Search

[No abstract avaiable]

This report refers to the content of the 4th National Symposium ofVocational Schools of Health Related Services. The symposiumwas organized by Marmara University, Vocational School of HealthRelated Services in Istanbul after nine years. The symposium wasfocused on educational problems in Vocational Schools of HealthRelated Services, solution proposals, employment problems,patient and employee safety, curriculum studies, and developmentsin clinical skills training. Apart from presenting on different topics,numerous posters and oral presentations were included in thesymposium program., Bu raporda, 4.Ulusal Sağlık Hizmetleri Meslek YüksekokullarıSempozyumu’nun içeriğine değinilmiştir. Dokuz yıl aradansonra İstanbul’da Marmara Üniversitesi Sağlık HizmetleriMeslek Yüksekokulu tarafından düzenlenen sempozyum, SağlıkHizmetleri Meslek Yüksekokullarının sorunları, çözüm önerileri,istihdam sorunları, hasta ve çalışan güvenliği, müfredat çalışmaları,klinik beceri eğitimlerindeki gelişmeler üzerine odaklanmıştır.Farklı konularda sunulan konferanslar dışında çok sayıda posterve sözlü bildiriler sempozyum programında yer almıştır.

Objective: Nephrotic syndrome (NS) may result in renal failure. Apelin (AP), a vasoactive peptide, demonstrates its effect by binding to the AP receptor. AP, present in the endothelial and vascular smooth muscle cells of glomerular arterioles, affects the pre- and post-microvascularization by regulating renal hemodynamics. This study aimed to determine the histomorphological changes of AP treatment in a doxorubicin (DOX)-induced NS model.Methods: Male Sprague Dawley rats were used. Rats were randomly divided into four groups (n=6): control [physiological saline (PS) solution intraperitoneal (i.p.)]; AP+PS (PS and 50 mcg/kg/day AP-13 i.p.); NS [10 mg/kg DOX i.p.] and NS+AP (NSAP; 10 mg/kg DOX+50 mcg/kg/day AP-13 i.p.). Renal tissues were collected on the 22nd day for light microscopic investigations.Results: Light microscopic investigations showed that the NS group revealed adhesions between the tuft and Bowman’s capsule, mesangial matrix accumulation in the glomeruli, and tubular damage with dilatation and cast accumulation. In the NSAP group, minimal regression in the glomerular and tubular damage was observed.Conclusion: The histomorphological changes of AP treatment in a DOX-induced NS model demonstrated a limited therapeutic effect on glomerular and tubular damage in renal tissues., Amaç: Nefrotik sendrom, böbrek yetmezliğine ilerleyebilen bir hastalıktır. Bir vazoaktif peptid olan apelin, etkisini apelin reseptörüne (APJ) bağlanarak gösterir. Glomerüler arteriollerin endotelyal ve vasküler düz kas hücrelerinde bulunan apelinin, böbrek hemodinamiğini düzenleyerek pre ve post mikrodamarlanma üzerinde etkisinin olduğu görülmüştür. Çalışmamızın amacı, doksorubisin ile oluşturulan nefrotik sendrom modelinde, apelinin glomerüler ve tübüler hasar üzerindeki etkisinin ışık mikroskobu seviyesinde incelenmesidir.Yöntemler: Çalışmada yetişkin erkek Sprague-Dawley sıçanlar kullanıldı. Sıçanlar rastgele olarak (n=6) Kontrol (K; 1mL/kg i.p. serum fizyolojik (SF)); Apelin+Kontrol (APK; SF ve 50 mcg/kg/gün apelin-13 i.p.); Nefrotik Sendrom (NS; i.p. 10 mg/kg doksorubisin (DOX)) ve Nefrotik Sendrom+Apelin (NSAP; i.p. 10 mg/kg DOX+50 mcg/kg/gün apelin-13) gruplarına ayrıldı. Işık mikroskobu incelemeleri için 22. günde sıçanlar sakrifiye edilerek böbrek dokuları alındı.Bulgular: Işık mikroskobu incelemelerinde NS grubunda; glomerüllerde mezangial matriks artışı, glomerüler kapiller ve idrar boşluğunda daralma, Bowman kapsülüne yapışma izlendi; tübüllerde ise dilatasyon ve kast oluşumu şeklinde hasar görüldü. NSAP grubunda ise minimal düzeyde hasar gerilemesi gözlendi.Sonuç: Doksorubisin ile oluşturulan deneysel nefrotik sendrom modelinde apelinin glomerüler ve tübüler hasar üzerinde iyileştirici etkisinin histomorfolojik olarak minimal düzeyde olduğu gösterildi.

ÖZETDoksorubisin ile oluşturulan deneysel nefrotik sendrom modelinde apelinin podositler üzerine etkisi : ışık Ve elektron mikroskobu çalışmasıAmaç: Nefrotik sendrom, böbrek yetmezliğine ilerleyebilen ve podosit hasarı oluşturan bir hastalıktır. Bir vazoaktif peptid olan apelin, etkisini apelin reseptörüne (APJ) bağlanarak gösterir. Glomerüler arteriollerin endotelyal ve vasküler düz kas hücrelerinde bulunan apelinin, böbrek hemodinamiğini düzenleyerek pre ve post mikrodamarlanma üzerinde etkisinin olduğu görülmüştür. Çalışmamızın amacı, doksorubisin ile oluşturulan nefrotik sendrom modelinde, apelinin proteinüri ve podosit hasarı üzerindeki etkisini, ışık ve elektron mikroskobu seviyesinde incelemek, bununla birlikte APJ’nin varlığını araştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Çalışmada yetişkin erkek Sprague-Dawley sıçanlar kullanıldı. Sıçanlar randomize olarak (n=6) Kontrol (K; 1ml/kg i.p. serum fizyolojik (SF)); Apelin Kontrol (APK; SF ve 50 mcg/kg/gün Apelin-13 i.p.); Nefrotik Sendrom (NS; i.p. 10 mg/kg doksorubisin (DOX)) ve Nefrotik Sendrom+Apelin (NSAP; i.p. 10 mg/kg DOX+50 mcg/kg/gün Apelin-13) gruplarına ayrıldı. Yirmibirinci günün bitiminde idrar örnekleri toplandı; biyokimyasal, western blot, ışık ve elektron mikroskobu incelemeleri için böbrek dokuları alındı.Bulgular: Nefrotik sendrom grubunda proteinürinin K grubuna göre anlamlı olarak arttığı görüldü. Oksidatif stres belirteçleri olan MDA, NO, Lusigenin ve Luminolün NS grubunda anlamlı şekilde arttığı, NSAP grubunda ise azaldığı tespit edildi. GSH’ın ise NS grubunda anlamlı olarak azaldığı, NSAP grubunda arttğı izlendi. Işık mikroskobu incelemelerinde NS grubunda glomerüllerde mezangial matriks artışı ve tübüler hasar görüldü. NSAP grubunda ise minimal hasar gerilemesi gözlendi. Yine NS grubunda TGF-β immünekspresyonunda artış, NSAP grubunda minimal azalma gözlendi. Nefrin ve Apelin reseptör ekspresyonunda ise NS grubunda azalma görüldü. NS grubunda apoptotik hücre sayısı anlamlı artış gösterdi. Elektron mikroskobu incelemelerinde NS ve NSAP grubunda podosit ayaksı çıkıntılarında düzleşme görüldü. Tüm gruplarda podositlerde immün-altın işaretleme ile APJ varlığı gösterildi.Sonuçlar: Doksorubisin ile oluşturulan deneysel nefrotik sendrom modelinde apelinin podosit hasarı üzerinde iyileştirici etkisinin minimal olduğu gözlendi.Anahtar Sözcükler: glomerül, nefrotik sendrom, podosit, apelin, APJ.SUMMARYHistology and Embryology DepartmentPurpose: Nephrotic syndrom is a disease which may progress to podocyte degeneration and renal failure. Apelin, is a vasoactive peptide, shows its effect by binding the apelin receptor (APJ). Apelin, present in endotelial and vascular smooth muscle cells of glomerular arteriols has effects on the pre- and post- microvascularization through regulating renal hemodynamics. The purpose of our study is to determine the effects of apelin on the proteinuria and podocyte damage at light and electron microscopic levels, also to investigate the existence of APJ in the podocytes.Materials and Methods: Male Sprague-Dawley rats were used in the study. Rats were randomly divided into 4 groups (n=6) as Control (C; i.p. 1ml/kg physiological saline solution (PS)); Apelin Control (APC; PS and 50 mcg/kg/day Apelin-13 i.p.); Nephrotic Syndrome (NS; i.p. 10 mg/kg doxorubicin (DOX)) and Nephrotic Syndrome+Apelin (NSAP; i.p. 10 mg/kg DOX+50 mcg/kg/day Apelin-13). Urine samples and kidney tissues were collected at the end of 21st day for biochemical and western blot analyses, light and electron microscopic investigations.Results: In NS group, the significant increase in proteinuira was observed when compared with control group. The markers for the oxidative stress MDA, NO, Lucigenin ve Luminol, were increased significantly in NS while were decreased in the NSAP group. A significant decrease in GSH levels in NS group while an increase in the NSAP group was observe. In light microscopy, NS group revealed mesangial matrix accumulation in glomerules besides tubular damage. The minimal regression in the damage were seen in NSAP group. Immunoexpression of TGF- β were increased in NS group while there was a decrease in NSAP group. In NS group, expression of nephrin and APJ were decreased and the apoptotic cell number was increased significanty. In electron microscopic investigations, effacement of podocyte foot process were observed in NS and NSAP groups. In all groups, immunogold labelling of APJ were shown. Conclusion: Apelin has limited therapeutic effects on podocyte damage in experimental model of nephrotic syndrome induced by doxorubucin. Keywords: glomerulus, nephrotic syndrome, podocyte, apelin, APJ.

Objective: RNAi is a powerful tool for controlling cellular processes in the gene silencing and in the analysis of molecular mechanisms for many diseases including cancer. VEGF signaling is a potential therapeutic target for siRNA delivery in breast cancer. Although siRNA can be potential therapeutic agent for various diseases, intracellular delivery of siRNA is one of the major hurdles to turn siRNA into therapeutically active molecules. To date, numerous transfection methods or delivery systems have been developed. Among them, chitosan is potential gene carrier due to its characteristics such as biodegradability, biocompatibility, non immunogenic and toxicity. The purpose of this study was to investigate the biodistribution and tumor localization of chitosan/ VEGF siRNA complexes in breast cancer model of rat.Method: In our study, we intravenously injected FITC labeled naked siRNA-VEGF (40 µg/rat) and chitosan/FITC labeled siRNAVEGF complexes (40 µg/rat) to breast tumor-bearing rats.Results: While the biodistribution of chitosan/siVEGF complexes to the brain and heart appeared almost similar to that observed for naked siVEGF, the accumulation was slightly lower in the spleen, liver, lungs, muscle and higher in the kidney. In the breast tumor tissue, chitosan/FITC-labeled VEGF siRNA complexes were localized in the tumor 15 min post-injection but naked FITCsiVEGF did not localize in tumor tissue.Conclusion: In this preliminary study, we revealed the promising potential of chitosan as VEGF siRNA delivery system for biodistribution. Key words: siRNA, VEGF, chitosan, biodistribution, breast cancer, Amaç: RNAi kanser dahil olmak üzere birçok hastalığın moleküler mekanizmasının analizinde ve gen susturulmasında hücresel proseslerin kontrolü için önemli bir araçtır. VEGF sinyali meme kanserinde siRNA taşınmasında önemli bir hedeftir. siRNA farklı hastalıklar için potansiyel bir ajan olmasına rağmen, siRNA’nın intrasellüler taşınması, terapötik olarak aktif bir moleküle dönüşmesindeki önemli engellerden biridir. Bugüne kadar birçok transfeksiyon yöntemi ve taşıyıcı sistem geliştirilmiştir. Bunlar arasında kitozan, biyouyumlu, biyoparçalanabilir olması, toksik ve immunojenik olmaması gibi özellikleri nedeniyle önemli bir gen taşıyıcısıdır. Bu çalışmanın amacı, meme kanserinde kitozan/VEGF-siRNA komplekslerinin tümör lokalizasyonunu ve biyodağılımını araştırmaktır.Yöntem: Çalışmamızda meme tümörü taşıyan sıçanlara serbest FITC-işaretli siVEGF (40 µg/sıçan) ve kitozan/ FITC-işaretli siVEGF (40 µg/sıçan) kompleksleri intravenöz olarak enjekte edildi.Bulgular: Kitozan/siVEGF komplekslerinin beyin ve kalbe biyodağılımı, serbest siVEGF ile hemen hemen benzerken, dalak, karaciğer, akciğer ve kasta biraz daha düşük ve böbrekte ise biraz daha yüksektir. Meme tümör dokusunda, kompleksler enjeksiyon sonrası 15 dakikada tümörde lokalize iken, serbest FITC-siVEGF tümör dokusunda lokalize değildir.Sonuç: Bu ön çalışmada, biz biyodağılım için VEGF siRNA taşıyıcı sistem olarak kitozanın umut verici olduğunu gösterdik. Anahtar Kelimeler: siRNA, VEGF, kitozan, biyodağılım, meme kanseri

1. ÖZET Anti-Thy-1.1 glomeriilonefrit, mezangial hücre proliferasyonu ve mezangial matriks artışı ile karakterize deneysel bir glomeriilonefrit modelidir. Bu çalışmada deneysel anti-Thy-1.1 glomerülonefrit modelinde farklı immünohistokimyasal yöntemlerle PCNA ve a-SMA ekspresyonunu araştırdık. İmmünohistokimyasal boyama, protein ekspresyonlarmı araştırmak ve ölçmek için yaygın olarak kullamlmaktadır. Double boyama yöntemi parafin kesitler ve sitolojik yaymalara uygulanabilen bir yöntemdir. Bu yöntem özel teçhizat veya teknik donanım gerektirmez. Takrolimus (FK506), otoimmün hastalıkların tedavisinde ve organ nakillerinden sonra kullanılan immünsupressif bir ilaçtır. Bu çalışmanın amacı, deneysel glomerülonefrit modelinde Prolifere Hücre Nükleer Antijen (PCNA) ve a-düz kas aktin `a-Smooth Muscle Acun` (a-SMA) immünekpresyonlarmı, Streptavidin-Biotin /Alkalen Fosfataz kompleks (Str.ABC/AP), Streptavidin-Biotin/Horseradish Peroksidaz kompleks (Str.ABC/HRP) ve double immünohistokimya (Str.ABC/HRP ve Str.ABC/AP) boyama metotları ile araştırmaktır. Ayrıca deneysel glomerülonefrit modelinde takrolimus etkisini de gözden geçirmektir. Yirmi Wistar Albino sıçan bu çalışmada 5 'erli dört gruba ayrılmıştır. Grup I Kontrol (K): Dört hafta 0,lml/100g serum fizyolojik (SF) intravenöz uygulanmıştır; grup II Glomerülonefrit (GN): O.gün anti-Thy 1.1 antikor (0,25ug/100g) intravenöz uygulanmıştır; grup III Glomerülonefrit+FK506 (GFK): önce anti-Thy 1.1 antikor (0,25ug/100g) O.günde, sonra FK506 (lmg/kg) iki hafta süresince uygulanmıştır. Grup IV Kontrol+FK506 (KFK): önce iki hafta SF (0,lml/100g), daha sonra iki hafta boyunca FK506 (lmg/kg ) uygulanmıştır. Çalışma sonunda serumda kreatinin, idrarda kreatin, kreatin klirensi ve proteinüri bakılmıştır. Böbrek dokusunda; ışık mikroskobunda, glomerüler ve tubulointerstisyel alanda, PCNA ve a-SMA immünekspresyonu Str.ABC/HRP, Str.ABC/AP ve double immünohistokimya ile boyanan lamlarda değerlendirilmiştir. Çalışma sonunda; kontrol grubuna göre, glomerülonefrit grubunda glomerüler hücre proliferasyonu ve tubulointerstisyel hasar anlamlı ölçüde artmıştır.Tüm gruplarda uyguladığımız immünohistokimyasal metotlar ile a-SMA ekspresyonu birbirine yalan bulunmuştur. a-SMA nin tubulointerstisyal alanda immünekspresyonu Str.ABC/AP ve Str.ABC/HRP boyama yöntemlerinde GFK grubunda GN grubuna göre anlamlı derecede azalmıştır. Tüm immünohistokimya yöntemlerinde tubulointerstisyel alan ve glomerüllerde PCNA immünekspresyonu K grubuna göre GN grubunda, KFK grubuna göre GFK' de arttığı bulunmuştur. Sonuçta double immünohistokimya boyama yönteminin, aynı bölgede iki farklı antijenin araştırılmasında kullanılabilecek güvenilir ve basit bir yöntem olduğu gösterilmiştir. 2. SUMMARY Effect of FK506 in Experimental Mesangial Proliferative Glomerulonephritis by Immunostaining Methods The anti-Thy-1.1 model is a rat model of mesangial proliferative glomerulonephritis characterized by mesangial cell proliferation and accumulation of mesangial matrix expansion. In present study we investigate the expression of a-smooth muscle actin (a- SMA) and proliferative cell nuclear antigen (PCNA) in renal cortex in the rat model of mesangial proliferative glomerulonephritis induced with anti-Thy-1.1 antibody by different immunohistochemical methods. Immunostaining is used widely for detection and measurement of protein expression. The double staining method described may have wide application since it can be used both for paraffin sections and cell smears. It does not require specialized technique or aparatus. Tacrolimus (FK506) is an immunosuppressive drug used for the treatment of autoimmune disease and after organ transplantations. The aim of our study to evaluate the immunexpression PCNA and a-SMA in anti-Thy-1.1 diffuse experimental glomerulonephritis rat model by Str.ABC/HRP, StrABC/AP and double (Str.ABC/HRP and Str.ABC/AP) immunohistochemistry methods. Also we want to investigate tacrolimus effect in this experimental glomerulonephritis model. Twenty male Wistar Albino rats were divided into four groups of fifth: Group I Control (C): 5 treated 0,1ml /100g normal saline intravenously (IV) for four weeks; group II glomerulonephritis (GN): 5 treated with anti-Thy 1.1 (0,25ug/100g) IV at 0 day; group III Glomerulonephritis+FK506 (GFK): 5 treated with Anti-Thy-1.1 (0,25ug/100g) IV at 0 day then FK506 (lmg/kg) for two weeks. Group TV Control+FK506 (CFK): 5 treated with normal saline (O.lmg/lOOmg) both for two weeks then FK506 (lmg/kg) for two weeks. Serum creatinine, urinary creatinine, creatinine clearance and proteinuria were performed at the end of the study period. Renal tissue were assessed for light microscopic findings glomerul and tubulointerstitial injury andPCNA, a-SMA expression were semiquantatitively scored on glomeruli and tubulointerstitium by Str.ABC/HRP, Str.ABC/AP and double immunohistochemical methods staining slides. At the end of the study period morphological changes including tubulointerstitial injury and glomerular cell proliferations were significantly increased in glomeulonephritis group compared to control group. With in immunohistochemical methods, glomerular immunoexpression of a-SMA was similar in all groups. Tubulointestitial immunoexpression of a-SMA was significantly statical decreased in Str.ABC/AP and Str.ABC/HRP in GFK compared to GN group. Immunoexpression of PCNA in all immunohistochemical methods on tubulointerstitial and glomeruli was significant increased in GN group compared to C, and GFK group compared to CFK. In conclusion double lmmunostaing was the method to detect two antigen in same site. That method was simple and reliable. 4 118