Sergiou, Charalambos Th., Vassiliou, Vasos, Πιτσιλλίδης, Ανδρέας, Γεωργίου, Χρύσης, Έλληνας, Γεώργιος, Boukerche, Azzedine, Pitsillides, Andreas, Georgiou, Chryssis, Ellinas, Georgios, Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σχολή Θετικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών, Τμήμα Πληροφορικής, University of Cyprus, Faculty of Pure and Applied Sciences, Department of Computer Science, and Vassiliou, Vasos [0000-0001-8647-0860]
Includes bibliography (p. 164-176). Number of sources in the bibliography: 89 Thesis (Ph. D.) -- University of Cyprus, Faculty of Pure and Applied Sciences, Department of Computer Science, 2013. The University of Cyprus Library holds the printed form of the thesis. Οι πρόσφατες εξελίξεις στα Ασύρματα Δίκτυα Αισθητήρων (ΑΔΑ) οδηγούν σε εφαρμογές με αυξημένες απαιτήσεις κυκλοφορίας. Η απόδοση από απόψεως διαμετακομιστικής ικανότητας, χρονικής καθυστέρηση και κατανάλωσης ενέργειας, είναι τώρα ένας κυρίαρχος παράγοντας που κατευθύνει την έρευνα στα Ασύρματα Δίκτυα Αισθητήρων. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις στον τομέα της αυτοματοποίησης, της υγείας και της αντιμετώπισης καταστροφών που απαιτούν ΑΔΑ με αυστηρές εγγυήσεις απόδοσης. Η εμφάνιση συμφόρησης είναι ένας παράγοντας κλειδί που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την απόδοση των ΑΔΑ. Η συντριπτική πλειοψηφία των προσεγγίσεων που ασχολούνται με τον έλεγχο της συμφόρησης σε ΑΔΑ, προσπαθούν να ελέγξουν τη συμφόρηση, με τη μείωση του ρυθμού με τον οποίο οι πηγές στέλνουν πακέτα δεδομένων στο δίκτυο. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται «Έλεγχος Κυκλοφορίας». Μολονότι ο «Έλεγχος Κυκλοφορίας» φαίνεται να είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για τον έλεγχο της συμφόρησης, παρουσιάζει μια σειρά από μειονεκτήματα τα οποία δεν είναι εύκολο να αγνοηθούν. Το πιο σημαντικό μειονέκτημα πηγάζει από το γεγονός ότι τα υψηλότερα φορτία κυκλοφορίας παρουσιάζονται όταν το υπό παρακολούθηση φαινόμενο λαμβάνει χώρα. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης συμφόρησης στο δίκτυο. Ελέγχοντας το ρυθμό με τον οποίο τα πακέτα εκχέονται στο δίκτυο, η ποσότητα των πληροφοριών που φτάνει τις καταβόθρες δεδομένων μειώνεται. Το γεγονός αυτό μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την αποστολή του δικτύου. Επιπλέον, θέματα συνδεσιμότητας του δικτύου δύναται να προκύψουν καθώς αυτή η προσέγγιση χρησιμοποιεί συνήθως πάντα τη συντομότερη διαδρομή, από την πηγή στην καταβόθρα. Έτσι σε περίπτωση που υπάρχει μεγάλο φορτίο δεδομένων, η ενέργεια των κόμβων που αποτελούν αυτή τη διαδρομή μπορεί να εξαντληθεί. Αυτό οδηγεί σε «τρύπες» δρομολόγησης στο δίκτυο. Σε αυτήν την διατριβή προσεγγίζουμε τον έλεγχο και αποφυγή της συμφόρησης στα ασύρματα δίκτυα αισθητήρων από μια διαφορετική οπτική γωνία. Έτσι, όταν συμβεί συμφόρηση, αντί να μειώνουμε το ρυθμό με τον οποίο τα πακέτα εκχέονται στο δίκτυο, προγραμματίζουμε τους κόμβους να δρομολογήσουν αριθμό πακέτων μέσω εναλλακτικών διαδρομών για να αποφύγουν τις συμφορημένες περιοχές. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται «έλεγχος πόρων». Για να το πετύχουμε αυτό, εκμεταλλευόμαστε το γεγονός ότι τα ασύρματα δίκτυα αισθητήρων, συχνά αναπτύσσονται σε αφθονία ή/και πυκνά. Έτσι, αρχικά αποδεικνύουμε με μαθηματική ανάλυση χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο ροής κυκλοφορίας ότι η μέθοδος «Ελέγχου Κυκλοφορίας» μπορεί να αποδειχθεί ανεπαρκής για συγκεκριμένα σενάρια όπου απαιτούνται διασφαλίσεις απόδοσης και ότι οι ανεπάρκειες αυτής της μεθόδου μπορούν να χειριστούν αποδοτικά με τη μέθοδο «ελέγχου πόρων». Ακολούθως, επιχειρηματολογούμε στη σημασία των αλγορίθμων έλεγχου τοπολογίας και μελετούμε πως σχήματα δημιουργίας δένδρων μπορούν να βοηθήσουν στο σκοπό του ελέγχου συμφόρησης με συγκεκριμένα όρια απόδοσης. Μετά από τη μελέτη αυτή, προτείνουμε έναν αλγόριθμο που ονομάζεται HTAP (Ιεραρχικό Δένδρο Εναλλακτική Διαδρομή), που είναι ένας αποδοτικός αλγόριθμος για τον έλεγχο της και αποφυγή της συμφόρησης, όσον αφορά την διαμετακομιστική ικανότητα και την κατανάλωση ενέργειας. Στη συνέχεια, προτείνουμε ένα εναλλακτικό αλγόριθμο, που ονομάζεται DAlPaS (Δυναμική Επιλογή Εναλλακτικής Διαδρομής), ο οποίος διατηρεί τα πλεονεκτήματα του αλγορίθμου HTAP αλλά παρουσιάζει μεγαλύτερη και πιο σταθερή απόδοση από άποψη χρόνου καθυστέρησης, κατανάλωσης ενέργειας και απόδοσης. Οι αλγόριθμοι HTAP και DAlPaS αξιολογούνται επίσης υπό διαφορετικές τοποθετήσεις κόμβων. Τέλος συγκρίνουμε την απόδοση μεταξύ των μεθόδων «ελέγχου πόρων» και «ελέγχου κυκλοφορίας», για έλεγχο συμφόρησης και στο τέλος μελετάμε την παράταση της διάρκειας ζωής που οι αλγόριθμοι ελέγχου συμφόρησης που χρησιμοποιούν τη μέθοδο ελέγχου των πόρων μπορούν να προσφέρουν σε ασύρματα δίκτυα αισθητήρων. Κλείνοντας, παρουσιάζουμε τα συμπεράσματά μας και την μελλοντική εργασία. Recent advances in Wireless Sensor Networks (WSNs) lead to applications with increased traffic demands. Performance in terms of throughput, latency, and power consumption is now a dominating factor that leads research in WSNs. There are many cases in the fields of automation, health, and disaster response that demand WSNs with strict performance assurances. Congestion occurrence is a key factor that can negatively affect the performance of WSNs. The overwhelming majority of approaches that deal with congestion control in WSNs attempt to control congestion, by reducing the rate with which sources inject packets in the network. This method is called traffic control. Although traffic control seems to be an effective method for controlling congestion, it presents a number of drawbacks which are not easy to ignore. The most important drawback steams from the fact that higher traffic load occurs when the monitored event takes place. At this instance there is a higher probability of congestion occurrence in the network. By controlling the rate with which packets are injected in the network, the amount of information that reaches the data sinks reduces. This fact can jeopardize the purpose of the network. Moreover, network connectivity issues arise since in most cases, this approach utilizes the shortest path from source to sink. Thus, in case of heavy data load, this path of nodes can easily become power exhausted. This leads to routing “holes” in the network. In this thesis we approach congestion control and avoidance in WSNs with a different perspective. In particular, when congestion occurs, instead of reducing the rate with which packets are injected in the network we program nodes to route a number packets through alternative paths in order to avoid the congested areas. This method is called resource control. To achieve this, we take advantage of the fact that wireless sensor nodes are frequently redundantly and/or densely deployed. Thus, initially we prove with mathematical analysis using a traffic flow model, that the traffic control method can be proven inefficient in specific scenarios where performance assurances are needed. Then, we prove that the inefficiencies of this method can be handled effectively by the resource control method. Then, we argue on the importance of topology control algorithms and study how tree- forming schemes can assist the purpose of congestion control with specific performance bounds. After this study, we propose an algorithm, called HTAP (Hierarchical Tree Alternative Path) which is an efficient algorithm for congestion control and avoidance, in terms of throughput and power consumption. Then, we propose an alternative algorithm, called DAlPaS (Dynamic Alternative Path Selection), which keeps the advantages of HTAP algorithm but presents higher and more stable performance in terms of time delay, power consumption and throughput. HTAP and DAlPaS algorithms are also evaluated under different placements. Finally, we compare the performance of HTAP, against different types of congestion control algorithms in WSNs.