetleri arasında istatiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0,05). Tartışma: Şizofrenili bireylerde anksiyete, stres ve uyku problemi ile ilişkili olabilen genel yorgunluk, değerlendirme ve müdahale programlarında göz önünde bulundurulması gereken önemli bir faktördür, Purpose: The present study is planned to investigate the relationship between global fatigue severity and anxiety, stress, sleep problem levels and demographic characteristics in individuals with schizophrenia. Materials and Method: One hundred and twenty one individuals diagnosed with schizophrenia whose mean age 35.73±11.80, 49 (%40.5) of whom were male, 72 (%59.5) of whom were female, included in the study. The global fatigue severity, stress level and sleep problem of individuals were evaluated by using Visual Analog Scale and anxiety level of them was evaluated by using Hamilton Anxiety Rating Scale (HAM-A). Because variables were not distrubuted normally, Spearman Correlation Coefficient and Mann-Whitney U Test were used for statistical analysis. Results: The results indicated that global fatigue severity was significantly and positively correlated to stress levels (r=0.387, p=0.001), sleep problem severity (r=0.418, p=0.001) and anxiety scores (r=0.448, p=0.001) respectively. There was no significant relationship between global fatigue severity and age, education years and duration of disease (p>0.05). There was no statistically significant difference in global fatigue scores between gender groups (p>0.05). conclusion: The global fatigue which is related to anxiety, stress and sleep problem severity is an important factor that should be considered in evaluation and intervention programs

Purpose: The aim of our study was to analyze the relationship between time management and occupational performance and participation. Materials and Method: 10 volunteers from Hacettepe University have been included in this study. Time management inventory and Canada occupational performance scale were applied to the volunteers. Volunteers have participated in a four-week interference plan which used face to face interview technique once a week. After this period, occupational performance and participation was analyzed and evaluated for the second time. Results: The study is still continuing and, based on the feedback obtained from the volunteers, the researchers have observed that this interference has effect on occupational performance. conclusion: People need time when they do activities in activity performance areas. The time spent for these activities may vary depending on the difficulty and importance of the activity. Using time properly is important for performance in activity areas. Visually impaired students need time management in doing their activities as other people do in their social and academic lives, Amaç: Çalışmamızın amacı görme engelli öğrencilerde zaman yönetiminin aktivite performansı ve katılımla ilişkisini incelemektir. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 10 gönüllü hacettepe üniversitesi öğrencisi alınmıştır. Gönüllülere zaman yönetimi envanteri ve kanada aktivite performans ölçümü uygulanır. Katılımcılar haftada bir kez yüz yüze görüşme tekniği ile 4 haftalık bir müdahale planı içerisine alınır. Bu süre zarfı sonrasında ikinci bir değerlendirme ile aktivite performansı ve katılımı incelenir. Sonuçlar: Çalışma halen devam etmekte olup gönüllü arkadaşlarımızdan aldığımız olumlu geri bildirimler ile bu müdahalelerin aktivite katılımlarına etkisi olabileceğini düşünüyoruz. Tartışma: Bireyler aktivite performans alanlarında aktivitelerini gerçekleştirirken zamana gereksinim duyarlar. Aktivitelere ayrılan süre aktivitenin zorluğuna veya önemine göre değişebilir. zamanın doğru kullanımı aktivite alanlarındaki performans için önemlidir. Görme engelli öğrenciler de diğer bireyler gibi sosyal ve akademik yaşantılarında zaman yönetimine aktivitelerine yeterli süreyi ayırmak için ihtiyaç duyarlar

Amaç: Bu çalışma şizofreni hastalarında aktivite performansı ve tatmin düzeyi, yaşam memnuniyeti, depresyon ve anksiyete bulguları arasındaki ilişkilerin incelenmesi amacıyla planlandı. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 45’i erkek ve 36’sı kadın, 81 şizofreni tanılı birey dahil edildi. Aktivite performansları ve tatmin düzeyleri Kanada Aktivite Performans Ölçümü (KAPÖ), yaşam memnuniyet düzeyleri ise Yaşam Memnuniyet Anketi (YMA) ile değerlendirildi. Calgary Şizofrenide Depresyon Ölçeği (CŞDÖ) ile bireylerin depresyon bulguları, Hamilton Anksiyete Değerlendirme Ölçeği (HAM-A) ile ruhsal ve bedensel anksiyete bulguları belirlendi. Sonuçlar: Bireylerin yaş ortalaması 35.35±11.87 yıl, eğitim yılları ise 9.43±3.87 yıl olarak kaydedildi. CŞDÖ skoru ile HAM-A ruhsal (r=0.739, p=0.001) ve bedensel bulgular (r=0.628, p=0.001) arasında pozitif yönde korelasyonlar bulundu. Yaşam memnuniyet düzeyi ile anksiyetenin ruhsal (r=-0.561, p=0.001) ve bedensel belirtileri (r=-0.43, p=0.001) ayrıca depresyon bulguları (r=-0.492, p=0.001) arasında negatif yönde ilişkiler tespit edildi. Farklı olarak, olguların aktivite performansı ve tatmin düzeyleri ile yaşam memnuniyeti, depresyon ve anksiyete bulguları arasında anlamlı ilişki bulunmadı (p>0.05). Tartışma: Ergoterapi bakış açısıyla şizofreni hastalarına spesifik rehabilitasyon programları planlanırken, yaşam memnuniyetinin önemli bir parametresi olan bireyin yaşam koşulları’nın düzenlenmesi konusuna odaklanılmalıdır. Bu konuda şizofreni hastalarının dahil edildiği daha büyük gruplarda ve yaşa göre bireylerin memnuniyet ve tatmin beklentilerinin inceleneceği kontrollü çalışmaların yapılmasına ihtiyaç vardır, Purpose: This study is planned to examine activity performance, life satisfaction, and mental status of patients with schizophrenia. Materials and Method: 45 male and 36 female, 81 patients with schizophrenia in total participated to the study. Activity performances were evaluated using the Canadian Occupational Performance Measure (COPM), and life satisfactions were evaluated using the Satisfaction Life Scale (SWLS). Mental and somatic anxiety evidence were determined using the Calgary Depression Scale For Schizophrenia (CDSS) and depression evidence were determined by using the Hamilton Anxiety Rating Scale (HAM-A). Results: Patients’ average ages were recorded as 35.35±11.87 and education years were recorded as 9.43±3.87. Positive correlations were found using CDSS between HAM-A mental (r=0.739, p=0.001) and somatic (r=0.628, p=0.001) evidences. Negative correlations were found between life satisfaction with depression (r=-0.492, p=0.001) and anxiety mental (r=-0.561, p=0.001) and somatic (r=-0.43, p=0.001) evidences. Differently, there weren’t found any significant relationship between activity performance and life satisfaction, and between anxiety and depression (p>0.05). conclusion: When specific rehabilitation schedules are planned for patients with schizophrenia with the viewpoint of occupational therapy, focus should be one of the important parameters of life satisfaction—organizing patient’s life conditions. Also, there is a need to carry out controlled studies with bigger groups in which patients with schizophrenia will be included and patients’ contentment and satisfaction expectations will be examined according to their ages

Purpose: Patient-orientated questionnaires such as Örebro Musculoskeletal Pain Screening Questionnaire (ÖMPSQ) are essential for assisting the early identification of symptoms and patients risking the development of work disability due to pain. No previous studies exist about translating and testing the psychometric properties of Turkish version of ÖMPSQ. This study was performed to culturally adapt, validate and investigate Turkish version of the questionnaire for low back pain patients in terms of psychometric properties Material and methods: A Turkish version of ÖMPSQ was created, following a forward-backward translation procedure. The study included 133 patients with low back pain. Participants completed both ÖMPSQ and Oswestry Disability Index (ODI). Reproducibility was assessed using the interclass correlation coefficient (ICC) and confidence interval for ICC %94-96. Construct validity was evaluated with Pearson’s Rho. Results: One hundred and thirty three low back pain patients, whose average age was 41.71± 12.53 years, included. 78 (58.6%) of them were female 55 (41.4%) of them were male. The internal consistency value (cronbach alpha) for ÖMPSQ was 0.617. Thirty two of the patients were retested twice with one week interval to assess test-retest reliability. The interclass correlation coefficient (ICC) for test-retest reliability of the questionnaire was 0.95. The Pearson’s correlation coefficient (r = 0.523, p, Amaç: Örebro Kas-iskelet Ağrısı Tarama Anketi (ÖKATA) gibi hasta odaklı araçlar, semptomların erken belirlenmesine ve ağrıya bağlı olarak işte disabilite gelişme riskinin tespit edilmesine yardım etmesi açısından önemlidir. Daha önce ÖKATA’nın Türkçe’ye tercüme ve psikometrik değerlendirme çalışması yapılmamıştır. Bu çalışma, ÖKATA’nın çalışan bel ağrılı hastalarda Türkçe kültürel uyumunu ve geçerliliğini, psikometrik özellikleri açısından incelemek amacıyla planlandı. Gereç ve yöntem: Örebro kasiskelet ağrısı tarama anketi’nin Türkçe versiyonu çift yönlü çeviri prosedürü izlenerek oluşturuldu. Olguların sosyodemografik bilgileri kaydedildi. Katılımcılar ÖKATA ve Oswestry Disabilite İndeksini (ODİ) doldurdu. Tekrarlanabilirlik, sınıf içi korelasyon katsayısı (ICC) ile incelendi. ICC için güven aralığı % 94-96 arasındaydı. Yapı geçerliliği Pearson Rho ile değerlendirildi. Sonuçlar: Çalışmaya yaş ortalaması 41.71± 12.53 yıl olan, aynı zamanda çalışan 133 bel ağrılı hasta katıldı. Bunlardan 78’i (% 58.6) kadın, 55’i (% 41.4) erkekti. ÖKATA için iç tutarlılık değeri (cronbach alfa) 0,617 olarak belirlendi. Hastaların otuz ikisine, anketin güvenilirliğini değerlendirmek için bir hafta arayla iki kez yeniden test yapılarak, testtekrar test uygulandı. Anketin test-tekrar test güvenilirliği için ICC 0.95 olarak tespit edildi. ÖKATA ve ODİ skorları arasında Pearson korelasyon katsayısına göre (r = 0.523, p

Amaç: Bu çalışma, üniversite eğitimi nedeniyle yurtta kalan kız öğrencilerin beslenme alışkanlıklarını okul ve tatil zamanlarında ayrı ayrı incelemek, öğün tüketimi ile vücut imajı, bireyin duygusal durumu ve akademik başarısı arasındaki ilişkileri araştırmak amacıyla planlandı. Gereç ve yöntem: Araştırmaya yaşları 20.12±1.39yıl olan, yurtta kalan 74 üniversiteli kız öğrenci dahil edildi. Okul akademik başarıları, öğün tüketim bilgileri ve diyet yapma durumları sorgulandı. Araştırmacı tarafından düzenlenmiş bir anket kapsamında öğrencilerin beslenme düzeylerinin, farklı duygusal durumlardaki iştah seviyeleri, vücut imajı memnuniyeti, kilo almaya karşı korkuları, ailelerinin vücut görüntüleriyle ilgili tutumları ve genel sağlık düzeyleri görsel analog skala kullanılarak incelendi. Sonuçlar: Okul ile tatil zamanı kıyaslandığında, ortalama öğün sayısı (p=0.045), beslenme düzeyleri arasında (p=0.001) ve üzüldüklerinde ve sevindiklerinde iştah düzeyleri karşılaştırıldığında (p=0.014) istatistiksel anlamlı farklar vardı. Öğrencilerin vücut kütle indeksi ile kilo almaya karşı korkuları (r=0.36;p=0.002), ailelerinin vücut görüntüleriyle ilgili tutumları (r=0.27p=0.018) ve vücut imajı memnuniyeti (r=-0.37;p=0.001) arasında korelasyon bulundu. Bunların yanı sıra, tatillerde ve okulda beslenme düzeyleri ile okul akademik başarı düzeyleri (sırasıyla r=0.27;p=0.018 ve r=0.29;p=0.010) arasında da ilişki tespit edildi.Tartışma: Beslenme ile vücut imajı memnuniyeti, duygusal durum ve akademik başarı arasındaki yakın ilişkiler nedeniyle doğru ve yeterli beslenme konusu rehabilitasyon ekibi, yurt yetkilileri ve eğitimciler tarafından dikkate alınmalıdır. Daha geniş grupların dahil edildiği ileri çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır, Purpose: This study was planned to investigate nutritional habits of female students living in the dormitories in school days and holidays separately, and to examine relations among meal consumption, body image, emotional status and academic achievement. Material and methods Seventy-four female students in college dormitories (age=20.12±1.39years) were enrolled. Information on academic achievement, meal time data and dieting status were asked. Within the scope of a survey organized by the researcher, nutrition habits, levels of appetite in different emotional status, body image satisfaction, fear of weight gain, parents’ attitudes about body images and levels of general health was analyzed by visual analog scale. Results. When we compared school day with holiday, there were significant differences in nutrition habits (p=0.045), number of meal consumption (p=0.001), and when their appetite in sadness and happiness were compared (p=0.014). There were correlations between body mass index and fear of weight gain (r=0.36;p=0.002), parents’ attitudes about body images (r=0.27p=0.018), and body image satisfaction (r=-0.37;p=0.001). And also, correlations were determined between nutrition habit and academic performance in holidays and school time (respectively r=0.27;p=0.018, r=0.29;p=0.010). Conclusion: Due to close relationship among nutrition and body image satisfaction, psychosocial situations and academic success, accurate and adequate nutrition must be paid attention by the rehabilitation team, dormitory administration and teachers. Further studies including larger groups are needed.

Bu araştırma amatör sporcu çocuklarda Benign Eklem Hipermobilitesi (BEHM), ağrı, yaşam kalitesi ve bu parametrelerin birbirleriyle olan ilişkisini incelemek amacıyla planlandı. Gereç ve yöntem: Araştırmaya yaşları 8 ile 13 yıl arasında değişen, 93 amatör sporcu çocuk dahil edildi. Çocukların sosyo-demografik bilgileri kaydedildi. Olgular BEHM varlığı için Beighton’un kriterlerine göre değerlendirildi. Yaşam Kalitesi ise Pediatrik Yaşam Kalitesi Envanteri 4.0 versiyonu (PedsQL) ile değerlendirildi. Ağrı lokalizasyonu vücut diyagramı ile belirlendi. Ağrı şiddeti Numerik Ağrı Skalası (NAS) kullanılarak ölçüldü. Sonuçlar: Araştırmaya 49 kız, 44 erkek çocuk katıldı. Çocukların yaş ortalaması 9.88±1.35 yıldı. Ortalama ağrı düzeyleri 1.41±1.85, aileye ve çocuğa göre yaşam kalitesi seviyeleri sırasıyla 18000±327.89 ve 2025.54±229.27, hipermobilite skorları ise 3.48±1.88 olarak belirlendi. Hipermobilite ile ağrı ve yaşam kalitesi arasında anlamlı ilişki bulunmadı (p, This research was designed to investigate Benign Joint Hypermobility (BJHM), pain, quality of life and their relationship of these parameters with each other in amateur children athletes. Material and Methods: Ninety-three amateur children athletes whose ages were ranged between 8 and 13 years were included in this study. Subjects were assessed for existing BJHM according to the Beighton criteria. Quality of Life of children was evaluated by Pediatric Quality of Life Inventory form 4.0 version (PedsQL). Pain location was determined by body diagram. Pain intensity was assessed by using a Numeric Rating Scale (NRS)Results: Forty-nine girls and 44 boys were participated to study. The mean age of the children was 9.88±1.35years. The average of pain intensity was determined 1.41±1.85; according to family and the children, quality of life level was 18000±327.89 and 2025.54±229.27, respectively; and also the mean score of hypermobility was 3.48±1.88. There was no significant relationship between joint hypermobility, pain and quality of life (p

Amaç: Bu çalışma Kronik Yaygın Ağrı’lı (KYA) kadınlarda ağrı şiddeti ve genel yorgunlukla ilişkili faktörleri incelemek amacıyla yapıldı. Gereç ve yöntem: KYA’lı 104 hasta dahil edildi. Yaş ortalaması 40.28±10.82 yıldı. Hem ağrı şiddeti hem de genel yorgunluk görsel analog skalası kullanılarak değerlendirildi. Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği anksiyete ve depresyon bulgularını tanımlamak için kullanıldı. Üç farklı anket (boş zaman aktivitesi, iş ve evde fiziksel aktivite) fiziksel aktivite düzeylerini tanımlamak için kullanıldı. Sonuçlar: Anksiyete skoru ağrı eşiğini etkileyen en yaygın faktördü (p=0.003). Diğer taraftan, orta düzeydeki evdeki fiziksel aktivite (p=0.027), işteki fiziksel aktivite (p=0.008) ve anksiyete skoru (p=0.027) genel yorgunluğu etkileyen anlamlı faktörlerdi. Tartışma: Sonuçlarımız anksiyetenin KYA’lı kadınlarda ağrı ve genel yorgunluğu etkileyen en önemli faktör olduğunu göstermiştir. Bu sonuçlar ağrı, yorgunluk ve anksiyete özelliklerinin ayrıca değerlendirilmesinin gerekli olduğu düşüncesini desteklemektedir. Purpose: This study was conducted to investigate factors related to pain intensity and global fatigue in females with Chronic Widespread Pain (CWP). Material and methods: One hundred four patients with CWP were included. The mean age was 40.28±10.82 years. Both Pain intensity and global fatigue were assessed using a Visual Analogue Scale (VAS). The Hospital Anxiety and Depression Scale was used to describe anxiety and depression symptoms. Three different questionnaires (leisure time activity, and physical activity at home, at work) were used to determine physical activity levels. Dorsal regression was used to analyze the data. Results: The anxiety score was the most common factor affecting pain intensity (p=0.003). On the other hand, a moderate level of physical activity at home (p=0.027), physical activity level at work (p=0.008), and the anxiety score (p=0.027) were significant factors affecting global fatigue. Conclusion: Our results show that anxiety is the most important factor affecting both pain and global fatigue in women with CWP. These results also support the idea that the characteristics of pain, fatigue and anxiety should be evaluated separately.

Amaç: Bu çalışma, primer fibromiyalji sendromu (PFMS) olan hastalarda ağrı parametreleri ile depresyon ve sağlıkla ilgili yaşam kalitesi (SİYK) arasındaki ilişkiyi araştırmak amacıyla planlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Amerikan Romatizma Birliği kriterlerine göre PFMS tanısı almış 59 olgu dahil edildi. PFMS’li hastalarda, ağrı şiddeti görsel analog skalası (VAS) ile, basınç ağrı eşiği ve basınç ağrı toleransı algometre ile, depresyon bulguları Beck Depresyon Envanteri (BDE) ile, SİYK düzeyi ise Nottingham Sağlık Profili (NSP) ile değerlendirildi. Sonuçlar: Olgularda, BDE’den elde edilen ortalama değere (11.67±7.58) göre hafif düzeyde depresyon bulgusu mevcuttu. Çalışmaya dahil edilen PFMS’li hastalarda ağrı parametreleri ile depresyon ve SİYK seviyeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon bulundu (p

Purpose: This study was planned to investigate the relationship between pain parameters and depression and Health- Related Quality of Life (HRQoL) in patients with Primary Fibromyalgia Syndrome (PFMS). Material and methods: Fifty-nine patients who were diagnosed PFMS according to American College of Rheumatology criteria were included in our study. In patients with PFMS, we evaluated the pain intensity by Visual Analogue Scale (VAS), pressure pain threshold and pressure pain tolerance by algometry, depression predictors by Beck Depression Inventory (BDI) and HRQoL by Nottingham Health Profile (NHP). Results: The mean values of BDI (11.67±7.58) showed that the subjects had a mild level of depression. A statistically significant correlation was found between pain parameters and depression and the level of HRQoL in patients with PFMS who was included in this study (p

ÖZET Bu çalışma Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu'nun Eğitim ve Uygulama Ünitesinde yapılmıştır. Bu çalışmada 30 gerilim-tipi baş ağrısı hastası rastgele iki gruba bölünmüştür. Her iki grupta hastalar tedavi öncesi, tedavi sonrası ve 1 ay sonraki kontroller olmak üzere hem değerlendirilmiş, hem de m.trapezius ve m.frontalis'in EMG verileri EMG Biofeedback ile kaydedilmiştir. Tedavi sırasında ilk olarak hot-pack uygulanmıştır. Bunu takiben, birinci gruptaki 15 hasta konnektif doku manipulasyonu tekniği ile geriye kalan ikinci gruptaki hastalar ise EMG Biofeedback ile tedavi edilmiştir. Her iki gruptaki hastalar haftada beş gün, iki hafta tedaviye alınmışlardır. Bu çalışmanın amacı: iki tedavi tekniğinin gerilim-tipi baş ağrılarının üzerindeki etkilerini belirlemek ve karşılaştırabilmektir. Tedavi sonunda elde ettiğimiz veriler istatistiki olarak değerlendirilmiş, her iki tedavi yönteminin de gerilim-tipi baş ağrılarında etkili olduğu bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Gerilim-tipi baş ağrısı, Konnektif doku manipulasyonu, EMG Biofeedback, Gevşeme. 127 ABSTRACT This study has been made in Pamukkale University, Physical Therapy and Rehabilitation School of Education and Application Unit. In this study, 30 tension- type headache patients have been randomly divided into two groups. In both groups, the patients have been evaluated and also the EMG outputs of both m.frontalis and m.trapezius given by EMG Biofeedback have been recorded before the treatment, just after the treatment and the first monthly check-up after the treatment. During the treatment hot-pack has been applied first. After this, in the first group fifteen of patients have been treated by connective tissue manipulation technique, where as the rest of the patients have been treated by EMG Biofeedback. In both groups the treatment has been applied five days a week, for two weeks. The aim of this study is to determine and compare the effects of two treatment techniques on tension-type headaches. Finally, the outputs wich were obtained at the end of the treatment have been evaluated statistically. As a result we found out that, both treatment techniques have been effective for the treatment of tension-type headaches. Key Words: Tension-type headache, Connective tissue manipulation, EMG Biofeedback, Relaxation. 128 139

Prognostic value of EEG findings in cerebral palsy rehabilitation-EEG of 32 cerebral palsy patient who are treated according to the with rehabilitation program by the Bobath technique were evaluated. Patients motor improvement was assessed by motor development test. The difference and monthly improvement scores were compared with EEG findings which is defined between 1-9 points. No correlation was found. On the other hand there were no significant difference also in the motor development parameters if we separete patients into two group according to their EEG's such as normal and abnormal.

Torpil B., Turkish Cross-Cultural Adaptation, Validity and Reliability of Canadian Occupational Performance Measure in People with Multiple Sclerosis, Hacettepe University Institute of Health Science Occupational Therapy Program Master Thesis, Ankara, 2017. This study was conducted to determine whether people with Multiple Sclerosis (MS) was designed to investigate the adaptation, cultural adaptation, validity and reliability of Canadian Occupational Performance Measure (COPM), a client centered outcome measure, to Turkish. People with MS scores of 24 or higher were included in the study to the Mini Mental State Examination. The translation procedure defined by the World Health Organization has been implemented. After the Turkish translation, the questionnaire was translated into English by a team of native speakers. The final form of the scale was determined by discussing the necessary cultural adaptations by the jury. People with MS were implemented re-test one week after the assessments. During the process, there was no problem in adapting the questionnaire to the Turkish culture. As a result of these evaluations, 342 occupations in which people with MS had problems with COPM were determined. People with MS indicated the most problematic activities in self-care. One of the most problematic activities of people is the use of public transportation and the climbing of stairs. The validity of COPM was determined by looking at the correlation between the Health Assessment Questionnaire, Expanded Disability Status Scale, Multiple Sclerosis Quality of Life-54 physical and cognitive scores. As a result of these examinations, it was determined that the COPM was a valid measurement. On the reliability test, test retest and internal consistency coefficient were checked. Cronbach's Alfa internal consistency coefficient was evaluated after re-testing with one week's search. The internal consistency coefficient was found to be in the range of 0.9-1 and it was found that the COPM was reliable at the perfect level. In conclusion, the Turkish version of COPM was found to be a valid and reliable measurement tool that can be used academically and clinically in people with MS. Torpil B., Multipl Skleroz’lu Bireylerde Kanada Aktivite Performans Ölçümü’nün Türkçe Kültürel Adaptasyonu, Geçerlilik ve Güvenilirliği, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Ergoterapi Programı Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2017. Bu araştırma, Multipl Skleroz’lu (MS) bireylerde kişi merkezli bir sonuç ölçümü olan Kanada Aktivite Performans Ölçümü’nün (KAPÖ) Türkçe’ye uyarlanması, kültürel adaptasyonu, geçerlilik ve güvenilirliğinin araştırılması amacıyla planlandı. Çalışmaya Mini Mental Durum Testi’nden 24 ve üstü puan alan MS’li bireyler dahil edildi. Dünya Sağlık Örgütü’nün tanımladığı çeviri prosedürü uygulandı. Anket Türkçe çevirisi sonrası, anadili İngilizce olan uzman ekip tarafından İngilizce’ye çevrildi. Jüri tarafından gerekli kültürel adaptasyonları tartışılarak ölçeğin son hali belirlendi. Değerlendirmelerden bir hafta sonra bireylere tekrar test yapıldı. Uygulama esnasında anketin Türk kültürüyle uyumlanmasında herhangi bir problem yaşanmadı. Yapılan değerlendirmeler sonucunda KAPÖ ile MS’li bireylerin problem yaşadığı 342 aktivite belirlendi. MS’li bireyler en fazla kendine bakım alanında problemli oldukları aktiviteleri belirtti. Bireylerin en fazla problem belirttiği aktivitelerin başında “toplu ulaşım kullanımı ve merdiven inip çıkmanın” geldiği görüldü. KAPÖ’nün geçerliliğinin belirlenmesinde Sağlık Değerlendirme Anketi, Genişletilmiş Özürlülük Değerlendirme Ölçeği, Multipl Skleroz Yaşam Kalitesi-54 fiziksel ve bilişsel puanları arasındaki ilişkilere bakıldı. Bu incelemeler sonucunda KAPÖ’nün geçerli bir ölçüm olduğu saptandı. Güvenilirlik incelemesinde test tekrar test ve iç tutarlılık katsayısına bakıldı. Bir hafta arayla yapılan tekrar test uygulamaları sonrasında Cronbach Alfa iç tutarlılık katsayısına bakıldı. İç tutarlılık katsayısı 0,9-1 aralığında olup KAPÖ’nün mükemmel düzeyde güvenilir olduğu saptandı. Sonuç olarak, KAPÖ’nün Türkçe versiyonu MS’li bireyler üzerinde akademik ve klinik anlamda kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğu bulundu.

The study was planned to collect data on the relation among occupational performance and satisfaction level, pain, sleep problem, fatigue, life satisfaction, anxiety and depression in individuals with subacromial impingement syndrome (SIS). 130 patients with SIS (study group) and 80 healthy people (control group) are included in the study. Pain level, sleep problem and fatigue of participants were evaluated by using Visual Analog Scale. Assessment of occupational performance and satisfaction levels with Canadian Occupation Performance Measure. Assesment of anxiety and depression states with Hospital Anxiety and Depression Scale, evaluated of life satisfaction with Satisfaction With Life Scale were used. With Shoulder Pain and Disability Index was evaluated shoulder pain and disability. According to the study results, occupational performance and satisfaction levels, pain, sleep problem, fatigue, anxiety and depression findings and life satisfaction of the groups were statistically significant difference (p≤0.05). Besides occupational performance and satisfaction levels, pain, sleep, fatique were statistically significant were associated in individuals with SIS (p≤0.05). There were no relationship between life satisfaction, anxiety and depression status with occupational performance and satisfaction scores (p>0.05). In the SIS, people's life in the terms of psychological aspects and emotional states were affected by pain and limitation of movement and activity participation was decreased. As a result of this relationship, in the SIS, with the development of pain coping strategies are important for intervention studies. Self care, productivity and leisure time areas, occupational performance and satisfaction levels should define detailed in individuals with SIS. There is a requirement for planning occupational therapy and rehabilitation approaches and advanced studies with long term intervention and follows about that issue in the future. Bu çalışma, Subakromiyal Sıkışma Sendromu (SSS) tanılı bireylerde aktivite performansı ve tatmin düzeyi, ağrı, uyku problemi, genel yorgunluk hissi, yaşam memnuniyeti, anksiyete ve depresyon bulguları arasındaki ilişkileri incelemek amacıyla planlandı. Çalışmamıza 130 SSS tanılı, 80 sağlıklı birey dahil edildi. Katılımcıların aktivite ve dinlenme sırasındaki ağrı şiddeti, ağrının sebep olduğu uyku problemi ve genel yorgunluk hissi Görsel Analog Skalası ile değerlendirildi. Bireylerde performans alanlarındaki aktivite performans ve tatmin düzeyleri değerlendirmeleri Kanada Aktivite Performans Ölçümü ile yapıldı. Anksiyete ve depresyon bulguları Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği kullanılarak, yaşam memnuniyet düzeyi Yaşam Memnuniyet Anketi ile değerlendirildi. Omuz Ağrı ve Disabilite İndeksi kullanılarak ağrı ve özürlülük durumu incelendi. Çalışma sonucunda aktivite performans ve tatmin düzeyleri, ağrı, uyku problemi, genel yorgunluk hissi, yaşam memnuniyeti, anksiyete ve depresyon bulguları açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar saptandı (p≤0.05). Ayrıca SSS tanılı bireylerde aktivite performansı ve tatmin düzeyleri, ağrı, uyku ve yorgunluk düzeyleri ilişkili bulundu (p≤0.05). Yaşam memnuniyeti, anksiyete ve depresyon bulguları ile aktivite performansı ve tatmin puanları arasında ilişkiye rastlanmadı (p≥0.05). SSS'de ağrı ve hareket kısıtlılıklarına bağlı olarak bireylerin yaşamları fiziksel ve psikolojik yönlerden etkilendiği ve aktivite katılımının azaldığı görülmüştür. Bu ilişkilerin sonucu olarak SSS'de ağrı ile baş etme stratejilerinin geliştirilmesi müdahale çalışmaları açısından önemlidir. SSS tanılı bireylerde, kendine bakım, üretkenlik ve serbest zaman alanlarında, aktivite performans ve tatmin düzeyleri ayrıntılı şekilde tanımlanmalıdır. Planlanacak ergoterapi ve rehabilitasyon yaklaşımlarına, bu konudaki müdahale ve uzun süreli takiplerin yapıldığı ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.

Bu çalışma, Çocukların El Kullanım Deneyimi Anketi'nin (ÇEDA) Türkçe'ye uyarlanması, kültürel adaptasyonu, geçerlilik ve güvenilirliğinin araştırılması amacıyla planlandı. Çalışmaya 95 hemiparezik Serebral Palsi tanılı 6-18 yaş arasındaki çocuklar dahil edildi. Çocukların motor fonksiyon düzeyleri Kaba Motor Fonksiyon Sınıflandırma Sistemi (KMFSS), el becerileri sınıflaması El Becerileri Sınıflandırma Sistemi (EBSS), özürlülük dereceleri Pediatrik Özürlülük Değerlendirme Envanteri (PÖDE) ile, el kullanım deneyimleri ise ÇEDA kullanılarak değerlendirildi. ÇEDA'nın güvenilirlik araştırması için 35 olguya 1 hafta arayla anket tekrar uygulandı. Test-tekrar test güvenilirliği, sınıf içi korelasyon katsayısı (ICC) ile ölçülerek tanımlandı. Anketin ıraksak (divergent) ve yakınsak (convergent) yapı geçerlilikleri, Spearman korelasyon katsayıları EBSS, KMFSS ve PÖDE ile karşılaştırılarak test edildi. Güvenilirlik ise, ICC kullanılarak test edildi ve bu değer 1.00 olarak bulundu. ÇEDA ile belirlenen bağımsız olarak gerçekleştirilen aktivite sayısı ile EBBS ve PEDİ'nin kendine bakım bölümü arasında istatistiksel olarak anlamlı ve iyi korelasyonlu (p=0,001), KMFSS ile ise, istatistiksel olarak anlamlı ancak zayıf korelasyonlu (p=0,001) bir ilişki olduğu bulundu.Sonuç olarak, ÇEDA'nın Türkçe versiyonu geçerli, güvenilir, kültürel olarak uygun ve kullanılabilir bir ankettir.Anahtar Kelimeler: Çocukların el kullanım deneyimi anketi, serebral palsi, hemiparezi, geçerlik ve güvenilirlik. The study was planned to evaluate cross-cultural adaptation, validation and reliability of Children's Hand-use Experience Questionnaire (CHEQ). Ninety-five children between 6 and 18 years of age with hemiparesis were included in this study. Gross Motor Function Classification System (GMFCS) was used to determine their motor levels, Manual Ability Classification System (MACS) was used to determine their manual ability, Pediatric Evaluation of Disability Inventory (PEDI) was used to determine their disability level and Children's Hand-use Experience Questionnaire (CHEQ) was used to determine their hand use ability. Investigating reliability of CHEQ, 35 subjects were evaluated 1 week interval. The test-retest reliability was described by using intra-class correlation coefficient (ICC). Convergent and divergent construct validities were assessed by examining the Spearman's correlation coefficients of the CHEQ compared to MACS and GMFCS and PEDI. Reliability were tested by using ICC and found to be 1.00. The 'activities performed independently' section of the CHEQ had statistically significant and good correlations (p=0,001) with the MACS and the self-care section of the PEDI. It had statistically significant but weak correlation (p=0,001) with the GMFCS.As a result, The Turkish version of the CHEQ is found to be valid and reliable questionnaire and the cultural adaptation of it is appropriate for Turkish population. Key Words: Children's hand-use experience questionnaire, cerebral palsy, hemiparesis, validity and reliability. 137