Search

The terracotta figurines unearthed in the Kaunos Demeter Sanctuary aredivided into three main groups as women, men and animals. While these findgroups are in part similar to the find groups in other Demeter Sacred Areas,are partly different from them. Especially the richness and the number of malespecies is remarkable. The finds are dated between the Late Archaic Period andthe Middle Hellenistic Period, and the great density of this finds belongs tothe Hecatom­nids Period. The most of the female figurines are the women whobearing hydria, and they must be repre­sent­ing the adorants participating inthe ceremonies. Except from this type, bearing pigs and children figures areother important groups. The standing young people in the male figurines are themost numerous. In addition, male figu­rines bearing branches, oinochoe and pigsalso reach an important number. The number of lied down or crouch­ed figurinescalled Tempelboys is also great. Apart from these, there are also manydifferent types of women and men heads. The average length of the figu­rines is14-16 cm and they usually have low quality workmanship. The long lenght andhigh quality figu­rines are very few in number. Most of the figures have alight brown clay and this is their common features. These artefacts, which havenot been analyzed yet, are thought to have been produced in Kaunos., KaunosDemeter Kutsal Alanı’nda ele geçen terakota figürinler kadın, erkek vehayvanlar olmak üzere üç ana gruba ayrılmaktadırlar. Genel buluntu gruplarıolarak kıs­men diğer Demeter Kutsal Alanları’ndaki buluntu kon­teks­leriylebenzerlik gösterirken kısmen farklı­laş­mak­tadır. Özellikle erkeklere aittiplerin zenginliği ve sayıları­nın fazlalığı dikkat çekicidir. Buluntular GeçAr­ka­ik Dö­nem ile Orta Hellenistik Dönem arasına tarih­len­diril­mekle birliktebuluntuların çok büyük yoğunluğu Heka­tomnidler Dönemi’ne aittir. Kadınfigürinleri içeri­sinde hydria taşıyanlar en büyük ağırlığı oluştur­maktadır vebunlar kutsal alanda törenlere katılan ado­rantları tem­sil ediyorolmalıdırlar. Bu tipin dışında do­muz taşıyanlar ile çocuk taşıyanlar önemligrupları temsil etmektedirler. Erkek figürinlerinde ağırlık ayakta duran çıplakgenç­ler­dedir. Ayrıca elinde dal, oinochoe ve domuz taşıyan er­kek figürinleride önemli bir sayıya ulaşmaktadır. Tem­pel­boys olarak adlandırılan uzanmış yada çömelmiş de­likanlı figürinlerinin sayısı da yüksek­tir. Bunların dışındadeğişik tiplere ait çok sayıda kadın ve erkek başı da mev­cuttur. Figürinlerinortalama boyları 14-16 cm olup ge­nellikle düşük kaliteli bir işçiliğe sahip­tirler.Büyük boya ve yüksek kaliteye sahip figürin sayısı çok düşüktür. De­vetüyü bir hamura sahip olmaları ortaközellikleridir. He­nüz analiz­leri yapılmayan bu eserlerin Kaunos’da üretilmişolduk­ları düşünülmektedir.

Kaunos Demeter Kutsal alanında yapılan ve halen sürdürülmekte olan çalışmalarda çok sayıda atık alanı ele geçirilmiştir. Bu atık alanları hem kutsal terasın içinde hem de onun dışındaki iki bölgede karşımıza çıkabilmektedir. Dışarıdaki atık alanlarından terasın kuzeyinde kalan ve 1970'li yılların başında kazılan, kaba işlenmiş taşlarla ve adeta küçük ve derin bir bina şeklinde oluşturulmuşken, batıdaki hemen teras duvarına bitişik olarak ve herhangi bir mimari kalıntıya sahip olmadan, tamamen kaya boşluklarının doldurulmasıyla oluşturulmuştur. Aynı şekilde kilise terasın içerisinde ve Kaunos'un en erken kilisesinin bulunduğu alanda da değişik atık alanları tespit edilmiştir. Bunlardan ikisi kilise duvarına bitişik ve küçük ölçekte olup, bir tanesi kayalık alandaki boşlukların kaba işlenmiş ve özensizce yapılmış mezar biçiminde şekillendirilmesiyle oluşturulmuş, diğeri ise ana kayanın üst kısmının kareye yakın bir şekilde kabaca oyulmasıyla meydana getirilmiştir. Ancak kilisenin altı tamamen ana kayadaki boşlukların doldurulmasıyla meydana getirilmiştir. Bunların tam olarak nerelerde depolandığı ve hangi kurallar içerisinde bu alanlara atıldığı henüz tespit edilememiştir. Ancak şu ana kadar tespit edilebildiği kadarıyla geç arkaik dönemden erken Hellenistik dönem içlerine kadar bu alanlar kullanılmıştır. İlginç bir şekilde bu buluntular karışık bir şekilde ele geçmektedir. Örneğin şu ana kadar az sayıdaki arkaik buluntulardan olan, büyükçe bir terrakota başı hemen üst kısımda ele geçmiştir. Aynı şekilde alanın Hıristiyanlık öncesi en geç kullanımın dönemine işaret eden erken Hellenistik buluntular alt kısımlarda ele geçebilmektedir. Bu nedenle bunların hangi dönem aralıklarında ve hangi düzende bu alanlara bırakıldıklarını söylemek güçtür. Arkaik ve Erken Hellenistik dönem buluntuları çok az olup özellikle geç klasik döneme ait eserler, yani İ.Ö. 4. yy'a tarihlendirilen eserler yoğunluktadır. Olgun ve geç Hellenistik dönem ile Roma dönemine tarihlendirebileceğimiz buluntular henüz ele geçmemiştir. Aynı şekilde bizans dönemine tarihlendirebileceğimiz buluntular da çok küçük ve az sayıda sırlı seramik kalıntısından ibarettir. Kaunos'un en erken kilisesinin bulunduğu bu alanın Hıristiyanlık döneminde kullanılmadığı, kilisenin yapım aşamasında yarım bırakıldığı düşünülmektedir. Ancak burası olasılıkla arkaik dönemden Hıristiyanlık dönemi içlerine kadar kutsallığını değişik yoğunlukta devam ettirmiş olmalıdır., At Caunos, in the sacred precinct of Demeter, a great number of deposits have been found during the earlier and ongoing excavations. These deposits have been found in two different locations; one being on the sacred terrace and the other one outside the sacred precinct. While one of the deposits outside the sacred precinct excavated to the north of terrace in the early 1970's was built in the shape of a small and deep structure with roughly shaped stones, the deposit to the west and adjacent to the terrace was completely formed by stuffing the rock cavities, without any type of architectural arrangement. Likewise, on the terrace of church and in the area the earliest church of Kaunos is situated, different deposits were found. Among these, two are smaller in size and adjacent to the wall of church. While one of them is sloppily formed in the shape of a grave by roughly cutting the cavities in the rocky area, the other one is formed cutting the upper part of the bedrock in an approximately square shape. However the foundation of the church was completely formed by filling the cavities of the bedrock. It still hasn't been determined where and how these finds were deposited in these areas. But as far as it's known, these areas were used from Late Archaic Period to the midst of the Early Hellenistic Period. lnterestingly, these finds were uncovered in a mixed manner. For example a larger size terracotta head which is, so far, one of the rare archaic finds, has been found immediately in the upper section. In the same way, the finds which are dated to the Early Hellenistic Period can be unearthed in the lower sections. As a result, it is hard to determine the date and the pattern of these deposits. While the finds which are dated back to the Archaic Period and to the Early Hellenistic Period are few, especially the finds from the Late Classic Period, and finds from the 4th century B.C. are more common. The finds from the Middle and the Late Hellenistic Periods and the Roman Period have not been recovered yet. Likewise the finds which can be dated back to Byzantine Period consist of only a few and small glazed sherds. It is concluded that this area occupied by the earliest church of Kaunos was never used during the Christian Era and the construction of the church itself was never finished. However, this area must have remained as a sacred precinct in varying densities of use from the archaic period to the mid-Christian Era.

100

Orta Likya'nın metropolislerinden birisi olan Myra, önemini her dönemde korumayı başarmıştır. Özellikle ayrı bir yerleşim olarak planlanmış limanı Andriake ile ticari, Hıristiyanlığın yayılmasıyla birlikte Aziz Nikolaos'un kenti olarak bilinmesiyle de dini önemini artırmış ve devam ettirmiştir. Myra ve limanı Andriake'de 2009 yılında başlayan arkeolojik kazılar halen aralıksız sürdürülmektedir. Bu kazılarda en yoğun ele geçen buluntulardan birisi seramiklerdir. Çalışmanın konusunu ise Myra ve Andriake'de ele geçen Geç Roma Dönemi'ne ait olan seramikler oluşturmaktadır. Toplamda 332 seramik parçası kataloğa alınmıştır. Bu seramikler kullanım amaçlarına göre İnce (Kaliteli) ve Kaba Seramikler olmak üzere iki ana başlık altında değerlendirilmiştir. İnce (Kaliteli) Seramikler Afrika, Geç Roma C ve Geç Roma D Kırmızı Astarlı Seramikler olarak üç alt başlığa ayrılmıştır. İnce (Kaliteli) seramikler içerisinde en yoğun grup Geç Roma D Kırmızı Astarlı Seramikleri iken, en az forma sahip grup ise Geç Roma C Kırmızı Astarlı Seramikleri'dir. Afrika Kırmızı Astarlı Seramikleri'nden Hayes Form 91 grubuna ait olduğu düşünülen farklı bir form tespit edilmiş, Hayes Form 91 Takliti olarak isimlendirilmiştir. Myra ve limanı Andriake'de ince seramiklerin MS 2. yüzyıldan başlayarak 7. yüzyılın ikinci yarısına kadar kullanıldığı görülmektedir. Kaba Seramikler ise pişirme (tencere, güveç, tava), servis (testiler, masa amphorası), depolama (pithos) ve diğer geç roma seramikleri (kapak, mangal, matara) olmak üzere üç başlık altında incelenmiştir. Bu seramikler içerisinde en yoğun grup ise pişirme kaplarına aittir. Kaba seramikler kentte MS 3.-7. yüzyıl aralığında kesintisiz kullanılmıştır.Myra ve Andriake Geç Roma Dönemi seramikleri incelendiğinde özellikle kent ahalisinin dönemin modasını takip ettiği, ince seramiklere ulaşmakta hiçbir sıkıntı yaşamadığı ve alım güçlerinin oldukça yerinde olduğu görülmektedir. Pişirme kaplarına ait çömleklerin farklı form ve çeşitliliği ile derin tavaların yoğunluğu kent halkının sulu yemeklerle beslenme alışkanlığına sahip olduğunun bir göstergesi olarak öngörülmektedir. Myra'da çeşitli bölge ve kentlerden etkilenilerek taklit formların üretildiği ortaya konulmaktadır. İthal veya ihraç edildiği düşünülen seramik formlarıyla Myra'nın özellikle yakın kentlerle yakın ilişki içerisinde olduğu bilinmektedir. Bunlar dışında kentin Doğu Akdeniz, Kuzey Afrika ve Levant Bölgesi'yle de oldukça yakın ticari ilişkilere sahip olduğu görülmektedir. Myra, one of the metropolises of Middle Lycia, has managed to preserve its importance throughout history. In particular, with its Andriake port that has been planned as a separate settlement and as it became known to be the city of Saint Nicholas in parallel with the spreading of Christianity, it has raised and maintained its commercial and religious importance respectively. The archaeological excavations, which started in Myra and its port, Andriake in 2009, are still being carried on continuously. Ceramics are among the most densely captured finds in these excavations. The Late Roman pottery that have been founded in Myra and Andriake form the subject of this study. A total of 332 ceramics pieces have been catalogued. These ceramics have been evaluated under two main topics, being Fine (Quality) and Coarse Wares, according to their intended use. Fine (Quality) wares have been divided into three sub-topics as African, Late Roman C and Late Roman D Ware. While the densest group among Fine (Quality) wares is Late Roman D Ware, the group with least forms is Late Roman C Ware. A different form, which is thought to be belonging to Hayes Form 91 group, has been detected within African Red Slip Ware and it has been named Hayes Form 91 Imitation. It is seen that fine wares have been used in Myra and its port, Andriake beginning from the 2nd century AD until the second half of the 7th century. Coarse wares have been examined under three topics, being cooking (pot, casserole, pan), serving (jugs, table amphora) and storage (pithos) and other late Roman pottery (lid, brazier, flask). The densest group among these ceramics is cooking wares. Coarse wares have been continuously used in the city between 3rd and 7th centuries.Having examined the Myra and Andriake Late Roman pottery, it is seen that the community kept up with the fashion of the period, had no problems in reaching the fine wares and were in a well-situated position. Different forms and variety of pots among the cooking ware and density of deep pans are estimated as indicators of the community's eating habits which densely includes casseroles. It is set forth that imitation forms have been produced in Myra having been influenced by various regions and cities. It is known that Myra is in close relations with the nearby cities especially, considering its import and export ceramic forms. Apart from these, it is seen that the city has quite close commercial relations with Eastern Mediterranean, North Africa and the Levant. 420

Anadolu'nun güneybatı kısmında yer alan Teke Yarımadası, kabaca antik dönem içerisinde "Lykia Bölgesi" olarak adlandırılan bölgenin sınırlarını oluşturmaktadır. Lykia konumu itibariyle önemli bir noktada yer almaktadır. Bu bölgede insan hayatına ilişkin ilk veriler Neolitik Dönem'e kadar inerken, bizim Lykia'ya atfedildiğimiz ilk somut veriler MÖ 7.yy. civarına tarihlenmektedir. Bu verilerin hemen ardından gelen dönemde yani MÖ 6.yy.da Lykia Bölgesi Pers egemenliği altına girmiştir. Pers İmparatorluğu yönetimi altında bölge, olasılıkla yerli ve Ksanthos merkezli bir hanedanlığın yönetimine bırakılmıştır. Bu dönemde Pers yönetiminin özellikle kültürel konular noktasında bir miktar esneklik sunduğu birtakım buluntular vasıtasıyla kanıtlanabilir niteliktedir. MÖ 5.yy. içinde Lykia, bir süreliğine Attika-Delos Deniz Birliği'nin vergi listelerinden göründüğü üzere sembolik bir miktar ödeme yapmış yani bu birliğe katılmışsa da kısa bir süre sonra tekrar Pers egemenliği altına girmiş ve bu durum MÖ 4.yy.a kadar devam etmiştir. MÖ 4.yy.ın ilk yarısında Ksanthos merkezli Dynastlık gücünü Perikles yönetimindeki Limyra kentine kaptırmıştır. Perikles yönetiminde Lykia, MÖ 360 yılı civarında Pers Kralı Artaxerxes II Mnemon karşı geçekleşen Satrap Ayaklanması'na katılması ve isyanın bastırılması sonucunda Karia satraplığına bırakılmış ve İskender'in fethine kadar Karia satraplığının bir parçası olarak kalmıştır. Lykia Bölgesi'nin Klasik Dönem'ini kapsayan bu kültürel ve siyasal karmaşa dönemi ve bu döneme ait veriler, yerel kültlere ilişkin ilk buluntuları vermesi ve temas halinde bulunduğu kültürlerin etkilerinin de yavaş bir biçimde görünür olmaya başlaması noktasında "Lykia Kültleri Işığında Kültürel Süreklilikler ve Değişiklikler" başlıklı çalışmanın temelini oluşturmaktadır. Gerekli görüldüğü yerlerde Hellenistik ve Roma Dönem'lerine ait veriler de bu değişim ve süreklilikler noktasında konuya dâhil edilmiştir. Bu dönemde bölge kültlerini ilişkin veriler bir takım sikke, kabartma ve yontunun dışında genel olarak ana dilde yazılmış yazıtlardan gelmektedir. Bu yazıtlar ise kısmen adak yazıtları ve az sayıda kararname dışında ağırlıkla mezar yazıtlarıdır. Likçe olarak değerlendirdiğimiz bu dil bugün hala tam çözülebilmiş değildir. Ancak bu dilin, Hint-Avrupa dil ailesine mensup olan Bronz Çağ'ı Anadolu topluklarından Luvilerin dili olan Luvice dilinden gelmiş olduğu bugün kanıtlanmış bir gerçektir. Ayrıca bu yazıtların bir kısmı Likçe-Hellence olmak üzere çift dilli yazılmıştır. Dolayısıyla Lykia kültlerinin kapsam, nitelik ve kökeni hususunda oldukça kısıtlı bir görünüm sunmaktadır. Bu yazıtlardan yola çıkarak belgelenebilen en önemli hususlardan biri, yerel dilde verilmiş tanrı ve tanrıça isimleri incelenerek, MÖ 2. binyıl kaynaklı Hitit-Luvi inanç sisteminden gelmiş olduğu anlaşılan Tanrılar ile yazıtların Hellence karşılıkları sayesinde tespit edilebilen Hellen mitolojisinden bilindik karşılıkları ve özdeşleri olan Tanrı ve Tanrıçaların tanımlanmasıdır. Bu çalışmada bunlar arasından seçilen ve kültleri incelerken ilk başlıklar Trqqas, Eni Mahanahi, Maliya ve sırasıyla bunların Hellen karşılıkları Zeus, Leto, Athena kültleridir. Bölge kültlerinin incelendiği diğer başlıkları ise Hellen kökenli tanrı ve tanrıçalar olan Apollon, Artemis, Aphrodite oluşturmaktadır. Karia tanrılarının bölge inançları içerisindeki yeriyle ilgili değerlendirmelerinin incelendiği başlıkları ise Bunlar Likçe Χñtawati xbidêñni ile Arkazuma, Hellence olarak ise Basileus Kaunios ile Arkesimas olarak geçen tanrılar oluşturmaktadır. Çalışma içerisinde incelenen son başlığı ise kökenlerinin olasılıkla Bronz Çağ Anadolu'suna dayandığı iki adet kült oluşturmaktadır. Bu kültlerden birisi On iki Tanrı diğeri ise Kakasbos'a aittir.

İnsanoğlu var oluşundan itibaren günlük ihtiyaçlarını karşılamak için kap kacak türü seramik malzeme üretmeye başlamıştır. Zaman ilerledikçe sade bir şekilde yapılmış olan seramikler yerini sanatsal ve estetik kaygının ön planda tutulduğu seramiklere bırakmıştır. Bu seramikler hem form hem de süsleme açısından gelişim göstermiştir.Seramik sanatı, geçmişten günümüze kadar birçok dönemden geçerek uzun soluklu bir gelişim çizgisi izlemiştir. Bu gelişmeler süsleme ve teknik başlıkları altında incelenebilmektedir. Sanat değeri yüksek seramiklerin yanı sıra, günlük hayat ihtiyaçlarını karşılamak için kullanılan seramikler yine bu dönemde popülerliğini devam ettirmiştir. Yunan vazo ressamlığının stil özelliklerini yansıtan kırmızı ve siyah figür tekniğinde yapılmış olan vazolar üzerinde çeşitli tiyatro sahnelerinin betimlemelerini görmek mümkündür.Antik Yunan vazo ressamları vazoları üzerinde işledikleri mitolojik ve günlük hayat sahnelerini betimledikleri gibi dram sanatını da eserleri üzerinde betimlemişlerdir. Betimlenen bu dram sanatı sahneleri vazo ressamları tarafından detaylı bir şekilde işlenmiş ve bu sahneler üzerindeki verilen tüm ayrıntıları izlemeyi mümkün kılmıştır.Tiyatro kavramı yapısal özellikleri ile birlikte tarihsel, fiziksel ve sanatsal özellikleri içerisinde barındıran bir yapıyı simgeler. Halkın bir araya gelip sosyal etkinliklerini gerçekleştirdiği yapı olma özelliğinin yanı sıra tiyatroların estetik olgusunun ön planda olması, mimari ve plastik bezemelerle oluşturulması diğer yapı mimarilerinden farklı olduğunun birer göstergesidir.Tiyatrolar sadece şölensel yarışmaların yapıldığı, tiyatro oyunlarının sergilendiği yer değildir; asıl olarak halkın toplanıp sosyalleştiği bir mekândır. Bu özelliği, onun agora ile ilişkilendirilmesini sağlamaktadır.Bu tez çalışmasında, kırmızı ve siyah figür tekniğinde yapılmış vazolar üzerindeki tiyatro betimlerinin tipolojik, malzeme, biçim ve kontekst durumları bir arada incelenerek tiyatroların gelişiminin seramik bazında bir sonuca varılmak hedeflenmiştir. Tez çalışmasının zamansal kapsamı erken dönem siyah figür tekniğinden başlayarak Roma Dönemi'ne kadar sınırlandırılmıştır. Since their early existence, human beings have started to produce pottery-type ceramic articles to meet their daily needs of life. As time went by, these articles were replaced with ceramics of different kinds which responded to artistic and aesthetic conserns as well. This latter category of ceramics has developed both in form and in ornamentation.From past to present, the art of ceramics has evolved through many stages, exhibiting a definite long-term pattern of development. This pattern can be examined in terms of technical issues and ornamentation. In addition to the ceramics of high artistic value, the ceramics used to meet the daily needs of life continued to be popular in the period of our investigation. It is also possible to observe the descriptions of various theater scenes on vases made in that period by the red and black technique, reflecting the stylistic characteristics of Greek vase painting.Ancient Greek vase painters depicted not only mythological and daily life scenes, but also scenes taken from the art of drama on their works in a very detailed manner.The concept of `theater` embodies historical, physical and artistic features together with structural elements. In addition to being the building where the public come together and participate in social activities, the aesthetic aspect of the theaters has always been at the forefront, architectural and ornamenational elements of artistic quality in theaters indicate their difference from other buildings.Theaters were not the places where only plays and festive competitions are performed; they were places where places where people gather and socialize. This feature of the theater is associated with that of the agora.The aim of the present thesis is to offer an extensive study of theatrical description on the vases made by the red and black figüre technique, combining typological, material, formal and contextual aspects of these Works of art. The time span convered by that study starts from the early years of implementation of black figüre technique and ends with the Roman period. 183

Likya Bölgesi'nde yüksek evresini Klasik Dönem içerisindeki idari yönden ve dolayısıyla ekonomik refahıyla yaşayan Ksanthos Antik Kenti bugün Kaş beldesine bağlı Kınık Köyü sınırları içerisinde yer almaktadır. Antalya – Muğla arasında sınır oluşturan Eşen Çayı'nın kıyısında bir yükseltiye konumlandırılmış olan Ksanthos Antik Kenti'nin keşfi 19. yy içerisindeki seyyahların ziyaretleriyle başlar.150 yılı aşkın bir süredir tanınan, sistematik bir şekilde 60 yıldır kazı çalışmalarının gerçekleştirildiği Ksanthos Antik Kenti'ndeki araştırmalar göstermektedir ki ArkaikDönem'den Doğu Roma İmparatorluğu'nun son dönemlerine kadar kent hiçbir zaman önemini yitirmemiştir. Dönemler içersinde sınırları değişse de Hellenistik Dönem'den itibaren karşılaştığımız 3 km'ye varan bir surun çevrelediği kent oldukça geniş bir alana hükmetmektedir.Bu çalışma içerisinde, Ksanthos Antik Kenti'nde diğer kentlere nazaran daha çok sayıda örnekle karşılaştığımız polygonal örgüye sahip duvarlar değerlendirilmiştir. Bugüne kadar keşfedilen 35 noktada tespit edilen polygonal örgüye sahip duvar kalıntısı, duvarların kullanıldığı mimari yapılara, dönemlere ve kendi içerisindeki farklılıklara göre tasnif edilmiştir. Askeri, Resmi ve Sivil yapılar ana başlıkları altında değerlendirilen polygonal örgüye sahip duvarların bulundukları alanda gerçekleştirilen kazı çalışmaları, duvarların ölçüleri, tipleri her alanın kendi alt başlığında irdelenmiştir.Ksanthos Antik Kenti özelinde, Geç Arkaik Dönem'den MS 7. yy'a kadar, yaklaşık bin yıllık bir kullanım evresiyle karşılaştığımız polygonal örgünün irdelenmesinde ana unsur, yüzey ve kenar işçiliklerinde karşılaşılan farklıların ortaya konulmasıdır. Bu vesileyle ortaya çıkan tipler, bir başka ana başlık altında gruplanmaya çalışılmıştır. Özellikle Ksanthos Antik Kenti'nde nadir olarak karşımıza çıkan Hellenistik Dönem kalıntıları bağlamında da polygonal örgüye sahip duvarların, özellikle savunma mimarisinde karşımıza çıktığı belirlenmiştir; bu bilgiler ışığında polygonal örgünün kesintisiz bir şekilde kent içindeki mimari yapılarda kullanıldığı tespit edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Polygonal Örgü, Duvar Örgü Sistemleri, Ksanthos Antik Kenti, Likya The ancient city of Ksanthos, in the Lycian Region, was inhabited the economical wealthy administrative sector during the Classical Era. It is located within the boundaries of the Kınık village to Kınık Kaş town. The discovery of the ancient city of Ksanthos which was made by voyagers in the 19th Century and is on the banks of the Eşen River, which formed the border between Antalya and Muğla.The existence of the ancient city of Ksanthos has been known for more than the 150 years. The systematic excavation studies of Ksanthos, which have been conducted over the past 60 years, showed that it never lost its significance from the Archaic Period to the last years of the Eastern Roman Empire. The city was surrounded by a rampart of 3 kms in lenght since the Hellenistic Period. Even if borders of the city changed from period to period, the rampart dominated a considerably area.In this study, we compared Ksanthos' polygonal masonry with many other cities' polygonal masonry, many specimens were evaluated. 35 walls with polygonal masonry have been discovered to date and these have been classified according to their architectural structures, the periods and their individual characteristics. Excavation work carried out on the walls with polygonal masonry have been evaluated under the main headings of military, official and civilian structures. The measurements of walls and types are examined within these sub-headings.Specific to the Ksanthos, the main purpose for the examination of the polygonal masonry which was used for approximately one thousand years (from late archaic period to 7th century A.D.) is to reveal the differences in surface and edge workmanship. The types that have emerged in this way have been tried to be grouped under another main heading. Remains which are rarely encountered in the Ancient city of Ksanthos were in the context of the Hellenistic Period. It has been determined that the walls with polygonal masonry can be assigned under the heading of defensive architecture. In the light of this information, it can be seen that polygonal masonry was used in architecture throughout these periods.Keywords: Polygonal masonry, Systems of masonry, Ksanthos, Lycia 144