Search

Tohumluk kullanımı tarımın başlangıcından bu yana tarımsal faaliyetlerin en temel unsurlarının başında yer almaktadır. Ancak bazı tohumlar çimlenme problemi yaşamakta yada iyi çimlenme ve gelişme gösterebilmek için bazı özel koşullara ihtiyaç duymaktadır. Bu nedenle etkin çimlenme koşullarının sağlanabilmesi için bazı tohumluklar çimlenme öncesinde ön uygulamalara ihtiyaç duyar. Priming adı verilen bu ön tohum uygulamalarının birçok farklı şekli vardır. Bu uygulamalar bitki türüne ve çeşidine göre farklılılar göstermektedir. Bu nedenle özellikle sert tohumluluk özelliği gösteren, çimlenme problemleri yaşanan yada daha küçük tohumlu bitkilerde en iyi çimlenme koşullarını bilinmesi tohumculuk açısından son derece önemlidir. Bu makalede primingin ne demek olduğu ve priming yöntemlerinin yanında bazı özel seçilmiş tohumluklarda uygulanan priming yöntemleri özet olarak verilmiştir.

Water, with its physical and chemical properties, it is the most important source of life after oxygen for human beings, which cannot be replaced by anything else. especially potable water resources in the world; It is gradually decreasing with the effect of unhealthy urbanization, population growth, increase in greenhouse gases and industrialization. As a matter of fact, alarm bells have started to ring in Turkey as well as in the rest of the world. This situation increases the imbalance between supply and demand day by day and causes the problem of water scarcity to grow. Due to chronic water scarcity, it is important to manage existing water resources and wastewater. This means that even derivative waters will be offered at a fee in the future. In this study, it has been calculation tried to determine that the contribution of managing water generated using existing water, which is a source of life for future generations and in ecology contribution besides, especially the value of its effect on agricultural production., Fiziksel ve kimyasal özellikleriyle su, yerine başka bir şeyin konulamadığı, insan için oksijenden sonra gelen en önemli yaşam kaynağıdır. Dünya’da özellikle içilebilir su kaynakları; sağlıksız kentleşme, nüfus artışı, sera gazlarındaki artış ve sanayileşmenin etkisi ile giderek daha da azalmaktadır. Nitekim şu anda tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de tehlike çanları çalmaya başlamış durumdadır. Bu durum günden güne arz ve talep arasındaki dengesizliğin artması, susuzluk sorununun da büyümesine neden olmaktadır. Kronik su kıtlığı nedeniyle, mevcut su kaynaklarının ve oluşan atık suyun yönetilmesi önem arz etmektedir. Bu konu gelecekte türev suların bile ücretle arz edilmesi anlamına gelmektedir. Çalışmada hayat kaynağı olan mevcut suyun kullanımı ile oluşan atık suyun yönetilmesinin günümüzde, gelecekte ve ekolojide yapabileceği katkılar ve özellikle tarımsal üretime etkisinin değeri belirlenmeye çalışılmıştır.

Artan nüfus ve sanayileşme su kaynaklarının etkin bir biçimde kullanılmasını gerekli hale getirmektedir. Bu nedenle su kaynaklarını oluşturan parametrelerin doğru bir şekilde tespit edilerek projelendirilmesi önemlidir. Yüzeysel akışın yaklaşık %70’ini oluşturan taban akışı da bu parametrelerin başında gelmektedir. Literatürde taban akışının belirlenmesi ile ilgili pek çok çalışma mevcuttur. Bu çalışmada, literatürde mevcut Chapman yönteminin sabit katsayılı olması ile katsayının kalibre edilmesi arasındaki fark gösterilmiştir. Ayrıca Chapman formülünde yüzeysel akış ile taban akışının modeldeki etkisini belirleyen birbiri ile bağımlı katsayıların birbirinden bağımsız hale gelmesini sağlamak için bir yöntem önerilmiştir. Her iki model için de katsayıların kalibrasyonu için simbiyotik organizmalar arama algoritması (SOA) ile optimizasyonu gerçekleştirilmiştir. Elde edilen sonuçlara bakıldığında Chapman yöntemini baz alan çift parametreli ve SOA ile kalibre edilen metodun Chapman yöntemindeki hidrograftan uzaklaşma veya kurak dönemlerde yüzeysel akışla taban akışının birbirinden farklı olması problemini azalttığı gözlemlenmiştir. Model ile taban akışının hidrografı kesmemesi de sağlanmıştır.

Turkey is one of the wealthiest countries in the world in terms of plant diversity. Lycium anatolicum A. Baytop& R. Mill is endemic shrub species found in Turkey. This plant is grazed by animals as fodder. This research analyzed the dry matter, crude protein, ether extract, ADF, NDF, and TDN on L. anatolicum grown in Ankara and Konya locations. In the study, in leaves of the plant was found to be the crude protein ratio 27.52% /DM, the ADF and NDF ratios were 26.05%/ DM and 31.03%/DM, respectively, and TDN was 58.10%/DM. The results showed that the Konya location (i.e., 64.70%) had a higher TDN value than the Ankara location (i.e., 51.10%). Therefore, it is predicted that this plant with wide adaptation can be used in pasture improvement., Türkiye bitki çeşitliliği bakımından dünyanın en zengin ülkelerinden biridir. Lycium anatolicum A. Baytop& R. Mill Türkiye’de bulunan endemik bir çalı türüdür. Bu bitki hayvanlar tarafından yem olarak otlanmaktadır. Çalışmada Ankara ve Konya lokasyonlarında yetişen Anadolu Teke Dikeninin kuru madde, ham protein, ham yağ, ADF, NDFve TSBM analizleri yapılmıştır. Yapılan araştırmada bitkinin yapraklarında bulunan ortama ham protein oranı % 27.52/KM, ADF ve NDF oranları ise sırasıyla %26.05/KM ve %31.03/KM, TSBM ise %58.10/KM olarak bulunmuştur. Araştırma sonucunda, Toplam sindirilebilir besin maddeleri incelediğinde Konya lokasyonu (% 64.70), Ankara lokasyonundan (% 51.50) daha yüksek değere sahip olduğu görülmektedir. Geniş adaptasyona sahip bu bitkinin mera ıslahında kullanılabileceği öngörülmektedir.

WOS: 000461270800048, Forage Kochia (Kochia prostrata) is a perennial semi-evergreen shrub species belonging to the Chenopodiaceae family and native to Turkey's rangeland. Owing to its particular biological properties such as, drought, cold, and salt tolerance, deep root systems, and rapid growth rate, this species is primarily used for erosion control and reclamation of degraded areas. The stem color of forage kochia generally varies from red, yellow, gray, or white, and can even show a color variance according to soil type. This research aimed to compare forage kochia of varying stem colors grown in Konya's arid conditions with respect to their morphological and yield properties. The research compared Red, Green, and an Intermediate phenotype (i.e., a stem color form between the Red and Green phenotypes). The Red phenotype emerged as having a higher hay yield (i.e., 140 % greater hay yield than the Parcel form) and thus, is highly recommended for increasing pastureland yield; whereas, the Green phenotype had a higher seed yield (i.e., 85% higher seed yield than the Parcel form) and is the favored phenotype in terms of seed production. In this regard, the Green phenotype could potentially be the most suitable phenotype when considering precedence for natural seeding under specific rangeland conditions; while, the Red phenotype would be more appropriate for sustainable forage crop production where low precipitation and wind erosion is prevalent. For this reason, we recommend that an in-depth investigation of varying forage kochia phenotypes be considered for their suitability in Turkish pastureland reclamation and improvement.

Bozkır otu Türkiye’nin florasında doğal olarak yetişen çalı türlerinden biridir. Bu çalışmaya konu alınan üç bozkır otu genotipi Konya ilindeki meralardan toplanmıştır. Kırmızı, yeşil ve geçit tipi olarak adlandırılan üç bozkır otu genotipinin çiçeklenme (Temmuz), tohum bağlama (Eylül) ve tohum olgunluğu (Kasım) büyüme dönemlerindeki yem değeri incelenmiştir. 2018 yılında yapılan bu çalışma tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada kuru madde, kül, ham yağ, ham protein, NDF, ADF ve ADL oranları belirlenmiş ve NDF ve ADF değerleri kullanılarak Göreceli Yem Değeri (GYD) hesaplanmıştır. Araştırma sonucuna göre, bozkır otunun biçim dönemine ait kuru madde oranı %55.07 ve %61.78 arasında, ham protein oranı %9.22 ve %9.75 arasında değişmektedir. En yüksek NDF oranı ortalama olarak %64.35 ile tohum olgunluğu döneminde elde edilmiş iken en yüksek ADF değeri ortalama olarak %44.28 ile çiçeklenme döneminden elde edilmiştir. Temmuz (14.56%) ve Kasım (13.16%) aylarında elde edilen ADL, en yüksek ADL değeridir ve bu değerler istatistiki olarak aynı grupta yer almaktadırlar. Eylül ayında (tohum bağlama döneminde) bozkır otunun göreceli yem değerinin (92.2) diğer aylardaki yem kalitesinden yüksek olduğu belirlenmiştir. Geçit tipi, Temmuz ayındaki kuru yem periyodu döneminde diğer tiplerden daha yüksek kaliteli yem sunduğu ifade edilebilir. Araştırma sonuçlarına göre Orta Anadolu için kuru yem periyodu içerisinde yer alan Temmuz ayında bozkır otu hayvanlara 4. kalite sınıfında yem sağlaması sebebiyle kurak alanlardaki meralardan yem elde etmede bozkır otunun ön plana çıktığını göstermektedir., Forage kochia is one of the shrub species naturally growing in the flora of Turkey. The three kochia genotypes included in this study were collected from the pastures of Konya province. We investigated the feeding values of three kochia genotypes namely; red, green and intermediate forms at various growth stages; flowering (July), seed setting (September) and seed ripening (November). The research was designed in Split Plots in Randomized Block Design with three replications in 2018. We analyzed the Dry Matter, Ash, Ether Extract, Crude Protein, NDF, ADF, and ADL. Out of the figures we derived from the laboratory analyses we figured out the Relative Feed Value (RFV) using NDF and ADF. According to the result DM percentage ranged between 55.07% and 61.78%, crude protein percentage between 9.22% and 9.75% depending on the cutting periods. Maximum NDF value was obtained in seed ripening stage with an average of 64.35% while the maximum ADF value was obtained in bloom stage with an average of 44.28%. The ADL received from July (i.e., 14.56%) and November (i.e., 13.16%) was the maximum ADL value, and these values were statically in the same group. The RFV of forage kochia in September (Seed Settings) is higher quality (i.e., 92.2) than other periods. We can express that the Intermediate phenotype during the dry feed period in July provides higher feed quality than the two phenotypes. The research results show that forage kochia stands out by obtaining feed from rangelands in drought areas because of delivering the 4th quality standard to livestock in July, which is in the dry feed period for Central Anatolian.

Yüksek otlak ayrığı [Agropyron elongatum (Host) P. Beauv. (Syn. Elymus elongatus; Thinopyrum ponticum)], kurak ve yarı kurak alanlarda rahatlıkla yetişebilen, erozyon önlemede kullanılan, ülkemizde doğal olarak yetişen iyi bir yem bitkisidir. Szarvasi-I çeşidi diğer yüksek otlak ayrığı tiplerinden daha az selüloz içermesiyle kurak bölgelerde diğer tiplerin sertleştiği dönemde yem temini açısından önem arz etmektedir. Yüksek otlak ayrığı gibi büyük habituslu bitkilerin topraktan yüksek miktarda azot kaldırmaları sebebiyle mera veya tarla alanlarında ekonomik ürün alabilmek için bitkinin ihtiyaç duyduğu besin maddelerinin gübreleme ile tekrar toprağa verilmesi gerekmektedir. Bu sebeple araştırmamız Karapınar Toprak Su ve Çölleşme ile Mücadele Araştırma Enstitüsü bünyesinde farklı dozlardaki (0, 40, 80, 120 ve 160 kg saf N ha-1) %21’lik amonyum sülfat gübresi, meteorolojik veriler takip edilerek yağış döneminde uygulanmıştır. Araştırma, farklı amonyum sülfat uygulamalarının Szarvasi-I çeşidinin ot, tohum verimi ve unsurları ile protein oranı üzerine etkisini incelemek için yürütülmüştür. 2018 ve 2019 yıllarında yürütülen bu çalışmada, başaklı bitki boyu, başaksız bitki boyu, başaklı bitkilerin sap çapı, yeşil ot verimi, kuru ot verimi, bin tane ağırlığı, başaklı sap sayısı, tohum verimi, protein oranı ve protein verimi incelenmiştir. Araştırmada, farklı dozlarda amonyum sülfat gübresi uygulandığında 120 kg saf N ha-1 ve 160 kg saf N ha-1 dozlarında kuru ot veriminde sırasıyla %30 ve %58 artış görülmüştür. Araştırma sonucunda en yüksek protein oranı %6.47 ile 160 kg saf N ha-1 amonyum sülfat dozundan elde edilmiştir. Karapınar bölge toprağının zayıf bir yapıya sahip olması sebebiyle, araştırmada Szarvasi-I yüksek otlak ayrığı çeşidi için en yüksek kuru ot verimi (1873.91 kg ha-1), tohum verimi (477.49 kg ha-1) ve protein oranı (% 6.47) 160 kg saf N ha-1 dozundan elde edilmiştir.

Soya fasulyesi gerek kökü gerekse toprak üstü kısımlarıyla toprağın kimyasal, fiziksel ve biyolojik yapısına katkı sağlar. Bu sebeple toprak özelliklerini iyileştirici bir münavebe bitkisidir. Bu çalışma, Konya-Seydişehir koşullarında farklı ekim normlarının yemlik soya fasulyesinde (Glisine max L.) verim ve verim bileşenleri üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Denemede; materyal olarak yemlik Yemsoy çeşidi kullanılmıştır. Araştırma 2019 yılında Tesadüf Bloklar Deneme Desenine göre üç farklı ekim normunda (8 kg/da, 10 kg/da ve 12 kg/da) yürütülmüştür. Yapılan varyans analizi sonucunda; bitki boyu ve ana sap çapı ile bitki sıklığı arasındaki farklılıklar istatistiki olarak önemli bulunurken, yeşil ot verimi, kuru ot verimi ve yaprak oranı arasındaki farklılıklar istatistiki olarak önemsiz çıkmıştır. Elde edilen verilere göre yeşil ot verimi 2063.00-2837.67 kg/da, kuru ot verimi 904.03-1128.27 kg/da, bitki boyu değerleri ise 78.53-95.00 cm arasında değişmiştir. Ekim normları arasında istatistiki anlamda farklılık olmamakla birlikte tohum tasarrufu ve yetiştiricilik masraflarının azaltılması açısından en az (8 kg/da) tohum miktarının çiftçilere önerilebileceği kanısına varılmıştır., Soybean contributes to the chemical, physical and biological structure of the soil with its root and aboveground parts. For this reason, it is a rotation plant that improves soil properties. This study was carried out to determine the effect of different sowing norms on yield and yield components of feed soybean (Glycine max L.) under Konya-Seydişehir conditions. In this study; forage Yemsoy variety was used as material. Research was carried out in 3 different sowing norm (8 kg/da, 10 kg/da, 12 kg/da) and according to the randomized block experimental design with three replication in 2019. As a result of analysis of variance; while differences between plant height and main stem diameter and plant frequency were found statistically significant, differences between green forage, hay yield and leaf ratio were found statistically insignificant. According to the data obtained, green forage yield varied between 2063.00-2837.67 kg / da, hay yield between 904.03-1128.27 kg / da, and plant height values between 78.53-95.00 cm. Although there is no statistically difference between sowing norms, it has been concluded that at least (8 kg/da) seed amount can be recommended to farmers in terms of saving seeds and reducing breeding costs.

This study was carried out in 2017 in order to determine some morphological and agricultural characteristics of watermelon genotypes obtained from different sources and to select superior genotypes in terms of fodder in Konya ecological conditions. Watermelon seeds were sown in viols in the greenhouse and seedlings were formed. Seedlings were planted at 200 x 1000 cm intervals in May 2017. According to the measurements and observations made in the study the lowest, the highest and mean values were respectively found to be 3, 7 and 5.8 (scale 3–7) for leaf blade (size); 3, 7 and 4.8 (scale 3–7) for depth of incisions of margin of leaf central third of plant; 1, 3 and 2.6 (scale 1–3) for ground colour of skin of fruit; 1, 4 and 2.1 (scale 1–4) for shape of longitudinal section of fruit; 1, 4 and 2.2 (scale 1–4) for main colour of flesh of fruit; 1, 8 and 2.3 pcs for the number of fruit per plant; 0.9, 45.8 and 11.5 kg for fruit yield per plant; 10.6, 46.8 and 24.7 cm for fruit length; 35.1, 111.2 and 64.5 cm for circumference of fruit; 1.0, 50.0 and 19.45 mm for thickness of outer layer of pericarp of fruit; 57.8, 324.9 and 150.7 g for thousand grain weight; 2%, 11% and 5.4% for water soluble total dry matter in fruit; 1.68, 263.0 and 97.88 g for seed yield per fruit. Significant differences were observed among the genotypes in terms of the characteristics analysed. These genotypical variabilities are more likely to increase the chances of selecting the desired type of fodder watermelon., Bu çalışma Konya ekolojik koşullarında farklı kaynaklardan sağlanan karpuz genotiplerinin bazı bitkisel ve tarımsal özelliklerin belirlenmesi ve yemlik bakımdan üstün genotiplerin seçilmesi amacıyla 2017 yılında yapılmıştır. Tohumlar serada saksılara ekilerek fideler oluşturulmuştur. Fideler deneme alanına Mayıs 2017’de 200 x 100 cm aralıklarla dikilmiştir. Hasat sırasında ve sonrasında yapılan gözlemlere göre incelenen özelliklerin en düşük, en yüksek ve ortalama skala değerleri sırasıyla yaprak ayası için; 3, 7 ve 5.8 (skala 3–7), yaprak ayasının yarılma derinliği için; 3, 7 ve 4.8 (skala 3–7), meyve rengi için; 1, 3 ve 2.6 (skala 1–3), meyvenin uzunlamasına kesitinin şekli için; 1, 4 ve 2.1 (skala 1–4), meyvenin ana et (iç) rengi için; 1, 4 ve 2.2 (skala 1–4) olarak belirlenmiştir. Ölçümlere göre ise incelenen özelliklerdeki en düşük, en yüksek ve ortalama değerler sırasıyla bitki başına meyve sayısı için; 1, 8 ve 2.3 adet, bitki başına meyve verimi için; 0.9, 45.8 ve 11.5 kg, meyve boyu için; 10.6, 46.8 ve 24.7 cm, meyve çevresi için; 35.1, 111.2 ve 64.5 cm, meyve kabuk kalınlığı için; 1.0, 50.0 ve 19.45 mm, bin tane ağırlığı için; 57.8, 324.9 ve 150.7 g; meyvede suda çözünebilir kuru madde miktarı için; %2, %11 ve %5.4, tohum verimi için; 1.68, 263.0 ve 97.88 g/meyve olarak bulunmuştur. İncelenen tüm özellikler bakımından genotipler arasında büyük farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Denemede kullanılan genotiplerin sahip olduğu bu önemli varyasyondan dolayı; incelen popülasyonlarda ıslah çalışmalarına uygun bir genetik çeşitliliğin bulunduğu ve yem amaçlı kullanılabilecek nitelikte (yemlik tip) karpuzun seçilebilme potansiyelinin çok yüksek olduğu sonucuna varılmıştır.

Cereals are one of the most important staple foods of people as a food source. The use of cereals is not only used as food for humans, but also for animal feeding, biofuels and other purposes. One of the most important members of cereals is rice. The largest producer and consumer of rice are Asian countries. Rice is the main staple food of half of the world's population. There are harvesting and post-harvesting losses of cereals in every harvest and post-harvest processes. Proper handling and storage are required to maintain the quality of cereals and to prevent losses. For proper storage and preservation, the general principles of storage of cereals and the conditions for storage of rice should be applied. This paper aims to give general information about the general principles of the storage of cereals and about rice storage., Tahıllar gıda kaynağı olarak insanların en önemli temel gıdalarındandır. Tahıllar sadece insanların gıda maddesi olarak değil hayvanların beslenmesi, biyoyakıt ve diğer bazı alanlarda da kullanılmaktadır. Sıcak iklim tahılları içerisinde en önemli cinslerden birisi ise çeltiktir. Çeltiğin en büyük üreticisi ve tüketicisi Asyaülkeleridir. Çeltiğin işlenmesi ile elde edilen pirinç, dünya nüfusunun yarısının ana gıda maddesidir. Tahılların hasadı sürecinde ve hasat sonrasında dane kayıpları olmaktadır. Hasat sonrası ürünlerin kalitesini korumak ve kayıplarını azaltmak için uygun bir depolama ve muhafaza gerekmektedir. Uygun bir depolama ve muhafaza için tahılların depolanmasının genel prensipleri ve çeltiğin depolanmasında istenilen koşullar uygulanmalıdır. Bu derlemede tahılların depolanmasında uygulanan genel prensipler ve çeltiğin depolanması hakkında genel bilgilerin verilmesi amaçlanmaktadır.

This study investigated the acaricidal and insecticidal effect of local lupin (Lupinus albus L. Fabaceae) seed extract against Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae), Callosobruchus maculatus F. (Coleoptera: Chrysomelidae), Plodia interpunctella (Hubner) (Lepidoptera: Pyralidae) and metabolite content of seeds. In tests for T. urticae leaf-disk bioassay was employed. Contrarily, two μL of the L. albus extract were topically applied using a micro-applicator on C. maculatus and P. interpunctella. In the assays of T. urticae and P. interpunctella, the concentrations of 0.78, 1.56, 3.12, 6.25, 12.5, 25% (w/w) of the plant extracts were used. Furthermore, the concentrations of 0.625, 1.25, 2.50, 5, 10% (w/w) were applied to C. maculatus. Mortality data was collected 24, 48 and 72 hours after application. In the results, L. albus extract was found to be quite effective to C. maculatus adults with LD50 of 7.26, 1.21 and 0.55% after 24, 48 and 72 hours, respectively. Moreover, lupin extract was effective to T. urticae adults with LC50 values of 4.03, 3.15 and 2.73% for the same durations. L. albus extract was showed low insecticidal effect against the larvae of P. interpunctella.In seeds metabolite content were detected, which contained 686.99 mg GAE / 100 mg total phenol, 22.06 mg QE / 100 mg total flavonoid, DPPH 26.04 mg TE / 100 g having antioxidant activity. The bitter taste of stem and seeds of the plant is due to their metabolite content which has a toxic effect.In conclusion, results indicated that lupin seed has a high secondary metabolites content and also its extract had the high toxic effect against T. urticae and C. maculatus.

Günümüzde, sağlıklı beslenmeinsanların önemli kaygılarında biri olmuştur. Bu bağlamda geçmişten günümüzefarklı bitki türlerinin insan beslenmesindeki yer almaya başlamasıalışılagelmiş bir durumdur. Dağ ıspanağı olarak isimlendirilen Atriplex hortensis (Atriplex nitens) Dünyada farklı mutfaklarda minör birürün olarak kullanılmasının yanında Anadolu geleneksel mutfağında var olan birbitkidir. Ancak bu bitki yetiştiriciliği yapılarak tüketilmesinden ziyade doğalortamdan derlenerek tüketile gelen bir yabani sebzedir. Bu çalışmada Konyakoşullarında kış dönemi atıl olan ısıtılmayan sera koşullarında bitkininyetiştirilebilirliği ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışmada farklı ekimzamanlarında; bitki yaprak verimi, yaprak sayısı, bitki boyu, bitki ana sapçapı, kök yaş ağırlığı, kök ve yaprak kuru madde oranları, suda çözünen kurumadde, pH, yaprak rengi L, a ve b, ölçüm ve gözlemleri yapılmıştır. Çalışmasonucunda ekim zamanlarına gore değişmekle birlikte özellikle ısıtılmayanseralarda kış aylarında verim ve kalitesinin yeterli olduğu ortay çıkmaktadır.Önümüzdeki süreçte daha ayrıntılı çalışmalarla birlikte konu daha net ortayakonabilecektir., Günümüzde, sağlıklı beslenme insanların önemli kaygılarında biri olmuştur. Bu bağlamda geçmişten günümüze farklı bitki türlerinin insan beslenmesindeki yer almaya başlaması alışılagelmiş bir durumdur. Dağ ıspanağı olarak isimlendirilen Atriplex hortensis (Atriplex nitens) dünyada farklı mutfaklarda minör bir ürün olarak kullanılmasının yanında Anadolu geleneksel mutfağında var olan bir bitkidir. Ancak bu bitki yetiştiriciliği yapılarak tüketilmesinden ziyade doğal ortamdan derlenerek tüketile gelen bir yabani sebze türüdür. Bu çalışmada Konya koşullarında kış dönemi atıl olan ısıtılmayan sera koşullarında bitkinin yetiştirilebilirliği ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışmada farklı ekim zamanlarında; bitki yaprak verimi, yaprak sayısı, bitki boyu, bitki ana sap çapı, kök yaş ağırlığı, kök ve yaprak kuru madde oranları, suda çözünen kuru madde (SÇKM), pH, yaprak rengi L, a ve b, ölçüm ve gözlemleri yapılmıştır. Çalışma sonucunda ekim zamanlarına göre değişmekle birlikte özellikle ısıtılmayan seralarda kış aylarında verim ve kalitesinin yeterli olduğu ortaya çıkmaktadır. Önümüzdeki süreçte daha ayrıntılı çalışmalarla birlikte konu daha net ortaya konabilecektir.

The present study was carried out in the private farms of special companies indicate continental climate and placed at 1040 altitude in Bolvadin, Afyonkarahisar, in 2015. The aim of this investigation is to examinethe yield and the yield’s parameters of second crop silage sorghum x sudan (hybrid) and corn which were planted in the different seed beds prepared by the different ways (classic, ridge planting, pit of ridge planting, manure added planting, chaff added planting). Sugar Graze II seeds as sorghum x sudan grass (hybrid) and DKC-7211 seeds as maizeare were used. The pilot investigation was performed as two different investigation in randomized blocks. Two different plot desings, plant height (cm), numbers of leaves (number/plant), stem diameter (mm), plant weight (g), leaf weight (g/plant), rate of leaves on the plant (%), fresh grass yields (kg/dec), dry matter yields (kg/dec), rate of crude protein (%), and crude protein yields (kg/dec) were recorded. Variance analysis was used to analyze the data, and the relationship among these 11 independent variables and planting methods were statistically examined. As a result, 8 of these 11 relationships were determined as a statistically significant. The numbers of leaves, rate of dry matter and rate of crude protein were found not to have a statistically significant relationship with the planting methods. The relationship between the stem diameter and planting methods are found statistically significant for maize; however, it was not significant for the hybrid sorghum. The ridge planting methods provide commonly the most positive results for the both these plants, and the classical plantingand the chaff-added planting methods provide commonly the most negative results for maizeand sorghum x sudan, respectively. In addition, the highest green grass yields in the ridge planting methods were found to be 12302 kg/da for themaize, and to be 17055 kg/da for the sorghum x sudan. The highest rate of the dry matter in the ridge planting method was found to be 33.5% for the maize and to be 28.24% for the sorghum x sudan., Bu çalışma 2015 yılında Afyonkarahisar ili Bolvadin ilçesinde 1040 metre rakımda bulunan ve karasal iklim özellikleri gösteren özel işletmelerin arazilerinde yürütülmüştür. Bu araştırma ile tahıl hasadından sonra ikinci ürün olarak ekilecek olan silajlık sorgum x sudan otu melezi ve mısırın farklı şekillerde (klasik ekim, sırta ekim, sırt çukuruna ekim, gübre ilaveli ekim, saman ilaveli ekim) hazırlanmış tohum yataklarına ekimlerinde verim ve verim unsurlarını araştırmak amaçlanmıştır. Sorgum x sudan otu melezi olarak SugarGraze II ve mısır olarak DKC-7211 (silajlık mısır tohumu) kullanılmıştır. Deneme tesadüf bloklarında iki ayrı deneme deseni şeklinde gerçekleştirilmiştir. İki ayrı deneme deseninde bitki boyu, (cm), yaprak sayısı (adet/bitki), sap çapı (mm), bitki ağırlığı (g), yaprak ağırlığı (g/bitki), bitkideki yaprak oranı (%), yeşil ot verimi (kg/da), kuru madde oranı (%), kuru madde verimi (kg/da), ham protein oranı (%) ve ham protein verimi (kg/da) kaydedilmiştir. Sonuçlar varyans analizi yapılarak değerlendirilmiş, ekim yöntemleri ile bu 11 bağımsız değişken arasındaki ilişkiler istatistiki olarak incelenmiştir. Sonuçta bu 11 ilişkiden 8'i arasındaki ilişki istatistiki olarak anlamlı bulunmuştur. Sadece yaprak sayısı, kuru madde oranı ve ham protein oranı ile uygulanan ekim yöntemleri arasındaki ilişki anlamlı bulunamamıştır. Sap çapı ile ekim yöntemleri arasındaki ilişki mısırda anlamlı bulunmamasına karşın, sorgum için bu ilişki anlamsız bulunmuştur. Sırta ekim yöntemi her iki bitki için de çoğunlukla en olumlu sonuçları vermiş, klasik ekim yönteminden mısır için, saman ilaveli ekim yönteminden de sorgum için çoğunlukla en olumsuz sonuçlar elde edilmiştir. Bunun yanında mısır bitkisinde en yüksek ortalama yeşil ot veriminin sırta ekim yönteminde 12302 kg/da, sorgum sudan otu bitkisinde ise en yüksek yeşil ot verimi sırta ekim yönteminde 17055 kg/da olarak bulunmuştur. Kuru madde oranı mısır bitkisinde en yüksek sırta ekim yönteminde %33.5 olarak, sorgum sudan otu bitkisinde ise en yüksek kuru madde oranı sırta ekim yönteminde %28.24 olarak bulunmuştur.

Oat is an important cereal as human food and animalfeed. Inthis research, it was aimed to evaluate some oat (Avena sativa L.) genotypes (lines andcultivars) sown at the end of March for forage yield and forage qualityparameters. Research was carried out in Konya irrigated conditions, in 2018seasons with 12 oat genotypes [nine lines (BDY-1, BDY-2, BDY-3, BDY-4, BDY-5,BDY-6, BDY-7, BDY-8, BDY-9) and three were registered cultivars (Diriliş, Cheocota,Seydişehir)]. The trial was established according to the Randomized BlocksExperimental Design with three replications. Oats genotypes were harvested at milkto dough period. Forage yield, dry forage yield, crude protein ratio, drymatter ratio, ADF, NDF and ash ratio were investigated. Results indicated thatforage yield, values ranged between 2342-3109 kg/da and dry forage yieldbetween 614-994 kg/da, crude protein ratio ranged between 9.64-11.53%, drymatter ratio between 21-35%, ADF ratio between 37.82-41.75%,NDF ratio between52.79-57.80%, ash ratio between 7.39-9.87%., Yulaf,insan yiyeceği ve hayvan yemi olarak kullanılan önemli bir tahıldır. Bu çalışmada Konya sulu şartlarında geliştirilen bazıyulaf (Avena sativa L) hat ve çeşitlerin ot verim, verim unsurları vebazı ot kalite özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma2018 yetiştirme sezonunda yürütülmüş, 9 yulaf hattı (BDY-1, BDY-2, BDY-3, BDY-4,BDY-5, BDY-6, BDY-7, BDY-8, BDY-9) ile 3 tescilli yulaf çeşidi (Diriliş, Cheocota,Seydişehir) kullanılmıştır. Deneme Mart sonunda, Tesadüf Blokları Deneme Deseni’negöre 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Genotipler, süt olum-hamur olumdöneminde biçilerek verimler belirlenmiş ve kimyasal analizleri yapılmıştır.Araştırmada yeşil ot verimi, kuru ot verimi, ham protein oranı, kuru maddeoranı, ADF, NDF ve kül özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre;yeşil ot verimi 2342-3109 kg/da, kuru ot verimi 614-994 kg/da, ham protein oranı%9.64-11.53, kuru madde oranı %21-35, ADF oranı %37.82-41.75, NDF oranı %52.79-57.80ve kül oranı %7.39-9.87 arasında değişmiştir.&nbsp

Dust transport is important for ecosystems (land, marine ecosystems) and human activities in the World. The main causes of dust transportation are drought and desertification. Negative effects of transported dust on plants; when the dust particles that are deposited on the plants cover the surface of the leaves, they can prevent the vital functions of plants such as photosynthesis and transpiration. It is stated that it can be caused by the feeds/fodders that are affected by them and by the licking of the body hair that holds them rather than not direct effects of dust or air pollutants damage to the animals in natural pasture areas. Naturally, these causes’ decreas in animal welfare and productivity. In addition, dusts make the administration of animals difficult.

Baraj ve bağlama gibi su yapılarının projelendirilmesinde, hem içme suyu hem de kullanma suyunun temin edilmesi problemlerinde ve akarsuların kirlilik seviyelerinin belirlenmesi gibi çalışmalarda sediment yükünün doğru bir şekilde tahmin edilmesi çok önemlidir. Bu sebeplerden dolayı akarsulardaki sediment miktarının tespiti su kaynakları mühendisliğinde büyük önem taşır.Bu çalışmada, Fırat Havzası'nda bulunan Murat Nehri, Göynük Çayı ve Peri Suyu gibi nehirler sediment taşınımı açısından irdelenmiştir. Bölgede bulunan üç istasyon için yapay sinir ağları (YSA), uyarlamalı ağ tabanlı bulanık çıkarım sistemi (ANFIS), çoklu doğrusal regresyon (MLR) ve Elektrik İşleri Etüt İdaresi (E.İ.E) üs metodu gibi yöntemler denenmiştir. Yapılan uygulamalarda bu üç istasyona ait sediment(Qs), debi(Q), sıcaklık(T) ve yağış(P) verilerinden yararlanılmıştır. Bu veriler kullanılarak üç istasyon için de sediment tahmin modelleri geliştirilmiştir. Bu çalışmada her bir istasyon için üç farklı model oluşturulmuştur. Birinci modelde girdi değişkeni olarak yağışın aynı günkü değeri, debi ve sıcaklık değerleri, çıktı değeri olarak da sediment konsantrasyonu (C) kullanılmıştır. İkinci modelde girdi değişkeni olarak yağışın bir gün önceki değeri, debi ve sıcaklık, çıktı değeri olarak da sediment konsantrasyonu kullanılmıştır. Üçüncü modelde ise girdi değişkeni olarak yağışın aynı günkü değeri, yağışın bir gün önceki değeri, debi ve sıcaklık, çıktı değeri olarak da sediment konsantrasyonu kullanılmıştır. Oluşturulan bu modeller eğitim ve test aşamalarında hem regresyon katsayısı (R2) hem de ortalama yüzde hatası (OYH) bakımından karşılaştırılmıştır. Eğitim ve test aşamalarında en başarılı sonuç yapay sinir ağları(YSA) ve ANFIS modellerinden elde edilmiştir. In the project design of water structures such as dams and regulators, in the problems of providing both drinking water and running water and in studies such as determining the pollution levels of streams, accurate prediction of sediment load is of utmost significance. Therefore, detecting the amount of sediment in streams is vital for water resources engineering.In this study, rivers such as Göynük Stream, Murat River and Peri River on the Euphrates Basin were studied in terms of the subject of sediment transport. For the stations in the region, methods such as artificial neural networks (ANN), adaptive neuro fuzzy inference system (ANFIS), multiple linear regression (MLR) and the base method of electrical power resources survey and development administration (E.P.R.S.) were tested. In the practices for these three stations, sediment (Qs), flow rate (Q), temperature (T) and precipitation (P) data were taken into consideration. By using these data, sediment prediction models were created for these three stations. In this study, three different models were created for each station. In the first model, the value of the precipitation of the same day, flow rate and temperature were used as input variables while sediment concentration (C) was used as the output value. In the second model, the value of the precipitation of the previous day, flow rate and temperature were used as the input variables while sediment concentration was used as the output value. In the third model, the value of the precipitation of the same day, the value of the precipitation of the previous day, flow rate and temperature were used as input variables while sediment concentration was used as the output value. The models were compared during both the training and test phases in terms of both the regression coefficient (R2) and mean percentage error (MPE). In the training and test phases, the most successful result was obtained from the artificial neural networks (ANN) and ANFIS models. 71

`Kadınların Özel Durumlarında Muaf Tutuldukları İbadetlerle İlgili Rivayetlerin Tahric ve Tahlili` adlı çalışmamızda, öncelikle konuyla ilgili rivayetler Kütübü't-Tis'a denilen sağlam hadis kaynaklardan detaylı olarak tahric ve tahlil edilmiştir.Çalışmamız üç bölümden oluşmaktadır:Giriş bölümünde; tezin konusu, önemi, amacı ve kaynakları hakkında bilgiler yer almaktadır.Birinci bölümde; Kadınların özel halleri olan hayız, nifâs ve istihâzenin tanımı; Yahudilerin, Hıristiyanların ve cahiliye dönemi Arapların kadınların özel hallerine bakışları; genel olarak İslâm'ın kadınların özel hallerine yaklaşımı, bunlarla ilgili rivayetler ve Şiî hadis kaynaklarında kadınların özel hallerinde muaf tutuldukları ibadetlerle ilgili rivayetler incelendi. Konularla ilgili hadisleri aktarırken gerekli görülen yerde hadislerin şerhi de izah edilmeye çalışılmıştır.İkinci bölümde ise; Kadınların özel hallerinde muaf tutuldukları ibadetlerle ilgili rivayetlerin genel değerlendirilmesi yapılarak her konu ile ilgili birer isnad şemalarına yer verilmiş olup, rivayetlerin sened açısından değerlendirilmesi yapılmıştır.Anahtar Kelimeler: Tahric, Tahlil, Hayız, Sünnet, Nifâs, Hadis, Şia, İsnad, İsnad şeması. In our work titled Tahric and Evacuation of the Rituals of Worship Exempted in Special Situations of Women`, firstly narrations about the subject have been thoroughly analyzed and analyzed from the robust hadith sources called Kutub-i Tis'a.Our work consists of three parts.In the introduction section; the subject of the thesis, its importance, its purpose and its sources.In the first chapter; Definition of the special status of women and nifas; The Jews, Christians and the Irish-Arabs look at special cases of women; in general, the Islamic approach to the special cases of women, narrations about them, and narratives about the worship that they were exempted in special cases of women in the Shiite hadith sources. While transferring the hadiths about the subjects, it was tried to explain the commentary of the hadiths where it was deemed necessary.In the second part; The rituals related to worship which women were exempted in special occasions were evaluated and the attribution schemes were given. The narrations were evaluated from the point of view of the notes and the evaluation of these narrations from the point of view of text criticism were discussed.Key words: Tahric, Analysis, Hayal, Sunnah, Nifas, Hadith, Shia, Isnat, Isnat diagram. 134

Cereals are one of the most cultivatedplant groups in the world. Since ancient times, humans have been the mainsource of food in all continents. They are still cultivated and used in a widegeography, primarily wheat. Small grain grains such as wheat, barley, oats, ryeand triticale are also used for human grains. As in the whole world, the use ofcereals as animal feed is widespread in our country. For this purpose, plantsare used only as a plant or alfalfa together with vetch, as well as used asprotective plants. The Forage obtained from these cereals; It is fed to animalsas age, dry or silage. Cereal, protect the health of their digestive system andare used to keep green and dry forage next to some nutrients to meet the needsof the animals. For this reason, they are not expected to meet the needs ofanimals on their own.&nbsp, Tahıllar,dünya üzerinde en fazla yetiştiriciliği yapılan bitki gruplarındandır. Eskizamanlardan beri, bütün kıtalarda insanların ana besin kaynağınıoluşturmuşlardır. Hala başta buğday olmak üzere geniş bir coğrafyada ekilmekteve kullanılmaktadırlar. Buğday, arpa, yulaf, çavdar ve tritikale gibi küçüktaneli tahıllar, daha çok taneleri için yetiştirilip insan gıdası olarakkullanılmaları yanında ot olarak biçilip kaba yem olarak dadeğerlendirilmektedir. Bütün dünyada olduğu gibi ülkemizde de tahılların hayvanyemi olarak kullanımı yaygındır. Bu amaç için bitkiler yalnız ekilipkullanıldığı gibi, fiğlerle birlikte destek bitki ya da yonca ile birliktekoruyucu bitki olarak da kullanılırlar. Tahıllardan bu yollarla elde edilen otyaş, kuru veya silaj olarak hayvanlara yedirilmektedir. Tahıl, yeşil ve kuruotları hayvanların besin madde ihtiyaçlarının bir kısmını karşılamaları yanındaonların sindirim sistemi sağlığının korunması ve devamı için kullanılırlar. Bunedenle tek başlarına hayvanların ihtiyaçlarını karşılaması beklenmez.&nbsp

This research was conducted in Çumra Town of Konya City under irrigated conditions for one year(2014) to determine effects of different soil tillage methods (stubble, plow and rotatilary) on yield, some yieldand quality characteristics of sorghum sudanense cultivars (Aneto, Greengo, Nutrihoney and Sugargraze ll).Results of the study showed the following values for the mean of tillage methods and sorghum sudanensevarieties; 228.60 - 262.73 cm for plant height, 9.13 - 11.13 for number of leaves per plant, 14.06 - 17.56 mmfor stem diameter, 116.22 - 160.11 g for plant weight, 17.78 - 27.22 g for leaf weight, 11.67% - 20.33% forleave ratio, 7038.33 - 9400.67 kg da-1 for green forage yield, 23.33% - 33.00% for dry matter ratio, 1794.67 -2581.00 kg da-1 for dry hay yield, 7.13% - 8.09% for protein ratio and 130.67 - 194.00 kg da-1 for protein yield.According to the results, due to the investigated characteristics of leaf weight (27.22 g), green forage yield(8811.78 kg da-1), dry hay yield (2346.78 kg da-1) and protein yield (178.44 kg da-1) the Greengo variety wasobtained as promising genotype. Soil tillage methods were statitistically unsignificant., Bu araştırma, Konya ili Çumra ilçesinde 2014yılında sulu şartlarda arpa hasadından sonra farklı şekillerde işlenen toprağa(anız, pulluk ve rotatil) ekilen sorgum sudan otu çeşitlerinin (Aneto, Greengo,Nutrihoney ve Sugargraze II) verim, bazı verim bileşenleri ve kaliteözelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırma sonucunda toprakişleme şekilleri ve kullanılan sorgum sudan otu çeşitlerinin ortalaması olarak,bitki boyu 228.60 - 262.73 cm, yaprak sayısı 9.13 - 11.13 adet/bitki, sap çapı14.06 - 17.56 mm, bitki ağırlığı 116.22 - 160.11 g, yaprak ağırlığı 17.78 -27.22 g, yaprak oranı %11.67 - %20.33, yeşil ot verimi 7038.33 - 9400.67 kg/da,kuru madde oranı %23.33 - %33.00, kuru ot verimi 1794.67 - 2581.00 kg/da,protein oranı %7.13 - %8.09 ve protein verimi ise 130.67 - 194.00 kg/dadeğerleri aralığında değişim göstermiştir. Araştırma sonuçlarına göre incelenenözellikler yönünden yaprak ağırlığı (27.22 g), yeşil ot verimi (8811.78 kg/da),kuru ot verimi (2346.78 kg/da) ve protein verimi (178.44 kg/da) bakımındanyüksek değere ulaşan Greengo çeşidi ön plana çıkmıştır. Toprak işleme şekilleriistatistiki olarak önemsiz bulunmuştur.

Atriplex nitens Schkuhr is naturally occurring annual plant in and around Central and East Anatolia. While this plant is used as human food in early development periods, it can be used as a forage crop atfurtherstages of plant growth. Several researches carried out research activities onAtriplex nitens in Konya province at various dates. Two commercial varieties of Atriplex nitens are produces inorganic farming system, especially under dry conditions as human food in the world. The green fodder yield of Atriplex nitens reached up to 5.5 ton da-1 in spring of 2011 during 3.5 month period without irrigation and fertilization. During the spring of 2016, which was relatively a dry year, green fodder yield of the plant was 1659 kg da-1, without irrigation and fertilization.Both of the trialswere carried out in field conditions. The searches related to this plant areongoing under different growth conditions. Aim of these studies is to investigate the possibility of using the crop under dryland conditions., Orta ve Doğu Anadolu’nun doğal alanlarında bulunan erken gelişme devresinde insan, gelişmenin geç devrelerinde de hayvan yemi olarak kullanılan tek yıllık selvi sirken (Atriplex nitens Schkuhr) ile Konya’da farklı zamanlarda, farklı araştırmalar yapılmıştır. Özellikle kurak şartlarda, organik olarak üretime uygun olan selvi sirkenin iki ticari tipi dünyada insan gıdası sebze olarak ta yetiştirilmektedir. 2011 ilkbaharda ekilen selvi sirkenden ortalama 3.5 aylık süre sonunda 5.5 ton da-1’a kadar yeşil ot verimi alınmış ve herhangi bir sulama ve gübreleme yapılmamıştır. Çok kurak geçen 2016 yılında ise yine sulama ve gübreleme yapılmadan 1659 kg da-1’a kadar yeşil ot elde edilmiştir. Her iki denemede tarla şartlarında gerçekleştirilmiştir. Bu bitki ile ilgili araştırmalar, farklı yetiştirme şartlarında devam etmektedir. Özellikle kurak şartlarda ekonomik yem elde etmede, tek yıllık bir bitki olarak kullanımı amaçlanmıştır.

Salinityeffects on many plants developments in parallel with morphological propertiesand yield of plants. This study carried out greenhouse conditions in 2015-2016.It was aimed to determination of the effects on Agropyron species (Agropyroncristatum, A. desertorum and A. elongatum) of different saltconcentrations (0, 5, 10 and 15 EC dS/m NaCl). In the research was investigatedsuch morphological properties as aboveground plant height, total plant height(shoot and root height), fresh shoot weight, total fresh plant weight (shootand root weight) and seeds per Spica. Increasing salinity dosages wasn’t effecton A. desertorum’s aboveground plant height in this study results. Butincreasing salinity dosages were caused that A. elongatum’s abovegroundplant height was increased by 5.6% while aboveground plant height of A.cristatum was decreased by 4.6%. Seeds per Spica obtained from threeAgropyron species grown until grain filling duration were observed thataccordingly control groups’, seeds per Spica of A. cristatum, A. desertorum andA. elongatum were decreased by increasing salt concentrationsrespectively 62.5 % 61.7% and 42.8 %. Our findings show that A. elongatum wasless impressed by salinity conditions more than other Agropyron species. This results show that A. elongatum wasmore adaptable in salinity conditions in terms of morphological.

Natural or man-made, green spaces has now taken on a new value and function, the importance of which is widely acclaimed within the parameters of sustainable development. The protection of natural balance and biodiversity are one of the most important functions of green spaces. The increasing importance of biological control against pests had also recently increased the importance of green spaces in terms of plant protection. Then, the improving of environmental conditions of local natural enemies located in the food chain is vital precaution in the biological control. Afforestation and arrangement of green space is the first and most important step to be taken in this regard.In Konya Province of Turkey, 1-1.25 million hectares of cereal are grown in every year, and therefore it called as “Cereal store of the country”. Sunn pest (Eurygaster spp.) is the most important cereal pest in Turkey. Chemical control measures started in 1950’s have been carried out increasingly. Trissolcus spp. (Hymenoptera: Scelionidae) is the most effective biological control agent to decrease the population level of the Sunn pest. However these parasitoids are generally present in Turkey, except a few parts where polyculture farming is widespread; they are insufficient to solve the problem. Thus, to increase their population and be more effective they should be supported.It is a known fact that there are few studies on “protection and creation of green spaces in nature regarding to natural enemy-host relations” which is thought to provide great contributions to biological control of the problem. However, in near future, in terms of frame of IPM, the importance of this subject will definitely further increaseThe Turkish ministry of agriculture has started national sunn pests project in 2004 to develop and dissemination of biological control.In this study, the afforestation efforts aimed supporting IPM studies against sunn pests in Konya province are summarized. Additionally, some recommendations were developed about gren space planning and plant species which can be useful in that planning.

This study wasconducted to compare the effect on the performance of fat tailed Akkaraman andleaned tailed Anatolian Merino lambs and on pasture production between 2012 and2013. The experiment was established as completely randomized block design withthree replicates at the research fields of Bahri Dagdas InternationalAgricultural research Institute in Konya. The total green biomass and drymatter production were 3637 kg/da and 904 kg/da, respectively.Over the 161 day grazing period, the daily liveweight gains of Akkaraman andAnatolian Merino lambs were 100 and 71 g/head/d, respectively. The resultsrevealed that the effect of breeds on the productivity of pastures wasinsignificant (P>0.05), while Akkaramanlambs grew faster (P, Buaraştırma, yağlı kuyruklu Akkaraman ve ince kuyruklu Anadolu Merinosu kuzularınbüyüme performansı ve meraların verimi üzerine etkisini araştırmak amacıyla2012-2013 yılları arasında yürütülmüştür. Deneme tesadüf blokları denemedesenine göre 3 tekerrürlü olarak Bahri Dağdaş Uluslararası Tarımsal AraştırmaEnstitüsü (Konya) deneme arazisinde kurulmuştur. Araştırmada, 2013 yılındaortalama olarak yeşil ot verimi 3637 kg/da, kuru ot verimi 904 kg/da eldeedilmiştir. 161 günlük otlatma periyodu boyunca Akkaraman ve Anadolu Merinosukuzularının günlükcanlı ağırlık artışı ortalamaları sırasıyla 100 g/gün ve 71 g/gün olarak elde edilmiştir. Bu verilere göreırkların meraların verimi üzerindeki etkisi önemsiz bulunurken, Akkaramankuzuların büyüme performansı Anadolu Merinosukuzulara göre daha yüksek tespit edilmiştir.

Bu araştırma, yağlı kuyruklu Akkaraman ve ince kuyruklu Anadolu Merinosu kuzuların büyümeperformansı ve meraların verimi üzerine etkisini araştırmak amacıyla 2012-2013 yılları arasındayürütülmüştür. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak Bahri Dağdaş UluslararasıTarımsal Araştırma Enstitüsü (Konya) deneme arazisinde kurulmuştur. Araştırmada, 2013 yılında ortalamaolarak yeşil ot verimi 3637 kg/da, kuru ot verimi 904 kg/da elde edilmiştir. 161 günlük otlatma periyoduboyunca Akkaraman ve Anadolu Merinosu kuzularının günlük canlı ağırlık artışı ortalamaları sırasıyla 100g/gün ve 71 g/gün olarak elde edilmiştir. Bu verilere göre ırkların meraların verimi üzerindeki etkisi önemsizbulunurken, Akkaraman kuzuların büyüme performansı Anadolu Merinosu kuzulara göre daha yüksek tespit edilmiştir., This study was conducted to compare the effect on the performance of fat tailed Akkaraman and leanedtailed Anatolian Merino lambs and on pasture production between 2012 and 2013. The experiment wasestablished as completely randomized block design with three replicates at the research fields of Bahri DagdasInternational Agricultural research Institute in Konya. The total green biomass and dry matter production were3637 kg/da and 904 kg/da, respectively. Over the 161 day grazing period, the daily liveweight gains ofAkkaraman and Anatolian Merino lambs were 100 and 71 g/head/d, respectively. The results revealed thatthe effect of breeds on the productivity of pastures was insignificant (P>0.05), while Akkaraman lambs grewfaster (P

Ekolojik ve ekonomik kaygılar alternatif üretim şekillerinin araştırılmasına sebep olmaktadır. Bunlardan birisi de doğrudan ekim yöntemidir. İkinci ürün olarak tahıl hasadından sonra doğrudan ekim yöntemiyle saf veya tahıllarla karışım halinde adi fiğ, Macar fiği, koca fiğ, yem bezelyesi, çemen ekilmiştir. Ayrıca sorgum bitkisi ot amacıyla doğrudan ekim yöntemiyle yetiştirilmiştir. Konya şartlarında yem bitkilerinin doğrudan ekim yöntemiyle yetiştirilmesinde başarılı olunmuştur, Ecologial and economic concern, to investigate the causes of alternative forms of production. One of them is direct seeding method. Commen vetch, hungarian vetch, narbonne vetch, field pea, fenugreek, sorghum were sown by direct seeding method as second crops in Konya. Growing of forage crops in the direct seeding method has been succesful in Konya ecologial conditions

Araştırma, Konya’da 2008-2010 yılları arasında, yapay merada 4 farklı sulama seviyesinde (tarla kapasitene göre % 100, % 75, % 50 ve % 25), tesadüf blokları deneme deseninde tekrarlanan ölçümler düzenlemesine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada, üç yılın ortalaması olarak en yüksek; A=tarla kapasitesine göre % 100 sulama seviyesinde, 813.9 mm; en düşük; D = tarla kapasitesine göre % 25 sulama seviyesinde, 203.5 mm su uygulanmıştır. Ham protein verimi, 78.5 (% 25 TK), 164.6 kg/da (% 100 TK) arasında değişen değerlerde tespit edilmiştir. Denemede, ham protein veriminin sulama seviyelerinin artmasıyla doğru orantılı olarak arttığı belirlenmiştir. Ham protein oranı, ham kül, selüloz oranları, ADF ve NDF oranlarında ise sulama seviyeleri uygulanan parsellerdeki karışımlar arasında önemli bir fark bulunmamıştır., This research was carried out in the artificial pasture between 2008-2010 years in Konya at 4 different irrigation levels (100%, 75%, 50% or 25% of field capacity-FC) and at a complete randomized repeated block design with 3 measurements. In this study, as the average of three years, the highest amount of water was 813.9 mm at 100% irrigation level according to FC and the lowest amount of water was 203.5 mm at 25% irrigation level according to FC. Crude protein yield were detected between 78.5 (25% FC) -164.6 kg / da (100% FC). In the experiment, it was determined that the crude protein yield increased in direct proportion to increasing of irrigation levels. There were not significant differences between plots applied to different irrigation levels in terms of crude protein, crude ash, crude fiber, ADF and NDF ratios

Ülkemizde son yıllarda meydana gelen depremlerde anıtsal kule türü yapılar önemli oranda hasar görmüş ve yıkılmıştır. Diğer taraftan bu yapıların rüzgar nedeniyle de yıkıldığı haberleri basında sıkça yer almaktadır. Bu durumda anıtsal kule türü yapılar konusundaki mevcut durumun ortaya konması, hasar nedenlerinin araştırılması ve bu çalışmalardan çıkartılacak sonuçlara göre gerekli önlemlerin alınması, can güvenliği ve mal kaybının önlenmesi açısından son derece önemlidir.Bu çalışma anıtsal kule türü yapıları, mimari ve taşıyıcı sistem özellikleri bağlamında tanıtmak, yatay yükler etkisindeki dinamik davranışları irdelemek, bu yükler etkisinde bu tür yapılarda meydana gelebilecek hasarların nedenlerini ortaya koymak ve daha uygun taşıyıcı sistem geliştirmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu amaç doğrultusunda çalışma üç bölümden oluşmaktadır.Çalışmanın birinci bölümünde genel olarak kule türü yapılar hakkında tanıtıcı bilgiler verilmektedir. Anıtsal kule türü yapıların diğer kule türü yapılardan farklılıkları üzerinde durulmuştur. Kule türü yapı hasarlarının irdelenerek sınıflandırılması ve deprem bölgelerinde incelenen minarelere ilişkin hasar bilgileri de bu bölümde verilmektedir.İkinci bölümde ülkemizde 1999 yılında meydana gelen yıkıcı depremlerde hasar gören minareler dikkate alınarak analizlerde esas alınacak temsili bir minare seçilmiştir. Temsili minarenin deprem davranışı Türkiye Deprem Yönetmeliğinde verilmiş olan yöntemlere göre belirlenerek yöntemlerin etkinliği araştırılmıştır. Önerilen payandalı bir minarenin de sunulduğu bu bölümde, geleneksel minare ile payandalı minarenin deprem davranışları karşılaştırılmalı sunulmaktadır.Son bölümde ise yapılan çalışmaların tümünden çıkarılan sonuçlara ve önerilere yer verilmiştir. Önerilen minarenin deprem davranışının genel olarak geleneksel betonarme minareden daha üstün olduğu söylenebilir. Ancak çok sayıda minare için benzer işlemlerin yapılması, önerilen taşıyıcı sistemin etkinliğinin yorumlanması, sonuçların genellenmesi açısından gerekli olmaktadır. Son bölümü kaynaklar dizini ile özgeçmiş izlemektedir. Monumental tower structures were damaged large rate during main earthquakes occurred in recent years. In addition, news of minaret damages due to wind effect has been expressed mostly in press. In this case, it is necessary to put forward existing knowledge about these tower structures, to investigate damage reasons, to prevent loss of human lives and goods.It is aimed in this study to introduce monumental tower structures depending on architectural and structural system properties, to evaluate dynamic behavior of these structures subjected to lateral load effects, to put forward damage reasons for these structures exposed these load effects and to develop alternative structural system. This study carried out for this aim consisting of three main sections.The first section includes; informative knowledge about tower like structures, differences between monumental tower structures and other tower structures, evaluation of damages occurred in minaret type structures during past Turkey earthquakes.In the second section, it is selected a representative minaret considering damaged minaret dimensions during 1999 Turkey destructive earthquakes to carried out dynamic analysis. Seismic analysis of the representative minaret was carried out considering earthquake design methods given in Turkish Earthquake Code. An alternative minaret which is called minaret with props was also considered for seismic analysis. Comparative seismic analyses were carried out for these minarets and results were given with comparatively.In the third section, the results and recommendations of the study are given. It may be concluded that Minaret with props good behaved that traditional minaret in generally. But more seismic analyses should be carried out for many other minarets with different dimensions to generalize conclusions 124

Bu araştırma 1997 ve 1998 yıllarında Konya ekolojik şartlarında üç yemlik pancarın ("Rota", "Petra" çeşitleri ve "M229" hattı) farklı ekim zamanı ve bitki sıklıklarının verim, verim unsurları ve kalite üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. "Tesadüf Bloklarında Bölünen Bölünmüş Parseller" deneme desenine göre üç tekerrürİü olarak kurulan bu araştırmada, dört farklı ekim zamanı (20 Mart, 5 Nisan, 20 Nisan ve 5 Mayıs) ve beş farklı bitki sıklığı (9500 bitki/da, 8500 bitki/da, 7500 bitki/da, 6500 bitki/da ve 5500 bitki/da) kullanılmıştır. Araştırmada; bitki boyu, kök-gövde boyu, toprak üstü kök-gövde oranı, kök- gövde çevresi, sapa kalkma oram, yaprak ve kök-gövde ağırlığı, yaprak ve kök-gövde verimi, yaprak ve kök-gövde kuru madde oram, yaprak ve kök-gövde kuru madde verimi, yaprak ve kök-gövde ham protein oranı, yaprak ve kök-gövde ham protein verimi, kök-gövde polar şeker oranına ait tespit ve analizler yapılmıştır. Araştırmada verim, verim unsurları ve kalite özellikleri bakımından ekim zamanlan, çeşit ve bitki sıklıkları arasında istatistiki açıdan önemli farklılıklar bulunmuştur. İki yıllık ortalamalara göre 5 Nisan' da dekara 8500 bitki sıklığında ekimi yapılan Petra çeşidinde yaş kök-gövde verimi (14514.8 kg/da) ve kök-gövde kuru madde verimi (1741.2 kg/da) değerleri en yüksek bulunmuştur. Genel olarak ekim zamanı geciktikçe bu değerlerin azaldığı görülmüş ve bu değerler bakımından optimum bitki sıklığı 7500-8500 bitki/da olarak tespit edilmiştir. Yemlik pancarın kalitesi açısından önemli olan kök-gövde ham protein verimi ve polar şeker oram çeşitlere göre sırasıyla ortalama 129.8-145.8 kg/da ve % 6.75- 7.69 arasında değişmiştir., This research was conducted to determine the effects of different sowing dates and plant densities on yield, yield components and quality of three fodder beet varieties ("Rota" "Petra" and "M229") during 1997 and 1998 growing seasons under Konya ecological conditions. The experiment was designed according to the "Split- Split Plots on Randomized Complete Block" experimental design with three replications. Four different sowing dates (March 20, April 5, April 20 and May 5) and five different plant densities (95000 plants/ha, 85000 plants/ha, 75000 plants/ha, 65000 plants/ha and 55000 plants/ha) were taken as factors. in Plant height, root length, percent of root above the soil, root circumference, bolting, leaf and root weight per plant, fresh leaf and root yield per ha, dry matter ratio and yield crude protein ratio and yield and sugar content were determined. Significant differences were found between sowing dates, varieties and plant densities with respect to yield, yield components and quality characteristics. According to the mean values of two years, the highest fresh root and root dry matter yield was obtained from "Petra" on April 5 sowing date with 85000 plants/ha as 145.148 ton/ha and 17.412 ton/ha, respectively. In general, fresh and dry matter of root yield decreased by delayed sowing dates and outside the range of 75000-85000 plants per ha. Crude protein yield and sugar content of root varied among varieties between 1.298-1.458 ton/ha and 6.75-7.69 %, respectively.

ÖZET Bu çalışmada, ham ayçiçek yağından yola çıkarak, yeni bir yöntemle (Buot- te - Swanson) sentezlenen Sakkaroz poliesterlerin sebze ve meyveler üzerindeki koruyuculuk özelliği ile ilgili veriler sunulmuştur. Ham yağ, yerel bir yağ-sabun işletmesi olan Manisa Cidersan'dan alındı. Bu yağ önce zamk ve vakslardan temizlendi. Yağın serbest yağ asidi oranı % 0,9 ola rak ölçüldü Kalevi ortamda geri soğutucu altında ve ortamda oluşan suyun sürek li alındığı etkin şartlarda esterleşme reaksiyonuna tabi tutuldu. Elde edilen YAME MgS04 ile kurutuldu. Bu işlemlerden sonra Buchi döner evaporatöründe Shieh ve arkadaşları tara fından belirlenen optimum koşullarda [tepkime süresi: 11.5 saat, sentezleme sı caklığı 144°C ve substrat oranı (11,4 YAME/ Şeker) mol/mol oranındadır.] Boutte Swanson yöntemiyle SPE sentezi yapıldı, ve saflandırıldı. Sentezlenen ürünün viskozitesi normal yağlardan yüksek, rengi sarı, erime noktası 20°C, elde kaygan bir film tabakası oluşturması, suda çözünmemesi, klo roform, n-hegzan gibi organik çözücülerde çözündüğünün gözlenmesi, aynı çö- zücü ile yapılan TLC plakalarında ürün ve reaktif lekeleri arasında farklı Rf değer lerinin gözlenmesi SPE'lerin sentezlendiğini gösterir. Sonuçta sentezlenen SPE'lerin; 25°Cnin altındaki sıcaklıklarda, sebze ve meyveler üzerinde koruyuculuk özelliği gösterdiği tesbit edildi. Anahtar kelimeler: SPE (Olestra) sakkaroz Poliester, sakkaroz, YAME (Yağ asidi metil esterleri) -VII- SUMMARY In this work, data on protective properties of sucrose polyesters which was synthesized with a new method (Boutte-Swanson) starting from crude sunflower oil on vegetables and fruits were presented. Crude oil was received from a local oil-soap company (Cidersan-Manisa) Firts, this oil was cleaned from qums and waxes This oil's free fatty acid content was measured as % 0,9 it was subjected to esterification reaction in basic medi um, at the active conditions (under condenser and at the mediums of water occu- red for continuous removal) It was dried with MgS04 Then, SPE was synthesized and purified with Boutte-Swanson method in Buchi rotary evaporator under optimum conditions determined by Shieh et all. [reaction time of 11.5 hour, synthetic temperature of 144°C and ratio of substrate (11.4 FAME/sucrose) mol/mol] Higher than normal oils viscosity of product which was synthesized, yellow color melting point at 29°C, formation of slippery thin layer on hands, insolubility in water, solubility in some onganic solvents, such as chloroform and n-hexane, different Rf valves of product and reactants on TLC plates show that SPE was synthesized. As result, it was determined that the synthesized SPE's show protective pro perties an vegetables and fruits under the tampareture of 25°C Keywords: SPE (olestra) sucrose polyesters, sucrose, FAME (fatty acid methyl esters) -VIII- 54

ix SUMMARY in this study that has been made to identify the difficulties met during German Language Education given in Military schools; we have especially tried to clarify the points at which Military Highschool students make mistakes more frequently and the subjects understood with difficulty. As it is known; in target language education, because of the habits gained in native language by the learners, the structures of the language to be learnt and the native language confront. The similar areas in these structures ease language education whereas the conflicting areas cause difficulties in learning. in this study, before identifying the difficulties met in language education, we tried to introduce the programs and the course books used in Military Highschools and to bring up the matters that a German language instructor teaching with these course books should consider. The period of education and instruction is 4 years, and the first year is the prepatory class at which foreign language (English, German, French) education is dominant, in German language education given in the prepatory class, the course books `Vorwârts 1A-1B`, `Wir lernen Deutsch Band I-II`, `Lernziel Deutsch Grundstufe l`, and `Deutsch Sprechen im Alltag` are used. German Language Education, planned total 28 course..H hours per week, comprises of 8 hours of `Vorwârts 1A-1B`, ı 12 hours of `Wir Lernen Deutsch Band I-II`, 4 hours of `Lernziel Deutsch Grudstufe l`, and 4 hours of `Deutsch Sprechen im Alltag`. Minimum 10 hours of that total 28 hours per week is performed in language laboratories.X We tried to determine the difficulties by taking 4 basic language skills (reading, listening, comprehension, writing and speaking) as basis. We determined that, the most important difficulties and freguently made mistakes in reading were stemmed from unknown letters, differently written and read letters ör compound letters. We determined that the majör difficulties and mistakes in listening and comprehension could be caused by the words that had similar sounds and forms although they were not close each other in terms of meaning and the words that were different ör close in terms of meaning although they had same roots. We determined that the most important difficulties in writing were writing of upper and lower case letters and writing s` sound.In order to overcome these difficulties we tried to indicate the special cases that should be taken into account. We determined that the majör sources of mistakes made in speaking were stress and ıntonation. Besides these, we determined that the most important difficulties faced in learning were about adjectives, classification of adjec- -.*% tives, conjugations, conjunctions, negatives, active, passive and relative sentences. Hence, we included the exceptional cases that might cause difficulties in learning these subjects with their examples into our program. in 3rd section of this study, the problems met while bringing up a German instructor, and the rule and the importance of the instructor in eliminating the difficulties met in learning a language have been stressed and some recommendations have been proposed.xi Despite the deficiencies in this study in which we have tried to state the difficulties met in German Language Education given in Military highschools and also we have tried to propose recommendations to overcome these difficulties, we think that some important and useful hints in eliminating difficulties especially faced in the language education of the personnel working as instructor in Military Highschools will be given by this study. vi ÖZET..H Askeri Okullarda yapılan Almanca Dil Eğitiminde karşılaşırlar güçlükleri belirleme amacına yönelik olarak yapılan bu çalışmada; Askeri Lise öğrencilerinin Almanca Dil Eğitimi esnasında özellikle öğrenme güçlüğü ile karşılaşırlar konuları ve daha sık olarak hata yaptıkları noktaları ortaya koymaya çalıştık. Bilindiği gibi; yabancı dil öğreniminde dil öğrenenlerin ana dillerinde edindikleri alışkanlıklar nedeni ile ana dil ile hedef dillerin yapıları karşı karşıya gelmektedir. Bu yapılardan birebirine uyan yönler dil öğreniminde kolaylıklar sağlarken, çatışan yönler de öğrenme güçlüklerinin ortaya çıkmasına neden olmaktadır. Biz bu çalışmamızda; dil öğreniminde karşılaşılan güçlüklerin tespitinden önce, Askeri Liselerde kullanılan ders kitaplarının ve programlarının tanıtımını yapmaya ve bu ders kitapları ile ders yapan bir Almanca öğretmeninin dikkat etmesi gereken hususları ortaya koymaya gayret sarfettik. Askeri Liselerin Eğitim-Öğretim süresi 4 yıl olup, ilk yıl yabancı dil (İngilizce, Almanca, Fransızca) ağır¬ lıklı eğitim yapılan HAZIRLIK sınıfıdır. Hazırlık sını¬ fında yapılan Almanca dil eğitiminde, Vorwârts 1&-1B, Wir lernen Deutsch Band I-II, Lernziel Deutsch Grundstufe l ve Deutsch Sprechen im Alltag isimli ders kitapları kullanılmaktadır. Haftalık 28 ders saati olarak planlanan Almanca Dil eğitiminde 8 ders saati Vorwârts 1A-1B için, 12 ders saati Wir lernen Deutsch Band I-II için, 4 ders saativii Lernziel Deutsch Grundstufe l için ve 4 ders saati de Deırtsch Sprechen im Alltag için ayrılmıştır. Haftalık 28 ders saati olarak planlanan Almanca Dil eğitiminin asgari 10 saati dil labratuvarlarında yapılmaktadır. Güçlüklerin tespitini özellikle 4 temel dil beceri¬ sini (Okuma, Dinleme ve Anlama, Yazma ve Konuşma) esas alarak belirlemeye çalıştık. Okuma konusundaki en önemli güçlüklerin ve sıklıkla hata yapılan noktaların Türkçede tanınmayan, değişik yazılan veya değişik okunan harflerden veya birleşik harflerden kaynaklandığını tespit ettik. Dinleme ve anlama konusundaki önemli güçlüklerin ve hataların anlam olarak yakınlıkları olmamasına karşın şekil ve ses olarak benzerlik taşıyan kelimelerden, ortak köke sahip olmalarına rağmen değişik anlamlar taşıyan kelimelerden ve yakın anlamlara sahip kelimelerden kaynaklanabileceğini belirledik. Yazma konusundaki en önemli güçlüklerin büyük- küçük yazımı ve s- sesinin yazımında olduğunu tespit ederek bu hataların giderilmesi için dikkat edilmesi gereken özel durumları göstermeye çalıştık. Konuşma konusunda yapılan hataların ana kaynağının vurgu ve tonlama olduğunu tespit ettik. Bunların yanısıra en önemli öğrenme güçlüklerinin sıfat, sıfatların derecelendirilmesi, fiil çekimi, bağlaçlar, olumsuzluk, aktiv- passiv ve relativ cümleler ko-viii nularında olduğu tespit ettik ve bu konuların öğrenme güçlüğüne neden olabilecek istisnai durumlarını örnekleri ile birlikte çalışmamıza aldık. Bu çalışmanın 3. bölümünde Türkiye'deki Almanca öğretmeni yetiştirme konusundaki zaafiyete ve öğrenme güç¬ lüklerinin giderilmesinde öğretmenin rolü ve önemi konularına değinilmiş ve bazı önerilerde bulunulmuştur. Askeri Liselerdeki Almanca Dil Eğitiminde karşılaşılan güçlükleri ve bu güçlüklerin aşılması için tavsiyelerimizi ortaya koymaya çalıştığımız bu çalışmanın eksikliklerine rağmen özellikle Askeri Liselerde öğretmenlik yapan personel için dil eğitiminde karşılaşılan güçlüklerin aşılması konusunda önemli ve faydalı bazı ip uçları vereceği düşüncesindeyiz. 106

Bu araştırma, 1994 yılı Temmuz-Ekim ayları arasında, ana ürün hasadından sonra sulu şartlarda ikinci ürün olarak, en iyi baklagil yembitkisi ve tahıl karışımını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Deneme, Konya Köy Hizmetleri Araştırma Enstitüsü tarlasında "Tesadüf Blokları" deneme desenine göre 3 tekerürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada materyal olarak, "Bülbül" arpa çeşidi, "Apak" yulaf çeşidi, "Presto" tritikale çeşidi, "L-147" adi fiğ çeşidi, "L-1521" kocafiğ çeşidi, "D- 10" yembezelyesi, macar fiği (Populasyon) ve çemen (Populasyon) kullanılmıştır. Ekim 19.07.1994'de ve ot hasadı 10.10.1 994 tarihinde yapılmıştır. En yüksek yeşil ve kuru ot verimi çemen+yulaf karışımında tespit edilmiştir (sırası ile 3103.59 kg/da; 762.36 kg/da).En yüksek ham protein verimi saf olarak yetiştirilen çemen'den (144.78 kg/da) elde edilmiştir., This research was conducted to determine the best mixtures of cereals and legume forage crops as second yield after harvesting of the main crop under irrigated conditions, between July and October 1994. The experiment was arrenged in the "randomized blocks" design with 3 replications at Konya Rural Appairs Research Enstitue's field. In the research "Bülbül" barley ev., "Apak" oat cv., "Presto" triticale cv., "L- 147" common vetch cv., "L-1521" narbonne vetch cv., "D-10" field pea cv., hungarian vetch and fenugreek population were used as the experimental materials. Sowing date was 19th July 1994 and harvest was made in 10* October 1994. Maximum green forage and hay yield were obtained from mixed of fenugreek and oat (3103.59 kg/da and 762.36 kg/da, respectively.). Maximum crude protein yield was obtained from only fenugreek (144.78 kg/da).

During the restoration work on the structural interpretation of the meaning of the structural system, material condition of the determination made for the protection of our cultural heritage has a very serious matter.Structural restoration has various bases, material, geological determination, monitoring and structural analysis. In this case of study, we tried to determine the geological and material problems of the ‘Bardız Mosque’ by using georadar and monitoring the whole structure.By using 3D finite element analysis model, we could verify the main problems of the super-structure and methods for conservation could be decided

The crude oil, crude protein, crude ash, crude fiber, total phenol and antioxidant activity values, peroxide values, specific gravity, the refraxtive index and acid value of Citrullus lanatus and their oils were determined. Fatty acid composition of seeds belong to both watermelon were determined by Gas Chromotography (GC). These oils are important sources of essential fatty acid, linoleic acid (63.19% to 72.03%). Oleic acid contents of seeds ranged between 17.55% (Forage watermelon kernel) to 24.65% (watermelon kernel). Cd, Cr, Mn contents of watermelon kernel were found between 0.02 to 0.09 mg/kg, 0.37 to 1.46 mg/kg and 6.08 to 11.31 mg/kg, respectively. Ca, K, Mg, Na, P and S were found as major elements in seed samples. Total phenol contents of watermelon seeds ranged between 0.13 mg GAE /100 mg to 0.30 mg GAE/100 mg. Antioxidant activity of Citrullus lanatus (Thunb.) seeds (5.06 and 13.90%) were found higher than those of normal seeds (1.31 and 4.42%). Peroxide values of watermelon oils ranged between 7.6 meqO2/kg to 11.7 meqO2/kg.

Baraj ve bağlama gibi su yapılarının projelendirilmesinde, hem içme suyu hem de kullanma suyunun temin edilmesi problemlerinde ve akarsuların kirlilik seviyelerinin belirlenmesi gibi çalışmalarda sediment yükünün doğru bir şekilde tahmin edilmesi çok önemlidir. Bu sebeplerden dolayı akarsulardaki sediment miktarının tespiti su kaynakları mühendisliğinde büyük önem taşır. Bu çalışmada, Fırat Havzası'nda bulunan Murat Nehri, Göynük Çayı ve Peri Suyu gibi nehirler sediment taşınımı açısından irdelenmiştir. Bölgede bulunan üç istasyon için yapay sinir ağları (YSA), uyarlamalı ağ tabanlı bulanık çıkarım sistemi (ANFIS), çoklu doğrusal regresyon (MLR) ve Elektrik İşleri Etüt İdaresi (E.İ.E) üs metodu gibi yöntemler denenmiştir. Yapılan uygulamalarda bu üç istasyona ait sediment(Qs), debi(Q), sıcaklık(T) ve yağış(P) verilerinden yararlanılmıştır. Bu veriler kullanılarak üç istasyon için de sediment tahmin modelleri geliştirilmiştir. Bu çalışmada her bir istasyon için üç farklı model oluşturulmuştur. Birinci modelde girdi değişkeni olarak yağışın aynı günkü değeri, debi ve sıcaklık değerleri, çıktı değeri olarak da sediment konsantrasyonu (C) kullanılmıştır. İkinci modelde girdi değişkeni olarak yağışın bir gün önceki değeri, debi ve sıcaklık, çıktı değeri olarak da sediment konsantrasyonu kullanılmıştır. Üçüncü modelde ise girdi değişkeni olarak yağışın aynı günkü değeri, yağışın bir gün önceki değeri, debi ve sıcaklık, çıktı değeri olarak da sediment konsantrasyonu kullanılmıştır. Oluşturulan bu modeller eğitim ve test aşamalarında hem regresyon katsayısı (R2) hem de ortalama yüzde hatası (OYH) bakımından karşılaştırılmıştır. Eğitim ve test aşamalarında en başarılı sonuç yapay sinir ağları(YSA) ve ANFIS modellerinden elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Sediment, Yapay Sinir Ağları (YSA), ANFIS, Çoklu Regresyon, Akarsular, In the project design of water structures such as dams and regulators, in the problems of providing both drinking water and running water and in studies such as determining the pollution levels of streams, accurate prediction of sediment load is of utmost significance. Therefore, detecting the amount of sediment in streams is vital for water resources engineering. In this study, rivers such as Göynük Stream, Murat River and Peri River on the Euphrates Basin were studied in terms of the subject of sediment transport. For the stations in the region, methods such as artificial neural networks (ANN), adaptive neuro fuzzy inference system (ANFIS), multiple linear regression (MLR) and the base method of electrical power resources survey and development administration (E.P.R.S.) were tested. In the practices for these three stations, sediment (Qs), flow rate (Q), temperature (T) and precipitation (P) data were taken into consideration. By using these data, sediment prediction models were created for these three stations. In this study, three different models were created for each station. In the first model, the value of the precipitation of the same day, flow rate and temperature were used as input variables while sediment concentration (C) was used as the output value. In the second model, the value of the precipitation of the previous day, flow rate and temperature were used as the input variables while sediment concentration was used as the output value. In the third model, the value of the precipitation of the same day, the value of the precipitation of the previous day, flow rate and temperature were used as input variables while sediment concentration was used as the output value. The models were compared during both the training and test phases in terms of both the regression coefficient (R2) and mean percentage error (MPE). In the training and test phases, the most successful result was obtained from the artificial neural networks (ANN) and ANFIS models. Keywords: Sediment, ANN, ANFIS, Multiple Regression, Streams, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İnşaat Mühendisliği Anabilim Dalı, 2019., Kaynakça var.

Organik madde, toprağın en önemli bileşenlerinden biridir. Organik madde, toprağın kimyasal, fiziksel ve biyolojik özelliklerini iyileştirir. Organik madde ilavesi, toprak organik maddesinin kullanılabilirliğini ve sürdürülebilirliğini sağlamak için gereklidir. Organik madde kaynaklarından biri olarak bitki artıkları toprak organik madde ilavesi için kullanılabilmektedir. Tarımsal endüstrilerin artıkları, yıllık toplam biyokütle üretiminin önemli kısımlarından biri ve bu artıklar, toprak organik maddesinin önemli bir kaynağıdır. Bu araştırma ile beş farklı endüstriyel işlemden geçmiş olan bitkiye ait artıkların toprağa uygulanmasının toprağın fiziksel ve kimyasal özellikleri ile üç baklagil yem bitkisinin gelişimi üzerindeki etkilerinin incelemesini amaçlanmaktadır. Deneme, Tarla Bitkileri Bölümünün serasında Faktöriyel Deneme Deseni'ne göre 6 müamele ve 4 tekerrür ile yapılmıştır. Müameleler, beş farklı bitkisel artık (buğday kepeği, ayçiçeği küspesi, soya küspesi, kolza küspesi ve pamuk küspesi) ve kontrol (sadece toprak)'dür. Yetiştirilen bitki materiyali olarak üç farklı baklagil yem bitkisi (yem bezelyesi, yaygın fiğ ve koca fiğ) kullanılmıştır. Deneme iki yetiştirme dönemi olup ikinci yetiştirme döneminde organik maddeler ilave edilmeksizin birinci yetiştirme döneminde hazırlanan aynı ekim yataklarına aynı bitkilerin ekimleri yapılmıştır. Ölçümler, her yetiştirme döneminin hasat sonunda tekrarlanmıştır. Ölçümler, bitki büyüme parametreleri, Rhizobium aktivitesi parametreleri, bitkide kimyasal özelliklerinin analizi ve toprağın özelliklerinin analizi olmak üzere dört ana başlık şekilde yapılmıştır. Araştırmada, bazı küspeler uygulanmasının kullanılan üç baklagil yem bitkileri gelişimi üzerine (yem bezelyesi, yaygın fiğ ve koca fiğ) fitotoksisite etkisi görülmektedir. Bazı küspeler uygulanması, tüm bitkilerin gelişimini (çıkış, kök uzunluğu ve kuru kök ağırlığı) engellemiş ve farklı zamanlarda bitkilerin sararması, solması ve ölmesine neden olmuştur. Ayrıca küspeler uygulanması, bitkilerin nodül sayısını de engellemiştir. Kullanılan bitki artıkları (buğday kepeği, pamuk tohumu küspesi ve ayçiçeği tuhumu küspesi), bazı toprak özelliklerini (organik madde, P2O5 ve K2O içerikleri, pH değeri ve satürasyon) iyileştirmiştir. Ayçiçeği tohumu küspesi ile muamele edilen topraklarda en yüksek organik madde ve K2O içerikleri tespit edilmişken (sırasıyla %1.35 ve 103.33 kg/da) buğday kepeği ile muamele edilen topraklarda ise en yüksek P2O5 içeriği (17.48 kg/da) tespit edilmiştir. Kullanılan bitki artıkları (buğday kepeği, pamuk tohum küspesi ve ayçiçeği tohumu küspesi), bitkilerin gelişimini iyeleştirmiştir. Buğday kepeği, her iki yetiştirme döneminde bitki gelişimi parametrelerinin en yüksek sonuçları vermiş olup en uygun bitki artığı olmuştur. İkinci yetiştirme döneminde, buğday kepeği ile muamele edilen bitkilerin yaş ve kuru toprak üstü bitki ağırlıkları ve ayrıca yaş ve kuru kök ağırlıkları sırasıyla 24.56, 4.70, 2.86 ve 0.58 g olarak bulunmuştur. Buğday kepeği ile muamele edilen bitkilerinde de 115.45 nodül tespit edilmiştir. Ayrıca, kullanılan bitki artıkları, bitkilerin bazı makro ve mikro besin elementleri alımını arttırmıştır. İkinci yetiştirme döneminde, ayçiçeği tohumu küspesi ile muamele edilen bitkilerde en yüksek N içeriği (%3.69), buğday kepeği ile muamele edilen bitkilerde en yüksek P içeriği (%0.22) ve pamuk tohumu küspesi ile muamele edilen bitkilerde en yüksek K içeriği (%3.81) tespit edilmiştir. Bununla birlikte, bitkilerin bazı mikroelementleri (Cu, Zn, Cr, Ni, Pb ve Co) alımı, kontrol muamelesinde daha yüksek bulunmuştur., Organic matter is one of the most important components of the soil. Organic matter improves the chemical, physical and biological properties of the soil. The addition of organic matter is necessary to ensure the availability and sustainability of soil organic matter. As one of the organic matter sources, plant residues can be used for soil organic matter addition. The residues of agricultural industries are an important part of the total annual biomass production and are an important source of soil organic matter. This research aims to examine the effects of the application of five different industrial plant residues on the physical and chemical properties of the soil and the growth and development of three legume forage crops. The experiment was conducted in the Greenhouse of the Field Crops Department with 6 treatments and 4 repetitions according to the Factorial Experimental Design. Treatments are five different vegetable residues (wheat bran, sunflower seed oilcake, soybean oilcake, rapeseed oilcake, and cottonseed oilcake) and control (soil only). Three different forage legumes (forage pea, common vetch, and Narbon vetch) were used as the cultivated plant materials. The experiment consisted of two growing seasons and the same plants were planted in the same planting beds in the second growing season without adding organic substances to the growing medium prepared in the first growing season. Measurements were repeated at the harvest time at end of each growing season. Measurements were made in four main parameters, they were: plant growth parameters, Rhizobium activity parameters, analysis of plant chemical concentrations, and analysis of soil properties. In the study, the phytotoxicity effect of some oilcakes application on the growth of the three legume forage crops used (forage pea, common vetch, and Narbon vetch) was observed. Application of some oilcakes inhibited the growth of all plants (emergence, root length, and dry root weight) and caused the plants to turn yellow, wither and die at different times. The application of oilcakes also inhibited the nodulation of the plants. The plant residues used in this study (wheat bran, cottonseed oilcake, and sunflower seed oilcake) improved some soil properties (organic matter, P2O5 and K2O contents, pH value, and saturation). Soils treated with sunflower seed oilcake had the highest organic matter and K2O contents by 1.35% and 103.33 kg/da, respectively, while soils treated with wheat bran had the highest P2O5 content by 17.48 kg/da. These plant residues (wheat bran, cottonseed oilcake, and sunflower seed oilcake) also improved the growth of the plants. Wheat bran gave the highest results in plant growth parameters in both first and second growing seasons and made it the most suitable plant residue among plant residues used in this study. In the second growing season, fresh and dry shoot and roots of plants treated with wheat bran was 24.56, 4.70, 2.86 and 0.58 g, respectively. Plants treated with wheat bran produced the highest number of root nodules by 115.42 nodüles in the second growing season. In addition, these plant residues increased the plant uptake of some macro and microelement nutrients. In the second growing season, plants treated with sunflower seed oilcake had the highest N content by 3.69%, plants treated with wheat bran had the highest P content by %0.22 and plants treated with cottonseed oilcake had the highest K content by %3.81. However, the plant uptake of metal microelements (Cu, Zn, Cr, Ni, Pb and Co) was significantly higher in the control treatment than in the plant residue treatments.

Bu çalışma Konya ekolojik koşullarında farklı kaynaklardan sağlanan karpuz genotiplerinin bazı bitkisel ve tarımsal özelliklerin belirlenmesi ve yemlik bakımdan üstün genotiplerin seçilmesi amacıyla 2017 yılında yapılmıştır. Tohumlar serada saksılara ekilerek fideler oluşturulmuştur. Fideler deneme alanına Mayıs 2017'de 200 x 100 cm aralıklarla dikilmiştir. Hasat sırasında ve sonrasında yapılan gözlemlere göre incelenen özelliklerin en düşük, en yüksek ve ortalama skala değerleri sırasıyla yaprak ayası için; 3 – 7 ve 5.8, yaprak ayasının yarılma derinliği için; 3, 7 ve 4.8, meyve rengi için; 1, 3 ve 2.6, meyvenin uzunlamasına kesitinin şekli için; 1, 4 ve 2.1, meyvenin ana et (iç) rengi için; 1, 4 ve 2.2 olarak belirlenmiştir. Ölçümlere göre ise incelenen özelliklerdeki en düşük, en yüksek ve ortalama değerler sırasıyla bitki başına meyve sayısı için; 1, 8 ve 2.3 adet, bitki başına meyve verimi için; 0.9, 45.8 ve 11.5 kg, meyve boyu için; 10.6, 46.8 ve 24.7 cm, meyve çevresi için; 35.1, 111.2 ve 64.5 cm, meyve kabuk kalınlığı için; 1.0, 50.0 ve 19.45 mm, bin tane ağırlığı için; 57.8, 324.9 ve 150.7 g; meyvede suda çözünebilir kuru madde miktarı için; %2, %11 ve %5.4, tohum verimi için; 1.68, 263.0 ve 97.88 g/meyve olarak bulunmuştur. İncelenen tüm özellikler bakımından genotipler arasında büyük farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Denemede kullanılan genotiplerin sahip olduğu bu önemli varyasyondan dolayı; incelen popülasyonlarda ıslah çalışmalarına uygun bir genetik çeşitliliğin bulunduğu ve yem amaçlı kullanılabilecek nitelikte (yemlik tip) karpuzun seçilebilme potansiyelinin çok yüksek olduğu sonucuna varılmıştır. Aynı bitkide kendilenmiş ve açıkta tozlaşmış çiçekten elde edilen meyvelerin tohum verimleri kıyaslanmıştır. 40 genotipte kendilenmiş 20 genotipte ise açıkta tozlaşmış çiçekten elde edilen meyvelerin tohum verimi yüksek çıkmıştır. En uygun yemlik karpuz genotiplerinin seleksiyonu amacıyla 'Tartılı Derecelendirme' yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada kullanılan genotiplerin aldığı toplam tartılı derecelendirme puanları 108 ile 714 arasında değişmiştir. Daha sonraki yemlik tip karpuz ıslah çalışmaları için toplam puanı 500'den daha yüksek olan ilk 105 karpuz genotipi seçilmiştir. This study was carried out in 2017 in order to determine some morphological and agricultural characteristics of watermelon genotypes obtained from different sources and to select superior genotypes in terms of fodder in Konya ecological conditions. Watermelon seeds were sown in viols in the greenhouse and seedlings were formed. Seedlings were planted at 200 x 1000 cm intervals in May 2017. According to the measurements and observations made in the study the lowest, the highest and mean values were respectively found to be 3, 7 and 5.8 for leaf blade (size); 3, 7 and 4.8 for depth of incisions of margin of leaf central third of plant; 1, 3 and 2.6 for ground colour of skin of fruit; 1, 4 and 2.1 for shape of longitudinal section of fruit; 1, 4 and 2.2 for main colour of flesh of fruit; 1, 8 and 2.3 pcs for the number of fruit per plant; 0.9, 45.8 and 11.5 kg for fruit yield per plant; 10.6, 46.8 and 24.7 cm for fruit length; 35.1, 111.2 and 64.5 cm for circumference of fruit; 1.0, 50.0 and 19.45 mm for thickness of outer layer of pericarp of fruit; 57.8, 324.9 and 150.7 g for thousand grain weight; 2%, 11% and 5.4% for water soluble total dry matter in fruit; 1.68, 263.0 and 97.88 g for seed yield per fruit. Significant differences were observed among the genotypes in terms of the characteristics analysed. These genotypical variabilities are more likely to increase the chances of selecting the desired type of fodder watermelon. Seed yields of fruits obtained from inbred and open pollinated flowers in the same plant were compared. Fruits obtained from inbred in the 40 genotypes and fruits obtained from open pollinated flowers in the 26 genotypes had high seed yield. Weighted rating method was used to selection of the most suitable fodder watermelon genotypes. The total weighted rating scores of the genotypes used in the study ranged from 108 to 714. The first 105 watermelon genotypes with a total score of more than 500 were selected for subsequent fodder type watermelon breeding studies. 89

WOS: 000508414300008, Wild rocket (Diplotaxis tenuifolia (L.) DC.), a member of the Brassicaceae family, is vital in natural areas and soil protections as well as in human and animal nutrition. The study was conducted to determine the appropriate row spacing of Turkey's native plant wild rocket in Konya conditions. This study was conducted in 2015; observations and measurements were carried out in the second (i.e., 2016) and third (i.e., 2017) years. In this study, fodder yield and its components consisted of plant height, canopy diameter, number of branches, fresh and dry fodder yield per plant, and dry fodder yield per hectare and seed yield and its components consisted of number of pods per branch, number of pods per plant, 1000 grains weight, seed yield per plant, and seed yield per hectare were examined. Macro and micronutrient contents of the plant were also analyzed in 2016. The results show that seed yield values such as seed yield (i.e., 76.2 kg ha(-1)) and 1000 grains weight (i.e., 1.00 g) were higher in 2016. However, in 2017, while seed yield was lower, plant height (i.e., 92.78 cm), canopy diameter (i.e., 85.67 cm), and fodder yield (i.e., 20339.5 kg ha(-1)) were higher. In nutrient contents (especially Ca, K, and Fe), 20- and 30-cm row spacings were determined as significant. Furthermore, the yield values related to dry fodder and seed yields are higher with 20- and 30-cm row spacings. This study indicated that 20- and 30-cm row spacings are recommended row spacing for wild rocket culture.

WOS: 000467641100003, PubMed: 31093480, Genetic polymorphism amid plant species is a crucial factor for plant improvement and maintaining their biodiversity. Evaluation of genetic diversity amongst plant species is significant to deal with the environmental stress conditions and their effective involvement in the breeding programs. Hence, in present study, an attempt has been made towards the genetic assessment of individual and bulked populations of 25 watermelon genotypes, belonging to Citroides (citron watermelon) and Lanatus (dessert watermelon) group from Konya, Thrace, Turkmenistan, Saudi Arabia and Turkey. The employed Random Amplified Polymorphic DNA (RAPD) and Inter-Simple Sequence Polymorphism (ISSR) marker systems provided 69.4 and 95.4% polymorphisms, respectively. Different clustering methods showed clear grouping of the genotypes based on the geographical origin and species. Citron genotypes from Turkmenistan stood apart from all the Turkish Lanatus genotypes. However, Saudi Arab Lanatus genotype grouped with native Turkish varieties indicating the genetic linkage. Among all the Turkmenistan Citron genotypes, Turkmenistan-11 was the most distinct form. Moreover, sufficient genetic variation was found between the commercial and native Lanatus genotypes of Turkey as well as Citron genotypes of Turkmenistan. Hence, it will be beneficial to include these genotypes in the future breeding programs to transfer disease-resistant alleles from Citron to Lanatus genotypes., Bilimsel Arastirma Projeleri (BAP) Selcuk University ProjectSelcuk University [13401008, 12401022], This study has been conducted under the support provided by Bilimsel Arastirma Projeleri (BAP) Selcuk University Project, Grant number 13401008 and 12401022, Turkey.

Bu araştırma, 2018 Mart–Haziran ayları arasında Konya Bahri Dağdaş Uluslararası Tarımsal Araştırma Enstitüsü deneme tarlasında, sulu şartlarda yürütülmüştür. Araştırmada Konya sulu şartlarında geliştirilen 9 yulaf (Avena sativa) hattı (BDY-1, BDY-2, BDY-3, BDY-4, BDY-5, BDY-6, BDY-7, BDY-8, BDY-9) ve 3 tescilli çeşide (Diriliş, Cheocota, Seydişehir) ait ot verim, verim unsurları ve bazı ot kalite özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma tesadüf blokları deneme deseninde, 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada, tarımsal özellikler oloarak; salkımlanma tarihi (ST), bitki boyu (BB), yatmaya dayanım (YD), metrekarede sap sayısı (MSS), yeşil ot verimi (YOV), kuru ot verimi (KOV), sap kalınlığı (SK), saptaki yaprak sayısı (SYS) ve yaprak ağırlığı (YA), sap ağırlığı (SA), yaprak/sap oranı (Y/S), bayrak yaprak uzunluğu (BYU); ot kalite özellikleri olarak kuru madde (%KM), ham protein (%HP), %NDF, %ADF, %kül, sindirilebilir kuru madde (SKM), kuru madde tüketimi (KMT), nisbi yem değeri (%NYD) ve rutubet özellikler incelenmiştir. Araştırmanın sonucunda tarımsal özellikler olarak; salkımlanma tarihi 68-85 gün, bitki boyu 80-109 cm, yatmaya dayanıklı, metrekarede sap sayısı 453.33-677.33 adet, yeşil ot verimi 2342-3109 kg/da, kuru ot verimi 614-994 kg/da, sap kalınlığı 3.68-5.62 mm, saptaki yaprak sayısı 4.07-4.87 adet ve yaprak ağırlığı 13.02-35.06 g, sap ağırlığı 68.52-133.46 g, yaprak/sap oranı 0.14-0.27, bayrak yaprak uzunluğu 14.63-23.90 cm; ot kalite özellikleri olarak ise kuru madde 0.21-0.36, ham protein %9.35-11.39, NDF %52.79-57.80, ADF %36.57-41.75, kül %7.5-9.87, sindirilebilir kuru madde 56.38-60.41, kuru madde tüketimi %2.08-2.27, nisbi yem değeri %90.74-105.20 ve rutubet 6.99-7.27 aralıklarındaki değerler tespit edilmiştir. Bazı morfolojik özellikler ve yem değerleri göz önünde bulundurulduğunda BDY-5, BDY-7 ve BDY-8 hatları ile Cheocota ve Seydişehir çeşitleri Konya ekolojik koşullarında kaba yeme destek olacak ot üretimi bakımından yazlık yetiştirilebilecek genotipler olarak tavsiye edilmektedir., his research was carried out in Konya Bahri Dağdaş International Agricultural Research Institute in March-June 2018 under irrigated conditions. Nine oat (Avena sativa) Lines developed in Konya under irrigated conditions (BDY-1, BDY-2, BDY-3, BDY-4, BDY-5, BDY-6, BDY-7, BDY-8, BDY-9) and three registered varieties (Diriliş, Cheocota, Seydişehir) were evaluated for forage yield, yield components and some forage quality characteristics. The study was designed as a randomized block design with three replications. In research, the traits such as; days to heading, plant height, lodging resistace, the number of stems per square meter, green forage yield, dry Forage yield, stem thickness, the number of leaves per tiller and leaves weight, stem weight, leaf/stem ratio (L/S) and flag leaf length(FLL) and Quality traits; dry matter ratio (%), crude protein, ADF (%) (Acid Detergant Fiber), NDF (%) (Neutral Detergant Fiber), dry matter finishing (%) (DMF), digestible dry matter (%) (DDM), relative feed values (%) (RFV), moisture were investigated. As a result of the research, as agricultural characteristics; to heading (68-85 days), plant height 80-109 cm., lodging resistace, number of stems per square meter 453.33-677.33 pieces, green forage yield 2342-3109 kg / da, dry forage yield 614- 994 kg/da, stem thickness 3.68-5.62 mm, number of leaves per tiller 4.07-4.87 pieces and leaves weight 13.02-35.06 g, stem weight 68.52-133.46 g, leaf / stem ratio 0.14- 0.27, flag leaf length 14.63-23.90 cm; forage quality properties as dry matter 0.21-0.36, crude protein % 9.35-11.39, NDF % 52.79-57.80, ADF % 36.57-41.75, ash % 7.5-9.87, digestible dry matter 56.38-60.41, dry matter finishing % 2.08-2.27, relative feed value % 90.74-105.20 and moisture % 6.99-7.27 values were determined. When some morphological treats and feed values are considered, BDY-5, BDY-7 and BDY-8 lines and Cheocota and Seydişehir varieties are recommended as genotypes that can be cultivated as spring plant in terms of grass production under Konya ecological conditions.

Bu çalışma 2015 yılında Afyonkarahisar ili Bolvadin ilçesinde 1040 metre rakımda bulunan ve karasal iklim özellikleri gösteren Özel işletmelerin arazilerinde yürütülmüştür. Bu araştırma ile tahıl hasadından sonra 2. ürün olarak ekilecek olan silajlık sorgum x sudan otu melezi ve mısırın farklı şekillerde (klasik ekim, sırta ekim, sırt çukuruna ekim, gübre ilaveli ekim, saman ilaveli ekim) hazırlanmış tohum yataklarına ekimlerinde verim ve verim unsurlarını araştırmak amaçlanmıştır. Sorgum x sudan otu melezi olarak SugarGraze II ve mısır olarak DKC-7211 (silajlık mısır tohumu) kullanılmıştır. Deneme tesadüf bloklarında iki ayrı deneme deseni şeklinde gerçekleştirilmiştir. İki ayrı deneme deseninde bitki çıkışının %50'si tamamlandıktan sonra, bitki boyu, (cm), yaprak sayısı (adet/bitki), sap çapı (mm), bitki ağırlığı (g), yaprak ağırlığı (g/bitki), bitkideki yaprak oranı (%), yeşil ot verimi (kg/da), kuru madde oranı (%), kuru madde verimi (kg/da), ham protein oranı (%) ve ham protein verimi (kg/da) kaydedilmiştir. Sonuçlar varyans analizi yapılarak değerlendirilmiş, ekim yöntemleri ile bu 11 bağımsız değişken arasındaki ilişkiler istatistiki olarak incelenmiştir. Sonuçta bu 11 ilişkiden 8'i arasındaki ilişki istatistiki olarak anlamlı bulunmuştur. Sadece yaprak sayısı, kuru madde oranı ve ham protein oranı ile uygulanan ekim yöntemleri arasındaki ilişki anlamlı bulunamamıştır. Sap çapı ile ekim yöntemleri arasındaki ilişki mısırda anlamlı bulunmamasına karşın, sorgum için bu ilişki anlamsız bulunmuştur. Sırta ekim yöntemi her iki bitki için de çoğunlukla en olumlu sonuçları vermiş, klasik ekim yönteminden mısır için, saman ilaveli ekim yönteminden de sorgum için çoğunlukla en olumsuz sonuçlar elde edilmiştir. Bunun yanında mısır bitkisinde en yüksek ortalama yeşil ot veriminin sırta ekim yönteminde 12302 kg/da, sorgum sudan otu bitkisinde ise en yüksek yeşil ot verimi sırta ekim yönteminde 17055 kg/da olarak bulunmuştur. Kuru madde oranı mısır bitkisinde en yüksek sırta ekim yönteminde % 33.5 olarak, sorgum sudan otu bitkisinde ise en yüksek kuru madde oranı sırta ekim yönteminde % 28.24 olarak bulunmuştur., The present study was carried out in the private farms of special companies indicate continental climate and placed at 1040 altitude in Bolvadin, Afyonkarahisar, in 2015. The aim of this investigation is to examinethe yield and the yield's parameters of second crop silage sorghum x sudan (hybrid) and corn which were planted in the different seed beds prepared by the different ways (classic, ridge planting, pit of ridge planting, manure added planting, chaff added planting). SugarGraze II seeds as sorghum x sudan grass (hybrid) and DKC-7211 seeds as maizeare were used. The pilot investigation was performed as two different investigation in randomized blocks. After 50% maturation in two different plot desings, plant height (cm), numbers of leaves (number/plant), stem diameter (mm), plant weight (g), leaf weight (g/plant), rate of leaves on the plant (%), fresh grass yields (kg/dec), dry matter yields (kg/dec), rate of crude protein (%), and crude protein yields (kg/dec) were recorded. Variance analysis was used to analyze the data, and the relationship among these 11 independent variables and planting methods were statistically examined. As a result, 8 of these 11 relationships were determined as a statistically significant. The numbers of leaves, rate of dry matter and rate of crude protein were found not to have a statistically significant relationship with the planting methods. The relationship between the stem diameter and planting methods are found statistically significant for maize; however, it was not significant for the hybrid sorghum. The ridge planting methods provide commonly the most positive results for the both these plants, and the classical planting and the chaff-added planting methods provide commonly the most negative results for maize and sorghum x sudan, respectively. In addition, the highest green grass yields in the ridge planting methods were found to be 12302 kg/da for the maize, and to be 17055 kg/da for the sorghum x sudan. The highest rate of the dry matter in the ridge planting method was found to be 33.5% for the maize and to be 28.24% for the sorghum x sudan.

Bu araştırma, Konya ili Çumra ilçesinde 2014 yılında sulu şartlarda arpa hasadından sonra farklı şekillerde işlenen toprağa (anız, pulluk ve rotatil) ekilen sorgum sudan otu çeşitlerinin (Aneto, Greengo, Nutrihoney ve Sugargraze) verim, bazı verim bileşenleri ve kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür.Araştırma sonucunda toprak işleme şekilleri ve kullanılan sorgum sudan otu çeşitlerinin ortalaması olarak, bitki boyu 228.60 - 262.73 cm, yaprak sayısı 9.13 - 11.13 adet/bitki, sap çapı 14.06 - 17.56 mm, bitki ağırlığı 116.22 - 160.11 g, yaprak ağırlığı 17.78 - 27.22 g, yaprak oranı %11.67 - %20.33, yeşil ot verimi 7038.33 - 9400.67 kg/da, kuru madde oranı %23.33 - %33.00, kuru ot verimi 1794.67 - 2581.00 kg/da, protein oranı %7.13 - %8.09 ve protein verimi ise 130.67 - 194.00 kg/da değerleri aralığında değişim göstermiştir.Araştırma sonuçlarına göre incelenen özellikler yönünden yaprak ağırlığı (27.22 g), yeşil ot verimi (8811.78 kg/da), kuru ot verimi (2346.78 kg/da) ve protein verimi (178.44 kg/da) bakımından yüksek değere ulaşan Greengo çeşidi ön plana çıkmıştır. Toprak işleme şekilleri istatistiki olarak önemsiz bulunmuştur. Present research was conducted in Çumra Town of Konya City under irrigated conditions for one year (2015) to determine effects of different soil tillage methods (stubble, plow and rotatilary) on yield, some yield and quality characteristics of sorghum sudanense varieties (Aneto, Greengo, Nutrihoney and Sugargraze). Results of the study showed the following values for the mean of tillage methods and sorghum sudanense varieties; 228.60 - 262.73 cm for plant height, 9.13 - 11.13 for number of leaves per plant, 14.06 - 17.56 mm for stem diameter, 116.22 - 160.11 g for plant height, 17.78 - 27.22 g for leaf height, 11.67% - 20.33% for leave ratio, 7038.33 - 9400.67 kg da-1 for green OT yield, 23.33% - 33.00% for dry matter ratio, 1794.67 - 2581.00 kg da-1 for dry hay yield, 7.13% - 8.09% for protein ratio and 130.67 - 194.00 kg da-1 for protein yield.According to the results, due to the investigated characteristics of leaf weight (27.22 g), green hay yield (8811.78 kg da-1), dry hay yield (2346.78 kg da-1) and protein yield (178.44 kg da-1) the Greengo variety was obtained as promising genotype. Soil tillage methods were statitistically unsignificant. 40

Tuzluluk, birçok bitkinin gelişmesi ve buna bağlı olarak morfolojik yapısı ve verimi üzerine etki etmektedir. 2015-2016 yıllarında sera koşullarında farklı tuzluluk seviyelerinin (Kontrol, 5, 10 ve 15 EC dS/m NaCl) ayrık türleri (Agropyron cristatum, A. desertorum ve A. elongatum) üzerine etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Çalışmada bitki boyu, kök uzunluğu, bitki uzunluğu, kök/gövde uzunluk oranı, yaş gövde ağırlığı, yaş kök ağırlığı, toplam yaş bitki ağırlığı, yaş kök/gövde ağırlık oranı, kuru gövde ağırlığı, kuru kök ağırlığı, toplam kuru bitki ağırlığı, kuru kök/gövde ağırlık oranı, kuru madde oranı, başaktaki tane sayısı, bitkinin kök ve gövdesindeki K, Na ve Cl içeriği incelenmiştir. Araştırmanın sonucunda artan tuz dozları otlak ayrığı ve kır ayrığının bitki boyuna etki etmezken, yüksek otlak ayrığının bitki boyunda artmaya (% 5.4) neden olmuştur. Dane dolum dönemine kadar yetiştirilen bu üç ayrık türünden elde edilen başaktaki tane sayısı ise tuz konsantrasyonlarındaki artışla kontrol gruplarına göre otlak ayrığında % 62.5, kır ayrığında % 61.7 ve yüksek otlak ayrığında ise % 42.8'lik tane sayısında bir azalma belirlenmiştir. Gövdede en yüksek K alımı yüksek otlak ayrığı bitkisinde 5 EC dS/m NaCl tuz uygulamasıyla % 2.56 olarak bulunurken, en az K alımı ise kır ayrığının kontrol grubunda % 0.85 K olarak tespit edilmiştir. Özellikle yüksek otlak ayrığında daha belirgin görülse de, ayrık türlerinde tuz uygulamasıyla birlikte bitkinin K alımı artmıştır. 10 EC dS/m NaCl' de yetiştirilen yüksek otlak ayrığının gövdesindeki Na içeriği % 0.51 olup en yüksek Na miktarı olarak kaydedilirken, en düşük gövdedeki Na içeriği ise otlak ayrığının kontrol grubunda % 0.06 olarak tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular doğrultusunda yüksek otlak ayrığı diğer iki türe göre tuzlu şartlardan daha az etkilendiği görülmüştür. Bu sonuçlar bize morfolojik etkileme bakımından tuzlu şartlara yüksek otlak ayrığının daha uyumlu olduğu sonucunu göstermiştir., Salinity effects on many plants developments in parallel with morphological properties and yield of plants. This study carried out greenhouse conditions in 2015-2016. It was aimed to determination of the effects on Agropyron species (Agropyron cristatum, A. desertorum and A. elongatum) of different salt concentrations (Control, 5, 10 and 15 EC dS/m NaCl). In the research was investigated such morphological properties as plant height, root length, total plant height, root/shoot length ratio, fresh shoot weight, fresh root weight, total fresh plant weight, fresh root/shoot weight ratio, dry shoot weight, dry root weight, total dry plant weight, dry root/shoot weight ratio, dry matter ratio, seeds per Spica, the content of K, Na and Cl in stem and root of these plants. While increasing salinity dosages wasn't effect on A. desertorum's aboveground plant height in this study results, increasing salinity dosages were caused that A. elongatum's aboveground plant height was increased by 5.6%. Seeds per Spica obtained from three Agropyron species grown until grain filling duration were determined that accordingly control groups', seeds per Spica of A. cristatum, A. desertorum and A. elongatum were decreased by increasing salt concentrations respectively 62.5 % 61.7% and 42.8 %. Although the maximum content of K in the stem was found by 2.56 % in tall wheatgrass with 5 EC dS/m salt concentration, the minimum content of K was determined with control groups in desert wheatgrass (0.85 %). The content of K element in stem was increased with increasing salt dosages in Agropyron species, especially in tall wheatgrass. While the content of Na in stem by 0.51 % of tall wheatgrass grown in 10 EC dS/m salt concentration was the maximum content of Na in stem, the minimum content of Na was determined by 0.06 in control groups of crested wheatgrass. Our findings show that A. elongatum was less impressed by salinity conditions more than other Agropyron species. This results show that A. elongatum was more adaptable in salinity conditions in terms of morphological., Bu tez çalışması Öğretim Üyesi Yerleştirme Programı (ÖYP) Koordinatörlüğü tarafından 2015-ÖYP-078 nolu proje ile desteklenmiştir.

Bu araştırma, 2009 Nisan – Ağustos ayları arasında Ankara Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü deneme tarlasında, kuru şartlarda yürütülmüştür. Araştırmanın amacı, uygulanan 4 farklı sıra aralığından (15,25,35,45 cm) hangisinin bitkinin yetiştirilmesinde uygun olduğunu tespit etmektir. Bu amaçla, tesadüf blokları deneme deseninde, 3 tekerrürlü olarak iki deneme kurulmuştur. Birinci denemede bitkinin yeşil ot verimi, ikinci denemede tane verimi tespit edilmiştir. Yeşil ot verim denemesinden elde edilen ortalama değerler sırasıyla; bitki boyu 36.58 cm, sap çapı 2.73 mm, yeşil ot verimi 937.46 kg/da, kuru ot verimi 313.23 kg/da, kuru otundaki protein verimi 51.77 kg/da‟ dır. Tane verim denemesinden elde edilen değerler sırasıyla; bitki boyu 37.23 cm, sap çapı 2.83 mm, tohum protein verimi 82.54 kg/da, ilk meyve yüksekliği 13.91 cm, bitkide meyve sayısı 7.56 adet/bitki, meyvede tohum sayısı 10.91 adet/bitki, tohum verimi 275.32 kg/da, bin tane ağırlığı 19.72 g, ana dal sayısı 2.82 adet/bitki‟ dir. Sonuç olarak yeşil ot ve tane verim denemelerinden elde edilen değerler dikkate alındığında, bitkinin yeşil ot üretiminde 35 cm sıra aralığının, tohum üretiminde ise 45 cm sıra aralığının kullanılması uygun bulunmuştur., This research was conducted in the farm of Ankara Central Research Institute of Arable Crops in dry conditions between April to August in 2010. The aim of the research is to find out which would be suitable of fenugreek plants in four different row spacings (15,25,35,45 cm).The research was conducted in the randomized blocks design. One was for the production of green forage yield, and second was for the production of seed yield. The values which were obtained from the production of green forage yield is as follows; plant height 36.58, stem diameter 2.73 mm, green forage yield: 937.46 kg/da, hay yield 313.23 kg/da, protein yield in hay 51.77 kg/da. The values which were obtained from the production of seed yield is as follows; plant height 37.23 cm, stem diameter 2.83 mm, protein yield in seed 82.54 kg/da, height of the first pot 13.91 cm, pot number 7.56 per plant, seed yield 275.32 kg/da, seed number 10.91 per pot, branch number 2.82 per plant, 1000-seed weight 19.72 g. Consequently, when the values obtained from the production of green plants and seeds were considered, it was found out that it would be best if it was planted 35 cm intermittent for green plant production and 45 cm intermittent for seed production.

Bu araştırma, 2008 yılı Temmuz-Ekim ayları arasında tahıl hasadından sonra sulu şartlarda ikinci ürün olarak silajlık sorgum (Rox), sorgum x sudan otu (Bovital) ve süpürge darısı (Popülasyon) çeşitleriyle toprak işlemeli ve işlemesiz uygulamaların ikinci ürün sorgumun (Sorghum ssp.) verim ve kalitesine etkisi belirlemek amacıyla, Konya Toprak ve Su Kaynakları Araştırma Enstitüsü deneme tarlasında `Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller Deneme Deseninde' üç tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, Bitki Boyu, Kuru Madde Verimi, Bitkide ADF (Asit Deterjan Fiber) Oranı ve Bitkide NDF (Nötral Deterjant Fiber) Oranı istatistiki olarak önemli bulunmuştur. Araştırmada en yüksek değerler bitki boyunda 104.33 cm ile sorgum sudan otu (Bovital) çeşidinde toprak işlemesiz uygulama ile süpürge darısı (Popülasyon) çeşidinde toprak işlemeli uygulamada bulunmuştur.Toprak işlemeli uygulamada bitkide ADF ( Asit Deterjan Fiber) Oranı % 39.9 ve bitkide NDF (Nötral Deterjant Fiber) Oranı %73.7 ile sorgum sudan otu (Bovital) çeşidinde en yüksek bulunmuştur. Sonuç olarak en yüksek kuru madde verimi hem toprak işlemeli uygulamalarda hem de toprak işlemesiz uygulamalarda sorgum x sudan Otu melezinde bulunmuştur (Bovital: 1544.8 kg/da)., This research was carried out with the determine to effect of tillage and non-tillage on yield and quality of sorghum in irrigated conditions as second crop after cereals (wheath). The experiment was arranged in the `Split Plots on Randomized Complete Block? experimental design with three replications and conducted at the Soil And Water Resources Research İnstitute, Konya. İn this study, broomcorn, sorghum and sorghum x sudan grass were used as experiment material. According to the results of research, statically significant differences were plant heigh, dry matter yields, neutral detergent fiber (NDF), rates per plant and asit detergent fiber (ADF) rates per plant. The highest plant height (104.33) was the some as sorghum x sudan grass (Bovital and non-tillage) and broomcorn (Popilation and tillage ). The highest asit detergent fiber (ADF: %39.9) and neutral detergent fiber (NDF:%73.7) were tillage in sorghum x sudan grass. The higest dry matter yield was obtained from sorghum x sudan grass (Bovital: average 1544.8 kg/da).

Bu araştırma, 2006 yılı Temmuz-Kasım ayları arasında tahıl hasadından sonra sulu şartlarda ikinci ürün olarak sorgum x sudan otu melezi ?Jumbo? çeşidi üzerine sıra arasının etkilerini belirlemek amacıyla, Konya-Çumra Meslek Lisesi deneme tarlasında ?Tesadüf Blokları? deneme deseninde üç tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, m2'deki bitki sayısı, yeşil ot verimi, kuru madde verimi, yaprakta protein oranı, bitkide protein oranı, yaprakta NDF oranı ve bitkide NDF oranı incelenmiş ve bu değerler bakımından sıra aralıkları arasında istatistiki olarak önemli farklılıklar tespit edilmiştir. En yüksek yeşil ot verimi (7613.17 kg/da), kuru madde verimi (2343.41 kg/da), kuru madde oranı % 30.77 (45 cm) ve yaprakta NDF oranı (% 72.97) 45 cm sıra aralığından elde edilmiştir. Sıra aralığı mesafesi arttıkça bu özelliklerin değerleri de artmaktadır. Sonuç olarak, sorgum x sudan otu melezinin 45 cm sıra aralığında en yüksek yeşil ot verimi ve kuru madde verimi elde edildiği için Çumra ekolojik şartlarında ikinci ürün olarak yetiştirilecek sorgum x sudan otu melezlerinde 45 cm sıra arsı mesafesinin uygun olduğu tespit edilmiştir., This research was carried out with the determine to effect of row spacing on silage sorghum x sudangrass cultivar as second crops and irrigated crop after cereals was harvested between July and October in 2006. The experiment was arranged in the ?Randomized Blocks? experimental design with three replications and conducted at the Research Farm of the Agricultural College of Çumra. In this study, Jumbo cultivar were used as experiment material. According to the results of research, statically significant differences were found among row spacing with respect of the grass yield, stem number per m2, dry matter yields, crude protein rates per leaf, crude protein rates, neutral detergent fiber (NDF) rates per leaf and neutral detergent fiber (NDF) rates. The highest grass yield (62963.0 kg ha-1) dry matter yield (23434.1 kg ha-1), dry matter ratio (30.77 %) and neutral detergent fiber (NDF) rates per leaf (72.97 %) were obtained from 45 cm row spacing. Generally, values of these characters creases in increased row spacing. As a results, the highest grass yield and dry matter yield were obtained from 45 cm row spacing. This study showed, if the sorghum x sudagrass cultivar sowed in 45 cm row spacing, positive results can be obtained.