Search

BACKGROUND Little is known about suicide among individuals with mild intellectual disabilities (mid). AIM To explore risk factors for suicide among a small group of clients with mid who committed suicide. METHOD Case files of 11 clients with mid were analysed using the Integrated Motivational Volitional model. RESULTS Most suicides seem to have taken place impulsively and not on the basis of a predetermined plan. Most clients had comorbid mental health problems, predominantly trauma-related, impulse control and externalizing behavioural problems. The (imminent) loss of contact, such as in the case of transfer from one ward to another ward or to a facility, seems an important risk factor for suicide. CONCLUSION Clients with mid residing in a treatment facility may have an increased risk of suicide because of an interaction between client characteristics and treatment context.

Een aanzienlijk deel van de patiënten met een ernstige psychiatrische aandoening heeft ook zwakbegaafdheid of een lichte verstandelijke beperking. Herkenning van deze comorbiditeit en het daarop aanpassen van bejegening en behandeling is essentieel voor een goed behandeltraject. Dit hoofdstuk geeft professionals in de ggz hiervoor de nodige handvatten.

Item does not contain fulltext Met het oog op behandeling - 5 (14 november 2019)

Item does not contain fulltext Met het oog op behandeling - 5 (14 november 2019)

Research on follow‐up outcomes of systemic interventions for family members with an intellectual disability is scarce. In this study, short‐term and long‐term follow‐up outcomes of multisystemic therapy for adolescents with antisocial or delinquent behaviour and an intellectual disability (MST‐ID) are reported. In addition, the role of parental intellectual disability was examined. Outcomes of 55 families who had received MST‐ID were assessed at the end of treatment and at 6‐month, 12‐month and 18‐month follow‐up. Parental intellectual disability was used as a predictor of treatment outcomes. Missing data were handled using multiple imputation. Rule‐breaking behaviour of adolescents declined during treatment and stabilized until 18 months post‐treatment. The presence or absence of parental intellectual disability did not predict treatment outcomes. This study was the first to report long‐term outcomes of MST‐ID. The intervention achieved similar results in families with and without parents with an intellectual disability.

Internationaal onderzoek laat zien dat ingrijpende jeugdervaringen, ook wel Adverse Childhood Experiences (ACE’s) genoemd, een sleutelrol spelen in de ontwikkeling van jeugdigen en hun (latere) psychische en fysieke gezondheid (o.a. Felitti et al., 1998; McLaughlin, 2016). Jeugdigen met verstandelijke beperkingen en hun ouders zijn helaas sterk ondervertegenwoordigd in internationaal onderzoek naar ACE’s, terwijl het belangrijk is dat de huidige inzichten ook kunnen bijdragen aan de verbetering van hun gezondheid en welzijn (o.a. Keesler, 2014; Northway, 2017). Uit verschillende studies blijkt namelijk dat mensen met een verstandelijke beperking vaker geestelijke en fysieke gezondheidsproblemen hebben (Northway, 2017). Daarnaast blijkt dat zij vaker worden blootgesteld aan een groter aantal ingrijpende levensgebeurtenissen (o.a. Emerson, 2015; Mason-Roberts et al., 2018) en dat deze blootstelling gerelateerd is aan een verhoogd risico op geestelijke gezondheidsproblemen (zie Vervoort-Schel et al., 2018 voor verwijzingen). De premisse van de ACE’s-studies is dat het voorkomen of verminderen van ingrijpende jeugdervaringen een positieve invloed heeft op gezondheid en welzijn in het leven (Northway, 2017). Het is veelbelovend om daar verder onderzoek naar te doen.

Internationaal onderzoek laat zien dat ingrijpende jeugdervaringen, ook wel Adverse Childhood Experiences (ACE’s) genoemd, een sleutelrol spelen in de ontwikkeling van jeugdigen en hun (latere) psychische en fysieke gezondheid (o.a. Felitti et al., 1998; McLaughlin, 2016). Jeugdigen met verstandelijke beperkingen en hun ouders zijn helaas sterk ondervertegenwoordigd in internationaal onderzoek naar ACE’s, terwijl het belangrijk is dat de huidige inzichten ook kunnen bijdragen aan de verbetering van hun gezondheid en welzijn (o.a. Keesler, 2014; Northway, 2017). Uit verschillende studies blijkt namelijk dat mensen met een verstandelijke beperking vaker geestelijke en fysieke gezondheidsproblemen hebben (Northway, 2017). Daarnaast blijkt dat zij vaker worden blootgesteld aan een groter aantal ingrijpende levensgebeurtenissen (o.a. Emerson, 2015; Mason-Roberts et al., 2018) en dat deze blootstelling gerelateerd is aan een verhoogd risico op geestelijke gezondheidsproblemen (zie Vervoort-Schel et al., 2018 voor verwijzingen). De premisse van de ACE’s-studies is dat het voorkomen of verminderen van ingrijpende jeugdervaringen een positieve invloed heeft op gezondheid en welzijn in het leven (Northway, 2017). Het is veelbelovend om daar verder onderzoek naar te doen.

Op 14 november 2019 vond de vijfde editie plaats van het congres Met het oog op behandeling, ook deze keer georganiseerd door het Landelijk Kenniscentrum LVB, de VOBC en De Borg. Het thema van deze bijeenkomst was ‘agressie en LVB’.Het ochtendprogramma bestond uit allereerst een lezing van Bram Orobio de Castro over nieuwe inzichten in redenen voor agressief gedrag van jongeren met een LVB. Vervolgens heeft Peter Langdon gesproken over verschillende onderzoeken naar de behandeling, met onder andere de inzet van virtual reality, van mannen met een LVB en een verhoogd risico op delinquent gedrag.In de middag vonden 6 werkcolleges plaats over thema’s of ontwikkelingen gerelateerd aan agressie bij jeugdigen en volwassenen met een LVB, zoals participatie van mensen met een LVB en ernstig probleemgedrag, stress en trauma in relatie tot probleemgedrag en de rol van begeleiders.Vrijwel alle congresbijdragen zijn weer verwerkt in hoofdstukken die weer gebundeld zijn in een digitaal congresboek. Daarnaast zijn er nog samenvattingen opgenomen van 9 proefschriften op het gebied van LVB-problematiek die in de afgelopen 2,5 jaar zijn verschenen.

Background An adaptation of multisystemic therapy (MST) was piloted to find out whether it would yield better outcomes than standard MST in families where the adolescent not only shows antisocial or delinquent behaviour, but also has an intellectual disability. Method To establish the comparative effectiveness of MST‐ID (n = 55) versus standard MST (n = 73), treatment outcomes were compared at the end of treatment and at 6‐month follow‐up. Pre‐treatment differences were controlled for using the propensity score method. Results Multisystemic therapy‐ID resulted in reduced police contact and reduced rule breaking behaviour that lasted up to 6 months post‐treatment. Compared to standard MST, MST‐ID more frequently resulted in improvements in parenting skills, family relations, social support, involvement with pro‐social peers and sustained positive behavioural changes. At follow‐up, more adolescents who had received MST‐ID were still living at home. Conclusions These results support further development of and research into the MST‐ID adaptation.

Item does not contain fulltext Mensen met een licht verstandelijke beperking (LVB) hebben veelal te maken met een opeenstapeling van verschillende biologische, psychologische en sociale factoren, waardoor zij vijf tot zes keer meer kans hebben op het ontwikkelen van psychopathologie dan normaal begaafden (Allen, 2008; Buckles, Luckasson, & Keefe, 2013; Cooper, Smiley, Morrison, Williamson, & Allan, 2007; Deb, Thomas, & Bright, 2001; Došen, 2010). Het gaat hierbij zowel om internaliserende als externaliserende problematiek, zoals stress, angst, depressie en agressie. Daarnaast is bekend dat mensen met een LVB vaker in moeilijke situaties terechtkomen (Gravell, 2012), en meer moeite hebben met het reguleren van emoties en frustraties (Hartley & MacLean, 2008). Het is daarom van belang mensen met een LVB strategieën aan te leren om beter om te gaan met deze problemen en het psychologisch welzijn te vergroten. Een mindfulnesstraining kan hier mogelijk een bijdrage aan leveren. 20 p.

Contains fulltext : 158900.pdf (Publisher’s version ) (Open Access) In 2011 is Trajectum in samenwerking met de Radboud Universiteit een onderzoeksproject gestart naar de neuropsychologie van verslavingsproblematiek bij mensen met een licht verstandelijke beperking (LVB). In dit artikel worden de belangrijkste bevindingen van het onderzoek gepresenteerd. Het onderzoeksproject heeft meer kennis opgeleverd over de neuropsychologie van verslavingsproblematiek bij mensen met een LVB en brengt enkele praktische implicaties met zich mee voor de screening, diagnostiek en behandeling van verslavingsproblematiek bij mensen met een LVB. Het gebruik van impliciete maten en neuropsychologische behandelinterventies voor klinische doeleinden wordt vooralsnog afgeraden. De complexiteit van verslavingsproblematiek bij deze doelgroep vraagt bovendien om een gespecialiseerde aanpak. Samenwerking tussen sectoren is daarom essentieel. 11 p.

Contains fulltext : 179232.pdf (Publisher’s version ) (Open Access) Met het oog op behandeling 4 Congres (16 maart 2017)

Contains fulltext : 179158.pdf (Publisher’s version ) (Open Access) Met het oog op behandeling 4 Congres (16 maart 2017)

Item does not contain fulltext Onderzoek toont aan dat jongeren met een licht verstandelijke beperking (LVB) een drie tot vier keer grotere kans hebben op het ontwikkelen van emotionele en gedragsproblemen en/of psychische stoornissen dan jongeren zonder een LVB (Emerson, Einfeld, & Stancliffe, 2011). Tot de groep jongeren met een LVB rekenen we ook jongeren die functioneren op het niveau van een LVB, zelfs wanneer niet alle drie de criteria voor een LVB bij hen zijn vastgesteld, te weten verminderde intelligentie, verminderd sociaal adaptief vermogen, en problemen reeds in de vroege ontwikkeling aanwezig (Kaal, Nijman, & Moonen, 2015). 16 p.

Item does not contain fulltext

Item does not contain fulltext

Item does not contain fulltext

Item does not contain fulltext

Item does not contain fulltext

Item does not contain fulltext

Mensen met een verstandelijke beperking (VB) hebben een vergroot risico om een posttraumatische stress stoornis (PTSS) te ontwikkelen. PTSS ontregelt het dagelijks leven en als tijdige onderkenning en behandeling uitblijft kan dat bijkomende stoornissen en hoge zorgkosten tot gevolg hebben. Bij mensen met een VB is PTSS sterk onder gediagnostiseerd en onder behandeld. In de hier beschreven studies werd (a) de "ADIS-C-LVB-sectie PTSS" gevalideerd om PTSS volgens zowel DSM-IV als DSM-5 te kunnen diagnosticeren bij mensen met een LVB (IQ50-85) en werd (b) de toepasbaarheid en effectiviteit van Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) therapie, een eerste keus behandeling voor PTSS, onderzocht bij mensen met een VB. EMDR blijkt toepasbaar en veilig ongeacht de leeftijd en ernst van de VB en een eerste gecontroleerde gevalsstudie geeft aanwijzingen voor de effectiviteit van EMDR op PTSS symptomen bij een kind en een jongere met een LVB.

Mensen met een verstandelijke beperking (VB) hebben een vergroot risico om een posttraumatische stress stoornis (PTSS) te ontwikkelen. PTSS ontregelt het dagelijks leven en als tijdige onderkenning en behandeling uitblijft kan dat bijkomende stoornissen en hoge zorgkosten tot gevolg hebben. Bij mensen met een VB is PTSS sterk onder gediagnostiseerd en onder behandeld. In de hier beschreven studies werd (a) de "ADIS-C-LVB-sectie PTSS" gevalideerd om PTSS volgens zowel DSM-IV als DSM-5 te kunnen diagnosticeren bij mensen met een LVB (IQ50-85) en werd (b) de toepasbaarheid en effectiviteit van Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) therapie, een eerste keus behandeling voor PTSS, onderzocht bij mensen met een VB. EMDR blijkt toepasbaar en veilig ongeacht de leeftijd en ernst van de VB en een eerste gecontroleerde gevalsstudie geeft aanwijzingen voor de effectiviteit van EMDR op PTSS symptomen bij een kind en een jongere met een LVB.

Behalve hulpverleners uit de zorg voor verstandelijk gehandicapten (VG) krijgen ook professionals in bijvoorbeeld de ggz, de forensische zorg, de verslavingszorg en de zorg voor dak- en thuislozen steeds vaker te maken met mensen die een verstandelijke beperking hebben. Het is bekend dat een verstandelijke beperking (VB) samengaat met een verhoogd risico op blootstelling aan potentieel traumatische gebeurtenissen en andere, op het eerste gezicht minder ingrijpende, negatieve ervaringen. In dit artikel beschrijven wij de mogelijkheden van EMDR in de behandeling van trauma- en stressorgerelateerde psychopathologie bij mensen met een VB. EMDR is een geschikte en effectieve behandelmethode voor deze mensen, op voorwaarde dat de werkwijze en instructies worden aangepast aan hun ontwikkelingsniveau. Dat illustreren we aan de hand van onderzoek en patiëntvoorbeelden.

People with intellectual disabilities (ID) are more often exposed to potentially traumatic events than people without ID. Due to impairments in their cognitive and adaptive skills, processing adverse life events is supposed to be more difficult. This chapter contains an overview of the literature on the (1) manifestations and assessment of post-traumatic stress disorder (PTSD) in people with ID and (2) treatment (i.e., trauma-focused cognitive behavioral therapy [TF-CBT] and eye movement desensitization and reprocessing [EMDR] therapy) of PTSD symptoms in people with ID. There is evidence to suggest that manifestations of PTSD in children with ID correspond with those in children without ID. To assess the effects of psychological trauma in children and to establish the diagnosis of PTSD, the Adapted ADIS-C PTSD Section appears to be a valid and reliable clinical interview. To determine the severity of PTSD symptoms in adults, two questionnaires with good psychometric properties are available (i.e., LANTS; IES-IDs). TF-CBT and EMDR therapy are the only psychotherapies recommended by the World Health Organization (WHO) for the treatment of PTSD. However, the literature on the treatment of manifestations of PTSD in people with ID is limited to case reports showing positive outcomes. For persons with ID suffering from PTSD, EMDR therapy seems most suited, particularly considering its nonverbal character and the lack of need to do homework and practice outside the sessions. Controlled studies are needed to establish empirical support for PTSD treatments in this population at risk for the development of PTSD.

Item does not contain fulltext In de afgelopen decennia is de kennis over diagnostiek en behandeling van psychische stoornissen bij kinderen, jongeren en jongvolwassenen met een lichte verstandelijke beperking sterk toegenomen. Dit handboek brengt voor het eerst in het Nederlandse taalgebied de huidige kennis uit vakgebieden als genetica, cognitie- en neuropsychologie, systeembenaderingen bij gezins- en residentiële behandeling, farmacotherapie en orthopedagogiek bijeen. Het verschaft een overzicht van richtlijnen, instrumenten en methoden van diagnostiek en behandeling. Daarnaast gaat het boek in op veranderingen in de wetgeving en visies op zorg binnen de verschillende werkvelden, waaronder geestelijke gezondheidszorg, gehandicaptenzorg, verslavingszorg, (speciaal) onderwijs en forensische zorg. Ook onderwerpen als culturele diversiteit, risicotaxatie en patiëntenparticipatie komen aan bod. Het boek is bedoeld voor professionals die te maken hebben met deze doelgroep. Het is tevens geschikt voor de opleiding en nascholing van orthopedagogen, psychologen, psychiaters, artsen voor verstandelijk gehandicapten, vaktherapeuten en psychotherapeuten. Maar ook voor onderzoekers, verwanten, leerkrachten en andere geïnteresseerden biedt dit boek veel waardevolle informatie. 550 p.

Behalve hulpverleners uit de zorg voor verstandelijk gehandicapten (VG) krijgen ook professionals in bijvoorbeeld de ggz, de forensische zorg, de verslavingszorg en de zorg voor dak- en thuislozen steeds vaker te maken met mensen die een verstandelijke beperking hebben. Het is bekend dat een verstandelijke beperking (VB) samengaat met een verhoogd risico op blootstelling aan potentieel traumatische gebeurtenissen en andere, op het eerste gezicht minder ingrijpende, negatieve ervaringen. In dit artikel beschrijven wij de mogelijkheden van EMDR in de behandeling van trauma- en stressorgerelateerde psychopathologie bij mensen met een VB. EMDR is een geschikte en effectieve behandelmethode voor deze mensen, op voorwaarde dat de werkwijze en instructies worden aangepast aan hun ontwikkelingsniveau. Dat illustreren we aan de hand van onderzoek en patiëntvoorbeelden.